KORT VERHAAL
Recepten
Go8'
!(J verkoopen
-hoertnvrouwtje Van önzegbaren Iëèf-
Alienor hnnhlrr-a a o-i.o nn oor
ot êen nieuw bontkraagje op een
jjjc ïö°,ntel. (Üe misschien al vier jaar oud
Mflvieke verkoopstertje in het groote
-n legt oen plat grijs kraagje op de
In bewondert de adspirant-koopster
sintel ei'
ten zi.fPctaat u heusch erg goed, en het past
hii den mantel, kijkt u maar eens
j»o Je\
de vrouw met critische blikken
t rwiil de vrouw met criuscne Dinuten
Sa van deze mogelijke aanwinst
''■•r sDieCTel staat te bewonderen, passeert
!C c*n *p jong stadsmeisje, naar de laatste
een ;a^'ieed. Ze heeft juist de laatste woor-
hoord en vraagt zich met verbazing
den v€el fluweelen zoetheid een ver-
al een klant toch wel iets kan aan-
S°eren dat kraagje is immers hopeloos stijf
efl!imdske°ï'niet de eenige die zoo denkt;
nog meer wantrouwende menschen,
e: ziJJ,jd J^eenen, dat winkelpersoneel er
maar op uit is, om te probeeren de
^enJ wat in de handen te stoppen als
maar kwijt is, heet het dan.
a f is waar, Justus van Maurik beschreef
rmakelijke geschiedenis van den aan-
een jas op de markt waarbij de
«en
k°°P ^Uerhevigst werd bedot; maar dat is
ÜaD ffeleden en dat zal ook wel een ver-
l3llgi (Teweest zijn, die van het begrip mo-
ï07niet het flauwste benul had.
'n nu maar Jifc speciaie gevajte^biij-
«n:
r\m nu maar ujj w
die Kieren juffrouw zoekt inderdaad
>E: gijjf en ouderwetsch kraagje, dat is
finaak, zij zou zich hoepeloos mallotig
nrr Tmn Viof irvnrro
m in de moderne Meeding van het jonge
we- bovendien vindt zij dat leelijk. Het is
lm de verdienste van de winkeljuffrouw
zoo gauw begrepen heeft wat deze
Jf'f mooi vond en wat zij bedoelde te
npn Dat zij zich daarbij enthousiaster
iö5ipfc dan zij zich persoonlijk voelt, pleit
V°Thaar objectieve opvatting van het vak:
YS wat zij mooi vindt, geldt, maar wat de
iter graag wil hebben. Bovendien zijn
Vrouwen, vooral wanneer wij, zooals deze
Sfw van buiten niet zoo jong meer zijn,
Sltineerd genoeg in het koopen om te zeg-
wanneer het ons niet naar den zin is.
Straks moet ditzelfde verkoopstertje bij de
ofdpelincr bontkragen zich verdiepen in de
Sen van het jonge meisje; zij zal dit
Waarschijnlijk wel met meer enthousiasme
Sin omdat het meer in haar eigen leeftijd
Jten bovendien meer aan de jeugd is be-
-ïd maar wanneer zij een goede verkoop-
der is, zal ZÜ zich voor iedereen kunnen en
^llen uitsloven.
Natuurlijk bestaan er verkoopsters in soor
ten maar heeft u zich weieens voorgesteld,
het niet gemakkelijk is om na een paar,
ims zeer vage aanduidingen van de klant,
al te begrijpen wat die bedoelt?
Heel vaak heeft men zich van tevoren al
In een aankoop verdiept, wanneer het belang
rijke dingen betreft, soms zelfs al heel gron
dt En nu stapt men een winkel binnen en
reriangt zonder blikken of blozen dat het
winkelmeisje na een paar woorden volkomen
berijpt wat eigenlijk de bedoeling is! Dat
Is toch wel wat veel gevergd.
Zeker, in een winkel, waar men een vaste
Kant is en waar het personeel weinig wis
selt, daar verloopt het meestal wel vlot en
f veel uitleggingen, maar komt men er-
v.„ maar zelden of misschien eens een
enkelen keer, dan is er toch wel eenige in
formatie gewenscht, om tenminste in groote
trekken uit te leggen, waar het eigenlijk om
gaat.
