üf
isi
-SS
M
p§
LANGS ELF FRIESCHE STEDEN.
ik I nod
DAMRUBRIEK.
ff!
HET SPORTGESPREK
I
De strijd om de sterkste kaak Eskimo verslaat Amerikaan-
schen studentYankee-voetbal in Parijs De bal speelt
slechts een ondergeschikte „rol" Nationaal kampioenschap
eerste klasse klein biljartZandvoort als motor-centrum
Geld maakt niet gelukkig Brentford en Sunderland hebben
dit ervaren.
In New York is onlangs een wedstrijd ge
houden tusschen een team van de universi
teit van Minnesota en een ploeg Eskimo's
uit Alaska met het doel nu toch eens. einde
lijk het gewichtige probleem op te lossen,
wie de sterkste kaak heeft. Wanneer men
meent, dat deze kwestie door middel van
bokshandschoenen werd beslist, slaat men
de plank volkomen mis. De Eskimo immers
heeft als pugilist geen reden van bestaan,
want alvorens hij een vuist heeft kunnen
maken, zijn zijn vingers al bevroren en in den
strijd tegen de ijsberen zou hij met een „lin
ker directe", noch met lijf aan lijf-werk
succes oogsten.
Neen, de match in New York was op een
geheel ander en veel wetenschappelijker leest
geschoeid, want niemand minder dan een
professor in de tandheelkunde had de leiding.
De geleerde wilde namelijk zijn pas voltooide
„gynathodynamometer" aan de practijk toet
sen. Het uitspreken van den naam van het
instrument vereischt op zichzelf al sterke
kaken, doch daarmee was de proef niet afge-
loopen.
Om kort te gaan, de Amerikaansche stu
denten, allemaal groote kerels met machtige
schouders en kaken als dwarsliggers konden
gemiddeld slechts 56.7 kilo bereiken tegen
een moyenne van 134.108 der Eskimo's, die
veel kleiner van postuur waren. In de top
prestaties was zelfs nog meer verschil, want
terwijl de kampioen uit het hooge Noorden
155.250 kilo kracht ontwikkelde, kreeg de Min-
nesota-titelhouder al bij 81 kilo last van een
loszittende verstandskies.
Dat de Eskimo's zoo goed van zich af beten,
is volgens deskundigen te danken aan het
feit, dat ze veel minder zoete spijzen en
snoepgoed nuttigen dan de Amerikanen.
Men zij dus gewaarschuwd!
Twee teams, de „All Stars" en de „New York
Selection" zijn uit de Vereenigde Staten naar
Frankrijk overgestoken om een aantal demon
straties van Amerikaansch rugby te geven.
In het Pare des Princes had de eerste wed
strijd plaats, die een groot aantal nieuws
gierigen trok. Het publiek was uiteraard niet
op de hoogte met de finesses van het spel en
het aanschouwde met stijgende verwondering
de aaneenschakeling van worstelpartijen, zelfs
tusschen tegenstanders, die meters verwij
derd waren van den speler, die in het be
zit van den bal was. Het bleek zeer moeilijk
de hoofdzaken van het spel te volgen want
de deelnemers trachtten elkaar te misleiden
aangaande de plaats waar de bal zich bevond.
Zoo trok herhaaldelijk een voorwaarts er tus
schen uit, doende alsof hij den bal in den arm
hield, maar dat was slechts een truc, om de
aandacht af te leiden van den speler, die
•werkelijk in het bezit van het leder was, doch
het achter zijn rug verstopte, terwijl hij met
een omweg probeerde het doel van de tegen
partij te benaderen.
Over het algemeen is men in Parijsche
sportkringen niet erg enthousiast over dit
uwe spel, dat een zeer sterk lichaam en een
bijzondere mentaliteit vereischt,. om het voor
de beoefenaren aantrekkelijk te maken.
iZooals men weet, worden de nationale
biljartkampioenschappen in klassen verspeeld
Onlangs werd in café „Bolwerk" hier ter
stede om den titel in de derde klasse klein
biljart gekampt en op 6, 7 en 8 Januari wordt
wederom in café „Bolwerk" het eerste klasse
kampioenschap beslist.
