SKI-SPORT
WIELRIJDEN
SCHAKEN
TOURNOOI
TAFELTENNIS
GYMNASTIEK.
(UN/T ENEETTERE^
Concert der H. O. V.
MUZIEKAVOND
Haarlemsche Schilders
Exposeeren
X n A G 9 T A N U A" R I 1939
Om den Grooten Prijs der skiclub
van Parijs.
Op den tweeden dag van de wedstrijden om
den grooten prijs der Skiclub van Parijs te
Megeve werd de slalom geloopen. Op de hellin
gen van de Mont Joux was een piste uitgezet
met vijftig paar vlaggetjes. De winnaar van de
afdaling bij de heeren, de Zwitser Molitor. viel,
zoodat zijn kansen op de eerste plaats nihil wer
den. De beste' tijd van den dag werd gemaakt
door den Duitscher Helmut Lantschner met 53
sec. Ook zijn tweede slalom was snel, zoodat hij
verreweg de beste prestatie in dit onderdeel ver
richtte.
In de combinatie werd Lantschner eerste, ge
volgd door zijn landgenoot Walch. Christl Cranz
was ook bij de slalom in schitterende conditie.
Concurrentie van beteekenis had zij eigenlijk
niet, zoodat zij de slalom en de combinatie ge
makkelijk won.
De uitslagen luiden:
Slalom heeren: 1 H. Lantschner (Duitsch-
land) 1 min. 47 sec. (53 en 54 sec.); 2 Walch
(Duitschland) 1 min. 50.2 sec. (55.6 en 54.6); 3
Rudi Cranz (Duitschland) en James Couttet
(Frankrijk) beiden 1 min. 51 sec.
Combinatie heeren: 1 Lantschner 477.72 pun
ten; 2 Walch (Duitschland) 477.15 punten: 3
Couttet 476.49 punten: 4 Haro Cranz (Duitsch
land) 468.64 punten; 5 Rudi Cranz 467.25 pun
ten.
Slalom dames: 1 Christl Cranz (Duitschland)
2 min. 6.2 sec. (1 min. 3.6 sec. en 1 min. 2.6
sec.); 2 Loulou Boullaz (Zwitserland) 2 min.
17.2 sec.
Combinatie: 1 Christl Cranz 480 punten; 2
Loulou Boullaz 464.12 punten; 3 De Fressange
(Ffankrijk) 455.5 punten.
Christl Cranz.
Zondag werden de wedstrijden te Megeve
voortgezet. Bij het springen werd de winnaar van
de combinatie, de Duitscher Lantschner, op
nieuw eerste met 41.5 meter. Met een punten-
aantal van 231 bezette hij de eerste plaats.
Tweede werd de Zwitser Von Allmen met 211
punten; Maurer eindigde als derde met 207.16
£unten.
Bij de juniores werd de Franschman James
Couttet winnaar.
België—Nederland.
Bij de wedstrijden van Zaterdagavond in het
Sportpaleis was de ontmoeting BelgiëNeder
land het hoofdnummer van het programma.
Van der Vijver maakte zijn debuut als be
roepsrenner. Hij won gemakkelijk van den Belg
Huybrechts; hij weerde zich schitterend tegen
Scherens, van wien hij met slechts 10 c.M. ver
schil verloor.
Van Vliet werd winnaar in de algemeene
rangschikking.
Aan de uitslagen ontleenen we de volgende:
Omnium BelgiëNederland. Sprint, eerste rit:
1. Wals, 2 Schulte, V2 wiel, 3. Debruycker, V2
lengte, 4. Billiet, tijd 13 sec.
Tweede rit: 1. Kaers, 2. Pijnenburg, 1 wiel, 3.
Middelkamp, y2 lengte, 4. Buysse, tijd 12 4/5
sec.
Achtervolging over 2 K.M.: eerste rit: 1. Mid
delkamp, 2. Billiet op 20 Meter, tijd 2 min.
34 2/5 sec. Tweede rit: Schulte en Buysse ge
lijk, tijd 2 min. 31 3/5 sec. Derde rit: 1. Wals,
2. Debruycker op 25 Meter tijd 2 min. 31 1/5 sec.
Vierde rit: 1. Kaers, 2. Pijnenburg op 31 Meter,
tijd 2 min. 32 3/5 sec.
Tijdrit over 1 K.M. per ploeg: 1. KaersDe
bruycker 1 min. 2 2/5 sec.; 2. BuysseBilliet
1 min. 5 sec.; 3. PijnenburgWals 1 min 5 1/5
sec.; 4. SchulteMiddelkamp 1 min. 5 2/5 sec.
Puntenrace over twaalf ronden: 1. Buysse 9
punten; 2. Wals 11 punten; 3. Debruycker 13
punten; 4. Kaers 16 punten; 5. Schulte 19 pun
ten; 6. Middelkamp 19 punten; 7. Billiet 28 pun
ten; 8. Pijnenburg 29 punten.
