Na drie jaar weer Canada Spookoetkeec I in duister Luchtpostverzending naar Indië weer mogelijk Juweelen" in de lucht I Londen De R5 werd buiten territoriaal gebied aangevallen Vervoer dienstplichtigen ONS WEKELIJKSCH KNIPPATROON. Land van rijke welvaart bronnen Totempalen in een dorp der Haida Indianen. De planken huizen zijn geheel van jndiaansch maaksel. De cederboom laat zich gemakkelijk zelfs met steenen beitels en hamers tot planken splijten Door Dr. W. C. N. VAN DER SLEEN Canada is in feestdos. Vlaggen en wapen schilden, draperieën en portretten sieren alle straten en gevels van alle steden en dorpen, waarlangs de trein ons voert op de lange reis van Montreal naar Vancouver, van den At- lantisclien Oceaan naar de Stille Zuidzee. In Vancouver wachten duizenden op het Ko ningspaar, opgepropt in straten en pleinen achter lan'ge rijen van politie, matrozen, ve teranen enz. Alles staat en wacht, maar ik heb ofidertusschen den blauwen wimpel ver overd, waarop in zwarte letters het almachtige woord PERS gedrukt staat. De vorsten komen. Gejuich! Het volkslied. Gejuich! Inspectie van de eerewacht. Gejuich! De vorst is jong i lacht; de koningin vriendelijk, innemend, „joals w'y dat van vorstinnen kennen. De stoet verdwijnt in de lange bevlagde straten en ik wandel naar een der veerbooten, die mij aan den overkant van de baai kunnen brengen, want vóór alles interesseert mij hoe de Indianen van Britsch Columbië hun vorst zullen ontvangen. Uit zee gezien maakt Van couver een geweldigen indruk. Een tiental wolkenkrabbers vormt een interessant silhouet en het is wel aardig te weten dat die hier niet gebouwd zijn uit gebrek aan ruimte of van- 'wege duren grond, maar alleen om een ver dieping meer te hebben dan de concurrent. Een wandeling van een half uurtje door prachtige bloementuinen brengt mij op het punt, waar de weg, dien de koning zal volgen, het reservaat der Capilano-Indianen binnen komt. In de stad had niemand mij iets kunnen vertellen van plannen der Indianen om in na tionaal costuum het koningspaar te begroeten, maar een forsehe eerepoort aan den ingang van het terrein deed al uit de verte zien, dat er Iets bijzonders te doen was. De poort be stond uit twee zware cederstammen van meer dan een meter middellijn, die door kunste naarshand waren behouwen en besneden en daarna geschilderd. Een nieter of acht boven den beganen grond strekten de dondervogels hun geel-met-zwarte vlerken uit, in hun klau wen den walvisch dragende, die door de kust- Indianen als een zeer welkome buit beschouwd wordt. Onder den walvisch is een grizzly beer uitgehouwen, het toonbeeld van kracht, die op zijn beurt weer rust op het hoofd van een menschelijke figuur, die het opperhoofd der Capilano-Indianen voorstelt. Een paar echte Totempalen dus, voor deze gelegenheid gesne den en opgericht. Er naast staat een teepee en een houten huisje van ruwe planken. In dianen gaan af en aan, vele gewoon gekleed, enkele in hertenleer of gehuld in eigenaardig geweven dekens. Het aantal opperhoofden in vol ornaat groeit steecis aan en al spoedig zijn een twaalftal hoofden der Capilano's, maai' ook een twintigtal Squamisch-Indianen aanwezig, die voor deze zeer speciale gelegen heid, misschien voor het laatst, zich hebben getooid met al die attributen, die in vroeger dagen alleen een groot opperhoofd bij groute feesten mochten sieren. Bijna allen droegen uit hout gesneden dansmaskers, die meest dierfiguren voorstelden, wolf en raaf, beer en arend, steeds natuurlijk het dier, dat prijkte in het wapen van hun stam. Immers de to tempalen enz. moeten veeleer beschouwd wor den als heraldische emblemen, dan wel als afgoden of geesten, die den stam beschermen of bedreigen. De maskers waren beschilderd en ingelegd met groote stukken parelmoer van oorschelpen. De dansers droegen allen een ratel, rammelaar eigenlijk, een uit hout ge sneden dierfiguur (raaf, wolf of kikker) met steentjes in een dunwandige holte. Twee droe gen bovendien een staf, van onder tot boven met totemdieren gesierd en deze beiden droe gen boven hun masker uit een krans van baardharen van een grooten zeehond, waar- tusschen