Daaraan kunnen ook deelnemen die spelers,
die vorige week te Apeldoorn in het tweede
klasse-tourncoi een algemeen gemiddelde
van meer dan acht hebben gemaakt, wat, be
halve aan den kampioen Pluygers (13.86),
aan Lavertu (9.02) en Vos (8.64) gelukte. Het
zal echter wel niet dikwijls voorkomen, dat
een speler, die in het eind-klassement dé zes
de plaats uit acht deelnemers bezet, er in
slaagt te promoveeren met een moyenne, dat
op één na het hoogste is in het tournooi, zoo
als thans door den heer Vos werd geboekt.
Ongetwijfeld zullen vele Haarlemsche bil
jartliefhebbers naar de wedstrijden om het
eerste klasse-kampioenschap klein biljart
gaan kijken; de organisatie is opgedragen aan
de bekende vereeniging D.E.S., zoodat men
van een vlot verloop verzekerd kan zijn.
Zandvoort schijnt plotseling een centrum
van motorsport te zullen worden, want niet
alleen wordt op het grondgebied van de bad
plaats in den komenden zomer een belang
rijke automobielrace gehouden, doch tevens
zullen op 10 Juni de motorrijders elkaar de
zege betwisten. Laatstgenoemde wedstrijd
wordt van zooveel belang geacht, dat de K.
N. M. V., teneinde haar leden in staat te
stellen, daarin uit te komen, waarschijnlijk
van deelname aan den jaarlij kschen Dumon-
ceau-bekerrit, die op denzelfden dag begint,
zal afzien.
begin van de gebruikelijke inzinking, want
vooral de spelers van een leidend team on
dervinden de gevolgen van de voortdurende
panning in hun pogen om hun gunstige
oositie gedurende de geheele lange competitie
te behouden. Daarom heeft een club, die in
de tweede helft van het seizoen haar top
vorm bereikt, in den regel meer kans op pro
motie.
Een voetbal kans soms raar rollen, dat
bleek in de match voor II Noord tusschen
Darlington en Chester. Eerstgenoemde club
had bij de rust een 30 voorsprong en
Chester kwam na de pauze zonder haar ge
blesseerden doelverdediger in het veld. Een
der andere spelers ging toen onder de lat
staan en hij speelde met zulk een bravour
op de hem vreemde plaats, dat zijn negen
teamgenooten er door werden geïnspireerd,
zoodat het resultaat van de match een 33
jelijk spel werd.
De voorkeur verdient 510, terwijl naspelen
met 1117 ook overweging verdient.
16. 34—30 10—14 17. 30—25 18—23 18. 49—44
12—18 19. 44—40 2—7 20. 46—41 7—12 21
41—37 12—17 21. 36—31 5—10.
Veel sterker is voor Zwart 1722.
22. 35—30 15—20. Nog is 17—22 beter. 23.
4035 20—24 24. 33—28 10—15 25. 31—V
24—29!
Zwart: P. Staalduinen.
Zwart:
onder leiding van B. Dukcl.
INTERESSANT OPENINGSSPEL.
Het volgende interessante openingsspel werd
gespeeld in de partij BrandhofLaros (Zwart)
om den meestertitel.
1. 31—27 17—21 2. 37—32 21—26 3. 32—28
26x37 4. 42x31
Wit's 4e zet in dit openingsspel zagen wij
nimmer te voren en is niet aan te bevelen. Deze
zet kan hoogstens interessant, doch geen goed
spel opleveren.
418—23 5. 27—22 23x32 6. 38x27
12—18.
Thans is 4742 niet speelbaar wegens 1621
1318 enz.
7. 41—37 7—12 8. 43—38 19—23 9. 33—29!
Wit dreigt met 2721 16x27 gedw. 3832
27x38 4843 enz. enz. met winst.
De tekstzet 17 is dus vrijwel gedwongen.
91—7 10. 49—43 14—19 11. 46—41!
Zwart'
Saboe, de olifantenjongen uit Britsch-Indië is
de held uit vele films, maar hij is ook een
enthousiast voetballer en speelt in een En-
gelsch amateurelftal een lustig partijtje mee.
Geld brengt geen geluk, zegt het spreek
woord,, dat ontstaan is, voordat de transfers
in Engelsch voetbal bekend waren, anders zou
er aan zijn toegevoegd: en cok geen over
winningen.
