HET MYSTERIE
VAN SUNNY SIDE.
FEUILLETON
Naar het Amerikaansch
van
HECTOR JENNINGS.
19)
Gertrude was gaan slapen, want zij was
bijna den heelen nacht op geweest en Halsey
was met een of ander geheimzinnig doel naar
fle stad gegaan. Liddy paste op in de zieken
kamer en kortte zich den tijd met wat naai
werk.
Mijn oude getrouwe hoorde me al aan
komen en kwam me tegemoet.
Ze is wakker, deelde ze me met iets ang
stigs in haar stem mede, ze praatte in haar
slaap over verschrikkelijke dingen dooden
en lijkkisten.
Liddy, zei ik streng, heb je haar één
woord verteld van wat er hier gebeurd is?
Geen woord, ik bezweer het u. Ik heb
haar alleen een paar heel gewone vragen be
antwoord. Ze zegt dat hier nog nooit een geest
is geweest.
Sprakeloos keek ik Liddy aan, en ging naai
de slaapkamer. Uk stationeerde Liddy zoolang
in de zitkamer die aan de slaapkamer grensde!
Hoe slecht Paul Armstrong ook geweest
mocht zijn, voor zijn stiefdochter was hij bui
tengewoon royaal geweest. Gertrude had in
mijn huis mooie kamers, maar ze konden niet
in de schaduw staan van de drie weelderige
kamers in den Oostelijken vleugel op Sunny-
siae, die de dochter des huizes in gebruik had.
De wandversiering, de kunstvoorwerpen, de
gordijnen, de tapijten, de meubels, de inrich
ting van de badkamer, alles ademde luxe.
Louise scheen veel beter; de felle kleur was
weg en haar adem ging geregeld. Ze stak haar
hand naar mij uit en ik nam die tusschen
mijn haaiden.
Wat moet ik tegen u zeggen, juffrouw
Innes?, zei ze onzeker. Zoo maar hier te
komen
Ik dacht dat zij in tranen zou uitbarsten,
maar dat gebeurde gelukkig niet.
Je moet aan niets anders denken, dan
dat je zoo gauw mogelijk beter moet worden,
zei ik, terwijl ik haar hand streelde, als
je beter bent krijg je er duchtig van langs
dat je niet direct hierheen gekomen bent. Dit
is immers je huis, lieve kind, en als er iemand
in de wereld is, die je van harte welkom heet,
is het Halsey's oude tante!
Ze glimlachte; een beetje verdrietig, leek
me.
Het is het beste dat ik Halsey heelemaal
niet zie, antwoordde ze. Juffrouw Innes, ik
ben bang, dat er een heeleboel dingen zijn,
die ik u nooit zal kunnen uitleggen. Ik dring
me op een onbehoorlijke manier bij u in, ik
maak misbruik van uw goedheid door hier
te zijn en toe te laten dat u uw hartelijkheid
aan mij verspilt, terwijl ik weet dat u mij
later diep zult verachten.
Onzin!, viel ik haar bruusk in de rede.
Wat zou Halsey wel zeggen als ik dat deed?
Hij is zoo sterk en zoo'n baasspeler, dat hij,
als ik niet erg vriendelijk voor je ben, me
eenvoudig uit een venster zou gooien!
Mijn schertsende toon scheen haar te ont
gaan. Ze had sprekende bruine oogen, die als
omfloerst schenen door verdriet.
Arme Halsey, zei ze zacht, ik kan niet
met hem trouwen, juffrouw Lines, en ik ben
bang om het hem te zeggen. Ik ben zoo laf
zoo laf!
Ik zat naast het bed en staarde naar haar.
Ze was te ziek om tegen haar te gaan rede
neeren en bovendien zieke menschen hebben
dikwijls zulke zonderling verdraaide ideeën.
Daar zullen we het wel eens over hebben
als je sterker bent, zei ik zacht.
