£offcedece(t op Staadem.
KORT VERHAAL
1(2)e OHoeCuksvo
Beroemde buitenlanders bezoeken onze stad.
IN den loop der eeuwen is Haarlem door vele
buitenlanders bezocht. Zij kwamen daar, het
zij met een bepaald doel, het
zij op hun doorreis van 's Gravenhage naar
Amsterdam. Verscheidene van die reizigers
hebben hun ervaringen, opgedaan in deze lage
landen van de zee, opgeteekend en uitgegeven.
Onder deze reisbeschrijvingen bevinden zich enkele
die geschreven zijn door „beroemdheden".
Wij willen ditmaal het woord aan een enkelen
hunner geven, en wij beginnen met Wolfgang
Amadeus Mozart, die als tienjarige knaap Haarlem
bezocht. Zijn vader, Leopold Mozart, onderkapel
meester van den aarstbisschop te Salzburg, had in
1762 in Duitschland zoo veel succes gehad met het
optreden van zijn kinderen Marianne en Wolfgang,
dat hij het volgend jaar een groote reis ondernam.,
die drie jaar duurde. In Engeland vertoevende
kreeg Mozart het verzoek van Prinses Coraline van
NassauWeinberg, zuster van Prins Willem V, ook
in Den Haag op te treden. Na eerst enkele malen ge
weigerd te hebben, vertrok de familie Mozart 1
Augustus 1765 van Londen en reisde via Dover,
Rijssel, Gent en Antwerpen naar Rotterdam. De
trekschuit bracht hen van daar naar Den Haag. Aan
het Stadhouderlijk hof werd de familie zeer min
zaam ontvangen, en er werden eenige concerten ge
geven. Helaas, de beide kinderen werden in Den
Haag zwaar ziek, en voorloopig bleef men er dan
ook wonen. Eerst einde Januari 1766 vertrok de
kunstenaarsfamilie naar Amsterdam, waar weder
om met groot succes werd opgetreden. Het is niet
onze bedoeling hen op den voet te volgen op de reis
door Holland, die hen nog onder meer in Utrecht
bracht en weer in Den Haag.
«De Denker" peinst bij den afbraak
der tentoonstelling «Rondom Rodin",
welke in het Stedelijk Museum te
Amsterdam gehouden werd en thans
gesloten is
NOODLOTTIGE HOTELBRAND TE
MINNEAPOLIS.
Tweehonderd personen werden
geblokkeerd
TWINTIG DOODEN.
MINNEAPOLIS, 4 Januari. In het Marlbo
rough Apartment hotel is een zware brand uit
gebroken waardoor velen van de 200 inwonenden
in een val geraakten, daar het vuur alle trappen
huizen blokkeerde.
Er zijn 20 slachtoffers te betreuren, hetzij
doordat zij levend verbrand werden of aan die
verwondingen tengevolge van mislukte sprongen
omkwamen. Officieele personen verklaarden dat
dit de rampspoedigste brand is in de geschiedenis
van de stad. Vrouwen en kindearen sprongen
gillend uit de ramen op straat in een ijzige koude
Velen werden in bed verrast, renden de door het
vuur ingesloten gangen op, waar de brandweer
lieden later hun verkoolde lichamen vonden.
Omwonenden verklaarden dat zij 's morgen zes
uur door de kreten van steorvenden en gewon
den gewekt werden.
Er werden ministens 40 personen gewond,
waaronder twee brandweerlieden. Men gelooft
dat de brand veroorzaakt werd door de gloed
van een haard.
(United Press)
Twee Hollandsche scheepjes in
beslag genomen.
Naar Engeland opgebracht.
Engelsche oorlogsschepen hebben, naar eerst
thans bekend wordt, ongeveer een maand gele
den twee Nederlandsche kustvaarders „Martini"
en „Njord" aangehouden en naar een Engelsche
haven opgebracht, omdat zij Duitsche goederen
vervoerden.
De „Martini" en de „Njord", beide Groningsche
kustvaarders van ongeveer 400 ton, hadden goe
deren aan boord van het in de haven van Vigo
liggende Duitsche stoomschip „Rio de Janeiro",
dat in begin September genoemde haven was
binnengeloopen en, als gewoonlijk, een aanzien
lijke hoeveelheid goederen voor Nederlandsche
ondernemingen aan boord had. Op aandringen
van deze Hollandsche ondernemingen waren de
„Martini" en de „Njord" naar Vigo vertrokken
om de voor ons land bestemde lading op te halen.
