„Bevrediging van Italië's
koloniale verlangens
voorwaarde voor den vrede
in Europa".
Frankrijk krijgt een kans", zegt men te Berlijn
Stanley Jones, de zendeling.
RADIO
p j c-P 'A G 28 M A ART 1939
It(li;nansche pers
over
0^nUNrS REDE.
Anti-Britsche campagne te
Peking.
Actie neemt scherpe vormen aan.
SJANGHAI. 28 Maart, Alhier wordt verklaard
dat de Japansche militaire autoriteiten te Peking
:laarblijkeliik een hevige anti-buitenlandsche
:.mpagne gaan beginnen. Deze zal hoofdzake
lijk tegen Engeland gericht zijn. Hij zeide, dat de
winkeliers gedwongen zijn anti-buitenlandsche
biljetten te etaleeren, die ook op de rickshaws
en andere voertuigen geplakt zijn. Gedurende
tien dagen verschijnen op de frontpagina's van
de bladen antï-Britsche artikelen.
De officieele „Hsinpao" zegt in zijn headlines:
.Verniel de Britsche vlag. Boycot Britsche goe
deren. Neem de Britsche eigendommen in be
slag. China zal herstellen als alle Britsche con
cessies opgeheven zijn, als iedere Engelschman
uit onze grenzen verdreven is".
(United Press).
Viif punten, aldus constateert de Ita-
,e ners in haar eerste commen-
Sc redo van Mussolini, vor-
""aS basis, waarop Italië's tockom-
T, politiek kal k"n gebouwd en ter
eriliikine waarvan alle nationale
jachten èiuwtddellijk in werking zuilen
*1Tit punten rijn, naar United Press
"fvrede in Europa is slechts mogelijk,
„idst de Italiaansche rechten ziin er-
,s Komc-Berlijn is onbreekbaar,
Dc fascistische verantwoordelijk-
t,fd met betrekking tot dc huidige
spanning in de betrekkingen tussehen
Middellandsche Zee is van vitaal
belang voor Italië's levensmogelijkheid.
5 Dc bewapening zal worden opge
voerd ten minste totdat dc eischen ten
opzichte van Frankrijk zijn ingewilligd.
Tn de Giornale d'Italia" schrijft Gayda, dat
rurnna na de aanduidingen, die Mussolini ge-
min heeft omtrent de Italiaansche eischen ten
«nzien van Frankrijk, welke samengevat zijn
de drie problemen Tunis, Djiboeti en Suez,
JL erVan heeft kunnen overtuigen, dat Italië
fnziin geschil met Frankrijk, „dat alleen door
1 houding van Parijs is geschapen", met aan
problemen denkt, die de territoriale orde in
Furopa omver kunnen werpen. Italië beperkt
7irh tot de territoriale gebieden, in overeen
stemming met de accoorden van 1915 en de
nieuwe behoeften, welke door de sedert dien
voorgevallen historische gebeurtenissen ontstaan
Z1JGavda schrijft verder, dat de kloof tussehen
Italië en Frankrijk zich thans alleen maar met
toenemende moeilijkheden voor Europa kan ver-
breeden, indien men niet meer begrip gaat too-
nen. „In elk geval is het zeker, dat Italië, zoo
lang zijn rechten niet zijn erkend, aan geen en
kelen internationalen stap of internationaal stel
sel tot verdediging van den vrede zal deelne
men, omdat een op deze wijze verzekerde vrede
een onbestaanbare en onoprechte vrede zou-zijn.
De ware vredesformule van thans is „aan ieder
volk zijn plaats", en het is in het kaden dei-
legitieme nationale rechten, welke erkend moe
ten worden, dat Italië zijn eischen ten aanzien
van Frankrijk stelt".
Over de redevoering van Mussolini schrijft de
.Deutsche diplomatisch-politische korrespon-;
denz" het volgende: De Duce heeft hiermede
Frankrijk een kans gegeven zijn verhouding tot
Italië op eerlijke wijze, overeenkomstig de rech
ten en belangen van het nieuwe imperium, te
regelen. Frankrijk zal moeilijk halstarrig kunnen
blijven tegenover dergelijke eischen van hët ge
zonde menscheuverstand of ze lot voorwerp van
een politiek handeltje kunnen maken. Aan de
taak en werking van de as is niets veranderd.
