fine scoort het eerste winstpunt
[uwe remise met Keres
AV.R.O.-$cltaalUGutueoi
Andere partijen worden
ledenavond voortgezet
[jjdnood speelde in eerste
Ie een groote rol
Mijn kijk op het spel
De sculler Buhtz
trekt zich terug
In „Krasnapolski" te Amsterdam waren
Wag op het podium van de groote zaal vier
afels geplaatst. Achter de tafels staan demon-
ilratieborden opgesteld.
De Mok staat op 10 minuten voor 12. De
Mijnwerpers worden aangestoken, de acht
Kinemers verzamelen zich op het podium.
Hes gaat precies op tijd. De zaal is vol
mak-enthousiasten.
De meesters gaan zitten. Voorzitter De
:q mag den eersten zet hij Euwe's bord
leider Landau staat klaar om de klok
ten in te drukken. Drie tijdopnemers hebben
een chronometer in de hand. Zij zullen de
ïfzers van 12 tot vijf uur laten loopen, als
$d het een 5 uurs-koppelwedstrijd.
is 12 uur, Euwe heeft den eersten zet
Flohr doet hem na, Aljechin ook,
maar Fine kijkt om en denkt er niet aan, om
«n pion van de vierde verticale te nemen.
Zelfbewust kiest hij het witte stuk van de
ijfde.
Het A.V.R.O.-tournooi is begonnen.
De schikking in de zaal was: eerste tafel
Dr. EuweKeres, tweede tafel FlohrCapa-
blanca, vervolgens Aljechin—Reshevsky en
FineBotwinnik.
HOE FINE VAN BOTWINNIK
WON.
De groote sensatie in deze ronde was de
nederlaag van Botwinnik tegen Fine. De Rus
verdedigde zich tegen zijn gewoonte met
den Nimzowitsch-variant van de Fransche
partij en speelde scherp op winst.
Botwinnik kwam een pion voor, doch kon
deze winst niet handhaven. Allengs werd het
duidelijk, dat Fine aan de winnende hand was.
Met eiken zet werd zijn druk tegen de vijan
delijke stelling sterker en ten laatste was de
positie van Botwinnik zóó slecht, dat deze,
die buitendien in tijdnood was, de vlag streek.
De twee afgebroken partijen worden heden
Maandagavond in Krasnapolsky te Amster
dam voortgezet.
Wit: FineBotwinnik: Zwart.
Fransche verdediging.
1. e2e4 e7—e6; 2. d2—d4 d7—d5; 3. Pbl—
c3 Lf8b4.
Deze oude voortzetting, die reeds in een
partij SteinitzWin a we r in Parijs 1867 werd
toegepast, is door Nimzowitsch opnieuw in de
mode gebracht. Men beschouwt deze voort
zetting sterker dan de klassieke.
4. e4—e5
Dit doorschuiven is kansrijker dan de ruil
op d5.
4c7c5.
Wordt als de beste voorzetting beschouwd.
Vroeger speelde men b6, terwijl in een partij
BotwinnikRagosin, te Moskou 4f6
geprobeerd werd.
5. d4xc5
Als het beste antwoord geldt: 5. Ld2, afkom
stig van Bogoljubow.
5Pg8e7; 6. Pgl—f3 Pb8—c6.
In aanmerking komt, dit paard naar d7 te
ontwikkelen en het andere naar c6, zooals
Stahlberg het eens tegen Keres probeerde.
7. Lfld3
Deze zet leidt tot zeer groote complicaties.
7d5d4.
Scherp gespeeld. Blijkbaar speelt Botwinnik
op winst, anders zou hij Lb4xc5 gespeeld heb
ben.
8. a2a3 Lb4—a5; 9. b2—b4 Pc6xb4.
Een tijdelijk stuk-offer.
10. a3xb4 La5xb4; 11. Ld3—b5+ Pe7—c6; 12.
Lb5xc6+ b7xc6; 13. Tal—a4!
Natuurlijk niet Ddlxd4, wegens dameruil,
gevolgd door Lb4xc3 met schaak.
13Lb4xc3 14. Lel—d2 f7—f6.
Het is duidelijk, dat zwart na ruil op d2 den
d-pion zou moeten verhezen.
