IJmuider Courant
DAGBLAD VOOR VELSEN, IJMUIDEN, SANTPOORT EN OMSTREKEN
Na Twintig Jaar.
Een „ophaalbrug.
Russische verlangens
thans bevredigd?
24e JAARGANG No. 203
(Jitgave Lourens Coster, Maatschappij
voor Courant - Uitgaven en Algem.
Drukkerij N. V. Groote {^putstraat 93,
Haarlem* Tel. 10724. Bureau IJmuider
Couranti Kennemerlaan 42, IJmuiden,
Telefoon 5301, Postgiro 310791. Alle
Advertenties, opgegeven voor dit blad,
worden kosteloos opgenomen in de
Kennerxier Courant.
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen
Directie: P. W. PEEREBOOM EN ROBERT PEEREBOOM Hoofdredacteur: ROBERT PEEREBOOM
VRIJDAG 30 JUNI 1939
Abonnementen per week f 0.12'/j, per
maand f0.52'/2« per 3 maanden fl.55,
franco per post f 1.95 per kwartaal. Losse
nummers 3 cent per ex. Advertentiën»
1-5 regels f0.60, elke regel meer 0.12.
Bij abonnementen belangrijke korting.
Ingezonden mededeelingen dnbbele
prijs. Advertenties van Vraag en Aanbod
1-3 regels f 0.25, elke regel meer f 0.10.
Het was Woensdag twintig jaar geleden dat het
vredesverdrag van Versailles in de Galerie des
Glacés van het historische kasteel werd onder
teekend. Dat gebeurde op een schoonen zomer
dag. Ik herinner mij den dag en de plechtigheid
heel goed. Er was een sfeer van blijheid en op
timisme. De narigheden van vijf-en-een-halve
maand onderhandelen, met tallooze moeilijk
heden en geschillen en allerlei min of meer ge
wrongen oplossingen, waren nu tenminste
achter den rug. Ook wij buitenlandsche cor
respondenten in Parijs waren daar dankbaar
voor, al hadden velen van ons zich in artikelen
en ook in onderlinge gesprekken zoo vaak pes
simistisch geuit over de besluiten der vredes
conferentie. De leuzen dié in de jaren van
slachting bij de gealliëerden opgang hadden
gemaakt, zooals „De oorlog die oorlogen be
ëindigen zal", „De oorlog die de wereld veilig
voor de democratie zal maken", „De oorlog ter
bescherming van de kleine naties" waren al
erg ongeloofwaardig gaan klinken. Sommige
nieuwe Europeesche landsgrenzen stonden
nog niet eens vast. De toekomst der nieuwe
mogendheden, vooral die van Polen, scheen
velen zeer onzeker en vol gevaren. Wat Oos
tenrijk aanging: het was moeilijk te begrijpen
hoe het economisch zou kunnen bestaan.
Dantzig en de corridor konden alleen diege
nen, die totaal .vrij van scepticisme waren,
veel hoop geven. De meeste journalisten haal
den de schouders op over den Volkenbond en
over Wilson's idealen die hij grootendeels niet
had kunnen verwezenlijken. Tsjecho-Slowa-
kije leek een vreemde nieuwe volkenverzame-
ling, maar het zou op zooveel steun kunnen
rekenen. Het lag veel veiliger dan het aan
Rusland grenzende Polen. En Duitschland was
machteloos.
Men moet niet meenen dat de Fransche
pers tijdens de conferentie zoo geestdriftig
was over hetgeen er gebeurde. Heelemaal niet.
Er was veel felle critiek, vooral op den minis
ter-president Clemenceau, die door vele bla
den werd gekenmerkt als een man die met
succes een oorlog kon voeren maar ongeschikt
was om den vrede op te bouwen. Hij was een
zeer begaafde en buitengewoon wilskrachtige
man, maar bovenal nijdig, koppig en strijd
lustig. Geen diplomaat, geen bemiddelaar.
Een doorzetter en doorhakker. En hij was heel
oud, hij scheen niet meer tot den nieuwen
tijd te behooren die nu dagen moest. Hij even
min als zijn naaste medewerkers, meest poli
tici van „het tweede plan", die hij bij voor
keur in zijn ministerie koos, om niet door
kabinetsintrige ten val gebracht te worden.
