afeewezm
Pc t%is< hocm kei ^Ueifwdmdêc c-Hcm
Fransch Amerikaansche
démarche
inzake Tientsin
2) oqh.
Tokio beschuldigt Londen
KORT VERHAAL
TOKIO, 10 Augustus. (Reuter-A.
N.P.) De Fransche zaakgelastigde
heeft, naar verluidt, gisteren bij het
Japansche ministerie van buitenland
sche zaken stappen gedaan om er op
te wijzen, dat Frankrijk met Engeland
gemeenschappelijke belangen heeft bij
de financieele vraagstukken te Tientsin,
welke betrekking hebben op den Chi-
neeschen dollar en de zilvervoorraden
in de Britsche concessie.
De zaakgelastigde heeft, naar ver
klaard wordt, de Japansche regeering
verzocht, deze- gemeenschap van be
langen te erkennen..
Voorts meent men te weten, dat de
Amerikaansche zaakgelastigde reeds
Dinsdag soortgelijke stappen heeft on
dernomen.
Naar de ,Asahi Sjimboen" meldt,
heeft het ministerie van buitenland-
sche zaken deze Fransche en Ameri
kaansche vertoogen, als zijnde „onrede
lijk", van de hand gewezen en ver
klaard, vastbesloten te zijn, evenals
tot dusver, alleen met Engeland te on
derhandelen.
onderhandelingen te remmen.
Graigie bij Ka to.
Het Japansche agentschap Domei meldt,
dat op de gemeenschappelijke conferentie van
de ministeriën van buitenlandsche zaken en
oorlog besloten is tot een krachtig vertoog
bij de Britsche regeering tegen haar politiek
van „welbewuste vertraging der besprekin
gen te Tokio".
Kato, de voornaamste Japansche onder
handelaar, heeft den Britschen ambassadeur,
Craigie, tot een onderhoud uitgenoodigd en,
naar verluidt, er tegen geprotesteerd, dat
Craigie de besprekingen vertraagt met het
motief, dat, hangende het overleg met derde
mogendheden, geen instructies uit Londen
zijn aangekomen. Kato verzette zich verder
krachtig tegen het Britsche voorstel tot het
sluiten van een afzonderlijke overeenkomst
betreffende het politievraagstuk te Tientsin,
die geen regeling der economische vraag
stukken zou inhouden. Kato betoogde, aldus
nog steeds Domei, dat Engeland en Japan de
politie- zoowel als de economische vraag
stukken, kunnen regelen en herhaalde, dat de
Japansche regeering tegen interventie van
een derde mogendheid gekant is.
Onderhandelaars te Tientsin
dreigen met vertrek.
Inmiddels hebben de vertegenwoordigers
der Japansche militaire autoriteiten te
Tientsin, die reeds langer dan een maand te
Tokio verblijven, medegedeeld, dat zij naar
Tientsin zullen terugkeeren, tenzij de be
sprekingen binnen twee dagen hervat wor
den.
Otto van Habsburg naar Londen.
Plannen tot herstel der monarchie in
Hongarije?
LONDEN, 10 Augustus (A.N.P.) Otto
van Habsburg zal dezer dagen een bezoek aan
Londen brengen, meldt de „Daily Herald".
Het Foreign Office heeft tegen zijn bezoek
geen bezwaar gemaakt.
Hij zou voornemens zijn aan gezaghebbende
kringen zijn plannen voor te leggen, welke
neerkomen op een herstel der monarchie in
Hongarije. Otto is van meening, dat Hongarije
evenals Oostenrijk, veroordeeld is tot een
nazi-cverheersching, indien het geen grootsch
opgezet verzet kan bieden. Zijn aanhangers
hopen den regent Horthy gunstig voor het
plan te kunnen stemmen en gelooven, dat de
steun van Engeland hen in staat zou stellen
het uit te voeren voor het te laat is.
Richt Duitsehland de aandacht
op Hongarije?
LONDEN. 10 Augustus. Op dit oogenblik,
nu de aandacht voortdurend op Dantzig ge
vestigd wordt, een aandacht die vooral door de
wijze waarop Duitsehland deze aangelegenheid
behandelt, in spanning wordt gehouden, begint
bij een aantal diplomatieke personen de over
tuiging post te vatten, dat wel eens juist niet
Dantzig het brandpunt van een volgende crisis
kan zijn. In die kringen meent men, dat Hitier
de kwestie-Dantzig „warm houdt" doch in wer
kelijkheid zich voorbereidt op een andere „zet"
en wel in Hongarije of in Joego-Slavië.
