Vrouwen aan den opbouw
Nieuwe Uitgaven.
Handwerken
voor
Sint Nicolaas
Menu van de week
<3=
nONDERDAG 23 NOVEMBER 1939
fjj vieren Sinterklaas
Remand is in de ware stemming om het Sin-
Iferkla^sfcest te vieren, zegt men op het oogen
ic maar al is daar dan ook alle reden voor, an-
jjje jaren hebben velen van ons met denzelfden
nadruk beweerd, dat het nu toch geen tijd was om
tón feest te vieren: de crisis, de spanningen in de
.ffereld, verlies in zaken, dit alles was al sinds
„njge jaren een reden voor het achterwege laten
n feest van den vijfden December, of ten
minste voor het plan om dat te doen.
'Én toch gebeurde het dan nog vaak genoeg, dat
jnll November opeens de lust om het tóch te vie-
p ontwaakte, en dat er een prettig huiselijk feest
ontstond) dat heelemaal niet in wanverhouding
,iond tot de wereld daar buiten.
Noe komt het dan, dat velen ieder jaar weer
toestand" niet geschikt achten om feest te
tieren? Omdat het een kinderfeest is, en omdat
jjegrooten met den besten wil van de wereld daar
voor niet al weken lang van tevoren kunnen warm
jiopen. Zeker, er zijn natuurlijk menschen die
wel kunnen, maar de meesten van ons komen
pas in die prettige, intieme, Sinterklaas-sfeer wan-
neer het heerlijkeavondje dicht voor de deur
jtsat, en zij gaan inzien hoe jammer het zou zijn,
p er ditmaal heelemaal geen notitie van te ne
men.
Zoo zal het ook dit jaar weer gaan: in theorie
heeft iedereen volkomen gelijk, die beweert dat
ten tijd zooals wij die nu beleven, zich niet leent
voor flauwe grapjes en kinderachtige versjes, maar
ju de praktijk staan daartegenover zooveel tegen-
ygumenten die steekhoudend zijn, dat er van de
theorie niets overblijft.
In de eerste plaats is in deze situatie het ge-
jjnsverband van het allerhoogste belang, omdat
fcet een bolwerk vormt tegen de moeilijkheden
buitenaf die het belagen. Hoe sterker 'dit ver-
i, hoe beter het gezin tegen de huidige zorgen
js opgewassen.
Maar ook de band in den familie- en den vrien-
Jenkring is van het grootste belang.
Een opgewekte, oude dame zei tegen een veel
Jonger familielid: Ik vind, dat wij in dezen tijd
wat dichter bij elkaar moeten staan, daardoor ge
ven wij elkaar steun, maar wij ontvangen dien
ook meer. Dat was een wijze uitspraak: dichter bij
elkaar staan beteelcent een grootere eenheid en dat
js in het belang van elk weldenkend mensch.
de tweede plaats is het voor de kinderen die
n verwarden tijd in hun hulpeloosheid bele-
van groot belang, dat zij merken dat het dan
blijkbaar toch nog niet zoo ontzettend moeilijk in
het leven is, dat dit feest aller feesten kan door-
;aan. Dat beteekent een rustpunt, dat voor menig
Eind met een zorgelijken aanleg een gevoel van
opluchting zal geven.
Bovendien verzet zoo'n intiem familiefeest onze
«Jachten, en het lijdt geen twijfel of de stem
ming, die wij eigenlijk nergens zouden weten te
vinden, verschijnt als wij ons op het feest instel
len en volledig aan het welslagen willen mee
werken.
Het welslagen hangt ook niet af van de hoeveel
heid geschenken en van de grootte der cadeaux,
Integendeel, de grootste vroolijkheid ontstaat door
leuke verrassingen, door grapjes, door manke dicht
kunst, door plagerijen met eikaars kleine zwak
heden en tekortkomingen.
Het is een feest voor het gezin, voor de huis
kamer, en het zou niet verstandig zijn, om ons in
een tijd van zorgen als deze niet te willen laten
opvroolijken door den goeden, ouden Sint.