telkens een handvol adelaarsveeren werd neergelegd, die dan bij de bewegingen der dansers in witte vlokken als vredesoffer werden uitgestrooid. De dansers waren gehuld |n groote dekens, die over den schouder af hingen, waarvan de schering bestond uit dra den van cederbast, terwijl de inslag vervaar digd was uit het haar van de berggeit. Deze wol kan gemakkelijk worden gekleurd met plantaardige verfstoffen en zoodoende ver toonden ook deze dekens groteske dierfiguren, waarvan de omlijning door opgestikte schelp stukken of parelmoeren knoopen was geac centueerd. Het geheel vormde een collectie kdiaansche antiquiteiten, mooier dan in een ®useum te vinden Is. De Capilano-Indianen or°egen meest met kralen bestikte hertenlee- re& gewaden en vederbossen, zooals die vooral van de Prairie-Indianen bekend zijn gewor den Middenin de groep zat op een eenvoudige rustbank de moeder van het opperhoofd, die luist 103 jaar oud was geworden. Haar magere vingers omklemden een doosje, van uiterst fijn gras gevlochten, waarop in zwart en rood een walyischjacht met kano's was afgebeeld. En ze liet mij graag zien wat het bevatte, een oreede gouden en zes zilveren armbanden, dpor haar stamgenooten gemaakt en met In- diaansche figuren versierd. Ze zou het doosje aanbieden aan haar koningin. Afwisselend «degen de hoofden de trom; afwisselend dansten de krijgers en de vrouwen en roeiers met hun fel geschilderde pagaaien, tot in de verte gejuich hoorbaar werd, dat aan zwol en overgenomen werd. En terwijl de In- diaansche hoofden dansten en veeren strooi den en wuifden en bogenreden de vorsten in kalmen gang voorbij. Niettegenstaande schriftelijke en mondelinge verzoeken aan ver antwoordelijke personen bleef het roode volkje van Vancouver diep teleurgesteld achter. Twee dagen later. Het vorstenpaar vertrekt van Victoria. De Schotsche Garde staat op gesteld tegenover een eerewacht van vetera nen. Met veel plechtigheid wordt het vaandel van het Schotsche regiment ontplooid, waar onder velen der veteranen hebben gediend. Een kolonel van de landmacht komt aanrij den. Zijn chauffeur salueert, maar de kolo nel kijkt den anderen kant uit en ziet het vaandel niet. Gejoel, gesis, gefluit, geschreeuw van stop! En de auto stopt, rijdt achteruit, de kolonel salueert het vaandel en mag door rijden. En dat gebeurde met kleine variaties twaalf keer in tien minuten. Bij den rit door Vancouver stonden de Indianen weer in rij en gelid, maar niemand durfde de koninklijke auto een stop toeroepen. Jammer voor de In dianen en voor het vorstenpaar, dat overigens overal zoo'n buitengewoon prettigen indruk heeft achtergelaten. Napels voorloopig eindpunt der Indië-route 's-GRAVENHAGE, 15 September. Zoolang het niet mogelijk is de thuiskeerende Indië- vliegtuigen te laten doorvliegen tot Nederland, zal Napels als voorloopig eindpunt der Indië- route dienst doen. Zoowel in Napels als in Batavia zijn op het oogenblik drie Indië-vlieL tuigen gestationneerd. Zaterdagochtend, mor gen vertrekt de „Gier" uit Napels en de „To renvalk" uit Batavia. Maandag vertrekt de „Buizerd" uit Napels, waarna de „Wielewaal" Dinsdagmorgen uit Batavia vertrekt. Het besluit de Indië-vliegtuigen uit Napels weer naar Ned.-Indië te laten vertrekken, maakt weer een snelle luchtpositverbinding tusschen Nederland en Ned.-Indië mogelijk. De „Gier" welke Zaterdagmorgen uit Napels vertrekt, zal in Alexandrië post, bestemd voor Ned.-Indië, aan boord nemen. Dit is de post, welke op 2 September j.l. den dag voor het uitbreken van den oorlog, niet per vliegtuig werd verzonden, maar per s.s. „Poelau Roebia" uit Nederland werd medegenomen. Zooals door de posterijen reeds werd mede gedeeld, zal Zaterdag, morgenochtend, voor Indië bestemde luchtpost per trein naar Napels worden gebracht. De „Buizerd", welke Maan dag uit Napels naar Indië vertrekt, neemt deze post verder mede. De luchtmail welke door de thuiskeerende vliegtuigen tot Napels wordt gebracht, zal per snelste gelegenheid naar Ne derland worden vervoerd. Het is duidelijk, dat de K.L.M. haar pogin gen voortzet om vergunning te krijgen de Indië-lijn weer tot Nederland door te