Duff Cooper geeft richtlijnen voor
kabinetshervorining.
Beperkt kabinet, waarin alle partijen zijn
vertegenwoordigd.
De vroegere Britsche minister Duff
Cooper heeft te Londen een rede ge
houden, waarin hij, naar Havas meldt,
reide, dat „met het oog op de duide
lijke bedooling der dictatoren Europa
en de wereld door geweld te over-
heerschen het oogenblik voor organi
satie van ten tegenstand is gekomen".
Te dien einde bepleitte hij de vorming
van een meer beperkt kabinet, waarin
alle partijen vertegenwoordigd zouden
zijn.
„Voor een dergelijke regeering" aldus
vervolgde hij „zou het gemakkelijker zijn
te komen tot een maatregel, die uit een oog
punt van nationale veiligheid van overwegend
belang is: Zij zou er op kunnen staan, dat
ieder Engelschman de nationale zaak alle
diensten bewijst, waartoe hij in staat is.
Ik zeg niet, dat wij moeten eischen, dat ieder
dienst neemt in het leger, maar ik bedoel, dat
wij het beginsel moeten afkondigen, volgens
u d£ s^aa^ *n buitengewone tijden het
2" h<reft van iederen strijdbaren man mi-
wensten te verlangen. Dat zou een
aanzienlijk uitwerking hebben op den indruk,
en de wereld zou hebben van onze houding
enonze vastberadenheid".
■Co^)€r acbtte het noodig den kleinen
m. Eui'opa, „die voor hun leven beven"
-•o ewijs te geven, dat zij zoo noodig gehol-
worflm ,?1W?,rden- opdat zy er toe gebracht
«wfen zichzelf te verdedigen.
7m, tenslotte, dat het „krankzinnig"
Rmlanri r de bestaande omstandigheden
««and terzijde te houden.
SbK er va,n overtuigd, dat de Vereenigde
tof Jf. van conflict snel en ac-
smenwei-kem {femocl'atisohe st»4™ zouden
De „Yankee Clipper" op de
Azorcn geland.
Afstand Baltimore—Horta in 17'/j uur
afgelegd.
Mr"if^eri^ansclie vhegboot „Yankee Clip-
A»rS^n?f?llddag te 13-07 te Horta °P de
BalfimnK toestel heeft de vlucht van
heid van «*2? in 171//2 uur en een snel-
haafd nn 280 K-M- Per uur gehand-
Ge5n2«SenJ0gte van 2 tot 3 000 meter.
eezicn Ti vlucht werden 48 schepen
om in' laaiT,an 265 voldoende dichtbij waren
■Clipper" contact te treden met den
De mogendheden hebben het vorige tijdperk,
toen Duitschland en Italië door innerlijke on-
eenigheid verscheurd waren en ook den wereld
oorlog er toe gebruikt, om de wereld onder
elkaar te verdeelen. Thans geven de herwaakte
volken van Duitschland en Italië te verstaan,
dat zij ook willen leven en wel onafhankelijk
van den goeden wil en de genade der andere
imperia. Wat van dezen echter verwacht wordt
is, dat zij het denkbeeld prijsgeven de levens
vraagstukken van derden opzij te schuiven".
Geruchten over Duitsche stappen
te Warschau.
Duitsche regeering schijnt Polen over
Dantzig gepolst te hebben.
In welingelichte officieele kringen
te Warschau, verklaart men, dat de
berichten over een Duitschen stap te
Warschau, waarbij Duitschland af
stand van Dantzig en Bogoemin en
vergunning voor een autoweg door
Poolsch Pommeren gevraagd zou
hebben, „zoo fantastisch zijn, dat zij
zelfs niet behoeven te worden tegen
gesproken".
Ten aanzien van Dantzig voegt men hieraan
toe, dat de commissie van drie, bestaande uit
Frankrijk, Engeland en Zweden, in 1935 de
regeling der meeste kwesties, waarvoor zij be
voegd was, heeft overgedragen aan Polen en
Duitschland, hetgeen tot besprekingen tus
sehen deze beide landen leidde.
In politieke en diplomatieke krin
gen te Warschau blijft men niettemin
gelooven, dat het vraagstuk-Dantzig
de vorige week van Duitsche zijde aan
de orde is gesteld, doch dat dit polsen
geen aanleiding heeft gegeven tot
werkelijke onderhandelingen en nog
minder tot eischen in den vorm van
een Duitsch ultimatum. Het is moge
lijk, dat het feit, dat de Poolsche am
bassadeur te Berlijn Donderdag en
Vrijdag te Warschau is geweest, tot
de verspreiding der geruchten heeft
bijgedragen.