Tenslotte ontwaken er vaak onze allerbeste eigen
tchappen door van medeleven - met anderen, van
zorgen voor onze medemenschen, van hartelijke,
kleine daden voor menschen aan wier moeilijkhe
den wij anders voorbij geloopën warén.
En die opofferingsgezindheid, daaraan heeft onze
wereld van vandaag altijd nog een heel groot te
kort,
E. E. J.-P.
iel Houwink heeft een bloemlezing uit de
jing van Christus van Thomas a Kempis
hét Latijn samengesteld. Dit boekje is thans
verschenen in de „Libelle-serie" van de Uit-
jeversmij. Bosch en Keuning N.V. te Baarn.
Bij de fa. Bigot en van Rossum is een boekske
Verschenen getiteld „De literaire parade". Hierin
„paradeeren" fragmenten uit de door deze firma
uitgegeven boeken. Dr. P. H. Ritter Jr. leidde
deze parade in.
In de „Uilenreeks" van de N.V. Bigot en van
Rossum N.V. te Amsterdam zijn door Metty
ter vertaalde en geïllustreerde „Russische
volksverhalen" verschenen.
Het Frlesche dorpje, waaruit de schrijver in
ïljn jeugd weggetrokken is, herleeft als achter
mond van dezen roman.. Visschers, boeren en
arbeiders worden in dit boek geteekend, in hun
bekrompenheid en hun botsingen met de mo
derne begrippen, die baan breken.
Een gezellig
garnituur Door
de moderne
eettafel
Vooral in gezinnen, waar een kleine dreumes aan
tafel mee eet, kan de moderne wijze van. tafeldek
ken door middel van kleine kleedjes een ware uit
komst zijn. Wordt' er iéts gemorst, dan kan zoo'n
klein kleedje onmiddellijk vervangen worden door
een schoon, zoodat alle leed weer geleden is en de
huisvrouw niet langer ontstemd behoeft te zijn over
haar anders door het minste vlekje reeds totaal
ontsierde tafellaken.
Doch niet alleen, dat de prettige stemming aan
tafel bewaard blijft, het groote voordeel van deze
wijze van tafeldekken is tevens, dat zij minder kost
baar kan zijn en.minstens zoo smaakvol.
Van groot belang er bij is echter de hoedanigheid
van het bovenblad der eettafel; is deze van een
mooie houtsoort, dan willen wij die toch liefst wat
sparen voor.de groote feestelijke eetpartijtjes. Bij
den dagelijkschen disch doen wij dan goed deze op
de één óf andere practische, doch smakelijke
manier te beschermen. Onder het groote tafelkleed
leggen wij anders als beschermende laag een
precies op het blad passend molton kleed, doch dit
is thans natuurlijk niet mogelijk. Een practische
beschuttende laag levert in ons geval een vel ge
woon linoleum op. En daar wij. bij deze wijze van
tafeldekken gerust met iets bijzonders voor den dag
mogen komen, kiezen w.ij kleedjes en linoleum, in
een harmonie van kleuren. Echter houden wij ook
rekening met' ons servies; bij een teer porceleineri
servies met zachte pasteltinten, past nu eenmaal
geen combinatie van felblauw met rood
Dit nu wat het tafelkleed betreft; de kleedjes zelf
vragen thans onze aandacht. Heel wat variatie
kunnen-wij hierin brengen, omdat wij niet zoo aan
strenge eischen gebonden zijn. Naar hartelust kun
nen wij dus. aan het fantaseereri gaan en op prac
tische wijze restjes linnen of zijde benutten, als dat
zoo uit. rnocht komen. Ook. gebeypt het wel, dat ...wij
van een bepaald tafelgarnituur ,nog:. bijvoorbeeld
een hépt. gezelschap vipgerdoekj.es hebben overge-'
houden';'.Mét een énkel aardig motief zijn deze" dan
in een oogwenk omgetooverd in een moderne tafel
bedekking. Heel" geslaagd is bijvoorbeeld ook voor
de ontbijttafel een stel van dergelijke kleedjes, heel
eenvoudig geknipt van vroolijk Brabantsch bont;
inplaats van de kleedjes te zoomen, trekken wij
langs den omtrek draden uit, zoodat er een aardig
vlot effect ontstaat in den vorm van franje. Voor
het diner houden wij deze garnituurtjes toch nog
bij voorkeur in wit; wat een bijzonder geslaagd ge
heel krijgen wij niet, wanneer wij de kleedjes
maken van gewoon boerenlinnen, met langs de
zoomen een eenvoudige open naad. Links bovenaan
eer. opengewerkt familiemonogram en wij bezitten
het kostbaarste tafelgoed in dit genre, wat wij be
denken kunnen. De servetten worden dan op ge
heel dezelfde wijze afgewerkt. Mocht het zelf
maken van een dergelijk garnituur voor de huis
vrouw-met-weinig-tijd een bezwaar zijn, dan be
steedt zij het na het knippen van de kleedjes
eenvoudig uit aan een machinale inrichting van dit
werk. Zij kan dan toch met iets zeer origineels voor
den dag komen.
