Hl
MENU VAN DE WEEK
Recept'
en
K.ORT VERHAAL
Vrouwen
Nieuwe Uitgaven
V..R IJ D A G.. .26 M F, T -1939
Pinksterfeest
TESTEREN hefc feest van het stra
lende lenteweer, wanneer het voorjaar
z'n allerschoonst is, wanneer boomen,
°fn en planten hun allerprachtigste
frisch gewasschen, hebben
*«3rfcpn wanneer een streelend koeltje
aanSe, tó hevige warmte komt verdrijven.
eeö iliipn de meesten van ons zich Pink-
Z0°n voor- Kerstmis brengt vaak slecht
6 pn hoewel wij altijd hopen op een „tra-
weer:JpiP witte Kerst" is dat heelemaal niet
traditioneel, of het moest op de plaatjes
200 mant het is maar bij uitzondering zoo.
^n'hpn kennen wij ook bijna steeds met
P tniur weer, en zooals wij het dit jaar
u 'a hpbben in de Paaschdagen, voelen wij
f?^ipmaal als een ongelooflijk meevallertje.
Lar Pinksteren ja, dat moet mooi, stra-
w weer meebrengen, dat hoort er nu een-
bii niets is zoo teleurstellend als een
maïfTende pinksteren. We hebben immers
innen allemaal al klaar, en die zijn
onfcteld on veel buiten zijn, of we nu onzen
in den tuin willen doorbrengen of dat we
fietstocht gaan maken, of we nu op reis
n of een middag aan het strand gaan
Keren, allemaal hopen wij op mooi voorjaars-
Wvn toch hoe uithuizig onze plannen
mkschien ook zijn, hoe vroeg wij misschien
T™ nad gaan, hoe druk onze Pinksterdagen
misschien ook zijn bezet, hoeveel heerlijk
S rh gezond en opgewekt genoegen wij ons
misschien ook van die dagen voorstellen
Sis 't goed, dat wij ons bij al die oppervlak
ke met bezinnen op de Pinkstergedachte, op
St ware geluk dat door de uitstorting van
den heiligen geest voor de menschen is weg-
Angstig-versch in het geheugen liggen ons
no* de spannende Paaschdagen met hun on-
verwacht-prachtige voorjaarsweer, waarvan
iedereen genieten kon maar die een som
beren gloed kregen, een zwaren druk dooi
den gespannen internationalen toestand. Hoe
duidelijk bleek toen opnieuw dat stralende
voorjaars-Paaschdagen alleen niet voldoende
ziin om een feest onbezorgd en vol vroolijk-
vjid te vieren, maar dat er grooter vertrou
wen, meer uitzicht op een onwankelbare trouw
noodig zijn om ons innerlijke vrede te schen
ken, dan alleen mooi weer, vacantiedagen en
wat'geld in de portemonnaie.
Bezint u daarom op de Pinkstergedachte en
voedt het vertrouwen daarmee in de toekomst,
niemand kan het zoo druk hebben, of zij heeft
wel even tijd om tot zichzelf te komen.
Krijgt u het huis vol logé's, laat ze dan
maar eens even hun eigen genoegen zoe
ken, zij zullen u er zelfs nog dankbaar voor
ziin ook.
Moet uw hulp vrijaf hebben met Pinksteren
en heeft u daardoor de handen vol met uw
drukke gezin? Laat de kinderen dan maar
eens ever. aan hun lot over, dan moeten zij
maar leeren om niet voor alles moeder bij de
hand te hebben.
Gaat u al vroeg in den morgen, of mis
schien Zaterdag al, er op uit, en komt u pas
laat op Tweeden Pinksterdag thuis? Zelfs in
een hotelkamer kan men wel eens even tot
zichzelf komen, en zelfs wanneer wij een groo-
ten fietstocht op het programma hebben
staan, behoeft er toch niet den heelen dag
domweg doorgereden te worden, zonder dat
men eens ontspannend op z'n rug in de vrije
natuur kan liggen.
Brengt u uw dag door op het water of
.langs den grooten weg, in de duinen of langs
de stille boschpaadjes, op een klein balcon-
- netje,'het eenige „buiten" dat uw. woning
heeft, of in een mooien bloementuin, bedenk
dat er altijd gelegenheid is om den inner-
lijken vrede te beleven, waar u ook bent, wat
u ook doet.
