HET DUITSCH-ITALIAANSCH PACT De gebroken Bokaal Minister-president dr. H. Colijn begeeft zich naar Z. Exc. minister De Wilde, om van hem de portefeuille van Financiën over te nemen De Maastunnelbouw te Rotterdam vordert gestadig. Een aantal drijfpontons gereed voor de komende manipulaties met de geweldige zinkstukken. Op het vlot een duiker voor de controle Het Paterswoldsche Meer in Groningen dreigt een van zijn grootste aantrekkelijkheden en natuur schoon te verliezen, daar de zich erin bevindende veen-eilandjes door het water zóó ondermijnd zijn, dat de brokken grond alleen nog door de be groeiing bij elkander gehouden worden n. onderteekening van het Duitsch- llaliaansch pact te Berlijn. - In het midden Adolf Hitier; Mn: graaf Ciano; rechts: Von Ribbentrop FEUILLETON Kaar het Engelsch van EDNA MURRAY. 29) Een klok sloeg twee uur. Wat een eeuwig- neid nog voor het morgen was! Bruce had zijn niet-gewonden arm om Agnes heengeslagen en haar zacht naar het raam ge- troKken, dat hij geopend had; het meisje, dat op het punt stond flauw te vallen, kwam door den sschen luchtstroom weer bij. Zoodra ze zich weer beter voelde begon ze te praten over wat hun te doen stond. -- Als vader bijkomt it vu6 viel baar in de rede- Ja, zei hij, liof v. 6r ook al overëedacht. Op het oogenblik ugt hij nog te snorken, ging hij voort. Ik heb et door het luik gekeken. Ik geloof niet, dat >J, gvewond is» maar dat hij slaapt. Natuurlijk iuj ieder oogenblik wakker worden, „r,'7 dan zal hij schieten, hijgde ze. Dan het licht genoeg zijn dat hij mii kan her- maar hij zal op jou schieten, Bruce -?,;er §enade' Hij is altijd buiten zichzelf na e dronken buien. Bruce, je moet weg! 'achte en maakte een beweging met zijn hoofd in de richting van de deur kijk! W6e* ^aar ïe kunt door het raam, huUen6Un^e °Ver venslerhank en wees naar -Wezijn hier op de bovenste verdieping, mJHu ^°°Svenster vlak hieronder is van de L, u-r kantoor. Je moet naar beneden gaan, l i mtrappen en naar binnen klimmen. He 05«aj beaeden gaan?Bruce keek naar gapende diepte beneden hem. Hij was een goede bergbeklimmer en had geen last van dui zeligheid, maar dat was toch wel een beetje te bar. Het kan, zei zij koortsachtig gejaagd en makkelijker dan je denkt. Kijk eens! Zij liep de kamer door naar de brandkast en kwam even later terug met iets in haar handen. Het was een touwladder. Die heeft vader gebruikt toen hij bij Mor timer ingebroken heeft, fluisterde zij, om brieven weg te halen, die waarde voor hem had den. Je bent aan bergklimmen gewend, Bruce, het zal je wel lukken; voor mij zou het den dood beteekenen. Als je in het kantoor bent, zul je er wel uit kunnen komen; er is een glazen deur naar de gang. In ieder geval zal je veilig zijn tot Mortimer's bedienden komen om je te ver lossen. We moeten direct aan 't werk je moet nu gaan. Weer ging ze van hem weg en het volgend oogenblik voelde hij, dat zij hem iets hards in de hand duwde. Het was de trommel met de pa pieren Neem ze mee, Bruce, zei ze. Je kunt er mee doen wat je wilt, maar wees edelmoedig. Zij keek hem niet aan; zij was bezig de touw ladder te bevestigen. Agnes Ja. ik meen het, ging ze haastig voort. Je hebt je leven toch zeker voor mij gewaagd? Je bent vrij, Bruce en ik.ik zal je nooit meer lastig vallen. Ik hoop dat je met Doreen trouwt en gelukkig zult worden. Maar wees niet te hard voor mijn vader, hoe slecht hij ook is. Laat hem uit het land gaan met genoeg geld om te leven. En jij, Agnes? Wat ga jij doen? O, ikZij haalde haar schouders op. Wat komt dat er op aan? Ik heb niets om voor te leven. Wil je met je vader mee? Nee; ze schudde heftig het hoofd. Ik was toch al van plan van hem weg te gaan. Maar ik heb genoeg hersens; ik zal mijn weg wel vinden. Kijk, de ladder is klaar. Je moet gaan. Een nieuwe angst greep hem aan. Maar wat gebeurt er als je vader waklier wordt? Hij kon je wel doodschieten. Zoo dronken als hij is... Dat komt er niet op aan, riep ze opgewon den, terwijl ze hem mee trok naar het raam. De hoofdzaak is dat" jij veilig wegkomt mei je papieren. Treuzel niet langer. Brucewacht niet tot het te laat is. Maar Bruce bewoog zich niet. En zelfs als hij niet schiet, ging hij voort, hoe zal je han delen als hij je hier vindt, opgesloten in de ka mer en de papieren weg, de papieren die alles voor hem beteekenen? Hij kan me wel doodschieten. In zijn dolle woede kan hij mij wel doodschieten. Maar wat komt het er op aan? Hij mag het als hij wil. Heel kalm maakte Bruce de ladder van de vensterbank los, niettegenstaande het angstige protest van het meisje; toen sloot hij het venster. Ik blijf bij je, zei hij. Zij smeekte hem toch weg te gaan; maar hij was vastbesloten te blijven. Hij kon het meisje zoo niet alleen laten