De gebroken Bokaal
Ajax nam de leiding in de kampioenscompetitie door een
2 1 overwinning op N.E.C., welke Zondag in het Ajax-
stadion te Amsterdam werd behaald. Een spelmoment
voor het doel der Nijmegenaren
De pony „Astrid", welke door de Baarnsche Rijvereeniging aan Prinses Beatrix ten ge
schenke is aangeboden, is Zaterdag door Z. K. H. Prins Bernhard in ontvangst genomen
verjaardag van H. K. H. Prinses Juliana werd te Baarn reeds Zaterdag gevierd. Het Prinselijk Gezin achter een der ramen
van het paleis Soestdijk, waar de Baarnsche schooljeugd een bloemenhulde bracht
n. m. ae koningin, Uie z-unuay yc.cyc....c.w ~v... --rrrmses Juliana
paleis Soestdijk vertoefde, woonde des ochtends in gezelschap van het Prinselijk Paar den di
in de Ned. Herv. Kerk te Baarn bij Qlens'
Een talrijke menig
te omstuwde de
auto, waarmede de
Koninklijke Familie
zich Zondagmor
gen van Paleis
Soestdijk naar de
Ned. He\. Kerk
te Baarn begaf
Het nieuwe vlaggeschip der Java China Japan-Lijn, de „Tjitjalenka", bij
de Ned. Scheepsbouw Mij. te Amsterdam gebouwd, heeft Zaterdag op de
Noordzee proefgevaren
Z. K. H. Prins Bernhard dankt het bestuur der Baarnsche
Rijvereeniging, welke Zaterdag de pony „Astrid" (midden)
aan Prinses Beatrix ten geschenke heeft aangeboden
Maisky, de Russische gezant te Londen,
bij zijn aankomst uit Moskou op Le
Bourget, De diplomaat na het verlaten
van het vliegtuig
FEUILLETON
Naar het Engelsch van
EDNA MURRAY.
11)
Er is nog zoo'n vreemde eend in de bijt, zei
Kenney, Mortimer heet hij, Owen Mortimer. Ik
geloof niet, dat die van het goede soort is, even
min als die Musgrave van jou. Hij is uit de Mer
cury Club gezet het was iets met kaarten
ik weet er 't rechte niet van. En dan was er nog
iets met effecten maar daar weet Wynne wel
meer van.
Wynne was iemand, die gauw klaar stond met
zijn oordeel en zijn woorden niet altijd even
zorgvuldig overwoog. Maar nu was hij al héél
spoedig met zijn oordeel gereed.
Ik ken ze alle twee, zei hij kortaf, het zijn
een paar eerste-klas dieven en mijn opinie is,
dat Paignton tegen hen gewaarschuwd moet
worden!
HOOFDSTUK X.
Amy's geheim.
- Een paar dieven! Deze woorden, geuit
'door een gasl met betrekicing tot twee andere
gasten, lokten natuurlijk discussie uit.
Gordon Collier, die veel in Amerika gereisd
had, had iets ten gunste van Mortimer te zeggen.
Van dien advocaat weet ik niets, 't is mo
gelijk dat hij zoo slecht bekend staat als je zegt.
Ook geef ik toe dat ik over Mortimer harde no
ten heb hooren kraken in Amerika, maar ten
slotte wordt er altijd veel beweerd, waar geen
bewijzen voor zijn. Maar ik vertel jullie dat ik
weet dat Mortimer reusachtig moedig is en een
dapper man kan niet zoo slecht zijn; dat is mijn
opinie.
Collier moest natuurlijk vertellen wat hij wist
en hij deed het in weinig woorden. Een paar
jaar geleden was Mortimer, als zoovelen van
ons, bij de Yukon op zoek naar goud: een van
onzen troep, een jongen, waar Mortimer veel
mee op had, hadden wij verloren; hij was ach
tergebleven of zoo iets en het was zulk beesten
weer, dat het geen doen was naar hem te gaan
zoeken. Er werd besloten dat hij aan zijn lot
overgelaten moest worden en dat de troep ver
der zou gaan; wij hadden gebrek aan voedsel,
wij hadden eigenlijk overal gebrek aan en onze
honden stonden op het punt er bij neer te val
len; ze konden de sleden haast niet meer trek
ken. We hielden dus krijgsraad en besloten alle
maal om verder te gaan allemaal behalve
Mortimer. Wij probeerden hem te overtuigen dat
het gekkenwerk was, maar hij wilde niet luiste
ren. Hij ging alleen terug. Jullie, die nog nooit
daar geweest zijn, weten niet wat dat beteeken-
de "net beteekende vrijwel zeker de dood
maar Mortimer haalde zijn schouders op, maak
te de noodige toebereidselen en ging. Jullie kunt
vertellen wat je wilt, maar ik vind iemand, die
dat doet, hoe zijn karakter verder ook is, een
held.