15. O—O O—O; 16. Ld2xc3 d4xc3.
M. Botwinnik.
Zwart heeft een pion gewonnen, maar kan
dezen niet houden.
17. Ddl—el a7a5.
Om den looper op de sterke diagonaal te
brengen. Oogenschijnlijk staat zwart beter,
maar spoedig blijkt, dat wit beter gezien had.
18. Delxc3 Lc8a6; 19. Tfl-^al La6—b5; 20.
Ta4d4
Zeer terecht gaat wit niet op pionnenroof
in b.v. Ta4xa5, Ta8xa5, 21. Dc3xa5 (op Txa5
volgt Ddl Pel, De2 enz.
21Dd8xa5; 22. Talxa5, Tf8—d8; en
zwart wint zijn pion terug met beter spel.
20Dd8e7; 21. Td4—d6 a5—a4; 22.
Dc3e3 Ta8a7.
De zwartspeler verkeert reeds in tijdnood.
23. Pf3d2 a.4a3; 24. c2c4 Lb5a4; 25.
e5xf6 De7xf6.
Op Txf6 volgt: 26. Pe4, benevens Pg5.
26. Talxa3 Tf8—e8; 27. h2—h3 Ta7—a8; 28.
Pd2—f3 Df6b2.
Wanhoop!
29. Pf3e5
Ook het slaan op e6 was goed. De zwarte
stelling is hopeloos.
29Db2bl 30. Kglh2 Dbl—f5;
31. De3g3.'
Zwart geeft het op, daar wit te veel drei
gingen heeft. Zooioel Tf3 als Td7 zijn doodelijk.
Dr. M. EUWE—P. KERES.
De partij tusschen Dr. M. Euwe en P. Ker<
had het volgende verloop:
Wit: Dr. M. Euwe. Zwart: P. Keres.
Hollandsche partij.
1. d2d4 e7e6 22. Ddl—b3
2. c2c4 Lf8b4
3. Pbl—c3
4. Ddl—b3
5. a2a3
6. Db3xc3
7. g2—g3
8. Pgl—f3
9. Lfl—g2
10. O—O
11. b2—b4
12. Lel—b2
13. Tfl—dl
14. d4xc5
15. Dc3d3
16. b4b5
17. a3a4
18. c4xd5
3. Pf3d2
f7—f5 24. Pd2xc4
Dd8—e7 25. Lg2—h3
Lb4xc3 26. Db3—c2
Pg8—f6 27. a4a5
d7d6 28. Lel—b2
b7b6 29. Dc2c4
Lc8b7 30. e2e3
Pb8d7 31. Tal—dl
O—O 32. Lh3—fl
Ta8c8 33. Dc4—b3
c7c5 34. Lfl—c4
b6xc5 35. h2—h4
Pd7b6 36. e3xf4
Tf8d8 37. Lc4xd5
d6—d5 38. Tdlel
Td8xd5 39. Db3xd5
19. Dd3c2 Td5xdl+ 40. f2—f3
20. Dc2xdl Pb6—c4
21. Lb2cl e6e5
Lb7d5
e5e4
De7e6
Ld5xc4
Lc4d5
Ld 5b7
Pf6d5
h7h5
Kg8h7
g7—g6
Tc8c7
Tc7r—d7
Kh7h6
f5—f4
e4e3
e3e2
De6xd5
Td7xd5
Td5—dl
TWEEDE RONDE.
De tweede ronde wordt Dinsdag 8 Novem
ber in Den Haag gespeeld.
Dr. M. Euwe.
Samenwerking tussclien C.N.V.B.,
N.A.S.B., N.V.F. en R.-K. F.
De voorloopige besprekingen, te Amsterdam
gevoerd tusschen den Christ. Ned. Voetbalbond,
den Ned. Arbeiders Sport Bond, Ned. Voetbal
federatie en de R.K. Federatie hebben tot een
definitief contract geleid, waarin de punten
zijn vastgelegd, welke genoemde organisaties
pogen te verwezenlijken.
De leiding voor de samenwerking is opge
dragen aan een commissie, bestaande uit: G.
Kruyver, R.K.F.), voorzitter, S. Broekman (N.