alhoewel hij zich er van bewust was dat ze zich beiden in groot gevaar bevonden. Maar hij was een Paignton: dat be- teekende dat hij wist wat ridderlijkheid was! Het avontuur zou wel eens tragisch voor hem kunnen eindigen: maar Bruce kon niet van zich verkrijgen om een vrouw te verlaten, die zijn hulp noodig kon hebben. Ik zal de trommel bewaren, zei hij opge wekt, en dat je mij die gegeven hebt, Agnes, daarvoor zal ik je eeuwig dankbaar zijn. Er moet heel wat gebeuren voor Mr. Musgrave hem terug krijgt, behalve natuurlijk, als ik geen kans krijg om er voor te vechten. Maar ik zal je niet in den steek laten, Agnes. Wij zullen hier blij ven wachten en het beste hopen. Van achter het luik kwamen snorkende ge luiden Voor het oogenblik waren ze veilig. Maar als h'-' makker werd? HOOFDSTUK XXVII. Het „geluk'' van de Paigntons. Het was aan het vooruitziende beleid van Owen Mortimer te danken, dat Bruce en Agnes zonder kleerscheuren ontsnapten uit dezen pre- cairen toestand. Mortimer had namelijk een bediende, dien hij volkomen vertrouwen kon, last gegeven om heel vroeg naar het kantoor te gaan zoo vroeg als hij met goed fatsoen kon doen, zonder argwaan te wekken en dan naar boven te gaan en een onderzoek in te stellen naar den toestand van Neville Musgrave, die zich waarschijnlijk wel niet heel lekker zou voelen. Mortimer gaf als reden voor deze be langstelling op, dat hij gehoord had, dat de ad vocaat den vorigen dag zwaar gedronken had. Als er iets niet in orde was met Bruce, had Mortimer geredeneerd, zou de verschijning van den bediende misschien van nut kunnen zijn. In ieder geval kon het geen kwaad. Norris, de be doelde bediende, was een discreet jongmensch en daarbij behoorlijk gespierd. Norris volgde de instructies van zijn patroon nauwkeurig op en toen hij de deur naar de kantoren van den advocaat op een kier vond staan, zooals Bruce haar gelaten had, werd zijn argwaan gewekt. Hij zette daarom zijn onder zoekingstocht voort Het privé-kantoor kon hij natuurlijk niet binnendringen, maar uit de ge luiden die tot hem doordrongen, maakte hij op, dat er menschen in dit vertrek waren op dat oogenblik. Bruce en Agnes hadden hem gehoord, toen hij krachtige pogingen deed om de deur te ope nen, maar ze durfden niet te roepen, daar ze niet wisten, wie daar was. Daarop ging Norris naar de slaapkamer van Musgrave en vond hem in een hoogst ongemakkelijke houding, vlak bij 't luikje in den muur, dat als „schietgat" had dienst gedaan. Musgrave was nog in diepen slaap en zijn ge zicht zag er gruwelijk en afstootend uit. Het was bedekt met bloed, dat uit zijn neus gestroomd was, ook zijn rooden baard had besmeurd en tenslotte een kleinen plas naast hem had ge vormd. Hij sliep een dronkemansslaap, wat Nor ris afleidde uit het negatieve resultaat van de pogingen om hem wakker te krijgen. Inmiddels had Agnes het gewaagd om door het schietgat te kijken en met een uitroep van vreugde herkende zij den indringer. Dat was een vriend, die hulp kwam brengen! De vreese- lijke nacht was voorbij: de morgen had uitkomst gebracht. Ze vertelde den bediende van Mortimer in groote trekken wat er aan de hand was en gaf hem instructies om hun bevrijding te bewerk stelligen. Deze werden uitgevoerd zonder dat Musgrave eenig besef had, van wat er gebeurde. Deze laatste werd op het bed gedeponeerd en een knecht werd gealarmeerd, een. knecht, die gewoon was met hem om te springen als hij een te overvloedig gebruik van alcohol had gemaakt. Hij zal zoo wel verscheiden uren blijven liggen, was het oordeel van dezen deskundige en het klonk als muziek in de ©oren van Agnes en Bruce. Samen verlieten ze vroeg in den morgen het kantoorgebouw en reden direct naar Eaton Square, waar Bruce het meisje achterliet in de hoede van Marian, terwijl hij zelf, met de kost bare documenten-doos bij zich, haastig naar de kamer van zijn zieken zwager ging, waar hij wist dat zijn komst in spanning verbeid werd. Hij ontsloot de trommel met den sleutel, dien Agnes hem gegeven had en zette ze op het bed, zoodat Mortimer zelf den inhoud kon onderzoe ken, wat deze deed met van opwinding bevende handen. ''Slot volgt.) De afgetreden minister van Financiën, mr. De Wilde, neemt alvorens te vertrekken afscheid van zijn kamerbewaarder De .zeepkisten -derby op de baan van het voormalige „Crystal Palace te Londen had de onverdeelde animo van de jeugd. De deelnemers aan den start Graaf Ciano, de Italiaansche minister van Buitenlandsche De officieele opening en ingebruikneming van de „Bernhard-kazerne" op de Vlasakkers te Amersfoort Zaken, in gezelschapsman collega^ Von Ribbentrop bij zijn werd Maandag d()or la|rijke autoriteilen bijgewoond

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1939 | | pagina 5