En denk dan niet: dat is alleen maar good
voor anderen, die gewend zijn, de christe
lijke feestdagen op de traditioneele manier
te vieren, dat kan ik toch niet beleven. Want
dat is niet waar, iedereen kan dit alles in zich
opnemen en ondergaan, als wij ons er maar
voor willen openstellen.
En dan is Pinksteren niet maar alleen zoo'n
paar vrije dagen, die we zoo feestelijk mogelijk
willen doorbrengen maar dan is het een
echt Pinksterfeest het Pinksterfeest van 1939
met de spanningen op den achtergrond en het
geluk in ons gemoed.
KOOLZUUR ALS CONSERVEERINGS-
MlüDEL.
De vaste regels voor het conserveeren van
levensmiddelen zijn altijd geweest: koel bewa
ren, dooden der bacteriën door hitte en dan van
de lucht afsluiten. In den laatsten tijd is een
nieuwe factor hierbij gekomen, nl. het koolzuur.
In vele groote steden in het buitenland, waar
gedurende de wintermaanden volop versch fruit
vleesch en visch wordt gevraagd, is het aan de
koolzuur-conserveeringsmethode te danken, dat
deze voorziening mogelijk is. Onderzoekers heb
ben nl, uitgemaakt, dat levensmiddelen, die door
koude lucht versch gehouden werden, nog veel
langer goed blijven, indien ze in sterk koolzuur
houdende lucht worden bewaard. Sommige fruit-
i°°4 n k,v' blijven onder deze behandeling V/2
kast. Bederven van fruit geschiedt nl. niet alleen
tot 3 maal zoo lang versch als in de gewone ijs-
uoor de inwerking van bacteriën, maar vooral
floor het voortgezette rijpingsproces. Dit nu
wordt in sterk koolzuurhoudende lucht zeer aan-
erkelijk vertraagd. Het is bewezen, dat tijdens
mt proces de gassen, die'rijpende vruchten-in de
lucht uitstooten, ook andere vruchten aantas-
tem Dit besmettingsproces" is in sterk kool
zuurhoudende lucht lang zoo gevaarlijk niet.
JK8* in lucht met 10 pet. koolzuur
bel zoo lang goed; bij visch wordt in een at-
Pet- koolzuur het bederf tot op
9n n (-1 li?perkt- Eieren behouden bij 15 tot
pet. koolzuur veel beter hun speciaal aroma.
Wie breit er mee?
Zondag:
Kalfshersenen in
schelpen
Biefstuk
Peulen
Aardappelen
Koffiepudding met.
vanillesaus
Maandag:
Kerrysoep
Roastbeaf
Andijvie
Aardappelen
Rabarber
Dinsdag
Schotel van bloem
kool met ham en
kaassaus.
Aardappelen
Beschuit met,
bessensapsaus
Woensdag:
Gepaneerde kalfs-
lappen
Spinazie
Aardappelen
Broodpudding met.
citroensaus
Donderdag:
Runderrolletjes
Gestoofde sla
Aardappelen
Schuim-omelet
Vrijdag:
Schotel van hard
gekookte eieren met.
aardappelpuree
Kropsla
Botersaus
Rijstebrij
Zaterdag:
Macaroni met witte
saus en kleine
gehakt-balletjes
Flensjes met gember
VEGETARISCHE MAALTIJDEN.
1. Spinaziekoekjes
met kaas
Pommes frites
Kropsla
Griesmeelschotel
2. Gekookte eieren
Slierasperges
Gesmolten boter
Aardappelen
Rijstpudding met
gestoofde kersen
3. Aspergesoep
Gestoofde sla in vuur
vasten schotel met
bruine boter
Aardappelen
Gort met pruimen
4. Groentesoep
Rijst met gestoofde
tomaten
Pannekoeken.
kui5ie tips voor de huisvrouw.
Aardappels
ftlv aUeen een goed voedsel, maar kunnen
bruikt V°°r anc^ere doeleinden worden ge-
stpw^ar kookwater in een flesch, het is uit-
fferoi ^schikt om vlekken van uw keuken-
gerei te verwijderen.