Het gevolg was natuurlijk dat hij hen totaal
overheerschte. Zijn minister van Buitenland
sche Zaken, Stéphen Pichon, was een vrien
delijke oude heer, die ook lang niet tegen
hem opgewassen was. De knapsten onder zijn
medewerkers waren de fabrikant Louis Lou-
cheur, een zakenman en organisator die tot
minister was verheven, André Tardieu en
Clemenceau's secretaris de Rothschild, die nu
minister in het kabinet-Daladier is en nog
steeds niet onder zijn eigen naam maar on
der het pseudoniem Mandel optreedt. Maar
die knappe menschen stonden niet op de lei
dende posten; hij gebruikte hen als adviseurs
als hem dat aanstond en zij hadden zelf niet
veel macht.
Al die dingen en nog vele andere hadden
tijdens de vredesonderhandelingen onzen twij
fel over de toekomst versterkt. Maar op dien
28sten Juni scheen de zon en was er een
soort feeststemming. Wij Hollanders waren
ook blij dat het geschil met België zijn ge
vaarlijke phase scheen te overwinnen. En
persoonlijk was ik, als jong journalist, extra
verheugd op dien dag, omdat het mij op het
nippertje gelukt was een kaart voor de Ga
lerie des Glacés te krijgen. Ik was de eenige
Hollandsche journalist wien dat gelukt was,
door toedoen van „een goede relatie"
En toen hij mij 's morgens de kaart over
handigde, ik hem bedankte voor den vrienden
dienst er waren in advertenties groote be
dragen voor een kaart geboden, tot 80.000
francs toe, maar ik kreeg het ding zoomaar
en hem vroeg waarocn hij eigenlijk zelf niet
ging, antwoordde deze Franschman: „Het in
teresseert mij niet; het is toch geen werke
lijke vrede".
Dat antwoord somde al den twijfel op en
al het pessimisme die in de lange maanden
van onderhandelingen ontstaan waren. En het
is mij altijd bijgebleven. Het was voor mij de
eerste wolk.op dien zonnigen dag. En de zon
scheen al veel minder helder toen ik op de
Place d' Armes in Versailles de geweldige
troepenmacht zag en daartusschen door liep,
telkens weer mij legitioieerend.
In de Galerie des Glacés zaten de gedele
geerden ter conferentie in het middengedeelte,
aan het eene einde het Corps Diplomatique,
aan het andere wij journalisten. Er waren
een kleine duizend menschen in totaal.
Clemenceau presideerde. Ik hoor zijn bij
tende, doordringende stem nog en zie nog die
twee bleeke Duitsche gevolmachtigden, Muller
en Bell, binnenkomen en zich over de tafel
buigen om te teekenen.
Wij stonden bij tientallen op met rood trijp
bekleede banken om het maar goed te kunnen
zien. Er was een défilé van onderteekenende
ministers. Toen barstte het geschut van den
Mont Valérien los, een nijdig gebrom in de
lucht kondigde de komst van een groep oor
logsvliegtuigen aan en mijn buurman op die
hank, een Australische collega keek mij strak
(De "provincie Zeeland zal het
veer naar Noord Bevéland over de
Zandkreek vervangen door een
brug, maar op deze brug tol
heffen).
Zeeland wil een brug gaan bouwen,
Waar tot heden het verkeer,
Zich getroost moest toevertrouwen,
Aan de diensten van een veer.
Maar zoo'n veer heeft zijn bezwaren,
't Is niet altijd bij de hand
En soms biedt het zelfs gevaren,
Althans bij Noord Beveland.
Nieuwe tijden, nieuwe zeden,
't Veer is niet van dezen tijd,
Vaste bruggen eischt het heden
En dat weet de overheid.
Steeds streeft men in onze dagen
Naar wat het verkeer versnelt,
Veren moeten het vertragen,
Weg ermee dus, tijd is geld.
Maar een veer mag duiten kosten,
Ook een brug is. niet te geef,
In de provinciale posten,
Gaat dat wat over de schreef.
Voor het veer moest men betalen,
Daarom lijkt het niet te dol,
Uit de brug wat „op te halen",
Door de stichting van een tol.
