MISTER X
fiêmijkstoiuseuHt
PER AUTO EN BOOT DOOR ZUID-AFRIKA
Rubriek voor Vragen
van de Ned. Spoorwegen...
twee eigenschappen die te pas komen.
De Hengelaarsclub „Het Baarsje
zet visch uit.
Terug naar Transvaal.
Acornhoek, de wereldstad onder één dak. Van links naar rechts henzinevul-
station, garage, veilinggebouw, „De Bijenkorf", Postkantoor, spoorwegstation.
Door
Dr. W. G. N. VAN DER SLEEN
Breng mij terug naar die Ou Transvaal,
Daar waar mijn Sarie woont!
Honderd kilometer door de mooie, schilder
achtige Matopo Hills, dan honderd kilometer
over een weg van ribbels en kuilen, gegolfd
plaatijzer noemen we dat hier, en dan nog
tweehonderd kilometer teerstrepen, waar wij
eindelijk weer eens in een vlot tempo kunnen
rijden. Het laatste stuk is ook weer droog en
dor, eentonig boschveld, zooals we al zoovele
honderden mijlen hebben gezien. Eén keer
springen een paar koedoes over den weg, dat
is alles. Dan zien we neer in een breed dal, de
Limpopo ligt voor ons met aan den overkant
het aardige douanegebouwtje van de Unie.
Grenspasseeren gaat altijd vlot, als de A. N.
W. B. je papieren in orde heeft gemaakt. Wij
vinden een keurige slagerij en koopen versche
lever en versche tomaten en slaan kamp op
aan een aardig riviertje en genieten van het
weer-terug-zijn in een land, waar het volk
onze taal kent en waardeert en verstaat. Bo
vendien is dit een van de mooiste gedeelten
van die ou Transvaal en een stukje met een
geschiedenis ook. Al van Rhodesia uit ziet
men op meer dan honderd kilometer afstand
een mooie bergreeks aan den zuidelijken ho
rizon, prachtig blauw oplichtend tegen het
geel en bruin en groen van den voorgrond en
zich haarscherp afteekenend tegen de glas
heldere lucht. Wij rijden er op aan door een
groote, lichtgolvende vlakte, waar overal reu
zenexemplaren staan van de merkwaardige
boabab, den broodboom van Zuid-Afrika, zoo
genoemd, omdat de kaffers met den inhoud
der groote vruchten brood weten te bereiden.
Maar voor ons is het vooral zijn merkwaardig
uiterlijk, dat de aandacht trekt. De stam is
misschien maar tien meter hoog, maar dan
vijf meter breed. De takken zijn ook vrij kort,
maar van een enorme dikte. Het is echt een
boom uit het kladschrift van Jantje en ze
staan bovendien op de meest verrassende
plaatsen. Daarbij groeien ze zeer snel en is
't hout zoo poreus, dat een forsche stoot mijn
mes er tot aan het heft in doet verdwijnen.
Men zegt dat in den oorlog' de kogels er dwars
doorheen gingen en de er achter verschole-
nen doodden! Dan trekken de bergen weer de
aandacht, die al dichter bij komen en al hoo-
ger optorenen. Weldra opent zich een dal voor
ons, dat zich vernauwt tot een prachtige
kloof, Wylispoort, waar wij op de heenreis al
kampeerden en genoten van het kleurenspel
der rotsen, die zelf bruin tot rood zijn en dan
met groene, gele en oranje korstmossen bezet.
Prachtige, rood bloeiende aloë's en felgroene
euphorbia's brengen nog meer kleur en ka
rakter in het landschap. Een prachtig, goed
bebouwd lengteclal ligt midden in de reeks
en dan komt weer een zware klim over een
flinke bergpas, maar de weg is zoo prachtig
aangelegd met verhoogde buitenbochten, dat
onze wagens hem gemakkelijk volgen. Bo
ven verrast ons toch weer het reeds bekende
uitzicht over het uitgestrekte Hooge Veld van
Noord-Transvaal met aan den voet der bergen
het modern uitziende stadje Louis Trichardt!