A. S. B.), secretaris-penningmeester, Sarpathi-
kade 21, Amsterdam (Centrum)); J. Gosschalk
G.zn. ON.VF.)) 2e secretaris, H. J. Ardon (C.
N. V. B.), W. F. Klopper (NA..S.B.)H. van
Leeuwen (N.V.F.)H. Putter (R.K.F.) en H.
Teeuw (C.N.V3.)
De commissie heeft reeds het vraagstuk be
studeerd, op welke manier tegemoet kan wor
den gekomen aan den terreinnood, die bestaat
voor vereenigingen, aangesloten bij genoemde
organisaties.
Een groep deelneemsters en deel
nemers aan de Internationale Zwem
wedstrijden van de Zwemclub „Haar
lem" Zondagavond in het Sportfond-
senbad. In deze groep zijn vele sterren
uit de zwemsport aanwezig. V. 1. n. r.,
knielend, de dames: J. Waalberg, G.
Malcorps, J. Stroomberg, daarachter
de heer K. Hoving, de dames D. Hee
selaars en de Belgische dames F.
Caroen en Y. v. d. Kerckhove. Staande
de heeren: D. v. d. Kuil, J. v. Hems-
bergen, H. Smithuijzen, C. Schuur-
huizen, M. Mauritz en geheel rechts
A. H. Sipkema.
door Criticus
Stormvogels—Xerxes.
Reeds gedurende het vorige seizoen is van
verschillende zijden de meening verkondigd,
dat het spelpeil van vele tweede klasse wed
strijden weinig of niets voor dat van het mee-
rendeel der matches in de hoogste af deeling
onder doet. Na sedert het begin van. deze
competitie een gelijk aantal wedstrijden voor
de eerste en de tweede divisie te hebben bij
gewoond, ben ik geneigd die meening te on
derschrijven.
De ontmoeting tusschen Stormvogels en
Xerxes bood weinig fraai voetbal en de kwa
liteit van het spel was niet beter en mogelijk
nog iets slechter dan onlangs in de match
HaarlemV. U. C. werd vertoond.
Er is een groot verschil tusschen het aan
wenden van energie en het bereiken van nut
tig effect; men kan nóg zoo hard werken en
nóg zooveel steentjes aandragen om een huis
te bouwen, maar als die steentjes niet op de
juiste plaats worden gelegd en niet goed aan
een sluiten, dan valt de bouw telkens als een
kaartenhuis ineen.
Zelden heb ik twee spelers harder tot het
eindsignaal zien zwoegen dan Tol en Prins,
maar hun meeste werk was tevergeefsch. De
spil Tol miet in deze match kilometers) hebben
afgelegd in de jacht naar den bal,.hetzij in
aanval of verdediging, doch slechts spora
disch hadden zijn passes een verplaatsing
van het spel tot gevolg. Prins had met zijn
doorzetten ten minste nog de voldoening, dat
hij het gelijkmakende doelpunt scoorde uit
een kans, die een minder enthousiast speler
zou hebben laten voorbijgaan.
Zonder dit; tweetal zwoegers zou Stormvo
gels de verdiende overwinning zijn ontgaan,
want zij waren het, die in de tweede helft
keer op keer de verdedigende tactiek van de
Xerxes-middenlinie trachtten uit te buiten,
een tactiek, die onder de omstandigheden glad
verkeerd was, omdat daardoor de thuisclub de
gelegenheid kreeg, tegen den wind in, in de
nabijheid van het Rotterdamsche doelgebied
te opereeren. Indien de Xerxes-halfbacks
hadden beseft, dat het binnentrio van de
eigen voorhoede een veel beter onderling be
grip had en zuiverder combineerde dan de
IJmuider voorwaartsen, dan zou hun steun
de beslissing ten gunste der bezoekers hebben
doen vallen.
Thans lieten zij den eigen aanval in den
steek en speelden volkomen in de kaart der
Stormvogels, die desondanks slechts door
middel van een strafschop vermochten te ze
gevieren.