Zoo bepalen Zeeland's Staten:
Geef ons er wat voor terug,
Wij willen geen veren laten,
Kom dan gij over de brug.
aan en zei ironisch: „Hoor je het? Dat is het
geluid van den vrede die zooeven geteekend
Die woorden heb ik ook altijd onthouden.
Maar toen drongen allen naar buiten, naar
het terras. De menigte in het park verbrak
de militaire afzetting en stormde naar voren
om Clemenceau, Wilson, Lloyd George toe te
juichen. En de zon scheen nog steeds. Men
moest er maar het beste van hopen.
Zie nieuws van heden.
R. P.
Groote reeks inbraken in
Den Helder opgehelderd.
Hulpbesteller bij P. T. T. de dader.
Het is de recherche in Den. Helder gelukt, de
hand te. leggen op den bedrijver van een ver
bluffend groot aantal diefstallen, welke gepleegd
zijn in den loop van verscheidene jaren.
Het betreft hier een jongmensch, zekeren C.
de W., een inog jeugdig hulpbesteller bij de P.
T.T. Deze veelbelovende knaap heeft op uiterst
geraffineerde .wijze in al die jaren zijn slag we
ten te slaan en 't is een wonder, dat niet eerder
de aandacht gevestigd is op het feit, dat hij met
zooveel geld op zak goede sier maakte.
Nu eens gelukte het hem een bedrag van meer
dan zevenhonderd gulden buit te maken, dan
weer was het honderd gulden. Hij kocht er een
motorfiets van en maakte duchtige verteringen
in de cafés.
Den Helder herademt. Week in, week uit lag
men in sommige buurten op den loer. Velen
durfden geen geld in huis te houden. Doch het
ergste was wel, dat men eenige totaal onschul
dige menschen hoorde noemen als de bedrijvers
van het kwaad.
Hier is thans een einde aan gekomen. Een
dertigtal inbraken is thans opgehelderd en het
is niet uitgesloten, dat er nog meer volgen. Ver
moedelijk heeft De W. vanwege zijn betrekking
kans gezien in de huizen te neuzen. Hij nam aan
de deur de situatie op en maakte daar 's avonds
of 's nachts gebruik van. Speciaal sloeg hij zijn
slag op Zaterdag- en Zondagnachten en als de
bewoners van het huis in kwestie niet thuis
waren.
Keesje de Ruyter overtreedt de
Arbeidswet niet.
De kantonrechter te Alphen aan den Rijn
heeft schriftelijk vonnis gewezen in de zaak van
het ,biljartwonder", Keesje de Ruyter. Toen hij
in een hotel te Alphen a. d. Rijn een demonstra
tie gaf, werd tegen de eigenaresse van het hotel
nl. proces-verbaal opgemaakt, omdat de arbeids
wet zou zijn overtreden. De kantonrechter heeft
thans verdachte vrijgesproken.
Nieuw BritschFransch plan
gaat zeer ver.
Men meent, volgens Havas te Moskou, te
weten, dat de Britsche ambassade de instruc
ties uit Londen heeft ontvang.en. Seeds en
Strang hebben Donderdag een bespreking ge
voerd met den Franschen ambassadeur Nag-
giar. Aan het einde van den middag be
gaf Strang zich naar de Fransche ambassade
gelijk hij dait' trouwens veelvuldig doet sedert
zijn aankomst in Moskou.
Het is waarschijnlijk, dat het volgende
onderhoud Zaterdag plaats zal hebben, zoodat
de Franschen en Engelsohen nogmaals zullen
kunnen beraadslagen.
De diplomatieke medewerker van de „Ti
mes" schrijft:
Het artikel van Zjdanow is op een merk
waardig oogenblik gekomen. Natuurlijk zijn
er in Rusland personen, die critiek oefenen
op het voorgestelde driemogendheden-paot,
evenals er zulke personen in Engeland zijn
en in Rusland schuilt er niets ongewoons in
een openlijke bespreking en zelfs niet in felle
critiek voordat een beslissing wordt genomen.
