De Scha! in de Woestijn
FEUILLETON
Naar het Engelsch van
HECTOR JENNINGS
Nadruk Verboden.
25)
Zie ik u vanavond weer. mevrouw: vroeg
bij, toen de boot langs de pier gleed.
""".Dat denk ik niet. Ga met me mede, tot
dat ik een alabeeyah heb. Ga dan zoeken en
6r®nS me morgenvroeg verslag uit.
Z-j vonden weldra een alabeeyah. een van
?e kleine open rijtuigjes, die de Franschen
Egypte populair hebben gemaakt? en Mrs.
Haxton reed naar 't fort. De Arabier begon
fem nl-et, om de overtuigende reden, dat Al
ts zoeken naar Guiseppe Alfieri, maar vond
fieri
°P dat oogenblik in de bibliotheek van
den gouverneur zat, de sigaretten van den
iouverneur rookte en de beste Capri van den
somerneur dronk.
Zijn Excellentie was juist uit het hotel
^ruggekeerd. Hij had ook een tactvolle ver
garing tot den volgenden dag uitgesteld
namelijk dat groote drukte verhinderd had.
ZFenshawe's telegrammen dien avond
erden verzonden. Maar tact was niet zijn
ssst kenmerkende eigenschap. Hij hoopte
sn vertoornden eigenaar van het jacht te
paaien, maar Alfieri spaarde hij niet.
Het was klinkklare dwaasheid, rieip hij.
een vergissing was. Dat is het.
last VOor een ^om kind. De zaak zou even
aswg zijn geweest, wanneer je signorina
"«ton had ontvoerd Ze is Engelsch onder-
n' 0ver een paar dagen zouden de Euro-
peesche kranten het incident opblazen tot een
internationale kwestie met Abessinië, waar ze
altijd klaar zijn om een vuur aan te wakke
ren.
Geloof mij, Excellentie, de signorina
zou zelf geschreven hebben, dat ze uit eigen
vrijen wil was vertrokken.
Dat betwijfel ik sterk. Haar vrienden
zouden gedacht hebben, dat ze onder dwang
schreef. Ik zeg je, idioot, die je bent, je hebt
je eigen zaak bedorven, moeilijkheden ge
schapen, waar er geen bestonden. Als je ver
klaringen onder eede waar zijn..
Ze zijn waar, de zuivere waarheid, riep
Alfieri.
Goed! Waarom help je je vijanden dan
door ze gegronde reden tot klagen te geven.
Als u eens wist, wat ik door die vrouw
heb geleden!, klonk ae- toornige kreet.
O, de vrouw heeft de schuld, natuur
lijk, zei de gouverneur met de diepe min
achting van de man, die een goede, volg
zame vrouw heeft getrouwd.
Die overdrijving! Als een vrouw iemand
anders boven mij verkoos, zou ik dansen op
haar bruiloft.
U zoudt niet dansen, als ze alle kunsten
gebruikt had om u van uw fortuin te be-
rooven
Ik vlei me, dat ik weerstand zou bieden
aan de kunsten van een sirene, wie het er
om te doen was me te bedriegen. Maar dat
heeft met de zaak niets te maken. Deze
Engelschen verdenken je ervan dit plannetje
beraamd te hebben. Eerlijk gezegd, zie ik geen
weg uit het onderzoek, dat vroeger of later zal
worden ingesteld. Misschien stemt de oude
man, Fenshawe, er morgen in toe zijn be
richten wat te matigen. Als hij weigert en
naar Aden zeilt, zullen de telegraafkabels
bezwijken onder den storm van berispingen
uit Rome. Ik word misschien teruggeroepen.
Die rakker, Festiano, zal in mijn plaats komen
Hoe meer ik nadenk over je domheid hoe min
der ik geneigd ben vertrouwen te stellen in
wat je gezegd hebt. Hoe weet ik, of je Griek
niet net zoo'n warhoofdige ezel was als jijzelf?
