HIJ, ZIJ,
Leven en lijden van
Eleonora Duse
Voor handige vingers
Recept
en
A PE TT. 1333
Charmant Zomertoiletje
Eenvoud, doch soepelheid van lijn
een allereerste mode-eisch.
De Prijsche huizen, die de echte zomer-
toiletjes brengen, putten zich uit in origineele
vondsten. Doch steeds is eenvoud, gepaard met
echt vrouwelijke charme, het parool.
Dit toiletje is typisch voor de mode 1938:
't is gemaakt van beige linnen en versierd
met rood-bruine knoopen en vertoont' het
nieuwe, gladde mouwtje, en de zeer moderne
schulpenversiering. De rok is geheel glad en
vrij- kort.
Dit model, ontworpen door het atelier
Chesro, kleedt bizonder jeugdig!
Internaat en Jongerenconferentie
Belangrijke dagen op komst in club
huis Ingeborg te Leusden.
Voor vrouwen en meisjes met belangstelling
voor psychologische vraagstukken, haarzelf
en de maatschappij betreffende, zijn spoedig
weer interessante dagen te beleven!
Evenals het vorig jaar organiseert n.l. het
Jongeren-Werk-Comité van de Nederlandsche
vereeniging voor Vrouwenbelangen en Gelijk
Staatsburgerschap weer een internaat, dat dit
keer gehouden zal worden op clubhuis „Inge
borg" te Leusden van 3 tot 10 April.
De voornaamste punten van het programma
zijn: „Drie lessen over „De wording der per
soonlijkheid" door Hermien van der Heide;
twee lessen over „De plaats, die de vrouw in
neemt" door dr. W. H. Posthumusvan der
Goot; drie lessen over „Spreken en samen-
spreken" door dra. Louise Zijlstra; twee les
sen over „Hoe leer ik vergaderen?" door mr.
N. C. Corry Tendeloo en enkele lessen over
„De psychologie en de huishouding", waarvan
de spreekster nog nader zal worden aangekon
digd. Op 9 en 10 April zal verder een alge-
meene Jongeren-Conferentie worden gehou
den in de school voor Wijsbegeerte, die tot on
derwerp heeft „De psychologie van den man".
Men kan zich voor het internaat en de con
ferentie aanmeldén bij mevr. W. H. Posthu-
mus-van der Goot, Apollolaan 72, Amsterdam.
Op grond van de prettige ervaringen 't vo
rige jaar op „De Vonk" hoopt het Jongeren-
Werk-Comité, dat er ook dit jaar weer veel
belangstelling zal zijn.
Komt de Crinoline terug?
Nu de- mode voor de zomeravondjaponnen
twee mogelijkheden voorschrijft: zeer nauw
sluitende modellen of een gladde corsage met
een 'litermate wijde rok, die op plaatjes sterk
geaccentueerd is, maar voorloopig in de wer
kelijkheid alleen nog maar zeer ruim valt,
nu denken wij onwillekeurig terug aan de
crinolines van honderd jaar geleden, en vra
gen ons zelf en anderen af, of het er heusch
weer'eens van komen zal, dat wij gehoepel-
rokt op een feest zullen verschijnen.
Hef lijkt niet erg waarschijnlijk: hoe wil
len drie jonge meisjes met deze omvangrijke
gevallen samengeperst op de aèhterbank van
een klein Europeesch wagentje door een paar
vrienden, naar een fuifje gereden worden?
En dat is toch een heel vaak voorkomende
wijze'vah vervoer in dezen tijd.
Maar bij die crinolines alleen blijft het
niet, onafscheidelijk daarmee verbonden is
het ingeregen corset, waarin men zich slechjs
langzaam en statig kan bewegen, waarin
Iedere snelle stap gestraft wordt met een te
kort aan adem en waarin elke emotie' een
flauwte tengevolge heeft, iets wat in het boek
„Gejaagd door den wind" zoo vaak beschre
ven wordt. Appel- en echte flauwtes waren
toen aan de orde van den dag, en statigheid
was niet alleen een modegril, maar ook wel
degelijk een harde noodzaak.