Algemeene x-angschikking individueel: 1.
Kaers 7 punten; 2. Wals 8 punten; 3. Buysse
8J/2 punt; 4. Debruj'cker 9 punten; 5. Schulte
12 punten; 6. Middelkamp 13 V2 punt; 7. Pijnen
burg en Billiet, ieder 15 punten.
Landenrangschikking omnium: 1. België 39y2
punt; 2 Nederland 48y2 punt.
Landenwedstrijd snelheid BelgiëNederland:
Eerste rit: 1. Van Vliet; 2. Huybrechts op één
lengte 12 2/5 hec. Tweede rit: 1. Scherens; 2.
Van der Vijver 10 c.M. 12 2/5 sec. Derde rit:
1. Van der Vijver; 2. Huybrechts op 10 Meter
12 2/5 sec. Viex-de rit: 1. Van Vliet; 2. Scherens
10 c.M. 12 sec.
Match a quatre: 1. Van Vliet; 2. Schex-ens, één
kwax-twiel; 3. Huybrechts half wiel; 4. Van der
Vijver, tijd 12 2/5 sec.
Tijdrit over 250 Meter: 1. Scherens 14,25 sec.,
2. Van Vliet 14,36 sec.; 3. Van der Vijver 14,77
sec.; 4. Huybrechts 15.51 sec.
Algemeene rangschikking: 1. Van Vliet 5
punten; 2. Scherens 6 punten; 3. Van der Vijver
11 punten; 4. Huybx-echts 12 punten.
Landenwedstx-ijd: 1. Nederland 15 punten; 2.
België 17 punten.
Achilles.
Zondag organiseerde Achilles een revanche-
clubontmoeting op de hometrainei-s tusschen
Victrix uit Allernaar, Excelsior te Haarlem en
Achilles te Haai-lem. Ook nu legde Victrix op
fraaie wijze beslag op den eersten prijs. Achilles
bezette de tweede plaats en Excelsior moest zich
met de derde plaats tevreden stellen, wat even
wel nog een beste prestatie van deze renners
was, die blijk gaven, dat zij haast niet op de rol
len rijden. Zij gaven echter dapper partij.
De uitslag werd aldus: 1. Victrix 7 min. 40 3/5
sec.; 2. Achilles 8 min. 7 1/5 sec.; 3. Excelsior 8
min. 36 sec.
De snelste tijd werd gemaakt door Ottenbros
van Victrix, 43 sec. over 1 K.M. op wegbanden.
2 en 3. P. Korthals en D. Claassen, beiden 43 2/5
van Achilles.
Hedenavond 8.30 uur vergadering.
H. S. V. „De Kampioen".
Zondagmox-gen hield de H. S. V. „Dc Kam
pioen" haar eersten rit voor haar Hometrainers
kampioenschap. De uitslag was voor de roode
rol, 1 K.M.:
1. P. v. d. Heijden 38 sec.: J. Bos 38 3/5 sec.;
S. Bos 39 1/5 sec.; L. Scheidier 40 2/5 sec.
Voor de blauwe rol: 1. P. v. d. Heijden 35 4/5
sec.; Laan 39 3/5 sec.; Sipma 40 4/5 sec.: C. El-
dik 41 4/5 sec.
Eenige pogingen, om het record te verbete
ren, slaagden niet. Alleen P. v. d. Heijden zag
kans, zijn tijd nog scherper te stellen en wel:
2 K.M. voor den Kuiperprijs: 1. P. v. d. Heijden
1 m. 15 2/5 sec.: 2. L. Scheidier 1 m. 20 1/5 sec.:
3. J. Bos 1 m. 22 1/5 sec.
Vex-gadering voor het jaarfeest.
De Jonge Kampioen.
Bovengenoemde vereeniging hield haar eer
sten rit van de competitie op de hometx-ainers in
haar clubgebouw „Flora" aan het Pretoriaplein.
A- en B-klasse reden 2 x 500 M.; de C-klasse
2 x 500 M. en de juniores 2 x 250 M. Totaal
uitslag over beide ritten voor A- en B-klasse:
1 G. Peters tijd 38.3 sec., 2 A. de Vries 41.3
sec., 3 J. Roorda 43.1 sec., 4 H. Veerman 44.3
sec., 5 C. Bijster 45.2 sec.
C-klasse: 1 C. de Jong tijd 46.1 sec., 2 Stoel
man 49.4 sec.
Juniores: 1 Y. Smit 26.3 sec., 2 H. Droog 28.3
sec., 3 Pette 31.1 sec.
Dinsdag gelegenheid voor te trainen op de
hometrainers in het clubgebouw.
Leerlingen Middelb-
Scholen geëindigd
Van Kampen winnaar hoofdgroep.