Natuurlijk hoort daarbij een zekere routine:
de verkoopster van damesartikelen ziet aan
het uiterlijk van de koopster meestal wel
gauw, in welke richting haar smaak gaat,
maar er zijn nog zoo enorm veel andere dingen
cie met smaak op het eerste gezicht niets
uitstaande hebben en die toch ook ge- en
verkocht moeten worden.
Praat daarom niet te gauw van „aansme-
jn" of „oude rommel verkoopen"; in een
goeden winkel is het personeel er ook heel wat
aan gelegen dat de klant tevreden weggaat
en dus terugkomt te gelegener tijd. Want
dat is het eigenlijke voordeel: de vaste
klant, niet die van één keer en daarna nooit
reer. E. E. J.P.
NIEUWE UITGAVEN.
In de Cultuurserie van de Zuid-Hollandsche
'itgeversmaatschappij is verschenen „Episode"
door Rosamond Lehmann.
de Kroonserie van deze uitgeverij ver
tellenen:
„De eenzame kudde", door Christian Munk.
„In den zomer van het leven", door Gwen
Selderijsoep
Benoodigdheden: 1 L. selderijwater (aan
gevuld met water of bouillon)40 gr. bloem
(21/2 lepel), 40 gr. boter (5 lepels), wat
groene selderijblaadjes.
Bereiding: De boter laten smelten, de bloem
toevoegen en dit papje even goed verwarmen.
Het selderij water er langzaam bij schenken
de soep door laten koken en afmaken met
k gehakte groene selderij. Gebakken dobbel-
brood er bij geven.
SCHATTEN VAN DEN HERFST.
E>en overvloed van bladeren
om ons huis mee te sieren.
Nu de bloemen hoe langer hoe schaarscher
Widen, gaan we naar andere versiering
•oor onze kamers omzien.
Het bosch levert ons verschillende soorten
xtfvf11' ,waarvan eikenbladeren wel de
«eriste zijn. En dan zijn er rietpluimen en
taelige „sigaren".
Voor
een smaakvolle kamerversiering zijn
2fle takken in een vaas van aardewerk
oaoende, maar laten we opletten dat de
tieuren harmonieeren.
Kaderen kunt u een heele tijd bewaren als
oe uiteinden van de stelen flink plat slaat
mefi!611 einde afschilt. Maar als u er prijs
nLw, ^en ^€e^en winter goed te houden,
wei dan eens het volgende middeltje:
uaak en mengsel van glycerine en water
m i!deelen) en dompel de bladeren direct
j flet Plukken hierin. Laat ze er veertien
lit r ^gen- Beste is, slechts een paar
ai behandelen.
ais de bladeren uit dit „badje" komen, heb-
,ze ^en water meer noodig. De groene
tm rvMZu*len zacht blijven en niet verdor-
tehöuden ze hun tint, als u er maar
Als28 r"et in de zon staan-
v',i u van „doorschijnende" bladeren
jw, verzamel dan een hoeveelheid afge-
ïitw P?Sulierenblaadjes. Leg ze in heet
is an V? ket bladgroen geheel verdwenen
tam, ,het nervenstelsel overblijft. In-
tLÏ meyyn ijzerdraadjes de blaadjes aan
ïerk» ler\mdt» krijgt u een prachtig „kant-
Probeert u 't maar eens.
Hoe
we van
oud
nieuw
maken
Ditmaal geven we een idee om een jurkje
op te knappen en toch het gekleede cachet te
behouden. We kiezen hiervóór een van die
mooie, doorschijnende stoffen met bloempa-
troon. Het bovenstuk wordt in bolero-model
geknipt en heeft aangeknipte, van onderen
wijd uitloopende mouwen, die ingerimpeld op
een smal manchetje gezet zijn.
Een schuine reep stof, hetzij van de jurk of
van een contrasteerende kleur wordt meege-
stikt en loopt van de zijnaad 1 achter om den
hals weer in de zijnaad 2. Deze schuine bies
geeft een afgewerkt geheel aan de japon.