Koperen handvatten,
wor)u,enz'' boeven b.v. lang niet zoo vaak te
flinV a.2e?.oetst> als we ze van tijd tot tijd eens
aardappel^7013 me^ een door bidden gesneden
En uw pannen
blijven van ketelsteen, als u er gere-
«Welen in kookt!
houdt «-♦ j Frissche bloemen
®ePSewo^mdSel^PaSSing Vm
de koot 6en ^e'n ^eP pannetje met water aan
voa i/o s*ee.k de stelen van uw bloemen hier
11 y„i Sniid daarna de „gekookte" deelen
u-U, ,J~W Vaas met frisch water, waar u een
ïi zult aan hebt toegevoegd,
verbaasd zijn over het resultaat!
Kalfshersenen in schelpen.
Benoodigdheden 8 a 10 stuks)Pl.m. 3
ons kalfshersenen, 10 gr. zout per L. water, ui.
wortel, peterselie. 2>/s d.L. bouillon, 30 gr.
bloem, 30 gr. boter, peterselie, citroensap, pe
per, zout.
Bereiding: De hersenen tot het bereiden in
water zetten, zooveel mogelijk van vliezen en
bloedvaten ontdoen, wasschen en opzetten met
koud water. Als dit kookt, het water afgieten,
de hersenen afspoelen en nu gaar koken in
ruim water met zout en een stukje ui, wortel
en peterselie. Kooktijd pl.m. 20 minuten. De
hersenen in kleine bolkjes snijden. Een saus
maken van boter, bloem en bouillon en hierin
de hersenen even stoven. Op smaak afmaken
met peper, zout, en citroensap en overdoen in
beboterde schelpen. Een dim laagje fijn, licht
paneermeel er over strooien, een paar kleine
klontjes boter er opleggen en de schelpen m
den oven goed heet laten worden (pl.m. 10
minuten). Ze opdienen op een schotel, be
dekt met een vingerdoekje en garneeren met
een takje peterselie.
Spinaziekoekjes met kaas.
Benoodigdheden: Va pond spinazie, 1 pond
gekookte aardappelen, 1 ei, 150 gr. geraspte
kaas, zout, peper, noofc( eiwit en paneermeel,
frituurvet.
Bereiding: De spinazie uitzoeken, wasschen,
goed uit laten lekken en door den molen ma
len. De gekookte aardappelen eveneens ma
len en vermengen met de spinazie, het ge
klopte ei, de geraspte kaas en wat peper,
noot en zout. Is de massa niet samenhangend
genoeg, dan een beschuit of nog wat aardap-
pelkruim toevoegen. Van deze massa koekjes
vormen, deze, paneeren en in heet frituurvet
vlug bruin bakken. Opdienen met pommes
frites en kropsla, of tomatensia.
De Afspraak.
door BEP ANDREAS.
ET was een stralende lentemorgen, die
Paul Verstraeten naar buiten lokte. Hij
was met verlof uit Indië en genoot van
het Hollandsche klimaat vol afwisse
ling. Hij besloot een flinke wandeling te gaan
maken en daarna zijn ouden vriend John van
Amstel op te zoeken.
In de beste stemming belde hij bij de Van
Amstel's aan.
Zou hij zijn vriend erg veranderd'vinden?
peinsde Paul. John was tijdens Paul's verblijf
in Indië getrouwd en naar men zei met een
heel knap vrouwtje. Zou hij nu minder ver
strooid zijn dan vroeger? Paul herinnerde zich
nog tal van grappige gebeurtenissen waartoe
de verstrooidheid van John aanleiding had ge
geven.
Maar John bleek niet veel veranderd te zijn
en toonde zich zeer verheugd zijn ouden vriend
terug te zien. Gedoken in diepe clubfauteuils
zaten zij al spoedig oude herinneringen op te
halen. Tenslotte kon Paul zijn nieuwsgierig
heid niet meer bedwingen. „Ben je nog altijd
zoo verstrooid, John?"
„Ja zeker, dat is nog steeds een van de euvels
waaronder ik gebukt ga", bekende John
lachend. „Ik zal je daar eens een sterk staaltje
van vertellen.
