CP[
Driemannen en hun Noodlot
Het wrak van het op den Nieuwen Waterweg gezonken Grieksche s.s. „Chryssi"
is twee meter dieper weggezakt, zoodat nog maar weinig van het schip zicht
baar is. De scheepvaart kan doorgaan en de booten kunnen elkander bij helder
weer gelijktijdig passeeren aan de Zuidzijde van het verongelukte vaartuig
De burgemeester van Den Haag, mr. S. J. R. de Monchy, die Donderdag met
een aantal gemeentelijke autoriteiten een bezoek bracht aan de luchtbescher
mingstentoonstelling aan den Hofweg in de Residentie, gezeten in een schuil-
loopgraaf in gezelschap van dr. Sanders
Het Engelsch politievaartuig .Hastings" is in de Amsterdamsche haven
aangekomen waar het ligplaats nam aan steiger P. van de De Ruyter-
kade
Tijdens de pauze der gala-opvoering van de opera „Carmen" te Parijs
bij de herdenking van het eeuwfeest van Bizets geboorte. Emma Calvé,
die meer dan 2000 maal de partij van Carmen zong, complimenteert
Helle Gilly (rechts), die bij deze gala-opvoering den titelrol vertolkte
Adolf Hitler bracht deze week een onverwacht bezoek aan Weenen.
De Führer in zijn auto op weg door de stad
Op de Kennemer Golfclub te Zand-
voort werd Donderdag de eerste
aanmoedigingswedstrijd voor dames
iii dit winterseizoen gehouden. Een
der deelneemsters aan slag
De „spoorstudenten" van hetTilburgsch studentencorps St. Olof maakten
„per locomotief" een tocht door de stad, ter gelegenheid van de
inauguratie van ongeveer 50 nieuwe leden van het corps
FEUILLETON
Naar het Engesch
door
A. J. HUISMAN.
(Nadruk verboden)
Maar de vergulde
etters die boven de voordeur prijkten en
ta&ns voor O'Malley's oog verborgen bleven,
onthulden de rest. .„Cynthia's Home" bleek
tet houten villatje te heeten, vermoedelijk
naar de echtgenoote van den eigenaar die
"at, zonder kwaad te vermoeden, gemeubeld
aan Mc Girk verhuurd had. Een dergelijk
eenzaam gelegen pied-a-terre konden hij en
trawanten voor de uitvoering van aller
lei duistere doeleinden slecht missen!
Het huisje lag op het Noorden. De voor-
r> de kleine vestibule en de trap naar
Mjen, waren rechts gelegen als men binnen
wam. De gang, die smal was omdat de trap
™gs liep, kwam op een deur uit, die naar
<ie keuken voerde.
Aan den linkerkant, wanneer men binnen
ga, was een deur naar de woonkamer,
jaarin O'Malley Claudia had ontdekt. Ver-
J® =an§ in gaf een andere deur toegang
«jt de eetkamer. Achter de eetkamer was de
jtenkeuken. Woonkamer, eetkamer en dien-
aanier bevonden zich aan de eene zijde van
bonded 6n waren onderlin§ door deuren ver-
De keuken lag in den Zuidiwestelijken hoek
te dienkeuken in den Zuid-oostelijken. De
wiken had maar één venster, dat op het.
i* uitkeek. Dan kwam de buitendeur
van de keuken en het raam van de dien
keuken. Een deur die, waarachter O'Malley
een schuilplaats had gezocht leidde van
de dienkeuken naar de keuken.
Dè westelijke muur van het huis had maar
een venster, aan den voet van de trap, dat
licht gaf in de hall. Aan de voorzijde, naar
het Noorden toe gewend, bevond zich een
dubbel raam, dat van de woonkamer. En het
was dit verlichte venster, dat O'Malley uit
zijn observatiepost in liet onbewoonde huis
gezien had. Aan den Oostlkant,. de verste
zijde van O'Malley's schuilplaats afgerekend,
waren twee vensters. Het eerste hiervan was
in de woonkamer en het was dit venster,
waardoor O'Malley een oogenblik gekeken
had. Het andere raam was in de eetkamer,
halverwege den Oostelijken muur.
O'Malley had de borden op den grond laten
vallen om afleiding te veroorzaken zonder
zichzelf te verraden en zonder dat hij een
speciaal plan in den zin had. Terwijl hij daar
achter de deur van de dienkeuken stond in
de plotselinge stilte, zag hij in het licht van
de keuken een andere deur, bijna achter zijn
rug, die maar dat wist hij niet naar de
eetkamer leidde. Een plotselinge aanval zou
evengoed van dezen kant kunnen komen als
uit de keuken en hij hield met beide moge
lijkheden rekening.
Hij bief onbeweeglijk staan, de ooren ge
spitst om het geringste geluid op te vangen.
Eensklaps kraakte een deur, die van de gang
naar de keuken leidde, even. Voorzichtig, een
beetje achteruit wijkend, schoof O'Malley
zijwaarts tot hij deze deur kon zien. Ze ging
heel langzaam open. .Door de wijderworden-
de kier verscheen de blinkende loop van een
revolver, die door een vleezige en niet al te
schoone hand werd vastgehouden. En toen
werden het vierkante gezicht en de kwaad
aardige loenschendie oogen zichtbaar van
den man, dien Mc Girk ..Bleekneus" had ge
noemd.
Een snelle blik gaf den man de zekerheid
dat de keuken leeg was. Toen keken zijn
oogen van de gebroken borden naar de open
achterdeur; hij liep de keuken door en stak
zijn hoofd behoedzaam naar buiten in de
duisternis.