De communistische partij staat zulke bespre
kingen toe, maar wanneer- de beslissing een
maal is gevallen, dan moeten loyaliteit en
solidariteit in de plaats van de besprekingen
komen. Wat dit betreft, behoeft men de op
vattingen, welke in het artikel tot uiting wor
den gebracht, niet als ongunstig of noodzake
lijkerwijs onheilspellend te beschouwen. Wat
eenigszins vreemd is, is evenwel, dat een
vooraanstaand lid van de Sovjet-regeering
openlijk zijn oordeel uitspreekt over plannen,
die hij nog niet eens heeft gezien.
Het laatste Britsch-Fransche plan
dat in den vorm van instructies
aan de twee ambassadeurs naar Mos
kou is gezonden heeft de bedoeling
om spoedig overeenstemming tus-
schen de drie mogendheden tot stand
te brengen en bij de opstelling er van
is ten volle rekening gehouden met
de Russische verlangens. Het gaat
veel verder dan vroegere plannen, in
het bijzonder voldoet het aan den
Russischen wensch, dat Estland,
Letland en Finland onder de weder-
zijdsche garanties van het voorge
stelde pact moeten vallen.
De garanties zouden voorzien in onmiddel
lijke samenwerking- bij het weerstaan van
agressie tegen een van de drie mogendheden
of tegen een staat, welks onaZhankelijkheid
als een levensbelang van een van haar wordt
beschouwd.
Het artikel van Zjdanof.
In het genoemde artikel van Zjdanof in de
„Prawda" kwam deze. tot de conclusie, dat
de Britsch-Fransch-Russische onderhandelin
gen op het doode punt waren gekomen. Hij
schreef o.a.: „Hoewel de Sovjet Unie haar
standpunt met de grootste helderheid heeft
bepaald, hoewel zij alles in het werk heeft ge
steld om zoo snel mogelijk tot een pact van
wederzijdschen bijstand te komen, worden
geen belangrijke vorderingen bij de onderhan
delingen gemaakt. Bij de bestaande interna
tionale situatie moet dat wel van groote be-
teekenis zijn. Het sterkt de hoop der agressieve
staten op de mogelijkheid van verbreking dei-
eenheid tusschen de democratische staten, het
drijft de aanvallers tot nieuwe agressie. Wat
is de reden van deze vertraging? Ik veroorloof
mij, mijn persoonlijke.meening uiteen te zetten
hoewel mijn vrienden die niet deelen. Zij ge-
looven nog, dat Engeland en Frankrijk, toen
zij de onderhandelingen aanknoopten, de ern
stige bedoeling hadden een krachtige barrière
tegen egressie op te werpen. Ik geloof en
zal trachten te bewijzen, dat zij geen verdrag
met Rusland op den voet van gelijkheid
wenschen.
De onderhandelingen duren reeds 75 da
gen. Wie anders dan de Engelschen en Fran
schen zijn verantwoordelijk voor een dergelijke
vertraging. De ervaring heeft geleerd, dat
hetzelfde Engeland met Turkije en Polen ver
dragen van wederzij dschen bijstand in zeer
korten tijd heeft gesloten. Daaruit volgt, dat
het toen in staat was, het noodzekelijke tem
po te verzekeren. Het eindeloos voortduren der
onderhandelingen met Rusland geven aanlei
ding tot twijfel aan de oprechtheid der wer
kelijke bedoelingen van Engeland en Frankrijk
en tot de vraag, wat eigenlijk de basis van die
politiek is: het ernstige streven naar een
vredesfront of de wil om de onderhandelin
geen zoowel als de vertraging daarin te ge
bruiken voor zekere doeleinden, die niets uit-
IJMUIDEN Donderdag.
De prijswinnaar kuipjesstegen maakt een
eererondje.
(Zie ook elders in dit nummer)
staande hebben met de vorming van een
vredesfront".
De schrijver betoogt dan, dat de Engelschen
en Franschen kunstmatige moeilijkheden heb
ben geschapen en noemt als voorbeeld de
kwestie van de garantie aan Letland, Estland
en Finland. Hij zegt: „De verklaring, dat deze
staten geen garantie willen en dat daarom de
Sovjet-voorstellen niet aanvaard kunnen won
den, is klaai-blijkelijk onjuist en kan slechts
geïnspireerd zijn door de bedoeling, de on
derhandelingen te belemmeren en te ver
breken. Men weet in ieder geval, dat, indien
Engeland het in zijn belang acht een land te
garandeeren, het de middelen vindt om dat
te doen, zonder te wachten, tot dat land die
garantie vraagt".
de laatsten wonnen dan ook vlot in straight
sets 6 3, 61.