Beide scheepjes werden op den dag, dat de export-
blokkade in werking trad, door Engelsche schepen
juist buiten de Spaansche territoriale wateren
aangehouden en naar Engeland opgebracht.
Men is over deze handelwijze zeer verwonderd.
De bevrachting werd geconditioneerd vóór het in
werking treden van de export-blokkade, die, naar
de meening van de scheepsagenten, niets met dit
transport te maken heeft. Dientengevolge heeft
men "zich tot de Engelsche autoriteiten gewend
om een nadere verklaring van het geval te ver
krijgen.
Uitspraken van de Rechtbank.
Overtreding van autorijverbod.
Op Zondag 22 October, toen particulieren niet
met auto's mochten rijden, werd om half zes in
de gemeente Velsen een auto aangehouden, waar
in een inwoner van Bergen zat, vergezeld van zijn
«chtgenoote.
De Officier eischte 14 dagen geleden f 50 boete
en tegen een anderen autobestuurder, die op Zon
dag 1 October in Velsen had gereden f 30 boete.
De bewoner uit Bergen werd heden veroordeeld
tot een geldboete van f 20 subs. 12 dagen hech
tenis, en de ander tot een boete van f 20 subs.
12 dagen hechtenis.
Hier gaat het er om, wat het Mozartgezin in
Haarlem deed. Het schijnt niets anders geweest te
zijn, dan een uitstapje, gecombineerd mei een be
zoek aan den drukker en uitgever Eunschedé, en een
bezichtiging van de Groote Kerk. Immers geen
advertentie in een Courant, geen programma, niets
duidt er op, dat de Mozart's hier optraden. In Maart
1766 dan kwamen zij in Haarlem en stapten af in
het logement „Het gulden Vlies" op de Groote
Markt. De organist van de Groote Kerk, Henricus
Radeker, kwam daar zijn opwachting maken, die,
zooals Leopold Mozart zelf in een van zijn brieven
schrijft, „onzen Wolfgang uitnoodigde op het be-
oemde groote orgel in Haarlem te spelen, hetgeen
den volgenden morgen van 10 tot 11 uur gebeurde.
Het is een treffend fraai werkstuk met 68 registers.
Let wel: alles metaal, want hout is niet duurzaam
genoeg in dit vochtige land".
Van meer belang was het bezoek, dat de Haarlem-
sche uitgever Enschedé aan Mozart bracht: „hij
kwam mij met een gelaat, dat van eerbied straal
de, tegemoet en reikte mij het boek over". Dat boek
was Leopold Mozart's handleiding tot het vioolspel.
In het jaar 1766 werd de Stadhouder meerder
jarig, en er verschenen te zijner eere tallooze pree-
ken, vreugde-, heil- en lierzangen. De boekdruk
kerij Enschedé wilde niet achterblijven en bracht
dat jaar de vertaling van het reeds beroemd ge
worden boek van Mozart „als van hare zijde den
Prins een bewijs van oprechte hoogachting en die
pen eerbied te geven".
Het exemplaar van de Nederlandsche vertaling
van Mozart's werk, dat in 1766 aan de Prins werd
aangeboden in een verguld marokijnleeren band, is
nog aanwezig in de Koninklijke Bibliotheek te Den
Haag.
Hegel over Haarlem.
TT N de negentiende eeuw bereist een wereldbe-
roemde Duitscher Nederland, namelijk George
Wilhelm Friedrich Hegel, de bekende philisoof. 12
October 1822 schrijft hij in zijn logement te Am
sterdam een brief aan zijn vrouw Marie. Hegel was
over Breda, Dordrecht, Rotterdam en Haarlem
naar Amsterdam gereisd. Hier volgen enkele regels,
die Hegel op dien avond aan zijn vrouw over Haar
lem schreef: „Dus vanmorgen vroeg om zeven uur
(van Den Haag) met de dilligence over Haarlem
hierheen; wat is dat een mooi land; dat is een land
om door te wandelen; overal groene weiden met
prachtig vee. Holland is het meest bevolkte land der
aarde. Haarlem is zindelijk, groot en fraai, als de
andere steden; het grenst aan het Haarlemmer
meer". In Den Haag en Haarlem zijn alle straten
vol met de fraaiste winkelzaken; 's avonds worden
zij prachtig verlicht. Er zijn oneindig veel voorraden
goud, zilver, porcelein, tabak, brood, schoenen.
Alles op de mooiste wijze uitgestald".
