De Schat in de Woestijn
Z. K. H. Prins Bernhard neemt in de Willem lll-kazerne te Amersfoort de herinneringsmedaille in ontvangst, welke werd uit
gereikt na afloop van den tweedaagschen militairen prestatietocht, waaraan de Prins deelnam
Speciale gasmaskers voor paarden zijn
op last van den Engelschen veterinairen
dienst geconstrueerd Een der apparaten
wordt gedemonstreerd
Het vertrek van
H. M. de Koningin
uit Brussel Staande
in den trein neemt
onze vorstin af
scheid van Z. M.
Koning Leopold
De ramp van den Amerikaanschen onderzeeër .Squalus".
De aankomst van den laatsten groep geredden te Ports
mouth, de Amerikaansche marinebasis, na de sensationeele
redding op den bodem van den oceaan
H. M. de Koningin keerde Vrijdagmiddag van Haar be
zoek aan België te 's Gravenhage terug. De aankomst
aan het station
Minister mr. M P. L Steenberghe opende Vrijdag te IJmuiden het nieuwe kantoorgebouw
der Ver. van Reeders van Visschersvaartuigen en bezichtigde o.m. verschillende be
drijven
Schietoefeningen aan boord van H. M. S. -Repulse" als onderdeel der
oefeningen van de Engelsche Home Fleet, welke thans gehouden worden
FEUILLETON
Naar het Engelsch van
HECTOR JENNINGS
Nadruk Verboden.
3)
Mijn werkelijk op zee zijn h'eeft alleen
maaT bestaan in uitstapjes over het Kanaal
toen ik een jongen was. Toch ben ik tamelijk
goed op het water thuis. Ik kan beter met
een klein jacht omgaan dan de meeste jonge
lui. Mijn ervaring is beperkt tot een meer,
maar op die kleine schaal is ze volkomen. En
ik heb mezelf de beginselen der stuurmans
kunst geleerd als tijdverdrijf.
Ah!
De baron drukte in die eene lettergreep
zoowel verrassing als bevrediging uit. Royson
beschouwde zijn gastheer wat nader en kwam
tot de slotsom, dat er eigenschappen scholen
in die lange tengere, overdreven gesoigneer
de persoonlijkheid, die hij eerst niet had
ontdekt. Von Kerber was knap, met iets van
de waardigheid en veel van het agressieve van
een roofvogel. Zijn slank lichaam was goed
gebouwd. Zijn gespierde handen wezen op
onvermoeide kracht. Indien Royson gehoord
had, dat hij een meester op den degen was,
zou hij het geloofd hebben.
Neem me niet kwalijk, als ik me in uw
privé aangelegenheden schijn te dringen, zei
hij, maar afgaande op uw eigen woorden, bent
u hoe noemt u dat?
In moeilijkheden? Ja!
Wat? U spreekt Duitsch, of is het
Fransch? i
Een beetje Duitsch. In het Fransch kan
ik me verstaanbaar maken.
Ah!
Weer hield von Kerber op. Royson glim
lachte. De baron had van dien glimlach zijn
eigen opvatting. Hij was er zeker van, dat
aan dezen welopgevoeden, gedistingeerden
jongen Engelschman een smet kleefde, dat hij
op een of andere manier de wet had overtre
den en daarbij zelf onder den voet was ge
raakt. En von Kerber moets mannen van dat
soort hebben! Zij zouden dingen willen doen,
waarvoor anderen die hun hoop bouwden op
getuigschriften, diploma's en een blanco straf
register, vriendelijk zouden bedanken.
Ik geloof dat u te vertrouwen bent, ging
hij voort.
Ik ben blij, dat u er zoo over denkt.
Ja. Ik besluit vlug. En vandaag handelde
u als één uit duizend. Miss Fenshawe, de dame
uit het rijtuig, lichtte mij later in. Ik zag
maar een deel van uw flink gedrag. U han
delde vlug en zonder vrees. Dat zijn de eigen
schappen, die ik zoek, maar ik vraag ook ge
hoorzaamheid en stilzwijgendheid
Ik zou iemand, die me vertrouwde niet
verraden, zei Dick. Als ik verschil van mee
ning met u kreeg, zou ik u verlaten. Ik kreeg
ruzie meta den zoon van mijn vorigen pa
troon en daarom ging ik veertien dagen ge
leden bij hem weg. Toch heb ik de redenen
voor mij gehouden.
Royson was correspondent geweest bij een
exportfirma in de City. Op een avond, toen
hij op het kantoor terugkwam, vond hij de
typiste, een knap meisje, in tranen. Ze sta
melde eenige gebroken worden, die hem er
toe brachten er den jongen meneer eens
onder vier oogen over te spreken. Het resul
taat van deze conferentie was, dat^de oudste
firmant hem den volgenden dag ontsloeg".
Royscn gaf het meisje, dat tegelijk met hem
was ontslagen,, de helft van de zes ponden,
die hij bezat en wenschte dat hij zijn laars
in plaats van zijn vuist had gebruikt om van
zijn gevoelens op het gezicht van den jong-
sten deelgenoot getuigenis af te leggen!
Royson's verklaring stond den baron aan.
Ah!, zei hij langzaam. Dat is goed. U
zoudt den man, dien u vertrouwde, niet ver
raden. Meent u dat?
Heel goed. Ik bied u de betrekking aan
van tweeden stuurman op mijn jacht, de
„Aphrodite". Het is een zeilschip met een
hulpmachine; een zee vaardig vaartuig, van
twee honderd en tachtig ton. Ik betaal goed,
maar ik verlang goed gediend te worden. Het
salaris is twintig pond per maand, alles vrij.