Het schaaktournooi tusschen de leerlingen der
middelbare scholen van Haarlem, dat zeer ge
slaagd genoemd mag worden, behoort weer tot
het verleden. Er is in zeer sportieven geest drie
dagen lang geschaakt.
Zaterdagmorgen reeds viel in verscheidene
groepen de beslissing. Slechts in twee van de
vijftien gorepen eindigden twee spelers met een
gelijk aantal punten, zoodat een gongpartij den
winnaar aan moest wijzen. Zoo wist in één dier
groepen Bosma (Gymn.) van Van Dobbenbui'gh
(Chr. Lyc.) te winnen. In de andere groep
dwong Kok (U. L. O. b) zijn tegenstander Lips
(Chr. Lyc.) tot overgave.
Te één uur reeds was men metalle groepen
gereed, dank zij den heer J. van Dijk, die eenige
partijen door arbitrage besliste.
Het wachten was nu op de beide finalxsten
Van Kampen (H. B. S. a) en Hoogendoorn (le
H. B. S. b) in de hoofdgroep. Die waren reeds
te negen uur begonnen om zoo mogelijk op tijd
klaar te zijn. Hierin kwamen zij bedrogen uit.
Het is een zeer langdurige partij geworden,
want het was eerst dx-ie uur, na zes uur strijden
dus, dat Hoogendoorn zijn Koning neerlegde
om Van Kampen (H. B. S. a) als bekenvinnaar
en kampioen der middelbare scholen voor 1939
de hand te drukken.
Het was een Fransche partij, waarbij Van
Kampen in de opening een zet van twijfelach
tige waarde met zijn paard deed, waardoor hxj
iets slechter kwam te staan. Later wist hij zich
echter te rehabiliteei-en; toen was de stand on
geveer gelijk. Tot ver in het middenspel liet
Hoogendoor'n stelling zich geenszins ongunstig
aanzien, maar een minder steike zet met den to
ren deed het aspect veranderen. Hij verspeelde
nog eenige tempi met zetten van zijn koning en
kon tenslotte de pi-omotie van een van wits
pionnen niet meer verhinderen.
De dex-de plaats werd bezet door Stevensha
gen (M. T. S.), die van De Ridder (Gymn.) won.
De prijsuitreiking had echter toen reeds plaats
gehad. Te één uur is de finale namelijk even
onderbroken om de prijzen uit te reiken, want
toen waren alle deelnemei-s nog aanwezig.
De conrector van het Gymnasium, dr. G. Ras,
reikte de prijzen uit. Hij merkte op, deze taak
van Dr. C. Spoelder, die door uitstedigheid ver
hinderd was de prijzen uit te reiken, gaarne
over te nemen. Spreker zei zeer veel sympathie
voor het schaakspel te hebben wegens de op
voedende waarde en omdat het getuigt van in
nerlijke beschaving. Het is het spel voor men-
schen, die in hun vrijen tijd niet graag lanter
fanten maar hun vex-pozing zoeken in dezen
geestelijken tak van sport, die zich de laatste
tijd in zoo'n eronme belangstelling mag veirheu-
gen. Het is onjuist zei spreker, te beweren dat onze
tegenwoordige jeugd oppervlakkig is. Het
schaakspel toch is wars van alle oppervlakkig
heid; het is een spel van bezonnenheid en con
centratie. Spreker bracht een woord van dank
aan de gymnasiasten Luikinga en Verdenius, die
voor hun school dit tournpoi hadden georgani
seerd en aan den heer Jilling van Dijk, die on
danks zijn drukke studiebezigheden zulle een
groot aandeel in het welslagen van het tour-
nooi heeft gehad. Dr. Ras bood hun hiervoor
een klein geschenk aan.
Daarna volgde de prijsuitx-eiking.
De winnaars zijn:
Groepen van 6 deelen.
Groep 1: Bouwes (2e H. B. S. b) met 5 uit 5
groep 2: v. d. Waals (Chr. Lyc.) met 5 uit 5;
groep 3: Post (U. L. O. b) met 4V'2 "it 5; groep
4: Düsterbeck (Gymn.) met 5 uit 5; groep 5:
Kok (U. L. O. b) met 4 uit 5; groep 6: Boutelier
(R.K. Lyc.) met 5 uit 5; groep 7: Deinum (Kenn.
Lyc.) met 5 uit 5; groep 8: H. Jonkei-s (H. B.
S. a) met 5 uit 5; groep 9: Erbrink (Chr. Lyc.)
met 5 uit 5.
Groepen 4 deelen.
Groep'1: Bosma )Gymn.) met 3 uit 4; groep
2: Erkelens (Chr. Lyc.) met 2y2 uit 3; groep 3:
Lucas (U .L. O. c) met 3 uit 3; groep 4. Utehnes
(U. L. O. b) met 3 uit 3; groep 5: v. Hees (Kenn.
