CONTRABANDE
FEUILLETON
Uit het Engelsch van
HEADON HILL.
(Nadruk verboden).
6)
Hij zou het veel prettiger hebben gevonden,
als ze eenvoudig juffrouw zoo-of-zoo was ge
weest en niet zoo ver zijn meerdere in stand
sn rijkdom. Het gevoel was des te pijnlijker,
Dmdat hij, zonder van adel te zijn, van goede
oude familie was. Hij had in Oxford gestu
deerd, een uitstekend betaalde positie aan een
groot Londensch dagblad en hij bezat boven
dien een reputatie als eerste-rangs journalist.
Was de kloof ten slotte wel zoo absoluut on
overbrugbaar? zei een zachte stem in zijn
hart.
Toen hij bij een bocht in de statige olmen
laan het oude heerenhuis in het oog kreeg,
schudde hij met een karakteristieke beweging
al deze gedachten van zich af en concentreerde
zijn geheele aandacht op de omgeving. Pur-
beck Abby. of liever wat er behouden was van
het oorspronkelijke gebouw, maakte, zooals
het daar lag in den gloed van een zomerschen
zonsondergang meer indruk door de statig
heid van den ouden Tudorstijl. dan door zijn
grootte.
Een keurige lakei nam den gast hoed en
overjas af en opende de deur van den salon
voor hem.
Madge St. Aldhelm. een stralend visioen in
wit, kwam naar hem toe om hem te begroe
ten, terwijl ze een bejaarde dame met sneeuw
wit haar voorstelde als juffrouw Campion.
Gewoonlijk Tante Drusilla genoemd
voegde ze er aan toe - Tantetje de zuster
van mijnheer Yeidman was mijn liefste vrien
din op school, wat meer is, mijnheer Yeidman
is de heer, die vanmorgen Doggy heeft gered
op gevaar af zelf naar beneden te vallen in
de Duivelskloof.
De oude dame keek Hector met een onder
zoekenden blik en zonder de minste verlegen
heid aan.
En wat deed u daar bij de Duivelskloof,
mijnheer Yeidman?
Ik was op weg naar de duinen, zei hij
met een glimlach over deze onverholen uiting
van vrouwelijke nieuwsgierigheid. Ik logeer
daar in de buurt, in het huisje van juffrouw
Calloway.
Dat heb ik van Madge gehoord. Is die
mijnheer Mapleton, die daar ook in huis is,
een vriend van u?
Absoluut niet. Ik heb hem gisteren voor
het eerst gezien.
En wat is uw indruk van hem? ging de
oude dame voort met een vasthoudendheid, die
Hector zich deed afvragen of er misschien ook
iets meer dan louter nieuwsgierigheid achter
deze vragen school. Hij dacht aan Lady
Madge's blijkbare verlichting, toen zij hoorde,
dat hij niet mr. Mapleton was. Hij merkte, dat
ook het meisje zijn antwoord met een zekere
spanning afwachtte.
Ik weet niet precies wat ik van mijnheer
Mapleton denken moet, begon Hector voor
zichtig. Een verder antwoord werd hem echter
gespaard door het binnenkomen van Lord
Purbeck, die zijn gereserveerdheid van dien
morgen weer had afgelegd en zijn gast met
beleefde hartelijkheid begroette.
Het diner werd onmiddellijk aangekondigd
en de kleine groep begaf zich naar de ouder-
wetsche eetzaal, waarin een kleinere kamer
was afgescheiden door middel van een prach
tig gebeeldhouwd schot, waardoor een veel
intiemere stemming verkregen werd dan mo
gelijk zou zijn geweest in de wijde ruimte van
de groote zaal. En de intimiteit groeide snel
Doggy's levensgevaarlijk avontuur en Hec
tor's verwantschap tot Helen Yeidman, waren
stevige aanknoopingspunten en Lord Purbeck,
wat ook zijn gedachten mochten zijn
was de beminnelijkheid in persoon.
