Langs de Indië-route.
T!
Lufine-goud weldra
boven water?
Instantine!
Jodpoer.
Man struikelt op
onbewaakte.
nTNSDAG 26 .TUL I 1938
Belangrijke oogenblikken breken
voor de Karimata aan.
(Van onzen specialen verslaggever).
TERSCHELLING, 25 Juli. Het
staat thans vast dat voor het werk
van de „Karimata" het beslissend «ta-
dium weldra zal aanbreken. De resten
van den toren van Beckers zijn opge
ruimd en niets staat den molen nu in
den weg. Wij vernemen dat de „Ka
rimata" nog niet op het wrak zit
maar er zich vlak voor bevindt. Daar
deze afstand slechts enkele meters
bedraagt zal de molen binnen zeer
korten tijd het wrak bereiken en
thans is er uit den aard der zaak kans
op het vinden der schatten Reeds zijn
zooals gemeld eenige Spaansche mat
ten gevonden. Uit goede bron verne
men wij dat de leiders van het werk
ook van oordeel zijn dat er weldra be
langrijke momenten zullen aanbreken.
Bevindt het goud zich inderdaad op
deze plaats dan is er kans dat de
goudstaven spoedig, wellicht over
een week worden gevonden. Het
blijft natuurlijk de vraag of het „Lu-
tine"-goud in dit wrakstuk ligt.
Mogelijkheden voor aardappel
export naar Zuid-Amerika?
Eigenheimers en Bintjes 't meest gevraagd.
In de te Leeuwarden gehouden algemeene
vergadering van de Friesche Maatschappij
van Landbouw heeft dr. J. C. Dorst, consu
lent voor de plantenveredeling in Friesland
eenige belangwekkende mededeelingen ger-
daan over den aardappelteelt in Zuid-Ame
rika, speciaal over de bevindingen, welke daar
worden opgedaan met den teelt van Neder-
landsche pootaardappelen.
Eenige maanden geleden maakte dr. Dorst,
in opdracht van de Friesche Maatschappij
van Landbouw, een reis naar en door een ge
deelte van Zuid-Amerika, om te onderzoeken
of onze export naar dat land kan worden
uitgebreid.
Spreker begon volgens de Tel. met mede te
deelen, dat in Brazilië, Argentinië en Uru
guay de voorlichting op landbouwgebied zeer
primitief is. In Brazilië is de aardappelteelt
van ondergeschik belang. Nederland en
Duitschland zijn in Brazilië de belangrijkste
importeurs van pootaardappelen, waarbij
echter terdege in het oog dient te worden ge
houden, dat de Duitsche invoer gedurende de
laatste jaren verhoudingsgewijs meer stijgt
dan die van ons land.
Nederland levert hoofdzakelijk Eigenhei
mers, die in Brazilië zeer gevraagd zijn. Men
wil daar liefst een geelvliezigen' aardappel
zonder gekleurde schil. Aan deze eischen vol
doet het Nederlandsche product. De Eigen
heimer heeft een korte groeiperiode, zoodat
hij in Brazilië gemakkelijk tweemaal per jaar
kan worden geoogst.
Men is daar echter slecht te spreken over
hetvervoer. De wijze van vervoer laat inder
daad veel te wenschen. „Roode Star" en in
dustrie-aardappelen hebben in Brazilië geen
goede resultaten opgeleverd. Spreker gaf en
kele vergelijkende cijfers over den aardappel
export naar Zuid-Amerika. Duitschland le
verde in 1935, 1936 en 1937 resp. 1700, 6200 en
11.000 K.G., Nederland resp. 31.000, 94.000
en 63.000 K.G. In het Zuiden van Brazilië
heeft de landbouw groote behoefte aan nieuw
pootgoed. Dr. Dorst had dit persoonlijk ge
constateerd. De oorzaak is de groote degene
ratie. Hier liggen voor ons land wijde pers
pectieven, aldus spreker. In Argentinië trof
spreker een beter product aan. Nederland le
verde gedurende de laatste jaren bijna 60 pet.