Hulp in nood
De vorstin von Bülow was zeer gesteld op
de etiquette. Het lichtste vergrijp tegen de
goede manieren aan tafel of in den salon
werd door haar opgemerkt engewroken.
Zoo kwam het, dat de jonge officieren yan
het Berlijnsohe garnizoen eigenlijk doods
bang waren voor een uitnoodiging van de
vorstin, want maakten ze een klein foutje dan
behoefden ze er niet op te rekenen, ooit weer
te worden uitgenoodigd.
Eens zag een jong luitenant tot zijn schrik
en ontsteltenis, dat hij op het sneeuwwitte
damast van het tafellaken een kleine jusvlek
had gemaakt eneen paar plaatsen van
hem af zat de vorstin en deze,,zou dus het
ongelukje stellig zien. Hij zat een poosje te
tobben en kwam toen op een reddende ge
dachte. Stilletjes begon hij aan het tafellaken
te trekken om de vlek onder zijn bord te kun
nen verbergen en dit gelukte hem tenslotte
zonder dat iemand er iets van gemerkt had.
Ook de tafelversiering was door het trekken
niet in 't minst in wanorde gemaakt.
Een paar minuten later zag de luitenant
echter opeens de vlek weer boven zijn bord.
Hij wist niet hoe hij 't had, tot hij toevallig
de oogen van een tegenover hem zittend
meisje ontmoette. Ze keek hem smeekend
aan: de luitenant begon werktuigelijk weer
aan het tafellaken te trekken envoelde
dat aan den anderen kant ook getrokken
werd. Boven het bord van de jeugdige gravin
bevond zich ook een vlekje.
De luitenant maakte een lichte neiging,
het meisje stamelde blozend „dank u".
Haar vlek verdween: de jonge officier ech
ter werd nooit meer door de vorstin uitge
noodigd.
Onze toekomst
Hoopvolle klanken klinken uit Engeland,
v;aar een vrouwelijke doctor in de sociale we
tenschappen, Elisabeth Sloan geheeten, zich
waagt aan een profetie omtrent de vrouw in
het jaar 2000.
Huishoudelijke beslommeringen zullen zoo
goed als verdwenen zijn, daar de rationali
seering der huishouding haar climax heeft
bereikt. Huishoud- en lijfwasch zullen van
papier worden vervaardigd evenals het ser
vies, maar zóó keurig en smaakvol dat het niet
van batist, zijde, fijn damast ofsteen
goed te onderscheiden zal zijn.
Denkt u eens in, hoe gemakkelijk: inplaats
van de waschmand met de heele rompslomp
van waschlijsten, waschman, waschrekening.
teilen, -boenders, -zeep, -knijpers, -lijnen
enz., enz. komt een speciale oven, waarin al
les, wat men eenige dagen gedragen heeft,
spoorloos verdwijnt om te worden verbrand.
Na het eten pakt de huisvrouw het tafel
laken met alles wat er op staat benevens de
spijsresten bij vier punten, rolt alles in elkaar
en duwt het eveneens in den oven! De maal
tijden zelf worden door groote centrale keu
kens geleverd; men behoeft ze enkel op
smaak af te maken. Er zullen oneindig veel
nieuwe groenten en vruchten worden ge
kweekt, zoodat het menu een rijke afwisseling
biedt.
De vrouw zal aldus miss Sloan in het
jaar 2000 veel meer tijd over hebben voor
haar man en kinderen en ze zal een veel jeug
diger kameraad voor hen kunnen zijn. Want
de vrouw der toekomst zal stellig over een ro-
bustere gezondheid kunnen beschikken: We
tenschap en hygiëne zullen zoover gevorderd
zijn, dat er geen vrouwenkwalen meer zullen
zijn. Een vrouw van vijftig zal er uitzien als
een dertigjarige van thans.
Als u bedenkt, dat nog voor twee gene
raties een vrouw van dertig er uit zag als een
vijftigjarige van nu, dan gelooven we, dat
althans op dit laatste punt de voorspelling
van miss Sloan nog zoo gek niet is!
Nieuwe Vrouwen - Nieuwe Wereld
Een ernstige boodschap van
de Oxfordgroep aan ons allen.