De verdedigingen en middenlinies huldig
den den geheelen wedstrijd het motto „hoog
en ver"; er werd van beide zijden zonder de
minste noodzaak „geknald", dat het een lieve
lust was en de IJmuidensche rechtsbinnen
Schoorl werd door dit voorbeeld blijkbaar zoo
geïnspireerd, dat hij eiken vrijen bal (en dat
waren er nogal wat), hetzij van dichtbij of
ver af zonder te kijken knallend in de rich
ting van de Rotterdamsche achterlijn trapte.
Er waren feitelijk maar twee spelers, wier
spel een hoog percentage van nuttig effect
bereikte, te weten de Xerxes-doelman Dam
me, die de beste man van het veld was, en de
Stormvogels-rechtsbuiten van Pel.
Eerstgenoemde toonde een groote mate van
anticipatie-vermogen; steeds stond hij op de
goede plaats en speciaal in de tweede helft
heeft hij prachtig gespeeld en vele kogels van
Prins, Woudenberg en Van Pel klemvast ge
stopt.
Laatstgenoemde trad vooral voor de pauze
op den voorgrond door zijn goed berekend
aangeven en afgemeten voorzetten en hij was
de grondlegger van de beide in die helft ge
scoorde goals; deze doelpunten werden, prac-
tisch gesproken, door hem gemaakt.
Wederom bleek, dat het gemakkelijker is,
tegen den wind dan met den wind in den rug
te combineeren. In het laatste geval werden
bijna alle ballen te hard aangegeven en on
telbare malen ging het leder over de zijlijn.
Tegen den wind slaagden Woudenberg en Van
Pel er met hard loopen tenminste in, de door
Schoorl en Tol naar voren geknalde ballen
nog te rechter tijd te achterhalen. Doch ver
reweg de fraaiste combinatie en het zuiver
ste driehoekspel werd vertoond door Lagen-
daal, van der Vaart, Kruysbergen en Kok in
de Rotterdamsche voorhoede en het was, van
neutraal standpunt gezien, jammer, dat de
Xerxes-aanval na de hervatting bijna geen
bal kreeg toegespeeld.
Vóór de pauze kreeg de IJmuider verdedi
ging het hard te verantwoorden, waarbij de
rechterflank nogal eens tekort schoot. De ge-
heele defensie maakte een ietwat onzekeren
indruk en deze opmerking geldt evenzeer,
Hollenberg en Haak, welke laatste door zijn
gevaarlijke speelwijze en overtredingen zijn
elftal bijna de nederlaag bezorgde, want bei
de doelpunten (uit een strafschop en uit een
free-kick) komen op zijn rekening. Daarom
stak, wat het spelen van den bal betreft,
Van Dongen gunstig bij hem af, al ontbreekt
hem de noodige routine om zich goed op te
stellen. In het opbouwend werk der kanthalfs
was Gerritse iets sterker dan Bravenboer,
doch ofschoon hij Opbergen vele vrije ballen
gaf, evenals trouwens Prins dit deed, wist de
linksbuiten daarvan geen profijt te trekken.
Diens balcontrole liet veel te wenschen over;
hij en Schoorl, die alles alleen wilde doen,
waren de oorzaak, dat het in de IJmuider
voorhoede niet klopte.
Den middenvoor Woudenberg heb ik in de
twee vorige seizoenen om zijn technische be
kwaamheid bewonderd; als binnenvoorwaarts
kwam hij, dank zij deze gaven, uitstekend tot
zijn recht. Zonder dat hij slecht of zelfs maar
onvoldoende heeft gespeeld, kon hij mij thans
als middenvoor minder bekoren, want in deze
positie mist hij de noodzakelijke snelheid en
het doorzettingsvermogen, wat het spel van
Prins als aanvalsleider zoo nuttig maakte.
Ik geloof, dat een omzetting van beide spe
lers ook de prestaties van Opbergen ten goede
zou komen.
CRITICUS.
Dr. Herbert Buhtz, een der meest bekende
Duitsche scullers uit de laatste tien jaren,
heeft besloten zich uit de wedstrijdsport te
rug te trekken. Verscheidene malen heeft
Buhtz in Nederland aan roeiwedstrijden deel
genomen, o.a. aan de Holland-bekerwedstrij
den. Nog dit jaar zat hij in de Duitsche acht,
welke te Milaan bij de Europeesche kampioen
schappen op de eerste plaats beslag heeft ge
legd.