Lyc.) met 2y2 uit 3; groep 6: K. Bekker (Rijks
H. B. S. Velsen) met 3 uit 3.
Finale hoofdtournooi: Hoogendoorn (le H.
B. S. b)v. Kampen (H. B. S. a) 01.
Om de 3e plaats: De Ridder (Gymn.)—Ste
venhagen (M. T. S.) 01.
HAARLEMSCHE KAMPIOEN-
SCHAPPEN.
Van Abbevé wint den Haarlem's Dagblad-
wisselbeker.
De heer W. F. Kruyff, voorzitter der
afdeeling Haarlem van den Ned.
Tafeltennisbond, overhandigt aan
den heer E. J. F. van Abbevé (rechts),
die kampioen van Haarlem werd bij
het tafcltennistournooi, den Haar
lem's Dagblad-wisselbeker.
Vergadering Kennemer
Turnkring.
Zaterdagavond vergaderde de Technische
Commissie van den Kennemer Turnkring.
Als voorzitter en secretaris werden herkozen
resp. de heeren B. J. Wieland Los en J. W. Duijff,
die samen met den heer P. J. Wagemans het-
Technisch Bureau zullen vormen.
Behoudens nadere voorziening in de door het
bedanken van den heer W. Verlees ontstane va
cature zijn de sub-commissies als volgt samen
gesteld:
Gymnastiek-commissie: P. Dijkstra, voorzitter.
J. M. Berrevoets, J. J. v. Doorn en J. A. B. van
Pagée.
Tthletiek-commissie: P. J. Wagemans, voorzit
ter, J. W. Duijff, secretaris en een nog nader aan
te wijzen derde lid.
Op 6 Februari begint de oefencursus voor hee
ren onder leiding van den heer P. van Duijn, en
op 10 Februari die voor dames onder leiding van
den heer R. W. Bloem. De Haarlem-Rest wed
strijd (dames) en de wedstrijd K. T. K.-i-eserves
A. T. B. (heei-en) worden omstreeks 1 April ge
houden, met als leidei-s x-esp. de heex-en J. A. B.
van Pagée en J. J. v. Doorn, en met als ploeglei
der voor laatstgenoemden wedstrijd de heer P.
v. Duijn.
Naar aanleiding van de uitslagen van beide
wedstrijden worden de K. T. K. ploegen gekozen
voor den 6 Mei in het Groot Badhuis te Zand-
voort onder leiding van den heer P. Dijkstra te
houden wedstrijd tusschen den Kennemer Turn
kring, den turnkring Noord-Holland's Zuider
kwartier en den turnkring Alkmaar e.o.
Zoo mogelijk op 17 Juni ïvordt met den heer
•1. A. B. van Pagée als leider op het terrein van
de V. V. Zandvoort een uitvoering van den K
T. K. gegeven, waaraan ongeveer 1000 gymnas
ten zullen medewerken.
Zaterdagavond werden de finales der Haar
lemsche kampioenschappen in het voormalig
Zander-instituut gespeeld.
Na een kort openingswoord gesproken door
den voorzitter van H.T.T.C., den heer T. Bon-
ting, werd begonnen met de finale heeren-enkel
II, tusschen J. Gouman en W. C. Kosters.
Aanvankelijk ging de strijd gelijk op, doch bij
den stand 1010 liep Gouman op regelmatige
wijze uit.
In de tweede set kregen we hetzelfde spel-
beeld te zien; met 2114, 2112 werd Gouman
kampioen.
Het gemengd dubbelspel brachten mej. C. Vo
gelzangChr. Vogelzang en mej. N. Vogelzang-
T. Bonting tegenover elkaar. In twee sets zege
vierden eerstgenoemden en legden zoodoende
beslag op den eersten prijs.
De finale heeren-dubbel eerste klasse werd
een interessante strijd tusschen het T.O.G.-dub-
bel De JongKottman en het Heemstede dubbel
gebrs. Wolters. Niet minder dan vijf sets waren
noodig om tot een beslissing te komen. In de
eerste set namen De Jong en Kottman een
kleinen voorsprong dien zij tot het einde toe
wisten te behouden, doch in de tweede set kre
gen ze geen voet aan den grond. In de derde set
herstelden De Jong en Kottman zich weer. Voor
al de forehand-drives van De Jong vielen op.
De vierde set scheen de beslissing te brengen,
aangezien de gebr. Wolters al spoedig een 137
achterstand kregen. Fraai hielden ze echter vol
cn mede doordat Kottman er geheel uitraakte,
wonnen ze deze set nog met 2118. In de be
slissende set namen De JongKottman een klei
nen voorsprong, dien ze tot 119 wisten te be
houden. Hierna kwamen de gebr Wolters op
zetten: op verdiende wijze wonnen ze deze set
en daai-mede de partij.
