EXPORTVEILING VAN AARDBEIEN
De Schat in de Woestijn
Ongeveer 1200 scholieren uit Enschede,
Almelo en omstreken brachten Dinsdag
een bezoek aan Amsterdam en Zand-
voort. Op het Centraal Station in de
hoofdstad werden de gasten op een
glaasje limonade onthaald
bekende Larensche kunstschilder Willem van
Nieuwenhoven vierde Dinsdag onder groote belang
stelling zijn 60sten verjaardag. De voorzitter van de
Gooische schildersvereeniging, de heer D. Schulman,
feliciteert zijn jarigen kunstbroeder (links)
lijdens de herdenking van het feit, dat 310 jaar geleden Piet Hein in den zeeslag
tegen de Duinkerker kapers sneuvelde, werd Dinsdag op het admiraalsschip van
de in de Blaak te Rotterdam liggende .Piet Hein-vloot" een krans gehecht door
mr. O. Verdoorn, voorzitter der afd. Rotterdam van het N. J. B. Tijdens de
plechtigheid
Full speed tijdens de internationale motorboot
wedstrijden, welke te Grünau gehouden zijn
Mme Deutsch de la Meurthe, de groote propagandiste van den
bloedtransfusie-dienst in Frankrijk, is in tegenwoordigheid van
president Lebrun begiftigd met de orde .De la Santé Publique
Een aantal leden van het Residentie-Tooneel is Dinsdag met de „Cottica" naar West Indië vertrokken
voor een tournee op uitnoodiging van den Kunstkring te Paramaribo. Even voor het vertrek
FEUILLETON
Naar het Engelsch van
HECTOR JENNINGS
Nadruk Verboden.
23)
Dat maakte ik al op uit wat mr. Fen-
shawe zei. Natuurlijk was hij vreeselijk over
stuur, maar als het ons meeloopt, bent u
over een uur weer bij hem.
Ik ben niet bang als u in de buurt
bent, mr. Royson. En daarom was ik boos op
u, omdat u me vanmiddag in den steek liet.
Dick's hart sprong op van vreugde en zijn
stem klonk een beetje heesch, toen hij ant
woordde:
Ik kon er niets aan doen. De Italiaan
dien u en kapitein Stump op straat zagen,
was Alfieri. Mevrouw Haxton zag hem ook en
ik had nooit gedacht, dat schrik het gezicht
van een merisch zoo kon veranderen! Ze
smeekte me von Kerber te zoeken en hem te
waarschuwen en ik meende, dat als ik deed
wat ze me vroeg, dat misschien juist ten ge
volge zou hebben, wat u en ik het meeste
wenschen.
Irene antwoordde niet onmiddellijk. Ze
voelde zich onbegrijpelijk verlegen.
Het is dom van me, maar ik begrijp niet
goed, wat u bedoelt, zei ze eindelijk.
Wel, u verlangt, dat deze expeditie wordt
opgegeven en ik moest eigenlijk naar Enge
land terugkeeren, waar ik, naar het schijnt
zeer in trek ben na eenige jaren van schan
delijke verwaarloozing. Maar laat ik u verder
vertellen. Ze waren in het hotel allemaal
vreeselijk opgewonden toen uw verdwijning
opgemerkt was; ze praatten allemaal door
elkaar': een van de negerbedienden beweerde
bijv. dat u vrijwillig was weggegaan en we
vroegen ons af wat we konden doen toen deze
Arabische goede genius geheimzinnig naar
me toekwam en me regelrecht op uw spoor
bracht. Zullen we hem vragen alles te ver
tellen?
O, alstublieft!