Corpe di Baccho! Zijn schat uit Sheba is
misschien een stuk waanzin net als dit tragi
komische complot van je.
Ik zou haar hebben doen bukken. Ik kon
haar dwingen, naar dien Oostenrijker te gaan
om hem te zeggen op te hoepelen. Ik kon haar
dwingen aan den Engelschman te bekennen,
dat ze hem bedrogen had.
Soettaü Ik verlies mijn geduld met je,
gromde de gouverneur, terwijl hij een sigaret
opstak en verwoed rookte.
De tijdelijke heerscher van Erythrea was
ten zeerste uit zijn humeur. De plotselinge
dood van een uit Rome gezonden gouverneur
had hem, die hier als militair bevelhebber
aanwezig was, een kans gegeven. Hij kon
ieder oogenblik worden verdreven door een
of anderen kerel met politieken invloed en het
was al te erg, dat persoonlijke veeten, die
hem niet het minste belang inboezemden, in
staat zouden zijn zijn carrière te vernietigen.
Alfieri kwam bij hem met goede geloofs
brieven. Als zijn verhaal door de feiten ge
staafd werd, zou niet alleen Italië een mooie
som ontvangen uit een kolonie, die het tot
dusverre slechts geld had gekost, maar hij
Marchetti, zou een deel oogsten van den lof,
om niet te spreken van de vergoeding, die
hem voor zijn hulp beloofd was. Zijn instruc
ties waren duidelijk genoeg. Hij was in zijn
recht met von Kerber te arresteeren en Fen
shawe vast te houden, tot deze beloofde, niet
zonder verlof op Italiaansch grondgebied te
landen. Dat hij besloten had den Engelsch
man onvoorwaardelijk vrij te laten, bewees
zijn goed oordeel. Als men den havik in een
kooi heeft, kan men gerust de duif los laten.
Maar Alfieri's hartstochtelijke en onver
standige poging om mrs. Haxton te ontvoe
ren, had den geheelen toestand gewijzigd.
Geen wonder dat de dikke man raasde en
gromde 1
Alfieri keek in somebr zwijgen naar zijn
rusteloozen gastheer.
Het komt mij voor, zei de gouverneur,
zich plotseling tot Alfieri wendende, na over
de haven te hebben gestaard en naar de
twinkelende lichtjes van de Aphrodite te heb
ben gekeken,, het komt mij voor, dat het
beste, wat we doen kunnen, is, een compromis
te sluiten. Het is nog niet te laat. We moeten
morgen vroeg aan boord gaan van het jacht
van den Engelschman.
Een klop op de deur stoorde hem. Een be
diende trad binnen. Er was een dame om
Zijne Excellentie te spreken. Een dame, op dat
uur, bijna tien uur !Wie was ze, en wat wilde
zij? Hij kon nu niet lastig gevallen worden.
Toen las hij den naam op het kaartje, dat de
man binnen gebracht had en floot zachtjes.
Wacht een oogenblik buiten, zei hij.
Alfieri, die Signor Marchetti's opwinding
opmerkte, vroeg zich af, wie de bezoekster
zijn kon. De gouverneur bekeek het kaartje
nog eens en wierp zijn gast een bekommerden
glimlach toe.
Je bent, tenslotte, een samenzweerder
van den kouden grond, vriend, zei hij. Hier is
een vrouw, die je schijnt te verachten.
Alfieri sprong met een vloek op.
Dat durft ze niet!, riep hij.
Kalmeer, alsjeblieft, Signora Haxton
komt een bezoek brengen, dat is alles. Het
is al laat, maar naar wat je van haar verteld
hebt, is het niet waarschijnlijk, dat ze zich
door zoo een bijkomstigheid laat weerhouden.
Wel, signor Alfieri, ik zal haar ontvangen.
Vergeet niet, dat ik de hoogste ambtenaar in
Massoea ben. Het is waarschijnlijk, dat ik
door haar bemiddeling zowel mezelf als u uit
de moeilijkheden zal kunnen redden, waarin
uw onbekookt optreden ons gebracht heeft.