En toch is dit keurige plaatsje met zijn bree-
de, rechthoekig kruisende straten een der oud
ste nederzettingen van de Transvaal. Hier
was het, aan den voet der Zoutpansbergen,
dat Louis Trichardt, een der eerste voortrek
kers, die van 1835 tot 1838 zijn volgelingen
steeds verder noordwaarts geleid had, ein
delijk meende tot rust te zullen komen. En de
plek was goed gekozen. De Zoutpansbergen
vangen nogal wat wolken op, die dan hun wa
tervoorraad als regen ontlasten boven de al
tijd groene hellingen. De kafferstammen in de
omgeving leken niet vijandig gezind en dus
werd besloten daar te blijven. Langen tijd
later streek een andere voortrekker, de groote
Potgieter, een eind zuidelijker neer in Piet
Potgietersrust, maar aan deze eerste neder
zettingen was geen groote toekomst bescho
ren. Trichardt leefde er eenige jaren gelukkig
en tevreden het „lekker lewe" van den Trans-
vaalschen boer in weidevelden, die zich uit
strekten tot drie horizonten, met een heerlijk
en wildrijk jachtterrein in de bergen en in
boorlingen genoeg om goedkoopen arbeid op
de boerderij te kunnen hebben. Maar één ding
was er niet, n.l. contact met de bewoonde we
reld. Nu kan een voortrekker daar heel goed
buiten, net als onze raskampeerders, maar er
komt een tijdWat de eerste voortrekkers
noodzaakte, weer contact te gaan zoeken, was
gebrek aan zout. lood en kruit. Trichardt, die
evenals zijn tijdgenooten steeds een begeerig
ook had gericht op een verbinding met de zee
en hiervoor liever de Portugeesche havens
zou gebruiken, dan de gehate Engelsche, zond
boodschappers naar Lorenzo Marques, met 't
verzoek, hem van het hoognoodige te voorzien.
Deze boodschappers zijn echter onderweg ver
ongelukt, waarschijnlijk in gevechten met
Zoeloes omgekomen, en dus ziet Trichardt zich
genoodzaakt, eenigen tijd later de met zoo
veel moeite verkregen vaste haardstede weer
op te geven.
Een dramatische tccht.
Dit moet een tocht geweest zijn haast zon
der weerga, zelfs in het aan avonturen zoo
rijke voortrekkersleven. Ik heb de plek ge
zien, dicht bij het tegenwoordige Pelgrimsrust,
waar de zwaar beladen ossenwagens de ruwe
hellingen der Drakensbergen moeten zijn af
gekomen, en zelfs in tijden van gemotoriseerd
wegverkeer zou een dergelijke afdaling een
sportieve prestatie van den eersten rang zijn
geweest. Maar hier was 't het onverbiddelijk
noodlot dat dreef, verder en verder uit het ge
zonde hooge veld langs de levensgevaarlijke
bergpassen, dwars door vijandig Zoeloeland,
door de malariazwangere kuststreken van
Lorenzo Marques, vanwaar de koene eerste
voortrekkers, slechts door het noodlot over
wonnen, naar Natal moesten terugkeeren.
Velen waren op den zwaren tocht gestor
ven. De overlevering meldt ons alleen den
naam van Trichardt's oudsten zoon, die met
een aantal anderen Durban weer bereikte.
Een onopgesmukt verhaal van dezen drama-
tischen terugtocht is te vinden in een zorg
vuldig bijgehouden dagboek.
En nu zien wij van onze pas in de Zoutpans
bergen uit op wat den eersten voortrekkers
het beloofde land geleken moet hebben en dit
inderdaad ook had kunnen zijn, wanneer er
meer contact geweest was, tusschen de ver
schillende voortrekkersgroepen niet alleen,
maar ook met wat in het land van uitgang,
Natal zoowel als de Oranje Vrijstaat, was
achtergebleven. Thans is hier een der land
bouwcentra van Noord-Transvaal, met een
landbouwschool, met katoenaanplantingen en
zelfseen jeneverstokerij. Deze bijzonder
heid komt uit een Engelsche gids.