In dezelfde kringen meent men algemeen
dat de kwestie-Dantzig zal moeten' worden
aangesneden in de eerstvolgende zitting van
den Volkenbond, in Mei a.s.. Dan zal de
commissie van drie verslag moeten uitbren
gen en zich wellicht geheel terugtrekken,
waardoor de kwestie der souvereiniteit over
Dantzig, die tot dusverre bij den Volkenbond
berusttte, onvermijdelijk aan de orde zou
komen.
?ogoemin en de autoweg door Pommeren
schijnen reeds in October voorwerp van Duit'
sche verzoeken te zijn geweest. De besprekin
gen hebben toen echter geen voortgang ge
had.
Een later Reuterbericht uit Warschau
meldt, dat waarnemers aldaar het onwaar
schijnlijk achten dat Duitschland eenigerlei
drastische stappen zal nemen. De Polen ge
voelen een nieuwe vastberadenheid en ver
trouwen in het bieden van weerstand aan
iedere bemoeienis met hetgeen zij beschouwen
als hun erkende handelsrechten in de haven
van Dantzig.
In een boodschap aan een vergadering van
Poolsche vrouwen zegt de weduwe van Pil-
soedski „De vrouwen van Polen zijn bereid
om schouder aan schouder met hare broeders
te strijden op het slagveld".
■Het incident van Bromberg, waarover
Duitschland klachten uit, blijkt een verga
dering te zijn geweest van het Poolsche wes
telijke genootschap van Bromberg, waar
vaderlandschlievende resoluties verder aan
genomen. Een aantal Duitschers heeft zich
bklaagd, dat zij door prsonen, die uit de
vergadering kwamen, op zij geduwd werden.
Bonnet verwacht initiatief
van Rome.
„Deur voor onderhandelingen niet gesloten."
United Press verneemt, dat de
Fransche ministers in hun zitting van
Maandag tot de conclusie gekomen
zijn, dat de rede van Mussolini niet de
deur voor onderhandelingen heeft ge
sloten.
Minister Bonnet heeft dit, vervolgt
genoemd bureau, onmiddellijk na de
zitting in een verklaring aan de bui-
tenlandsche pers bevestigd. Bonnet
zeide verder, dat de regeering heeft
besloten niet het initiatief te nemen
voor het aanknoopen van die onder
handelingen. De eerstvolgende stap
moet door Italië gedaan worden.
In welingelichte kringen doet verder het
gerucht de ronde, dat het kabinet zou hebben
besloten, dat onderhandelingen slechts kun
nen worden geopend, indien Italië de ver
zekering geeft, dat de drie door Musolini
noemde punten alle Italiaansche eischen om
vatten en slechts gewettigde concessies be
oogen en geen gebiedsafstand.
Men acht, aldus United Press, een Fransch-
Italiaansch accoord over het Suezkanaal en
den spoorweg Addis AbebaDjiboeti niet bui
tengewoon moeilijk. Niet uitgesloten is even
wel, dat de Tuniskwestie moeilijkheden zal
opleverden aangezien de rechten, die Mus
solini eventueel van de Italianen in Tunis zal
opeischen, voor Frankrijk gevaarlijk zouden
kunnen zijn. Aangezien Frankrijk juist
wenscht te bereiken, dat er meer Franschen
dan Italianen in Tunis wonen, zal het even
min toestemmen in een onbeperkte immi
gratie der Italianen.
Een reis om de wereld in een
zelfgemaakte jol.
De „Marïe" thans op weg van Sydney naar
Nederlandsch-Indië.
SYDNEJY, 28 MAART. In een 34-voetsjol,
die hij in den tuin van zijn huis te ^eattle ge
bouwd heeft, is Frank Dona, een jongeman
van Nederlandsche afkomst, van Sydney ver
trokken voor een reis van 15.000 mijl naar
Nederland. Frank en zijn broer Peter zijn met
hun ranke vaartuigje den Stillen Oceaan
overgestoken van de Vereenigde Staten naar
Sydney. Peter kreeg- daar een betrekking, maar
Frank zet de reis voort, thans met een Zweed,
Oscar Strom als metgezel.
