Abessynië, voorheen en thans.
Ook hier weer: Djibouti
IAAT/TE EERICUÏIN
SANTPOORT
HEEMSKERK
(Van een bijzonderen medewerker)
g moeten niet denken dat ik een ver-
zameiaar van woestijnen ben", aldus
sprak eens op hoonenden toon Italië's
Mussolini, toen men pogingen in het
•erk stelde hem te beletten Abessynië te
Hdheid Er wordt tegenwoordig veel verza
ad Zoo bezit koning Victor Emmanuel van
Sïlië een uitgebreide en kostbare collectie
Seinsche munten. Wijlen koning George
v van Engeland verzamelde postzegels, ter-
ffiil een Japansche handelsmagnaat naar men
M een verzameling van meer dan 40.000
«Schillende lucifersetiketten heeftEn
ien kan toegeven, dat dergelijke collecties
Interessant en zelfs leerzaam kunnen zijn.
«aar ledereen zal 't er over eens zijn dat het
'«zamelen van zandkorrels nu niet bepaald
wn geestverheffende bezigheid kan worden
eenoemd. En terecht was Mussolini dus boos
men men hem zulk een dwaze, onbeduidende
liefhebberij in de schoenen wilde schuiven.
Daar kwam nog bij dat de Duce, zonder ook
maar in het minst op dit gebied verzamelaar
te zijn, desondanks maar al te goed op de
hoogte'was van de diverse kwaliteiten van
'woestijnzand! Want hetgeen Italië tot dat
ogenblik aan koloniën bezat, n.l. Libië in
Noord- en Somaliland en Eritrea in Oost-
Afrlka, was en is nog in feite niet veel meer
dan een aantal uitgestrekte, eenzame woe
stijngebieden, zonder bevolking, zonder leven
i dus 00k zonder toekomst. Daar is bij voor
beeld de grootste: Libië. Inderdaad een kolo
nie van enormen omvang; met haar opper
vlakte van 1.850.000 K.M.2 bijna zesmaal zoo
groot als Italië zelf en meer dan 20 maal zoo
groot als Nederland, maarin heel dat
ontzaglijke gebied wonen bij elkaar nog geen
700000 menschen, d.i. nog niet eens drie in
woners per K.M.2! Bovendien is het land er
onvruchtbaar; alleen in de kustvlakten aan
de Middellandsche Zee kan wat aan land
bouw worden gedaan. Met Somalië is het al
niet veel beter gesteld. Ruim twee maal zoo
groot als Italië telt het slechts 1.300.000 in
woners van wie de meesten echter zwervende
nomaden zijn, die met hun kudden schapen
en geiten het land doortrekken en dit eerder
nog verarmen dan rijker maken. Eritrea is er
nog het best aan toe, maar ook hier vindt
men, vooral in het zuiden, een troostelooze
reeks dorre vulkaan- en woestijngronden.
Ik heb, dw&rs door die woestijnen, een tocht
per auto van eenige honderden kilometers ge
maakt, langs primitief aangelegde karavaan
wegen en soms ock, hortend en stootend,
zwaaiend en slingerend, over de steenachtige
en oneffen zandvlakten van de woestijn zelf.
Wij zagen onderweg niets, behalve, een enkele
maal, een karavaan kameelen en in den heel
vroegen ochtend enkele troepen antilopen en
jakhalzen. Overigens, tot aan den verren ho
rizon, niets dan het door de gloeiende Afri-
kaansche zon geblakerde bruingele zand
geen leven, overal doodsche stilte rondom.
Daaruit laat zich verklaren dat Italië, on
danks het groote daaraan verbonden risico in
verband met de houding der mogendheden
en de door den Volkenbond toegepaste sanc
tie, de verovering van Abessynië heeft door
gezet. Want niet alleen vormde dit land de
verbinding tusschen de beide koloniën Eritrea
en Somalië de drie gebieden zijn thans sa
mengevoegd onder den naam Italiaansch Oost-
Afrika maar is door zijn natuurlijke rijk
dommen en groote re ontwikkeling- bovendien
veel belangrijker dan alle andere bezittingen
tezamen.
De koloniale rijkdom van Italië was als een
fraaie ruiker bloemen met sierlijke, kleur
rijke namen: Libië, Tripoli, Cyrenaïca, Eri
trea, Somalië. Maar bij nadere beschouwing
bleken het slechts kunstbloemen te zijn. En
dus een bezit van zeer dubieuse waarde. Abes
synië vormt voor Italië eigenlijk het eerste
waardevolle overzeeesche bezit. Een werke
lijke, levende bloem. Wist ge dat de naam
„Addis Abeba", Abessynië's hoofdstad, letter
lijk vertaald „ontluikende bloem" be teekent?
