„Mysterie om een Erfenis De „Soerabaja" is op manoeuvre geweest in de Kleine Soenda-eilanden, waarbij de mariniers landingsoefeningen uitvoerden In het Forum Mussolini woonden Chamberlain en Halifax te Rome de massa» gymnastiek demonstratie van de Italiaansche jeugd bij In het hartje van Oud-Amsterdam. De Oude Zijds Achter burgwal in de hoofdstad is aan een zijde geheel opgebro ken voor den aanleg van nieuwe rioleering. Een overzicht van het omvangrijk werk De door de uitvoering van een kleiner bouwplan overbodig geworden betonnen fundeeringen van het Zuiderziekenhuis te Rotterdam worden thans ingericht als schuilkelders voor het publiek De Overijsselsche Vecht is buiten haar oevers getreden en heeft een groot gedeelte van het om- liggende gebied onder water gezet. Een veelzeggend snapshot te Dalfsen President Lebrun opende te Parijs de nieuwe inrichtingen van de mijn-school, waarvan hij eertijds zelf leerling was De ballila vormde de eerewacht tij dens het bezoek van Chamberlain en Halifax aan Rome. Het jeugdig muziekgezelschap in actie De bouw van het Nederlandsch Paviljoen op de Wereld tentoonstelling te New York. De werkzaamheden zijn zoover gevorderd, dat de vlag in top geheschen kon worden FEUILLETON Naar het Engelsch van DOUGLAS GARDINER. (Nadruk verboden.) 16) Hij nam zijn hoed en vervolgde: Er zijn verscheidene menschen om u te spreken. Hebt u de kopij ontvangen? De drukkers wil len vanavond met het tweede nummer be ginnen. Is er iemand bij die ik noodzakelijk ont vangen moet? Ik moet noodig aan mijn eigen werk. Tom Wayman, de teekenaar en de Kapi tein, de anderen ken ik niet! Laat die vrouw naar de pomp loopen, ik wil haar niet weer hebben. Ontvang jij haar maar, Brown, en stuur Wayman hier. Tom Wayman was een levendig opgewekt Jongmensch. Hij zag er aardig uit: een rond gezicht, blauwe oogen en krullend haar. Jack had hem maar een kort oogenblik ontmoet bij de officieele voorstelling en toen hij de ka mer binnenkwam, begroette hij Jack vriend schappelijk en reikte hem de hand. Goeden morgen, mijnheer. Het blad gaat als koek en heel Fleetstreet praat er over. Ik kom de aanwijzingen halen voor nummer drie en ik meende dat u wel eens wat met mij pra ten wilde. Nummer drie? Lieve hemel! Ik ben nog niet eens klaar voor nummer twee, zei Jack. en streek met zijn vingers door het haar. Ik kan merken, dat u nog een nieuweling bent in het vak. Men moet altijd vooruit wer ken. Geef mij de kopij maar eens. Vindt u dat er genoeg plaatjes bij zijn? Ik heb al hooren beweren, dat er te veel zijn. Wat een oude sokken! lachte Wayman. Ik wil er iets nieuws bij nemen, vertel de Jack, een blad voor dames uit den beteren stand. Prachtig, zei de teekenaar. Maar als er zooveel werk komt. zal ik hier een eigen atelier moeten hebben. Boven is plaats genoeg, net zulke kamers als hier. Mooi zei Wayman, terwijl hij naar buiten keek. 't Is hier uitstekend licht en dat is wat ik noodig heb. Zou ik die voorkamer kunnen krijgen? Prachtig uitzicht op het huis van den ouden Grant. Grappige oude kerel! Kent u hem? Of ik hem ken? Op de penning en een vreemde snijboon. Houdt er rare begrippen op na en een slecht humeur en is volgepropt met geleerdheid. Gek genoeg om artist te zijn. Jack fronste het voorhoofd en beduidde met een handgebaar, dat hij niet meer wenschte te hooren U past niet genoeg op uw woorden, mijn heer Wayman. Vergeet niet, dat mijnheer Grant een oude man is en heel wat heeft on dervonden! O, neem me niet kwalijk, ik wist niet dat u bevriend met hem was. Als u van hem wist, wat ik van hem weet, zoudt u hem niet zoo de hand boven het hoofd houden. Zijn dochter heeft teekenles van me gehad, als we begin nen met het nieuwe blad, wil ik haar voorstel len, mijn model te zijn, daar is ze uitstekend voor geschikt. Dat zult u niet doen, zei Jack afkeurend, ik wil niet, dat u de menschen op die manier beleedigt. Lieve deugd, mijnheer Castlemaine, wat bent u nog onervaren op dat punt. Ik zal nie- mands eergevoel krenken. Alle hoofdpersonen uit een verhaal worden toch naar figuren uit het werkelijke leven gevormd en zoo gaat het ook met teekeningen. Ik wil het niet hebben en daarmee uit! Best, best, u bent nog wat overgevoelig, maar dat zal wel beter worden. Ik zal me ook geen vrijpostigheden veroorloven; ik ken mijnheer Grant en zijn dochter. Mijn vader is zijn advocaat en de jonge dame is mijn leerling geweest. Ze wil wel eens wat il- lustreeren en ik wil haar daar wel bij helpen, 't Is alleen maar lastig dat haar vader de cliënt is van mijn ouden heer, Als ik haar wat opdraag en het bevalt me niet, geeft dat maar onaangenaamheden in de familie. Ze