Het is niet denkbaar dat wij moderne
vrouwen die aan onze sport gewend zijn, die
leven in een tijd van snelle bewegingen waar
in de - levendige geest- en het vlugge, kwieke
gebaar opgeld doen, ons zoo maar zouden
laten overhalen tot de weloverwogen en be
studeerd langzame handelingen van honderd
jaar geleden.
Bovendien, welke vrouw aan het stuur zal
zich daar nog aan durven wagen, wanneer
zij een dergelijk toilet draagt, waar moet dit
bouwsel van baleinen blijven tusschen dash
board. bank, stuur en voetrem, er is gewoon
weg geen plaats voor. Het zou dan mis
schien alleen voor avondkleeding in zwang
komen, mogen wij veronderstellen, de meeste
vrouwen rijden nu toch ook niet, wanneer zij
in avondtoilet zijn, dus dat zou geen bezwaar
zijn.
De onderkleeding blijft dit echter toch: wie
zich vroeger wilde „rijgen", kon niet volstaan
met een enkele maal zoo'n corset te dragen,
dat stijf ingehaald werd, daaraan diende
men gewend te zijn, anders was het niet uit
te houden. Nu lijkt het dan toch wel onmo
gelijk, om zich in zooiets benauwds een fees
telijke voorstelling te maken van een dans
avond, ook al is de crinoline nog zoo mooi en
nog zoo hyper- en hyper-nieuw.
Daarbij komt nog, dat zulk rijgen vanzelf
sprekend zeer ongezond is: sommigen zullen
wel lachen om deze combinatie van een mode
en de gezondheid, maar toch is het niet al
te gewaagd om te veronderstellen, dat geen
vrouw in dezen tijd geneigd zal zijn haar,
zij het zelfs zeer slank figuur te persen in
een nauwe koker, die daarna nog eens stevig
wordt aangehaald.
Is dit dan enkel en alleen een zomersche
modegril? Niet heelemaal, want ook verle
den jaar waren er al zeer wijde rokken voor
den zomeravond, en nu is dat nog veel ster
ker geaccentueerd, zoodat er wel degelijk een
bepaalde gang van de mode in valt te be
merken.
Tot de crinoline zal het echter niet komen
vermoedelijk: de volgende zomermode zal we*
een wijziging in dien geest brengen, dat er
vlak voor het schijnbaar zekere optreden van
de crinoline, een andere koers wordt inge
slagen die zich heeft aangepast bij onzen
tijd en bij de eischen van bewegingsvrijheid
die wij stellen. En laten wij daar dan maar
blij mee zijn ook.
E. E. J.-P.
DE ..SALAMANDER SERIE".
In de „Salamander serie" van de N.V. Em.
Querido's Uitgeversmaatschappij te Amster
dam zijn wederom eenige werken verschenen,
nl. ,,De Erfgenaam" van A. M. cje Jong, .Be
kentenissen van den oplichter Felix Krul1"
van Thomas Mann en „Wampie", de roman
van een zorgeloozen zomer van A. den
Doolaard.
en de Schoonmaak
Wees zoo mooi als U wilt, maar maak
er geen clrukte over!
Er was misschien nooit een tijdperk, waar
in door ons, jonge vrouwen— want ook als we
de vijf kruisjes gepasseerd zijn, voelen we ohs
nog glorieus jong! zóóveel gedaan werd om
mooi te zijn.
En dit is ongetwijfeld uitstekend. Onze echt-
genooten zullen er ons dankbaar voor zijn als
we moeite doen om ons slank figuur te be
houden, onze teint lelieblank, onze handen
slank en lenig, ons haar steeds perfect in de
krul te hebben. Alleen: één ding: maak er niet
te veel drukte over!
Er is niets waar een man zoo'n hekel aan
heeft als lastig gevallen te worden met schoon
heidsproblemen, of.... steeds de toebereidse
len tot onze perfectie te moeten gadeslaan.