Voort gaat het weer, zuidwaarts naar
Pietersburg. Honderd dertig kilometer zon
der het huis van een blanke te zien. Wel kaf-
ferkralen bij de vleet en heel aardige ook. Als
ik stop om er een te fotografeeren, die weer
evenals in de Matopo's zoo aardig tegen een
kopje aan gelegen is, komen bewoners van een
andere kraal kijken en probeeren om een
praatje te maken, maar het gesprek vlot niet
erg. Ik versta evenveel van een kakelende kip.
Leuke typen wel, met koperen ringen en kra
len kettingen en in driehoeken weggeschoren
kroeshaar.
Pietersburg is werkelijk een stadje. Een paar
flinke winkelstraten, een paar bankgebouwen,
een bioscoop. Het is genoemd naar Piet Jou-
bert, den generaal uit den Boerenoorlog, vooral
bekend door zijn bravourstukje. de bestorming
van Majoebaheuvel.
Oostelijk van Pietersburg zijn de kaffer
hutten in eens weer heel anders: voor de on
derste helft, of zelfs heelemaal, van graniet-
steenen gebouwd, zoodat we onwillekeurig
even aan Zimbabwe denken, al is dit werk ook
veel primitiever. Maar het zijn weer aardige,
vroolijke menschen, die goed Afrikaansch ver
staan en ons laten zien, hoe hun vrouwen
zoowel de harde maïs als het zachtere kaffer
koren tot keurig wit meel weten te verpoede
ren.
Wij rijden verder door een interessant land
schap vol granietkopjes op de Drakensbergen
aan. Een prachtig onderhouden breede weg
leidt er in groote slingers tegen op en daalt
in een vervaarlijke helling neer in Majoeba's
kloof. Dan komen we weer in Tzaneen en
kijken nog eens verbaasd naar Leijdsdorp. Dat
is een plaats, die ge op alle kaarten vindt, en
die genoemd is naar een der grootste mannen,
die ooit de Zuid-Afrikaansche zaak hebben
gediend. En als uw kilometerteller wijst, dat
ge den rook der groote stad haast zult moeten
zien, staan daar aan den kant van den weg,
die weer zanderige landweg geworden is, de
bekende vier benzinepompen, Shell, Pegasus,
Atlantic en Texaco (naar mij in vertrouwen
werd medegedeeld, worden ze altijd geregeld
door één groote Shellwagen bijgevuld, alle
vier). Die vier pompen behooren bij één win
kel. Daar kunt ge alles krijgen, behalve ijzer
waren, en die zijn te koop in den winkel daar
naast. Meer is er dus niet noodig. Leijdsdorp
bestaat uit twee, zegge 2 huizen. In Gravelotte
staan -er zes en dan komt weer een fijn stuk
boschveld, 80 mijl van Gravelotte naar'Acorn
hoek. Voortdurend liggen de prachtige steile
wanden der Drakensbergen rechts van ons en
links het Kruger Wildpark, dat in deze tijden
zóó droog is, dat het wild westwaarts komt af
zakken en zich buiten het park waagt om
wat water en groen gras te kunnen bemachti
gen. Wij kampeeren op een mijl of tien van
Gravelotte ergens midden in het bosch, zien
wat wildsporen, wat hertenkeutels, hooren
een jakhals, maar verder niets bijzonders. Al
leen kringen wat gieren rond en jakhals en
gier zijn de onafscheidelijke begeleiders van
den leeuw. De tenten zijn dicht bij de auto's.
Kapmes en revolver naast het hoofdkussen
geven een veilig idee, maar toch
Wanneer ik met het eerste licht wakker
word en uitkijk of het nog maan of reeds
zonnestraal is aan den horizon, staat op tien
meter voor mijn tent een prachtig antilopen-
bokje, een impala. Wanneer ik ritsel, doet hij
een stap achteruit en zie ik door de beweging,
dat er een kleine kudde van vier is. Er is dus
wild in de buurt. Een half uur na vertrek zien
wij vier giraffen, dan koedoes. Acornhoek be
stond uit één huis. Winkel, postkantoor, in
koopcentrale voor maïs, benzinevulstation en
spoorweghalte. Dat zijn de functies die ik op
merkte en zoo zullen er nog wel meer geweest
zijn. Ondertusschen één tomatenplantage ge
passeerd. Er is hier nog ruimte genoeg.
