DE LEK B!J SCHOONHOVEN
„Mysterie
om een Erfenis
De burgemeester van Bussum, de heer H. de Bordes, heeft Donderdag als
zoodanig afscheid genomen. Burgemeester De Bordes tijdens zijn afscheids
rede tot den raad en genoodigden
Een inwoner van Voorburg is er in
geslaagd het eerste officieel erkende
Nederlandsche duivenras sinds het
midden der vorige eeuw te fokken,
n.l den Voorburgschen schildkropper
In ononderbroken rij zakken de ijs-
schotsen de groote rivieren af. Een
kijkje bij de Rijnbrug te Arnhem
Meer dan tachtig dooden zijn te betreuren bij het spoorwegongeluk
in Roemenië. Een der wagons, die het meest van de botsing te
lijden had en waarin de meeste passagiers den dood vonden
„Werpt geen vuil in de grachten" wordt den Amsterdammer geleerd, doch
het vuilnis op het ijs in de grachten der binnenstad bewijst, dat de bewoners
zich van dit devies weinig aantrekken
„Een bijt in het ijs en de visch bijt". Een tafreeltje op de
Lek bij Schoonhoven, waar het ijs nog niet gebroken is, zoo-
dat menig vischje verschalkt kon worden
Het personeel der veerpont over de Lek bij Schoonhoven, waar het ijs nog
niet gebroken is, is behulpzaam bij het oversteken, waarvoor echter betaald
moet worden
De demonstraties in Djiboeti
ten gunste van Frankrijk zijn
gedurende de laatste dagen
talrijk
De veelbesproken olie-reservoirs van Djiboeti, de
Afrikaansche stad, die thans in het middelpunt der
internationale belangstelling staat
FEUILLETON
Naar het Engelsch van
DOUGLAS GARDINER.
.(Nadruk verboden.)
3)
In vier jaar verandert men heel wat.
lachte Jack, maar jij ziet er oud uit, Grantley.
Werk je te hard?
Dat is het niet, zei hij met donkeren
blik.
Je moet maar gauw gaan trouwen.
Grantley. Ik heb toch zoo'n schik in jullie ro
mannetje. Miss Tempest is van adel, niet
waar?
Maak nu maar geen grapjes over ons, je
zult Madge dezer dagen zelf ontmoeten. Maar
de kwestie is, dat vader met zijn deftig Den-
nington Court al zijn geld heeft opgemaakt.
Als ik geweten had, welke plannen hij had,
had ik me er mee bemoeid.. Maar nu is het te
laat. Hij zelf is kinderachtig-blij met het huis;
ik ben overtuigd dat zijn geest erg geleden
heeft bij zijn laatste ziekte.
Dus maak je je er ongerust over, dat
vader zonderling en ontoerekenbaar is? En je
hebt moeite den boel op streek te houden?
Dat is de zaak! Maar laten we er niet
verder over praten, jongen. Ik begrijp best.
dat zoo lang vader nog leeft, jij hem wel zult
helpen.
Zoolang vader nog leeft?
Zijn hart is heel zwak en hij heeft al een
paar keer een flauwte gehad.
Ook die teleurstelling nog, zei Jack.
Ik vrees, dat ik nooit gepoee zal kunnen
verdienen in mijn vak en ben nu aan het zoe
ken naar ander werk, b.v. een paar commissa
riaten voor naamlooze vennootschappen. Ik
kan Madge Tempest niet eeuwig laten wach
ten!
't Was nu bijna twee jaar geleden, dat
Jack Dennington thuis gekomen was, zijn va
der was voor ruime een jaar gestorven. In
dien tusschentijd hadden de beide broers,
ieder op hun eigen gebied, hard gewerkt.