van den totalen invoer van aardappelen van
Argentinië, hoofdzakelijk „Bintjes". Ook voor
dit land koesterde spreker voor onzen export
optimistische verwachtingen. Eveneens naar
Uruguay levert Nederland het leeuwenaan
deel van den aardappelinvoer, eveneens
„Bintjes". Laat men, eindigde spreker, de
mogelijkheden voor onzen aardappelenexport
naar Zuid-Amerika tijdig onder de oogen
zien. Deze mogelijkheden zijn er inderdaad,
zooals spreker persoonlijk heeft kunnen con-
stateeren.
Ontdekkingen op het eiland Nias.
Onbekende oudheden gevonden.
Dr. F. M. Schnitger, die met steun van het
Aardrijkskundig Genootschap in Amsterdam
oudheidkundige nasporingen op Nias heeft
verricht, is thans van dat eiland terugge
keerd, meldt de Deli Crt. d.d. 15 Juli.
Hij heeft, zoo vernam het blad, een onder
zoek van de groote vereeringsplaatsen welke
in de bosschen van Zuid-Oost Nias gelegen
zijn voltooid. Talrijke zuilen met neushoren
vogels, herten en andere dieren, prachtige
versierde steenen tafels, beenderkisten, graf
kelders en schedeltombes werden in woord
en beeld vastgelegd. In vele monumenten ble
ken fraaie Chineesche borden te liggen.
Tevens werden talrijke gegevens over het
vroegere koppensnellen en de oprichting van
megalithen verzameld, waardoor het moge
lijk wordt de oudste cultuur van dit eiland
veel nauwkeuriger te bestudeeren dan tot nu
toe het geval was. De jongste onderzoekingen
werpen op den godsdienst en volkenkunde
van Nias een geheel nieuw licht.
Het betreffende boek van dr. Schnitger zal
nog dit jaar in Engeland worden gepubli
ceerd.
Jongen door vraclitauto overreden
en gedood.
Op de Nassaukade te Amsterdam tusschen
Kinkerstraat en de Clercqstraat is Maandag
middag een twaalfjarige jongen door een groo
te vrachtauto overreden en op slag gedood.
jongen fietste met een o eefje op de Nas-
sauisade. Op het mpment lat zij een stil
staande auto wilden passeeren werden zij in
gehaald door een truck met trailer. Aan'deze
trailer hield zich een wielrijder vast.
De jongen raakte bekneld en juist op het
moment, dat de zware trailer naast hem was,
kwam hij te vallen. (Hij werd door een dei-
wielen van den vrachtwagen overreden en op
slag gedood.
P. Hiemstra neemt afscheid als
voorzitter van den Bond van
Arbeiders in Land- en Tuinbouw.
Zaterdagmiddag heeft de heer P. Hiemstra
afscheid genomen als voorzitter van den Ne-
derlandschen bond van arbeiders in-den land
bouw, tuinbouw en de zuivelindustrie. Zeer
veel belangstellenden waren in het N.V.-huis
te Utrecht aanwezig.
Het woord werd gevoerd door den nieuwen
voorzitter van den bond, den heer J. Hilgen-
ga, die breedvoerig de groote beteekenis van
den scheidenden functionaris voor den bond
en de landarbeiders in het algemeen in het
licht stelde. Verder spraken nog de heeren E.
Kupers, K. Vorrink, W. v. d. Valk en D. van
der Laan.
De heer Hiemstra had vele geschenken in
ontvangst te nemen o.a. een geschilderd por
tret aangeboden door het hoofdbestuur, als
mede een radiotoestel en een enveloppe met
inhoud namens de leden.
het geldbedrag werd door den heer Hiem
stra bestemd voor de uitzending van land
arbeiders naar een van de Troelstra-oorden.
Jongen onder het zand bedolven.