Toen Abdullah gelegeheid kreeg, inlich
tingen te verstrekken, was hij meer geneigd
hèn met vragen te overstelpen, dan de hun
ne te beantwoorden. Hij vertelde dat zijn
naam .El Jaridah" was, de titel, dien hij on
der zijn stamgenooten droeg. Hij legde ook
uit, dat hij Mulai Hamed onmtoette en toe
vallig zag, welke richting het rijtuig nam, toen
het uit het relletje op straat vrij was ge
komen. Maar hij wees bescheiden eiken lof
af, verklaarde dat hij vele vrienden had on
der de Europeesche kolonie in Kaïro en na
tuurlijk geneigd was een dame te helpen tegen
de diefachtige honden, die Massoea bewoon
den.
Teen ze eenmaal over den dam waren,
hield Abdullah stil.
Deze weg leidt naar de hoofdstraat,
monsieur, zei hij tot Royson. Het is vlak bij.
Indien de dame in staat is om naar het hotel
te loopen, zal het minder de aandacht trek
ken dan te paard. Dan kan ik bovendien de
paarden naar hun stallen brengen en voor-
uitloopen om uw vrienden te vertellen, dat
u veilig bent.
Zij stemden onmiddellijk toe; Royson ver
gat niet het moedige paard te streelen en
Irene zei, dat ze Moti wilde koopen en hem
naar Engeland zenden. En zoo scheidden ze
van Abdullah, in de overtuiging, hem over
vijf minuten weer te zullen zien.
Maar hun volgende ontmoeting met den
Speerwerper zou plaats hebben onder vreem
de omstandigheden! Nu was het zijn bedoe
ling weg te glippen en een onderhoud met
mrs. Haxton te zoeken, want hij had uitge-
vischt, dat ze aan boord van het jacht was.
Hij had zoo zijn redenen om te verlangen,
dat zijn daad van dien avond niet zou wor
den rondgebazuind.
De onverwachte thuiskomst van Irene
en Royson in het Grand Hotel de 'lUnivers
verwekte natuurlijk een buitengewone sen
satie. Twee officieren van de gendarmerie en
een dozijn mannen van de militaire politie
uitten ongearticuleerde klanken van verba
zing en opluchting, toen ze hen zagen. De
hotelier schreide haast van vreugde. Hij holde
de trappen op en struikelde niet ééns, maar
herhaaldelijk, in zijn verlangen den Engel-
schen Lord mee te deelen, dat sïgnorina
Fenshawe weer terug was. De hall vulde zich
op verrassend-snelle wijze met een menigte
die alle talen der wereld scheen te spreken.
Mr. Fenshawe vloog naar de trap, zoodra hij
de bedoeling van de dramatische aankondi
ging van den hotelier begreep, en een alge-
meene zucht van tevredenheid steeg op, uit
een honderdtal kelen, toen Irene zich in de
armen van haar grootvader wierp.
Terwijl Irene in haar grootvader's armen
van vreugde snikte, baande Stump zich een
breeden weg door de steeds aangroeiende
menigte tot hij Royson bereikte.
ïk wedde op jou, van het oogenblik af,
dat ik je miste, brulde hij vriendelijk. Je bent
een wonder, waarachtig kerel, verdraaid, hoe
heb je dat klaar gespeeld? De gouverneur
heeft de heele stad over hoop gehaald! Ik
versta zijn bargoensch niet, maar ik geloof
dat hij zwoer een scalp te nemen voor ieder
haar op juffrouw Irene's hoofd, als ze niet
voor den morgen terug was. Waar was ze? Wie
haalde d'r weg? De politie zoekt al meer dan
een uur naar je vriend Alfie.
Stump's laatste mededeeling Was zoowel
verheugend als verrassend.
Hoe kwamen ze ertoe hém te verdenken?
vroeg Dick, de rest van het verhaal van zijn
commandant negeerend.
Mrs. Haxton bracht hen op het spoor.
Zie je, dat kwam zoo. Ik stuurde de bemanning
van de sloep naar het jacht terug met de
order, dat Tagg iederen kerel aan boord
moest wapenen en klaar moest staan om te
handelen, als mr. Fenshawe het beval. De
ouwe heer was half gek, dat verzeker ik je.