Het is nu al weer jaren geleden, lang voor
dat ik getrouwd was en ik Mary nog maar nau
welijks kende. We hadden afgesproken elkaar
's avonds in het Vondelpark te ontmoeten. Je
weet vanouds dat ik nogal romantisch ben
aangelegd. Daarom stelde ik me dus veel van
deze ontmoeting voor. En natuurlijk, verliefd
als je dan bent, was ik al lang voor den afge
sproken tijd aanwezig. Wat duurt de tijd lang,
als je op iemand wacht! Eindelijk was het dan
acht uur geworden, maar wie er verscheen,
Mary niet. Nu ja, ik zou een beetje geduld moe
ten hebben, want ze kon zich natuurlijk best
iets verlaat hebben. Je weet het, vrouwen zijn
bijna altijd te laat. Het werd echter kwart over
acht, half negen, en nog steeds kwam het
meisje mijner droomen niet opdagen. Ik had
al eens een gesprek aangeknoopt met een een
zamen wandelaar om op die manier wat af
leiding te zoeken. Maar die had natuurlijk al
gauw door, dat ik op een meisje wachtte en
keek me af en toe eens meewarig aan. Op die
punten zijn mannen nogal solidair. Dat maak
te me tenslotte nog veel kregeliger en de man
kon geen woord meer uit me krijgen.
En eindelijk, toen ze om negen uur nog niet
was verschenen, gaf ik den moed op en besloot
maar naar huis te gaan.
Intusschen was mijn stemming er natuur
lijk allesbehalve op verbeterd en ik nam me
dan ook voor Mary een woedenden brief te
schrijven en haar meteen te laten weten, dat
het tusschen ons vérder maar uit moest zijn.
Zoo gauw ik op^nijn kamer was, begon ik
haar tè schrijven eh ik deed dit verre 'van
vriendelijke epistel nog dienzelfden avond op
de bus. Natuurlijk volgde er toen een vrijwel
slapeilooze nacht en ik werd heen en weer ge
slingerd tusschen de meest tegenstrijdige ge
voelens. Nu eens vond ik mezelf een geweldig
flinke kerel, dat ik 'Mary zoo flink de waar
heid had gezegd, dan weer maakte ik mijzelf
de heftigste verwijten, omdat ik haar zoo'n
onhebbelijken brief had geschreven.
Den volgenden morgen kwam ik met bar
stende hoofdpijn op kantoor, als gevolg van
den slapeloozen nacht. Gelukkig belde Mary
mij op en feitelijk was ik al weer verteederd
toen ik haar stem hoorde. Maar je zult kun
nen begrijpen dat ik me niet bepaald prettig
voelde, toen ze heel kalm alleen maar vroeg:
„Zeg John, ik heb je brief ontvangen: ik
begreep er eerst niets van maarneb je er
heelemaal niet aan gedacht dat we voor Dón-
derdag een afspraak hadden gemaakt en vol
gens mij was het gisteren Woensdag!"
ANECDOTES OVER ZANGERESSEN.
Van de beroemde coloratuurzangeres Catha-
rina Gabrielle wordt verteld, dat ze de mooi
ste stem van de 18e eeuw had.
De zangeres was een Napolitaansche en de
koning van Sicilië beschouwde haar, toen zij
eens een tijdlang te Napels vertoefde, als zijn
onderdaan, die zijn bevelen moest gehoor
zamen.
Door een adjudant liet hij haar opdragen,
op 'n feest ten hove te verschijnen en gasten
„met haar liederen te vermaken". Catharina
was woedend! Ze verscheen inderdaad, maar
zong met opzet slecht. De koning ontstak
hierover zoozeer in toorn, dat hij met de ge
vangenis dreigde, als zij niet beter haar best
deed.
Catharina Gabrielle was echter voor geen
kleintje vervaard. Ze nam den vorst van het
hoofd tot de voeten op en antwoordde zoo
luid, dat de heele zaal het hooren kon
„Majesteit, ik ben Catharina Gabrielle. Mij
kunt u wel aan het huilen, maar niet aan
het zingen maken!"
Toen de werldvermaarde zangeres Adeline
Patti in het huwelijk trad met graaf Rossi,
wekte dit in de salons van het derde keizer
rijk groote opschudding.