Maar er zijn verschillende dingen die ik
u moet vertellen, hield ze aan. U zult u
toch wel hebben afgevraagd, wat ik hier
kwam doen en waarom ik me verborgen heb
gehouden in de tuinmanswoning. Die goeie
Thomas wist niet wat hij beginnen moest toen
ik zoo opeens kwam opdagen. Ik wist niet dat
Sunnyside verhuurd was; ik had wel gehoord
dat mijn moeder het wilde verhurenzon
der het mijn stiefvader te vertellenmaar
dat het verhuurd was, heeft ze waarschijnlijk
zelf pas gehoord toen ik al weg was. Toen ik
op reis ging, had ik maar één verlangen: om
een poosje alleen te zijn met mijn gedachten,
om me hier een tijdlang te begraven. Maar
ik schijn in den trein kou gevat te hebben.
Je kwam natuurlijk hierheen in kleeren
die geschikt waren voor Californië, en niet
voor het Oosten, dat is de heele zaak.
Maar ze had geen aandacht voor mijn za
kelijke opmerking.
Is Arnold weer weggegaan, juffrouw In
nes?, vroeg ze.
—Wat bedoel je?, vroeg ik verschrikt.
Maar Louise bedoelde haar vraag letterlijk.
Hij kwam dien avond niet terug, zei ze,
en het was van zooveel belang, dat ik hem
nog sprak.
Ik geloof, dat hij is weggegaan, zei ik een
beetje vaag. Betreft het iets was wij mis
schien voor je kunnen doen?
Ze schudde het hoofd Ik moet het zelf
doen, zei ze dof.
Toen zweeg ze een paar seconden en ging
daarna op moedeloozen toon verder:
Moeder moet Sunnyside verhuurd hebben
zonder dat mijn stiefvader het wist. Hebt u wel
eens gehoord, juffrouw Innes, dat iemand
doodarm kan zijn, temidden van de grootste
luxe? Dat je eenvoudig kunt hunkeren naar
een klein beetje geld, waarvoor je niemand
rekening en verantwoording behoeft af te
leggen: dat je net kunt uitgeven zooals je
wilt? Moeder en ik zijn jarenlang omringd
geweest door ieder soort van comfort we
hadden alles wet we maar verlangen konden,
maar we hadden nooit geld, geen cent om zoo
te zeggen. Dat moet de reden zijn dat moeder
op haar eigen houtje het huis is gaan ver
huren. Mijn stiefvader betaalt alles wat we
noodig hebben, maar hij geeft ons nooit geld.
Het is het vernederendste bestaan dat je je
kunt voorstellen. Ik zou nog liever fatsoenlijke
armoede hebben, geloof ik.
Maak je niet ongerust, zei ik, als jij
en Halsey getrouwd zijn, kunnen jullie het
leven inrichten zooals je wenscht.
Op dat oogenblik kwam Halsey bij de deur
tusschen de zit- en slaapkamer en ik kon
hooren dat hij bij Liddy soebatte om naar
binnen te mogen gaan.
Zal ik hem laten binnenkomen?, vroeg
ik Louise.
Het meisje scheen ineen te krimpen toen
ze zijn stem hoorde. Ik ergerde me eigenlijk
gezegd een beetje aan haar: er zijn niet zoo
heel veel jongens van de soort van Halsey:
oprecht, door-en-door fatsoenlijk en bereid
alles op te offeren voor één vrouw. Ik heb nog
eens iemand in mijn leven zoo gekend; dertig
jaar geleden; hij is gestorvenenfin, daar
praat ik liever niet over, het is een te pijnlijke
herinnering.
Misschien was het juist die herinnering die
me een beetje bitter stemde en zonder Louise's
antwoord af te wachten, riep ik:
Kom maar binnen, Halsey!
Ik pakte mijn breiwerk, dat ik meegenomen
had, bij elkaar en ging in het boudoir dat op
zij van de slaapkamer lag. Ik deed natuurlijk
geen moeite om te hooren wat ze zeiden, maar
ik kon het woord voor woord verstaan, door
dat ik bij mijn overhaast vertrek, de tus-
sohendeur had laten openstaan en het een
beetje mal vond om die achteraf te gaan
dichtdoen.
Halsey scheen naar het bed te zijn geloopen
en ik geloof dat hij haar kuste. Toen was er
een poosje stilte.