Het beeldige garnituurtje van onze foto is be
stemd voor de koffietafel-; het werd vervaax-digd
van fijn linnen in ultramarijnblauw, waarop vroo
lijk, maar toch ook zeer gedistingeerd, het jachtje
in rood en wit uitkomt. Het vingex-doekje heeft
zeiltjes in verschillende richtingen geborduurd wor
den; het grootzeil (links) vullen wij in korte platte
steekjes van boven naar beneden in schuine rich
ting op, terwijl de fok (rechts) van links naar
rechts bewerkt wordt. De romp van het schip vui
ler. wij eveneens van links naar rechts op, thans
met roode splitzijde. De golfjes zijn gewone witte
stiksteelcjes, die nog eens met de overhandsche
steek zijn bewerkt. Mast en vlaggetje plus de gaf
fel (onderaan het grootzeil links) bestaan uit der
gelijke roode steken, evenals de twee witte lijntjes,
waarmede de zeilen aan het schip bevestigd zijn.
NORA HANA.
hetzelfde, motief in een der hoeken gekregen, zoo
dat het een keurig geheel is. Onnoodig te zeggen
dat bij een dergelijke „set" een effen kleurig wit
of crème servies het eenig ware is. En thans wilt
U natuurlijk graag weten, hoe groot een garnituur
is en welke afmetingen ieder kleedje daarvan heeft.
Al naar de grootte van het gezin kunnen wij een
garnituur uit 6, 8 of 12 kleedjes laten bestaan met
even zoo veel servetten of vingerdoekjes. Het is
echter wel prettig om bij eventueel morsen een
kleedje extra in voorraad te hebben. Wat de
grootte van ieder kleedje betreft, met het oog op
de verschillende serviezen is het beter, dat ieder
dit zelf bepaalt. We nemen daartoe één der borden
en meten hiervan de middellijn; de kleedjes worden
nu in de hoogte 6 cm. en in de lengte 12 cm. lan
ger genomen, zoodat er voldoende ruimte op be
staat voor zilver,- glazen, vingerkommen of bekers.
Hierbij moet dan nog het aantal centimeters voor
de zoomen gerekend worden. Bij een dergelijk
tafelgarnituur behoort- - eok- nog een grooter mid
denkleed, dat onze Hollandsche tafelmatjes ver
vangt. Het hangt van uw tafel af, hoe groot dit
zal worden; hierbij wordt :gerekend, dat het aan
alle zijden minstens 3 cmJ- van de bordenkleedjes
is verwijderd. De afwerking en de versiering van
deze middenkleedjes is geheel dezelfde als die van
de overige stukken.