Om den Haarlem's Dagblad-wisselbeker be
streden elkaar Van Abbevé, De Jong en Wille.
Begonnen werd met de partij de JongWille.
Tot ieders vei'bazing wist De Jong deze partij in
zijn voordeel te doen eindigen (2117, 2113).
In de tweede partij kregen we weer een ver
gassing, maar nu in den vorm dat van Abbevé
er totaal uit was. Met 219, 2118 won Wille
deze partij.
De derde partij kon de beslissing brengen, nl.
als De Jong er in zou slagen van Van Abbevé
te winnen. Het liep echter anders uit, want Van
Abbevé had zich goed hersteld na de nederlaag
tegen Wille en won met. 2116, 2119.
Zoodoende waren barrage-wedstrijden noo
dig.
De eerste partij bracht De Jong en Wille
weer tegenover elkaar. Ook ditmaal won De
Jong en wel met 2111, 2117. In de laatste
had Wille een 208 achterstand. Op fraaie wijze
zag hij kans zijn achterstand kleiner te maken,
doch om hem geheel in te loopen daarvoor was
de achterstand te groot.
Ook tegen Van Abbevé slaagde Wille er niet
in, winst te behalen, zoodat hij uitgeschakeld
was en de beslissing moest vallen tusschen Van
Abbevé en De Jong.
Deze partij is een waardig besluit van den
avond en van de Kaaidemsche kampioenschap
pen geworden, want het was zeker de fraaiste
partij, welke om den Haarlem's Dagblad-wissel-
beker dezen avond gestreden werd. Na de# eerste
set gewonnen te hebben, bet Van Abbevé zich
in de tweede in de verdediging dringen. De
•Tong profiteerde hier dankbaar aan: hij won
deze set door zijn krachtige fore-handdrives met
2113. De beslissende set werd op regelmatige
wijze door Van Abbevé gewonnen: dit bracht
hem tevens het kampioenschap van Haarlem.
Hierna reikte de voorzitter van den Neder-
landschen Tafeltennisbond. afdeeling Haarlem
de heer W. F. Kruyff met een kort woord de
nriïzen uit. Hij overhandigde hierbij aan Van
Abbevé den Haarlem's Dagblad-wisselbeker.
Het Zondagnamiddagconcert, dat evenals
het voorafgegane Woensdagavondconcert on
der leiding van den gastdirigent Robert de
Roos stond, bracht een herhaling van Mozart's
Symphonie in g. kl. t., van Milhaud's Introduce
tion et Marche funèbre en van Wagner's Vor
spiel zu „Tristan und Isolde", met dit onder
scheid evenwel, dat de volgorde der laatste
beide werken verwisseld was en dat Wagner's
werk ditmaal niet „Vorspiel" zooals op het
programma van Woensdag doch „Ouver
ture" heette. Deze laatste betiteling zou den
toondichter bij diens leven zeker verbolgen
hebben gemaakt; nu mag ze gelden als on
schadelijk voor de goede betrekkingen tus
schen ons en Wagner's kunst. Van meer be
lang dan mogelijk geharrewar over een
Duitsche of een „Welsche" benaming is, dat
de tweede vertolkingen van het'Voorspel en
van Mozart's Symphonie het bewijs leverden
van De Roos' meerdere vertrouwdheid met
ons orkest. De repetities na Woensdagavond
zijn niet onvruchtbaar geweest. Het Andante
der symphonie klonk nu expressiever en het
tempo van het Menuetto had hij in de goede
richting gewijzigd; alleen was het verwonder
lijk, dat hij in het Trio de heele maten in
plaats van de drie kwarten sloeg. En ook
Wagner's werk klonk minder stijf, al had er,
wat de vrijheid der uitdrukking betreft ge
rust hier en daar nog een aanzienlijk schepje
op gekund. De tweede auditie van Milhaud's
„Introduction et Marche funèbre" gaf me geen
aanleiding tot verhoogde waardeering van
deze muziek; zelfs hinderde me nu nog meer
de samenkoppeling dezer twee heterogene
stukken, waarvan het tweede op het eerste
slaat als een tamtam op een varken.
Maar het waren niet uitsluitend herhalin
gen, wat we Zondag te hooren kregen. Als
solistische „pièce de résistance" fungeerde
ditmaal het concert voor 2 violen van Joh. Seb
Bach, waarin de beide solopartijen in uitste
kend samenspel, zuiver en vlot voorgedragen
werden door Dorcas en Hugh Mc Clean, ver
moedelijk dus zuster en broer. Het ongewoon
vlugge tempo der beide Allegro's bleek echter
niet zeer geschikt voor de acoustiek onzer
concertzaal, want deze verdoezelde de vele
snelle figuren min of meer, en dat verdraagt
Bach's contrapuntische stijl niet goed. Boven
dien was voor de duidelijkheid niet bevorder
lijk de omstandigheid, dat het orkest vaak
een fractie van een zestiende ten achter bleef.
