CONTRABANDE FEUILLETON Uit het Engelsch van HEADON HILL. (Nadruk verboden). 17) Gaat u toch zitten mylord, en vertel me, waarmee ik u van dienst kan zijn, zei Hector. Hij herinnerde zich nu, dat toen hij dien mid dag in de Abby was geweest, Lady Madge hem verteld had, dat haar vader in Londen was. Maar dit maakte dit middernachtelijk bezoek niet minder vreemd. Toen hij zijn bezoek op de Abby had gebracht, was hij nog onkundig geweest van Wraxall's oproep om naar Londen te komen. Hij moest dus bespionneerd zijn en iemand moest Lord Purbeck telegrafisch be richt hebben, dat hij naar Londen was ver trokken. Dit schokte hem, hij wist niet, dat het al zoover gekomen was. Het feit ook, dat zijn bezoeker hem het eerst op zijn bureau had opgezocht, wees er op, dat zijn motief voor dit bezoek meer zakelijk dan persoonlijk was. Lord Purbeck ging weer zitten en accepteerde de sigaar, die Hector hem aanbood, terwijl hij nogmaals zich verontschuldigde, over zijn Iaat bezoek. De zaak is deze, ging hij voort, ik had gedineerd bij Walter Monkhouse, de leider van de partij, waartoe ik behoor en toen ik in ons Londensch huis in Grosvenor Square terug was, vond ik daar een telegram van mijn aochter, waarin ze me meedeelde, dat u naar tonden was gegaan. Kijk eens, meneer Yeld- jnan, er is geen sprake van persoonlijk wan- wrW??' maar ik Kloten afkeer van pu- Diiciteit, waar het mijn particuliere aange legenheden betreft, en als man van de wereld weet ik, dat een journalist, die iets van het instinct van zijn vak bezit, een onderwerp, dat kan worden opgedischt met een beetje pikante saus, onweerstaanbaar aantrekkelijk kan maken. Daarom liet ik me zoo spoedig mogelijk naar de „Lynx" brengen, in de hoop. dat, als u in uw grooten ijver een artikel over mijn pogingen om de marmerindustrie te doen herleven, had geschreven, ik u zou kunnen bewegen dat artikel niet door te geven. Dit was dus de verklaring. Deze schatrijke edelman, met het breede lint van zijn hooge orde over zijn blank overhemd, die de groote smokkelaar van den nieuwen tijd was, kwam als een smeekeling en deed een poging om zijn schurkerijen uit de courant te houden. En Hector rilde bij de gedachte, dat er al een moord was gepleegd om de wandaden to bemantelen, de moord op den Ier Cassidy, wiens oude moeder naar Londen was gekomen om recht te eischen voor haar zoon. Wat een pracht kopij zou hij een maand geleden uit dit alles gehaald hebben! En nu dacht hij aan Madge St. Aldhelm's heldere oogen en zonnig gezichtje en spande zijn hersens in, of hij geen eerlijk motief zou kunnen vinden om dezen adellijken wetsovertreder te verontschul digen, alleen omdat hij Madge's vader was. Zijn zwijgen duurde zoo lang, dat Lord Purbeck ongeduldig werd. Hij pleitte; U is toch bij ons gekomen, om uit te rusten in uw vacantie. Alles wat u ter oore mag zijn gekomen, heeft u bij toeval gehoord en tot op zekere hoogte als resultaat van persoonlijke vriendschap. Mijn dochter zou zeker heel onaangenaam ge troffen zijn. als u deze inlichtingen zou ge bruiken voor uw courant. Maar mijn waarde Lord Purbeck, ik heb deze inlichtingen niet voor de courant ge bruikt. Zoover ik weet, staat er morgen geen regel over u of uw groeven in ons blad. Uw ongerustheid is in ieder geval voorbarig. Het was duidelijk, dat deze laatste woorden Lord Purbeck niet erg geruststelden. Hector had het met opzet zóó gezegd, om Madge's vader te waarschuwen, dat hij niet voor altijd stilzwijgen beloofde. En hij kreeg den indruk, dat de graaf hem begrepen had. Het doet me genoegen dit te hooren, zei