En thans een woordje 9ver de afwerking van
ons koffietafel-garnituurtjé. Nadat alle omtrekken
keurig en onzichtbaar met de hand gezoomd zijn,
brengen wij in rood en wit met splitzijde en in den
schuinen platten borduursteek staafjes aan van
slechts een halve centimeter breedte langs boven-
en onderkant van de bordenkleedjes. In den te bor
duren hoek van de vingerdoekjes komt aan weers
zijden van de punt langjjzijn als die op de bor-
staafje, welke even lang;jzijn als die op de bor
denkleedjes. De lengte hiervan bepalen wij, door de
lengtekanten door- 7 te deelen; aan de bpvenzijde
beginnen wij dan met een wit staafje, terwijl wij
wisselen -door aan de onderzijde met eenrood
staafje te beginnen. Hierna komen de scheepjes
aan de beurt. Het hiérpij afgebeelde voorbeeld
wordt met behulp van carbonpapier overgeteekend
op de stof en nu kunnen wij aan het opvullen
gaan. Voor het juiste effect is het noodig, dat de
Zondag:
Russische eieren.
Hazepeper
Appelmoes
Aardappelen.
Albrikozenmbes.
Maandag:
Schotel van groene
kool met gehakt en
Aardappelen
Appelen.
Dinsdag:
Stamppot van boeren
kool met rookworst.
Beschuit met bessensap.
Woensdag:
Ribstuk.
Gestoofde prei.
Aardappelen.
Drie in de pan.
Abrikozenmoes.
Donderdag:
Vleeschpudding
van resten ribstuk.
Kerrysaus
Rijst.
Andijvie
Gebraden appelen.
Vrijdag:
Magere erwtensoep
Brussel sch lof met
eieren en gesmolten
boter.
Vruchten.
Zaterdag:
Macaroni met kaas.
Savoyekool met- spek
en aardappelen
Vruchten
Recepten
Week V2 pond abrikozen 24 uur in ruim water,
kook ze gaar in dit water, wrijf ze door een zeef
en vermeng ze met suiker naar smaak. Roer er
vlak voor het opdoen twee stijf geslagen eiwitten
door en presenteer er droge biscuits bi).
Groene kool met gehakt en aardappelen.
Maak de kool op de bekende wijze schoon en
kook de vrij groote stukken gaar in weinig wa
ter en zout.
Maak het gehakt aan zooals gewoonlijk, vorm
er een bal van en braad die gaar en mooi bruin.
Leg in een groote, beboterde vuurvaste scho
tel het gehakt in het midden, hieromheen afwis
selend de kool en de in plakken gesneden, koude
aardappelen, giet er een goed vette jus over
heen, strooi er wat paneermeel over en daarover
nog wat vet van jus en laat ze in den oven vlug
goed heet worden.
Vleeschpudding.
300 a 350 gr. vleeschresten.
1 ei.
1 klein gesnipperd uitje.
f kleine eetlepel gehakte peterselie.
Pefler, zout en nootmuskaat.
Een dunne boterham oud brood zonder korst.
Wat melk of jus met water.
Hak of maal het vleesch, vermeng het met het
geweekte brood, de eidooier, de kruiden en het
stijfgeklopte eiwit. Besmeer een warme pudding
vorm met boter, bestrooi hem met paneermeel,
vul hem met het puddingmengsel, sluit hem en
kook de pudding IV2 uur in waterbad.
dat nog een groot gedeelte van de zemelen be
vat.
Roggebrood wordt gebakken van de gemalen!
roggekorrel.
Tegenwoordig wordt door verschillende bak
kers het „volkoren brood" gebakken. Hiervoor
gebruikt men de heele tarwekorrel, die grof
gemalen wordt, zoodat er dus niets onttrokken
wordt en krijgt men het voikorenmeel. Dit brood
heeft dus overeenkomst met het. roggebrood.
Heel veel menschen geven de voorkeur aan
wit brood, hoe fijner en blanker, hoe beter.
Toch staat wit brood wat voedingswaarde be
treft achter bij bruin- en volkorenbrood. Door
het eten van uitsluitend fijn wit brood bena-
deelen we onze gezondheid en zijn bovendien
het tegendeel van zuinig, daar we met de zeme
len een groot deel van de belangrijkste voedings
stoffen, die de graankorrel bevat, weggooien.