Mussollni heeft er nu alles op gezet om deze
levende plant tot volle ontplooiing te brengen.
En ziehier dan ook tevens de reden waarom
hij het Fransche Djibouti op de lijst van zijn
desiderata heeft gezet. Want zooals in het
vorig artikel al werd opgemerkt, is Djibouti
d natuurlijke haven van Abessynië en vormt
de, ook in Fransche handen zijnde, spoorlijn
Djibout-Addis Abeba de kortste, snelste en
meest economische weg naar het hart van
Abessynië: Addis Abeba. En Italië is van
meening dat de levenssappen voor zijn kost
bare plant het best langs Djibouti en zijn
spoorlijn kunnen worden toegevoerd. Het
vreest dat, indien met Frankrijk geen oplos
sing terzake zal kunnen worden verkregen,
die kostbare plant zal verwelken en mettertijd
afsterven. En dit is dus het gevaarlijke ka
rakter van het Djibouti-vraagstuk: het be-
teekent voor de Italianen ook al geven zij
dit om redenen van prestige niet toe des
ondanks het „to be or not to be" van hun
eenig waardevolle overzeesch bezit, Abessynië,
en daarmede practisch dus van geheel Itali
aansch Oost Afrika, waarvan dit land het
middelpunt en de stuwende kracht is.
Eens een bijna vergeten land.
^BESSYNIë het is voor ons Westerlin
gen altijd een geheimzinnig land geweest.
Men wist er maar heel weinig van. En wat
men er van hoorde klonk zoo vreemd in onze
ooren, dat het eigenlijk nauwelijks werd ge
loofd. Zoo leefde Abessynië of Ethiopië, zooals
Er was reden voor zijn geprik-
HOLLAND—AMERIKA LIJN.
Leerdam 12 van R'dam te New Orleans.
Noordam 12 v. New York te Philadelphia.
Beemsterdijk 12 van Baltimore te New
York,
HOLLAND—OOST AZIë LIJN.
Serooskerk (uitr. 11 te Port Said.
KON. NED. STOOMBOOT MIJ.
Cottica 12 van Amsterdam n. West-Indië.
ROTTERDAMSCHE LLOYD.
Kota Agoeng (thuisr.) 12 van Port Sudan.
Baloeran 13 van Batavia n. Rotterdam.
ROTTERDAM—ZUID AMERIKA LIJN.
Alphacca 12 van R'dam te Buenos Ayres.
STOOMVAART MIJ. NEDERLAND.
Java thuisr.i 5 van Sabang via Kaaip, keert
■laar Indië terug.
Poelau Roebiah (uitreis) 11 van Genua.
het ook wel wordt genoemd, zijn eigen be
staan, onbekend en als een bijna vergeten
land, totdat het in het late najaar van 1935
door den inval der Italianen plotseling een
belangrijke pion op het politieke schaakbord
der mogendheden werd en daardoor in enkele
uren tijds in het centrum der wereldbelang
stelling kwam te staan.
Maar desondanks is het eigenlijke Abessy-
nische leven, z-ijn de zeden en gewoonten van
het land, even onbekend gebleven als zij het
voordien waren. De belangstelling der volke
ren richtte zich in hoofdzaak op het oorlogs
gebeuren en de actie van den Volkenbond.
Abessynië zelf bleef, en is tot den huidigen
nog, ondanks zijn meer dan 15 millioen
inwoners, een terra incognita, een onbekend
land. Toch is het meer ernstige belangstel
ling ten volle waard. Om te beginnen heeft
Abessynië het woord is afgeleid van het
Arabische „habesh" en beteekent, vrij ver
taald: „het land van de verschillende rassen"
(men vindt er, hoewel Amharisch de meest
gesproken taal is, een conglomeraat van niet
minder dan 68 andere talen en dialecten!)