Dat is de lofrede van Hegel op Holland en Haar
lem. Nu wij toch over een Duitschen philosoof
schrijven, willen wij er ook op wijzen, dat in de
lente van 1803 de moeder van Schopenhauer in
Haarlem vertoefde. Zij was zelf in haar tijd een vrij
bekend romancière en maakte ieder jaar met haar
man, die koopman was, grootere of kleinere reizen.
Op die wijze bezocht ze ook Haarlem.
Als laatste beroemdheid willen wij het woord ge
ven aan den Deenschen sprookjesdichter, Hans
Andersen, die in Mei 1847 ons land bezocht. Na een
bezoek aan Amsterdam gebracht te hebben („waar
men.als amphibiën half in het water woont"), be
gaf de toen reeds beroemde Deen zich per spoorweg
naar Haarlem! Die mededeeling was voor zijn tijds-
genooten van veel belang, want in 1847 immers kon
men in Nederland nog slechts op enkele trajecten
per spoor reizen. In de spoorwegcoupé gezeten zag
hij op weg naar Haarlem „een der stoutste werken
van dezen tijd, de droogmaking van het Haarlem
mermeer". In Haarlem is zijn eerste gang naar de
Groote Kerk, waar hij speciale belangstelling had
voor het orgel.
„Toen ik de kerk, dat groote omgekeerde scheeps
hol, binnentrad, dreunden juist de tonen der acht
tienduizend metalen pijpen langs het sierlijke ge
welf". De taal die rondom hem gesproken wordt,
klinkt hem vreemd in de ooren, hij vindt het half op
Duitsch en half op Deensch lijken. Van de kerk
torens klonk voortdurend klokkenspel, en Ander
sen vindt Holland gelijken op een groot Engelsch
park. Zóó sterk zijn de ompressies van Haarlem, dat
hij daar een vierregelig versje wijdt aan Holland:
Geheel het land staat als in Zondagstooi,,
En Zondag-feestlij k klonk voor mij uw stem;
Een tuin is Holland, luchtig slaat er 't hart,
En fluks gevoelt men zich er blijde en fhuis.
Mr. J. M. FUCHS.
Oude meesterwerken bij brand
vernield.
O.a. een doek van Ferdinand Bol.
TORONTO, 4 Januari (Havas). In het
museum „Metropolitan Galery" is brand uitgebro
ken, waardoor een gedeelte van de werken van
oude schilders, welke bij het begin van de vijan
delijkheden uit Europa hierheen waren gezon
den, zijn vernield.
Onder de verloren gegane meesterwerken zijn
„Christus aan het bruiloftsmaal" van Bassano
waarvan de waarde wordt geraamd op 15.000
dollar en „Het schrift op den wand" van Ferdi
nand Bol.
Peter Dame verliefd
P een heerlijken zomermorgen zat Peter
Dame in de bus achter een vervaarlijk
groot ochtendblad. Plots keek hij op en
zag vlak over zich een meisje zitten, een
meisje.zooals hij er nog nooit een gezien had.
Ze was klein, elegant en pittig en had de mooiste
oogen en de frischte lippen, die ge u denken kunt.
In haar armen hield ze een reuze bouquet chrysan
then. Toch was Peter nog niet verliefd op haar,
hij vond ze alleen maar aardig. Erg aardig. Toen
verscheen, in de gedaante van een dikke oude juf
frouw, het Noodlot in de bus. Ze (de dikke dame)
was zwaar bepakt leelijke pakjes in krantenpapier
met een touwtje er om. Hijgend kwam ze binnen.
Plotseling zette de bus zich met een schok in be
weging. Een-paar pakjes ontglipten aan de poeze
lige hand van de juffrouw en vielen open op den
grond, aardappelen, uien, peenen, alles door elkaar.
Zij zelf kwam met een smak op het meisje terecht.
Het moest het meisje pijn gedaan hebben, het was
zoo'n klein, lief ding. En dat was nu precies het
moment, dat Peter haar niet meer alleen een
snoesje vond, maar verliefd werd. Want ze sprong
op en zei met een vriendelijk lachje:
„Och, verontschuldig u niet, u kon er niets aan
doen, neemt u mijn plaats maar, dan zal ik alles
voor u oprapen.
Toen sprong Peter vlug op. Hij was zoo verdiept
geweest in de aanschouwing van het meisje, dat.
„Neemt u als het u blieft mijn plaats, dan raap
ik alles even op", zei hij. Van alle kanten moest
hij de geschiedenis verzamelen.
Toen hij even op keek, glimlachte ze hem toe.
Peter had nog nooit voor een meisje gevoeld, wat
hij nu gevoelde. Het vei-baasde hem.
