HET MYSTERIE
VAN SUNNY SIDE.
Het Engelsche Koningspaar bij aankomst op het tuinfeest, dat ter Het wrak van het vliegtuig, dat neerstortte in den tuin van een huis
eere van de hooge gasten te Parijs werd gegeven aan de Long Lane te Hillingdon in Middlesex
Koningin Elizabeth bracht Donderdag tijdens Haar verblijf in de Fransche
hoofdstad een bezoek aan het Engelsche ziekenhuis te Parijs
Tweehonderd passagiers waren aan boord van het m.s. „Munster",
toen dit op weg naar Dublin in aanvaringkwam met het Amerikaan-
sche s.s. „West Cohas". - De „Munster" werd zwaar beschadigd,
doch kon Liverpool nog bereiken
Een imposant beeld van de groote troepenparade, welke Donderdag te Ver
sailles ter eere van het Engelsch Koninklijk bezoek voor Koning George en
President Lebrun werd gehouden
Vanaf het Bordes van het stadhuis te Versailles volgden Koning George en
President Lebrun de groote troepenparade, welke Donderdag ter eere van
het bezoek van het Engelsche Koningspaar werd gehouden
Op weg naar hun post. Een snapshot van de oefeningen der land
en zeemacht te IJmuiden, welke deze week gehouden zijn
He» standbeeld van wijlen Koningin
Astrid van Beigië, dat eind Augus
tus te Yperen onthuld zal worden
FEUILLETON
Naar het Ainerikaansch
van
HECTOR JENNINGS.
5)
Toen openden wij de deur naar de hall; de
meiden schoolden boven aan de trap samen,
bibberend en met bleeke gezichten. Liddy
voorop. Ik werd begroet door een serie kreten
en vragen en ik trachtte ze zooveeel mogelijk
gerust te stellen. Gertrude had zich op een
stoel laten vallen en zat klappertandend en
bevend voor zich uit te staren.
Ik liep direct door naar Halsey's kamer en
klopte aan. Toen ik niets hoorde duwde ik de
deur open. De kamer was leeg, het bed lag
onbeslapen.
Hij zal in Baily's kamer zijn, zei ik op
gewonden en gevolgd door Liddy gingen we
daarheen.
Maar evenals Halsey's kamer was ook deze
leeg en het bed evenmin beslapen. Gertrude
was opgestaan, maar leunde tegen de deur
om zich staande te houden.
Ze zijn doodgeschoten! kreundee ze.
Toen greep ze mijn arm en trok mij naar
de trap.
Misschix zijn ze allebei gewond, we moe
ten ze zoeken, zei ze met oogen, groot van
opwinding.
Ik herinner mij niet hoe we de trap afkwa
men; ik heriner mij alleen dat ik ieder oogen-
blik verwachtte door een kogel getroffen te
worden.
De keukenmeid was boven aan de telefoon
pm naar Greenwood Club te telefoneeren en
Liddy kwam achter mij aan, bang om mee te
gaan en bang om achter te blijven. In de
woonkamer en den salon was niets bijzonders
te zien. Maar iets ondefinieerbaars zei mij dat
als we iets vinden zouden het in de biljart
kamer zou zijn of op de wenteltrap. Het was
uitsluitend de vrees, dat Halsey in gevaar was,
die mij voortdreef, want bij iederen stap had
ik het gevoel, dat mijn knieën mij in den steek
zouden laten. Gertrude liep nu vooraan en in
de klein speelkamer bleef ze staan, terwijl
ze haar kandelaar omhoog hield. Toen wees
ze zwijgend naar de deur, die naar de hall
voerde. Met de armen uitgestrekt en het ge
zicht naar den vloer gekeerd, lag daar een
man. Gertrude rende naar voren en met een
gesmoorden snik. Jack! riep ze.
Liddy was gillend weggehold en mijn nichtje
en ik waren alleen. Het was Gertrude, die ten
slotte de roerlooze gedaante omkeerde, zoodat
wij het bleeke gezicht konden zien. Toen
ademde zij diep op en liet zich zacht op haar
knieën vallen. Het was het lichaam van een
man, een heer in avondcostuum met wit vest,
dat nu vol bloedvlekken was het lichaam
van een man. dien ik nooit te voren gezien
had.
Hoofdstuk IV.
WAAR IS HALSEY?.
Gertrude keek als betooverd naar het ge
zicht. Toen strekte ze in een afwerende be
weging haar handen uit en ik dacht dat ze
flauw zou vallen.
Hij heeft hem gedood!, mompelde ze
bijna onverstaanbaar. En toen lieten mijn
zenuwen mij in steek en ik schuddep haar
door elkaar.
Wat bedoel je?, zei ik half-waanzinnig
van angst. Ik dorst niet realiseeren wat ze met
haar gesmoorden uitroep bedoelde.
Het heen en weer schudden bracht haar
weer tot zichzelf. Ze zei echter niets meer,
ze stond maar naar die beweginglooze gestalte
op den vloer te kijken terwijl Liddy be
schaamd over haar vlucht en bang om alleen
terug te komen, drie verschrikte dienstboden
voor zich uitdreef naar den salon; verder
durfden ze blijkbaar geen van allen te komen.
Toen Gertrude weer in den salon terug was
verloor ze het bewustzijn. Het kostte mij de
grootste moeite om Liddy ervan terug te
houden haar met koud water te verdrinken
en de andere meiden stonden in een hoek van
de kamer samendrongen en verleenden
evenveel 'hulp als een kudde schapen zou
hebben gedaan. Na korten tijd, die mij echter
een eeuwigheid scheen, hoorden wij een auto
aankomen en een van de meiden deed de voor
deur open.