De uitslagen luiden:
Heeren-enkelspel:
O. Szigeti (Hongarije) slaat H. van Swol
(Nederland) 86, 64, 64.
D. W. Butler sl. R. Goepfert (Duitschland)
4—6, 62, 4—6, 6—3, 6—3.
F. Puncec (Zuid-Slavië) sl. D. Macphail 63
6—3, 7—5.
F. Kukuljevic (Zuid-Slavië) sl. W. C. Choy
(China) 6—4, 7—5, 6—4.
E. T. Cooke (V.S.) sl. G. L. Rogers (Eire)
75, 6—1, 6—4.
J. Brugnon (Frankrijk) sl. G. de Stefani
(Italië) 6—4, 6—4, 6—8, 6—4.
Ghaus Mohammed (Britsch-Indië) sl. I.
Tloczynski (Polen) 60, 63, 64.
R. L. Rigs (V.S.) sl. C. E. Malfroy (Nieuw
Zeeland) 8—6, 11—9, 6—2.
H. Henlkel (Duitschland) sl. L. R. Shaffi
(Engeland) 64, 46, 64, 61.
H. W. Austin (Engeland) sl. J. Drobny (Bo-
hemenMoravië) 75, 97.
J. S. Olliff (Engeland) sl. I. G. Collins
(Engeland) 86, 57, 62, 64.
Dames Dubbelspel:
Mej. M. Rollin Couquerque (Nederland)
en mej. S. Pannetier (Frankrijk) sl. mej. R.
Thomas en mej. M. Trouncer (Engeland).
8—6, 6—3.
Hooge boete opgelegd wegens
onjuiste belastingaangifte.
De strafkamer van de Haagsche rechtbank
heeft hedenmorgen mr. J. A. V. R. v. d. K. we
gens het doen van onjuiste aangifte voor de ver.
mogens- en inkomstenbelasting, bij verstek ver
oordeeld tot een boete van f 10.000.
De subst. officier van justitie Jhr. mr. van
Asch van Wyck had veroordeeling tot gevange
nisstraf voor iden tijd van zes maanden geëischt.
Een luchtfoto van de overstroomingen in België na de doorbraak van de
dijken van het AlbertkanaaL
LAWNTENNIS.
HET INTERN. TOURNOOI TE
WIMBLEDON.
VIERDE DAG.
Nederlaag voor Van Swol.
Mej. Rollin Couquerque wint en
verliest.
De Nederlander Van Swol kwam Donder
dagmiddag voor de derde ronde uit tegen
den sterken Hongaarschen speler O. Szigeti.
Had onze landgenoot, in de voorafgaande
twee ronden den Engelschman Lysaght en
den Zwitser Ellmer uitgeschakeld, de Hon-
gaarsche tegenstander van Donderdag bracht
het tot de derde ronde door overwinningen
op Robertson (V.S.) en Ploughmann (Dene
marken)
Van Swol heeft het helaas niet verder
kunnen brengen dan tot deze derde ronde
hij werd door Szigeti uitgeschakeld met
6—8, 4—6, 4—6.
De tegenstand van den Nederlander was
uitstekend; wellicht was de uitslag gunsti
ger voor Van Swol geweest, indien hij de
vorige dagen minder zware partijen te spe
len gehad had. De cijfers wijzen wel uit, dat
hij zeer fraai tegenstand bood aan den ster
ken Hongaar.
Een verrassing deed zich nog voor op het
centrecourt, waar de zoo sterke damesdubbel
van de Poolsche mej. Jedrzejowska en de
Francaise mevr. Mathieu een gedecideerde
36, 16 nederlaag opliep tegen het
Engelsche paar mevr. Hammersley—mej.
Stammers.
Eugène Smith, die in het dagelijksch leven
een schoolmeester in Californië is, plaatste
zich Donderdag onder de laatste zestien
spelers, door Cejnar in vijf sets te slaan.