(Nadruk verboden).
WEEK-ABONNEMENTEN
dienen uiterlijk Woensdags avonds
betaald te zijn, daar de bezorgers op
Donderdag moeten afrekenen.
DE ADMINISTRATIE.
DUIDELIJK GESTELDE VRAGEN
van alle Abonnès van dit blad worden dooT
een spectalen Redacteur en zijn talrijke
medewerkers zoo mogelijk en ten spoedigste
beantwoord
De vragen moeten worden geadresseerd aan
het bureau van dit blad. met duidelijke ver
melding van naam en woonplaats. Vragen
waaraan naam en adres ontbreken, worden
terzijde gelegd.
De namen der vragers blijven redactie
geheim
De antwoorden worden GEHEEL KOSTE
LOOS thuis bezorgd.
Alleen die vragen, welker beantwoording voor
vele anderen behalve den vrager van nut
kan zijn. worden tevens in ons blad ge
plaatst.
RECEPTEN.
Menschenkennis en een goed geheugen
voor gezichten:
VRAAG: Hoe verwijder ik keldermotten van
rewitte muren?
ANTWOORD: Met Flit of ander insectendoo-
dend materiaal. Vraag uw drogist.
VRAAG: Hoe maakt men zwaar grauw keper
waterdicht?
ANTWOORD: Een half uur in warm sterk
zeepsop behandelen, uitslaan, 15 minuten laten
uitdruipen, daarna in een heete oplossing van
200 Gr. fijne aluin op 10 Lt. water. Ook weer
een half uurtje daarin laten staan en af en
toe omhalen, dan uitslaan en glad ophangen,
BELASTING ZAKEN
VRAAG: 1. Hoeveel ink.bel. moet ik te Haar
lem. Heemstede. Bennebroek en Zandvoort be
talen van een jaarlijksch ink. van 1700? (Geen
kinderen).
2 De waarde van mijn inboedel ls 1000, mijn
huishuur is 375. Hoeveel pers. bel. moet ik
daarvan betalen in bovengenoemde plaatsen?
3. En hoeveel pers. bel. voor een motorrijwiel
waarde 300. in bovengenoemde plaatsen?
ANTWOORD: 1. Bij een zuiver inkomen van
1700 moet worden betaald te Haarlem 88.80
Heemstede 73.20, Bennebroek 94.80, Zand
voort 94.80. Aangenomen is dat niet in gezinsv
erband met een ander belastingschuldige wordt
samengewoond.
2. Bij een huurwaarde van 375 en een mobi-
lairwaarde van 1000 bedraagt de personeele
belasting te Haarlem 92.92, Heemstede 74.
Bennebroek 119.10, Zandvoort 109.50. De
mogelijkheid bestaat dat de mobilairwaarde la-
dan 1000 wordt gesteld omdat de belas
ting naar de verkoopwaarde wordt berekend.
3. De pers.bel. voor het motorrijwiel (voor
vervoer van C-én persoon ingericht, dus zonder
duo) is te Haarlem 26.55, Heemstede 13.20,
Bennebroek 27.55, Zandvoort 18.
VRAAG: 1. Mijn dochter 24 jaar woont
bij mij in en verdient 80 p. m. Hoeveel ink.bel.
moet zij betalen?
2. Als zij kostwlnster voor mij is hoeveel wordt
er dan afgetrokken en hoeveel moet zij dan be
talen
ANTWOORD: 1. Indien uw dochter in één
gezin met éen of meer andere belastingschuldige
personen samenwoont is door haar verschuldigd
bij een zuiver inkomen van 960 per jaar 26.80
in totaal aan belasting. Bij niet samenwoning als-
voren 22.80 In totaal.