Men wijst er op, dat Hitier persoonlijk een
antipathie moet koesteren tegen Horthy en een
politiek bezwaar tegen Teleki na de oneenig-
heid over Hitler's voorgesteld bezoek aan Boe
dapest en na de maatregelen tegen de Nazi's
in Hongarije.
Uit Londen wordt vernomen dat de
Poolsche gezant aldaar heden een be
zoek heeft gebracht aan Lord Halifax
en de aandacht heeft gevestigd op het
geen hij noemde „de steeds dreigender
wordende houding van Duitsehland,
dat een gevaarlijke ontplooiing van zijn
militaire wapen ontplooit op gevaarlijk
dichten afstand van Polen".
Men hecht aan het feit dat de ge
zant zich per vliegtuig naar Londen be
geven heeft om Lord Halifax te spre
ken, groote waarde.
(United Press)
Dr. Colijii gaat reizen maken.
Amerika, Japan, China en Ned.-Indië.
's-GRAVENHAGE, 10 Augustus. Naar wij
vernemen ligt het in het voornemen van dr.
Colijn om tegen het eind van September een
reis te ondernemen -naar de Vereenigde Staten,
Japan, China en Ned.-Indië. Mevrouw Colijn
zal haar echtgenoot op deze reis vergezellen.
Tijdig voor den aanvang der verkiezings
campagne voor 1941 hoopt dr. Colijn weer in
Nederland terug te zijn.
JHR. A. D. LAMAN TRIP BENOEMD TOT
HOFMAARSCHALK.
's-GRAVENHAGE, 10 Augustus. Het
heeft H.M. de Koningin behaagd den luitenant
kolonel, commandant der Sde divisie der ko
ninklijke marechaussee te Arnhem, jhr. A. D.
Laman Trip met ingang van 1 September 1939
te benoemen tot Hoogstderzelver kamerheer in
buitengewonen dienst en tot hofmaarschalk.
Te midden van eeuwenoud geboomte wordt op het buiten „Wildhoef" te Bloemen-
daal een Protestantsch Rusthuis gebouwd, bestemd voor diegenen, voor wie de
dagelijks wederkeerende taak om het huishouden te-verzorgen te zwaar valt en
voor hen, die eenzaam in het leven staan. Het gebouw zal 87 appartementen
bevatten en in den zomer van 1940 worden geopend. Hoewel men nauwelijks
met den bouw is begonnen, bestaat er nu reeds voor deze belangrijke stichting
groote belangstelling.
Politieke besprekingen te
Salzburg.
Een onderhoud Von RibbentropCiano.
BERLIJN, 10 Aug. (D.N.B.-A.N.P.)
De ministers van Buitenlandsche Zaken
van Duitsehland en Italië, rep. Von Rib
bentrop en graaf Ciano, zullen dezer
dagen elkander in Salzburg ontmoeten,
om tezamen de vraagstukken der ge
meenschappelijke politiek der beide
verbonden landen te onderzoeken.
Dr. F. Mannheimer overleden.
AMSTERDAM, 10 Aug. In den afgeloopen
nacht is de bekende bankier, dr. F. Mannhei
mer, beheerend vennoot van de commandi
taire vennootschap Mendelssohn en Co. te Am
sterdam overleden.
De Vesuvius werkt.
Geen onmiddellijk gevaar.
NAPELS, 10 Augustus (Havas). De Vesu
vius vertoont een groote activiteit.
Aan den onderkant van den erüptiekegel
heeft zich een nieuwe krateropening gevormd,
waaruit onder zwaar gerommel de lava stroomt.
Er schijnt geen onmiddellijk gevaar te bestaan,
doch niettemin is de bevolking weinig gerust.
Engelsehe militaire luchtmacht in
dienst van het postvervoer?
LONDEN, 9 Augustus. De Engelsehe re
geering heeft een voorstel in overweging ge
nomen om Imperial Airways tijdelijk vergun
ning te verleenen voor het vervoer der post
gebruik te maken van machines der Rc.yal
Air Force, bemand met legerpiloten:
Mocht zulk een vergunning verleend wor
den, dan zou hiermede geen precedent ge
schapen worden, daar in December jongst
leden de R.A.F. reeds Kerstpost vervoerde.
Ook beschouwt men zulk een dienst als waar
devolle oefening voor de leden der lucht
macht, die op deze wijze vertrouwd zullen
raken met de routen van het keizerrijd.