Dit was O'Malley's kans om zijn tegen
standers afzonderlijk onder handen te ne
men en hij greep die oogenblikkelijk aan.
Zonder een geluid te maken, schoot hij zij
delings de keuken in, nam een aanloop en
was met een sprong op den rug van zijn
slachtoffer, zijn linkerarm stevig om den nek
van Bleekneus geklemd en met den anderen
den pols beetpakkend, waarvan de hand de
revolver vasthield.
O'Malley's gewicht deed hen beiden buiten
de keukendeur tuimelen. Gelukkig was
Bleekneus' onwillekeurige reactie de revolver
los te laten teneinde zijn handen vrij te
hebben om zijn val te breken. En het wapen
viel op den grond zonder af te gaan. De man
kwam op zijn gezicht terecht met O'Malley
bovenop hem en de kracht van den val had
den adem uit hem geslagen.
Met Claudia's angstigen kreet nog in de
ooren begeerde O'Malley niets vuriger dan
Bleekneus een aframmeling te geven die
hem nog lang heugen zou. Daarbij kwam, dat
hij zijn elleboog, die om den nek van den
kerel was geslagen, leelijlt bezeerd had. Hij
worstelde zich vrij, stond op en pakte den
man bij den keel.
Bleekneus was niet meer in staat om te
vechten. Rollend en zich in bochten wrin
gend over den grond, deed hij zwakke pogin
gen om O'Malley's handen te grijpen. Zijn
moeilijke ademhaling maakte hem machte
loos. Ziende in wat voro conditie hij verkeer
de, liet O'Malley zijn nek los en geknield bij
het slappe lichaam, zocht hij naar de revol
ver. In een moment had hij het wapen ge
vonden en liet het in zijn zak glijden.
Het lichaam met zijn knie in bedwang
houdend, wachtte hij met grimmig ongeduld
tot Bleekneus' longen weer begonnen te wer
ken.
Na de eerste volle ademteug bewoog de
man zich, draaide zich om en probeerde
O'Malley van zich af te gooien. Deze pakte
hem echter beet bij de polsen en trok hem
overeind. Daarop deed hij een stap achteruit
en liet een suizenden stomp ap Bleekneus'
kaak neerkomen, juist op tijd om een woesten
schreeuw om hulp te smoren. De man viel
als een zoutzak in elkaar, zonder een geluid
te geven.
Het effect van den slag op zijn onbescherm
de knokkels deed O" Malley voelen dat zijn
vuist met alle kracht terecht gekomen was.
Hij was overtuigd dat Bleekneus het eerste
kwartier geen deel zou kunnen nemen aan
de krijgsverrichtingen en waarschijnlijk zelfs
het eerste half uur nog niet. Dus stond hij
op, liet den verslagen schavuit liggen waar
hij lag en rende om het huis heen naar het
verlichte venster, om te zien wat Mc Girk
uitvoerde.
Een enkele blik onder den kier van de
jalouzie toonde hem dat Claudia en Mc Girk
nog' in de voorkamer waren. Claudia zat
achterover in haar stoel ,haar tenger lichaam
huiverend, het gezicht in de handen. Mc Girk
begaf zich juist naar de openstaande deur,
die naar de gang voerde. Blijkbaar veront
rustte hem het wegblijven van zijn broeder
in de boosheid en ging hij op kondschap uit.
O'Malley kon zijn gezicht rtïet zien. maar hij
hoorde hem over zijn schouder Claudia een
gefluisterd dreigement toebijten.
„Je, houdt je gezicht, juffie, anders ga je
er aan!"
En Mc Girk trok een revolver uit zijn zak,
liep op zijn teenen de gang in en ver
dween.
O'Malley keek op naar het venster boven
zijn hoofd. Tot zijn onbeschrijfelijke vreugde
ontdekte hij dat het bovenraam iets omlaag
was. Hij duwde met zijn handen tegen het
benedengedeelte en een krachtige stoot deed
het 'krakend en knarsend omhoog vliegen
Achteruitstappend dook hij met het hoofd
vooruit de kamer binnen, trok het gordijn
opzij en kwam op zijn handen en "knieën
terecht.
Claudia gaf een verschrikten zachten gi)
bij het lawaai dat hij maakte en bij het zien
van de neerploffende gestalte. Hij krabbelde
overeind. Maar het spektakel was voldoende
geweest om Mc Girk op zijn schreden te doen
terugkeeren.
O'Malley aarzelde een oogenblik, trok toen
de op Bleekneus veroverde revolver en holde
om de tafel heen naar de gangdeur. In dat
oogenblik herkende het meisje hem en de
gebroken kreet van blijdschap die zich uit
haar keel loswrong, het plotseling opgelucht
glanzen van haar oogen, gaf vleugelen aan
zijn voeten.
Mc Girk was nog maar halverwege de gang
toen hij de bons van O'Malley's onconven-
tioneele aankomst hoorde. Hij draaide zich
om, rende terug en stond in de deuropening
met de revolver in de hand, op het moment
dat O'Malley om de tafel glipte.
Beide mannen zagen eikaars revolver in
dezelfde seconde. OMalley's arm vloog naar
achteren en hij smeet de revolver, die hij
in de hand hield, Mc Girk naar het hoofd.
Op hetzelfde ondeelbare oogenblik dook Mc
Girk t-crzijde en vuurde. Maar het zien van
dien opgeheven arm en het flikkeren van
de nikkelen loop. bracht hem van de wijs.
De knal van de revolver in de kleine ruimte
werd gevolgd door een kreet van Claudia.
O'Malley voelde een scherpe pijn in zijn arm,
maar het volgende moment was hij op zijn
tegenstander afgevlogen.
(Wordt vervolgd).
