HET NIEUWE AVONDBLAD
Het Asylrecht
IJMUIDEN
P», 5 Jff
*fVi
Een tegenvaller voor
het Hoogovenbedrijf.
23e JAARGANG No. 163
VRIJDAG 13 MEI 1938
IJMUIDEP COURANT
ABONNEMENTENper week 12Vï ets., per
maand 52</2 cents, per kwartaal 1.55. Geen
incassokosten. Losse nummers? cents.
Kantoor Kennemerlaan 42 - IJmuiden, Tel. 5301
VERSCHIJNT DAGELIJKS, BEHALVE OP ZON- EN FEESTDAGEN.
UITGAVE LOURENS COSTER, MIJ. VOOR COURANTUITGAVEN EN ALG. DRUKKERIJ N.V.
DIRECTIE P. W. PEEREBOOM EN ROBERT PEEREBOOM.
ADVERTENTIëN 1—5 regels 0.75. Elke regel meer
15 ct. Bij abonnement belangrijke korting. Adverten
ties van Vraag en Aanbod 1-3 regels 25 ct., elke regel
meer 10 ct. Ingezonden mededeelingen dubbele prijs.
ALLE ADVERTENTIëN, OPGEGEVEN VOOR DIT BLAD, WORDEN KOSTELOOS OPGENOMEN IN DE NEVEN-EDITIE HET NIEUWE AVONDBLAD DE KENNEMER COURANT. POSTGIRO 310791.
Gratis Ongevallenverzekering voor betalende abonnés. Levenslange ongeschiktheid 2000.—overlijden ƒ400.—, verlies van hand, voet o£ oog ƒ200.—, beide leden duim f 100— één lid duim f50— alle leden wiisvineer f60
één ol twee leden wijsvinger ƒ25—, alle leden anderen vinger ƒ15—, één ot twee leden anderen vinger ƒ5—, arm- of beenbreuk ƒ30—, enkelbreuk 15 - nolsbreuk 115- 'cSrendenvanLachers-SnevMrtulkn ms.'
ƒ450— bij verdrinkingsdood door ongeval tijdens de vaart; tot een maximum van ƒ2000-, indien hetzelfde ongeval den dood van v«f of meer abonnêl tengevSle'Tocht Sen ™schers marinevaartuigen ens.
Nog afzonderlijke verzekering voor abonnés op het Geïllustreerd Zondagsblad. Alles indien het gevolg van een ongeval en volgens gratis ten kantore van dit blad verkrijgbare voorwaarden.
Wij zijn altijd erg trotsch geweest op onze
Nederlandsche toepassing van het asylrecht.
Maar nu is er niet zoo heel veel meer van
over. Dat stemt mij ook droef, want ik her
inner mij nog zoo goed de honderd
duizenden Belgische vluchtelingen in 1914, en
de Oostenrijksche en Hongaarsche kinderen
in de jaren na den oorlog. Ook herinner ik mij
de komst van den Duitschen Keizer en Kroon
prins in November 1918. Daar volgde een heel
spektakel op. Men beschimpte ons in buiten-
landsche bladen omdat wij dezen menschen
onderdak hadden gegeven. En Lloyd George
hield een prachtige verkiezingscampagne on
der het motto „Hang the Kaiser!", die hij won
óok. Soms werd er een toon aangeslagen alsof
men hem zou komen halen. En zijn zoon ook.
Maar wij schrokken er heelemaal niet van en
handhaafden ons trotsche asylrecht. Het was
edel en menschlievend. Dit laatste begrip
noemt men tegenwoordig humanistisch en het
heeft niet veel aanhang meer. In 1918 en 1919
had het, merkwaardigerwijze, meer invloed op
de menigte.
Tegenwoordig worden er heel wat vreemde
lingen „uitgewezen"en tegen sommigen hunner
heeft men aan gene zijde der grens politieke
grieven, zoodat zij er leelijk bij zijn als ze daar
aankomen. Maar die dingen schijnen ons veel
minder te kunnen schelen dan vroeger. Het is
wel een onrustbarende verandering. De in
druk wordt gewekt dat we steeds onverschilli
ger worden ten aanzien van anderen. Dat
kunt u „autarkie" noemen, maar er bestaan
ook harder woorden voor: harder en Neder-
landscher.
Dezer dagen heeft een aantal landgenooten
zich tot den minister van Justitie gewend met
een adres, waarin voor handhaving van de
traditie van ons asyhecht wordt opgekomen.