Een graankorrel is omgven dor den taaien
zaadwand, hieronder volgt een laag eiwit-
houdende cellen, en binnenin bevindt zich de
kern of het meellichaam, dat bijna uitsluitend
zetmeel bevat.
De cellen direct onder de zaadhuid bevatten
nu de belangrijkste voedingsstoffen. Behalve
eiwit, bevatten ze een kleine hoeveelheid vet,
verder verschillende zouten en vitamine B. Wor
den de zemelen nu verwijderd, dan gaat hier
mee een belangrijk deel van deze stoffen ver
loren. Bruin-brood en zeker volkorenbrood heeft
dus een grootere waarde voor ons lichaam, dan
wit brood.
Bovendien moet bruin brood beter gekauwd
worden dan wit. Dit laatste wordt in de mond
gauw zacht en wordt dan gemakkelijk en vlug
ingeslikt. De moeilijk verteerbare zemelen van
het bruinbrood prikkelen de sipeokseikliertjes
tot het afscheiden van speeksel en later in de
maag en in de darmen de kliertjes, die hier de
spijsverteringssappen afscheiden, zóodat de om
zetting tot stoffen die in het bloed, opgenomen
kunnen worden, vollediger kan zijn. Daar het
lichaam uit het witte brood minder haalt dan
uit het bruine, moet er dus van wit brood meer
jegeten worden. Iedereen weet dat bruin brood
voedzamer is dan wit.
Wie dus geregeld bruin brood eet, voedt zich
goed en maakt dat de voorraad graan die er in
ons land is, langer duren zal
Wat zal ik geven?
Ook met een bescheiden beurs kunt U
Sinterklaas-geschenken maken.
Goedkoop en toch smakelijk
Wat is gezonder, bruin of wit brood?
De meest gebruikte soorten brood zijn wit,
bruin- en roggebrood. Wit brood wordt gemaakt
van gebuild d.i. gezeefd tarwemeel, dus meel
waar bij het zeven bijna alle schilletjes, hier
zemelen genoemd, uit verwijderd zijn.
Bruin brood wordt gebakken van tarwemeel
Sinterklaas is allergezelligst, maar het is weieens
moeilijk om iets aardigs te bedenken.
Mogen we u eens helpen? Dit leuke Sinterklaas
cadeautje, bestaande uit een paar warme sloffen,
kost heel weinig en zal, mits nétjes gemaakt,
veel succes oogsten.
Veel materiaal is er niet voor noodig; een
restje wol, twee vilten zooltjes en een dik koordje
om de klep heen, ook met wol omwonden.
De sloffen kunnen natuurlijk ook van stof
gemaakt worden, maar dan moet men rekening
houden met het feit, dat stof niet rekt en dus
vooraf goed de grootte van den voet meten.
Breit men de sloffen, dan heeft men iets meer
speling. Het aantal steken hangt natuurlijk af
van de dikte der wol en van de pennen.
Op onze teekening ziet u de verschillende
deelen afgebeeld, hier voor voeten van maat 38
of 39. 't Verstandigste is, eerst van stevig papier
deze stukken op maat te knippen en daarna een
proeflapje te breien. U kunt dan controleeren,
hoeveel steken moeten worden opgezet. U begint
te breien aan den achterkant van den voet, breit
eerst 11 cM. zonder minderingen, mindert dan
volgens papieren patroon en meerdert later
weer, terwijl aan den anderen kant van de
naald geminderd moet worden. Als 't model niet
heelemaal precies is, behoeft u zich niet zoo erg
ongerust te maken; 't rekt aan den voet wel bij,
Daarna wordt de klep gebreid en erop genaaid.
Men werkt tenslotte de klep af met een met
wol omwikkeld dik koordje en naait een vilten
zooltje onder de pantoffel.
iiNicmand in onze omgeving mag eenzaam zijn".