Kunnen we onze schoonheidszorgen heele
maal aan „zijn" oog onttrekken? Nu, met een
beetje verstandig overleg gaat het vrijwel.
Geen diëet-gezeur.
Laat het middagmaal tot eiken prijs har
monisch en gezellig zijn en bederf het vooral
niet door uit te wijden over wat u al of niet
moogt gebruiken voor de slanke lijn. In 't al
gemeen wordt er veel te veel getobd over diëet-
mogelijkheden (door gemakzuchtige dames,
die niet houden van wandelen en gymnastiek).
Laat het gezinsmenu gewoon zijn gang gaan
en wilt u zelf met alle geweld een „vermage-
ringsdiëet", begin dan met den alcohol, de
zoetigheden als taartjes, bonbons, vette koek
jes, pap en meelspijzen af te schaffen. Nie
mand neemt het u kwalijk, als u een biscuitje
neemt inplaats van een bonbon en 's middags
aan tafel kunt u volstaan met een onnoozel
klein schepje van de „gevaarlijke" toespijzen;
alleen maar om geen spelbreekster te zijn. En
wat belet u, om wat zuinig boter op uw brood
te nemen en als u wilt met een sneedje min
der te volstaan?
't Zijn allemaal zulke kleinigheden, dat er
heusch niet over gezeurd behoeft te worden!
Geen vogelverschrikkersmanieien.
We begrijpen allemaal levendig, dat iedere
man wel het land moet hebben aan een vrouw,
die zich voor 't naar bed gaan het gezicht vol-
smeert met een vette crème of zich tooit met
een gelaatsmasker (vooral 't laatste kan ern
stige nachtmerries veroorzaken!). We vinden
't ook volkomen begrijpelijk, dat een „papil-
lottenhoofd", op de moderne manier versierd
met rubberrolletjes, geen aantrekkelijk
schouwspel oplevert, evenmin als het paar
oude handschoenen, dat moet dienen om de
extra ingevette handen gedurende den nacht
te beschermen.
En tóch.zondigen we niet allemaal wei
eens tegen deze regels? Hebben we altijd de
energie om onze schoonheidszorgen uit te stel
len tot een uurtje dat we alleen zijn?
Neen, we zijn op deze punten vaak erg
laksch en toch is dit niet noodig.
Laten we eens kijken, wat we overdag als
.hijnaar z'n werk is voor onze schoonheid
kunnen doen.
We spreken dus af dat we 's avonds ons ge
zicht niet invetten. We reinigen het zeer
grondig met lauw water en zeep vooral
noodzakelijk, indien we opmaak gebruiken
en betten gezicht en hals daarna met een tik
je rozenwater.
In de morgenuren
komt onze eigenlijke schoonheidsverzorging
aan de orde en dit gaat heel gemakkelijk on
der het huiswerk door. We beginnen zoodra
hij de deur achter zich heeft dichtgetrokken
ons gezicht grondig in te vetten en laten
de vette crème ongeveer een uur zitten, bij
voorkeur terwijl we met een rustig werkje be
zig zijn, b.v. afwasschen.
Zoodra het ruwere werk aan de beurt komt
(vegen, stofzuigen, zorg voor haarden en
kachels enz.) vetten we onze handen in en
trekken een paar oude handschoenen aan. En
als we een hulpje hebben voor dit werk, moe
ten we een paar rustige uurtjes 's middags, die
we aan lectuur of correspondentie besteden.,
gehandschoend doorbrengen. De meeste dames
zullen er echter wel de voorkeur aan geven, de
schoonheidszorg reeds 's morgens achter den
rug te hebben.
Een erg lastig onderdeel van ons toilet is te
genwoordig het haar. We hebben onze groot
moeders met haar papillotten zooveel jaren
lang uitgelachen en moeten nu boeten voor
onzen spot door het feit, dat de moderne rol-
lenkapsels zorgvuldig moeten worden „opge
draaid", willen ze goed blijven zitten.