Het bedrag van den aftrek voor onder
houdsplicht hangt af van verschillende omstan
digheden, bijv. of er meer kinderen zijn die ver
plicht zijn bij te dragen en of u zelf al dan niet
eenig inkomen hebt.
Indien voor onderhoudsplicht een aftrek van
200 wordt toegelaten bedraagt de belasting
bij niet samenwoning met een andere belasting
schuldige 10.in totaal.
VRAAG: Op 10 October 193S lieb ik mijn aan
slagbiljet van de ink. bel. ontvangen en 10 a 12
dagen daarna heb ik een bezwaarschrift inge
diend. Tot heden heb ik nog geen oproeping
ontvangen om gehoord te worden. Moet ik wach
ten op bericht of nog maar eens schrijven?
ANTWOORD: De bezwaarschriften worden
,ar volgorde van binnenkomst ter belasting
inspectie behandeld.
Wij raden u aan een schrijven aan den Inspec
teur der belastingen te zenden, waarin op spoe
dige afdoening van uw bezwaarschrift wordr
aangedrongen. Op 't couvert vermelden: Per
soonlijk in handen.
VRAAG: Als een naaister voor iemand een
japon maakt, moet ze daarvoor dan omzetbel.
betalen? Hoeveel?
ANTWOORD: Zij moet 4 pCt. betalen, die op
de klant kan worden verhaald.
DIVERSEN.
VRAAG: Heeft men een acte noodig om pa
ling te vangen in een vijver? (Van den eigenaar
heb ik permissie).
Wat kost dat en waar kan ik die krijgen? Wat
is de beste tijd om palingfuiken uit te zetten?
ANTWOORD: Voor het visschen met één
hengel is geen vischaete noodig, voor het vis
schen met twee hengels een kleine (kosten ƒ1)
en voor een fuik een groote vischaete 7.50).
De acten moeten worden aangevx-aagd ten Stad-
huïze, le afd.
Voor het uitzetten van fuiken bestaat geen
tijd van het jaar waarin men het meeste succes
mag verwachten.
Voor de tweede en laatste! maal
rijst het doek, dat to-t nu toe den
arbeid van den Spoonvegdetective
aan het oog onttrok, omhoog. Herin
neringen aan een reizigster, die van
meening was, dat zij zonder meer
een controleur kon passeeren met
een ongeknipt perronkaartje.
(Van onzen G. P. D.-redacteur).
Heel even ritselt een blaadje papier in het
kantoor van den Spoorwegdetective. Daar
verdwijnt het bordje „Pauze".... Opnieuw
rijst het doek, dat gevallen was over den ar
beid van een man, die als opsporingsambte
naar der Nederlandsche Spoorwegen, vele
successen heeft geboekt in den strijd tegen
oplichterij en misdaad.
Daar zitten ze Weer: de speurder, die her
inneringen ophaalt, en de interviewer, die tot
„Mister X" heeft weten door te dringen. Het
tweede bedrijf neemt een aanvang, beginnend
met een algemeene opmerking over twee be
langrijke eigenschappen, die een goeden de
tective sieren en eindigend met een verbluf
fend staaltje van speurderstalent. Ziehier wat
de Spoorwegdetective vertelt:
.Menschenkennis en een goed geheugen
voor gezichten: dat zijn twee factoren, die
voor den opsporingsarbeid van 't hoogste be
lang zijn. Ik voel intuïtief, of de menschen
die ik moet verhooren, de waarheid spre
ken, of zich door leugens uit een netelig-
parket trachten te redden.
M'n geheugen voor gezichten kan ik ten
allen tijde opfrisschen, want ik bezit een zak-
album met foto's, waaraan ik nu al weer
15 a 16 jaar geleden als eerste in Europa!
begonnen ben. Hierin bevindt zich van
welhaast eiken internationalen oplichter, die
speciaal in treinen zijn slag poogt te slaan,
een tweetal conterfeitsels „en profil" en
„en face" met diens naam, adres en ge
boorteplaats. Ik heb dit album eens aan een
„Kriminal-kommissar" van de Hamburgsche
politie laten zien. Die was er enthousiast
over en liet 'er direct één namaken. Daar
mede heeft hij, op een politie-tentoonstelling
te Berlijn, nog een prijs behaald ook.