Van de wereldconferentie voor Moreele Her
bewapening, te Interlaken in September bij
een, ontvingen wij de volgende boodschap
uitgaande van de vrouwen uit meer dan 40
landen, die reeds eerder in ons blad werd
opgenomen:
19181938. Twintig jaren van vrede. En
nu?
Gebroken gezinnen, gebrek aan persoonlijke
discipline, collectieve onverantwoordelijkheid
vormen den achtergrond voor oorlog.
Hebben wij vrouwen hier een deel aan?
Voor vrede moet een prijs betaald worden.
Namelijk een wereldoorlog tegen zelfzucht.
Wat kunnen wij vrouwen aan dien oorlog
bijdragen?
Ons gevoel voor details, om geduldig telkens
en telkens weer dezelfde kleine dingen te
doen.
Ons vermogen om met ons hart te denken
en met ons verstand te voelen en onze gedach
ten en gevoelens meteen in daden om te zet
ten.
Onze ervaring in het vredestichten,
bedenk eens, hoeveel tijd vrouwen dagelijks
besteden om als buffers tusschen man en
zoons op te treden.
Ons vermogen tot het brengen van offers.
Ons zorgen en durven, zdnder compromis,
voor de menschen, die we liefhebben.
Onze bereidheid, ons leven te verliezen om
nieuw leven te scheppen.
Dit zijn dingen, die vrouwen ter beschik
king staan voor den moreelen en geestelijken
aanval in onze volkeren.
Geleid door God kunnen zij gebruikt worden
om wantrouwen af te breken en vertrouwen
op te bouwen, liefde op te wekken, een ziel
te geven aan een volk.
Vrouwendie volkeren verzoenen, vrouwen
Savoyekool
Aardappelen
Rijst met appelen
DONDERDAG:
Haché
Rijst
ZONDAG:
Vermicelli'soep
Ossetong
Witte boonen
Zure saus
Aardappelen
Appeltaart
MAANDAG: Griesmeelpudding
Witte boonensoep Gestoofde abrikozen
Varkenskarbonaden VRIJDAG:
Bieten Gestoofde kabeljauw
Aardappelen Wortelen
Vruchten Aardappelen
DINSDAG: Broodschotel
Zuurkoolschotel ZATERDAG:
Wentelteefjes Erwtensoep
WOENSDAG: Beschuit met kaas
Ribstuk Appel
VEGETARISCHE MENU'S.
Omelet met padde- 3. Tomatensoep
stoelenragoüt Bleekselderij in een
Havermoutlapjes vuurvasten schotel
Gesmoorde andijvie Aardappelen
Aardappelen Zweedsche
Citroenvla met bis- schotel
cuits 4. Tomaten gevuld
2. Groentesoep met roerei.
Stamppot van aard- Aardappelen
appelen en appelen Chineesche kool
Rijstkoekjes Trommelkoek met
stroopsaus.
Appeltaart.
(eenvoudig recept voor een springvorm 20—
22 cM. middellijn).
Benoodigd: 200 gr. bloem, 150 gr. boter, 80
gr. basterdsuiker, 1 ei, 4 zure appelen, pl.m.
80 gr. suiker, 2 theelepels kaneel, zout.
Bereiding: De bloem met iets zout in een
kom doen, de boter toevoegen en deze in klei
ne stukjes snijden. De basterdsuiker en de
grootste helft van het losgeklopte ei toevoe
gen en met de hand doorkneden tot men een
soepelen bal heeft. Deze een half uur wegzet
ten om op te stijven. In dien tijd de appelen
schillen, wasschen en in dunne schijfjes snij
den. Den springvorm met boter besmeren. Het
deeg uitrollen op een met bloem bestrooide
tafel tot pl.m. 1/2 cM. dikte. Den bodem en
den rand van den vorm er mee bedekken,
maar nog een stukje deeg achterhouden voor
garneering. Den vorm met de vruchten vullen,
de suiker en kaneel er tusschen strooien. Den
bovenkant garneeren met smalle reepjes deeg,
die kruiselings over elkaar gelegd worden. De
ze bestrijken met het restje ei en de taart in
een tamelijk warmen oven gaar bakken in 3/4
a 1 uur. Voldoende onderwarmte geven, zoo
dat de taart van onderen goed gaar wordt.