„Wij zullen het op ons gemak doen", zeide
Frank Dona, „eerst gaan we naar Nieuw Zee
land, vandaar terug naar het Barrier Rif,
langs de kust van Queensland en dan naar
Nederlandsch Oost-Indië".
Frank Dona is van plan om, na het land
van zijn voorvaderen bezocht te hebben, den
Atlantischen Oceaan in zijn jol over te steken
en op die manier terug te keeren naar zijn
woonplaats aan de kust van de Pacific.
„Dan zal ik een reis om de wereld gemaakt
hebben", vertelde hij, „dat is altijd mijn harte-
wensch geweest, sinds ik de „Marie" bouwde
in mijn tuintje te Seattle en naar Australië
vertrok". (United Press)
Hongaarscli-Slowaaksche
vijandelijkheden nog niel ten einde
Slowaaksche regeering roept piloten en
luchtvaartpersoneel op.
Officieel wordt uit Boedapest medegedeeld,
dat in de gevechten van de afgeloopen dagen 23
Hongaarsche militairen en burgers zijn gedood
en 55 gewond. De verliezen der Slowaken zijn
hier niet bekend, doch 360 Slowaaksche soldaten
en 211 Tsjechen zijn gevangen genomen.
Inmiddels verneemt Reuter uit Bra
tislava, dat de wapenstilstand is ver
broken en dat de Hongaarsche en Slo
waaksche troepen in het grensgebied
slaags-zijn geraakt over het bezit van
twee strategische heuvels in het gebied
van Michalowtsj. Men veronderstelt,
dat vele slachtoffers zijn gevallen, aan
gezien druk wordt geschoten.
De Hongaarsche artillerie heeft het dorp
Revistia onder vuur genomen en de stafofficie-
en hebben zonder succes gepoogd een einde te
maken aan de vijandelijkheden.
In Slowaaksche politieke kringen veronder
stelt men dat de Hongaren pogen zooveel
mogelijk Solwaaksche gebied bezet te krijgen,
teneinde druk uit te kunnen oefenen op de Slo
waaksche onderhandelaars bij de grens-
afbakening.
United Press verneemt uit Bratislava,
dat de Slowaaksche regeering een groot
aantal piloten en ander personeel voor
de luchtmacht opgeroepen heeft. In de
order van het ministerie van defensie
worden onmiddellijk de vijf jongste
lichtingen reserve-officieren van de mi
litaire luchtmacht en het luchtafweer
geschut onder de wapenen geroepen.
Verder de drie jongste lichtingen lucht-
bèschermingspersoneel en alle lichtin
gen van mecaniciens en technici van
de luchtmacht.
Ook is aangekondigd dat piloten van iederen
leeftijd geaccepteerd zullen worden voor vrij
willige dienstneming.
De officieele dagbladen beginnen de psycho
logische voorbereiding van de bevolking voor
een zoo sterk mogelijken tegenstand tegen de
Hongaren. Het regeeringsorgaan de „Slovenska
Pravda" bericht, dat de Hongaarsche vliegers
twee Slowaaksche vliegers, die gedwongen wa
ren met een parachute uit hun toestel
springen, daar dit in brand was gevlogen, door
middel van machinegeweervuur hebben gedood.
„Zooiets is in den geheelen wereldoorlog nog
nooit voorgekomen" schrijft het blad.
In welingelichte kringen is men van meening
dat Slowakije door het oproepen van reserves
Hongarije indirect heeft laten weten, dat het
land bereid is de gevechten voor onbepaalden
tijd voort te zetten, tenzij Hongarije de eischen
van de Slowaaksche delegatie aanneemt.
VREESELIJK ONGELUK OP EEN
ONBEWAAKTEN OVERWEG IN ITALIë
Op een onbewaakten spoorwegovergang nabij
Bologna zijn Maandag zes personen, waaronder
een gezin bestaande uit vader, moeder en drie
kinderen, door een electrischen trein verrast en
volkomen vermorzeld.
Besprekingen over gemeen
schappelijke verklaring gaan voort
Geen toezegging inzake dienstplicht aan
Frankrijk.