zijn eigen zeer merkwaardige en bovendien
heel oude geschiedenis. De overlevering wil
zelfs, dat Aksoen, de oudste stad van het
land, zou zijn gebouwd door een kleinzoon
van Noach en dat de Ethiopische dynastie is
gesticht door Menelik I, die de zoon zou zijn
geweest van den beroemden en wijzen koning
Salomo en de koningin van Scheba! Maar
ook al willen we de juistheid van deze wel
wat erg ver reikende historische relaties
in het midden laten, zoo is het desniettemin
een feit archaeologisch onderzoek heeft
het aangetoond de Abessynië's geschiede
nis zeker even oud is als die van het Egypte
der Pharao's. Er zijn graftomben, voorwer
pen en steenen ihet inscripties gevonden, die
volgens de onderzoekers ongetwijfeld van
eenige duizenden jaaren vóór het begin onzer
jaartelling dateeren. Vooral interessant zijn
de z.g. obelisken, zuilen van meer dan 20
meter hoog, die door de oudste bewoners van
het land zouden zijn opgericht om de goden
te danken voor een behaalde overwinning. Ik
heb er in Aksoen nog enkele gezien; zij ver
keer en, ondanks hun eerbiedwaardige ouder
dom van zoovele eeuwen, nog in goe
den staat. Mussolini heeft onlangs een der
mooiste naar Rome laten overbrengen.
De Abessyniërs zijn voor het meerendeel
Christenen; zij behooren tot de Koptische
kerk. Men neemt aan, dat zij in de vierde
eeuw tot het Christendom zijn bekeerd als
een gevolg van den geloofsijver van een zeke
ren Frumentios, een neef van een christelijk
koopman uit Antioehië, die met zijn schip op
weg was naar Indië, doch in de Roode Zee
schipbreuk leed. Hoewel de opvarenden be
houden aan land wisten te komen, waren
hun. uren desniettemin geteld, want zij wer
den door de kustbewoners zonder pardon ge
dood. Slechts Frumentios wist aan het bloed
bad te ontkomen en belandde, na allerlei
omzwervingen, in Aksoen waar de koning
hem een levensonderhoud verschafte door
hem de- opvoeding van den kroonprins toe te
vertrouwen. Deze laatste ging, toen hij eenige
jaren later zijn vader was opgevolgd, tot het
Christendom over. Frumentios zelf werd door
den patriarch van Alexanidrië gewijd tot de
eerste bisschop, „Abouna" van Abessynië. Van
toen af verrezen er overal in het land kerken.
Een der eerste was de basiliek te Aksoen die
nu nog, zij het ook gerestaureerd, bestaat.
Zij trekt jaarlijks het bezoek van honderden
Abessynische pelgrims. Ook werden volgens
eeuwenoud gebruik in deze basiliek de souve-
reinen van Abessynië tot koning gewijd.
De laatste monarch evenwel, Negus Hailé
Selassié I, is van deze traditie afgeweken; hij
besliste dat zijn kroningsplechtigheid met
Westersche, moderne pracht en praal te Addis
Abeba zou plaats hebben. De geloovigen zagen
het met leede oogen aan, vooral de conserva
tieve en orthodoxe Aksoemers, en er werd ge
mompeld dat, door deze inbreuk op een
eeuwenoude en geheiligde traditie, het dit
maal stellig niet goed met den Negus zou af-
loopen. Inderdaad zagen zij enkele jaren later
Hailé Selassié, vluchtend voor de troepen van
den Italiaanschen koning, het land in allerijl
verlaten. Het verbaasde hen niet. Zij hadden
het immers al voorspeldOverigens hebben
zij zich, voor het oogenblik althans, met het
bestuur van de nieuwe, Westersche heerschers
wel verzoend. Ik deed in dit opzicht een merk
waardige ervaring op. Bij mijn bezoek aan de
basiliek werd ik rondgeleid door een ouden
priester, die mij de beteekenis der inscripties
en muurschilderingen verklaarde. Bij het af
scheid zei hij, wijzend op het weelderig groen
van de struiken en vruchtboomen, die om het
kerkerf geplant waren, onverwachts en ge
heel eigener beweging, want over de gezags-
wisseling was met geen woord gesproken:
..Zie toch eens hoe rijk de natuur ons zegent!
Vroeger wilde hier bijna nooit iets groeien.
Het is een bewijs dat de Almachtige het nieu
we landsbestuur met welgevallen aanziet en
daarom beschouwen ook wij Italië als een
goeden vriend". Beleefdheidsgebaar tegen
over den Westerschen bezoeker, diplomatie,
vrees, ofeen werkelijk eerlijk gemeende
overtuiging? Hoe dan ook, het was typeerend
iets dergelijks in dit alleroudste stukje van
Abessynië te hooren.