Het moderne middel
is Instantine. In Instantine zijn
voortreffelijke werking en
absolute onschadelijkheid op
ideale wijze vereenigd.
Onthoudt daarom
stilt en voorkomt pijnen!
Doosjes a 12 tabletten 70 ct.4 zakjes a 2 tabletten 15 ct.
(Adv, Ingez,
De residentie der Indische
Zonnedynastie.
Zomerlaer" van voortrekkers der
Nederlandsche Padvinders.
Op de Hooge Veluwe.
Zaterdag en Zondag jl. hebben voortrekkers
van ,De Nederlandsche Padvinders" een zo
merlaer gehouden op het kampeerterrein, dat
het bestuur der stichting „De Hooge Veluwe'
op dat landgoed voor de padvinders beschik
baar heeft gesteld.
Dit zomerlaer was georganiseerd door den
commissaris voor voortrekkers in het district
Arnhem, dr. F. L. Oudendal, geneesheer-direc
teur van Oranje Nassaus-oord te Renkum..
Op den Zaterdagavond heeft prof. dr. F. A,
Veiling Meinesz een interessante uiteenzetting
over zijn bekende onderzoekingen gegeven.
Zondagochtend werd een ..Padvindersaan
dacht" gehouden door ds. D. van Maanen
Ned. Hervormd predikant te Hoenderloo,
den namiddag is een excursie georganiseerd
door dr. ir. w. A. S. Oosting van 'de Landbouw
Hoogeschool te Wageningen. .Deze had te
voren een uiteenzetting gegeven, hoe men ook
in den tegenwoordigen 'tijd in de gesteldheid
van het terrein aanwijzingen kan vinden voor
de manier, waarop de vroegere bewoner den
bodem gebruikt heeft.
Het zomerlaer werd bijgewoond door voor
trekkers uit alle deelen van het land en het
had een bijzonder geanimeerd verloop.
Minister Baltliazar zal Nederland
bezoeken.
De Belgische minister van Openbare Wer
ken Balthazar, zal Woensdag a.s. naar Den
Haag komen, ten einde ter plaatse wegen en
wegwerken te bestudeeren. Dienzelfden dag
nog zal de minister een onderhoud hebben met
den Nederlandschen minister van Waterstaat,
mr. dr. ir. J. A. M. van Buuren. Donderda:
vertrekt minister Balthazar weer naar Bras-
EXAMEN AMBTENAAR „SOCIALE
DIENSTEN.".
De hoofdbesturen van de Algemeene
Roomsch Katholieke Ambtenaarsvereeni-
ging, den Algemeenen Nederlandschen Chris-
telijken Ambtenaarsbond, het Nationaal
Verbond van Gemeenteambtenaren, den Ne
derlandschen Bond van Gemeente-ambtena
ren, den Centralen Nederlandschen Ambte
naarsbond, en het bestuur van het landelijk
verband van studieclubs voor sociale wer
kers (sters) zullen dezer dagen samenkomen
ter bespreking van de te verwachten instelling
van een examen voor ambtenaren, werkzaam
aan sociale diensten, alsmede van de opleiding
daartoe.
Het ligt in de bedoeling van genoemde or
ganisatie te overwegen, om, in samenwerking,
genoemde opleiding ter hand te nemen, op
dezelfde wijze als zulks door verschillende
van deze bonden reeds, en met succes, voor
andere examens geschiedt.
Het is verder de bedoeling dier hoofdbestu
ren, het daarheen te leiden, dat de door hen
te stichten opleidingscursus een universeel
karakter zal krijgen.
Door trein gegrepen en op slag
gedood.
Op den onbewaakten overweg op het
Hoevelakensche voetpad te Amers
foort is Maandagmiddag omstreeks
kwart over vijf de 64-jarige schilder en
behanger A. van 't Lent Avonende te
Amersfoort, door een Dieseltrein ge
grepen en op slag gedood.