De grootste affaire die ik heb uitgepuzzeld?
Dat is in 192-2 of '23 geweest. Herhaaldelijk
hadden toen bagagediefstallen plaats: meest
al koffers, die voor ons land bestemd waren
of die via Nederland naar het buitenland
gingen. Ik kreeg tenslotte een spoor te pak
ken, dat naar een bende buitenlanders leidde.
In den tijd van acht dagen had ik er toen 12
te pakken
Een aardige zaak was ook 't is nu al weer
jaren geleden gebeurd de regelmatige ver
dwijning van bontzendingen in Zuid-Frank
rijk en in ons land. Hier was geen bende aan
den gang, maar slechts één mail. Het is dan
veel moeilijker om een spoor te vinden. In
samenwerking met Fransche- en Belgische
collega's is dit echter toch gelukt en de dader
bleef dan ook niet langer meer op vrije voe
ten.
De samenwerking met de buitenlandsche
collega's is van het begin af uitstekend ge
weest. Het is meerdere malen voorgekomen,
dat mijn collega's in het buitenland of ik in
ons land bij een huiszoeking dingen achter
haalden, welke aan Nederlandsche reizigers
in het buitenland of aan buitenlanders, die in
ons land gereisd hadden, ontstolen waren. Dan
brachten en brengen wij elkaar hiervan on
middellijk op de hoogte en zorgen er voor
dat het gestolene weer in handen der recht
matige eigenaars terugkomt.
Een goede controle.
Fraude met plaats- of perronkaartjes wordt
in negen van de tien gevallen ontdekt. De
controle èn aan de stations èn in de
treinen is uitstekend. Trouwens: den ge*
heelen dag is daarvoor alleen al een chef
met zijn staf op stap! Alle onregelmatig
heden met abonnementen of kaartjes worden
in eerste instantie door hen onderzocht. Zit
er een strafrechterlijke kant aan, dan krijg
ik dergelijke overtredingen te behandelen.
Zoo kan het voorkomen, dat iemand reist op
de abonnementskaart van een ander, of dat
men tracht met een foefje een station te
verlaten met een kaartje, waarop de reis niet
onderbroken mag worden of.... dat men
zonder kaartje reist. Van deze en dergelijke
gevallen wordt dan een rapport opgemaakt,
dat ik verder afwerk, zoo noodig in mijn
functie van onbezoldigd rijksveldwachter
De controle aan de stations is overigens
uitstekend! Dat ondervond onlangs een rei
zigster, die met een ongeknipt perronkaartje
het Buurtstation te Utrecht wilde verlaten.
Toen de controleur aan den uitgang haar
vroeg, waarom haar kaartje niet geknipt was,
vertelde zij in de vestibule een kaartje ge
kocht te hebben en met zulk een haast door
de controle bij den ingang gesneld te zijn,
dat de controleur aldaar haar kaartje niet
had kunnen knippen. De controleur aan den
uitgang verzocht haar, in verband met deze
bewering, den controleur bij den ingang,
die haar had laten passeeren, aan te wijzen.
Inderdaad wees zij één der ambtenaren aan,
doch deze ontkende pertinent, dat zij hem
voorbij gehold was. Daarom werd van deze
reizigster betaling van een bedrag van twee
gulden geëischtZij weigerde dit echter,
schreef zelfs een boozen brief naar de
Spoorwegen, waarna mij het onderzoek in
handen werd gegeven. Zoo langzamerhand
ken ik alle foefjes om zonder geldig plaats
bewijs met een trein te reizen. Ik begreep,
dat het hier ook zoo'n gevalletje betrof. Na
dat ik een poosje met de reizigster had ge
praat, zei ik: „Ik weet al lang, wat er ge
beurd is. U bent zonder kaartje in den trein
gestapt en een galante ridder van het sterke
geslacht, die vond, dat u een aardig gezichtje
had, beloofde voor u een perronkaartje te
zullen koopen. zoodat u het station ongehin
derd zou kunnen verlaten„Neen", viel
zij me toen haastig in de rede, „hij stond op
het perron op me te wachtenEr werd
verder niet meer gepraat: het bedrag van
twee gulden werd meteen voldaan!"