Maar ik zou enkele dagen later voor d<
tweede maal een dergelijke merkwaardige er
varing opdoen. Het was te Addis Abeba, ter
gelegenheid van de bruiloft van een familie
lid van Ras Hailou Taklé Haimanot, voorma
lig gouverneur van de provincie Godjam, bij
welke plechtigheid men ook mij uitgenoodigd
had. Ras Hailou was gouverneur tot 1932; hij
viel toen in ongenade bij Hailé Selassié en
bracht vier volle jaren in gevangenschap door.
Omdat hij van koninklijken bloede is was de
ketting waarmede zijn rechterbeen aan den
muur van de kerker was vastgeklonken, van
goud. Als een gevolg van deze foltering loopt
hij nu nog moeilijk. Het valt dadelijk op.
Nu heb ik in den loop der jaren al heel wat
bruiloftsfeesten meegemaakt, in verschillende
landen en dus bij verschillends volken. Maar
deze bruiloft bleek een unicum te zijn! Daar
waren in de eerste plaats de meer dan dui
zend gasten, Abessyniërs. Zij zaten aan lange
tafels volbeladen met honingkoeken en sta
pels rauw, nog dampend ossenvleesch. Achter
en terzijde van de feestzaal, op hoopen bij el
kaar geworpen, de nog bloederige huiden en
koppen en het verdere afval van de pas ge
slachte dieren. Voorts op een stellage drie
i groote vaten bier. De bruiloftsgasten lieten
zich een en ander goed smaken. De stukken
rauw, lillend vleesch werden met groote mes
sen in reepen gesneden en daarna gulzig op
geslokt- Na elke hap een flinke slok bier. Dit
gedeelte van het feestprogram was naar onzen
Westerschen smaak dus wel heel erg bn-sma-
kelijk. zij het ook origineel. Het was een
stukje „Afrikaansch" Abessvnisch volksle
ven
Dan waren daar lh de tweede 'plaats Has
Hailou Taklé Haimanot en hei bruidspaar
zelf. Die boden een heel wat prettiger en ele
ganter aanblik. Prachtige fluweelen, met goud
geborduurde costuums in paarse, groene en
karmijnroode uitvoering, en dit alles nog op
gesierd met een rijkdom van fonkelende rid
derorden en zijden ordelinten. De bruid bo
vendien getooid met een van gouddraad ge
vlochten en met edelgesteénten bezet hoofd
deksel in den vorm van een tropenhelm. In
tegenstelling tot het woeste feestmaal
drinkgelag der „duizend mannen", zagen
hier dus een tafereel van het geciviliseerde,
„Westersche" Abessynië. Maar misschien was
toch nog wel het meest opmerkelijk de rede
van den bruidegom en het bruiloftslied, ge
dicht door den bij elk Abessynisch feest on-
misbaren zanger of minstreel. De eerste gaf in
bijna hartstochtelijke bewoordingen de ver
zekering dat hij en zijn aanhangers als het
moest zonder aarzelen hun leven zouden ge
ven voor het „Nieuwe Abessynië"; de ander
bezong in een lange reeks verzen en begeleid
door een tweesnarig strijkinstrument, de hel
dendaden van het Italiaansche leger
Dit was dus het politieke gedeelte van de
bruiloft en waarschijnlijk ingelascht omdat
er ook verschillende Italiaansche belangstel
lenden waren. En ook hier weer vraagt men
zich af: is dit alles oprecht gemeend? Is het
inderdaad de eerlijke overtuiging van die
priesters, volkshoofden en volkszangers, of is
het slechts berekening, een beleefdheidsfrase,
dan wel vrees voor den nieuwen heerseher? De
Italianen, zooals ik heb kunnen constatee-
ren, zijn overtuigd dat de Abessyniërs, althans
een groot gedeelte van hen, het eerlijk mee-
nen en zij baseeren hun oordeel op het feit,
dat zij veel doen om den welstand en de hy
giëne onder het volk, dat over het algemeen
nog onder zeer primitieve omstandigheden
leeft, te bevorderen.
--■=--^5=r^==sE^—
Nederlandsch vliegtuig tot daling
gedwongen.
De hervormingen.