Na bekoeling voorzichtig uit den vorm nemen.
Haché
leenvoudig recept)
Benoodigdheden: 4 ons overgebleven rund-
vleesch (ribstuk, runderlappen rollade), 1/2 L.
magere jus aangevuld met water, zoodat ze
niet te zout is of 1/2 L. water en 2 bouillon
blokjes, 1 groote ui, peperkorrel, kruidnagel,
laurierblad, 1/2 d.L. azijn. 40 gr. boter of vet
van jus, 40 gr. bloem.
Bereiding: Het vleesch in niet te kleine
stukjes snijden. De ui snipperen en in de boter
of het vet bruin bakken. De jus, de kruiden
en het vleesch toevoegen, ook de azijn, en
alles zachtjes laten koken tot het vleesch ge
heel zacht is. pl.m. 1/2 uur.
De kruiden verwijderen en het vocht binden
met de aangemengde bloem,
naché met bruine saus.
Benoodigdheden: 4 ons malsch zacht rund-
vleesch, 1/2 L. magere jus 1 groote ui, 40 gr.
boter of vet, 50 gr. bloem, peper, soya, 1/2 dL
azijn.
Bereiding: Het vleesch in nette, niet te klei
ne stukjes snijden.
De ui in groote stukken snijden met de bo
ter en de bloem in de pan doen, en steeds
roerende bloem en uien bruin bakken. De
verdunde jus er langzaam bijgieten, de saus
goed door laten koken en zeven door een me
talen zeef. De saus op smaak en kleur afma
ken met soya, zout, peper en azijn en het
vleesch er even in verwarmen.
Op doen in een rijstrand.
Haché geven met roode kool of bieten.
die inspireeren, vrouwen die scheppen.
Eén vrouw kan een volk vernietigen. Eén
vrouw, door God geleid, kan een volk redden
Vrouwen, die al haar kracht onder God's
leiding gebruiken, kunnen een nieuwe wereld
scheppen.
Hier in Interlaken zijn mannen en vrouwen
uit West-Europa, uit den Balkan en het Noor
den, uit Klein-Azië en Britsch-Indië, uit de
Ver. Staten en Canada. Uit meer dan veertig
landen zijn zij vereenigd en vastbesloten, de
stem van God tot de stem van het gezonde
verstand in de tegenwoordige wereld te maken
Tot zoover de boodschap van de wereldcon
ferentie te Interlaken. Ze is duidelijk en
vraagt m.i. een duidelijke toelichting.
Want ze is gericht aan ons allen en dus
mag niemand van ons haar terzijde leggen,
ook niet die vrouwen, die niet met de Oxford
groep sympathiseeren, zélfs niet de vrouwen,
die nimmer van God spreken en liever haar
hoogste ideaal, de glans van haar leven, klee-
den in een anderen vorm.
Wat ons ook moge scheiden van opvattingen
of overtuigingen, één ding hebben wij vrou
wen allen gemeen: den drang om ons op te
offeren. Tenminste als we échte vrouwen, na
tuurlijke, gezonde vrouwen zijn.
U zult me misschien tegenwerpen, dat het
percentage échte vrouwen van tegenwoordig
wel zeer gering is. En u denkt aan leegloop-
sters, die het hoofd en den mond vol hebben
met niets anders dan haar „schoonheid" en
wat er allemaal bij behoort, aan de vrouwen
(misschien ook wel moeders) die uit wanhoop
al maar door bridgen, winkelen, de bioscoop
bezoeken
Laten we haar niet al te hard vallen. Mis
schien was een hevige levensteleurstelling het
begin van deze ellende; misschien zijn ze op
gevoed in de foutieve opvatting, dat „zich uit
leven" ooit leven kan zijn.