„Oetje" vertelt van haar schepping:
het Haagsche V rouw en clubhuis
L heel lang was ik van plan u iets te. ver
tellen over het Haagsche Vrouwenclub
huis dat op 17 December 1938 werd ge
opend door wethouder L. Buurma en
tot onder leiding van mejuffrouw Jeannine
Snijder van Wissenkerke.
Dit „staat onder leiding van" is een eenigszins
flauwe uitdrukking als men iets van de werkelijk-
taa gezien heeft, 'lc Had moeten zeggen: het huis,
®t is voortgekomen uit het hart van deze jonge
vrouw; waarvan zij de ziel is, en dat niet te schei-
«11 is vanhaar hard werkende, intens levende
persoonlijkheid. Een paar dagen geleden had ik het
voorrecht, mej. Snijder van Wissenkerke in den
besloten Kring van de Utrechtsche meisjesstuden
ten over haar huis en haar werk te hooren ver
tellen.
'tV
s voor mij een gesprek van hart tot hart
bu dus rust ik niet, voor al mijn lezeressen weten,
eet daar in Den Haag een bijzonder mooi werk
vjordt gedaan, dat door den geest, die het uit
straalt, eeii voorbeeld voor ons allen kan zijn, juist
in dezen tijd. Laat ik nu eerst mej. Snijder van
Mssenkerke zelf voor u aan 't woord laten. Aller-
gezelligst,!5vól humor en toch diep ernstig heeft zij
te hart voor ons ontsloten en ons verteld, hoe
Vi'°uwenclubhuis is gegroeid. „Eigenlijk is het
j,Uls zes jaar geleden ontstaan, nl. als een groot-
^a.{ voor oogen stond,
te Parijs, -waar -ik verpleegster was maakte ik
aims ^met een paar van de algemeene bekende
iihyers" voor vrouwen. Men heeft daar o.a. „Ie
m jeunes filles", en „le foyer des femmes".
1Jn ware bijenkorven, waar honderden vrouwen
en uitzwermen en waar op allerlei gebied de
'toste service geboden wordt. Maar wat ik er
'ste, zelfs zéér sterk heb gemist, was het persoon
let van de directrice met haar leden,
wel was er veel contact tusschen de mêisje3 of
Touwen onderling en dit leek me een groot voor-
d! i kUnt niet begrijpen, hoe eenzaam duizen-
J? t°nge vrouwen op de wereld rondloopen. Ze
Men ieder in haar eigen klein kringetje: 't groote
in** kantoor, het ziekenhuis. En zoo-
oende spreken ze 'eigenlijk uitsluitend vrouwen
K Mar eigen vak.
Mej. SNIJDER VAN WISSENKERKE.
En wat gebeurt er, als je altijd maar weer met
menschen van 't zelfde vak samen bent, b.v. met
verpleegsters? Je haalt onwillekeurig steeds de
nare dingen'uit je werk naar voren. Eindeloos zijn
de gesprekken van verpleegsters onder elkaar over
de nare of niet zoo érg nare hoofdzuster, de las
tige patiënten, de moeilijke dokters, het afmat
tende werk.
Dat bespreken van juist de donkere dingen is
een van de grootste fouten van onze maatschappij.
En ik dacht zoo, dat dit beter moest worden, als
er een milieu geschapen werd, waar meisjes en
vrouwen uit allerlei verschillende werkkringen bij
een zouden zijn. Mijn ideaal was contact schep
pen tusschen verschillende soorten van werkende
vrouwen.
Dit- ideaal, bleef jaren iang, ook tijdens mijn ar
beid: als directrice van een kinderhuis, die ik latex-
door ziekte, moest onderbreken in me leven. Ik
zag mijn clubhuis voor me. 't Nam gestalte aaxx,
toen ik 't vorige- jaar', in de gelegenheid kwam, in
mijn vroeger ouderlijk "huis, Madoerastraat 5, dat
aan mijn vader toebehoorde en nu opeens leeg
kwam, mijn werk te beginnen.
Zeer veel steun had ik hierbij van burgemeester
De Monchy, die.bepaald enthousiast was voor mijn
plan.