ANT, en dit is een zeer opmerkelijke zijde
van de Italiaansche pacificatie-politiek,
al heel spoedig na de verovering van Abes
synië zijn de Italianen begonnen allerlei
maatregelen te nemen, die de strekking heb
ben de bevolking welwillend en zoo mogelijk
zelfs erkentelijk te stemmen. Door namelijk
ook hier toe te passen het oud-Romeinsche
en beproefde middel van het „panem et cir-
censes" het geven van „brood en spelen",
hier nog aangevuld met „kerken en mos
keeën". Komt waar ge wilt in Abessynië: in
Addis Abebai Dessié. Assab, in Dire, Doea, As
mara, Adoea of zelfs in het eeuwenoude Ak-
soem enge zult er in aanbouw of reeds
voltooid aantreffen nieuwe, modern ingerich
te markthallen voor de Inheemschen die
hun welstand zullen vergrooten en dus meer
.brood" zullen opleveren voorts speciaal
voor hen bestemde bioscopen de „spelen"
en, zooals ik al vermeldde, bovendien nog ker
ken en moskeeën, voor Kopten en Mohamme
danen beide. Ook met de verbetering van de
woningtoestanden is een begin gemaakt. De
Abessyniërs, tot dusverre gewend te leven in
de benauwde, rookerige en dus zeer onhygië
nische „toekoels", een soort bijenkorf ach tige
verblijven van leem, takken en stroo, worden
nu geleidelijk gehuisvest in luchtige, steenen
huizen, die men echter, uit psychologische
overwegingen, den oorspronkelijken „toekoel-
vorm" heeft laten behouden.
Al deze veranderingen en ook niet te ver
geten de verbetering der wegen en nog andere
maatregelen op het gebied van sociale zorg,
hebben er uiteraard toe geleid dat in breede
kringen der bevolking op het oogenblik rust
en tevredenheid heerschen. Daarbij komt, dat
de Abessyniërs in geen geval den terugkeer
van Negus Hailé Selassié wenschen. Zij ne
men het den monarch ten zeerste kwalijk dat
hij, tegen het einde van den oorlog, de wijk
heeft genomen naar het buitenland, hen al
dus, zooals zij liet beschouwen, in de ure des
gevaars in den steek latende. „Een Abessyniër
vlucht nooit" is hun lijfspreuk. Daardoor
heeft Hailé Selassié zich bij zijn volk onmoge
lijk gemaakt en is hup. nationaal gevoel ge
schokt. Ook de Franschen, die jarenlang in
Abessynië hebben gewoond en met de bevol
king als de beste vrienden omgingen, hebben
mij dit bevestigd. Het zal dan ook van het be
leid der Italianen afhangen, in hoeverre deze
toestand van rust zal kunnen worden gecon
solideerd. Op het oogenblik hebben zij alleen
nog moeilijkheden met sommige grensstam-
men in het westen, die zich niet willen onder
werpen en dus nog voortdurend zorg en aan
dacht vereischen.
Ook voor de eigen landgenooten wordt het
noodige gedaan. Wederom naar oud-Ro-
meinsch model, worden bijv. de legionaires,
die den veldtocht in Abessynië hebben meege
maakt. thans in de gelegenheid gesteld zich
daar als landbouwer-kolonist te vestigen. Een
huisje, een stuk grond ter grootte van 60
hectare en een veestapel van ongeveer 30
stuks runderen, schapen en geiten wordt hun
door den Staat in voorschot verstrekt. Van de
te behalen winst betalen zij hun schuld af en
na verloop van eenige jaren kunnen zij eige
naar van de geheele behuizing zijn. De kolo
nisten leven en werken er met hun gezinnen.
Er zijn thans twee van dergelijke kolonisaties,
te Oletta en te Biscioftu, beide in de omgeving
van Addis Abeba. Consultatiebureaux, proef
stations en landbouwkundigen zorgen er voor
deskundige leiding en bijstand. Het ligt in de
bedoeling om in de toekomst, gebruik maken
de van de nu verkregen ervaring, het aantal
dergelijke kolonisaties geleidelijk op te voeren.
Ongeveer honderd gezinnen vinden er thans
reeds een bestaan.
Ook het particulier initiatief is zich voor de
nieuwe gewesten gaan interesseeren. Verschil
lende fabrieken zijn in aanbouw. Een der
grootste, de „Colonalpi", een fabriek voor de
vervaardiging van de voor den Italiaan on
misbare macaroni en biscuits, is juist enkele
weken geleden in bedrijf gesteld. Bouw en in
richting hebben de enorme som van 25 mil
lioen lire gekost!