Het heeft geen bepaalde politieke kleur, zoo
dat er niet veel venijnigs tegen gezegd zal
kunnen worden Er stonden allerlei vermaarde
namen onder, meerendeels op het gebied dei-
wetenschap namen zooals prof. mr. P. Lief-
tinck, prof. mr. D. HazewinkelSuringa, prof.
mr. F. M. baron van Asbeck, prof. mr. dr. J. H.
W. Verzijl, prof. dr. R. Casimir, prof. dr. F. J.
J. Buytendijk enzoovoorts.
Nu, dat klinkt toch heel goed. En nu her
haal ik nog maar eens even wat dit zeer ach
tenswaardige en bekwame gezelschap den mi
nister liet weten:
„De dagbladen hebben in den laatsten
tijd over uitwijzingen van vreemdelingen
herhaaldelijk berichten gebracht, die in
wijden kring ongerustheid verwekken.
Ondergeteekenden erkennen, dat het on
mogelijk is onze grenzen onvoorwaarde
lijk open te zetten en willen ook niet
betwisten, dat vreemdelingen, die zich
reeds binnen onze grenzen bevinden, op
bepaalde gronden uitgezet moeten kun
nen worden. Het kan echter voorkomen,
dat menschen door een dergelijke op
zichzelf aannemelijke uitzetting blootge
steld worden aan vervolging wegens po
litieke vergrijpen of opvattingen, zoodat
de uitzetting in werkelijkheid neerkomt
op een uitlevering.
Uitlevering van politieke vluchtelingen
nu is traditioneel met Nederlandsche op
vattingen strijdig. Het zou niet moeilijk
zijn om met voorbeelden aan te toonen,
hoe het Nederlandsche rechtsgevoel zich
door de eeuwen heen daartegen verzet
heeft. Het is noodiger om dit aspect van
uitwijzingen in het oog te houden, wan
neer in het land, waarheen de uitwijzing
plaats heeft, de beginselen volgens welke
politieke vergrijpen beoordeeld en gestraft
worden, van de onze radicaal afwijken.
Met gevoelens van onbehagen, ja ontzet
ting, hebben wij gelezen van meer dan één
poging tot zelfmoord, waartoe angst voor
het hen wachtend lot met uitwijzing be
dreigde vreemdelingen gebracht heeft.
Ondergeteekenden zijn er zich van be
wust, dat de tijd voorzichtigheid ver-
eischt. Zij willen zich tegen geen maat
regelen verzetten die voor de orde en
veiligheid van ons eigen land noodzake
lijk zijn; zij meenen echter tevens, dat
de beginselen van menschelijkheid en
rechtszekerheid tot de kostbaarste goe
deren van onze samenleving behooren
en zij richten tot Uwe Excellentie de
dringende bede om die beginselen, waar
mee de Nederlandsche traditie van het
asylrecht verweven is, ook ten aanzien
van vreemdelingen (en zelfs wanneer
die politieke overtuigingen mochten zijn
toegedaan, welke ondergeteekenden zoo
ver mogelijk van zich werpen) niet noo-
deloos buiten werking te stellen".
Hartelijke instemming met dit betoog zij
hier uitgesproken. Uitzettingen van vreem
delingen, die in de practijk op uitlevering
neerkomen, zijn zeer zeker van ouds in
scherpen strijd met het Nederlandsche
rechtsgevoel ook nu nog. En de ontzetting,
waarmee adressanten gelezen hebben van
pogingen tot zelfmoord, gevolg van angst
voor de dreigende uitwijzing, zullen velen ge
voeld hebben.
Maar vele anderen niet. Die zeggen: nou
ja, het is hier ook al slecht genoeg; weg met
al die vreemdelingen; het kan mij wat bom
men wat er met ze gebeurt.
Dat klinkt nou wel erg hard en flink, maar
is het juist? De groote meerderheid van ons
volk heeft het nog altijd veel beter dan „het
buitenland". Wij zijn nog steeds, in vergelij
king met dat buitenland, zooiefes als een wel-
vaarts-oase in Europa. Dat klinkt vreemd en
het geldt niet voor onze 400.000 werkloozen.
Maar wel voor de zeer groote meerderheid
van ons volk en ook voor de algemeene toe
standen en levensvoorwaarden die in dit land
heerschen.