Een volslagen noviteit was de Ouverture
voor een Tragi-Comedie van den gastdirigent.
De titel van dit werk is voor mij na het aan-
hooren een onopgelost raadsel gebleven, in
zooverre dat ik van iets komisch geen enkel
symptoom heb kunnen bespeuren, van tragisch
bedoelde effecten daarentegen des te meer.
Robert de Roos huldigt als componist blijk
baar moderne richtingen. Alles wat tot een
verzoenend samentreffen der verschillende
stemmen zou kunnen leiden gaat hij zorgvul
dig uit den weg, of wel hij gooit door toevoe
ging van dissonanten roet in het eten, precies
zooals de pers van sommige politieke richtin
gen tegenwoordig doet. En dan lezen we nog
telkens dat kunst en politiek niets met elkaar
te maken hebben! Enfin, bruikbaar thema
tisch materiaal bevat De Roos' Ouverture
zeker wel en als hij dat wat minder pessimis
tisch verwerkt had, zou het stuk me allicht
meer blijvend interesseeren dan ik nu vrees
dat het doen zal. Doch De Roos is nog jong;
misschien zal een later werk van hem meer
klaarheid toonen. De „Sturm und Drang'
periode heeft ook haar rechten.
K. DE JONG.
De beide partners hadden zich volkomen in
dienst van deze technisch en muzikaal veel-
eischende werken gesteld. Sophie West Brown,
de uitverkoren en toegewijde priesteres van v.
Br. F.'s werken, speelde bovendien nog het 13de
Prelude uit op. 15, een juweeltje, dat in schoon
heid en geslotenheid van karakter met Chopin's
Preludes wedijveren kan; voorts een impressio
nistisch maar als zoodanig minder effectief
stukje, „Wuivend Amandelboompje" geheeten
en het wilde, stormachtige „Lied van de zee".
Haar intelligent en technisch knap spel zou on
getwijfeld nog beter tot zijn recht gekomen zijn,
als zij de beschikking over een beteren vleugel
gehad had. De vleugel in „De Kerkuil" het is
reeds meermalen opgemerkt^klinkt hard en
laat geen fijne schakeeringen toe. Ook in het sa
menspel met de viool werkten deze eigenschap
pen nadeelig voor de klankverhoudingen.
K. DE JONG.
Agent waagt win leven voor een
hond.
Zondagmiddag werden de wandelaars op de
Stadhouderskade, nabij de Ferdinand Bolstraat
te Amsterdam, opgeschrikt door het angstig ge
huil van een hond. Het bleek, dat een groote
herdei-shond een wandeling over het broze ijs in
de Stadhoudei'skade had willen maken, doch
het dier moest ervaren, dat het ijs niet sterk
genoeg meer was. Weldra lag de hond in een
groot wak jammerend te spartelen, terwijl het
nubliek. waaronder ook de aeent van Lalcerveld
van alle zijden toe kwam snellen.
Van Lakerveld toonde zich een goed dieren
vriend. Snel werd een ladder gehaald en weldra
lag de agent op het ijs. De ladder bleek echter
te kort. Geen nood. Aan de brug hing een red-
dingshaak en daarmede werd de ladder, waarop
de agent lag, door eenige padvinders naar het
wak geschoven. Spoedig was de herdershond uit
het ijskoude water gehaald en op den wal ge
bracht. Daar niemand wist van wien de hond is,
ontfermde de Dolitie zich over het dier, dat door
het lange verblijf in het ijskoude water in deer
lijken toestand verkeerde. In het posthuis in de
Ferdinand Bolstraat was het echter gauw weer
op zijn verhaal gebracht en nu is het wachten
op den eigenaar.
(A. N. P.)
A. R. KIES VEREENIGING „NEDERLAND
EN ORANJE".
Haarlem-Z.
Vrijdagavond 13 Januari wordt in het ge
bouw van den Haarl. Christ. Besturenbond
Bakenessergracht 63, een propagandaverga-
dering gehouden, waar de heer G. Wolzak
Hzn., lid van den Gemeenteraad, zal optre
den met het onderwerp: „Principieele en prac-
tische gemeente-nolitiek" waarbij ook de ge-
meentebegrootins 1939 zal worden besproken
Na deze rede wordt gelegenheid tot gedach-
tenwisseling gegeven.
MUZIEK
van werken van
C. H. C. von Brucken Fock.
In het zaaltje van „De Kei-kuil" vertolkten
Zaterdagavond voor een uitgelezen auditorium
de pianiste Sophie West Brown en de violist
Jan Hoeben twee Sonates voor piano en viool,
afgewisseld door drie werkjes voor piano-solo
van wijlen G. H. G. von Brucken Fock.