Zoo zijn de Italianen op het oogenblik dus
met vereende krachten bezig om Abessynië
„om te bouwen". Met de bedoeling er een mo
dern land van te maken. Maar het gemis van
spoorwegen is en blijft nu eenmaal een belem
mering. In een tijd, waarin de snelheid van
het verkeer steeds wordt opgevoerd, heeft een
land zonder spoorwegen al een heel slechte
kans. De Italianen weten het. Zij weten ook,
dat hun met zooveel moeite aangelegde, ein
deloos lange heirwegen, waarvan elke kilo
meter gemiddeld een millioen lire heeft ge
kost, tenslotte den spoorweg niet zullen kun
nen vervangen dat deze wegen slechts een
kunstmatige voeding zijn voor het organisme
van het nieuw verworven bezit, omdat nu
eenmaal de Djibouti-spoorweg, als de snelste
en goedkoopste weg naar Abessynië's hart,
Addis Abeba, als de eenige natuurlijke voe
dingsbron moet worden beschouwd. Daarom
is het Djibouti-vraagstuk tevens het „Abes-
synië-vraagstuk" der Italianen. En men mag,
in 't belang van den wereldvrede die toch al door
het geval Dantzig en was dies meer zij op zulk
een zware proef wordt gesteld, slechts hopen,
dat Frankrijk en Italië hier tot een bevredi
gende oplossing zullen komen. Ook in het be
lang van Abessynië zelf.
BELGISCHE TRAWLER NAAR DE
H ARIN GVISSCHERIJ
Alhier is binnen geweest een Belgische
trawler om haringnetten te laden. Het schip
is inmiddels naar de haringvisscherij ver
trokken.
Duitsche gezant spreekt leedwezen zijner
regeering uit.
De regeeringspersdienst meldt
Gistermiddag is benoorden de wadden
eilanden het Nederlandsche marine
vliegtuig R5, waarvan in verband met
de gegeven strikte instructies moet wor
den aangenomen dat het zich binnen
Nederlandsch rechtsgebied bevond, door
een Duitsch militair vliegtuig aangeval
len en, na tot daling te zijn gedwongen,
vergaan.
De vier man Nederlandsche beman
ning, waarvan er twee licht gewond
zijn, zijn naar Nordemey overgebracht,
en keeren zoo spoedig mogelijk naar
Delfzijl terug.
De Duitsche gezant heeft hedenmor
gen op het departement van buitenland-
sche zaken het leedwezen zijner regee
ring over het voorgevallene uitgesproken
en het aanbod overgebracht om het
vliegtuig te vervangen.
Indien bij het verhoor der Nederland
sche vliegers bijzonderheden komen vast
te staan, die tot juist begrip van het
voorgevallene van belang zijn, zal een
nadere medeleeling worden gedaan.
Verwachting geldig van hedenavond tot mor
genavond ongeveer 19 uur
Zwaar tot half bewolkt. Enkele regen
buien. Zwakke tot matigen wind uit
Westelijke richtingen. Weinig verande
ring in temperatuur. Hier en daar och
tendmist.
Wat de tuinders kregen.
Spinazie per fel. kist 2045.
Postelein per fel. feist 2835.
Sla per 100 krop 80—2.25
Andijvie per 100 krop 802.00.
Wortelen per bos 5—9.
Raapstelen per bos 1 Va-
Selderij per bos l—V/2-
Pieterselie per bos l—V/2.
Aardappelen (klei) 240300
Tomaten per KG 46
Prei per KG 45.
Uien per KG 3—4VZ.
Pronkboonen per KG 33Vfe-
Waspeen per KG 36.
Bloemkool I per stuk 1017.
Bloemkool II per stuk 46.
Komkommers I per stuk 3Y2—6.
Komkommers II per stuk 22V2.
Meloenen per stuk 512.
Knollen per stuk 4—7.
Snijhoonen per KG 716.
Dubb. boonen per KG 920.
Spercieboonen z. dr. per KG 1216.
Trosboonen per KG 1421.
Capucijners witte 812 ct. per KG.
Aardbeien per doosje 18.
Frambozen per doosje 1214.
Bramen per slof 4055.
Appelen per KG 4—12.
Peren per KG 6—14.
Druiven per KG 2025.
Augurken per KG 413
MARKTBERICHTEN.
Spianzie per kist 2540.
Postelein per kist 2535.
Andijvie per 100 str. .1.002.00.
Wortelen per bos 7.
Komkommers per stuk 2—6.
Aardappelen, klei, per KG 35
Roode kool per KG 2 ot.
Bloemkool per 716 ct.
Uien per KG 4 ct.
Prei per bos 8.
Sla pér 100 krop 13.
Pieterselie per kistje 9.
Selderie per kistje 14.
Appelen per KG 6—10.
Penen per KG 8—16.
Pruimen per 100 24.
Druiven per KG 20—26.
PERSONALIA.