Uit Londen: Het overleg inzake een gemeen
schappelijke, anti-agressieverklaring gaat, naar
de Lobby-correspondent van Reuter meldt, nor
maal voort en het kabinet blijft den minister
president in deze zaak eensgezind steunen. Aan
Frankrijk is geen toezegging gedaan betreffende
dienstplicht in vredestijd en in het kabinet komt
in deze kwestie, welke niet als urgent wordt be
schouwd, geen verschil van meening tot uiting.
Eerst zal het vrijwilige nationale register herzien
worden en er zijn aanwijzingen, dat hieruit
nieuwe ontwikkelingen zullen voortvloeien
dat een veelomvattend plan inzake verplichte
lichamelijke opvoeding van de.jeugd tot de mo
gelijkheden behoort.
Zijn missiewerk in Britsch-Indië.
E<;n bezoek aan de Kumbh Mela
ER zijn weinig menschen, die in China,
Japan en Britsch-Indië zoo'n goeden
naam hebben als Stanley Jones, de be
kende Amerikaansche schrijver en
spreker. Hij hield destijds ook in Holland lezin
gen hij vertelde mij met groote voldoening
eens H. M. de Koningin onder zijn gehoor te
hebben gehad en zijn boeken „The Christ of
the Indian Road", „Christ at the Round Table",
.Christ on every road" worden ook bij ons veel
gelezen. Toen mijn gastheer in Allahabad, een
Amerikaansche zendeling, mij voorstelde te
gaan luisteren naar een preek van den beroem
den Amerikaan en hem daarna te leeren ken
nen, nam ik dit aanbod dankbaar aan.
Evenals in China trof het mij in Indië hoe
buitengewoon hartelijk de zendelingen daar voor
reizigers zijn, zelfs wanneer zij weinig met het
officieele Christendom te maken hebben. Hoe
wel de preek mij niet zooveel zeide, ging ik des
avonds met te meer verwachting naar de eerste
van de serie van vier lezingen, die Jones voor
studenten zou houden. Wat mij daarvan vooral
interesseerde was de vraag, welk soort onder
werp deze moderne, altijd min of meer revolu-
tïonnaire jongelui het meest zou interesseeren.
De onderwerpen der lezingen en de toeloop bij
elk zouden mij een goeden kijk geven op de
mentaliteit van deze Indische studenten. De titel
van de eerste lezing was „Sociale wederop
bouw".
Het was heel begrijpelijk, dat het gehoor
o ver talrijk was. Jones is, bleek mij, beter spre
ker dan prediker. Zijn taal is verzorgd en mee
slepend. Hij spreekt geheel uit het hoofd en
kent daarbij wel zeer den weg van hart tot
hart. Het persoonlijk element ontbreekt daarbij
nooit. Maar dat wil men juist wel. Geboortig
uit een goed Christelijk gezin, vond hij, ruim
twintig jaar geleden, na een zware ziekte, zijn
Heiland en „ontving" de boodschap het evange
lie te brengen in het Verre Oosten. Twee en
twintig jaar lang houdt hij nu bijna dag aan
dag lezingen, particuliere besprekingen enz. en
zijn uiterst beminnelijke persoonlijkheid wint
het telkens weer. Hij is van een onverwoestbaar,
in meer nuchtere pogen wel soms wat kinderlijk
optimisme en gelooft, als meer door en door
goede menschen, graag wat hij hoopt. In zijn
boeken kan men herhaaldelijk de verzekering
lezen, dat Engelsch-Indië op weg is naar Chris
tus en hij grondt die overtuiging op hetgeen
honderden Indiërs hem hebben verzekerd. Ik
sta daar sceptischer tegenover.
Ik zelf vroeg aan een tiental ontwikkelde
Indiërs of zij werkelijk de meening van Stanley
Jones deelden, maar steeds luidde het antwoord
ontkennend Aan een bekend Mohammedaansch
professor, die mij zei „Wij bewonderen Christus,
maar wij willen onzen eigen godsdienst niet op
geven". Vi-oeg ik: „Maar waarom zeggen
jullie dat Stanley Jones dan niet". Hij antwoord
de: „Och, hij is zoo'n goed mensch. Wij zouden
hem niet graag verdriet doen".
Op de tweede lezing, over „De noodzake
lijkheid van het lijden" was het ook vol, hoewel
minder dan op de eerste. Voor den Indiër, die
gelooft in de rechtvaardige Wet van Karma,
heeft lijden, alle lijden, reden van bestaan. Op
de derde, getiteld „De weg naar het Kruis"
was het gehoor, in verhouding tot de vorige
lezingen, gering te noemen. En dit versterkte
mij in mijn hierboven weergegeven meening,
dat het Christendom-an-sich den Indiër niet
zooveel te brengen heeft.