Dat ondervond Brentford, de Londensche
eerste klasser, die 7000 pond sterling aan
Bury betaalde voor den achterspeler Gorman,
doch ondanks deze versterking de thuismatch
tegen Manchester United met 52 verloor,
waarvan de Mancunians profiteerden oan
van de 21e tot de 17e plaats op te klimmen,
terwijl de Londenaars thans de roode lan
taarn dragen.
Ook Sunderland, dat reeds van af het
begin van het seizoen naar goede voorwaart-
sen zoekt, had 7000 'pond neergeteld om
Thompson van Wolverhampton aan te
koopen en hoewel deze speler als rechts
binnen uitstekend werk deed, verloor zijn
nieuwe club op eigen veld van Liverpool.
Sunderland heeft van negen in dit seizoen
gespeelde thuiswedstrijden er slechts één
gewonnen, doch de roodwitten zegevierden
daarentegen vijf keer op vreemd terrein.
Goed werk van een half seizoen kan soms
grootendeels door één nederlaag te niet wor
den gedaan. Fulham, de buurclub van Chelsea,
behoorde tot Zaterdag. 1.1. voortdurend tot het
leidende duo, maar een 21 thuisnederlaag
tegen den concurrent voor promotie, Sheffield
United, deed de Londenaars naar de vijfde
plaats duikelen. Waarschijnlijk is dit het
Ui
ÜÜf
UI
gil
m
S
Üf
IJ
jp
i§§
m
n§
fff
9
n
iSü
fff
®J
fff
j§j
U
Pf
fff
fff
'jjjËfy
SB
m
HS
ËS
!f
Pi
ÉH
fff
m
m
M
%/i
m
m
m
m
9
jgj
u
sg||
s
M
II"
jg§
m
ÜH
B
W it
Nu kan Zwart niet 1014 spelen want dan
volgt zeer verrassend 2924 en daarna steeds
2217 met dam.
ONDERLINGE COMPETITIE BEVERWIJK.
Onderstaande partij werd gespeeld in de on-
derlinge competitie Beverwijk, 1 December
1938.
Wit: C. Peekei. Zwart: P. v. Staalduinen.
1. 32—28 18—23 2. 33—29 23x32 3. 37x28
17—22 4. 28x17 12x21.
Zwart's derde zet is de 3228 opening is zeer
goed, doch het slaan naar 22 vinden wij veel
sterker dan het slaan naar 21.
5. 3933 712 6. 4439 17. Agressiever
voor Zwart is 2126 en voor Wit 3126. 7.
50—44 21—26 8. 29—24 26x37.
Beter is met 8e 3328 het centrum te be
zetten.
9. 41x32 20x29 10. 33x24 19x30 11. 34x25
11 34x25 12—18 12 39—33 7—12.
De opening is uitgespeeld en er wordt met den
opbouw van het middenspel begonnen, zonder
dat één van de spelers voordeel heeft behaald
13. 44—39 14—20 14. 25x14 10x19.
Typisch dat na 14 zetten het spel weer sym
metrisch is. Wit heeft den voorzet zoodat de
tempo's gelijk zijn gebleven. De opbouw wijst
naar Klassiek spel.
15. 40—34 4—10.
Wit:
Wit: C. Peekei.
Zwart dreigt met 1822. Wit moet dus 3934
of 39—33. Op 39—33 kan volgen 29—34! 30x39
23—29 33x24 19x30 35x24 18—22 27x18 13x44
24—20 15x24 43—39 en Wit wint.
Ook is de volgendie fraaie afwikkeling mo
gelijk (van den diagramstand uit):
1. 39—33! 14—20 (25x14 a) 2. 33x24 20x29
3. 45—40? 15—20 25x14 19x10 28x19 13x24
30x19 1822 2933 913 met slag naar 45.
Op a. 25x14 9x20 33x24 20x29 30—25 gedw.
daar 1722 en 2933 dreigt 2934 en Wit kan
34 niet winnen. Op 35^—30 2329 2933 1923
26. 39—34 29x40 27. 45x34 14—20 28. 25x14
9x20 29. 30—25 20—24!