„Mister X" van de Nederlandsche Spoor
wegen zwijgt'.De ervaren psycholoog heeft
naar zijn meening lang genoeg over zijn werk
gepraat. En dus
Overigens heeft de interviewer ervaren,
dat er werkelijk niets aan de oogen van den
speurder ontgaat. Een op den grond gevallen
potlooddopje, dat naar een voor gewone men-
schenb likken onvindbaar plekje is gerold,
toovert hij in „no time" op tafel met de op
merking „Iedereen zijn vak.En diezelfde
scherpe oogen besparen den bezoeker een
tweeden gang naar het Hoofdgebouw der
Spoorwegen, waar de laatste, zonder de man-
die-alles-ziet, kalmweg zijn bloc-note zou
hebben laten liggen!
(Nadruk verboden).
Uit het
Geknoei bij den ondergrondschen
spoorweg van New-York.
NEW YORK, 18 Jan. (Reuter)In verband
met den diefstal van 25 millioen „nickels"
welke een waarde vertegenwoordigen van
1.250.000 dollar, zijn thans acht personen in
arrest, terwijl een aantal personen wordt vast
gehouden om ondervraagd te worden.
Verklaard wordt, dat de knoeierijen gepleegd
zijn door een dertigtal personen. Beweerd
wordt, dat bij de zaak stationchefs en uontro-
leurs betrokken zijn.
Het bestuur der afdeeling Haarlem van den
Alg. Hengelaarsbond Het Baarsje, heeft Dins
dagmiddag ter bevordering van den visch-
stand in de groote Poelen achter de volkstuin
tjes aan den Zomerweg, door deze club ge
pacht, ongeveer tweeduizend pond visch uit
gezet, namelijk snoek, karper, brasem, blei,
enz. Op bijgaande afbeelding ziet men de be
stuursleden de visschen in vrijheid stellen, om
ze er later met de leden van „Het
Baarsje", die daar uitsluitend mogen henge
len, weer uit te halen!
Complot in San Salvador verijdeld.
SAN SALVADOR, 18 Jan. (A.N.P.) De re
geering deelt mede, dat zij een complot ver
ijdeld heeft, dat tot voornemen had den pre
sident der republiek, Maxïmiliano Hernandez
Martinez, tot aftreden te dwingen. De aan
stichters van het complot zijn in arrest ge
steld.
DE DICHTER G. W. LOVENDAAL OVERLEDEN
Te Grave is in den ouderdom van bijna 92
jaar overleden de bekende volks- en kinder
dichter G. W. Lovendaal.
Gijsbertus Wilhelmus Lovendaal werd op 11
Februari 1847 te Nijmegen geboren. Na zijn
studies in het Nederlandsch en een drietal
andere talen, was Lovendaal achtereenvolgens
onderwijzer, schoolhoofd, leeraar aan een nor-
maarschool en een vakteekenschool.
Meer dan een dozijn kleine bundels gedich
ten voor kinderen en kleuters verschenen van
zijn hand.
Zeer vele componisten hebben zijn liederen
op muziek gezet. Algemeene bekendheid kreeg
zijn gedicht „Holland's Vlag".
De heer Lovendaal was ridder in de Orde
van Oranje Nassau.
DUITSCHE OFFICIEREN MOGEN NIET OP
DE GEZONDHEID VAN DEN EX-KEIZER
DRINKEN.
BERLIJN, 18 JanOm totnutoe onbekende
redenen is aan alle officieren van het Duitsche
leger verboden om op de gezondheid van den
ex-keizer te drinken ter gelegenheid van zijn
80s ten verjaardag or> 27 Januari a.s.