De upper ten van het hof van Napoleon
in wilde de zangeres niet als gelijkwaardig
erkennen en men mompelde iets over „boy
cotten".
Toen het echtpaar echter van de huwe
lijksreis terugkwam, ontving de geheele elite
een kaart met de woorden: ..Graaf en Gravin
Rossi noodigen u uit. bij de inwijding van
hun huis tegenwoordig te willen zijn". En
daaronder met kleine lettertjes: „Mevrouw
Adeline Patti zal zingen".
Niemand dacht erover, weg te blijven!
ONZE LANGE KINDEREN.
't Lijdt geen twijfel, dat het menschengeslacht
in de laatste tientallen jaren veel grooter is ge
worden. Onze grootouders waren tien tegen één
kleiner dan wij. Achttienjarige jongens, die 1.85
M. lang zijn, zijn volstrekt geen zeldzaamheid
meer. Maar onze kinderen groeien ook sneller!
Dokters hebben aan de hand van statistieken
vastgesteld, dat de kinderen sedert den wereld
oorlog veel sneller gegroeid zijn. Meer dan de
helft der dertienjarige kinderen in de West-
Europeesche landen bereiken een lengte, die
voor den oorlog de 15- tot 16-jarigen hadden,
't Verschil is gemiddeld 13 c.M.
Dit eigenaardige verschijnsel, dat zoowel bij
meisjes als jongens wordt geconstateerd, is on
getwijfeld een gevolg van de veel gezondere le
venswijze (sport, buitenlucht, fruit- en vitami-
nenrijk voedsel).
Evenals vroeger zijn er echter nu ook nog al
tijd kinderen, die uit hun kracht groeien. Ze
schieten plotseling „als een asperge" de lucht in.
Dif verschijnsel'is niet zonder gevaar en met
zulke kinderen moeten we zeer oppassen. Er
komt in deze jaren zooveel nieuws op hen aan
stormen, er moet lichamelijk en geestelijk zoo
veel worden opgebouwd, dal het licht kan ge
beuren, dat ze roofbouw drijven mei him krach-
ten.
Jongens en. meisjes tot 18 jaar hebben veel
slaap noodig. Vergeten we niet, dat het of
schoon misschien een hoofd grooter dan wij
nog echte kinderen zijn en dat ze ook in dit
opzicht niet als volwassenen mogen worden be
handeld. Hier is maathouden vereischt!
Ook onze meisjes zijn er beter aan toe dan
voor den oorlog, 't Hoofdpijnmeisje is wel bijna
geheel uit onzen gezichtskring verdwenen en in
geheel Europa nemen de vrouwenziekten op
verbluffende wijze af.
Doch juist in de ontwikkelingsjaren zijn alle
sportexcessen buitengewoon gevaarlijk! Een
harmonische training van lichaam en geest zij
ons doel met onze snel opgroeiende meisjes?
aan den opbouw
Mevrouw A. E. Talens-Ebbens
wijst een weg tot zelfverwerke
lijking.
Mevr. A. E. TalensEbbens.
Vandaag nu de lente volop bloeit in par
ken en tuinen neem ik u mee naar Apeldoorn,
de woonplaats van mevr. A. E. Talens-Ebbens.
Vier. aspecten van vrouwen aan den opbouw
mocht ik u laten zien: de dynamisch-strijdende,
de met het verstand- ontledende en zoekende,
de vrouw die volgt de kreet van 't hart en de
vrouw die worstelt in de stilte van het gezins
leven.
In een groote, lichte kamer, die een sterken
indruk geeft van ruimte en helderheid, komt
mij mijn gastvrouw tegemoet. En onmiddellijk
worden hart en hoofd beide getroffen door deze
verschijning: een rijzige gestalte, onberispelijk
gekleed, wèlverzorgd, een echte vrouw. Maar
ook de harmonisch schouwende mensch die zoo
eenvoudig vertelt van haar werk.
Hoe bent u er toe gekomen, uw kruistocht-
arbeid te beginnen?
Ik zou misschien kunnen zeggen: zoo maar,
maar dat is geen antwoord. Ik bedoel: de aan
leiding was zuiver persoonlijk.