De combinatie die Wit thans kan nemen naar
ruit 14 geeft wonderwel geen voordeel b.
28—22 17x28 34—29 23x34 32x14 24—30 35x24
34—40 24—20 15x24 14—10 18—22*27x9 3x5
en Zwart heeft winnend spel.
30. 43—39! 17—22 31. 28x17 11x31 32. 37x26
3—9.
Leuk is dat Wit 2520 kan spelen. Op 2429
32—28 33. 32—27 9—14 34. 34—30 8—12 35.
38—32 12—17.
Wit heeft thans voordeel behaald. Zwart
had vrijwel maar één zet in 1217.
36. 42—38 Sterker is 36e 47—41, op
1722 wordt met 4136 36x27 voortgezet.
3617—22.
37. 27—21 16x27 38. 32x21 24—29 39. 21—16
22—27.
Het begint er voor Zwart moeilijk uit te zien
en feitelijk is deze al tot overgave gedoemd
Met 39. 2227 is niet veel sterker spel aan te
wijzen 40. 39—33 18—22 41. 39x24 13—18 42
24x13 18x9 43. 30—24 9—13 44. 47—42 22—28
45. 26—21 28—32 46. 48—43 23—28.
Zwart tracht zich nog eenige tegenkansen te
scheppen doch het stukverlies wreekt zich te
veel.
47. 21—17 13—18 35—30 18—22
Thans kan Wit het spel forceeren met 2419
14x23 of? 30—24 22x11 16x7 verloren.
Wit speelde 4339, wat natuurlijk niet zoo
sterk was, doch tóch nog sterk genoeg, om na
een aantal zetten te winnen.
Oplossingen en correspondentie binnen 8 da
gen te zenden aan bureau van dit blad of Van
Wassenaerstraat 23, IJmuiden-Oost.
VAN DE WEEK
De heer van Eeghen geeft het
Zuid-Afrihaansche Cricket-elftal
een goede kans tegen de Engelschen.
De belangstelling van de geheele cricketwe
reld gaat dezer dagen uit naar Johannesburg,
waar Zaterdag a.s. op de Wanderers Ground de
eerste testmatch tusschen Zuid-Afrika en En
geland een aanvang neemt.
De heer J. H. M. van Eeghen, oud-aan
voerder van Rood en Wit en een spelkenner bij
uitnemendheid, heeft gedurende zijn ruim 20-
jarig verblijf in Zuid-Afrika ook daar cricket
gespeeld en over zijn indrukken en ervaringen
vertelt hij het volgende:
VOETBAL.
EEREWEDSTRIjfc DE KENNEMERS—HAAR
LEM GAAT NIET DOOR.
Op den tweeden Kerstdag zouden de Ken-
nemers ter gelegenheid van het twintig
jarig bestaan een eere wedstrijd tegen Haar
lem spelen. Wegens de vorst en het onbespeel
bare terrein kan deze wedstrijd natuurlijk niet
doorgaan.
HET JUNIORENTOURNOOI VAN R.C.H.
Om dezelfde redenen kan ook het Junioren-
tournooi van R. C. H. niet doorgaan.
Schaatsenrijden.
Voor de zesde maal de beroemde tocht.
Het Kerstmannetje komt in Europa moeizaam
per slede door de sneeuio. California krijgt zijn
bezoek op luchtiger wijze, „surfriding" achter
een motorboot, zijn baard fladderend in den
zoeien zomerwind.
ZIJ DIE DE EERSTE VIJF WONNEN.
2 Januari 1909: M. Hoekstra, te Warga, 13
uur 50 min.
7 Februari 1912: C. C. J. de Koning te
Arnhem, 11 uur 40 min.
27 Januari 1917: Dezelfde, 9 uur 54 min.
12 Februari 1929: Karst Leemburg te
Leeuwarden, 11 uur 9 min.
16 December 1933: De Friezen Castelein
Een De Vries, 9 uur 2 min.
Wanneer het flink vriest en de Friesche wa
teren met een stevige ijskorst bedekt liggen,
overweegt het Centraal Bestuur van de Friesche
Elfsteden Vereeniging direct, of het ook moge
lijk is den zoo traditioneel geworden Frieschen
Elfstedentocht per schaats te organiseeren.