Maar ook hiervoor is een uurtje 's morgens
voldoende. Als u een goede permanent hebt er.
voor vaste gewoonte houdt om uw haar 's
avonds voor 't naar bed gaan degelijk te bor
stelen, blijft het mooi soepel. U draait er dan
*s morgens na 't ontbijt de rubberrolletjes in
en bedekt het geheel met een frisch gekleurd
.tulbandje", dat een beetje behoorlijk bij uw
ochtendjaponnetje past.
Na een uur of iets langer gaan de rolletjes
er weer uit en wordt het haar flink geborsteld
en keurig opgemaakt, waarbij het meestal wel
noodzakelijk zal zijn, het met een weinig bril
lantine te bespuiten.
Hebt u extra lastig haar, dat meer zorg ver-
eischt, steek het dan goed vast met onzicht
bare schuifjes en verberg het kapsel geduren
de de uren dat u thuis bent onder een zelf-
gehaakt zijden haarnetje met groote mazen,
van voren afgezet met een „vlecht" van ge
kleurd lint, die als een diadeem het hoofd om
sluit. Dit staat bijzonder elegant en uw heer
en meester zal zelfs niet vermoeden, dat deze
bekoorlijke versiering tegelijkertijd dient om
het kapsel te „temmen"!
Begenadigd
tooneelsp eels ter en heldhaftig mensch
Eene, die de vrouwenziel begreep
Armoede, ontbering, verdriet en ontembare
wilskracht en hel brandende vlam van le
vensverlangen, dat is de jeugd van Eleonora
Duse.
Geboren in 1859 als een dochtertje van een
rondreizend tooneelspelerspaar, kent het
tengere, overgevoelige meisje met het bleeke
gezichtje en de onnatuurlijke groote, donkere
oogen. sinds haar geboorte geen thuis, geen
rust. Eens wonen ze een heelen winter lang
in een écht huis, bij vriendelijke menschen
en de gastvrouw geeft het kind een pop
cadeauEleonora is er dol oop en wil haar
zelfs 's nachts geen oogenblik loslaten. Dan
klinkt weer 't seinopbreken, verder reizen.
En Eleonora neemt de pop mee in haar armen
onder haar manteltje, maar een paar stappen
van de gastvrije woning keert ze zich om; ze
legt de pop jn het bedje, waar ze zelf ge
slapen heeft en zegt: „Ik heb ze daar maar
gelaten, dan heeft zij het tenminste warm".
Eleonora is vier jaar oud, als haar naam voor
het eerst op een affiche prijkt: Ze moet in
Victor Hugo's „Les misérables" de kleine Co-
sette spelen. Ze vindt het vreeselijk en be
grijpt maar niet, hoe groote menschen er ple
zier in kunnen hebben op het tooneel een
kind te zien huilen. Maar het tooneelspelen
is plicht, nood, 't eenige middel om in leven te
blijven: een schamel, zwervend, armoedig
leven.
Haar moeder sterft en Eleonora groeit op
tot een schuchter gereserveerd meisje, dat
niet gemakkelijk iets van haar innerlijk leven
laat zien.
Dan, als ze veertien jaar is, gebeurt het
groote wonder: ze speelt te Verona de Julia -
rol in het Shakespeare'sche drama en dan
weet ze opeens zich geheel één met de ge
stalte, die ze uitbeeldt. Het is als een roes,
een wondere zaligheid, die haar doorstroomt
en haar boven zichzelf uittilt.