Ik had jaren geleden een moeilijken tijd, zoo
als ieder die wel in haar leven heeft en wor
stelde' om er geestelijk bovenuit te komen.
Toen zag ik ook het getob en geworstel van
de menschheid, vooral ook de worsteling van de
vrouwenziel om boven de verstikkende duister
nissen en belemmeringen van deze wereld uit,
te grijpen naar vrijheid, waarheid en gerechtig
heid.
Ik zag die worsteling en ik zag ook den uitweg.
Maar deze gansche rijkdom van gedachten, die
mij als een genade was gegeven, moest door het
verstand heen,- wilde hij voor anderen bevatte
lijk worden. Hiervoor had ik geen boeken noo
dig en behoefde ik niet in de wereld en bij de
menschen in de leer te gaan. Het was eerste-
handsch kennis, die ik in rust innerlijk verwer
ken en doorgeven moest.
Zoo schreef ik allereerst in 1926 een boekje;
getiteld „De opvoeding onzer meisjes in verband
met de toekomstige taak der vrouw". En daar
na verscheen in 193Ö mijn „Moderne Vrouwen
kruistocht". In dit boek, dat veel weerklank
heeft gevonden, stelde ik mij ten doel, de we
gen aan te geven, waarlangs zich de geestelijke
ontwaking, de innerlijke zelfontwikkeling der
vrouw zal moeten voltrekken.
Ik zag hoe de vrouw in voorbije tijden, in
onbewuste navolging van den man, ongemerkt
aan haar eigen en hoogste roeping is voorbij
gegaan. Daardoor is onze samenleving in een
zijdige mannelijkheid, in materialisme en stof-
geloovigheid, in verstandsaanbidding, geestes-
vervreemdheid en menschelijke zelfverzekerd
heid vastgeloöpen. En daarom wacht de ontred
derde en ontwrichte menschheid onbewust op
de geestelijke ontwaking der vrouw.
U bedoelt op haar geestelijke emancipatie?
Juist. De maatschappelijke emancipatie
heeft hiervoor de voorwaarden geschapen. Toen
werd zij van enkel-vrouw tot een persoonlijk
heid, van enkel-huisvrouw tot een maatschap
pelijk mensch, waardoor zij thans zoowel huis
gezin als maatschappij op specifiek vrouwelijke
wijze zal kunnen dienen.
Dan zal door den bewusten invloed der
vrouw in onze vermannelijkte samenleving het
innerlijk contact worden hersteld tusschen het
mannelijke en het vrouwelijke levensprincipe.
Zien we niet reeds overal het doorbreken van
een nieuwen geest, welke zich uitleeft in stroo
mingen van opbouw, goeden wil en mensch-
heids-dienst? En zijn het niet vooral de vrou
wen, die zich in den nood der tijden omtrent
haar roeping bezinnen?
Mag ik u in dit verband yragen, of u ook
Deze week een flatteuze baret.
het nieuw-feminisme beschouwt als zulk een
opbouwende strooming?
Zonder eenigen twijfel. Ik ken Famke per
soonlijk en heb groote waardeering voor haar,
maar toch kan ik niet geheel met haar mee
gaan.
Met mevr. Miolée-Riem Vis, de bekende
organisatrice van den jaarlijkschen Vrouwen
Vredesgang organiseerde ik samen, wat wij
noemden, den Vrouwenkruistocht. U kent mis
schien wel onze verschillende brochures?
Ik ken ze en heb er reeds jaren geleden
van genoten. Die brochures, samen met uwe
boeken en tijdschriftartikelen brachten mij op
de gedachte met u te gaan praten.
Kunt u die Kruistochtgedachten in het
kort voor mij samenvatten?
Zeker, de Vrouwenkruistocht is van mee
ning dat de vrouwen in de voorbij tijden niet
op haar eigen post in het leven hebben ge
staan. Daardoor is eerierzijds een zekere achter
stand ontstaan in het huisgezin, en heeft de
vrouw anderzijds verzuimd om de maatschap
pij met specifiek vrouwelijke waarden te ver
rijken.
De Vrouwenkruistocht wil thans dit tekort
inhalen:
lo. Door de maatschappelijke en geestelijke
beteekenis van huwelijk en huisgezin te verhoo-
gen.
