HET ENGELSCH VORSTENBEZOEK
HET MYSTERIE
VAN SUNNY SIDE.
Actie tijdens den tweedaagschen
cricketwedstrijd N.C.B. M.C.C. op
het Rood en Wit-terrein te Haarlem
Het Engelsche Koningspaar tijdens de
ontvangst op het Elysée te Parijs ter
gelegenheid van zijn bezoek aan de
Fransche hoofdstad
Z. K. H" Prins Bernhard woonde Woensdagmiddag in het stadion
te Amsterdam de demonstraties in verband met den legerdag
bij. De Prins tijdens het spelen van het Wilhelmus. Maast hem
de commandant van het veldleger
Een interessant snapshot van de demonstraties tijdens den legerdag, welke
Woensdag in het Olympisch stadion te Amsterdam werd gehouden
FEUILLETON
Naar het Amerikaanscb
van
HECTOR JENNINGS.
in de waschmand, die de trap in den Ooste
lijken vleugel geblokkeerd had.
Dien middag kwam de huishoudster van de
Armstrongs: een knappe, jeugdig uitziende
vrouw, om te vragen of ze de plaats van juf
frouw Ralston zou kunnen innemen van wier
overhaast vertrek ze gehoord had en ik was
erg blij met haar komst. Ze heette Anne Wat
son en met haar heldere zwarte oogen en
krachtigen mond maakte ze den indruk of
ze minstens tegen een dozijn Liddy's opwoog.
4)
Terwijl ik mij kleedde voor het diner, klopte
Liddy aan mijn deur. Ze was nog niet in haar
gewone doen en ik was overtuigd dat het
booze teeken, dat de gebroken spiegel voor haar
bijgeloovige ziel was. haar meer van streek
maakte dan al het andere dat In den afgeloo-
pen nacht gebeurd was. Ze had iets in de
waschmand gevonden, zei ze. Het moet
van meneer Halsey zijn. maar ik begrijp niet
hoe het er in is gekomen.
Het was een stuk van een manchetknoop
van eigenaardig maaksel en Ik bekeek het
met de grootste aandacht.
Waar was het? vroeg ik. Op den bodem
van de mand.
Heelemaal bovenop. Het is puur toeval
dat het er onderweg niet uitgevallen is.
Toen Liddy weer weg was. onderzocht ik
het brokstuk nauwkeurig. Ik wist zeker dat
ik het nooit eerder .gezien had en dat hei niet
van Halsey was. Het was een product van
Italia a nsche kunstnijverheid en bestond uit
een fond van paarlemoer ingelegd met kleine
pareltjes, die met paardehaar bevestigd wa
ren. In het midden bevond zich een kleine
robijn.
Het sieraad was heel bijzonder maar zooals
ik veronderstelde niet van buitengewone
waarde. De beteekenis er van lag voor mij in
het feit dat Liddy het had gevonden boven
Hoofdstuk n.
JOHN BAILY VERSCHIJNT OP HET
TOONEEL.
Het diner werd in de ontbijtkamer opge
diend. Die geweldige eetzaal gaf me een ge
voel als ik verdwaald was en Thomas, die den
heelen dag heel opgewekt was geweest, werd
zichtbaar somberder naarmate de zon daalde.
Hij keek telkens schichtig naar de hoeken van
de kamer, die door het kaarslicht op de tafel
vol schaduwen waren.
Toen ik gegeten had, ging ik naar de woon
kamer. Het duurde nog drie uur voor de kin
deren konden aankomen en ik haalde mijn
breiwerk te voorschijn. Ik had twee dozijn
paren pantoffelzolen in verschillende maten
meegebracht ik stuur met Kerstmis altijd
gebreide pantoffels naar het tehuis voor oude
dames en ik begon de wol uit te zoeken
met 't vaste voornemen niet aan den vorigen
avond te denken. Maar mijn gedachten waren
niet bij het werk; 11a een half uur merkte ik.
dat ik een rij blauwe schulpen op paarse pan
toffels gebreid had en ik legde mijn werk
lan den kant.
Ik haalde den manchetknoop te oorsehijn
en ging er mee naar de dienkamer Thomas
was bezig het zilver op te wrijven en de lucht
was dik van tabaksrook Ik snoof en keek
•■one maar c was geen pijp te bekennen.
Thomas, zei ik, -- je hebt gerookt.
Neen, juffrouw! Het is mijn jas, die is
doortrokken met rook. De heeren op de
club
Maar Thomas eindigde zijn zin niet. De
dienkamer was plotseling vervuld van dei
lucht van geschroeide kleeren. Thomas greep
naar zijn jas, liep naar den gootsteen, vulde
een glas water en goot dit heel handig in zijn
rechterzak leeg.
Thomas, zei ik, terwijl hij met een
schaapachtig gezicht bezig was den vloer op te
dweilen, rooken is een vieze en nadeelige
gewoonte, maar als je het per sé niet laten
kimt, steek dan tenminste nooit meer een
brandende pijp in je zak. Je huid behoort
van jezelf, die kun je blakeren zooveel je wilt.
maar dit huis hoort niet van mij en ik wil
geen brand hebben. Heb je dezen manchet
knoop ooit gezien?
Neen, antwoordde hij, maar hij keek er
op een eigenaardige manier naar.
Ik heb die in de hall opgeraapt, ging ik
op onverschilligen toon voort en de oogen van
den ouden man keken me met een listige uit
drukking van onder zijn borstelige wenk
brauwen aan.
