HET NIEUWE AVONDBLAD
Continent kon het niet tegen
Engeland bolwerken.
125 jaar Muziek.
Mist.
r~~
Engelschen verre de meerderen.
Olivieri verhinderde
grooter nederlaag.
JAARGANG NO. 304
DONDERDAG 27 OCT. 1938
IJMUIDER COURANT
ABONNEMENTEN: per week 12Vs ets., per
maand 52Vs cents, per kwartaal 1.55. Geen
incassokosten. Losse nummers3 cents.
gantoor
Kennemerlaan 42 - IJmuiden, Tel. 5301
VERSCHIJNT DAGELIJKS, BEHALVE OP ZON- EN FEESTDAGEN.
UITGAVE LOURENS COSTER, MIJ. VOOR COURANTUITGAVEN EN ALG. DRUKKERIJ n.v.
DIRECTIE P. W. PEEREBOOM EN ROBERT PEEREBOOM.
ADVERTENTIëN 1—5 regels 0.75. Elke regel meer
15 ct. Bij abonnement belangrijke korting. Adverten
ties van Vraag en Aanbod 1-3 regels 25 ct., elke regel
meer 10 ct Ingezonden mededeelingen dubbele prijs.
ALLE ADVERTENTIëN, OPGEGEVEN VOOR DIT BLAD. WORDEN KOSTELOOS OPGENOMEN IN DE NEVEN-EDITIE HET NIEUWE AVONDBLAD DE KENNEMER COURANT.
POSTGIRO 310791.
--«!nbij vciuiuiniujouuuu "«ui uu6^rai uyuciw uc «aam iuu ccü maAiuium ion i auuu.muicii ucKcuuc ungcvtu ucu uuuu van viji ui meer aDonnes tengevolge mocM neDDen.
ffg afzonderlijke verzekering voor abonnés op bet Geïllustreerd Zondagsblad. Alles indien het gevolg van een ongeval en volgens gratis ten kantore van dit blad verkrijgbare voorwaarden.
2000.—, overlijden 400.verlies van hand, voet ol oog 200.—, belde leden duim f 100.één lid duim 50.alle leden wijsvinger 60.
leden anderen vinger 5.arm- of beenbreuk f 30.enkelbreuk 15.polsbreuk f 15.Opvarenden van visschers-, marinevaartuigen eng,
'2000.—, indien hetzelfde ongeval den dood van vijf of meer abonnés tengevolge mocht hebben.
ninsdagavond heeft de H. O. V. het eerste
drie feestconcerten gegeven, die gewijd
ir het feit dat zij sinds 125 jaar zij
spaan
onder verschillende namen en in
--elende klankformaties in deze stad
maakt. Het was een schoone avond,
de Haarlemsche schutterij anno
in den Hout met publiek en al, en na de
schonk het muziekgezelschap Melodia,
1838, ons de getrouwe weergave van de
.'wering,die door Hildebrand's schildering
De Familie Kegge" klassieke vermaardheid
'ft kregen. Verslag van dit alles te geven
'de taak van onzen muziekcriticus en ik zal
niet gaan uitweiden. Maar zoowel de be-
orlijke costumeeringen en groepeeringen
n dezen avond, met al heb verdere dat Tilly
gvion's bekwame regie bewerkt had, als de
Muzikale prestaties zullen ons lang bijblijven
dat wil ik toch even zeggen. Er zijn wel
jgjs humoristische concerten geweestde
£aor Jacques van Kempen heeft ze in de
schaduw gesteld door zijn roerend-romanti-
Khe voordracht van „Standchen" van Schu
iert-en de romance „Plaisir d'Amour" van
Martini, waarbij deze veteraan der Kunst ons
joch allen ook weer .eerbied moet ingeboe-
gnri hebben door het behoud van zulk
o-aafheid van klank en techniek. En Hen-
te Kegge's pianospel.neen, ik weid nu
toch uit.