Van dit oogenblik is haar lot beslist: de be
genadigde tooneelspeelster, die zij worden zal,
is in haar bgonnen te leven.... Met-
veel wederwaardigheden, vreugde en ver
driet. zorgen en moeite en een verbitterden
strijd om er bovenuit te blijven, gaat het
leven verder. Er komt voor haar een milieu
van verwante zielen, een opbloei van levens
vreugde dan. de ernnre i°'eur«telliny van
een ongelukkige jeugdliefde. En door dit alles
heen vecht ze zich met al haar kracht vooruit
Zij gaat verder en langzamerhand worden
de menschen en de theaterdirecteuren op
merkzaam op haar eigenaardige, magische
gestalte. Een slank meisjesachtig figuur,
groote, bezielde oogen en een wonderlijk
hartstochtelijk spel, waarin iedere vezel na-
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilll
Eleonora Duse.
tuurlijkheid en leven is. Dat is Eleonora
Duse: geen mooie vrouw, geen charmante
vrouw in den gewonen zin, maar een persoon
lijkheid, een mensch met een eigen levens
stijl.
Met haar rijpwording groeit haar liefde tot
de menschen, haar zusterlijke bereidheid om
vrouwen in haar moeilijkheden te helpen.
Maar deze liefde is enkel spontaan leven en
verdraagt niet de begrenzing van 't een of
andere program. Als een congres voor de
vrouwenbeweging zich eens tot haar wendt
om steun, schrijft zij: „De dwaling van de
vrouwenbeweging, zooals zij bij ons ontstaan
is en begrepen wordt, bestaat hierin, dat
geworden is tot een strijdperk van kleine twis
ten en kleine overwinningen. Zoo heeft het
den schijn alsof de beide geslachten twee par
tijen waren, die elkander ten koste van eigen
waardigheid bestrijden.
Doch de oplossing van het probleem ligt in
wederzijdsche achting en vertrouwen, in het
bereiken van de hoogste deugden en hoogste
la-achten des levens. De basis van een veran
dering moet dus opvoeding zijn; opvoedim
van mannen en vrouwen beide".
En dan komt zij met haar raad en levens
wijsheid tot de vrouwen, die zich in brieven
tot haar wenden om steun en troost; de hon
derden. die intuïtief in haar spel gevoeld
hebben, hoe diep zij de vrouwenziel be
grijpt.
In haar eigen leven laat Eleonora Duse
zien, dat de liefde voor haar het hoogste is.
Alle gekoketteer, alle behaagzucht, maar ook
alle vertroebeling door bijoogmerken zijn haar
«reemd.
Zij ontmoet den omang.- werleden dich
ter Gabriele d'Annunzio op een vroegen
morgen in Venetië als beiden, niets van el-
Maandag
Runderbiefstuk,
Aardappelen
Roode kool
Havermoutpap
Dinsdag:
Gestoofde varkensnier
Tomatensaus
Gekookte rijst
Maizenapudding met
abrikozen
Woensdag:
Gehakt
Spinazie
Aardappelen
Broodschotel met
rozijnen
Donderdag:
Spinaziesoep
Kalfscarbonaden
Aardappelen
De voorjaarsmode brengt keurige shawls èn
overvloed van linten en strikken. Welk een
mooie gelegenheid om iets aardigs te maken,
dat een simpel japonnetje zal opfleuren!
Twee aardige nouveautés geeft onze teeke
ning te zien: de eene een shawl van kleurige
zijden lapjes vervaardigd (hoe bonter, hoe
aardiger) en de tweede een ceintuur gemaakt
van verschillende kleuren ripslint.
Twee doodeenvoudige werkjes, zult u zeg
gen?
Ja, maar de kunst ligt in het idee en
de goede combinatie der tinten!
kander wetende, een slapelooze nacht in een
gondel hebben doorgebracht. Ze wandelen
samen door de morgenlichte straten en pra
ten eenvoudig als goede kameraden over
simpele dingen van het leven. En als ze af
scheid nemen, vraagt ze hem waarom hij
niet voor het tooneel schrijft. Hij begint
voor het tooneel te schrijven en zij zal zijn
werk een groote en geheel nieuwe kunst
volgens haar meening aan de menschheid
brengen. Zij.' zal door hem haar groote levens
bloei beleven en door haar zal zijn werk tot
bloei en leven worden gewekt; ze voelt dit
als haar noodlot, waaraan ze zich gewillig
overgeeft.