trekken. Het is echter wel aannemelijk dat zoolang deze vergunning niet is verleend, de dienst tweemaal per week tusschen Napels en Bata via zal worden waargenomen. Beroep vail Mussolini op Roosevelt? LONDEN 15 September (Havas). De diplomatieke redacteur van de „News Chronicle" maakt melding van geruch ten, volgens welke Mussolini te gele gener tijd president Roosevelt zou vragen een vredes-conferentie bijeen te roepen. Ten aanzien hiervan schrijft de diplomatieke redacteur, dat indien Hitler in de nabije toekomst onderhan delingen wil aanbieden, het geenszins zeker is, dat de door Goering gedane voorstellen herhaald zullen worden. Er bestaat aanleiding om te veronderstellen, dat Mussolini aan president Roosevelt een vraag zal voorleggen, welke zoogenaamd afkomstig is van de neutrale staten, om onmiddellijk een vredesconferentie tc beleggen. Zonder twijfel moet deze mogelijkheid met de grootste reserve worden beschouwd, doch er wordt in invloed rijke Britsche kringen over gesproken. Een der gelijke manoeuvre zou den president, die om ringd is door isolationisten en wiens land, even als alle neutralen, hard door den oorlog zal wor den getroffen, in moeilijkheden kunnen brengen. Indien hij zou weigeren, dan zou zijn positie in de Vereenigde Staten, alsook de democratische denkbeelden, welke hij vertegenwoordigt, ver zwakt kunnen worden. In de huidige omstandig heden zou een dergelijk voorstel door Frankrijk en Engeland verworpen worden, zelfs wanneer de Sovjet Russen zich bij Duitschland zouden voegen cm opnieuw Polen te ontleden. De redacteur verklaart verder, dat de reizen, welke de ambassadeurs van Italië te Berlijn en van Duitschland te Rome hebben gemaakt, een soort authenticiteit geven aan deze geruchten over een vredes-conferentie. Bemanning weer in ons land terug De regeeringspersdienst meldt nog de volgen de bijzonderheden over het vergaan van een Nederlandsch marinevliegtuig. De bemanning van het marinevliegtuig R. 5, hetwelk door een Duitsch miliair vliegtuig was aangevallen, en na tot daling te zijn gedwongen, was vergaan, is gisterenavond te Delfzijl aan gekomen. Uit het verhoor is komen vast te slaan, dat het incident zich buiten onze territoriale wateren, op ongeveer 5 mMl benoorden het licht Hollum, heeft af gespeeld. Het Duitsche vliegtuig bleek het Nederland- sche met mitrailleurvuur te hebben aangeval len. Het instrumentenbord werd versplinterd en de voorkant bakboord-drijver weggeschoten. Als gevolg hiervan ging het toestel bij landing over den kop. De bemanning werd'opgepikt door het Duitsche vliegtuig, meegevoerd naar Norderney en daar in het hospitaal opgenomen. Het bleek, dat luitenant ter zee 3e klasse der marinereser ve Van Rijn een schampschot aan den rechter schouder en 2 schampschoten achter het linker oor had en sergeant-vlieger F. Buynink 2 scho en door den linker grooten teen. De korporaals Goudswaard en Van Wingerden bleven onge deerd. Allen bevinden zich naar omstandigheden in goeden welstand. Het vliegtuig is het laatst gezien met de drij vers boven water. (Voor de Duitsche lezing van 'dit incident zie men pag 3, 5de kolom). De regeeringspersdienst meldt: De Minister van Defensie verzoekt de directies van de onderscheiden tram wegmaatschappijen alsmede de onder nemers van autobus- en bootdiensten militairen, die aanvangende 16 Sep tember a.s. met periodiek verlof ver trekken, voor Rijksrekening te ver voeren zoowel voor de heen- als voor de terugreis. Aan voornoemde mili tairen wordt voorloopig een eenvoudige verlofpas verstrekt, welke getee-kend moet zijn door den compagnies-, bat terij-, eskadrons-, detachements- of overeenkomstigen commandant. Ver zocht wordt tegen afgifte van deze verlofpas een plaatsbewijs voor den heen- en terugrit (vaart) met een gel digheidsduur van meer dan één dag te willen verstrekken. Verrekening geschiedt door het departement van Defensie. De regeeringspersdienst meldt: Wellicht ten overvloede vestigt de Minister van Defensie er de aandacht van compagnies-, batterij-, eskadrons- detachements- en overeenkomstige commandanten op dat aan de met verlof vertrekkende militairen een