(United Press).
Poging tot vergiftiging.
Tegen onderwijzeres vier maanden
gevangenisstraf geëischt.
GRONINGEN, 10 Augustus. De vacantie-
kamer van de rechtbank alhier behandelde
vandaag met gesloten deuren de zaak tegen
de 2-9-jarige onderwijzeres H. B. uit Dalen,
thans gedetineerd, wegens poging tot moord.
Omstreks half Mei heeft zij mej. F. Kooi-
straDinkela te Groningen een postpakketje
gezonden, inhoudende met loodacetaat be
strooide bonbons. Er was een briefje bij het
geschenk, waarin de verzekering werd ge
geven, dat mejuffrouw K., wanneer zij deze
chocolade had geproefd, nooit meer andere zou
wenschen. Zoowel mej. K. als haar echtgenoot
hebben de bonbons geproefd. Omdat er een
bitteren smaak aan zat, spuwden zij de bon
bons weer uit.
Verdachte is indertijd te Wijhe, toen zij al
daar onderwijzeres was, bij de familie K. in
de kost geweest. Na een ruzie, welke een
proces-verbaal tegen har wegens mishande
ling en huisvredebreuk tengevolge had, is zij
bij haar weggegaan, maar ook nadat de fa
milie K. naar Groningen was verhuisd, heeft
zij het echtpaar nog herhaaldelijk lastig ge
vallen.
De eisch luidde vier maanden gevangenis
straf met aftrek van de voorloopige hechte
nis en terbeschikkingstelling van de regeering
Uitspraak over veertien dagen.
Geheimzinnige diefstallen
door J. P. BALJé.
KWESTIES van zuiver zakelijken aard
hielden mij al een week of drie aan
de Rivièra bezig. Nu behoeft het geen
betoog, dat de Rivièra wel een bij uit
stek aantrekkelijk oord is, om door zaken te
worden bezig gehouden, maar er was zoo'n
zonderling, onbestemd gevoel in me, dat mij
waarschuwde voor een onaangename dreiging.
Ik kon dat gevoel niet van me afzetten, het
was ondefinieerbaar, maar niettemin perma
nent aanwezig en ik werd er zelfs een tikje
gejaagd en onzeker door. Zelfs tijdens de
heerlijkste autorit langs de Grande Cornielie,
of het verfrisschende bad in de prachtige Baie
des Anges liet dat gevaarsgevoel mij niet met
rust.
Het is niet onmogelijk, dat de sensatiekran
ten met hun dagelijksche enorme koppen, de
voornaamste oorzaak waren. Zelfs de politieke
spanningen en verwikkelingen verdwenen in
dien tijd naar een binnenpagina, de Duitsche
agressie- of de Engelsehe omsingelingspolitiek
werden tijdelijk verdrongen door de groote
koppen over de „Brutale Rivièra-diefstallen".
De krantjes overdreven m.i. schromelijk, door
aan die onnoozele hoteldiefstalletjes zoo'n be
langrijke plaats in te ruimen. De menschen
werden er maar angstig door, in de hotels
keek men elkaar met scheeve oogen aan. er
ontstond een sfeer van onrust en geladenheid
door, en het is dus alleszins verklaarbaar, dat
de algemeene onrust ook op mij oversloeg.
De twee in ons hotel gepleegde diefstallen
hadden er niet toe bijgedragen, de gasten rus
tiger te stemmen! Vijf dagen geleden was de
zeer kostbare armband van Miss Tupper
spoorloos verdwenen en deze dame had een
verschrikkelijk kabaal gemaakt. Ik verdacht
haar ervan, dat ze gerust een honderdtal van
die dingen had kunnen kwijtraken, zonder dat
haar financieele positie al te erg geschokt
werd, maar ze deed alsof ze niets meer over
hield. Ik had zelfs een beetje te doen met den
hoteleigenaar die aan het spervuur van haar
verwijten blootstond. Hij probeerde de zaak
zooveel mogelijk te sussen, maar toen een
paar dagen daarna de schattige Prudence
Walker, de lieveling van alle hotelgasten,
eveneens bestolen bleek te zijn, was de ver
ontwaardiging vrijwel algemeen. De gasten
begonnen elkaar bepaald wantrouwend aan te
zien en op eikaars gewoonten te letten.