Des te meer reden dat wij ons wat extra op
offeringen getroosten voor buitenlanders, die
in de ergste gevaren komen te verkeeren als
wij hun geen asyl blijven verleenen. Des te
meer reden om den vluchteling welkom te
heeten, hem goed te ontvangen en hem onder
dak en bescherming te bieden tegen zijn
vervolgers. Probeert hij hier aan politiek te
gaan doen, dan moet-ie er meteen uit ac-
coord maar gedraagt hij zich goed, dan
moeten wij hem hier houden en hem niet uit
leverenal heet dat dan „uitwijzen". Het is
ongastvrij, grof en onsportief. Ik geloof dat
de groote meerderheid van ons volk nog steeds
zoo over deze dingen denkt. In elk geval doe
ik het, evenals de onderteekenaars van het
adres. En als we daarom met z'n allen voor
„humanisten" worden uitgemaaktvooruit
dan maar. Ik wil wel zoo heeten en ik hoop
dat al die hooggeleerde heeren het ook aan
durven.
R. P.
R.-K. DAM- EN SCHAAKKAMPIOENSCHAP
VAN VELSEN.
De wedstrijden om het R.-K. dam- en
schaakkampioenschap van Velsen werden in
„de Griffioen" voortgezet.
De resultaten waren:
le klas dammen:
J. JasperseP. Balm 02
L. Haver—G. Meijssen 0—2
P. v. Buureiv-J. Speet uitgesteld
C. Bakker—P. Heilig afgebroken in gun
stige stelling voor Bakker
Afgebroken partij C. BakkerG. Meijssen
0—2
le klas schaken.
C. v. ZijlH. v. d. Plas
M. BijwaardH. Vermey
Y. DedenR. Visser
A. de BruinR. Angermann
De volgende ronde wordt gespeeld Woens-
daig 18 Mei in den R.-K. Volksbond te Vel-
sen-Noord.
0—1
1—0
y*y*
1—0
IJmuider Muziekschool Grin.
Openbare voorilrachtsoefening.
Op het lijstje van jaarlijksche openbare
voordrachtsoefeningen der muziekscholen in
deze gemeente ontbreekt het instituut, dat
onder leiding van den heer P. Grin Jr. staat
nooit; het doet aan het einde van elk seizoen
van zich spreken als zijn leerlingen études op
een lesavond voor belangstellenden ten ge-
hoore brengen.
Er waren ditmaal een kleine 40 leerlingen,
die Donderdagavond het podium in de Witte
Bioscoop te beklimmen hadden.
De heer Grin sprak een welkomstwoord tot
de vele ouders en introduceerde daarna zijn
orkestklasse, bestaande uit violen, cello en
piano, die hoewel eerst sedert enkele weken
oefende een tweetal orkestnummertjes op ver
dienstelijke wijze uitvoerde; het eerste ervan
spande de kroon zoowel qua stemming als
samenspel.
De eerste zeven aankomende dames en hee
ren „traden" dezen avond voor het eerst „op";
en hoe goed ging het hun af. Daar waren
Loesje van Gelderen. Betsy Verwoerd, Hans
Lieshout, Thérèse Schouten, Rietje Grin,
Janny Kruijer en Nel Verduin, die hun lesjes
keurig speelden.
Die Kindermarsch en Martin Fry waren in
orde, Hans en Thérèse. Waldteufel werd
goed gekend, maar moet meer voordracht heb
ben.
Na deze debutanten was de beurt aan de
tweede en verdere j aars-studiosi.
Nel Buis gaf aan haar harmonium-soli een
beschaafde uitvoering mee; Nelly Dijkshoorn
presenteerde een aardig uitgevoerd Carnaval
en Wouda Need deed met een walsje niet voor
haar onder. Peter Sorgdrager heeft een voor-
zichtigen aanslag en bracht dit ook in zijn
les tot uiting.
Piet Grin deed het als violist niet minder
dan met Mendelssohn's Frühlingslied; of hij
de lente in 't hoofd had? Ik weet 't niet, maar
zijn op- en afstreek staat zeker niet aange
geven zooals hij het ons kunstig en zuiver
voorspeelde.
Kees Groet had van z'n Wenzelwals goede
nota genomen en had een stevige toon en een
vlotten streek.
Henny v. d. Zee liet Schön Rosmarin vaar
dig dansen en met een. doortastenden aanslag.
Van Nisia Struijs kunnen we hetzelfde zeg
gen.
Ad. Moei had in Seybold's Mai een dankbaar
vioolwerkje, maar had voor de variaties, die
hij vlot streek, wat weinig „adem". Het rus
tige gedeelte droeg hij alleszins verdienstelijk
voor/ Linkerhand-houding!
Nel Schenner kan het in de rechterhand
ongetwijfeld beter; goede aanslag. Het trio
voor 2 violen en piano was alleszins geslaagd.