Van 't Lent kwam per rijwiel uit de
richting Hoevelaken. Zijn knecht die
naast hem reed. maakte hem er op at
tent, dat uit de richting Barneveld
een trein naderde. Beide wielrijders
stapten af Van 't Lent liep door doch
op den overweg struikelde hij, met het
gevolg, dat hij door den trein werd
overreden.
Het stoffelijk overschot as per zie
kenauto naar het' Sint Elisabethzie-
kenhuis te Amersfoort vervoerd.
De trein had ongeveer een kwartier
vertraging.
't Lid op den neus gekregen
Het gemeentebestuur van Apeldoorn had
voor Griftverbetering noodig een perceel,, ge
legen aan de Hoofdstraat op den hoek van
de Hofstraat hetwelk in het bezit was van
den heer J. E.
De eigenaar vroeg indertijd voor dit perceel
f 36.000, maar de gemeente vond dit bedrag
te hoog en bood f 22.000. De heer E. liet het
op een proces aankomen en kon aanvankelijk
het genoegen smaken, dat de rechtbank hem
een bedrag van f 25.840 toewees.
Het bestuur van de gemeente Apeldoorn
berustte echter niet in deze uitspraak en
ging in cassatie. Thans heeft de Hooge Raad
volgens Het Volk bepaald, dat de gemeente
voor het perceel slechts f 8.900 zal hebben te
betalen, terwijl aan den heer E. als verhuis
kosten een bedrag van f 900 moet worden toe
gewezen. Tenslotte is de heer E. nog veroor
deeld tot betalen der proceskosten, die min
stens f 1500 bedragen.
Deze beslissing van r dei)-%,Ho.ogen Raad be
rust op de overwéging, <jj»g het hier gronden
betreffen, die als gevolg vfö een uitbreidings
plan beklemd zijn, waardoor de waarde aan
zienlijk vermindert.
De (Hooge Raad heeft geen rekening gehou
den met allerlei bijkomstigheden. Hij heeft
slechts de door de schatters van de recht
bank geschatte huurwaarde gekapitaliseerd.
In plaats van de f 22.000, die de heer E.
van de -gemeente had kunnen ontvangen zal
hij nu slechts f 8300 in handen krijgen.
OEN ik in 1933 op een Juli-morgen:
heel vroeg per Havik Jodpoer verliet,
heb ik altijd de stille hoop ge
koesterd, dit merkwaardige land nog
eens weer te kunnen bezoeken. En ziet,
in Juli 1938 is dat het geval geweest. Weer
heb ik rondgeslenterd in het grootste rijk van
Radschputana, met een oppervlakte van ruim
95.000 K.M.2 en een zielental van circa 3 mil-
lioen. Onder hen wordt het grootste aantal
ingenomen door de Radschputen, het mooiste,
meest trotsche en dapperste ras van het In
dische Keizerrijk. Zij leven daar nooi'delijk
van Bombay, tusschen Ganges en Indus. De
Engelsche invloed is er; deze is in Jodpoer
echter uitermate gering. Gelukkig is er veel
bewaard gebleven van den schilderachtigen.