Waarom heb je zoo weinig vertrouwen in
me getoond, liefste? hoorde ik Halsey zeggen;
waarom heb je me niet laten roepen?
Omdat ik mezelf niet vertrouwde. Ik ben
vandaag te zwak om te vechten, maar, Hal
sey, ik heb zoo naar je verlangd!
Toen volgde er iets dat ik niet kon ver
staan en toen hoorde ik Halsey weer:
We zouden kunnen weggaan. Het eenige
dat van belang is, dat zijn wij tweeën. Wat
kan de rest ons schelen? Als wij maar altijd
bij elkaar zijn! Zeg nu maar niet dat dat
nooit gebeurt, Louise, want dat geloof ik toch
niet.
Je weet het niet, Halsey, je wéét het niet.
Ik houd wel van je, Halsey, maar niet genoeg
om met je te trouwen.
Dat is niet waar, Louise, klonk het ern
stig, je kunt me niet met je eerlijke oogen
aankijken en dat volhouden.
Ik kan niet met je trouwen, herhaalde ze
wanhopig; is het niet al erg genoeg? Maak
het nu niet nog erger dan het is. Er zal een
oogenblik komen, waarschijnlijk al gauw, dat
je blij zult zijn, dat ik niet met je trouwen
kan.
Als je dat beweert, heb je nooit echt van
me gehouden! En je hebt me een tijdlang
laten geloovenneen, ik vind het niets
voor jou om zoo te doen. Maar je hebt me niet
alles verteld. Is hetomdat er iemand
anders is?
Ja, klonk het bijna onhoorbaar.
Louise! O, ik geloof het niet!
Het is werkelijk de waarheid, zei ze
smartelijk. Halsey, je moet niet weer bij
me komen. Zoo gauw ik sterk genoeg ben, ga
ik hier vandaanjullie bent hier allemaal
veel vriendelijker voor me dan ik verdien. En
wat je ook van me hoortprobeer zoo
vriendelijk mogelijk over me te denken. Ik ga
trouwenmet een ander. O, nu zal je me
wel hatenhaten
Ik kon hooren dat Halsey door de kamer
naar het venster liep. Eindelijk, na een lange
stilte, ging hij naar haar terug. Ik kon me
haast niet inhouden; ik had grooten lust om
naar binnen te gaan en Louise, zoc ziek als
ze was, door elkaar te schudden.
(Wordt vervolgd)
De 18.000 ton metende Engelsche walvischvaarder -Terje
Viken" is in de Amsterdamsche haven aangekomen, om
in een der dokken verschillende herstellingswerkzaamheden
te ondergaan
Door de Zeeuwsche Vereeniging voor de Luchtvaart is Zaterdag de vijfde Scheldevlucht
georganiseerd. De heer Rijntjes werd bij zijn aankomst te Haamstede met muziek
ontvangen
De Nederlandsche Tour de France-renners hebben Zondag aan de wieler
wedstrijden op de Rijswijksche wielerbaan deelgenomen. - Finish van het
sprintnummer, dat werd gewonnen door Hellemons
Duizenden Amsterdammers zijn Zondag de bijna ondragelijke hitte der stad ontvlucht, om in de vrije natuur de noodige af
koeling te zoeken. Een snapshot van de drukte bij den Omval
Op de begraafplaats Nieuw Eik en Duin te Den Haag is
Zaterdag het slachtoffer van het vliegongeluk bij Rijswijk,
luit.-vlieger J. L. J. Swartjes, met militaire eer ter aarde
besteld
Majoor H. Voorwait van den sta' tier
7e infanterie-brigade is benoemd tot
luit.-kolonel, commandant van het 7e
regiment infanterie te Harderwijk
De Nederlandsche deelneemsters en deelnemers tijdens een trainingspauze in het Welbey-zwem-
stadion te Londen, waar onze landgenooten aan de Europeesche zwemkampioenschappen deel-
Osendarp won de
100 meter tijdens
de nationale athle-
tiekkampioen-
schappen te De
venter. Een snap
shot aan de finish