Van de beide Sonates is de eerste, in ma
nuscript geblevene, reeds ongeveer een halve
eeuw geleden geschreven. Zij heeft nog kentee-
kenen uit den klassieken tijd, b.v. in het over
nemen van het geheele hoofdthema van het Al
legro moderato door de twee instrumenten. Dat
hoofdthema is zangerig, het tweede thema meer
speelsch. Alle twee zijn geschikt ter verwerking
en de componist heeft daarvan gebruik ge
maakt. Het Andante heeft een grootendeels pa
thetisch karakter, dat echter door korte schert
sende episodes onderbroken wordt. De Finale is
zeer druk en opgewonden, doch tegen het einde
luwt de storm om voor een zachte en vredige
stemming plaats te maken.
De tweede Sonate, die in F gr. t. begint, en
waarvan de Finale in de mineurtoonsoort staat,
is wel een 25 jaar later dan de eerste gecom
poneerd. Ook in dit werk gaat het zeer storm
achtig toe. Een rythmisch motief, analoog met
dat waarop het eerste Allegro van Beethoven's
Zevende Symphonie gebouwd is, beheerscht het
grootste deel van het Allegro con brio: een twee
maal optredend gedeelte in even maatsoort alter
neert daarmee; een opklarende stretta besluit
het. Het Andante serioso is in menig opzicht
verwant aan het Recitativo-Fantasia uitFranclc's
Vioolsonate; enkele vioolfiguren herinneren soms
aan Mendelssohn's Vioolconcert. De door een
korte inleiding voorafgegane Finale brengt in
dit werk geen vrede, maar blijft tot het einde
toe wild en heftig.
Beide Sonates dragen het stempel van Von
Brucken Fock's innerlijke natuur, die zoozeer
contrasteerde met de uitei-lijke verschijning van
dezen veelzijdig begaafden man. Bescheiden, ja
haast bedeesd, fijngevoelig, ai'istocratisch was
zijn optreden naar buiten. Maar daarbinnen, in
zijn ziel, kon een storm het evenwicht verstoren,
zooals een andere storm de zee tegen de Wal-
chersche kust op kon zweepen. Daar, op de dui
nen heeft v. Br. F. vaak dat tafereel aanschouwd,
en de oneindigheid en de roerigheid der zee heb
ben hem niet alleen tot menige compositie ge
ïnspireerd maar hem ook naar palet en penseel
doen grijpen.
Ongetwijfeld is v. Br. F. een der sterkste mu
zikale talenten van ons land geweest. Had zijn
zin voor evenwicht en vorm gelijken tred ge
houden met zijn vele impulsen, dan was hij wel
licht een der grootste vertegenwoordigers van
een vorig tijdperk geworden. Maar hij gunde
zich geen tijd om de veelheid der opkomende
ideeën te ordenen en te schiften. Met het mate
riaal zijner twee vioolsonates had een bekwaam
werker er zonder moeite zes kunnen maken. Het
teveel overheerscht hier en maakt daardoor soms
een verwarrenden en vermoeienden indruk.
in het Frans Hals Museum
tot 22 Januari.
Zatex-dagmiddag werd de tweede groepsten
toonstelling in het Frans Halsmuseum geopend,
evenals de eex-ste onder leiding van Kunst Zij
Ons Doel samengesteld, en eveneens met inzen
dingen van niet-leden van dat genootschap ver
rijkt.
De schilders Han Boskamp, Bijvoet, van Eg-
mond, Grootens, Henriëtte Marcus, H. M. Savrij
en Wesseling zijn er met ongeveer even groote
groepen wex-k aanwezig, tei-wijl Mari Andriessen
en mevr. Loeff-van Someren Greve de beeld
houwkunst vertegenwoordigen.
Van Han Boskamp zal men zich wellicht van
vroeger vrij zwaar geëmpateerde schilderijen
herinneren, bloemstillevens vooral, met een de-
coratieve werking, die soms aan Van Wijn-
gaerdt's opvatting deden denken. In het hier ge-
exposeerde werk bedient hij zich van een trans
paranter en lichter schildertrant en bereikt, bij
voorbeeld in „Wolken boven Vierhouten", een
fijnheid, vooral in den voorgrond, die zonder
leegte is. In het doek „De eerste sneeuw" is een
zekere fijnheid evenzeer aanwezig, doch met een
schraalheid vermengd, die het ons achter het
eerstgenoemde werk doet stellen. In de beide
portretten van een Twentsche vrouw en een
Twentschen arbeider speurt men de bedoeling
van den schilder naar een klare en zakelijke ka
rakter-typeering; dat bij het vrouwtjesportret de
achtergrond buiten ieder verband kwam te
staan, zal hij overzien hebben. Heel interessant
en waardeerbaar is de reeks geteekende han
denstudies die door den schilder in één lijst ver
zameld is.