voor ons zoo vreemden glans der Indische
vorstenhoven. De Maharadja van Jodpoer is
het hoofd van een eeuwenouden, voornamen
stam der Radschputen, de Rahtor-stam, welke
reeds vanaf 1194 over het rijk van Karandsclii
in het Ganges-stroomgebied heerscht. De neef
van den laatsten heerscher, Siwadschi, stichtte
het tegenwoordige Jodpoer. De oude hoofd
stad van dit rijk, Mandor, werd in 1382 in
bezit genomen door Rao Tschanda, terwijl
diens neef Dschoda in 1459 de nu nog bekende
hoofdstad liet bouwen. Hij was het, die zijn
eigen residentie op het zoo bekende rotsen-
complex, hoog boven Jodpoer uitstekend, liet
maken. Daar vindt men de geweldige muren,
de wallen, de torens, die tot honderd Meter
hoogte reiken en dat alles van een omvang
van ruim twee K.M. En over die ware vesting
heen zag ik weer de merkwaardige gierachtige
vogels heenzweven, die alles nog meer een
mystiek karakter geven. De schaduwen van die
vesting door de Jodpoersche straten verhoogt
dat geheimzinnige nog meer. Ginds kronkelt de
zig-zag-weg zich omhoog naar de vesting, de
eenige mogelijkheid om dit bouwwerk te be
reiken. Door de schietgaten dreigen de ka-
nons-loopen; op de hoeken bij de torens zijn
krachtige ijzeren verschansingen aangebracht,
om het binnendringen van olifanten zooveel
mogelijk tegen te gaan. Maar niettegenstaande
deze voorzorgsmaatregelen is het nog herhaal
delijk voorgekomen, dat in vroegere tijden de
dappere Radschputen hun olifanten lieten
blinddoeken en op die wijze een poging waag
den deze vesting binnen te dringen.
Aan een der muren treffen ons de ongeveer
vijftien afdrukken van kleine vrouwenhanden,
verzilverd en verguld. Het zijn de afdrukken
van de handen van de vrouwen van een vroe-
geren heerscher, die na zijn dood het
meest afgrijselijke der Indische gebruiken had
den gevolgd en zich vrijwillig levend lieten
verbranden. Voordat zij de brandstapel beste
gen, legden zij de roodgekleurde handen tegen
den muur. Later zijn die afdrukken verzilverd
of verguld; door den Hindoe worden ze met
een zekere schuchterheid bekeken; ze vormen
de eenige herinnering aan den heldendood
dezer vrouwen. En waaraan was dat alles toe
te schrijven? Wel alleen aan-het feit-, .dat-een
nicht van den God Brahma,-.-genaamd Sati,
zich na den -dood van haar echtgenoot vrij
willig ïèvend liet verbranden. De Engelsche
regeering heeft zich tegen deze doods-voltrek-
king altijd verzet, maar toen zij een verbod
uitvaardigde wenschten alle weduwen zich
daaraan niet te houden. Zoo ligt de tijd niet
zoo ver achter ons, dat deze levend-verbran
ding nog plaats had. In de geschiedenis van
Jodpoer treft men in dat verband, het verhaal
van den heerscher van het rijk, die op een
veldtocht ver van zijn land was gesneuveld.
Toen het bericht van zijn dood Jodpoer be
reikte spoedden alle honderd vier en twintig
vrouwen van zijn Zenana (harem) zich naai
de plaats waar hij gevallen was. Bij aankomst
aldaar werden brandstapels opgericht en deze
vrouwen vonden er op die wijze den dood.
ïn ernstigen toestand naar een ziekenhuis
overgebracht.
'S-GRAVENHAGE, 25 Juli. De 13-jarige
G. T. uit Rijswijk had Maandag op het strand
te Scheveningen vlak bij de pier een kuil ge
graven van anderhalven me'ter en daaronder
een gang. Nadat hij 'zijn hoofd en schouders
in de gang had gestoken stortte het uitge
graven zand in den .kuil.
De 28-jarige A.. V. wonende in de Wasse-
naarschestraat. heeft den geheel onder het
*and bedolven jongen uitgegraven. Het slacht
offer was bewusteloos en is naar het Roode
Kruis-ziekenhuis te 's-Gravenhage gebracht.
Zijn toestand is ernstig.
MEISJE VERDRONKEN.
Gisteravond omstreeks zes uur Is op het
strand te Nieuw Hellevoet het achtjarige
dochtertje van de familie van Dorsen bij het
baden verdronken. Het lijkje is nog niet op
gehaald.
UIT DE STAATSCOURANT.