Even later stond zij (het meisje niet de dikke
dame) op om uit te stappen. Na hem nog even be
dankt te hebben, was ze verdwenen, voor hij het
goed en wel wist.
Maar ik zal haar terug vinden, beloofde hij zich
zelf. En heel gauw ook. Maar zoo vlug ging het
niet. Meer dan een maand lang reed hij in deze
driewerf gebenedijde bus mee, nu eens wat later,
dan weer wat vroeger, soms wachtte hij eenige
bussen af, maar hij had geen succes.
Toen op een morgen, wat een geluk, in een bus,
die voorbij reed, zat het meisje. Peter rende de
bus achterna, sprong er op en ging zitten. Hij had
haar gevonden! Wat is het leven mooi. Verscholen
achter zijn krant, zag hij haar even later uitstap
pen, hij volgde het aardige figuurtje op, wat hij
dacht, betamelijken afstand. Na een wandeling
van drie minuten, zag hij haar de deur openen van
een aardig klein huisje. Hij wachtte nog even, en
wandelde langzaam voorbij de deur, waar hij op
het bord las:
S. M. DIELE, Tandarts.
Ongeveer een twee uur lang wandelde Peter
langs het huis, dan begreep hij, dat hij een van zijn
mooie witte tanden zou moeten offeren. Al kost
het hem nog meer, hij moét dat huis binnen. In
een smaakvol gemeubileerde wachtkamer wachtte
Peter. Plotseling gaat de deur open en een meisje
staat daar.zijn meisje. Ze draagt een witte jas
en zonder hoed is ze nog liever dan ooit.
Peter staat op. Zijn zelfvertrouwen verlaat hem,
want ze schijnt hem niet te herkennen. Hij moet
wat zeggen: „Ik.... ik wilde uw vader spreken.
Ik heb last van kiespijn den laatsten tijd". Dit was
nu wel niet precies, hetgeen hij wilde zeggen, maar
al het andere was hij vergeten.
Het meisje deed verbaasd.
„Mijn vader?" zei ze. „U moet zich vergissen,
die is al jaren dood".
Peter had wel door den grond willen zakken,
maar helaas, de vloeren zijn tegenwoordig niet zoo
gewillig.
„Ik wilde dan den tandarts spreken".
Het meisje glimlachte.
„Dat ben ik", zèi ze.
„U?" stamelde de arme Peter.
Het meisje lachte hartelijk.
„U bent niet erg vleiend", zei ze, „maar wilt u
mij maar volgen?"
Ên onze Peter, die zich als een lam ter slacht
bank gevoerd voelde, volgde haar naar den folter-
stoel en onderwierp zich aan haar onderzoek.
„Het ziet er niet mooi uit, .mijnheer...."
„Dame", zei Peter, „Peter Dame".
„Ik vind het vervelend het u te moeten zeggen,
maar aan uw linkerboven- en onderkaak moeten
er vijf kiezen getrokken worden, die zijn erg aan
gedaan".
„Geen kwestie van, er mankeert niets aan!"
Toen zag hij ineens haar ontsteld gezicht.
„Neem mij niet kwalijkik was daar erg
ruwmaar ik schrok er vanik wist niet dat
het zoo erg was", zei hij snel.
„Ik begrijp best, dat u even schrok. Zullen we
maar meteen beginnen?"
Peter keek haar nog eens aan, zoo'n schattig
kindje met dat prachtige haar en haar lieve ern
stige mondje, dat was wel meer waard dan vijf
kiezen.
„Gaat uw gang, juffrouw Diele", zei hij kalm.
Met gesloten oogen, de mond wijd Open, lag hij
te wachten, maar er gebeurde niets. Voorzichtig
deed hij één oog wat open en zag het lachende ge
zicht van het knappe tandartsje.
„Wat is er?" vroeg Peter, „waarom begint u
niet?"
„U hebt heelemaal niets. Zelden zag ik een
mooier, gaver gebit, maar ik wilde u maar eens op
de proef stellen. Maar waarom wilde u die kiezen
laten trekken? wilde ze weten.
„Omdat ik je lief heb. Sedert onze eerste ont-
EEN DORP GESCHEIDEN.
In den Zuid-Oosthoek van den Haarlemmer
meerpolder ligt een dorp dat door de Ringvaart
van dezen polder in tweeën wordt gedeeld. Het
is Oude-Wetering, dat buiten den polder ligt; de
bewoners van den Ringdijk vormen niet dit dorp
echter één levensgemeenschap. Men gaat bij
elkaar winkelen en men werkt bij elkaar, waar
door des daags menigeen de Ringvaart kruist.