Deze blik in het verleden zou kunnen ver
leiden tot een poging, een blik in de toekomst
te slaan. Over 125 jaarzal dan het 250-
jgjjg bestaan van het Haarlemsche muziek
corps gevierd worden? Natuurlijk! Wij zullen
Cüen ontbreken bij die plechtigheid maar de
der onverslaanbare H.O.V.-hand-
haversde Bram Koolhoven's, Haitsma
Mutter's, de Clereq's, Tadema's, Beets'en zul
len zich zijn blijven voortzetten. Dit ras sterft
niet uit. Het kampt met tekorten en tegensla-
en, maai' het houdt vol en vindt telkens weer
egaafde musici die den vaak-wisselenden
naam van het Haarlemsche muziekkorps tot
nieuwe artistieke glorie voeren. „De H.O.V. is
van nationale beteekenis", heeft voorzitter
h. A. Beets Dinsdagavond gezegd met 't on
bewogen gelaat, dat hem kenmerkt als hij op
het podium redevoert maar anders niet
„want waar zouden onze groote orkesten an-
s hun dirigenten vandaan halen?"
De vraag leidt tot een gedachte die zeker-
d is: dat Haarlem nu al 125 jaar lang een
eigen orkest bezit, zij het dan in velerlei vor
men en door velerlei moeilijkheden heen, be-
wijsttoch zeker dat het er behoefte aan heeft!
zou deze gedachte vooral willen opdragen
aan gemeenteraadsleden, die daaraan wel
sens twijfel 'geuit hebben. De volle zaal, de
sfeer, de geestdrift, de 125 jaar moeten Dins-
op de aanwezige burgemeesters,
wethouders en raadsleden van drie gemeenten
wel een diepen indruk gemaakt hebben en ik
n mij niet voorstellen dat Heemstede's eer
ste burger, die een zachte maar bijzondere
wenk kreeg om de concerten in zijn gemeente
en daarmee de Heemsteedsche subsidie te
doen herleven, ongevoelig voor dit woord zou
Wijven.
Er is weer een tekort bij de II. O. V. en dit
koopt men nu aan te vullen. Er zit muziek in
de actie en met muziek zijn immers alle hin
dernissen, nu al één-en-een-kwart-eeuw lang,
genomen? Ik hoop ook op een betere finan
ciële toekomst voor de musici. Er komen nu
weer zooveel nieuwe leden, de laatste jaren
hebben vooral bij de volksconcerten zulk een
onmiskenbare uitbreiding van de belangstel
ling voor serieuse orkestmuziek getoond, dat
de teekenen der tijden inderdaad hoopvol ge
noemd mogen worden. Misschien is het te
stoute taal, die een H.O.V.-toekomst zonder
ünanciëele perikelen poogt te schilderen. Die
taal moge dus achterwege blijven. In den
tóenst van Sancta Musica blijkt Haarlem toch
wel tot zulke trouw in staat, dat wij vertrou
wen in het voortbestaan en zelfs in het 250-
iahg bestaan kunnen koesteren, al schijnt
óau het kernwoord van een Franschman „II
kt vivre dangereusement" men moet ge
vaarlijk leven wel in het bijzonder aan de
tt-O.V. bewaarheid te worden.
Het tweede f eestconcert zal door Frits
schuurman, het derde door Eduard van Bei-
geleid worden. Beide beloven zeer veel.
Het eerste heeft een uitnemend begin ge-
maakt. p°
IJMUIDEN
erker botter weer vlot.
Jiv Ul^er botter U.K. 76, schipper Post,
gisternacht tijdens zwaren mist nabij
26 bij Petten aan den grond ge-
p"j' Is Woensdagmiddag vlot gekomen,
ïïrv v ren brachkn het anker uit en een
•c.:er botfcer sleepte het schip af en bracht
naar Umuiden. Alles was wel aan boord.
Als een witte wollen wade
Ligt de mist op wei en veld,
En hij komt ons slecht te stade,
Niemand is op mist gesteld.
In de stad kan hij niet deren,
Want de stad stelt zich te weer,
Buiten kan hij vrij regeeren,
Als een last voor het verkeer.
Hij versluiert alle lichten
En versluiert elk geluid,
Alle snelheid moet wel zwichten,
Als de mist den weg omsluit.
Als u er doorheen moet trekken,
Doe het met vertraagden spoed,
Wissels op een mistbank trekken
Leidt licht tot een mistbankroet
't Mist nu vaak, als alle jaren.
Waarde automobilist,
Laat ik u met ernst verklaren,
Als u 't mogelijk niet wist,
Er is uitzicht op gevaren,
Als u ander uitzicht mist.
G. Paul Boncour bezoekt het
Staatsvisschershavciibedrijf.
Attaché bij de Fransche legatie in Den Haag.