Grantley was het goed gegaan in zijn be
roep; en hij had bovendien een commissariaat
in een vrij belangrijke handelsonderneming
gekregen. Maar toch was zijn inkomen nog
ver beneden de eischen die hij stelde. Intus-
schen toonde de vader van Madge Tempest
duidlijk zijn ongeduld. Het was algemeen be
kend dat hij permanent geldgebrek had en
als hij geen vermogenden schoonzoon kreeg,
wilde hij zelf gaan hertrouwen. Hoe of wie de
vrouw zou zijn, kon hem niets schelen, als ze
maar geld genoeg hadMaar zoolang Margret
bij hem was, kon hij daaraan niet denken.
Wilde ze haar genegenheid maar overbrengen
op den jongeren, schatrijken broer! Jack en
Madge waren veel samen; als ze nu maar eens
haar best deed, om Jack te bekoren.
Maar Sir Peter had misgerekend! Zijn doch
ter en Jack Dennington waren niet zoo zwak
en zoo egoïstisch als hij gehoopt had.
Jack had een boek geschreven en Madge
was de eenige, die er wat voor voelde. Ze hielp
hem op allerlei manieren, verbeterde ver
keerde beschrijvingen van vrouwenkleeding.
zocht aanhalingen voor hem op en zoo meer
Hun verhouding was heel zuiver en de minste
achterdocht daaromtrent zou direct een ver
wijdering veroorzaakt hebben.
Op een goeden dag kwam Jack op de
Grange om Sir Peter te vertellen, dat hij een
geweldige onderneming zou beginnen. Met
Madge had hij er al over gesproken en die
vond dat haar vader het ook meest weten.
We moeten Grantley zien te helpen en
zelf heb ik er ook een kolossalen zin in. De he
mel weet. dat Grant nooit van zijn leven geld
van me zou willen aannemen; zijn trots
grenst aan het waanzinnige. Als ik nu groote
zaken begin, komt er voor Grantley een
prachtige gelegenheid om goed betaald werk
te doen. U moet ook aandeelhouder worden.
Sir Peter.
Deze luisterde aandachtig.
Het moet iets enorms worden, dat alge-
meene sensatie maakt. Ik ben niet getrouwd
en na mijn vrije leven in Nevada is 't me on
mogelijk hier opgesloten te blijven. Ik ga van
de Court weg. Als Madge en Grant erin wil
len trekken
O neen, zei Madge.
O ja, lachte Jack.
Grantley zou de Court kunnen verkoo-
pen en zelf op de Grange gaan wonen, opper
de Sir Peter. Als het niet gauw gebeurt, leg
gen de hypotheekgevers er beslag op.
We hebben lang gezocht, maar ik heb
plotseling het goede idee gekregen. Ik heb ad
vertenties geplaatst in de Londensche dagbla
den voor een onderneming van een half mil-
lioen.
Daar zullen wel een half millioen ant
woorden op komen, meende Sir Peter. We
zullen er een flesch champagne op drinken!
Maar hoe zal het gaan als Grantley weigert?
Dat zal hij niet! zei Jack.
Dat mag hij niet! riep Madge uit.
Ik zal hem zeggen, dat we 't zonder hem
niet klaarspelen en dat hij zich terugtrekken
moet uit die andere maatschappij. Hij voelt
heel goed dat Madge en hij al veel te lang heb
ben moeten wachten. En hij zal zeker gebruik
maken van deze gelegenheid. Met moet nu
maar uit zijn met dat ellendige wachten.
Sir Peter belde den huisknecht en zei hem
een flesch Heidsieck van '72 te brengen.
Hoofdstuk III.
GRILLEN VAN HET LOT.
Er waren twee weken verloopen, nadat de
financieele raadgever op Dennington Court
was geweest en alles was op gang. Er was een
deftig gebouw te huur, gelegen tusschen Fleet-
street en Thames Embankment. Het was ruim
licht en luchtig en Jack was er minstens een
keer of zes geweest. Hij stelde zich voor de
drukpersen gelijkvloers te plaatsen, de groote
kantoren op de eerste verdieping; daarboven
de privé-kantoren en nog hooger de ruimte
voor letterzetters en zetmachines. Hij hoorde
in zijn verbeelding het rammelen en ratelen
van liften en hefboomen, het voortdurend ge
loop van haastige voetstappen en het gegons
van stemmen.
