De gebroken Bokaal I FEUILLETON Naar het Engelsch van EDNA MURRAY. 9) Dat mankeerde er nog maar aan! Dat Bruce met Agnes Musgrave naar den rotstuin moest I an, een plek die voor Doreen en hem zoo on- er een heiligdom was! „J-Mat zou ik heerlijk vinden, riep Agnes hDt heb dikwijls van den beroemden rots- bariton Park gehoord en die zou ik dolgraag eens willen zien. p,"To^ei^yh, is het heusch? zei Lord Paignton li f 'J was trotsch op zijn rotstuin en vond neerlijk dat deze zoo bekend bleek te zijn. -aiwie heeft u er wel van verteld? ha/uce.5.ist wel van wien zij daarvan gehoord bloosde, toen hij een tinteling ih ™Musgrave's oogen zag. antronn w,ee^ niet meer precies wie het was, meisje, waarschijnlijk een be hoeft Van U' bariton Park eens bezichtigd ende'MW3S 6r heel zeker van dat de Paigntons ni,Pn?S/;ave!s geen gemeenschappelijke ken- on dp 7 i j maar 't was niet noodig verder meils r te 2aani hij wendde zich tot het naam 7r m°mpelcie: Het zal mij heel aange- Het i- 'Jn' u^en we dan maar dadelijk gaan? fid mtgestrekt en ik ben bang dat we Hii Ha lf 611 om u a^es laten zien. heen m \er eenvoi'dig niet aan om haar daar- doen da»6 te°emen- Maar hij kon niet anders wandpirt op weg gaan. Lord Paignton Abiv 6pne keide heeren, terwijl Maxi an. IW SE® samen achterbleven. haar kleine vuisten krampachtig ^hlemd toen ze de zich verwijderde fi guren nakeek. Ik héat dat meisje, riep ze on stuimig uit. Ik weet zeker dat ze op Charl ton gekomen is om tusschen Bruce en mij te stoken. Mijn lieve Dorrie, protesteerde Marian, waarom? We hebben Miss Musgrave nooit te voren gezien. Wat ben jij toch een jaloersch klein ding! He kan er niets aan doen, zei Doreen blo zend, terwijl zij zich bewust was dat ze meer had gezegd dan ze wilde. Marian en Amy had den natuurlijk niet het flauwste idee dat ze wel eenige reden tot jalouzie had. Bruce had hen niet in vertrouwen genomen. Ik kan er niets aan doen, als ik jaloersch ben, herhaalde zij, nu minder opgewonden. Dat ligt in mijn natuur. En al den tijd dat Miss Musgrave met Bruce stond te praten, keek zij hem met groote oogen aan en dan zoogenaamd verlegen naar het gras; echt coquetteeren was het. Daarbij heeft zij een brutaal gezicht en zij is vast niet te vertrouwen, of ik kan geen vrou wengezicht beoordeelen. Doreen sprak alsof zij alle wereldsche wijsheid in pacht had. Zij is heel knap, was Marian's meening, al hoewel ik het ook wel een beetje met jullie eens ben dat zij niet weet hoe zij zich moet kleeden. Die groene zijden japon moet handen vol geld gekost hebben, maar het is iets, wat een ander meisje van haar leeftijd niet zou dragen voor al niet in een auto. Maar toch, voegde zij er op vriendelijken toon aan toe, geloof ik niet dat we te haastig met ons oordeel moeten zijn. Ik ge loof heusch wel, dat Miss Musgrave een aardig meisje is. In ieder geval, zei Amy, vind ik dat Mr. Musgrave, al is hij niet wat je noemt een heer, een groote vooruitgang is vergeleken bij dien ouden Mozeley; die maakte me altijd melancho liek, zoo vaak als hij kwam en ik ben heel blij dat er voor het zijne een vriendelijker gezïchi in de plaats gekomen is. Dooreen bleef zwijgen, terwijl de twee zusters hun gesprek voortzetten. Maar het was het eeni ge wat zij kon doen: zich inhouden. Waarom was dit meisje zoo plotseling verschenen? Bruce had haar toch niet bedrogen toen hij haar verzekerd had dat Agnes Musgrave voor goed uit zijn leven verdwenen was en dat hij haar nooit wenschte weer te zien? Was het dan louter toeval? Bruce en Agnes praatten over koetjes en kalf jes tot zij uit het gezicht van de anderen waren. Nu en dan keek Bruce zijn gezellin van terzijde aan en hij moest bekennen dat ze er