Gisteren heeft de heer G. Paul Boncour,
attaché bij de Fransche legatie in den Haag-
en zoon van den oud-minister een bezoek ge
bracht aan het Staatsvisschershavenbedrijf.
De hooge bezoeker werd rondgeleid door den
directeur, den heer C. Oud en legde bij de
rondwandeling groote belangstelling voor de
inrichting van het bedrijf aan den dag. In het
bijzonder stelde hij belang in den Franschen
export. 0.a. had hij een gesprek met een der
Fransche exporteurs hier ter plaatse.
Het is te hopen, dat dit bezoek een wat
royaler houding van Frankrijk jegens, den Ne-
derlandschen vischhandel tot gevolg mag
hebben.
HARING.
Scheveningen, 26 October.
Volle haring wellen f 19.20—10.80.
Steurharing wellen f 8.20—8.80.
Alles per ton en naar kwaliteit.
President Lebrun heeft te Parijs een monument onthuld, dat gewijd is aan de
Fransche moeders.
In de Marnixschool werd een bazar
geopend.
Ten bate van de nieuwe Gereformeerde Kerk.
Gistermiddag heeft de opening plaats ge
had van een bazar, die gehouden wordt in de
turnzaal van de Marnixschool. Deze bazar,
waarvan de sluiting hedenavond plaats vindt,
is georganiseerd door de Geref. Vrouwen-
krans en is ten bate van de nieuw te bouwen
Geref. Kerk aan de Burgemeester Rambon-
netlaan. De opening geschiedde door ds. S. E.
Wesbonk die in de eerste plaats zijn dank
bracht aan de dameskrans door welker acti
viteit deze bazar tot stand is gekomen. Er is
veel tijd aan besteed, maar de resultaten
hiervan mogen gezien worden.
Het doel van den bazar, zoo vervolgde Ds.
Wesbonk, staat in het middelpunt der be
langstelling. Deze is ten bate van de nieuwe
kerk. De opbrengst mag de Commissie gebrui
ken voor het doel dat het noodigst is. Ds.
Wesbonk deed hierbij de toezegging, dat er
voor gezorgd zal worden dat voor het geld
iets bijzonders zal worden gekocht als een
latere herinnering aan dezen bazar. Verder
bracht Ds. Wesbonk dank aan het hoofd dei-
school, den heer C. Visser, voor de in orde
brenging van de turnzaal en het etaleeren dei-
goederen. Na deze opening, die alleen voor
genoodigden was, werden de deuren geopend
en heerschte er spoedig de bekende bazar-
stemming.
Er is op den bazar heel wat te zien en te
koop. Zoo is er een prachtige collie tie lijf
goederen en handwerken. Het overgroote ge
deelte dezer goederen is door de vrouwen-
krans zelf vervaardigd. Voorts zijn er boek
werken, versnaperingen enz. te verkrijgen en
de onmisbare bazar-attracties ontbreken
evenmin.
R.K. DAM- EN SCHAAKVEREEN.
„GEZELLIG SAMENZIJN".
Dinsdagavond werden de onderlinge com
petities voortgezet. De uitslagen waren als
volgt
Afd. Dammen le klasse.
L. HaverTh. de Reus 0—2
G. MeijssenJ. Speet 11
P. v. Buur enS. Nanne 2—0
B. GjertsenP. v. d. Klooster; 11
P. BalmN. Zoontjes 11
J. Jasperse—C. Bakker uitgesteld
2e klas.
S. HaverJ. Robben 11
A. BakkerN. Nanne 02
J. KortekaasN. Zonneveld 20
A. EskesA. Bakker 02
J. GomesJ. Mors uitgesteld
Afd. Schaken le klas.
R. AngermannJ. de Beer 10
G. HaverA. Klaver 10
G. v. RixelY. Deden 01
In verband met Allerheiligen is de club
avond volgende week verzet op Maandag 31
October!
BEVERWIJK
De eerste seizoenuitvoering van
„Kunst na Arbeid".
Een modern probleem op de planken.
De Arbeiderstooneelvereeniging „Kunst na
Ai-beid" heeft gisteravond in het Kennemer
Theater voor een goed bezette zaal het seizoen
voor haar leden geopend met een opvoering
van „Zij roepen om werk" van Thierry Mar
tinet.
De heer G. Terstall Jr. deelde in zijn ope
ningswoord mede, dat de vereeniging kernge
zond is en 250 leden telt. Spr. was de meening
toegedaan, dat reeds bij de tweede uitvoering
de zaal geheel bezet zou zijn met alleen leden.