2o. Door den positieven invloed der vrouw in
de maatschappij te verhoogen.
Ziedaar de Vrouwenkruistocht in een no-
tedop.
Twee jaar lang heeft de kruistocht openlijk
propaganda gevoerd, thans werken zijn geest en
gedachten door persoonlijk contact en in stilte
verder.
De geestelijke ontwaking, de zelfontwikke
ling en zelfverwerkelijking der vrouw, zooals de
Vrouwenkruistocht dit bedoelt, is vredeswerk
bij uitnemendheid.
Het zal in onze samenleving evenwicht en
dus vrede scheppen tusschen het mannelijke en
het vrouwelijke beginsel van den geest der
menschheid. waardoor de volmenschelijke geest
op aarde zal regeereii. Daarom is de geestelijke
emancipatie der vrouw de noodzakelijke voor
waarde en het onfeilbare middel voor een blij-
venden wereldvrede.
Heel rustig en zonder verheffing van stem.
maar met een rotsvaste overtuiging klinken deze
woorden, die in alle toonaarden over de we
reld zingen: de nieuwe mensch wordt geboren.
De rustige, stille vrouw tegenover mij is er
an overtuigd, dat een nieuwe aarde zal op
staan uit de verwarring en de duisternis, dat
een nieuw tijdperk zal aanbreken, waarin de
geest zal regeeren over de stof. En haar stem
is wel een zeer zuiver geluid in het koor, dat
de toekomst tegenklinkt.
R. DE RUIJTER-v. d. FEER.
Van een lezeres ontvingen we het verzoek,
een patroon te geven voor een gebreide baret.
Hieraan.voldoen we gaarne, want.alle modes
t,en spijt blijft de baret zich handhaven. Altijd
weer duikt zij op en weet zij te flatteeren, zij
het dan eenigszins aangepast wat kleur en model
betreft. Voor dezen zomer dragen we onze baret
bij voorkeur in hemelsblauw, roze of zachtgeel
en daar we bij het afgebeelde modelletje nóg
een kleur moeten kiezen als garneering, zal deze
bij de eerste kleur bijv. wijn of lakrood, diep
blauw of bijv. wit bij de twee overigen zijn.
Ongeveer 50 gram wol hebben we noodig plus
een eindje leerbies; wellicht hebben we van bei
de materialen nog restjes liggen en het is nu
een prachtige gelegenheid deze op te maken.
Om ieder in de gelegenheid te stellen dit mo
delletje te maken, hebben we ons niet gehouden
aan een bepaald materiaal, doch de handleiding
voor alle soorten wol (en ook zijde of breikatoen)
geschikt gemaakt.
Op naalden, passend bij ons materiaal, zetten
we 20 st. op en breien deze in heen en weer-
gaande toeren gewoon recht. Hebben we hierin
een stukje, dan trekken we de naald eruit en
meten, hoe breed de 20 st. geworden zijn, het
geen we noteeren. De eerste steen is nu gelegd,
want de basis voor ons werkje hebben we op
deze manier gevonden. De baret wordt begonnen
met het breien van een groote cirkel, waaraan
dan later de rand, die op het hoofd moet aan
sluiten, wordt gebreid. We meten nu even, hoe
groot we de cirkel wenschen door de centimeter
dwars over het hoofd te leggen. We hebben dan
de middellijn en hiervan moeten we nu de helft
van het aantal centimeters deelen door het aan
tal centimeters van ons lapje van 20 st. De uit
komst vermenigvuldigen we met 20 en zetten dit
aantal st. op. Het breiwerk kan nu beginnen: het
opgezette aantal steken moet nu rond gebreid
worden, waarvoor we steeds 17 st. noodig hebben
die daarbij recht gebreid worden, dus zonder
motief. Onze baret op de foto heeft een motief
van 3 recht 3 averecht, dat na elke 2 nld. naar
de buitenzijde van de cirkel verspringt. De
gerstekorrel is ook een erg aardig motief, terwijl
het ook een mooi resultaat geeft om steeds gaat
jes in dit gedeelte te breien. Na dit inleidinkje
dan het recept voor de le nld.: de naald uit-