Ik verwed er mijn pet onder, dat hij voor
morgenochtend dat verdraaide fort zou be
stormd hebben. Mevrouw Haxton hoorde van
de herrie en schreef een briefje om te zeggen
dat die Dago, dien we vandaag zagen, achter
de heele vervloekte geschiedenis stak. Ze
zei dat mi-. Fenshawe om von Kerber's invrij
heidstelling moest vragen. Hij was de eenige
man, die Alfie baas kon, zei ze en met de
bedreiging van onze commandant om een
gewapende macht te doen landen en de rood
gloeiende telegrammen, die hij naar Londen
en Rome aan 't zenden was, waren aanleiding
dat de gouverneur in doodsangst zat.
Is de baron dan vrij?
Nog niet. 't Is niet te zeggen, wat er
gebeurd zou zijn, als je nog een paar uur was
weggebleven. De ouwe heer heeft hemel en
hel bewogen, dat kan ik je zeggen. Maar. hoor
eens, ik vertel alléén en dat is niet eerlijk.
Heeft niemand u dan een paar minuten
geleden verteld, dat miss Fenshawe ontsnapt
was en met mij hier naar toe is gekomen?
Als je nog wat weet!, gremde Stump.
Toen bekeek hij Royson critisch.
Ik weet, wat je mankeert, ging hij voort,
je bent licht in het hoofd uit gebrek aan een
glaasje. Kom mee hiervan daan!
Ze gingen naar boven en mr. Fenshawe
haastte zich Dick's hand te grijpen.
Ik zal niet trachten u nu te bedanken,
zei hij stamelend. Mijn dankbaarheid is te
diep voor woorden, maar geloof me, mijn
heer Royson als ik mijn kleine meisje had
verloren ik had het niet overleefd.
Maar toen ze naar den Arabier zochten,
was El Jaridah nergens te vinden. En de
eenige, die den levendigen avondmaaltijd
stoorde, was de gouverneur, die een heel
correcten officieelen afschuw toonde, toen hij
de geschiedenis van Irene's ontvoering ver
nam en de bewijzen_zag van de mishandelin
gen, die ze had ondergaan.
Hij was zóó beleefd en vol verontschuldi
gingen en beloofde zoo'n onpartijdige bestraf
fing zoowel van de personen,, die de misdaad
hadden uitgelokt als van degenen, die ze
hadden uitgevoerd, dat mr. Fenshawe het
ernstige protest, dat hij van plan was te doen
hooren tegen Kerber's gevangenhouding tot
den volgenden dag uitstelde. Het was waar,
zooals Stump Royson verteld had, dat tele
grammen in krachtige bewoordingen vroeger
in den avond naar Londen en Rome waren
gezonden. Stellig zouden diplomatieke
vertoogen in de beide hoofdsteden volgen
en de eigenaar van het jacht begreep, dat
de plaatselijke autoriteiten de zaak nu geheel
zouden overlaten aan den Italiaanschen mi
nister van Koloniën. Dus werd er een wapen
stilstand gesloten. Voor hij hem verliet, dronk
de gouverneur op miss Fenshawe's gezondheid
met de beste champagne, die het Grand Hotel
de 'lUnivers in zijn kelders had.
Het viertal stond om half elf van hun laat
diner op. Een matroos van de Aphrodite
kwam melden, dat de sloep wachtte om hen
aan boord te brengen en ze wandelden naar
den pier, geëscorteerd door den heelen troep
gendarmen die de wacht had gehouden voor
het hotel.
De vaart over de door de heldere sterren
verlichte, wateren van de haven, was zeifl-
zaama verfrisschend en kalmeerend na ae
opwindende gebeurtenissen van den dag.
Hoe ging het met mrs. Haxton, toen je
het jacht verliet, vroeg Irene aan den boots
man.
(Wordt vervolgd).*-