In „Zij roepen om werk" heeft de auteur
op een schrille wijze den geesel der werkloos
heid trachten uit te beelden. Ook de chaos
die na langdurige werkloosheid in een gezin
kan ontstaan, heeft de schrijver als motief
voor dit werk genomen, zoodat de dames in
dit lang niet gemakkelijke stuk het leeuwen
deel van het werk voor zich opeischten. In
het derde bedrijf was het zelfs aan de dames
overgelaten, om met een dramatische scène
het spel te beëindigen.
De heer D. Schuitemaker had als vader een
dankbare rol in dit stuk. In het eerste bedrijf
had hij direct al de lachers op zijn hand, om
dat hij in aangeschoten toestand verkeerde
De heer Schuitemaker legde hierop wel wat al
te veel den nadruk, waardoor de eerste botsing
in het gezin door het gelach in de zaal het
beoogde effect miste.
Zijn vrouw, mevrouw N. VoorenVlottes,
heeft een goede uitbeelding van de moeder
gegeven en vooral bij het bedisselen van de
conflicten en de heftige botsing aan het einde
van II was zij goed op dreef. In het laatste
bedrijf was haar spel minder sterk dan in de
eerste bedrijven.
Hun kinderen, de heeren Jac. Steyn, W. de
Ruiter en mevrouw H. Settelaarvan Heeren,
hebben het er niet onverdienstelijk afge
bracht.
De uitbarstingen van den heer De Ruiter, die
in tegenstelling met zijn broer werkloos is,
over zijn lot, waren in I niet overtuigend,
maar langzamerhand kwam hij er beter in,
zoodat de heftige scènes, waarin hij betrok
ken was, veel aan waarde wonnen.
De heer Jac. Steyn zou ongetwijfeld met
meer routine van zijn niet al te groote rol
meer terecht gebracht hebben, hoewel zijn
spel niet onverdienstelijk was.
De heer Engelhart, als kostganger heeft een
vlotte typeering gegeven en menigmaal de
vroolijke noot in «dit stuk gebracht, dat dank
baar door het publiek werd aanvaard. De
overige heeren hebben kleine rollen vervuld
en ook hier speelde de weinige routine nog
wel eens parten.
Mevrouw M. de Ruiter—Koomen wist meer
malen den juisten toon te treffen, terwijl mej.
VOETBAL.
Twee doelpunten voor de rust
een er na.
De voetbalwedstrijd, die Woens
dagmiddag tusschen het En-
gelsche elftal en de Continen
tale ploeg van Europa te Londen ge
speeld werd, is door Engeland met 3—0
gewonnen. De rust kwam met een 20
voorsprong.
Nog nooit heeft de nationale Engelsche voet
balploeg een wedstrijd in Engeland tegen een
landenploeg van het Continent verloren, zelfs
niet gelijk gespeeld. Zij heeft daar Woensdag
middag geen uitzondering op gemaakt, want
met 3—0 heeft Engeland, volkomen verdiend,
van de Continentale ploeg gewonnen, welke
naar Arsenal's veld, Highbury, was gekomen
om ter gelegenheid van het 75-jarig bestaan
van de Football Association een wedstrijd te
spelen.
De Engelsche spelers.
Het Engelsche elftal heeft zulk superieur
voetbal laten zien, heeft bijna, den geheelen
wedstrijd zulk een duidelijke meerderheid over
elf van de beste voetballers van het vasteland
gedemonstreerd, dat de Continentalen met
deze nederlaag zeker tevreden mogen zijn. Aan
doelman Olivieri en aan het feit, dat de En
gelsche aanvallers tegen het einde van den
wedstrijd te weinig eerzucht schenen te be
zitten, is het te danken geweest, dat de En
gelsche overwinning nog niet grooter is ge
worden.
Met uitzondering van het eerste kwartier
van den wedstrijd is Engeland vrijwel voort
durend in de meerderheid geweest. In dit eer
ste kwartier kon de „vijflandenvoorhoede" het
tot e enige aanvallen brengen, waardoor de
Engelsche verdediging het niet gemakkelijk
had. Maar deze aanvallen werden niet vol
doende afgewerkt, zoodat er van eenig resul
taat niets kwam. Daarna nam Engeland het
heft in handen en liet dit niet meer los, vóór
scheidsrechter Jewell voor de laatste maal
floot.