Onze plaatsgenoot de heer J. Avegaart slaag
de te Utrecht voor de akte J. vrije- en orde
oefeningen, der gymnastiek.
Hij werd opgeleid door den heer H. J. Blauw,
leeraar lichamelijke oefening alhier.
Distributie van pluimveevoeder.
Door bemiddeling van de organisaties.
In verhaard met do distributie van pluim
veevoeder heeft de minister van Economische
Zaken bepaald, dat pluimveehouders, die
niet aangesloten zijn bij de Larudibouw-erLsis-
organisatie, lid kunnen worden van een plaat
selijke vereeniging van pluimveehouders, die
voor deze distributie kan zorgen.
Voor de Kenneaner Pluimveevereeniging,
waarvan het secretariaat te IJmuiden geves
tigd is, kan men zich te Beverwijk vervoegen
bij den heer H. van Riessen, Jan Alsweg 15.
Intusschen is ook hier ter plaatse een ver
eeniging van kleine pluimveehouders opge
richt. In het bestuur namen zitting de heeren
S. Schuijt, J. van Gastel en C. v. d. Waa.
BUIS VAN DE WATERLEIDING
GESPRONGEN.
Woensdagavond is in de Kerkstraat een
buis van de waterleiding gesprongen. Het
water baande zich met geweld een weg door
de klinkerbestrating en zette een groot deel
van de straat blank. Daar men vreesde, dat
zich onder het wegdek een groot gat ge
vormd had werd het verkeer door omwonen
den gewaarschuwd, zoodat dit langs een an
deren weg kon worden geleid.
Het Waterleidingbedrijf nam onmiddellijk
maatregelen om den watertoevoer af te slui
ten en de aangerichte schade te herstellen.
Arbeiders van Openbare Werken en het Wa
terleidingbedrijf hebben in den nacht de
noodzakelijke herstellingen verricht, zoodat
hedenmorgen van het tuvel niet veel meer te
bespeuren viel en het verkeer door de stra
ten weer kon worden toegelaten.
ONTSPANNINGSAVOND VOOR MILITAIREN.
Hoewel de zalen, die daarvoor in de aller
eerste plaats ln aanmerking zouden komen,
niet beschikbaar zijn, wordt toch al het mo-
jelijke gedaan, den soldaten het verblijf al
hier zoo aangenaam mogelijk te maken.
Zoo was gisteren in de Ned. Herv. Kerk door
de plaatselijke afdeeling van den Vrijz. Chr.
Jongeren Bond een ontspanningsavond be
legd, die buitengewoon goed geslaagd mag
heeten.
De bijeenkomst werd geopend door ds. Ol-
deman. Deze riep allen een hartelijk welkom
toe, in het bijzonder den officieren. Daarna
gaf hij de leiding, over aan den heer Korting.
Het programma, dat de V.C.J.B. den sol
daten vervolgens aanbood, was een zeer ge
varieerd: het Hawaii-gezelschap van de Her
vormde Kerk te Haarlem-Noord, liet zich met
succes hooren.
Gezamenlijk werden liederen gezongen be
geleid door den heer Vincent.
Het programma werd besloten met het zin
gen van het „Wilhelmus".
Aan het slot betuigde de overste zijn har
telijke dank voor het organiseeren van dezen
avond en sprak de hoop uit, dat nog meer
van deze en andere avonden zouden
georganiseerd worden. Voorts nam de overste
de gelegenheid waar, om zijn dank te betuigen
voor de aardige ontvangst van de zijde der be
volking en eindigde met den wensch, dat de
„jongens" zich de gastvrijheid waardig zouden
toonen
-ü -rEN.
Kotters: Tx. 33 I 170. Tx. 29 f 168. Tx. 39
f 164, Tx. 32. f 130.
Kustvisschers: Uk. 1 f 67, Uk. 205 f 44, Uk.
90 f 70, Uk. 104 f 30, Uk. 243 f 64, Uk. 17 f 120
Uk. 126 f 152, Hd. 25 f 102.
AANRIJJDING.
Woensdagavond had op den hiek Amstel-
Straat-Prins Hendrikstraat een aanrijding
plaats tusschen een autobus en een wielrij
der. De wielrijder maakte een verkeersfout,
door de linksche bocht klein te nemen, waar
door hij door de bus werd aangereden. Hij
werd van zijn fiets geworpen en moest zich
onder behandeling van een geneesheer stel
len.
Tong f 2.30—f 1.10 per kilo.
Kleine schol f 35f 21 per 50 kilo.