wel op was vooruitgegaan. Zij gedroeg zich meer als een dame en giechelde niet meer zoo als vroeger; een gewoonte, waaraan hij zich indertijd vaak ge- ergerd had. Ze was groot en donker van uiterlijk; had groote, donkere oogen en een olijfkleurige teint. Maar toch, zoo knap als ze was, ze miste toch dat verfijnde, dat Doreen en Bruce's zusters be zaten en dat terstond him aanzienlijke afkomst verried en dat zou zij nooit krijgen ook. Zij behoorde nu eenmaal tot een heel andere wereld. Toen zij bij den ingang van den rotstuin wa ren, brak zij het ijs; zij, keek even rond om te zien of er niemand in de buurt was en zei: Ik hen blij, Bruce, dat je niets hebt laten merken; ik was bang dat ze zouden zien dat je schrok. Je wilt zeker wel eeri verklaring hebben waarom we hier zijn? Ja, antwoordde hij langzaam. Ik zal graag luisteren naar wat je me te vertellen hebt, maar ik geloof dat het beter is dat je me niet Bruce noemt, zelfs als zijn we alleen. Je zoudt'het ver geten als de anderen er bij waren. Je weet mis schien niet dat ik verloofd ben? Ja, dat weet ik allemaal en ik zal je niet bij je voornaam noemen als je dat beter vindt. Maar we zijn eens goede vrienden geweest, jij en ik,»en tenslotte zijn we toch goed uit elkaar gegaan. Ik heb je nooit dwars gezeten. Dat is toch zoo. niet? Hij knikte. Het was waar dat Agnes Musgrave hem volkomen vrij had gelaten. Er was een tijd geweest dat hij bang was, dat ze hem niet los zou laten; toen had hij angsten uitgestaan dat ze hem zou aanklagen wegens verbreken van trouw belofte. Neen, er was geen reden waarom hij wrok tegen haar zou koesteren. Ik hen niet voor jou naar Charlton geko men, vervolgde het meisje. Als het aan mij gelegen had, zou ik je nooit weergezien hebben. Trots bezit ik gelukkig nog. Ik zal je zeggen hoe wij hier kwamen. Zie je, wij zijn uit Brighton weggegaan, omdat het ons heter ging. Vader heeft mr. Mortimer weer ontmoet, die hem veel zaken heeft aangebracht. Mr. Mortimer was een oude vriend van hem. Wij zijn naar Londen gaan wonen en het ging ons steeds beter. Toen sprak mr. Mortimer een paar weken geleden met mijn vader, over Lord Paignton, dat die zoo on tevreden was met zijn advocaat; of hij het werk op zich wilde nemen. Natuurlijk wilde vader dit wel doen, maar één ding weerhield hem onze vroegere verhouding en jij zoudt wel groote bezwaren kunnen hebben. Maar tenslotte, zaken zijn zaken en ik kon niet inzien waarom je er iets tegen zoudt kunnen hebben. Daarom advi seerde ik vader het aan te nemen en dat heeft hij toen gedaan. Ik zal Bruce heusch niet ontmoeten, zei ik, en dat zou ook niet gebeurd zijn, maar wij hadden afgesproken dat mr. Mor timer met ons mee terug zou gaan en toen wij hem kwamen halen, stond Lord Paignton er op dat we mee naar binnen zouden gaan. Ik vond het eerst heel vervelend en hoopte maar, dat u niets zou laten merken, mr. Paignton. Dat ging gelukkig goed en ik ben blij dat ik gelegen heid heb om u dit uit te leggen. Zij had dit alles heel onbevangen gezegd en Bruce kon er niets tegen inbrengen. Het eenige waarmee hij zich bezig hield was nog steeds de vraag of Nevil Musgrave wel de man was om zijns vaders belangen te behartigen. En alsof Agnes ried wat er in hem omging, vertelde zij dat haar vader voor eenige invloedrijke lieden, wier namen ze ook noemde, de zaken beheerde. Alles was in de vier jaar wel ten goede veran derd! Toen hadden ze vrijwel op zwart zaad ge zeten. bekende het meisje, maar dat kwam alleen door haars vaders eerlijkheid. Had Bruce de ge schiedenis nooit gehoord? Mr. Musgrave was bedrogen door zijn compagnon; deze had hem in zaken van verdacht allooi willen betrekken, daarom had haar vader zich