Piet Manoth was in vlotheid even de mindere
van Rietje Faro, die rap en zelfverzekerd haar
étude voordroeg. Ook Dini van Leeuwen be
wees met een Rondo de eerste technische be
ginselen van het pianospel ter dege onder de
knie te hebben.
Rustig en beschaafd was het Voorspel van
den violist Watse Kamminga, evenals het op
treden van Lena Barendsen.
Een aardige afwisseling was de vierhandige
solo van Bep van Gelderen en Dini van
Leeuwen, die vlekkeloos spel ten beste gaven;
wat meer voordracht mag het nog wel heb
ben. Beb v. d. Eykhof voelde haar wals goed
aan; Bertus Visser legde eveneens reeds op
verdienstelijke wijze uitdrukking in zijn viool
DE DOOPFLECKilGliElD L\ DEN HAAG.
Om half zeven 's morgens hadden verschillenden zich reeds van een goed plaatsje
verzekerd bij het paleis Noordeinde.
i, yyy .j.-,;.
DE DOOPPLECHTIGHEID IN DEN HAAG
Ook voor de militairen werd gezorgd.
spel. Zijn instrument draagt vooral op de G en
D mooi.
Gerard Tuinstra komt voor de bekende
Kuhlau-sonatine een pluim toe, maar; op het
maatje letten. Atie Grin ging geheel in haar
spel op en bracht het er ook kranig af.
In de pauze boden de jongste leerlingen den
heer en mevr. Grin als bewijs van waardeering
voor hun arbeidgeschenken en bloemen aan
waarna het woord was aan de vierhandige
Coba Hovingh en Lyda Kruijer. Beb van Gel
deren had Mozart wel wat meer eer mogen
aandoen; dan deed Zijtje Visser het beter met
haar menuet van v. Beethoven, dat gevoelig
werd voorgedragen en ook technisch in orde
was.
Jenny Maassen v. d. Brink behoort tot de
klasse der gevorderden en gaf een technisch
loffelijke uitvoering van haar., les, alhoewel
het tweede deel zeker wel dubbel zoo vlug ging
dan het is voorgeschreven. Er bestaat nog zoo
iets als nuanceering van tempo.
Wat zou een openbare les zonder Seitz of
Rieding zijn. Gerrit Baljet vertolkte de eerste
vlot, maar moet zijn houding corrigeeren, dan
zal zijn stokvoering ook beter effect sorteeren.
Aanleg toonde hij zeer zeker.
Tini Timmer zei het rustig en lief met een
Duitsch walsje; Cor Keesman liet Eilenberg
alle recht wedervaren ook qua rhythme en
aanslag. Coba Hovingh kwam met haar Tor
sten Petre uitstekend voor den dag.
Met de vaardigheid hem eigen vertolkte
Koen Wijker een deel uit een Rieding-concert,
dat alleszins verdienstelijk klonk. Coba Snijder
was in haar orgelsolo bescheiden van klank,
maar had haar goed bestudeerd.
De rij van 40 nummers werd gesloten met
Toselli's Serenata door den den violist Gerard
Grin, die er alle eer mee inlegde en het positie-
verwisselen „door" had.
W.
SPEELTUINVEREENIGING „IN VEILIGE
HAVEN".
Het bestuur schrijft ons:
Het clubgebouw is momenteel zoo ver ge
vorderd, dat begonnen kan worden aan het
schilderwerk.
Mede in verband met het daarvoor gun
stige weer, zou een vlotte afwerking daarvan
zeer wenschelijk zijn.
Het bestuur doet dan ook hierbij een be
roep op enkele schilders om b.v. Zaterdag
middag hun medewerking te willen verlee
nen. Meer handen maken lichter werk.
Laat een schilder zich niet weerhouden,
omdat hij misschien geen lid is. Dit is vol
strekt geen bezwaar, integendeel.
Evenzoo komen voor de verdere afwerking
in het gebouw, een paar timmerlieden in
aanmerking.
Het zou voor het bestuur een aangename
verrassing zijn, wanneer enkele personen
voor bovenbedoelde werkzaamheden een deel
van hun vrijen tijd zouden willen geven. Het
speeltuinwerk is die opoffering heusch wel
waard. Voor zoover noodig wordt bekend ge
maakt dat de tuin gelegen is naast de zwem
inrichting „de Heerenduinen".
BONTE AVOND „SOLI DEO GLORIA".