Maar 't wex-k moest van onder af worden opge
bouwd. U moet dit Vrouwenclubhuis beschouwen
als een proefstation: natuurlijk heb ik fouten ge
maakt, maar die zijn er om-van-te leeren! Laat ik
u eex-st iets vertellen wan 'den opzet: het huis is
geopend Zondagmiddag van 3 tot 5 en iederen
avond van 7.30 uur, behalve Zaterdagavond. Het
lidmaatschap bedraagt f 1.per kwartaal; ik heb
nu reeds vele leden en eenige belangstellenden, die
een hoogere contributie betalen. Gratis wordt thee
geschonken, zoodat de consumptie voor niemand
een beletsel kan zijxi om te komen.
In de wintermaanden 'hebben we hier In huis
elke week een lezing of een concert en iederen
Vrijdag, en Zondagavond krijgen wij van het re-
sidentietooneel vier vrijkaarten, waarvan onze le
den om de beurt gebruik-■■kunnen maken. Natuur
lijk zijn deze „attracties" nog voor allerlei uitbrei
ding vatbaar De hoofdzaak is en. blijft echter: de
leden weten dat er eén gezellig huis is, dat iederen
avond voor haar openstaat, een huis, waar ze vrien
dinnen kunnen ontmoeten en altijd welkom zijn!
De kamers boven zijn verhuurd, aan zeven jonge
werkende vrouwen, die ook met mij samen de
maaltijden gebruiken, dit alles voor een zéér ci-
vielen prijs.
't Clubhuis -is dan ook natuurlijk geen goud
mijn: ik heb er alles ingestoken, wat ik bezat, en
zal heel blij zijn,, als de onderneming op den duur
zichzelf onderhoudt. De bedoeling is dan ook al
lerminst, er een winst-óbject, van te maken .Ik
wil alleen maar:klaar staan voor iedereen, die
hulp, raad, gezelligheid en een open oor voor haar
moeilijkheden noodig heeft.
U weet misschien niet, hoeveel meisjes er in
Den Haag op kamers wonen en zich ellendig
eenzaam voelen! 't Zijn er honderden! Ze moeten
ongelooflijk zuinig zijn, loopen. heel vaak de laat
ste week van de maand zonder een cent op zak
en hebben niemand, die eens echt tijd en lust heeft
om naar haar persoonlijk lief en leed te luisteren.
Ik zou u hiervan ontroerende verhalen kunnen
vertellen;, zöo b.v. van een vrouw, die innig dank
baar was, omdat ze bij mij, voor 't eerst na zeven
jaar, een plekje gevonden had, waar ze eens
rustig kon uithuilen; van eenmeisje, dat twee
dagen lang met een verstuikten voet in haar ka
mer lag, zonder dat er iemand naar haar kwam
kijken of haar eten bracht, totdat de dokter mij
opbelde en ik naar haar ging kijken.
't Is heerlijk, dit leed van eenzame vrouwen te
mogen verlichten.
Wat die zieke meisjes op kamers betreft, daar
heb ik iets op bedacht: een hulpdienst, die prachtig
werkt Alle Haagsche dokters kennen mijn adres
en zoocira een dex-gelijk geval onder hun aandacht
komt, bellen ze me op. Ik ga er dan óf zelf naar
toe, óf stuur één vaxi mijn „vrijwilligsters", die
zich hiervoor beschikbaar hebben gesteld. In ieder
geval: er wordt direct x-aad geschaft.
Heel vaak wox-dt me gevraagd:
,Maar voor welke godsdienstige richting werkt
u eigenlijk?"
„Voor geen enkele richting".
„O, maar dan toch zeker voor een politieke
partij!"
„Ook dat niet. Ik werk voor iedereen, die me
noodig heeft"
„O...." stilzwijgen. En dan zeggen sommigen,
,,'k begrijp het al: u bent padvindster".