Op de vierde was het weer heel vol. Jones
koos toen als onderwerp: „Hoe vind ik God?"
Dat was iets naar den smaak van de Indiërs! En
geen wonder. Want in geen enkel land vindt
men, geloof ik, zooveel godzoe jrs als daar. Aan
den eenen kant het zwartste bijgeloof en aan den
anderen hooge spiritualiteit. Toch zal de aange
geven weg wel velen hebben teleurgesteld. Want
deze was natuurlijk de Christelijke. Stanley
Jones was hier op zijn best. Hij sprak niet. Hij
dramatiseerde. En dit moest wel indruk maken
op den voor emotie zoo ontvankelijken jongen
Oosterling. Geen wonder, dat velen zich opga
ven voor een cursus, waar een en ander uitvoe
riger zou worden uitgewerkt. Ik bleef helaas
niet lang genoeg om te hooren hoe het met dezen
cursus verder verliep.
Stanley Jones is vooral bekend om zijn Ronde
Tafelconferenties, waar hij met lieden van ver
schillend geloof verschillende vraagstukken be
preekt, uiteraard in Christelijk lijn. Ik had het
voorrecht op een dezer besprekingen te worden
uitgenoodigd. De meeste aanwezigen waren
Amerikanen van zeer Christelijke huize en ik
vond dat eigenlijk niet geheel eerlijk tegenover
de nu zeer in de minderheid zijnde andere gods
diensten.
Stanley Jones stelde de vraag- „Wat heeft
Christus beteekend in uw leven?", in een gezel
schap ook van Hindoes en Mohammedanen een
wel wat al te persoonlijk gekleurde vraag. En
weer trof het mij, hoe de niet-Christenen aar
zelden te bekennen, dat voor hen Christus
uiteraard niet zooveel beteekende en het was
wel merkwaardig, dat na afloop de Moharame-
daansche professor en een jonge Hindoe
mysticus mij uitnoodigden eens bij hen den
avondmaaltijd te gebruiken en een en ander na
der te bespreken. Daaruit bleek mij, dat de
theosofische-, opvattingen hun nader lagen dan
het standpunt van Stanley Jones.
Collega-zendelingen verwijten hem soms, dat
hij te veel „Christ-centered" is in plaats van
„God-centered", maar Stanley Jones zou hier
op waarschijnlijk antwoorden, dat hij juist alleen
door de kracht van Christus, met zijn toch zwak
ke lichaam kan doen wat hij doet. In zijn ashram
(geestelijk centrum) in Lucknow nam hij dan
ook Christus als „Goei'oe" en centraal punt.
Hoewel ik hem er niet zou treffen, nam ik- gaar
ne het aanbod aan er enkele dagen door te
brengen. Er zijn er feitelijk twee, n.l. nog een
in de bergen voor de maanden van de felste
hitte in Lucknow. Het is een kleine kolonie,
waar men tracht zooveel mogelijk te leven vol
gens de beginselen van Christus. Zooals de
eerste apostelen dit deden. Hoewel Jones de
algemeen erkende leider is, bestaat er verder
geen voorrang, geen hooger of lager, geen blank
en bruin.
Er zijn een Amerikaansch echtpaar, twee
Amerikaanschen, een Indische dame (Brahma-
niste), een Hindoe, een Sikh en een jongeman
uit Chineesch Turkestan. Verder last, but not
least, een jonge Hollandsche medicus. Op een
lezing van Stanley Jones in Holland kwam hij
dermate onder den indruk van diens persoonlijk
heid, dat hij zijn diensten als medicus voor de
ashram aanbood.
In een land als Indië, met zijn onge-
loofelijk groot gemis aan kennis van de meest
eenvoudige eischen van hygiëne, kunnen nim
mer genoeg medici werkzaam zijn! En het is te
begrijpen, dat Jones met zijn overwinnenden
glimlach op het gelaat het welkom heeft toe
geroepen.
Er is een keurige consultatiekamer, waarvoor
Haagsche vrienden van de Duinoordkerk de
fondsen bijeenbrachten.