Want iedere vrouw met gezonde op
vattingen weet, dat egoïsme in het vrouwen
leven ja, natuurlijk in het leven van ieder
mensch den dood beteekent; dat het
brengen van offers, het leggen van het eigen
leven op het altaar van gezin of andere ern
stige levensroeping, het Leven is. Deze offer
vaardigheid is de diepste grond van ons be
staan; zij mag soms in ons sluimeren, zij mag
tijdelijk door onszelf worden ontkend, maar
zij zal door het harde leven gewekt en aan
gewakkerd, in iedere echte vrouw eens naar
boven komen.
Zoo ooit, dan is nu de tijd gekomen om ons
op deze dingen zeer ernstig te bezinnen en ons
af te vragen:
Ben ik diep genoeg doordrongen van den
ernst der tijden?
Ben ik er werkelijk van overtuigd, dat alleen
het offeren van ons aller persoonlijk leven
in dienst van de menschheid, een nieuwe
wereld kan voorbereiden?
Leef ik deze offervaardigheid wel geheel uit
ten opzichte van mijn naaste omgeving? Sta
ik vast genoeg in mijn schoenen om mijn
overtuiging als het moet te verdedigen?
Laten we dit alles maar eens ernstig over
denken enernaar handelen.
Als alle vrouwen ter wereld, die nu reeds
van nature den drang tot het offer in zich
dragen, zich ook werkelijk bewust wilden
wijden aan het scheppen van een nieuwe
wereld door het offer, zou er dan een
nieuwe wereldoorlog kunnen ontstaan?
Zeer zeker niet.
Wordt het niet tijd, dat we ons onze
groote macht ten goede eindelijk bewust
worden?
Het ernstig overdenken van deze bood
schap van een wereldconferentie van ern
stige menschen moge ons hiertoe aanleiding
geven!
hierna, eenigszins onzeker: „Ben jij soms
Rini
Wég begin van tranen groote oogen van
verbazing.
Ben begon te lachen.
„Ken je mij niet?" vroeg hij enthousiast.
Zij schudde met het hoofd, terwijl de wind
haar natte blonde haren voorover wierp.
„Ik benik ben Ben Asler," riep hij
enthousiast uit.
„Ja", zei zij langzaam en peinzend, „ja
nu herken ik u ook."
Zij was in het geheel niet verheugd. Een
constateerde dat met groote teleurstelling..
„Dus," begon zij weer, „ben je zóó ge
worden."
Zij zei het koud, maar veelbeteekenend.
Het trof hem diep.
„Laten wij nu niet meer over die paraplu
kwestie pratenje vergist je, indien je
naar aanleiding daarvan een conclusie wilt
trekken omtrent mijn karakter. Je be
grijpt.
„Ik wensch in het geheel geen schadever
goeding meer aan te nemen," kwam het nu
trotsch," nadat u zich zoo gedragen heeft
ik loop doortot ziens."
„Neenga nu niet weg. En spreek mij
niet met „u" aan.weet je nog: wij tweeën
met die glazen knikkersEn die groote
stukken drop in dat kleine winkeltje, die jij
nooit ineens in je mond kon steken
Langzaam trok een glimlach om haar lip
pen. En tenslotte begonnen zij hartelijk te
lachen, terwijl de regen met vernieuwde he
vigheid kwam opzetten. „Wij zullen naar een
cafétje gaan en een kop warme koffie nemen;
dat zal wel smaken bij dit weer, Rini
Toen wierpen zij alle twee de parapluresten
met een royaal armgebaar weg
meende hij zelfs, haar te kennen.
Botsing
door JAAP STIGTER.
BEN Asler liep ineengebogen met de
paraplu als een gevaarlijk wapen voor
zich uit. De wind gierde om de hoeken
der huizen en geeselde de voorbijgangers met
regenvlagen en vuile herfstbladeren. Neen
het was verre van prettig buiten. Geen won
der, dat Ben's humeur geenszins zonnig was.
Grijs, koud en nat was de stad. Uit den lood-
grijzen hemel plenste heteindeloos.
Op den hoek van een smal straatje zou het
merkwaardige ongeval zich voltrekken. Een
nijdige trilling liep door de paraplu, onmid
dellijk gevolgd door een wild krakend geluid.