Onderweg had Hector zich vast voorgeno
men, geen toespelingen meer te maken op het
stokpaardje van zijn gastheer. Als de Lord
zelf zou beginnen over de afschaffing van de
kustwacht, zou hij hem bijvallen en voor
zichtig trachten méér van hem gewaar te wor
den.
Maar hij voelde zich allerminst geroepen
opnieuw een verkoeling te doen riskeeren, door
zelf het onderwerp aan te roeren en daardoor
zijn vacantie te bederven.
Zoover was het ai met hem gekomen! Ter
wijl hij daar zat aan die kleine ronde tafel
onder het getemperde licht van zachtkleurig-
omkapte electrische lampen en vertrouwelijk
praatte met het mooie meisje tegenover hem,
wist hij, dat hij liever dadelijk naar de stad
zou teruggaan, dan langer te logeeren dicht
bij de „Duivelskloof" als men op de Abby niet
op hem gesteld was!
In een intuïtief verlangen om den vader
van zijn uitverkorene voor zich in te nemen,
nam Hector de eerste de beste pauze in het
gesprek te baat, om zijn belangstelling te too-
nen voor de herleving van de marmer-indus
trie. Dat was in ieder geval een onderwerp
zonder voetangels en klemmen.
Maar weer leek het een oogenblik, of hij
een domheid had begaan. De blik van den
Lord verstrakte even, voor hij antwoordde en
een lichte blos kwam op zijn gezicht. Wat ook
de reden mocht zijn van dit onmiskenbare
nieuwe blijk van ontstemming, een klein in
cident ontlaadde de atmosfeer gelukkig.
Tante Drusilla liet namelijk haar glas wijn
in haar bord vallen en toen de schade hersteld
was. beantwoordde Lord Purbeck Hector's
vraag op een volmaakt natuurlijken toon, of
schoon met iets van verveling in zijn stem.
Ja een grondbezitter heeft nu eenmaal
een groote verantwoordelijkheid, zei hij.
Soms wensch ik bijna dat ik geen land had,
maar nu ik dat eenmaal bezit, moet ik mijn
best doen om mijn menschen een bestaan te
verschaffen op den grond waar ze geboren
zijn.
Het is geen geschikte grond om te begin
nen. Een eeuw geleden werkte iedere man en
iedere jongen hier in de marmergroeven en
daarom heb ik besloten de kerels opnieuw een
kans te geven.
En de onderneming gaat schitterend,
naar ik gehoord heb, antwoordde Hector.
Hij onderdrukte de neiging om te vragen,
waarom de arbeiders toch in die barakachtige
gebouwen woonden, als kaffers in de diamant
velden en welk dorp in de buurt eigenlijk van
de steengroeven profiteerde. Hij dacht eraan,
hoe hij dien morgen zes mijl had moeten
loopen langs de kust. voor hij aan een herberg
was gekomen, waar hij een glas bier en wat
brood had kunnen krijgen.
Ja, de onderneming gaat uitstekend,
stemde Lord Purbeck toe. We verzenden heel
wat marmer naar het buitenland en ook het
binnenlandsch verbruik neemt snel toe. We
hebben op het oogenblik zelfs zooveel achter
stallige orders, dat ik motorlorries en auto's
heb aangeschaft, omdat het vervoer met paar
den zooveel geld kost.
Naar welk station vervoert u het marmer?
De wegen hier in den omtrek lijken me heel
slecht, ofschoon ik gisteren nog het gemak heb
bewonderd, waarmee uw paarden hun last
trokken.
Een oogenblik lang was van de oogen van
den Lord niets te zien dan een nauwe spleet.
Tot nu toe hebben we nog niets per spoor
verzonden, zei hij na een pauze. En nu we
zelf auto's hebben zal het wel heelemaal niet
noodig zijn. Tot nu toe hebben we altijd onze
ladingen naar Weymouth gezonden, maar nu
kunnen we ze gemakkelijk verder vervoeren.
Hector, die vermoedde dat het onderwerp
zijn gastheeer minder aangenaam was begon
over iets anders. Hij kreeg een beetje het ge
voel, dat een gesprek met Lord Purbeck een
soort zwaard-dans was en dat het uiterst
moeilijk was, om netelige kanten te vermijden,
die zoowel schenen te zitten aan gesprekken
over zuiver zakelijke als over politieke kwes
ties.