af zonderlijke verlofpas moet worden verstrekt voor elk te bezigen ver voermiddel geldig zoowel voor da heen- als voer de terugreis. Dansmaskers der Squamish Indianen. ^Hoéitisatietooneele Een kwartier nadat de Eerste Minister per radio aan de natie had doen weten dat ze in oorlog was met Duitschland werd ik naar een winkel gestuurd om iets voor de huishouding te koopen. Na enkele minuten buiten klonk een gierend gehuil door de zonnige lucht. Het vibreerde in rijzende en dalende toonhoogten. Dat was het waarschuwingssignaal voor een naderenden aanval. Dat was wel heel vlug, dacht ik. Later bleek dat dit onheilspellend signaal niet zoozeer een teeken was van de snelheid waarmee de vijand handelde als van de buitengewone waakzaamheid van de wach ters aan de kust, die een enkel vliegtuig uit het Zuidoosten hadden zien naderen, het niet als een eigen toestel of een toestel van een bondgenoot hadden herkend en daarom voor alle zekerheid de machinerie voor de waar schuwing in werking hadden gesteld. Londen vernam dit laatste slechts een goed uur later. De menschen konden aan het vi- breerend gehuil slechts één uitlegging geven. De winkel die mijn doel was was slechts een halven mijl van mijn huis verwijderd. Hal verwege liep ik moederziel alleen langs den grooten hoofdweg, die Londen uit het Noor den nadert. Enkele auto's gingen in snelle vaart naar hun doel. De menschen hadden dekking gezocht in hun huizen en in hun speciale vluchtplaatsen, voorzien van hun gasmaskers. Enkele personen stonden in groepjes voor het fraaie nieuwe restaurant dat aan den weg ligt. Zij praatten over de snel heid waarmee de oorlogsgebeurtenissen zich schenen te voltrekken. En zij keken naar de lucht waarin als bij tooverslag honderden zilveren kabelballons waren opgegaan. Zij zochten ook de lucht af naar vliegtuigen. Het was tijd genoeg om dekking te zoeken als ze zouden verschijnen en als ze er vijandig uit zagen. De spreeuwen en de musschen en de duiven en de eksters, die alle dagen zooveel prettig leven brengen in deze lucht, wisten niets van den staat van oorlog en van de be- teekenis van het gehuil dat voortging. In den winkel kwam de juffrouw rustig uit haar achterkamer loopen en vroeg me of ik het onheilssignaal had gehoord. „Iedereen heeft dekking gezocht", zeide zij. Wij spraken af dat wij ook dekking zouden zoeken als onze transactie afgeloopen was. Buiten terug wa ren de zilveren juweelen in de lucht nog hoo- ger, nog talrijker. Men kan ze haast niet met oorlog vereenzelvigen. Maar het publiek in Londen, dat tot heden veel van het ballonscherm had gehoord maar er weinig indrukwekkends van had gezien en het daarom niet hoog had aangeslagen, is thans vol bewondering en lof voor dit be schermingsmiddel. De lucht boven en rond de stad wemelt van deze zilveren gevaarten wier neuzen door de zon glanzend worden gehouden. Men kan ze bij honderden tellen en het gezicht van al deze stille wachters In de lucht verschaft veel vertrouwen. Het groepje voor het restaurant was ver dwenen toen ik op den terugweg was naar huis. De straten waren stil, met uitzondering van enkele auto's. In de verte kwam een man in khaki, met een platten helm op, mij tege moet. „Hoe ver is u van uw huis af?" riep hij mij toe toen hij dicht genoeg genaderd was om zich verstaanbaar te kunnen maken. ,Nog maar enkele minuten loopen", ant woordde ik. „Zoekt u onmiddellijk dekking", waarschuwde hij. „Het luchtalarm heeft ge klonken. U moet het gehoord hebben". Dit was mijn eerste oorlogservaring in Londen. Allen hebben zich voorbereid op meer en hachelijker ervaringen. En allen zijn rustig en kalm en vastberaden. Toen ik mijn huis be reikte klonk de fluit op een enkele toon hoogte, gelijkmatig, zonder de enerveerende vibreering. Luchtgevaar gewekenzoo lang het duurt. Zij, die winnen in het verduisterd verkeer op lichtlooze straten en wegen in den avond en den nacht zijn de trolley-bussen. Ze doe men uit het duister op als phosphoriseerende spookwagens, een illusie die wordt verhoogd door de geruischloosheid waarmee ze zich voortbewegen. De verliezers zijn de kleine particuliere auto's. Men moet er nog