Bij beschikking van den directeur-
generaal der P.T. en T. is, met ingang van 16
Augustus aangewezen als directeur van het
post- en telegraafkantoor te Aalsmeer de
commies bij den F. T. en T.-dienst F. Roze-
veld. thans directeur van het P. T en T.-
kantoor te Oosterhout
De burcht is ook van binnen een bezoek ten
volle waard. Men treft er verschillende palei
zen, prachtige facades, mooi marmerwerk, een
labyrinth van kleinere en grootere vertrekken,
fraaie fonteinen, donkere doorgangen en zoo
veel bezienswaardigs, te veel om op te noe
men. Omstreeks 1459 werd het grootste ge
deelte van deze vesting vernieuwd, onder het
bewind van Rao Dschoda, en vanaf dien tijd
tot de regeering van den vader van den Maha
radja, Takat Singh, werden al deze paleizen
door de respectievelijke vorsten bewoond.
Eerst in een latere periode werden ook elders
residenties gebouwd, waaronder Raika Bag,
een zeer bekende is. Daardoor kwam de vorst
meer in aanraking met de bevolking.
De hoog gelegen vesting, welke Jodpoer be-
heerscht, kenmerkt zich o.m. door de mooie
apenverzamelingen in de schatkamers der
Maharadja's tezamen gebracht. Ongekende
schatten zijn daar te bèwonderen. Collecties,
die het resultaat zijn van vele tientallen veld
tochten door geheel Hindoestan tot zelfs in
de omgeving van Haderabad, maar mede door
de verwantschap met de machtige vorsten
van Delhi.
Helaas zijn de gangen, waar deze kostbaar
heden zijn geborgen, dikwijls uiterst donker,
Maar de edelsteenen op vele zwaarden en dol-
•ken aangebracht ontgaan ons niet. Naast
allerhande schilden, strijdbijlen en veroverde
vaandels groepeeren zich andere wapens,
waarvan het bestaan mij totaal onbekend was.
Wat Jodpoer aan edelsteenen heeft, overtreft
naar men mij verzekerde de rijkdom
men der andere vorstendommen verre. Dan
gaan enkele vensters open en beneden ons
ligt het stadsgewoel. Aladdin's wonderlamp is
ontstoken. Ginds staat een kast met smarag
den, robijnen, paarlen, alle voor zoover ik
dat durfde te beoordeelen van ongekende
grootte. Een tiental halssnoeren completeer
den het geheel. In sierlijke hoopjes waren er
de oor-, neus- en voet-sieraden bij elkander
te vinden. Prachtig, en tochik zag ze bij
voorkeur gedragen, daar beneden in die nau
we straatjes, bij de poort, op het marktplein
en in de naaste omgeving van ons hotel. In
ruime vitrines bewonderen we de tafelservie
zen uit zuiver goud gemaakt, allerhande mooi
gevormde vazen uit gedreven zilver. Inderdaad
een sprookjesland, deze wandeling een sprook-
Jestocht. Hoe indrukwekkend, dat alles weer
terug te zien; hoeveel meer kon ik er van ge
nieten dan in 1933, toen alles, zonder onder
voor mij nieuw was.
Bij vorstelijke ontvangsten en zeer bijzon
dere gelegenheden worden deze rijkdommen
nog gedragen.
We koniëri weer terug op liet platte dak
van het- palels. De lichtjes over grooten af
stand zijn duidelijk te herkennen. Het straat
rumoer dringt tot ons door. Om de stad is
een muur gebouwd voorzien van een zevental
torens. Van elk dezer gaat als het ware een
breede weg het land ln. Buiten de stadsmu
ren liggen de watermeren, de zomerverblijven
der vorsten, een prachtige dierentuin, de mo
derne waterleiding, de goed onderhouden
straatwegen enz. Maar nog interessanter is
feitelijk het binnenste gedeelte der stad. Daar
trekken de kameelen rond de heilige ossen
worden natuurlijk ongemoeid gelaten hier
endaar de trotsche pauw. Een bedwelmende
lucht geeft aan het geheel iets mystieks. De
dikwijls kleine winkeltjes zijn, naar onze
smaak, gewoonlijk het summum van onzinde
lijkheid. Petieterige warenhuisjes, rommelig,
waar luidruchtige lieden rondloopen, maar
grootendeels liggen of half hangen. De
schoenmakers zijn in dit milieu niet te vinden.