Waarna er van de paraplu practlsch gespro
ken niets meer over was
De schuldige was niet de wind. Maar een
jonge vrouw in licht-blauwe regenjas, die
blijkbaar ook niet goed de straat had kunnen
overzien in dit noodweer en ook een der wei
nige personen was, die voor schuilen niets
voelden, omdat zij haast hadden.
De botsing was raak. De paraplu van de
tegenpartij werd letterlijk gehalveerd. Wat
hierop volgde, laat zich denken. Het werd
een verbitterden strijd met woorden, waarin
beiden om het hardst schadevergoeding
eischten. Er werd gedreigd met de politie en
andere onaangename dingen. Men trachtte
de paraplu-resten als wapens tegen elkaar in
het strijdperk te brengen
En toen bedacht Ben ineens, dat hij zich
verre van galant en voorkomend jegens een
dame gedroeg. Zelfs al was het recht aan zijn
zijde, dan had hij spontaan het vergoeden
der reparatiekosten aan moeten bieden. Maar
jadat nare weerdat had hem parten
gespeeld. Hij wilde juist zijn fout goed ma
ken en een heele andere houding aannemen
maar het was reeds te laat.
In haar vergeet-mij-niet-blauwe oogen
glommen ineens tranen. En zij zei, met gebro
ken stem: „Jullie mannenjullie
Zij sprak niet verder, maar Ben was heftig
geroerd. Hij was op het moment in staat ge
weest, den eersten den besten winkel binnen
te loopen en zes paraplu's voor haar tegelijk
te koopen.
Hij keek haar aan en zag, dat zij zeer char
mant was. Hij wist niet, wat hij zichzelf had
kunnen aandoen maar het was heel erg.
En toen hij haar nog eens goed aankeek
Die typische gelaatsvormdie stand der
oogen
Het zou wel zeer toevallig zijn, peinsde hij
Het buurmeisje, waarmede hij ongeveer der
tien jaar geleden in het kleine provincie
stadje zandbergjes bouwdesamen voor
een paar centen zoute drop kocht of met ge
kleurde knikkers speeldenu ineens voor
hem. In dezelfde groote stad, waar hij stu
deerdeneen, het kon haast niet.
Weer nam hij haar gelaat op. En vroeg
Eenige hoofdlijnen van de mode
1938—1939.
./5.V
le. De mode Is door en door vrouwelijk.
Steeds gracieus en aangenaam ver
sierd. En toch is er ook een sportieve kant
aan.
2e. Het hooge kapsel heeft alles omverge
worpen, wat tot dusver tot onze silhouet
behoorde. Als compensatie voor onze lange
kale nekken krijgen we fraai bewerkte lijfjes,
kraagjes, mouwen. Het kapsel herinnert
aan de elegance 18801900 enook de lijn
der avondtoiletten herinnert hieraan met
haar wijden rok, mof, veeren, borduurwerk
enz.
3e. U houdt niet van strikjes en kwiikjes?
Wees gerust: uw jurken voor overdag mogen
eenvoudig en keurig zijn. Tailleurs met korte
rokken, nauw, wijd of geplooid, laten een
sportleven gang toe.
Tinten? Zachte ruiten en zwart. Korte
manteltjes in levendige kleuren. Helroode en
blauwe blouses in de tinten van gebrand
schilderd glas. Iets practischers gevraagd?
Dan bruinrood, terra en alle wijntin ten.
4e. Voor 's middags: elegante tailleurs met
bont- en fluweelgarneering. Laméblouses tot
over de taille. Hooge boordjes, halsuitsnij
dingen geborduurd of versierd met halfedel-
steenen. Mantels zeer wijd of nauwsluitend.
5e. Voor 's avonds: ten eerste de cocktail
japon, kort en zeer eenvoudig van vorm (de
z.g. coupe chemisier), doch vervaardigd van
kostbare stof. Ten tweede de „tailleur de
diner" met lange mouwen.
Het silhouet is in de meeste gevallen recht
en slank, soms met zeer belangrijke mouw
partijen. Decolleté diep en puntig.
De zeer gekleede japonnen zijn soms geheel
zonder schouderbandjes.
Men heeft overigens de keus tusschen den
zeer slanken en zeer wijden rok. De laatste
doet denken aan crinoline, panier en tour
nure.