Men verpleegt zieken, doet „slum"werk, geeft
onderwijs. Verder wordt er uiteraard geestelij-,
ke arbeid verricht. Er is iets frisch in deze eer
lijke poging om in de wereld Christus met de
daad te dienen.
VAN mijn verblijf in Alahabad maakte ik
nog gebruik om de Kumbh Mela bij te wo
nen, een soort godsdienstige markt, die eens om
de zes jaar plaats heeft en millioenen pelgrims
trekt. In 1930 bedroeg hun aantal vier mil-
lioen. Die baden dan op de heilige plaats, waar
Ganges en Jumna samenvloeien. Dergelijke
Meia's zijn een goede bron van inkomsten voor
de twee duizend Saddoes (heilige mannen), die,
evenals eeuwen geleden, parasiteeren op de
overige bevolking, soms met reden in een roep
van heiligheid staan, soms die heiligheid alleen
maar voorwendend om uit de beurzen der goed-
geloovigen geld te kloppen. Voor den vreemde
ling is zulk een „fan-" buitengewoon interes
sant, omdat ze hem gelegenheid biedt een indruk
te krijgen van de zeker nergens ter wereld zoo
rijk geschakeerde bevolking. Twee uur lang had
den wij noodig om per olifant door de dicht
dooreen krioelende menigte de heilige badplaats
te bereiken. Daarna deed ik denzelfden tocht
nog eens te voet, omdat het mij toch hinderde
daar „du haut de ma grandeur" d.w.z. van
mijn gewilligen olifant op die duizenden neer
te zien. Het trof me hoe welwillend men mij op
die wandeling tegemoet kwam. De Engelsche
politie had het geheel prachtig georganiseerd.
Dit en de van nature rustige aard van den Oos
terling, maakten, dat alles zonder ook maar het'
geringste ongeval verliep.
Men ziet bij zoo'n gelegenheid overigens de
meest ongelooflijke dingen. Hier lag een geheel
naakt man op een spijkerbed even behagelijlc als
wij op een matras. Daar iemand in dezelfde con
dities geheel gewikkeld in doornen, doodstil,
dag aan dag. Op de vorige Mela hing een man
aan zijn voeten. Men slingerde hem heen en
weer boven een vuur, waar zijn hoofd telkens
doorheen ging, blijkbaar zonder letsel te krij
gen. Trouwens, heeft het met blnote voeten loo-
pen op een tapijt van gloeiende kolen enkele
jaren geleden in Engeland zelf de wetenschap
niet met den mond vol tanden doen staan? Wan
neer er inderdaad tussehen hemel en aarde nog
veel is, waarvan onze filosofie niets begrijpt, dan
zijn het vooral de Britsch-Indiërs, die ons dat
begrijpen moeilijk maken.
J. H. FRANgOIS.
PROGRAMMA
WOENSDAG 29 MAART 1939.
HILVERSUM I 1875 en 301.5 M.
VARA-Uitzending. 10.00—10.20 v.m. VPRO,
6.30—7.00 RVU 7.30—8.00 VPRO.
8.00 Gramofoonmuziek. (Om 8.16 Berichten)
9.30 Causerie „Onze Keuken". 10.00 Morgen
wijding. 10.20 Voor Arbeiders in de Continu
bedrijven. 11.40 Causerie voor de werkloozen.
12.00 Esmeralda. (Om 12,15 Berichten.) 12.30
VARA-orkest. 1.30—1.45 Gramofoonmuziek.
2.00 Voor de vrouwen. 3.15 Voor de kinderen.
5.30 Gramofoonmuziek. 6.00 De Ramblers.
(Om 6.28 Berichten). 6.40 Voor de niet-leer-
plichtige jeugd. 7.00 VARA-kalender. 7.05
Gelukwenschen. 7.10 Vocaal concert. 7.30 Bij
belvertellingen. 8.00 Herhaling SOS-berich-
ten. 8.03 Berichten ANP. VARA-Varia. 8.20
Utrechtsch Stedelijk Orkest en solist. 9.15
Causerie „Schuldig of onschuldig". 9.20 Gra
mofoonmuziek. 9.30 VARA-Maandrevue. 10.00
Berichten ANP., 10.10 Zang en orgel. 10.00
Esmeralda. 11.30—12.00 Gramofoonmuziek.
HILVERSUM II. 415.5 M.