brienen in het motief tot op 17 st. na, deze recht
breien. De 2e nld.: eerste 17 st. recht, de naald
uitbreien in het motief. De 3e nld. als le, echter
laten we de laatste 5 st. op de naald staan en
keeren het werk om voor de 4e nld., waarvan we
de eerste 12 st. recht breien en de overige weer
in het motief. De 5e nld. als le en nu 9 st. laten
staan, werk omdraaien cn 8 st. recht breien, de
overigen weer in het motief. De 7e nld. als le en
13 st. laten staan, omdraaien 4 st. recht, verder
uitbreien in het motief. Bij de 9e nld. laten we nu
alle 17 st. staan, zoodat we in de 10e nld. alleen
de steken van het motief te breien hebben. Het
breiwerk herhaalt zich op deze wijze steeds van
de eerste naald af, zoolang, tot we een mooie
platte cirkel hebben gekregen en afgehecht kan
worden. De rand kan nu aangebreid worden en
hiervoor halen we aan de goede zijde van het
werk langs den geheelen buitenomtrek met een
breinaald de lusjes op, welke we als steken
recht gaan breien. Bij de 12e nld. gekomen wordt
op iedere 9 st. één steek weggeminderd door
eenvoudig 2 st. samen te breien, hetzelfde her
haalt zich bij de 18e nld. op de 8 st. en bij de 22e
nld. op de 7 st., waarna wc doorbreien tot we de
vereischte breedte hebben gekregen. Na het af
kanten persen we het werk onder een vochtigen
doek aan de verkeerde zijde op en naaien de
baret dicht. Op den verbindingsnaad rijgen we
het vroolijke glanzende leerbiesje, dat met een
zwierig strikje dichtgeknoopt wordt. Met een
draad rijgen we tenslotte de toeren in het midden
bij elkaar en leggen hierop aan de verkeerde
zijde een stevig knoopje.
NORA HAN A.
M. Sluyser en Fred. Thomas: Twaalf
burgemeesters. Vijfhonderd jaar
Amsterdam.
Uifc de vele burgemeesters, die Amsterdam
bestuurden hebben de schrijvers twaalf krach
tige figuren uitgekozen. Het z.ijn: Jacob Brase-
man van den Anxter (Middeleeuwen); Joost
Buyck Sybransz en Corn Pietersz. Hooft (Zes
tiende eeuw); Willem Backer, Coenraad van
Beuningen,' Nicolaas Wltsen (Zeventiende
eeuw); Pieter Cornells HasseQaer (Achttiende
eeuw); Willem Joseph van Brienen van de
Groote Lindt, Willem Daniel Cramer, S. A. Ve
iling Meinesz (Negentiende eeuw); J. W. C.
Teilegen, W. de Vlugt (Twintigste eeuw). De
laatste is beschreven door H. Burger.
De schrijvers hebben er naar gestreefd van
de door hen behandelde figuren een schets te
geven in de lijst van den tijd, waarin zij leef
den. De lezer krijgt op deze wijze als het ware
een overzicht van den ontwikkelingsgang van
de hoofdstad. Het boek leert ons tevens hoe
elke periode weer haar eigen problemen met
zich mee bracht en hoe deze door de
respectievelijke stadsbestuurders ter hand wer
den genomen.
Dit aantrekkelijke en goed verzorgde werk,
dat een aantal Interessante portretten en af
beeldingen van gebouwen en gebeurtenissen
bevat, is een uitgave van Andries Blitz te Am
sterdam.
Bij de Uitgevers Mij. Edito te Hillegom is
verschenen „Zo mooi als zonneschijn", een vre
desspel voor de jeugd, bewerkt door W. Blom
berg-Zeeman, naar het gelijknamige sprookje
van Ida Heijermans.
Bij den uitgever J. Philip Kruseman te Den
Haag zijn verschenen „Wie doodde Crystal
Hatterick?" door Mignon G. Eberhart, „De
dwaze wereld", door E. W. Savi, en „Kruit
damp" door Jackson Gregory.
Zr. G. Schoehuys, verloskundige, schreef een
boek over „Kraamverpleging"; het werd uitge
geven door de fa. Joh. de Heer en Zn. te Rot
terdam.
Bij de N.V. Brusse te Rotterdam is versche
nen „Meesters der muziek" door De. K.
Bernet Kempers,