Enkele jaren duurt de ydille en Eleonora
speelt zijn stukken in Europa, in Amerika
worstelt zich heen door spot en hoon van een
vijandig publiek, doet bovenmenschelijke
pogingen om zijn en haar idealen uit te dra
gen.
Dan komt de ontgoocheling, de groote
smart van haar leven: hij verlaat haar
publiceert een boek, waarin hij dingen open
baar maakt, die voor haar heilig zijn en ver
borgen hadden moeten blijven. Dat is
buitenkant van de tragedie; een s'chandaaltj
dat heel wat stof deed opwaaien.
De binnenkant is de lijdensweg van een
geniale vrouw die haar idealen trouw blijft
en zonder bitterheid tot het uiterste toe voor
haar liefde heeft willen lijden.
Het is Eleonora Duse niet gegeven geweest,
d'Annunzio's werk ingang te doen vinden
hetzelfde publiek, dat razend van enthou
siasme de paarden van haar rijtuig afspant
om haar in triomf rond te leiden als ze
een van haar andere glansrollen is opgetre
den, blijft koud voor zijn stukken of fluit
uit. Eerst een nieuw Italië het Italië
waarvan ze gedroomd heeft, aanvaardde zijn
werk en zijn persoon, als deze den droom
daad vermag om te zetten.
Schijnbaar is hij de sterkste van de twee
en zij de versmade, de verliezende partij
Maar de werkelijkheid is anders, want tegen
't eind van haar leven komt, na al haar strijd
en lijden, over Eleonora de groote vrede,
die boven deze aardsche worsteling uitgaat.
Zij gaat begrijpen, dat al haar dienen
zoeken geweest is een zoeken naar waarheid,
naar het Leven achter dit leven. Ze begrijpt
den zin van het woord: g< 'e.
Tijdens den wereldoorlog 'kan ze enkel
helpen en dienen, maar daarna drijft weel
een macht, sterker dan haar tegenweer
haar ziekte, haar voort.
Ze blijft spelen, sleept haar ziek, afgetobt
lichaam voort van stad tot stad. maar over
worden menschen getroost en opgeheven
door de wonderbare kracht van haar genie
dat hen nader brengt tot de verlossing uit
alle mensehelijke lijden.
Op 21 April 1924 is zij te Pittsburg in het
3 ar nas gestorven.
fv, DE RUYTER—V. d. FEER.
Spercieboontjes uil
de bus
Vruchten
Vrijdag:
Gebakken bokking
Veldsla met biet
Aardappelen
Botersaus
Rijstebrij
Zaterdag
Bruine boonensoep
met groente
Drie in de pan
Zondag:
Gepaneerde
hambroodjes
Kalfsn ierstuk
Aardappelen
Brusselsch lof
Kabinetpudding
VEGETARISCHE MENU'S.
Aardappelschotel
met kaas
Griesmeelpudding
met pruimen
2. Bruine boonen-
croquetten met
tomatensaus
Aardappelen
Bloemkool
Gort met rozijnen
3. Havermoutlapj es
Sla van roode kool
en geraspte appel
Aardappelen
Rijst met bote* en
suiker.
4. Witte boonensoep
met verschillende
groente
Gebakken brood
met bessensap
Bruine- of witte boonensoep met groente.
Benoodigdheden: lVs pond bruine- of Witte
boonen, 2Vz L. water, 4 preien, l flinke wortel,
1 bosje selderij, 1 ons boter of 2»/a ons mager
spek.
Bereiding: De boonen uitzoeken, wasschen
en 24 uur weeken. Ze met het weekwater en
zout opzetten en gaar koken (pl.m. 1 1/4
uur). De boonen zeven en met het kookwater
terugdoen in de pan. De groente schoonmaken,
wasschen en in kleine stukjes snijden, er
bij doen en pl.m. V2 uur meekoken evenals
het in dobbelsteentjes gesneden spek.
Gebruikt men geen spek, dan neemt men 4
bouillonblokjes of povietjes en roert op het
laatst de boter door de soep. Is de soep nog
wat te dun, dan bijbinden met aangemengde
bloem. Gebakken wit brood of gesneden
bruin brood er bij geven.