Er gebeuren eigenaardige dingen hier in
huis, juffrouw Innes, zei hij hoofdschuddend,
er gebeurt vast nog iets verschrikkelijks.
Hebt u niet gezien, dat de groote klok in de
hall stil is blijven staan?
Onzin, klokken staan altijd stil als ze niet
opgewonden worden!
Ze is opgewonden en om drie uur van
nacht is het uurwerk blijven stilstaan, ant-
woorde de neger ernstig. En ik zal u nog
wat anders vertellen: die klok heeft in geen
vijftien jaai stilgestaan, niet sedert de eerste
vrouw van meneer Armstrong gestorven is,
En dat is nog niet alles neen juffrouw! De
laatste drie nachten heb ik een teeken gehad
nadai net electrische licht uitging. Mijn olie
lamp was gevuld, maar ging steeds uit. wat ik
er ook aan deed. Er is geen zekerder teeken
van den dood Als een onzichtbare hand uw
licht uitdooft beteekent het vast dat er
iemand sterft.
In de stem van den ouden man klonk diepe
overtuiging en ik kreeg een kil gevoel over
mijn ruggegraat. Ik ging de dienkamer uit ter
wijl hij in zichzelf bleef mompelen. Later op
den avond hoorde ik het geluid van brekend
glas en porcelein uit de dienkamer komen en
Liddy kwam mij berichten dat Beulah, mijn
koolzwarte poes, plotseling voor Thomas was
gaan staan, juist toen deze een blad met bor
den en glazen opnam. Dit booze voorteeken was
te veel voor hem geweest en hij had het
blad van schrik uit zijn handen laten vallen.
Het geronk van een auto was het meest
welkome geluid dat ik in langen tijd gehoord
had en toen Gertrude en Halsey voor mij
stonden, schenen mijn moeilijkheden ver
dwenen te zijn. Gertrude kwam met een op-
gewekten glimlach de hail binnen met haar
hoed op haar eene oor en de haren naar alle
richtingen verwaaid onder haar rose sluier.
Gertrude is een heel knap meisje, hoe scheef
ze haar hoed ook op heeft en ik was niet ver
baasd toen Halsey een knappen jongen man
voorstelde, die een buiging voor mij maakte,
maar naar Trude keek.
Ik heb een gast meegebracht, tante Ray,
zei Halsey. Ik hoop dat u hem in genade
aanneemt en op uw Zaterdag-tot-Zondag-
lijstje zet. Mag ik u Jonh Baily voorstellen,
maar u moet hem Jack noemen. Binnen
twaalf uur zegt hij tante tegen u, ik ken
hem!
We gaven elkaar een hand en ik had ge
legenheid mijn onverwachten gast goed op te
nemen. Hij was een forsch gebouwde, groote
jongeman, een jaar of dertig, en hij had een
kleine snor. Ik herinnerde mij dat ik mij op
dat oogenblik afvroeg waarom hij zijn snor
liet staan, hij had een goed-gevormden mond,
vond ik, en als hij glimlachte, werd een rij
mooie tanden zichtbaar. Hij had een knap,
door de zon get iind gezicht en een paar open
hartige, eerlijki oogen.
Ik beschrijf Jack Baily heel nauwkeurig,
omdat hij een belangrijkee figuur is in het
verdei verloop der gebeurtenissen.
Gertrude was vermoeid van de reis en ging
spoedig naar bed. Ik had mij voorgenomen
om de jongelui vóór den volgenden dag niets
te vertellen van onze vreemde avonturen
in ons zomerverblijf en het in een zoo min
mogelijk ernstig licht te stellen. Wat had ik
per slot van rekening te vertellen? Een
nieuwsgierige gezicht dat door een raam had
gegluurd ,een beetje gestommel in den nacht,
een paar krassen op de trap en een stuk van
een manchetknoop!
Het was Zaterdagavond. Halsey en zijn
vriend gingen naar de biljartkamer en ik
hoorde ze praten terwijl ik de trap opliep.
Het scheen dat Halsey bij de Greenwood Club
gestopt had om benzine in te nemen en daar
Jack Baily had getroffen. Het was niet moei
lijk geweest dezen te overreden mee te gaan.
Gertrude wist waarschijnlijk wel waarom.
Ik wekte Liddy om nog wat eten voor hen
klaar te maken Thomas was al buiten
ons bereik in de tuinmanswoning liet
mij niet imponeeren door haar afschuw van
de keuken en de omgeving daarvan. Toen
ging ik naar bed. De jongelui waren nog in
de biljartkamer toen ik in slaap viel en het
laatste wat ik mij herinnerde was het janken
van een hond aan den voorkant van het huis.
Om drie uur in den vroegen morgen schrok
ik wakker door een revolverschot. Het geluid
scheen van vlak buiten mijn deur te komen.
Het eerste oogenblik kon ik mij niet bewegen
van schrik, toen hoorde ik Gertrude in haar
kamer en het volgende oogenblik had zij de
tussehendeur opengegooid.
O, tante Ray, tante Ray!, riep zij buiten
zichzelf van verbijstering .Er is iemand
doodgeschoten, doodgeschoten
Dieven!, zei ik kort. Goddank, dat er
vannacht mannen in huis zijn.
Ik schoot mijn pantoffels en mijn badjas
aan en Gertrude slaagde er in (niet zonder
moeite) met haar bevende vingers een lamp
aan te krijgen.
(Wordt vervolgd.)