De laatste jaren is dat niet het geval geweest,
doch dezen winter heeft het bestuur dan toch het
besluit kunnen nemen weer een tocht te doen
houden en wel op Donderdag 29 December; de
start zal des morgens half vijf plaats hebben.
„IJs en weder dienende" zal dus Donderdag
voor het eerst sedert 16 December 1933 deze be
roemde rit weer plaats hebben. Beroemde rit,
inderdaad. Want ook in het buitenland heeft hij
bekendheid verworven, hetgeen moge blijken uit
het feit, dat personen van buiten de grenzen,
die in 1933 hebben meegedaan, ook nu weer
hebben ingeschreven. Ongetwijfeld zal het door
gaan door tal van schaatsenrijders(sters) met
vreugde zijn vernomen.
Speciaal in Friesland is deze Elfstedentocht
hét schaats-evenement, omdat men daar beter
dan ergens anders weet, wat deze tocht betee-
kent en omdat welhaast in geen provincie de
schaatssport zoo algemeen door jong en oud
wordt beoefend als juist daar.
Hoe de eerste vijf ritten
verliepen.
De eerste tocht had plaats op 2 Januari 1909,
onder ongunstige weersomstandigheden, mede
waardoor slechts 22 van de 48 aangegeven rij
ders aan den start verschenen. Winnaar werd de
heer M. Hoekstra te Warga, later predikant te
Scherpenzeel, die den tocht in 12)4 uur had vol
bracht.
Eerst 7 Februari 1912 kon de rit voor den
tweeden keer worden gehouden en ook toen wa
ren de weersomstandigheden van dien aard, dat
van de 200 ingeschrevenen 135 absent bleven;,
van de resteerende 65 bereikten slechts 24 de
finish. Ditmaal was de heer C. C. J. de Koning
uit Arnhem de winnaar.
Heel wat beter trof het de derde tocht op 27
Januari 1917; een groot aantal deelnemers startte
toen; 38 wedstrijdrijders en 83 tochtgenooten
volbrachten den rit en wederom was de heer De
Koning voornoemd de eerste.
Daarna volgde in Februari 1929 de vierde,
waarvoor de deelneming was gestegen tot niet
minder dan 12L wedstrijd- en 200 tochtrijders.
Het ijs was toen echter niet al te best en boven
dien kwam een felle gure Oostenwind het den
rijders lastig maken. Het gevolg was dan ook,
dat het voor velen een verschrikkelijke rit is ge
weest, met tal van bevroren vingers en teenen.
155 deelnemers volbrachten den tocht, doch de
laatste kwam eerst 's nachts half twee te Leeu
warden aan. Winneer werd Karst Leemburg uit
Leeuwarden, na hevigen strijd met den beken
den rijder Jongert uit Ilpendam. Deze tocht is
wel de zwaarste tot dusver geweest.
Althans die van 16 December 1933 is onder
heel wat prettiger omstandigheden verreden:
schitterend winterweer, prachtig ijs, en eenige
graden vorst. Is het wonder, dat toen niet min
der dan 192 wedstrijd- en 399 tochtrijders aan
den start verschenen? Inderdaad een bijzonder
aantal. Des morgens vóór vijf uur heerschte er
dan ook bij het vertrek punt een geweldige
drukte. Gereden werd over Sneek, IJlst, Sloten,
Stavoren. Hindeloopen, Borkum, Bolsward, Har-
lingen, Franeker via Barthlehiem naar Dokkum
en vandaar langs de Ee naar Leeuwarden. On
der daverend enthousiasme der Friezen gingen
twee provinciegenooten met den eerepalm weg,
namelijk De Vries en Castelein, die het oude
record van De Koning verbeterden. Van de da
mes kwamen als eersten binnen mej. De Nek-
ker en mevrouw Van der Sluis van Sijbrandij-
buren.
Herinneringen uit lang
vervlogen tijden.