Drie heeren van Greenwood Club, die blijk
baar in haast eenige kleedingstukken hadden
aangetrokken, kwamen binnen. Ik herkende
een zekeren mijnheer Jarvis, maar de anderen
waren vreemden.
Wat is er gebeurd?, vroeg Jarvis.
Toch niemand gewond, hoop ik?
En hij keek naar Gertrude.
Erger dan dat, meneer Jarvis, zei ik,
ik vrees, dat er iemand vermoord is.
Dat woord veroorzaakte groote opschudding.
De keukenmeid begon te huilen en juffrouw
Watson plofte op een stoel neer. De drie hee
ren waren zichtbaar onder den indruk.
Toch geen familielid?, vroeg Jarvis, toen
hij een beetje van den schrik bekomen was.
Neij ,zei ik en nadat ik Liddy beduid had
om op Gertrude te letten, ging ik met een
lamp voor naar de speelkamer. Een van de
mannen gaf een kreet toen hij de gestalte
op den vloer zag en zij zagen alle drie haastig
de kamer door. Jarvis nam de lamp van me
over dat herinner ik me en toen voelde ik
me zoo duizelig en licht in het hoofd, dat ik
de oogen sloot.
Toen ik ze weer opende was hun kort onder
zoek -geëindigd en Jarvis was bezig mij naar
een stoel te brengen.
U moet naar boven gaan, zei hij op be
slisten toon. U en juffrouw Gertrude ook.
Dit moet een vreeselijke schok voor u zijn.
En dat nog wel in zijn eigen huis.
Ik staarde hem aan zonder te begrpen.
Wie is het?, vroeg ik moeilijk; het was
alsof er een band om mijn keel geklemd zat.
Het is Arnold Armstrong, zei Jarvis, ter
wijl hij mij op een eigenaardige manier aan
keek, en hij is vermoord in zijn vaders huis.
Na een minuut was ik mezelf weer en Jarvis
bracht mij naar de woonkamer. Liddy had
Gertrude mee naar boven genomen en de twee
andere heeren uit de club bleven bij het lijk.
De nawerking van de schrik en de opwinding
waren zoo hevig dat ik nauwelijks wist wat er
om mij heen gebeurde tot Jarvis een vraag
deed die mijn dwalende gedachten weer tot
de werkelijkheid terugriep.
Waar is Halsey?, vroeg hij.
Halsey! Opeens kwam Gertrude's ontzet ge
zicht mij voor den geest de leege kamers
boven. Inderdaad, waar was Halsey?
Hij was toch hier, nietwaar?, vroeg
Jarvis. Op weg hierheen heeft hij gestopt
bij de Club.
Ikweet niet waar hij is, zei ik
zwakjes.
Een van de heeren uit de club kwam bin
nen, vroeg waar de telefoon was. Ik kon zijn
praten hooren en verstond iets over ge
rechtelijke lijkschouwers en detectives. Jarvis
boog zich over mij heen.
Waarom vertrouwt u mij niet, juffrouw
Innes?, drong hij aan. Als ik iets voor u
doen kan wil ik dat met het grootste genoe
gen. Maar vertel mij alstublieft alles!
Ik vertelde daarop alles van het begin dat
ik mijn intrek op Sunnyside had genomen en
toen ik zei, dat Jack Bally dien avond met
de jongelui gekomen was, kwam er een lang
gerekte gefluit van Jarvis' lippen.
Ik wou dat ze allebei hier waren, zei hij
toen ik klaar was, vooral
Vooral wat?
Vooral omdat Jack Baily en Arnold Ann-
strong elkaar niet konden luchten of zien. Het
was Baily die Arnhold het vorig jaar in moei
lijkheden heeft gebracht iets met de bank.
En toen
Ga voort, zei ik als er nog meer is.
behoor ik het te weten.
Meer is er niet, zei hij een beetje ontwij
kend, maar er is één ding, waar we op
kunnen rekenen, juffrouw Innes. Elke jury
zal een man vrijspreken die een ander, die
's nachts zijn huis binnensluipt, neerschiet.
Als Halsey
U denkt toch niet dat Halsey het ge
daan heeft riep ik onthutst.
Neen, neen, absoluut niet, antwoordde
Jarvis kwasi opgewekt. Kom, juffrouw
Innes, u ziet er slecht uit en ik zal u naar
boven helpen en uw meisje roepen. Het is te
veel voor u geweest en dat is begrijpelijk.
Liddy hielp mij in bed en gaf mij een paar
warme kruiken. Toen liet ze mij alleen.
Het was nu heel vroeg in den morgen en
uit het stemmengegons onder mijn venster
concludeerde ik dat meneer Jarvis en zijn
metgezellen een onderzoek instelden, rondom
het huis. Waar was Halsey heengegaan! Dat
was de vraag die mij kwelde. Hoe was hij
heengegaan en wanneer! Natuurlijk voor de
moord was gepleegd, maar wie zou dat ge-
looven! Als hij of Jack Baily iemand het huis
hadden hooren binnensluipen en dien indrin
ger neergeschoten hadden waartoe ze
volgens de wet het recht hadden waarom
waren ze dan weggeloopen! Het was een on
verklaarbare geschiedenis.
Tegen zes uur kwam Gertrude mijn kamer
binnen. Ze was geheel gekleed en ik ging
zenuwachtig in mijn bed overeind ztiten.
Ai-me tante! zei ze deelnemend. Wat
een afschuwelijken nacht hebt u gehad!
Ze kwam naar me toe en ging op den rand
van het bed zitten en ik zag hoe afgetobd en
moe ze eruit zag.
Is er nieuws?, vroeg ik bezorgd.
Niets. De auto is verdwenen, maar War
mer, de chauffeur, is in de tuinmanswoning
en hij weet nergens van.
(Wordt vervolgd.)