Schar f 10f 7,50 per 50 kilo.
Duitsche bases aan de kust van
Zuid-Amerika
KOE DOOR BLIKSEM GETROFFEN.
Tijdens een kort onweer dat Woensdagmid
dag te 3 uur boven onze plaats woedde is een
koe van den veehouder P. M„ die in de weide
achter „Marquette" graasde, door het hemel
vuur getroffen. Het beest was op slag dood.
ER ZAL SCHERPER WORDEN TOEGEZIEN
OP VERKEERSFOUTEN.
Met de verkeersvoorschriften wordt het door
velen in Heemskerk niet zou nauw genomen.
Richting aangeven bij het inrijden van zij
wegen of op gevaarlijke hoeken, wordt zelden
gedaan. Vooral Zondagsmorgens, bij het aan-
en uitgaan der kerk, is het erg Het is onbe
grijpelijk dat er niet meer ongelukken ge
beuren.
Om het verkeer in betere banen te lelden
heeft de politie zich genoodzaakt gezién stren
ger op te treden.
Men zij dus gewaarschuwd!
Engelsche regeering kondigt
démarches aan.
Het Engelsche ministerie van voorlichting
deelt mede, dat de regeering, daar zij reden
heeft om te gelooven, dat de vijarvd wellicht
zal trachten duikboot- en iuchtbases te vesti
gen langs de kust van Zuid-Amerikaan-
sche landen, haar diplomatieken ver
tegenwoordigers in deze staten zal opdragen
de regeeringen in kwestie uit te noodigen de
noodige stappen te nemen om schending der
neutraliteit te voorkomen.
Van half officieele zijde heeft men te Mon
tevideo aan United Press een verklaring af
gelegd welke dit persbureau ondier reserve
weergeeft en die ongetwijfeld, als zij op
authentieke feiten berust, een verstrekkende
beteekenis heeft.
Uruguay een onderzeebaste te stichten
tueel voorstel om op terrein van
Uruquay een onderzeebasis te stichten
niet in strijd achten met het on
zijdigheids-verdrag van den Haag en
de maritieme conventie van Havana.
Uruguay heeft een oppervlakte van 72.350
millioen vierkante mijl en een bevolking van
ruim 2 millioen. De zeekust, is iets minder
dan y3 van de landsgrens van Uruguay. Een
groot deel daarvan vormt de oever van de
Rio de la Plata, in welks Westelijke helft de
Argentijnsche hoofdstad is gelegen.
Voorts ontving United Press in dit verbond
nog de volgende telegrammen:
BOGOTA, Een woordvoerder heeft verklaard,
dat Columbia van den beginne af alles heeft
gedaan om te verzekeren, dat de neutraliteit
niet geschonden wordt.
SANTIAGO DE CHILI. Het ministerie van
Buitenlandsche Zaken heeft verklaard, dat
Engeland geen stappen gedaan heeft in ver
band met een mogelijke schending van de
neutraliteit.
MEXICO CITY. Door het ministerie van
Buitenlandsche Zaken werd ons verklaard,
dat Mexico vast besloten is een strikt neutra
liteit te handhaven en alles te doen wat in
zijn vermogen is om de activiteit van duikboo-
ten of eenige andere schending van de con
ventie van Den Haag te voorkomen.
BUENOS AIRES. De atuoriteiten deelden
mede dat Argentinië geen Duitsche voorstellen
tot het oprichten van bases in Argentinië
die natuurlijk direct van de hand gewezen
zouden worden hadden ontvangen, noch
een uitnoodiging van Engeland om de neu
traliteit te bewaren.
Het Poolsche legerbericht.
het
Te half twaalf Woensdagavond werd
dertiende legerbericht per radio bekend
maakt. Het luidt: „In de streek van Koetno
en Lowicz zetten wij den strijd voort en bren
gen wij bij onze aanvallen den vijand ern
stige verhezen toe. Dertig vijandelijke vlieg
tuigen zijn neergeschoten. Een aanval op de
lijn Modlin-Zegrze is afgeslagen. Het bom
bardement van Warschau duurt voort. Zuide
lijk van de lijn Kaloeszin-Siedlce trekken wij
voor de gepantserde afdeelingen van den
vijand onder hevige gevecten terug. Onze
troepen blijven den vijand, die bij Annopol
den Weichsel was overgetrokken, bestrijden.
Biilwow is een aanval van een gemotoriseerde
colonne afgeslagen. Bij Gdynia en Kepa
Oksywska duurt de strijd voort.