Een uiterst onaangename situatie! De sfeer
die in het hotel hing werd steeds slechter. Eén
mannetje was er. dat ik scherp iiv de gaten
hield. Van het begin af had ik hem niet ver
trouwd, en als ik hem daar zoo in z'n hoekje
zag zitten, stilletjes over zijn eten gebogen,
nooit sprekend, vrijwel nooit opkijkend, alleen
zoo nu en dan eens een glurenden blik door
de zaal werpend, wantrouwde ik hem steeds
meer. Ik besloot dan ook, hem speciaal in het
oog te houden. Als bij intuïtie voelde ik, dat
er met hem iets niet in orde was en dat ik voor
dat gluiperige mannetje op mijn qui-vive
moest zijn.
Het bevreemdde mij, dat de andere gasten
dat niet eveneens merkten. Ik zag dat ieder
een hem gewoon groette als men langs zijn
tafeltje liep en toen ik op een middag La
Belle Zélandaise, waar ik gegeten had, uit
stapte, zag ik het kereltje-zoowaar met dien
jovialen, prettigen Amerikaan Mr. Percy H.
Bollington uit Kansas City, en ze hadden sa
men uitbundig plezier. Ik hoorde Bollington
het Fransch weer afschuwelijk radbraken,
zijn gulle lach schalde over de Place Masséna.
Daarnaast klonk het krakerig, magere en kille
lachje van het oude mannetje met zijn scher
pe, loerende oogjes, die, hetzij hier vermeld,
heel gewoontjes Pierre Blanc heette. Een
naam, die sterk aan een „schuilnaam" deed
denken.
Hoe was het mogelijk, dat Percy h
ton zich met zoo'n verdacht mannetie
ophouden? Bollington was werkelijk eiÓ
aardige kerel, die over een bom duiten
te beschikken en het er in Nice eens flfoiN
nam. Een avond, toen ik niets om ha-
waren we samen eens een keer uit e
het scheelde een haar, of ik was "intern
spirits^thuisgekomen. Ik vergeet mij nooit z
zeer, dat zooiets me overkomt,
'eryhi
ioolt v
maar
avond was ik er niet ver van af. Met Vpt
Bollington was het heel erg gesteld en si-
de grootste moeite om hem zonder' al t
opzien te baren in zijn kamer te krijs»* -
zou hem toch eens waarschuwen voor
neer" Pierre Blanc, Bollington was
een te aardige kerel, om hem er met dat
netje in te laten loopenAan den
kanthij moest het eigenlijk zelf'
kon mijnerzijds op bemoeizucht lijkenT
had geen zin, daarvan te worden - E
Intusschen brachten de kranten eiken
geweldige artikelen over de geheim??*
diefstallenreeks en er werd op fant&ti
wijze met nullen gegoocheld, als de cijfer?
gestolen sommen werden gepubliceerd
het was maar goed, dat er ook nog iets té'"
melden viel over Hitler, Mussolini, het
blok en de „as", en dat ook de sportkolorn
hun plaats opeischten, anders zou de T'
krant volgestaan hebben van het
schandaal. En dan was iedereen nó» onS'-'
ger geworden.
Door mijn somber voorgevoel hadden mi-
zenuwen ook een klap gekregen en ik
er zelfs een oogenblik over, nu maar eens
poosje vacantie te nemen en mijn zaken
delijk op hun beloop te laten. Ik zat eron?'
terras aan de Avenue de la Victoire juist n-?
te denken, toen een incidentje zich vlak m
mij afspeelde. Iemand kreeg woorden met'??
politie-agent en tot overmaat fan ramnta
hij zijn carte d'identité niet toonen. Met J:
gevoel van plotselinge onrust voelde ik in J?
binnenzak en ik schrok. Ik had waaraf
mijn pas vergeten. Wat een narigheden T;
kan veroorzaken zag ik hier voor me; de n*
werd opgebracht.
Hoe kon ik zoo dom zijn? Als ik van ml
tuum veranderde, lette ik er speciaal op
ik mijn zakken leeghaalde en nu had ik J'
pas vergeten. Als een bliksemstraal schoot t-
door mijn hoofd, dat ik Pierre Blanc tenni
ste vóór mij had zien weggaan. Want stelt
voor dat hij juist nu
Ik betaalde vlug en als de wind sm
de Avenue de la Victoire af. Een felle om-
dreef mij verder. Ik wou zoo vlug mogelijk o-
mijn kamer zijn, zekerheid hebben dat er nie*'
gestolen was. Dat voorgevoel van me..,, tii
wilde me geen seconde loslaten!