Maar ik waarschuw u, dat gij u kalm houdt.
Alfieri, trillend van ontroering, staarde
met gloeiende oogen naar de deur, toen de
dienaar met mevrouw Haxton terugkwam. Ze
trad binnen met de gracleuse zekerheid van
iemand die gewend is, belangrijker hoogwaar
digheidsbekleders te ontmoeten dan de gou
verneur van een kleine Italiaansche kolonie.
Signor Marchetti deed eempaar passen voor
uit en begroette haar hoffelijk, ondanks zijn
gespannen nieuwsgierigheid naar wat er ge
beuren zou als zijn bezoekster den anderen
man in de kamer in de gaten zou krijgen.
Maar mrs. Haxton beheerschte zich vol
komen nu er zooveel op het spel stond. Of
schoon ze even terugschrok en den adem in
hield, toen ze Alfieri zag, was haar houding
zoo kalm, dat ze een schranderder man dan
gouverneur Marchetti zou verrast hebben.
Alfieri's aanwezigheid veranderde den
heelen toestand en mevrouw Haxton, in wie
een groote tooneelspeelster verloren was ge
gaan, overdacht onmiddellijk, hoe ze onder
deze omstandigheden moest handelen.
U spreekt Italiaansch, signora? Ah, uit
stekend. Wees zoo goed plaats te. nemen, zei
de gouverneur minzaam. Daar u me op dit on
gewone uur met een bezoek vereert, neem ik
aan, dat de aangelegenheid dringend is.
Wenscht u mij onder vier oogen te spreken?
In dat geval zal Signor Alfieri, die u, naar ik
meen, niet onbekend is, ons wel eenige oogen-
blikken alleen willen laten. Anders kunt u
openhartig spreken in zijn tegenwoordigheid.
Ik ben blij, dat Signor Alfieri hier is,
Excellentie, ofschoon ik niet verwachtte hem
hier te zien, zei mrs. Haxton op den aangebo
den stoel plaats nemend. Het doel van mijn
komst betreft, tot een zekere hoogte, hem.
Laat hem in elk geval blijven.
Ze had haar stem geheel in bedwang. Ze
sprak vloeiend Italiaansch en haar zachte,
heldere stem scheen vreemde herinneringen
te wekken in Alfieri's ziel. Maar in de hoop
haar te kunnen ergeren dwong hij zijn dun
ne lippen tot een spijtigen glimlach.
(Wordt vervolgd).
Minister-president dr. H. Colijn en zijn echtgenoote bewonderen de
door H. M. de Koningin ter gelegenheid van den zeventigsten verjaar
dag van den premier gezonden bloemen, welke in dén tuin van Paleis
't Loo gekweekt zijn
De winnaar van het jeugdconcours
op het internationaal concours hip-
pique in Olympia Hall te Londen
mocht zijn prijs uit handen van
Prinses Elizabeth ontvangen
De klaroenen, die de burgerij van Ede aan het 12de regiment motor
artillerie aanbood, werden Donderdag meegevoerd in het défilé, dat
door het regiment voor de autoriteiten te Ede gehouden werd bij den
officieelen intocht
De gouverneur-generaal tijdens zijn rede bij de opening van het
21ste zittingsjaar van den Indischen Volksraad te Batavia
De Engelsche Prinsesjes Elizabeth en Margaret Rose aan boord van
den torpedojager „Kempenfeit", waarmede zij de „Empress of Britain"
tegemoet voeren, om hun ouders bij hun terugkeer van de Canadee-
sche reis te verwelkomen
Een close up van het Britsche Koningspaar in het rijtuig op weg naar Bucking
ham Palace te Londen na zijn terugkeer van de reis door Canada en de
Vereenigde Staten
Luide toegejuicht door de enthousiaste Londenaars reed het Engelsche Konings
paar naar Buckingham Palace, na terugkeer van zijn triomphale reis door
Canada en de Vereenigde Staten