Tloczynski, een „geplaatst" speler, was geheel
uit vorm; hij verloor in drie sets van den
Britsch-Indischen speler Ghaus Mohammed.
In de eerste set haalde de Pool zelfs geen
game. Met hem is de derde geplaatste speler
voor het tournooi uitgeschakeld.
Malfroy gaf aan den jongen Riggs goed
partij, maar moest tenslotte toch het on
derspit delven. Shaffi viel in de tweede set
van zijn partij tegen Henkei, die hem niet
toestond zijn bezeerden enkel te verbinden.
Shaffi speelde rustig door, doch de vierde
en laatste werd door Henkei gewonnen met
61, doordat de Engelschman niet meer snel
kon loopen.
Austin had het zwaar tegen Drobny. De
Engelschman won de eerste twee sets met
75, 9—7, waarna Drobny zich moest terug
trekken wegens een blessure aan den arm.
Mej. Rollin Couquerque en haar Fransche
partner mej. Pannetier kwamen in de tweede
ronde van het dames dubbelspel uit tegen het
Engelsche dubbel mej. Thomas en mej. Troun
cer. De Hollandsche speelster was beter c-p
dreef, dan Woensdag in het enkelspel; zij
en mej. Pannetier wonnen in twee sets met
8—6 6—3.
In de derde ronde komt de Fransch-Neder-
landsche combinatie waarschijnlijk tegen mej.
Jacobs en mej. Yorke, die haar partij
tegen lady Bouverie en mevr. Shepherd-Barron
wel zullen winnen.
Van Swol, die na zijn enkelspel tegen
Szigeti ook nog met mevr. Andrus In het dub
belspel moest uitkomen, kreeg met zijn
partner een walk over. doordat C. E. Hare en
mej. Hardwick zich teruggetrokken hebb
In het gemengd dubbelspel was mej. Rollin
Couquerque met den Zwitser Fisher niet be
stand tegen het vrij sterke dubbel mevr. Ham
mersley (Engeland) en Russell (Argentinië);
Mej. M. ROLLIN COUQUERQUE.
Mej. C. Somogyi (Hongarije) en mej. G.
Wheeler (V.S.) sl. mevr. C. P. Brutton en
mevr. E. G. MacphersonGrant (Engeland)
6_4, 7—5.
Mevr. D. F. Cartwright en mevr. D. L.
Little—-Round (Engeland) sl. mevr. D. B.
Andrus (V.S.) en mevr. S. Henrotin (Frank
rijk) 75, 62.
Mevr. S. H. Hammersley en mej. K. E. Stam
mers sl. mej. P. J. Jedrzeowska en mevr. R.
Mathieu 63, 61.
Mej. B. Batt en mej. A. P. Cardinall sl. mevr.
T. Dietz en mej. I. Schumann (Duitschland)
6—1, 6—1.
O. SZIGETI.
Mej. N. B. Brown en mej. R. Jarvis sl. mevr.
I. Geddes (Engeland) en mej. A. Ullstein
(Duitschland) 62, 62.
Gemengd dubbelspel:
G. I. Bayley en mevr. D. Roberts (Engeland)
sl. G. von Metaxa en en mevr. I. Schumann
(Duitschland) 46, 8—6, 75.
D. Russell (Argentinië) en mevr. S. H. Ham
mersley (Engeland) sl. H. C. Fisher (Zwitser
land) en mej. M. Rollin Couquerque (Ne
derland (6—3, 6—1.
D. Mitic en mej. H. Kovac (Zuid-Slavië)
sl. B. Butters en mej. M. F. Brace (Engeland)
5—7, 10—8, 6—3.
C. E. Malfroy (Nieuw Zeeland) en mej. B.
Nuthall (Engeland) sl. O. Szigeti en mej. C.
Somogyi (Hongarije) 6—4, 62.
E. T. Cooke en mevr. S. Fabyan (V.S.) sl.
G. P. Hughes en mevr. D. L. Little (Engeland)
5—7, 6—0, 6—4.
H. Bullington en mej. J. Ingramm (Enge
land) sl. J. Brugnon (Frankrijk) en mevr. P.
F. Glover (Engeland) 61, 75.