Het was schitterend voetbal, dat dit Engel
sche elftal liet zien, voetbal van de bovenste
plank, voetbal van leermeesters. Het sterkste
deel van het elftal was ongetwijfeld de mid
denlinie. In den wedstrijd, die Zaterdag j.l. te
gen Wales verloren werd, gaf deze linie juist
zorg, toen spil Young nog meespeelde. De En
gelsche keuze-commissie verving dezen speler
door Cullis; deze heeft het Continentale „ka
non" Piola in bedwang gehouden en hij deed
dat zoo meesterlijk, dat de Italiaansche mid-
voor zich niet zeer behagelijk moet hebben
gevoeld.
De Engelsche kanthalfs verwaarloosden hun
verdedigende taak niet, maar zij besteedden
vooral hun aandacht aan het steunen van de
voorhoede. Herhaaldelijk trokken zij mee ten
aanval, zoodat de Engelsche voorhoede uit ze
ven man bestond en dan groote verwarring in
de Continentale verdediging stichtte, waardoor
hun opereeren zeer gevaarlijk werd.
In de voorhoede vielen vooral de binnenspe-
lers Hall en Goulden op. Hal1 is een voetbal
kunstenaar; zijn schoten waren geweldig hard
en kwamen op de onverwachtste oogenblikken.
Goulden bouwde het spel voortreffelijk op; hij
was er steeds ijverig op uit, voor zijn mede
spelers gunstige situaties te scheppen en hij
slaagde daar zeer wel in.
De Duitschers Kupfer en Kitzinger pasten
zich hoe langer hoe slechter aan bij de Ita
liaansche spelopvatting, wat ook in den oefen
wedstrijd Zondag te Amsterdam was opgeval
len. De Duitschers stonden tusschen de En
gelsche vleugel- en binnenspelers in en wisten
eigenlijk niet goed, wie zij wel zouden bewaken.
Het gevolg was, dat er gaten in de middenlinie
ontstonden, die door Engelsche spelers wer
den gedicht, zoodat de situatie voor de Con
tinentalen zeer moeilijk werd. De negentien
jarige midvoor Lawton speelde doortastend en
schoot zuiver. De beide buitenspelers Matthews
en B'oyes waren zeer snel en zetten fraai voor;
speciaal Matthews was een gevaarlijk aan
valler.
In de verdediging ging het feilloos toe. Het
werk van de backs was alles even sober, doel
treffend en bewonderenswaardig. Woodley had
het in doel niet moeilijk, maar toonde zich, als
dat noodig was, volkomen betrouwbaar.
De Continentale ploeg.
Over de continentale ploeg kan men min
der geestdriftig zijn. Het beste deel er van
was de verdediging en de beste Continentale
speler was Olivieri. Deze donkere doelman,
met zijn roofdierachtige lenigheid en snel
heid van re age eren, heeft met zijn fraai werk
eenige doelpunten voorkomen. Hij heeft er
onmogelijke kogels uitgehouden; het was een
genot, naar dezen speler te kijken. Zijn beide
landgenooten Rava en Foni hebben uitste
kend verdedigd. Vaak konden zij echter den
bal niet ver genoeg wegtrappen, zoodat de
Engelsche aanvallen zich dan onmiddellijk
herhaalden. Niettemin hebben zij heel wat
opgeruimd en het den tegenstanders heel
moeilijk gemaakt.
S-pil Andreolo was niet bang om zijn
lichaamskracht op faire wijze te gebruiken,
hetgeen zijn spel ten goede kwam. Van
Kupfer en Kitzinger schreven wij reeds, dat
zij zich steeds minder bij het speltype konden
aanpassen. Hun spel was dan ook veel slech
ter, dan men van hen in het Duitsche elftal
gewend is.
In de voorhoede was Braine te langzaam.
Zijn techniek stelde hem tot veel fraais in
staat, maar de Engelsche achterhoede was
hem heel vaak te vlug af. De andere bin-
nenspeler, Szengeller, was te onbesuisd; hij
speelde met te weinig overleg om den mid
voor Piola van dienst te kunnen zijn. Boven
dien werd de Italiaan afdoende bewaakt. Dat
hij toch nog eenige fraaie staaltjes voetbal
liet zien, pleitte voor zijn voetbaltalent.