De sierende schilder Han Bijvoet exposeert
weinig buiten zijn werkplaats en verschaft deze
expositie daardoor een te waardeex*en aantrek
kelijkheid. Naar inhoud en voordracht ei-nstig en
ingetogen, maar toch de chai-me van een mooie
lijn, een diepgestolde kleur niet versmadend,
blijft hij een waardig wandelaar op de door Der
kinderen en Holst belichte paden, zonder epigoon
te worden. De beide teekeningen met de „Non
nen" en het „Visioen van St. Hubertus" zijn
gave werken en de schilderij met den Dolenden
ridder is een klein paneel in simpel-voorname
kleur, dat tot mijmeren noodigt.
P. van Egmond is vóór alles: schilder. Hij
leeft uitsluitend visueel in zijn kunst, leeft met
zijn oogen en laat anderen ervan meegenieten.
Hij is niet alleen schilder, hij is ook een sterk
schilder. Eén, die wat in de vingers heeft, die
een meer dan locale reputatie verdient en van
daag of morgen die verkrijgen kan, als de wind
weer een beetje gunstig wil worden. We willen
over hem en zijn groep binnenkort uitvoeriger
spreken, wijzen voorloopig dus op zijn wand in
deze zaal, die wel de boeiendste is, en daarbij in
't bijzonder op zijn Magnolia's en Iris, omdat
men er uit zien kan dat uit de afgezaagdste on
derwerpen nog iets bijzonders te halen is door
een niet-alledaagsch artist.
A. J. Grootens' werk mag men in zijn veelzij
digheid bekend achten. Hij vult ditmaal den ach
terwand met een ensemble, dat verschillende
goede specimens zijner verschillende opvattin
gen vertoont. Zoo, in het decoratief gedachte: de
aardige, smal-hooge compositie van Dubrovnik
of de kriebelgrijs-groene Fiesole; in het impres
sionistische: het kleine boerderijtje (37) of de
gi-oene regenstemming, „In de Zilk". Voor mijn
gevoel is het fijnste werk het doek Spaarndam
(nr. 29) waarin een meditatie als uit een mooi
vroeg werk van Eduard Karsen schijnt op te
stijgen.
Mevr. Henriëtte Marcus is hier zeer gelukkig
in een kijk op de „Leidsche Vaart" en aardig-
verhalend in „Giethoorn", terwijl ook de beide,
meer schetsmatig verwerkte kleinere dingen uit
Canne mij bijbleven.
H. M. Savrij wiens werk men te Haarlem
ook te weinig ziet komt hier verrassend voor
den dag. Zijn „Woudrichem" is een onderhou
dend en geestig gedaan vertelsel van een stadje
aan de rivier; de „Novemberdag aan de Brou-
wex-skolk" zal den beschouwer trekken door de
knappe weergave van een effen watexwlak en
zijn grootste doek met het „Grillige weer in de
Duinen" is een krachtige greep in een nukkig
natuur monument, met groote stelligheid vastge
houden.
H. J. Wesseling is eveneens gelukkig geweest
met de samenstelling zijner inzending, waarvan
ik, na het portret van den Zigeuner-violist, het
eerst de schilderij „Penningsveer" zou willen
noemen om de zuiverheid, waarmee het moment
in de atmosfeer is uitgedrukt. Van de stillevens
is 't grootste, dat met den Keulschen pot en de
kruiken, een fijnzinnige kleurharmonie gewor
den; van de beide kleinere prefereer ik dat met
de prei en appelen als een pittige notitie.
Beeldhouwwerk: men zal van Mari Andries
sen gaarne de mooie portretbuste zijner vrouw
terugzien, evenals het andere, in brons uitge-
voex-de damesportret; van beide hebben wij
vroeger al eens lovend melding gemaakt. Den
Cesarenkop van den Haarlemmer L. v. D. zul
len zij die hem nimmer zagen thans kunnen be
wonderen of verwerpenal naar hun gees-
ting. Voor ons gevoel is het een kunstwerk, al
moge in dit geval de grens tusschen portret en
charge, al naar de royaliteit van den beschou
wer, op verschillende wijs geti'okken kunnen
worden.
Van mevr. LoeffVan Someren Greve trof
ons tenslotte het eerst haar welgelukte poging,
van den heer Emile Erens een portret te boet-
seeren, waarin diens glimlachend vergeestelijk
te materie in haar broos materiaal kon verwer
kelijkt worden; Het is een welsprekend portret
geworden.
Ook deze tentoonsteling is de aandacht onzer
lezers waard. Wij noteerden wat ons geslaagd
leek en aantrok, hier en daar aanmerking en
ci'itiek voor betere tijden in reserve houdend.
Onze tijd dwingt er voorloopig nog toe, het betere
naar voren te brengen, met mindere te laten
rusten.
J. H. DE BOISL