Een gesprek over visschen en jagen bleek ge
lukkig veiliger en toen het dessert werd bin
nengebracht, scheen Lord Purbeck geheel en
al te ontdooien onder Hector's lofzang op de
perziken en abrikozen uit den zondoorstoofden-
tuin van de oude Abby en hij was juist bezig
te vertellen over den tijd toen het statige huis
nog bewoond werd door monniken, toen de
butler binnenkwam en op zijn meester toe
trad. Na een paar gefluisterde woorden legde
Lord Purbeck zijn servet neer en stond op.
Het spijt mij zeer, dat ik word weggeroe
pen bij een van de zeldzame gelegenheden,
dat wij een gast hebben, zei hij. Maar u,
als hard werker, zult wel willen veront
schuldigen, mijnheer Yeidman, dat ik ga, als
mijn zaken mij roepen. John Budge, mijn op
zichter, wil me spreken over een moeilijkheid,
die zich voordoet bij de verzending van een
partij goederen. Ik hoop u nog te zien voor u
weer naar Londen vertrekt, maar voor dezen
avond moet ik u verder overlaten aan de goede
zorgen van miss Campion en mijn dochter. Ze
zullen u wel toestaan te rooken en u daarna
wel willen vergasten op wat muziek. Drusilla,
zing eens dat Schotsohe liedje en dat lied over
den dood van Nelson, dat zal zeker het gemis
van mijn gezelschap vergoeden.
Hector had een vluggen blik opgevangen
die de beide dames wisselden op het oogen
blik, dat de graaf was opgestaan, maar ver
der schenen ze de zaak als heel natuurlijk op
te vatten en Lady Madge maakte een grapje
over de laatste woorden van haar vader.
Er staat u werkelijk iets moois te wach
ten, mijnheer Yeidman, zei ze. Vader had
gelijk, Tante Drusilla zingt die oude liedjes
werkelijk prachtig.
Ik verlang er erg naar om ze te hooren,
zei Hector. En ik offer graag mijn sigaret
op, als u er niet op tegen hebt direct te be
ginnen.
Laten we dan naar den salon gaan zei
Lady Madge. Kom mee, en handhaaf uw
roem, tante, dan schrijft mijnheer Yeidman
misschien wel een gunstige critiek over u in
de „Daily Lynx".
Wordt vervolgd).
Het 125-jarig bestaan van den Generalen Staf is Zaterdag te Den Haag officieel herdacht. Een foto tijdens de herdenkings
plechtigheid, welke door talrijke autoriteiten werd bijgewoond, onder wie de minister van Defensie, dr. J. J. C. van Dijk
Uuizenden namen in den nacht van Zaterdag op Zondag
te Amsterdam weer deel aan den Stillen Omgang. Een
groep deelnemers begeeft zich door het poortje naar het
Bagijnhof
Minister Steenberghe is van zijn Duitsche reis weer in de residentie teruggekeerd, ue
begroeting door vrouw en kinderen op het station
Eindhoven is kampioen van het Zuiden geworden. Een snapshot voor het
doel van Eindhoven in den wedstrijd tegen Longa, welke Zondag te Tilburg
werd gespeeld
Tusschen Halfweg en Spaarndam brandde Zaterdag een
kapitale boerderij af. De brandweer tijdens het blusschings-
werk
Prof. dr. J. Lindeboom hoopt op 27
Maart a.s. zijn 25-jarig jubileum als
hoogleeraar aan de Rijksuniversiteit te
Groningen te herdenken
Tijdens de receptie
ter gelegenheid
van het zilveren
bestaan van de
A.D.Z. bood Nida
Senff Zaterdag te
Amsterdam 't be
stuur een wissel-
prijs aan
Osendarp ontving tijdens de te Amsterdam gehouden vergadering van de
K.N.A.U. het Unie-kruis voor de beste geleverde prestaties