van hem los ge maakt en een aanzienlijke schadevergoeding moeten betalen. Toen zs. langzaam naar het huis .texvigwandel- den, was Bruce overtuigd dat Mr. Musgrave een man, was, v/ien veel onrecht was aangedaan en Agnes een verstandig meisje, dat hij eigenlijk niet mooi behandeld had. Dus we zijn goede vrienden? vroeg ze, toen ze bij het huis kwamen. Meer verlang ik niet. Ik weet dat u verloofd bent en ik wensch u veel geluk in uw verder leven. Maar een heel klein beetje vriendschap houdt u voor mij wel over, nietwaar? Dat beloofde hij. Het speet hem voor Agnes Musgrave; zij had veel van hem gehouden en hoe kwam het eigenlijk dat ze niet met een van haar vele aanbidders getrouwd was? Hij vroeg zich af of hij daar de oorzaak van was geweest! In ieder geval was er geen reden voor Doreen om jaloersch te zijn; hij zou haar alles uitleggen. Ze voegden zich weer bij de rest, van het ge zelschap, dat thans met Sir Mark en Lady Thorndale vermeerderd was. Ze zaten allemaal in de hall en Doreen bleef voortdurend in de na bijheid van Bruce, terwijl Agnes bij haar vader ging zitten. Zoodra zich daartoe een gelegenheid aanhood, fluisterde de advocaat tegen zijn dochter: Is het in orde? Het meisje knikte. Ja, maakt u zich maar geen zorg. I'k heb me er best doorheen geslagen, fluisterde ze terug. Hij slaakte een zucht van verlichting en wierp een bewonderenden blik op zijn dochter. Agnes was werkelijk heel knap, vond hij. Zoowel uiter lijk als innerlijk! Hij was gruwelijk bang ge weest dat die vroegere liefdeshistorie met Bruce Paignton een kink in den kabel zou hebben ge geven. Bruce deed al het mogelijke om Doreen gerust te stellen; het was een moeilijk werkje, want het meisje was van nature nogal jaloersch. Beloof je me, dat je Miss Musgrave niet méér zult spreken dan strikt noodig? vroeg ze. Ik zal altijd zenuwachtig zijn als ik aan haar denk! (Wordt vervolgd)., Ir. L. Scheffer, hoofd der afdeeling Stadsontwikkeling en -uitbreiding, tijdens zijn rede tot de deelnemers aan den „Dag van den Vreemdeling" te Amster dam pe vereeniging ..Ue Keaaingsmeaai ie organiseerde Donderdag te Scheveningen een feestavond, waar H. M. de Ko ningin aanwezig was, om persoonlijk de onderscheidingen uit te reiken aan de bemanning van de „Zeemanshoop" die de opvarenden van den gestranden logger „Sch. 102" heeft gered De Arrondissementsrechtbank te Den Bosch hield Donderdag in het jachtveld onder de gemeente Reek een terechtzitting ter behandeling van de strafzaak tegen W. B. uit Herpen, verdacht van poging tot doodslag op twee Rijks veldwachters in November 1938. Met (x) verdachte Voor de kazerne Des Célestins te Parijs werd deze week een groote parade gehouden door de Republikeinsche Garde onder bevel van kolonel Ruel. - Een snapshot van het militair schouwspel In de Arnhemsche binnenstad is de tram door de bus vervangen. Thans worden de rails weggenomen en de straten van een nieuw wegdek voorzien Gafencu wordt in zijn „aviateurs-costuum" geholpen voor de vlucht, die de Roemeensche minister van Buitenlandsche Zaken maakte tijdens zijn bezoek aan het Engelsch militair vliegveld te Horn- church H. M. de Koningin heeft Donderdagavond te Scheveningen persoonlijk de onderscheidingen uitgereikt aan de bemanning van de „Zeemanshoop", die in October van het vorig jaar de opvarenden van den gestranden logger „Sch. 102" heeft gered. De vorstin speldt kapitein De Bruin van de reddings boot de medaille op de borst Een landelijke bruidsweek, met het doel, de oude huwelijks tradities weer in eere te her stellen, wordt door de Ned. Banketbakkers Ver. te Am sterdam georganiseerd

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1939 | | pagina 5