Zij hebben hun bedrijfje buiten de stadsmu
ren, zij verwerken daar de runderhuiden, van
voor de Hindoes heilige dieren.
Het Jodpoersche volk is sportllevend. Aan
de gewone feestelijkheden, zooals wij die
kennen, geeft men zich zelden over. De paar
den- en de polosport zijn de meest gelief
koosde ontspanningen.
Op de jacht op wilde zwijnen toonen zij
hunne behendigheid. Paard en ruiter schij
nen uit één stuk gegoten. Met behulp van
speren wordt het wild gedood. En elders
wordt in vliegende galop langs een opgehan
gen schaap gegaloppeerd met de bedoeling
met één zwaard-slag liet beest in twee helften
te splitsen. Ook voor worstelen bestaat er een
groote belangstelling.
Het is misschien ietwat overbodig, maar ter
completeering van deze generale beschouwing
herinner ik er aan, dat de Jodpoersche vor
sten een groote voorliefde hebben voor het
ballet. Over de danseressen, hun kleedij, de
daarbij geboden muziek, kortom het geheel
bestaat verschil van meening. Een zekere een
tonigheid is het hoofdkenmerk dezer danspar
tijen. doordat de muziek weinig variatie biedt
en het voetgetrappel tenslotte vervelend wordt
Maar ik beken het gaarne: smaken verschil
len, wat ik altijd op zich zelf maar gelukkig
gevonden heb.
Van de vroegere hoofdstad van dit vorsten
dom, Mandur. is nog maar weinig overgeble
ven. Oude ruïnes, dito tempels en groote gale
rijen herinneren aan lang vervlogen tijden.
Intusschen is het wel merkwaardig dat in dit
vorstendom, evenals in alle 4n Britsch-Indië,
naast de nieuwe hoofdstad van het land altijd
nog de overblijfselen zijn te vinden van de
vroegere residentie. In Mandur zijn de oude
graven te vinden van de vroegere vorsten.
Het moderne vliegveld met het in de naaste
omgeving van de hoofdstad verrezen hotel
worden door de K.L.M.-reizigers ten zeerste
geapprecieerd. Men vindt er een rustig onder
dak en in gemakkelijke stoelen gezeten op het
fraaie gazon wordt nagepraat over het won
derlijke van dit land zoo ver van huis, ten
Zuiden van het Himalaja-gebergte. Want
Jodpoer geeft een sfeer, die zoo geheel afwijkt
van wat men elders op de Indië-route ont
moet.
MOLLERUS.
Foto's van de eerste luchtbrieven, welke ter gelegenheid van de opening van
den Nederlandschen luchtdienst op Australië werden uitgegeven en verzonden.
De enveloppen werden resp. in Nederland en in Nederlandsch-Indië afgestem
peld en te Sydney geclicheerd voordat zij de thuisreis per vliegtuig zouden
ondergaan. Daardoor is het reeds nu mogelijk afbeeldingen van deze enveloppen
welke zelf nog niet in ons land zijn gearriveerd, omdat het te Sydney voor
de post gereed maken eenigen tijd heeft geduurd te geven.
NATIONALE WEDSTRIJD VOOR E. H. B. O.
TE UTRECHT.
Door de nationale commissie voor E.H.B.O.
werd Zondag in „Tivoli" te Utrecht een na
tionale wedstrijd gehouden, waaraan door 33
groepen werd deelgenomen. De uitslag luidt:
le prijs (complete verbandpost) Berlicura.
2e prijs (medaille gemeent'e Utrecht) Ber-
kel Enschot.
3e prijs (medaille nationale commissie vw*
E.H.B.O.) Udenhout.