Mijn beenen trilden, toen ik de trap oph?\
de. Haastig stiet ik de deur van mijn
open en
Percy H. Bollington uit Kansas City
mij zijn gezicht toe! De rondborstige Amèr
kaan! Hijhij was het dus! Ezel die
was. om Pierre Blanc te verdenken!
Ik stond daar met stomheid geslagen. Pe»
H. Bollington grijnsde en zijn parabelle
wees in mijn richting.
„Je komt een beetje te vroeg, vriend, maat
het hindert niet zoo erg. ik heb al gezien, dit
je pas valsch is. Ik weet overigens genoeg!"
Alle energie scheen uit me weg te loonei.
Ik had het geweten, gevoelder drelgds
gevaar! Die laatste diefstal had de deur dicht
gedaan. Ik had wijzer moeten zijn en niét
meer de juweelen van Prudence Walker i
ten stelen, ik had de plaat moeten pot
zoodra ik die kostbare platina-armband
Miss Tupper te pakken had. Nu was ik
„gloeiend bij"!
„Vnlg me maar naar het bureau!" zei
ling** i en zijn Fransch had geen spoor méér
van Amerikaansch accent! Zoo'n
(Nadruk verboden. Auteurs
recht voorbehouden).
19. Nu het tentje in elkaar gezet. Rob, die ook altijd met
masten van het schip had moeten omgaan, was er erg
handig in, maar Henkie, och, hij liet weer net zooveel
boomen vallen als hij er in den grond zette. En kwaad,
dat hij zich telkens maakte Rob had er de grootste pret
van, en na een paar uren hadden ze het hutje voor de
aapjes gereed.
20. Zoo heel gezellig zaten ze daar te praten, toen er
ineens iets gebeurde, wat de jongens allebei achterover
deed tuimelen. De heele tent begon te loopen. De apen
hadden, sterk als ze waren, het tentje losgerukt en daar
liep het holderdebolder over heuvels en grasvelden, alsof
het daar speciaal voor was gemaakt. En in de verte
schreeuwden de apen en lieten Henkie en Rob in alle
onrust achter. Wat zou er nu gebeuren?
21. „Kijk eens," zei Robje, met een vergenoegd gezi
„ik geloof, dat we hier te doen hebben met een groot brok
lava, dat uit een vuurspuwenden berg is gevallen."
„Zeg, je moet geen grapjes maken," viel Henkie veront
waardigd uit. „Als dat waar is, dan zullen we dit brok
op het schip laden en als we dan in de beschaafde wereld
terug zijn, zien we het kwijt te worden aan een museum."
En om precies te weten te komen, wat ze hier gevonden
hadden, begonnen ze den bol heel voorzichtig t«
betasten.
22. Er kwam leven in. Ja hoor, de bol begon zich te
bewegen. Eerst met korte rukjes, toen ging hij nog meer
de hoogte in en per slot van rekening begon hij voort
te rollen. Henkie en Robje vonden dat geen goed teeken.
Ze gingen al een beetje op een afstand staan om uit
den weg te zijn, als er iets gebeurde. En daar kwam het.
Een oorverdoovend gebruil. Een groote, dikke kop, een
l paar dikke, vette pooten. Het was een nijlpaard, dat ze
uit zijn slaap gehaald hadden Wat moesten ze begin
nen? Henkie keek Robje aan, allebei waren ze wit als
krijt. En Henk, die het eerste zijn verstand terug kreeg,
kroop boven op het dier.
23. Het nijlpaard scheen van Henkie te houden. Henkie
aaide het over zijn rug, noemde hem „mijn lief nijl-
paardje" en alsof het beest dat begreep, keek het naar
Robje, die met een leelijk benauwd gezicht alles stond
gade te slaan. Het leek wel, of Henkie het nijlpaardje
wilde houden. Hij kroop onder het dier door en betastte
het van alle kanten. En Robje. die heel zachtjes tegen
Henkie vertelde, dat het dier een krijgslist bedacht om
hen allebei naar binnen te slikken, keek alvast uit, waar
hij naar toe zou kunnen vluchten,
24. Toen ze zoo een tijdje hadden gespeeld, stelde Robje
voor om naar huis te gaan. Het dier tippelde heel ge
moedelijk achter hen aan. In een oogenblik had ie al de
beschuiten, die er nog waren, naar binnen gewerkt. En
hij scheen nog meer honger te hebben. Rob had een ide*.
Hij ging naar den boom toe, waar de noten aan groeide*
en bood het nijlpaard zoo'n groote noot aan.