de edelman opstaande. Ik mag u niet lan ger ophouden. U gaat zeker terug om uw vacantie verder bij juffrouw Calloway door te brengen? Morgenmiddag, antwoordde Hector en gedreven door dezelfde impuls die hem he.t woord „voorbarig" had doen gebruiken, voegde hij erbijIk ben alleen naar Londen geko men op verzoek van mijn hoofdredacteur in verband met de zaak van iemand die vermist wordt. Zijn moeder is ervoor uit Ierland over gekomen; een wonderlijk oud schepsel, haar naam is Cassidy. Gleed er een lichte trilling over Lord Pur- beck's massief gezicht? Hector was er niet heelemaal zeker van, maar in ieder geval ge tuigde het antwoord van den Graaf van weinig belangstelling. Wonderlijke uitvinding, het moderne dagblad, mompelde hij. De heeren van de courant schijnen overal voor gebruikt te kun nen worden het opsporen van vermisten incluis. Nu wel te rusten, meneer Yeldman. Blijft u gerust boven, ik vind den weg wel. Maar natuurlijk bracht Hector zijn bezoeker naar de voordeur en toen bleek het, dat Lord Purbeck nog een vriendelijk verzoek had als afscheid. Als u kunt, komt u dan morgen bij mij lunchen, zei hij, terwijl hij Hector de hand drukte. Het kan zijn, dat u mijn dochter nog treft. U kunt daarna nog gemakkelijk den trein van 3.15 halen. Hector accepteerde de uitnoodiging dadelijk en toen hij de trap weer opging, belette het blijde vooruitzicht om Madge zoo spoedig weer te zien. dat hij de consequenties van het gesprek met haar vader, ten volle overzag. Bovendien, het was laat geworden en hij had een vermoeienden dag achter den rug. Het was geen wonder, dat hij geeuwde. Toen hij weer het portret in handen kreeg van Dempster Legrand, den beruchten bankbiljet- ten-vervalscher, bekeek hij het nogmaals heel aandachtig. En weer had hij de eigenaardige gewaarwording, dat hij dien man eerder ge zien had, maar hij kon het gezicht nog steeds niet thuisbrengen. Het gezicht van den duivel, mompelde hij, terwijl hij het portret zorgvuldig in zijn. portefeuille opborg, dat is het eenige dat ik zeker weet. Den volgenden morgen had hij opnieuw een onderhoud met de oude, Iersche vrouw op het bureau van de „Daily Lynx" en hij noteerde nauwkeurig de beschrijving, die zij van haar zoon gaf. In Grosvenor Square wachtte hem een te leurstelling. Lord Purbeck heette hem harte lijk welkom, maar vertelde, dat Lady Madge niet naar Londen was gekomen. Voor Hector was de lunch nu niet veel meer dan tijdver lies, ofschoon aan het eind zijn gastheer hem een buitengewoon vriendelijk voorstel deed. Kijk eens hier, Yeldman, u kunt onmoge lijk zooveel haast hebben om naar Dorsetshire terug te gaan, zei de Graaf, toen Hector iets zei over den trein, dien hij wilde halen. Misschien voelt u er iets voor om een tochtje met me te maken op m'n jacht? Dat ligt in Gravesend en ik was van plan daar vanmiddag naar toe te gaan met de auto en dan tegen den avond met de boot te vertrekken, We zullen dan morgen wel in den loop van den dag bii de „Duivelskloof" aankomen. Ik vind het prettig om gezelschap te hebben en eens nader met u kennis te maken. Hector was een meester in het doorgronden van gelaatstrekken en de gretigheid waarmee dit verzoek werd gedaan, ontging hem niet. Hij verklaarde het uit het verlangen om de gunst van een mogelijken vijand te winnen. Op het eerste oogenblik was Hector geneigd om te weigeren, maar er is geen enkele man, die geen consideratie gebruikt tegenover den vader van het meisje, dat hij liefheeft en Hector had verscheiden redenen, de meeste in een eigenaardig conflict met elkaar, om een