Heeft hij den jongen gevonden? vroeg een
van hen.
Ja. Ik hoorde het pas maanden en maan
den later, toen ik hem weer ontmoette in Seattle.
Hij maakte er geen drukte over; lachte er om.
Hij heeft den jongen gevonden, bijna omgeko
men van kou juist bij tijds. Ze waren beiden
half doodgevroren en ze zijn ook nog door wolven
aangevallen een gruwelijke tocht was he*
voor hen en heel toevallig kwamen ze een
andere expeditie tegen. Dat is mijn verhaal, be
sloot Collier, en ik vertel jullie, dat, als ik
Mortimer spreek, hij van mij een stevige hand
krijgt.
Het verhaal had indruk gemaakt en er werd
verder niet meer over gesproken om Lord Paign
ton te waarschuwen.
Wynne, d'ie zich zoo heftig uitgelaten had, was
de eerste om zijn woorden in te trekken. Ik
had het alleen van hooren zeggen, zei hij, en
mogelijk heb ik het bij 't verkeerde eind. Ik heb
gehoord dat Musgrave geld leent tegen gruwe
lijk hooge rente aan jongelui, die door Mortimer
tot gokken verleid zijn. Een van zijn slachtof
fers heeft het mij verteld. In ieder geval: het
gaat mij niets aan en geen van ons. Lord Paign
ton is vrij om zijn eigen vrienden te kiezen.
Hij is een leuke kerel, vervolgde Reggie
Haines, en Bruce is een reuzevent. Ik zou voor
geen geld iets willen zeggen waardoor zij zich
beleedigd zouden kunnen voelen.
Collier en Kennedy waren het geheel met
hem eens en er werd verder niet over de zaak
gesproken. De kansen voor de aanstaande ren
nen om de Goodwood Cup vormden een minder
gevaarlijk onderwerp.
Na een poosje kwam Gregory Venner weer
binnen hij leek rusteloos en scheen zich niet
erg te amuseeren. Amy was te veel in beslag
genomen om met hem te dansen. En daar de
andere heeren net weggingen liet hij zich met
een zucht in een armstoel vallen.
Ondertusschen werd in de schitterend ver
lichte en rijk met uitheemsohe bloemen en plan
ten versierde hall gedanst op de zachte muziek
van een Hongaarsch strijkorkest. Doreen had
met Bruce het bal geopend; zij dansten haast
uitsluitend met elkaar. Maar nu walste Bruce
met Agnes en Doreen stond met jaloersche oogen
naast haar moeder naar het paar te kijken; ze
wist niet of ze boos moest zijn of niet.
Lady Thorndale lachte haar een beetje uit,
evenals Mrs. Coverdale, die zich bij hen voegde.
Het kan mij niet schelen, protesteerde
Doreen. Ilc wii Bruce heelemaal alleen voor
mezelf hebben van avond. Ik kan het niet uit
staan als hij met een ander danst. Ik kan er
niets aan doen, Eileen dit tegen haar zuster
als ik jaloersch ben. Dat ligt zeker in mijn na
tuur. En ik haat dat meisje.
Agnes was altijd „dat meisje" voor Doreen.
Zij kon haar jalouzie niet van zich afzetten en er
waren oogenblikkeh waarin zij zich verbeeldde
dat zij er inderdaad reden toe had. Agnes Mus
grave deed moeite om Bruce zooveel mogelijk
te ontmoeten en als zij op Wandsborough House
kwam wat niet dikwijls gebeurde nam zij
Doreen's verloofde geheel in beslag, wat na
tuurlijk een geweldige ergernis was voor die
jonge dame. En zoo nu en dan reden zij samen
in Rotten Row als zij elkaar daar ontmoetten en
Doreen, die in Londen nooit reed, vond het un
fair van Agnes om met het feit dat zij niet reed,
haar voordeel te doen.