Gepaneerde hambroodjes.
Benoodigdheden: 8 dunne stukjes brood (5
x 8 c.M.), 1 ons ham, l1/-2 d.L. melk of bouillon,
2Vz lepel bloem, 11/2 lepel boter, peper. 4 le
pels melk, 2 eieren, paneermeel, zout, peter
selie.
Bereiding: Een saus maken van boter,
bloem en bouillon of melk. Deze goed door
laten koken, de klein gesneden ham er door
roeren en op smaak afmaken met peper en
zout. De dunne stukjes brood met dit mengsel
beleggen. De eieren breken, uitroeren en ver
mengen met de 4 lepels melk. De broodjes
erin leggen, het vocht er over heen scheppen
en als het ei erin getrokken is, ze door pa
neermeel wentelen. In het frituurvet bruin
bakken. Ze opdienen op een schotel, bedekt
met een gevouwen vingerdoekje en garneeren
met gebakken peterselie.
Voor gebakken peterselie, eenige mooie
takjes wasschen en tusschen een doek afdro
gen. Als het frituurvet wat bekoeld is, ze er
in doen en bruin en knappend bakken (Deksel
klaar houden voor het spatten van het vet.)
Deze broodjes kunnen van te voren ge
maakt, en voor het gebruik even in den
oven opgewarmd worden.
Het bakken van eenvoudige koekjes.
Met het klaarmaken van de koekjes volgens
bijgaande recepten, zal ook een weinig ge
oefende bakster niet veel moeite hebben, als
maar op de volgende punten gelet wordt:
De hoeveelheid die in de recepten aangege
ven zijn, moeten nauwkeurig afgewogen wor
den.
Men moet goede grondstoffen gebruiken,
inplaats van boter kan men half boter en
margarine nemen, wat b.v. bij de kruidkoek
jes niet en bij de andere soorten slechts een
weinig te proeven is. De prijs wordt hierdoor
natuurlijk iets lager.
De boter, die gebruikt wordt, moet hard en
koud zijn. men moet het deeg vlug kneden,
en als het door de bewerking kleverig ge
worden is, een tijdje op laten stijven. De tafel
waarop het deeg uitgerold wordt, moet droog
en schoon zijn. De deegrol of bij gebrek hier
van de flesch, eveneens.
De tafel en de rol worden met weinig bloem
bestrooid; gebruikt men te veel dan wordt
het deeg te droog. Gaat het deeg vastplakken,
dan dit deeg met een mesje verwijderen. Ook
van de deegrol de aanklevende stukjes afha
len.
Het bakblik wordt meestal met bloem be
strooid: voor koekjes die gemakkelijk vast
gaan zitten of als één geheel gebakken wor
den, wordt het blik met wat boter ingesmeerd.
De oven moet tamelijk heet zijn. Een gas-
oven wordt. 8 a 10 minuten van te voren aan
gestoken. Kan de oven op boven- en onder-
warmte gedraaid worden, dan geeft men bei
de, en zet het blik middenin. Heeft men een
oven met alleen onderwarmte, dan zet men
het blik wat lager, maar geeft meestal niet de
volle warmte, omdat de koekjes dan aan den
onderkant donker zijn en van boven nog te
licht van kleur.
Bij het gebruik van een electrisch fornuis
volgt men de regels, die in het kookboekje
aangegeven zijn.
Dan rest nog het kolenfornuis. Voor deze
ovens zijn moeilijk bepalingen op te geven.
Door het gebruik leert men den oven het best
kennen. Dit geldt echter ook voor het bakken
in den gas- of electrischen oven.
De meeste koekjes blijven 15 a 25 minu
ten in den oven.
Bij het van het blik nemen, gebruike men
bij voorkeur een breed mes en legt de koekjes
tot ze stevig aanvoelen, plat neer. Als ze door
en door koud zijn, kan de trommel waarin
men ze bewaart pas gesloten worden.