aan wen nen. Men heeft soms vergeten de witte len zen bezijden het roode achterlicht af te dek ken. De lichte waaiers, die de zijlenzen uit zenden, trekken over den weg; en gezamen lijk moeten ze een lichtend spoor geven dat uit de lucht kan worden gezien. Men moet de diepste bewondering hebben voor de bestuur ders van de bergenhoog beladen vrachtauto's. Zij doen hun arbeid van hoog nationaal be lang onder de hachelijkste omstandigheden. Zij jagen hun kostbare vrachten door den donkeren nacht en moeten uilen-oogen heb ben om het er zonder ongelukken te kunnen afbrengen. De bliksem van een zwaar onweer belichtte aan den vooravond van den Engelsch- Duitschen oorlog grillig en schichtig de ver keerswegen. Dat moet meer hinder dan hulp hebben gegeven. Maar het verhoogde dé spookachtigheid van het tafreel. Het aspect van den Zaterdagnacht was onvergetelijk in zijn tragiek. De mensch en de natuur werkten samen in de enscèneering van het onheil. Honderden bundels zoeklichten doorkruisten elkaar en beschenen het zwaar beladen zwerk. Doré heeft in zijn meest fantastische illustra ties voor Dante dit tooneel niet overtroffen. De straten en stations zijn vol mannen in khaki, soms vergezeld van hun vrouwen. Trei nen, auto's en fietsen brengen de weerbare manschappen naar de posten. De verkeers straten zijn er vol van. Engeland is gereed, heeft Chamberlain gezegd. Wij hebben het met eigen oogen gezien. Het Engelsche scliip „Firby" getorpedeerd. LONDEN, 15 September (Reuter). De kapitein van het Britsche schip „Firby", dat door een Duitsche duikboot tot zinken is ge bracht, heeft medegedeeld, dat de comman dant van den onderzeeër, nadat het schip tot zinken was gebracht, een S.O.S. heeft uitge zonden, gericht tot Winston Churchill op het Ministerie van Marine, waarin de positie van het schip werd aangegeven. De kapitein voegde hieraan toe, dat de be manning van de „Firby" dertien uur in een reddingsboot heeft vertoefd, alvorens gered te warden. Vrijwilligerscorps in Australië. CANBERRA, 15 September (Reuter). Hefr ministerie van het Gemeenebest heeft besloten onmiddellijk een vrijwilligerscorps op te richten van 20.0000 man bestemd voor den dienst in Australië of overzee. Het defensie programma is voor dit jaar verhoogd van 33 millioen tot 45 millioen pond sterling. Minister-president Menzies heeft aange kondigd, dat een oorlogskabinet zal worden ge veer md, bestaande uit hemzelf. Hughes, Casey, Brigadier Street, Sir Henry Cullett en Senator McLeay. TROTSKI AAN HET WOORD. MEXICO CITY, 15 September. Trotski heeft zich uitgelaten over de houding welke Rusland thans aanneemt. Er worden, aldus Trotski, nu pogingen gedaan een interna tionaal tumult te verwekken en het vliegen van „Poolsohe vliegtuigen" boven Russisch grondgebied is een poging om Rusland's ge trouwheid aan Hitier te demonstreeren en om een voorwaarde te vinden voor nauwere sa menwerking. (United Press). INDISCHE LUCHTMAIL PER TREIN NAAR ONS LAND. 's-GRAVENHAGE, 15 September. Met den specialen trein, die in Zwitserland „gestrande Nederlanders" vannacht in ons land terug brengt, wordt tevens de luchtmail van de in Napels gebleven Indië-vliegtuigen naar ons land gebracht. Z.K.H. PRINS BERNHARD BEZOEKT HET ALGEMEEN PAARDENDEPöT OP HOUTRUST. Z.K.H. Prins Berhard heeft hedenochtend namens H.M. de Koningin een bezoek ge bracht aan het Algemeen Paardendepót op Houtrust. Vlot en afkleedend. Vlot en afkleedend is dit model voor de oudere dame, waarvan wij hierbij de afbeel ding brengen. Men heeft noodig: 3 meter soepele stof van 130 centimeter breedte. Het corsage ver-toont ruimte, terwijl de punt door loopt op den rok. Deze rok loopt, zooals de mode dat eisch-t, klokkend uit. Het patroon is te verkrijgen in maat 43: bovenwijdte: 112 centimeter; taillewijdte: 96 centimeter en heupwijdte: 128 centimeter. Door het al of niet aanknippen van naden, kan men het patroon passend maken voor het eigen figuur. Prijs van het patroon 26 ets. Het is van Maandag af gedurende een week verkrijbaar Kennemerlaan 42, IJmuiden en Breastraat 29, Beverwijk.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1939 | | pagina 7