nadere kennismaking met Lord Purbeck te wenschen. Hij besloot ten slotte de uitnoodi ging te nemen, voor wat ze waard was. Het is heel vriendelijk van u, mylord, ant woordde hij. Het eenige bezwaar kan zijn, dat ik u misschien even zou moeten laten wachten. Ik moet naar mijn kamer om enkele dingen te halen. Ik reisde hierheen zonder bagage, omdat ik op mijn eigen kamers lo geerde. Als het eenige dat u noodig heeft, een pyjama is en een tandenborstel, zei zijn lord schap met onverholen plezier, laat u me dan zeggen, dat er voldoende pyjama's in de „Meermin" aanwezig zijn, die ik gaarne tot uw beschikking stel en een tandenborstel zou u gemakkelijk in Gravesend kunnen koopen. Wat is er Hoskins? Deze laatste woorden waren gericht tot den butler, die de eetkamer was binnengekomen. De auto staat voor, mylord. Dan gaan we er meteen van door, Yeld man, zei de graaf, terwijl hij zijn stoel ach teruitschoof. Het is werkelijk buitengewoon vriendelijk van u om zich over een eenzamen reiziger te ontfermen. Ik hoop, dat de „Meer min" u bevallen zal. Pas toen hij in de auto zat, had Hector tijd om zich af te vragen, of dit haastig vertrek niet een klein beetje leek op een. vooraf be raamd plan en ten tweede, waarom Lord Purbeck, die verscheidene auto's bezat, op zulk een broeiend warmen dag in een gesloten auto reed. Maar hij had niet veel gelegenheid om deze gedachte verder uit te werken. Voor zoover de groote snelheid waarmee ze reden, het toeliet, onderhield Lord Purbeck zich levendig met hem, terwijl hij straalde van ge noegen over het feit, dat hij Hector als reis gezelschap had. „De Meermin" bleek een groot wit jacht van bijna duizend ton, met een bemanning van wel vijftig man; het voerde de vlag van de Koninklijke Jachtclub. Toen de tandenborstel gekocht was, bracht een kleine motorboot, die aan den steiger lag, hen naar het schip. Lord Purbeck toonde zich een charmant gastheer. Hij zond om den steward en gaf dezen orders om een van de luxe hutten voor den gast in gereedheid te brengen, en hem te voorzien van alles, wat hij mocht wenschen. '{Wordt vervolgd In allerijl zijn de in het Memel-gebied wonende Joden ge vlucht voor de komst van de Duitsche troepen. Huisraad wordt opgeladen, om naar veiliger plaatsen te worden gebracht Vluchtend voor de Hongaarsche troepen hebben vele Roethenen de Roemeensche grens overschreden. Een snapshot in het grensdorp Sighet, waar talrijke vluchtelingen een goed heenkomen kwamen zoeken Romantiek in Maart 1939. De viermast-motorschoener „Argus", welke te Heusden voor Portugeesche rekening is gebouwd, heeft Vrijdag op de Noordzee proefgevaren. De „Argus" in volle glorie De vaarjool van het Delftsch Studenten Corps bij gelegenheid van den 91 sten dies natalis ging Vrijdag met de traditioneele vroolijkheid gepaard Adolf H'tler tijdens zijn rede op het balcon van het Stads theater te Memel bij zijn bezoek aan het gebied, dat weder onder Duitsch bestuur gebracht werd President Lebrun en zijn echtgenoote met het Engelsche Koningspaar op het terras van Windsor Castle, waar de Fransche gasten tijdens hun verblijf in Engeland een bezoek brachten De Senaat van het Delftsch Studen ten Corps tijdens het spelen van het lo Vivat voor de gebruikelijke vaar jool ter viering van den 91 sten dies natalis Het Muntgebouw te Amsterdam in een nieuwe gedaante. Na afbraak van het middengedeelte is men terstond be gonnen met den wederopbouw, waarbij een dubbele doorgang voor het voet gangersverkeer gemaakt wordt

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1939 | | pagina 9