De Friezen hebben steeds groote voorliefde
getoond voor lange tochten. De gelegenheid daar
de wind in het Oosten post vatte en verstijvend
blies over de opgestuwde wateren, waren deze
in enkele dagen in boeien gekluisterd en dan
strekte zich een groote, schier onafzienbare ijs
vlakte uit,
Is het te verwonderen, dat reeds de oudste
bewoners der Friesche gewesten naar middelen
hebben uitgezien om zich over die ijsvlakte voort
te bewegen? Zoo dateert de kunst van schaat
senrijden, zij het dan ook in primitieven vorm,
reeds uit overoude tijden. Van oudsher heeft de
Fries den onweerstaanbaren invloed ondervon
den van den vreugdebrengenden wintertijd. Het
is begrijpelijk, dat er steeds Friezen zijn ge
weest, die in het schaatsen bijzonder wilden uit
blinken. Oude kronieken zullen daarvan zeker
kunnen verhalen. Zoo wordt vermeld, als een
bewijs van enorme snelheid gepaard met be
wonderenswaardig uithoudingsvermogen het
feit, dat Wijbren Koopsmans, burgemeester van
Bolsward, in den strengen winter van 1763'64
een brief van Stadhouder Willem V te Den
Haag bracht naar diens moeder, de bekende
„Marijke-Moei" te Leeuwarden. In één dag, over
de Zuiderzee heen, legde hij dezen afstand af.
En zoo zijn er meer van die geweldige prestaties
waarvoor steeds liefhebberij is geweest, en
welke waarschijnlijk ook tot den Elfstedentocht
zullen hebben geleid.
Omtrent een van hen, die een geslaagden
rit hebben ondernomen, zekeren Pier, vermeldt
de rijm-kroniek het volgende:
't baasje, dat gelijk een zwaluw
[door de lucht.
kan vliegen over 't ijs. 't Is Pier,
[die de elf steden
Van Friesland op één dag heeft in
[het rond gereden,
En nog zijn maal met vrede at in
[d'Oliekoek,
Te Bolsward in de stad, bij
[Vetlap van der Hoek".
Eerst in latere jaren heeft men dezen beroem
den elfstedentocht meer uit een oogpunt van
sport georganiseerd, waarbij de leiding en con
trole berustten bij een officieel lichaam, b^v. den
Ned. Schaatsenrijdersbond.
Men vertrekt steeds in het stikdonker, waar
door de tocht naar Dokkum een min of meer ro
mantisch effect maakt, omdat velen zich wape
nen met zaklantaarns, teneinde de baan té kun
nen onderscheiden. En voort gaat het dan langs
het bekende traject, o.m. over de uitgestrekte
Friesche meren. Morra, Fluessen, Heegermeer
enz. geweldige ijsvlakten waar de banen moeilijk
te onderscheiden zijn, waardoor vooral de laat-
toe was ook steeds groot. Immers, wanneer in komers daar een zware opgave vinden.
overoude tijden de geweldige Novemberstormen
opstaken, vergezeld van hoogen vloed, werd de
gansche Friesche landouwe bijkans overdekt met
het zilte nat waarboven dan troosteloos de be
woonde hooggelegen terpen oprezen. En als dan
We herinneren aan dit laatste om te doen uit
komen, dat de Friesche elfstedentocht vooral
geen sinecure is.
En zoo zijn we in spannende afwachting van
wat de dag van Donderdag zal brengen.
J. H. M. VAN EEGHEN.
„Levendig herinner ik mij het verloop van de
eerste testmatch, die door de Zuid-Afrikanen
op de Engelschen werd gewonnen. Die wedstrijd
vond plaats in 1906 op hetzelfde terrein, waar
ook Zaterdag a.s. zal worden gespeeld, op de
beroemde Wanderers Ground.. Om te winnen
moesten de Zuid-Afrikanen 50 runs voor het
laatste wicket maken en inderdaad slaagden de
aanvoerder Sherwell en Nourse er onder adem
benemende spanning in om deze moeilijke pres
tatie te volbrengen.
Dat was het begin van de victorie, want deze
zege werd door drie andere gevolgd, zoodat de
rubber met 4 uit 5 werd gewonnen. Het eigen
aardige was, dat het Zuid-Afrikaansche team in
alle vijf testmatches onveranderd bleef; het be
stond uit 10 Transvalers en 1 speler van de
Western Province (Kaap). Die eene uitzonde
ring was S. J. Snooke, die twee jaar geleden het
Zuid-Afrikaansche elftal, dat in Engeland en
ook in ons land soeclde, als manager vergezelde.