Bij zijn laatste bezoek kwam Jack tot de
overtuiging dat langer dralen tijdverknoeien
was. Sir Peter trok steeds met hem mee naai
de stad. Zonder Brown hadden ze zich niet
kunnen redden; hij kende iedereen, aan wien
ze wat konden hebben en met de beste jour
nalisten was hij bevriend.
De eigenaars moeten nu het contract
maar in orde maken, we kunnen in geen en
kel opzicht beter terecht, 't Is nu de beste tijd
om een krant te beginnen, dunkt me, onge
veer een maand na de Kerstvacantie, ais
iedereen weer aan het werk is, zei Jack.
Ik kan u den besten redacteur van Lon
den bezorgen, deelde Brown mee; hij wil van
betrekking veranderen, omdat de jonge zoon
van zijn patroon overal zijn neus in steekt.
Het kan hem niet schelen tot welke partij wij
behooren, hij past zich altijd aan bij de po
litiek van zijn blad.
Sir Peter Tempest brulde van het lachen.
Hij nam Jack mee naar zijn club, waar ze di
neerden en wat bleven napraten.
Je moet in relatie komen met allerlei in
vloedrijke personen; een paar ministers, diplo
maten en zulke lui meer. Laat dat nu eens aan
mij over!
Ook Grantley was bezweken voor de schoo-
ne vooruitzichten. Hij had nu al tien jaar
onafgebroken ingespannen gewerkt en hoog
stens duizend pond in het jaar verdiend en
hij kon niet aan trouwen denken, voor hij drie
maal zooveel tot zijn beschikking had.
Door Jack's inschikkelijkheid zou de Court
aan vreemden verhuurd worden. En nu werk
te Grantley zich met hart en ziel in de
nieuwe zaak in, overtuigd dat het slagen in
hoofdzaak afhing van een goede organisatie.
Hij was het, die het roer in handen had; Jack
had geen verstand van financiën.
Grantley was zoo overtuigd van de vooruit
zichten van hun onderneming dat hij het
oogenblik gekomen achtte, om ronduit met
Margaret te spreken.
't Was op denzelfden avond waarop Jack met
Sir Peter in Mayfair was gaan dineeren.
Hij vond Madge in de muziekzaal van de
Grange.
Dat is prettig, dat ik je alleen tref, zei hij.
Nu gaan we gezellig samen eten en dan moe
ten we eens praten.
Me dunkt dat het wel aardig zou zijn, be
gon hij, toen ze na het eten rustig bij elkaar
zaten, als we ons huwelijk stelden op den
datum waarop het eerste nummer van de
nieuwe krant verschijnt. Dat zal ongeveer twee
maanden na Kerstmis zijn. Wat hebben we
toch lang moeten wachten, maar al onze zor
gen zijn nu voorbij, lieveling. We zullen niet
alleen Jack's fortuin verdubbelen, maar trach
ten er zelf ook een te krijgen.
Het waren de gelukkigste uren, die ze ooit
samen hadden doorgebracht.
Een paar avonden daarna waren de beide
broers druk aan het werk.
De titel dien Brown bedacht, lijkt me
uitstekend, de ..Daily Echo", zei Grantley.
Het klinkt best. Eenige jaren geleden is er al
eens een Echo geweest, een uitstekende krant
Maar ik geloof dat die is bezweken door al
te groote politieke ijver.
De deur werd geopend en de buttler zei met
een achterdochtigen blik:
Iemand om u te spreken, Mr. Jack Den
nington.
Wie is dat, Bensley?
Hij wg-zijn naam niet zeggen, mijnheer,
en hij bev%Tt^dat hij u kent.
(Wordt vervolgd),