De kapitein, twee stuurlieden en veertien man
ontvangen tien procent van de bruto-winst
van een zekere onderneming de bruto
winst, let wel verdeeld naar verhouding
van hun loon. Indien we slagen zal uw deel
groot genoeg zijn om u tot een betrekkelijk
tijk man te maken. Neemt u het aan?
Dick Royson voelde zijn hart bonzen.
Wel natuurlijk neem ik het aan, riep hij
uit. Maar uw voorwaarden zijn zoo edelmoe
dig voor een man zonder beroep, dat ik u
één ding moet vragen. Is de zaak van dien
aard, dat een eerlijk man er deel aan kan
nemen?
Ja Niemand kan de eerlijkheid ervan
oetwisten. Toch is het mogelijk dat we moei
lijkheden ontmoeten. Misschien moeten we
vechten, niet tegen een regeering, maar om
onze onze winst te verdedigen tegen
hen, die ons ervan zouden willen berooven.
Ik doe mee met hart en ziel, zei Royson
enthousiast zijn gedwongen kalmte verliezend
Ik ben u inderdaad buitengewoon dankbaar
Ik weet niet waaraan ik mijn verrassend geluk
te danken heb.
De baron knipte minachtend met de vin
gers.
Geluk, rler hij. dat bestaat niet. Een
man met verstand en koelbloedigheid grijpt
de gelegenheid aan als ze zich voordoet. U
g^eep ze vanmorgen. U kunt zeggen, dat
u misschien de kans niet zou hebben geitre
gen. Onzin, mijn beste mijnheer King! Als u
die niet had gekregen, zou u een andere ge
vonden hebben. Laat ik u zeggen, dat ik een
plaats voor u gemaakt heb op de monsterrol.
U beviel me. Ik had mijn bemanning al
aangeworven. Ze bestaat heelemaal uit
Engelschen domme kerels sommigen van
hen maar betrouwbaar. Doch ik moet nu
dineeren. De Aphrodite vertrekt deze week.
U wilt wel een contract teekenen, nietwaar.
Met genoegen, zei Dick, hoewel de bittere
ervaring hem geleerd had, dat in von Ker-
ber's laatste vraag, evenals in den staart van
den schorpioen wel eens een angel kon zit
ten.
De baron overhandigde heim een gedrukt
stuk.
Lees dat, zei hij. U hoeft niet bang te
zijn voor juridische handigheidjes. Het be
helst niets onredelijks, maar ik sta er op, dat
het naar de letter en den geest wordt nage
leefd.
Zeker stelde het korte contract, dat Royson
inzag, geen onredelijke eischen. Hij merkte
op, dat de Aphrodite werd beschreven als
„het eigendom van Hiram Fenshawe Esq. van
Ohalfont, Manor, Dorset en Etmperor's Gate,
London W.'\ terwijl baron Franz von Kerber
genoemd werd als „deskundig hoofd van de
expeditie". Het contract was voor den duur
van zes maanden, met recht van optie vcor
den genoemden baron Franz von Kerber om
het van maand tot maand te verlengen voor
een gelijken termijn. Er was ruimte openge
laten voor een geldende termijn. Er was
ruimte opgengelaten voor data en bedragen,
en één ongewone clausule luidde:
De ondergeteekende belooft hierbij de be
stemming of de zending van het schip niet
ruchtbaar te zullen maken, indien een van
deze of beide hem bekend zou worden; geen
inlichtingen te geven, die aanleiding zouden
kunnen geven aan anderen om een onderzoek
in te stellen naar haar bestemming of zending
en geen verklaring in welken vorm ook af te
leggen aangaande het resultaat van de reis,
wanneer deze geëindigd is, tenzij op verzoek
van den genoemden baron Franz von Ker
ber. De straf voor eenige overtreding van deze
clausule, ter beoordeeling van baron Franz
von Kerber, zal bestaan in ontslag, zonder
eenige schadeloosstelling of betaling van de
speciale premie hierna genoemd.
Daarop volgde de salarisregeling en een be
paling betreffende het tien procents aandeel
in de bruto-winst. De beloften van den baron
hadden niet ondubbelzinniger kunnen wor
den uitgedrukt.
Geeft u me maar een pen, zei Royson,
het papier op een vloeiboek leggende.
U zult een pen vinden op den inktkoker,
zei de baron een beetje uit de hoogte, terwijl
hij zich boog over een paar papieren op een
hoek van de tafel.
Er flitste plotseling een idee door Royson s
hoofd.
Hij teekende „Richard King", vloeide den
inkt zorgvuldig af, keek met een vreemden
blik naar zijn nieuwen naam en dacht aan
de gevolgen van zijn herdoop.
Wanneer en waar moet ik me voor mijn
dienst aanmelden, sir?, vroeg hij.
Von Kerber keek op.
Laat ik eerst den datum en het bedrag
van uw salaris invullen.
Laat dit in Somerset House zegelen, voor
het geval van een ongeluk, ging hij v0?rtj
Een van mijn bedienden zal als getuige teese-
rien. Steek, vóór hij binnenkomt, deze enve
loppe in uw zak. Ze bevat de helft van uw
eerste maandsalaris vooruit en u zult er een
kaartje in vinden met het adres van een
kleermakersfirma, die uw uitrusting op onze
kosten zal levéren. Ga daar morgen vroeg
heen. Meldt u Woensdagmiddag om vier uur
bij dezelfde firma. Ze zullen dan uw baga=
klaar hebben en u volledige aanwijzingen
geven. Van dat oogeniblik af bent u in mu
dienst. En nu is verder zwijgen het parooi.
;(Wordt vervolgd^