Van de vleugelspelers en tevens van de ge-
heele voorhoede was Brustad de beste. Hij
was zeer snel en actief en durfde ook zelf te
schieten. Aston speelde zeer verdienstelijk,
maar ook vaak te ondoordacht.
Holleman vooral 'in I het standsverschil door
haar houding en manieren zonder overdrijving
wist uit te beelden.
Mej. F. de Dood had als het blinde buur
meisje één van de moeilijkste rollen te ver
vullen. Zij bracht het er niet onverdienstelijk
af. De rolkemiis liet het geheele stuk door
niets te wenschen over, een bewijs dat „Kunst
na Arbeid" zich terdege op deze uitvoering
heeft voorbereid. Uit het gebodene kan dan
ook gerust de conclusie worden getrokken, dat
de prestaties zich in stijgende lijn bewegen.
De wedstrijd.
Ruim "5.000 toeschouwers waren op de tri
bunes van Highbury. De beruchte Londensche
mist had plaats gemaakt voor een vroolijk
zonnetje. Vóór het begin drukte de hertog
van Kent den spelers de hand.
Na den aftrap bleek het, dat het Continent
zich niet liet overrompelen. Evenals de En
gelschen durfden de vastelandbewoners aan
te vallen; verscheidene malen kwamen zij ge
vaarlijk voor het Engelsche doel. Brustad be
sloot een snellen ren met een schot, dat nog
juist over ging.
Na zeventien minuten kreeg Engeland den
eersten hoekschop te nemen; van toen af
waren de gastheeren in de meerderheid. An
dreolo, Kitzinger en Rava verdedigden echter
met succes, hoewel zij den bal niet ver genoeg
weg konden werken.
Na 21 minuten kreeg de kleine Engelsche
rechtsbinnen Hall den bal toegespeeld; hij
schoot van zestien meter afstand onmiddellijk
en met zulk een kracht in, dat zelfs een
Olivieri machteloos stond (10).
Een minuut later waren de Engelschen weer
voor het doel, maar Olivieri redde fraai.
Steeds grooter werd de Engelsche meerderheid,
steeds beangstigender de druk op het Conti
nentale doel. Doelman Olivieri had het druk,
maar keer op keer redde hij uitstekend. Tot
dat acht minuten na het eerste doelpunt
Copping voorzette naar Lawton, die van drie
meter afstand onhoudbaar inschoot (20).
De Engelsche middenlinie speelde nu een
klasse beter, dan die van het Continent; de
misverstanden waren bij de gasten veelvuldig
en gevaarlijk.
Na 35 minuten kreeg Braine een kans; zijn
schot kwam echter tegen de lat. De Engelsche
aanvallen bleven aanhouden; reeds zes hoek
schoppen hadden de gastheeren. moeten ne
men, tegen het Continent geen enkele, maar
tot de rust kwam er geen verandering meer
in den stand.
De tweede helft.
Braine en Szengeller hadden in de tweede
helft van plaats verwisseld, maar van betee
kenis was dit niet. De Continentalen zaten er
direct op; doelman Woodley moest handelend
optreden. Nu kregen de gasten een hoekschop
te nemen, maar even later forceerden de En
gelschen twee corners. De Engelsche meer
derheid teekende zich weer duidelijk af;
Sproston, Hapgood en de spil Cullis drongen
tot het midden van het veld op; minutenlang
werd er voor het Continentale doel gespeeld,
maar Olivieri was ongenaakbaar.
Toen volgde er een snelle tegenaanval;
Aston kreeg den bal toegespeeld; hij schoot in
vóllen ren, maar Woodley stond op zijn post.
De Continentalen kregen hierna twee hoek
schoppen achtereen, maar resultaat hadden
die niet.
Na ruim een half uur loste Goulden een ge
weldigen kogel, dien doelman Olivieri nog tot
hoekschop kon verwerken, den tienden reeds
voor Engeland. Een minuut later echter had
Goulden meer succes, toen hij een ongeloof
lijk hard schot inzond, dat geen doelman ter
wereld had kunnen houden (30).
Keer op keer kwamen de Engelschen daarna
weer voor doel; de verwarring in de achter
hoede der Continentalen was groot, zoodat het
verwondering wekte, dat er niet nog meer
doelpunten gemaakt werden, maar de Engel
schen namen het nu kalmpjes op.
Toen scheidsrechter Jewell voor den laat-
sten keer floot, had Engeland dezen histori-
schen wedstrijd met 30 gewonnen.