„Ja, inderdaad. Ik was vroeger padvindster,
vandaar de eenigszins ongewone naam „Oetje",
waarmee ik in m'n omgeving wordt genoexrid. Dit
is een verkorting van Oehoe, een bruine, wijze uil,
die al haar wijsheid doorgeeft aan de „kabouters",
kleine padvindstertjes van 8 tot 11 jaar.
Maar waarom is het noodig. dat men voor een
bepaalde groep of richting werkt? Er is één band,
die ons allen bindt, van welken godsdienst, poli
tieke kleur, rang, stand, leeftijd en ontwikkeling
we ook zijn. We zijn allen vrouw en dus voor
elkaar verantwoordelijk. We moeten als vrouw
reeds alles doen wat we kunnen om elkaar te
dienen. Ik vind het bepaald fout om mijn eigen
godsdienstige overtuiging aan anderen op te drin
gen. Al meermalen zijn vrouwen, na een paar ver
trouwelijke gesprekken met mij tot haar eigen
godsdienst, waar zij door teleurstelling of familie
omstandigheden van waren afgedwaald, terugge
keerd.
En nu wilt u natuurlijk graag weten, hoe ik
aan mijn vrouwen en meisjes kom.
Dat is betrekkelijk eenvoudig: alle eenzame
vrouwen moeten weten, dat het clubhuis bestaat.
Heeft b.v. een mevrouw een nieuwe kinderjuf
frouw gekregen, die geen kennissen in Dén Haag
heeft, dan vertelt ze haar van ons huis. In een
paar groote warenhuizen ging ik over mijn werk
spreken in de cantine; tot zelfs aan de winkelende
dames gaven de verkoopsters mijn adres door. En
zoo komen ze van alle kanten opdagen. Een sterk
element van mijn werk is het persoonlijk, 't Is
m.i. fout, als de directrice niet altijd aanwezig is.
Iedere vrouw, die bij ons binnenkomt, moet we
ten, dat ze in mij een persoonlijke vriendin vindt.
Daarom schenk ik altijd zelf thee en doe bijna al
tijd zelf de deur open.
't Is belangrijk, de nieuweling die misschien veel
schroom heeft moeten overwinnen om hier te ko
men, 't gevoel te geven, dat zij persoonlijk harte
lijk welkom is. Ook is 't belangrijk, te onthouden,
hoe ieder haar thee drinkt: mét of zonder suiker of
melk. Dal geeft de vertrouwde sfeer, die noodig
is voor 't juiste contact, en om als 't moet te kun
nen helpen. Ook is deze sfeer noodig om vertrou
wen te scheppen tusschen de leden en gasten on
derling.
Ik eisch van de leden niets anders, dan dat ze
ook steeds voor elkaar klaar staan, en dit gaat
prachtig, Ik heb reeds innige vriendschap zien
ontstaan tusschen twee vrouwen, die beiden een
zaam 'oij mij kwamen.
Zoo zou ik nog uren kunnen door vertellen over
dit heerlijke wex-k
Tot zoover het woord van hart tot hart, dat ik Tl
wilde doorgeven. Ik heb dezen avond een diepe be
wondering sekregen voor de kloeke persoonlijkheid
van mej. Snijder van Wissenkerke, en ik heb echt
meegeleefd met „Oetje" in haar strijd en moeilijk
heden, teleurstellingen, vergissingen en overwin
ningen, waarvan ze hartveroverend eerlijk vertel
de. Heerlijk werk Is dit, juist om den geest, waar
in het wordt gedaan. Bij uitstek nuttig, omdat het
niets anders wil dan dienen. Dit werk sluit dus
heelemaal aan bij wat den oproep tot de vrouwen
die zooveel weerklank in ons land heeft gewekt,
eigenlijk wil,
Geven inplaats van nemen. Dienen inplaats van
heerschen. Als ieder van ons oprecht dien geest
in eigen omgeving uitdraagt, net zoolang „tot in
onzen kring niemand meer eenzaam is", txebben
we dan al niet handen vol werk?
En is het leven, zóó bekeken, geen kostbaar en
kostelijk ding?
R. DE RUYTERv. d. FEES, J