Het Christelijk Gemengd koor „Soli Deo
Gloria" organiseerde Woensdag een bonten
avond in 't gebouw Concordia, welke door
een talrijk publiek werd bijgewond. Bij af
wezigheid wegens ziekte van den voorzitter
den lieer Andrea werd de bijeenkomst op de
gebruikelijke wijze geopend door den heer D.
Slotboom welke daarna de aanwezigen har
telijk welkom heette. Spreker bracht dank
aan de directie der Papierfabriek, voor het
beschikbaar stellen der zaal, aan den heer
C. Bakker voor diens hulp bij het tooneel
en aan de winkeliers die door 't beschikbaar
stellen van prijzen het houden van een tom
bola gedurende de pauze mogelijk hadden
gemaakt. Spreker eindigde met allen een
pretttigen avond te wenschen. Het program
ma werd ingezet met een tweetal zangnum
mers welke door Soli Deo Gloria onder lei
ding van hg.ren dirigent den heer S. Wiersma
voor het 2en Pinksterdag te Bussum te hou
den zangconcours waren ingestudeerd. Het
eerste nummer werd vlot en frisch ten ge-
hoore gebracht. Het tweede was in den aan
vang wat onzeker maar het, fortissimo gezon
gen slotkoor werd schitterend vertolkt niet-
te?enst.qp.rid0 de tenoren door riekte waren
gehandicapt,
Voorts werd de avond gevuld met het op
treden van een mondharmonicaclub, voor
drachten. muziek en een bliisnel in een be
drijf ..Johnny", dat door een 7-tal zeer ver
dienstelijk werd opgevoerd. Alles bijeen ge
nomen een goed geslaagde bonte avond.
Engeland heft weer invoerrecht
op gietijzer.
Naar wij vernemen heeft de Engelsche re
geering een order uitgevaardigd, volgens welke
met ingang van heden een recht van 33 1/3 pet.
wordt geheven op den invoer van gietijzer.
De regeering is hiertoe overgegaan, omdat
de toestand thans bereikt is, waarbij de bin-
nenlandsche productiecapaciteit te zamen met
de beschikbare voorraden in het Empire thani
voldoende zijn om de vraag te dekken.
Ongetwijfeld zal het wederom hef
fen van dit invoerrecht op gietijzer
van nadeeligen invloed zijn op den
export van ijzer van het hoogoven
bedrijf naai' Engeland.
„Liefdesparade" in Thalia.
MAURICE CHEVALIER.
Een van de merkwaardigste feiten van het
loopende filmseizoen is wel het onverwachte
succes van een film, die niet minder dan
acht jaren geleden in Nederland en over de
heele wereld furore maakte. De „Liefdespa
rade" de eerste groote geluidsfilm, de film
die Ernst Lttbitsch tot den knapsten filmma
ker ter wereld stempelde en de film die twee
sterren op zulk een eclatante wijze lanceer
de dat beiden, Maurice Chevalier en Jeanette
MacDonald, vrijwel op slag de populairste
filmsterren werden. De Liefdesparade bij
wijze van experiment ingezet door het Am-
sterdamsche Nöggerath-theater bleek nog
niets van zijn aantrekkingskracht op het pu
bliek te hebben ingeboet, men lachte even
hartelijk als vroeger om Lubitsch' charman
te en subtiele parodieering, men genoot van
Schertzinger's onsterfelijke melodieën Dream
Lover en March of the Grenadiers, en de
aandrang van bezoekers werd zoo groot dat
de film werd geprolongeerd, en daarna voort
gezet in het Luxor-Theater. E-n nu krijgt het
publiek van IJmuiden de gelegenheid Mau
rice en Jeanette nog eenmaal in hun meest
glorieuze creatie te zien en te hooren, want
„De Liefdesparade" wordt van Vrijdag 13
Mei af in het Thalia-Theater vertoond.
Een feestje op de A. H. T.
Veertig-jarig bruidspaar gehuldigd.
Woensdagavond was er op de A.H.T. een fees
telijke stemming, die haar oorzaak vond in
hét. feit, dat een der standhouders, de heer
E. Loendersloót zijn 40-jarig huwelijksfeest
herdacht. Toen de heer en mevrouw het ge
bouw binnentraden werd hun een „Lang zul
len ze leven" toegezongen, waarna zij door den
organisator, den heer Bern. J. Cohen werden
toegesproken.. Hierna speelde het orkest het
bruidskoor uit Lohengrin van Rich. Wagner.
Door de bakkerij „De Tijdgeest" werd op de
tentoonstelling gebakken taart aangeboden.