Dat er zooveel Transvalers in het team waren
gekozen, was het gevolg van het feit, dat dé des
tijds in Johannesburg wonende cricket-enthou
siast Sir Abe Bailey eiken goeden speler, dien
hij ontdekte, naar die stad haalde en hem: een
betrekking aanbood.
Destijds werd er op een groene mat gespeeld,
die echter niet verder reikte dan tot aan de bat-
ting-crease, zoodat de batsman met den linker
voet op de mat stond, doch zijn bat en den an
deren voet op de roode gravel, waaruit de ter
rein-oppervlakte bestond, moest plaatsen.. De
aldus geprepareerde velden waren spiegelglad
en zeer snel: in den winter werd er voetbal op
gespeeld. Thans is dat alles grootendeels ver
anderd, de matten en het gravel-oppendak zijn
verdwenen en men heeft graswickets en gras
velden aangelegd.
Hoewel in 1906 het zeer sterke M.C.C.-team
overtuigend werd verslagen, kon men toen het
Zuid-Afrikaansche cricket niet gelijk stellen met
het Engelsche, want het aantal spelers is lang
niet zoo groot en daardoor was de keuze veel
moeilijker.
De pitches waren zeer snel. desondanks wa
ren het de googly-bowlers, liefst vier in aantal,
die den Engelschen de grootste moeite gaven.
Plum Warner, thans Sir Pelham Warner, kon
het bowlen van Schwarz niet spelen en in de
tien innings van de testserie van 1906 had hij
een gemiddelde van slechts 8)4, terwijl hij acht
maal zijn wicket aan Schwarz verloor..
Naast Schwarz hebben bowlers als Sinclair,
Vqgler. Faulkner. Gordon White, Pegier en de
beroemde fastbowler Kotze naam gemaakt. Te
genwoordig treden de googlv-hnwlers niet meer
zoo op den voorgrond, de laatste van reputa
tie was Balaskas.
Zuid-Afrika heeft altijd over uitstekende
wicketkeepers df> hpcohikking gehad, o.a. Halli-
well, Sherwell, Ward en Cameron.
De com petitie-wedstrijden worden over twee
Zaterdagmiddagen verdeeld en de speeluren zijn
van 2 tot 6. De normale score is ongeveer 200
runs per innings, doch een nadeel van deze in
twee deelen gesplitste match is, dat, wanneer
een der spelers op den tweeden Zaterdag ver
hinderd is, zijn team den wedstrijd noodge
dwongen met tien man moet voortzetten.
De Currie Cup matches worden gesneeld door
de teams uit de groote centra, zooals Transvaal
(Johannesburg en Pretoria), Natal (Durban),
Western Province (Kaapstad) Oranje Vrijstaat
Bloemfontein), Grioualand West (Kimberley)
Eastern Province (Port Elizabeth).
Dit is een soort inter-Drovinci.Td "i-noni. dat
óf in een halve competitie, óf volgens het af-
valsysteem wordt verspeeld. Deze wedstrijden
duren drie dagen, maar door het reizen over de
soms zeer lange afstanden medegerekend, zijn er
soms tien dagen mee gemoeid.
Het spelpeil is gestadig beter geworden, ge
tuige het winnen van de twee jaar geleden in
Engeland verspeelde rubber en ofschoon de En
gelschen er thans alles op zullen zetten om re
vanche te nemen, geef ik den Zuid-Afrikanen
wederom een goede kans op de zege.
IJS-HOCKEY.
DE WERELDKAMPIOENSCHAPPEN IN
ZWITSERLAND.
Uit Zürich: De volgende twaalf landen zul
len een ijshockeyteam zenden naar de wereld
kampioenschappen, die van 3 tot 12 Febru
ari te Bazel en Zürich worden gehouden:
Canada, Duitschland, Engeland, Tsjecho-
Slowakije, Vereenigde Staten, Nederland,
Italië, Zweden, Hongarije, Finland, Letland,
en Zwitserland, waarvan de eerste vier ge
noemden geplaatst zijn. De loting zal op 21
Januari te Brussel geschieden.