NCRV-Uitzending. 6.30—7.00 Onderwijsfonds
voor de Scheepvaart.
8.00 Schriftlezing, meditatie. 8.15 Berichten
gramofoonmuziek. (9.309.40 Gelukwen
schen.), 10.30 Morgendienst. 11.00
gramofoonmuziek. 11.15 Ensemble v. d. Horst.
12.00 Berichten. 12.15 Gramofoonmuziek.
12.30 Vervolg concert en gramofoonmuziek.
I.30 Gramofoonmuziek. 2.15 Zang, piano en
gramofoonmuziek. 3.00 Christ. Lectuur. 3.30
Hobo-voordracht en gramofoonmuziek. 4.15
Felicitaties. 5.00 Voor de jeugd 5.45 Gramo
foonmuziek, berichten. 6.30 Taalles en cau
serie over het Binnenaanvaringsreglement.
7.00 Berichten. 7.15 Enkrateia-kwartiertje.
7.30 Gramofoonmuziek. 7.35 Causerie over
druiventeelt. 8.00 Berichten ANP., herhaling
SOS-berichten. 8.15 Evangelisatie-avond. 9.45
Apollo-kwintet. 10.00 Berichten ANP., actueel
half uur. 10.30 Vervolg concert. 10.45 Gym
nastiekles. 11.00 Vervolg concert. 11,25 Gra
mofoonmuziek. Ca 11.50—12.00 Schriftlezing.
DROITWICH, 1500 M.
11,25—11.50 Zang en viool. 12.10 Orgelspel.
12.35 Vocaal trio. „The Three Nomads".
12,50 Uit Motala: Wladimir's strijkorkest en
solist. 1.35 Declamatie. 1.55—2.20 De Wessex
Players. 3.10 Dansmuziek (gr. pl.) 3.40 Or
gelspel. 4.00 Zang en harp. 4.20 Vesper. 5.10
Gramofoonmuziek. 5.20 Het Hongaarsch Zi
geunerorkest. 6.00 Gramofoonmuziek. 6.20
Berichten. 6.40 BBC-Zangers en solisten.
7.20 Sid Millward and his Nitwits. 7.50 Ac-
tueele uitzending. 8.20 BBC-Symphonie-or-
kest en solist. (9.20—9.40 Berichten). 10.35
BBC-Theaterorkest. 11.20 Jackson en zijn
Band. 11.50—12.20 Swing-muziek (gr. pl.)
RADIO-PARIS, 1648 M.
9.00, 10.00 en 11.20 Gramofoonmuziek. 12.30
Zang. 1.25 Giardino-orkest. 2.00 Gramo-
foomnuziek. 2.35 Vioolvoordracht. 2.50 en
3.30 Gramofoonmuziek. 3.35 Zang. 3.50 Pia
novoordracht. 4.05 en 5.05 Zang. 5.25 Loca-
telli-orkest. 6.35 Orgelconcert. 7.20 Zang met
toelichting, 7.50 Cello en piano. 8.50 Let
lands koor Reitora Koris. 9.2fl Gevarieerd
programma. 10.50 en 11.2011.35 Gramo
foonmuziek.
KEULEN, 456 M.
5.50 Rheinisehe Landesorkest. 7.50 Gra
mofoonmuziek. 11.20 Stedelijk orkest van
Münster. 12.35 Omroepkleinorkest. 1.30 Po
pulair concert. 2.40 Gramofoonmuziek. 3.20
Otto Dobrindt's orkest. 4.40 Omroepkoor en
solisten. 5.40 en 6.35 Gramofoonmuziek. 7.30
Omroeporkest en -koor en solisten. 9.35 Or
kestconcert. 10.20 Omroep-Amusements-or-
kest en solisten. 11.202.20 Nachtconcert.
BRUSSEL 322 M.
12.20 en 1.30—2.20 A. Felleman's orkest. 5.20
Zang. 5.50 en 7.20 Gramofoonmuziek. 8.20
Omroep-symphonie-orkest. 10.30 en 10.55
II.20 Gramofoonmuziek.
DEUTSCHLANDSENDER 1571 M.
7.30 Omroeporkest. 8.30 Hoorbericht. 9.20 Be
richten. 9.40 Omroeporkest en solist (opn.),
10.05 Berichten. 10.20 Gevarieerd concert
(opn.), 11.05—11.20 Gramofoonmuziek.