heeft nog te weinig ervaring en heeft neiging om alles zoo netjes af te werken, dat het niet ge schikt is voor het gebruik. Hij hield opeens op, luisterde in gespannen verwachting en barstte toen in lachen uit. Schrik niet, als u lawaai hoort. Juffrouw Jinks oftewel de Kapitein, wacht beneden in de hoop den redacteur te pakken te krijgen. En nu wil ik haar eens laten schrikken. Venijnige oude kat! Is het nu afgesproken over die kamer, mijnheer Castlemaine? Laat u er dan wat meubels zetten en een kleedje op den vloer. Als u het goed vond, kijk ik het werk even door om te zien, wat ik voor nummer drie zal teekenen. Dat zal ik zelf doen en het u per post stu ren, mijnheer Wayman. En wat die kamer daar boven betreft, die wil ik voor iets anders gebruiken. Stom verbaasd keek de artist hem aan. Moet ik de menschen dan maar in een kroeg of op straat uitteekenen? flapte hij er uit. Neen, u kunt ze hier laten komen, als dat noodig is. Ik zal wel een werkruimte voor u vinden. Maar u hoeft niet de allures aan te nemen of u hier een van de hoofdpersonen bent. De teekenaar krabde zich achter het oor en mompelde in zichzelfDat heb ik te danken aan dien ouden Grant en zijn dochter. Daarop vroeg hij: Wat krijg lk te doen, voor het nieu we blad? Twee of drie plaatjes per week, als het u mogelijk is. U bent goed voor uw werk en ik wil u daarom wel houden. Heel goed, mijnheer en nu verdwijn ik maar; mijn grapje is blijkbaar niet geslaagd. Uw *wat? En tegelijkertijd hoorden ze beneden een soort ontploffing en het geluid van brekend glas. Er scheen een storm los te breken. Op straat klonk heen en weergeloop en opgewon den gepraat. Wayman stond met open mond bleek van schrik. Jack vloog naar het raam en zag een geweldige oploop voor het huis. Twee politie-agenten trachtten zich een weg te banen naar den ingang. Wayman stormde de trap af en Jack volgde hem. Daar vonden ze Teddy Brown, die met zijn gezicht vol inkt, in zijn hemdsmouwen met de agenten stond te praten. 't Is niets bijzonders, zei hij tegen hen, er is een steenen kruik met inkt gesprongen. Wilt u die menschen laten doorloopen? Toen wendde hij zich woedend tot Wayman en pakte dezen in den kraag. Idioot, je zou iemand naar de andere wereld kunnen helpen met je grappen! Het spijt me vreeselijk, Brown, ik dacht niet dat het zoo'n vaart zou loopen; ik wou den kapitein laten schrikken. De schade zal ik vergoeden. Dat is de laatste keer dat je hier zoo'n dollemansstreek uithaalt! En toen tegen Jack, die heelemaal van streek was: Die gek deed inkt in een steenen kruik, sloot die af en zette hem in den gas haard. U ziet de gevolgen. De stukken vlogen tegen de ramen. Het glas had iemand kunnen treffen, Zoo'n ruit kost zeker twee pond. 't Is altijd en overal hetzelfde met hem. 't Spijt me zoo, mijnheer Castlemaine. Houdt u de kosten maar van de chèque van de volgende week af. Ik wou den kapitein laten schrikken. Wie kon denken dat het zoo'n vaart zou loopen! Geef me de hand. Brown. Loop naar den duivel! Brown keerde den berouwvollen zondaar den rug toe en zei tegen Jack: Er is een expressebrief voor u geko men, 't zal nog wel een bestelling zijn. We zijn uitverkocht! Jack scheurde de enveloppe open en last Beste broer, Ik voel me niet erg goed vandaag. Sir Peter is teruggekomen en zit hier tegen over me. Natuurlijk is hij platzak en ik heb geld voor hem moeten zien te krij gen. Ik zal geen rust hebben voor hij weer weg is, want hij volgt me als een schaduw. Ik ben blij te hooren, dat het zoo vlot gaat met het blad. Met mij is het miserabel; ik kan niet werken en voel me ellendig. De dokter zegt dat ik er een poosje uitmoet en volkomen rust moet hebben. Mooi, is het niet? als je geen vleugels hebt om te vliegen. Ik heb sedert weken niet meer honorarium ontvangen dan vijf guinjes. Ik kom deze week eens aan, laat in den avond. Je Grantley. Jack stond in gedachten verzonken. Hij maakte zich meer ongerust over Grantley dan over zichzelf. In zijn verbeelding zag hij de in gevallen wangen en glinsterende oogen van zijn broer. Hij wenkte Brown en zei op fluiste renden toon: Na dezen brief kan ik er niet toe komen, om alles op te helderen; voorloopig althans niet. Het zou noodlottig voor hém zijn. Ik vrees dat hij er nu al vreeselijk onder lijdt. Er is toch ook geen haast bij, mijn heer. Ik zou zoo graag oprecht en eerlijk te genover mijn medemenschen staan. Hij keek naar den overkant en zag Theodore Grant den winkel uitgaan. Ik ga eerst maar eens een stukje eten bij Finch. Mevrouw de Kapitein heeft toch geen letsel gekregen? (Wordt vervolgd).

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1939 | | pagina 14