Zij had het zich nu eenmaal in haar hoofd
gepraat dat Agnes haar een hak wilde zetten,
zoo spoedig een gelegenheid zich zou voordoen.
Met haar vrouwelijk instinct had zij al dadelijk
geraden dat de dochter van den advocaat nog
steeds van Bruce hield en er niet voor terug zou
deinzen te trachten: hem terug te winnen, als zij,
Doreen, maar uit de buurt was.
En werkelijk, Doreen's vrees was niet geheel
ongemotiveerd. Het was waar dat Bruce Paign
ton voor Agnes meer beteekende, dan andere
mannen; waar, dat zij verliefd op hem geweest
was in den tijd dat zij er bijna in geslaagd was
hem te vangen. De titel was voor haar een groote
aantrekkingskracht, om niet te spreken van den
rijkdom, die Bruce eenmaal ten deel zou vallen;
maar om Agnes Musgrave niet te zeer te kort te
doen, moet worden gezegd dat het toch hoofd
zakelijk de man was, die haar aantrok. Zij had
echt-gemeende tranen geschreid, toen alles tus-
schen hen uit was.
Al haar andere liefdehistories waren minder
ernstig geweest. Eén man was er, die haar wil
de trouwen en zij had gemeend dat zij van hem
hield, totdat, geheel onverwacht, Bruce Paign
ton weer in haar leven gekomen was en nu
wel, nu wist zij heel zeker dat zij niet de vrouw
van Roger Fleming wilde worden.
Het was natuurlijk groote dwaasheid, want
Bruce was verloofd en schijnbaar erg verliefd
en niet van plan zich opnieuw met haar in te
laten. En zij voelde een hevige antipathie tegen
Doreen Thorndale; een antipathie, die dat
begreep zij wel geheel wederkeerig was.
Wie is dat, die met Amy danst? vroeg Mrs.
Coverdale. Wat een knappe jongen, maar ik heb
hem nog nooit ergens ontmoet.
Mrs. Coverdale kwam overal en kende ieder-
en. Zij was tien jaar ouder dan Doreen; de
oudste van de familie. Er tusschen in waren drie
zoons; twee in het Leger en de d^rde nog op
de Universiteit. Eileen Coverdale was heel jong
getrouwd en haar echtgenoot bekleedde een hoo
ge regeeringspost. Zij was klein, evenals haar
zuster en heel knap. Maar laat naar bed gaan
en 't te veel meedoen aan 't society-leven nood
zaakten haar geregeld gebruik te maken van
schoonheidsmiddeltjes.
Doreen keek nu in de richting, die haar zuster
haar aanwees.
O, dat is mr. Heath, zei ze. Mr. Basil Heath.
Hij is een groote vriend van Marian en Amy;
ik geloof haast zij lachte eventjes dat zij
allebei verliefd op hem zijn. Marian wil het wel
weten, maar Amy niet.
Wie kan dat zijn, Mr. Heath? Is hij eigen
lijk wat?
Mrs. Coverdale keek door haar lorgnet, toen
Basil en Amy voorbijkwamen. Lord Paignton is
niet zoo heel erg kieskeurig. Kijk bijvoorbeeld
eens naar dat meisje Musgrave. Ik kan best be
grijpen dat je wat tegen haar hebt, Doreen, al
hoewel je toch geen recht hebt Bruce den hee-
len avond voor je zelf op te eischen.
O, Mr. Heath, dat is een heel ander soort.
Hij is van heel goede familie en kan zich over
al vertoonen, al is hij een beetje Bohémien en
niet zoo erg gezegend met aardsche goederen.
Maar ze zeggen dat hij naam begint te maken
hij is schilder.
Ik geloof dat een schilderij van hem dit
jaar in den salon geweigerd is.
Dat was dan gelukkig voor hem, merkte
Mrs. Coverdale droogjes op. Het is toen zeker
ergens anders tentoongesteld.
O ja, in een kunsthandel in Bond Stree;.
Er werd een paar weken geleden druk over ge
praat. Dat was een goed ding voor Mr. Heaïh.
Ik heb toch zoo iets gehoord. Maar de mes
jes Paignton kunnen toch een veel betere partij
doen en als ik hun vader was, zou ik ze niet zoo
met Basil Heath laten flirten. Maar Lord Paign
ton is iemand zonder verantwoordelijkheidsge
voel, hoewel hij een schat is!
(Wordt vervol^