Dit verkeer wordt sinds langen tijd onderhouden
door een oude spoorbrug van de lijn Hoofd
dorp-Leiden, die sinds enkele jaren is opge
heven.
Langen tijd ging dit gced en er werd van ge
profiteerd, dank zij de medewerking van de ge
meenten Haarlemmermeer en Alkemade, die resp
f 500 en f 600 subsidieerden.
Groot was de verwondering toen op den eersten
dag van het jaar de brug voor het verkeer werd
gesloten.
Dit bleek een gevolg te zijn van het besluit
wan Donderdag j.l. van den gemeenteraad van
Alkemade, inhoudende de opzegging van de jai
lijksche subsidie.
De dorpsbewoners lieten het hierbij niet zitt
De voornaamste vertegenwoordigers van hen st
den zich in verbinding met de waterschapp
van Noord- en Zuid-Holland na een vergeefse
reis naar den burgemeester van Alkemade.
Ook wendden zij zich tot den burgemees
van Haarlemmermeer. Allen zegden hun met
werking toe en na ruim een dag kon het verb
weer over de brug rijden.
Intuisschen zal door belanghebbenden
noodige bedrag bijeen gebracht moeten wore
om de brug weer een jaar open te houden.
Gelukkig zal deze toestand niet eeuwig dur
want zcoals we reeds eerder schreven, zal öi
de provincie Noord-Holland dit jaar een nieu
brug over de Ringvaart worden gebouwd vi
verbinding van den weg LeidenOude-Weter!
naar den Rijksweg. Dit zal dan het einde wi
den van dezen noodtoestand.
moeting, nu een maand geleden, heb ik overal naar
je gezocht en toen ik je vanmorgen ontdekte, ben
ik je hierheen gevolgd".
„Ik weet er alles van", antwoordde ze lachend.
„Ik heb het gemerkt en ik weet ook, dat je twee
uur om mijn huis gedwaald hebt. Ik verlangde er,
net als jij, vreeselijk naar je weer te ontmoeten!"
„O, jij kleine lieveling!" en Peter nam haar in
zijn armen.
Toen ze weer op de aarde terug waren, vroeg zij:
„Maar, hoe wist je„ dat je gebit heelemaal goed
was, Peter?"
„Dat zal ik je vertellen, kindje", was het la
chende antwoord. „Ik ben toevallig zelf ook tand
arts.
M. M. L.
Duitschland en de Zweedsche hulp
aan Finland.
LONDEN, 4 Januari (Reuter). De di
plomatieke correspondent van Reuter zegt,
dat te Londen geen bevestiging is ontvan
gen van de geruchten, dat Duitschland een
scherpe nota zou hebben gezonden aan de
regeering van Zweden om te protesteeren
tegen het zenden van vrijwilligers, wapens
en munitie naar Finland met het
dreigement, dat dit onplezierige gevolgen
zou kunnen hebben.
Weliswaar blijkt uit de Duitsche pers en radio
dat de Zweedsche hulp aan Finland in Duitsch
land wordt opgemerkt, doch een officieele reactie
heeft dit niet verwekt.
Aan de andere zijde is het begrijpelijk, dat nu
Frankrijk en Engeland zelf in oorlog zijn, hun
macht om te helpen eenigszins beperkt is. Een
aantal omvangrijke bestellingen, welke Finland
voor het uitbreken van de vijandelijkheden in
Engeland heeft gedaan, en welke tengevolge van
den oorlog nog niet waren uitgevoerd, worden
thans voor levering gereed gemaakt. Ook
Frankrijk verstrekt zoowel munitie als geld en
de politiek van de Fransehe en de Britsche regee-
ring is erop gericht hulp te blijven bieden, on
geacht welken indruk dit zal maken te Moskou of
Berlijn.
In. sommige kringen wordt gezegd, dat de
houding van Duitschland niet zoo duidelijk is,
als uit de bovengenoemde geruchten zou blij
ken.
Vrachtauto's voor Finland.
KOPENHAGEN, 4 Januari (Havas).
Een Deensch zakenman, die onbekend wenscht
te blijven, heeft bij een Deensche automobiel
fabriek 50 groote vrachtauto's besteld, welke
naar Finland moeten worden gezonden.
De prijs van deze wagens bedraagt 500.000
Deensche Kronen.
Bij het binnentreden van mevrouw Dinges
was de gebelgde commissaris van politie
tveer op z'n stoel gezakt. Mevrouw kwam
recht voor de balie te staan en nummer 18
keek haar van opzij aan: „Nu komt het!"
dacht de laatsteMijnheer de agent",
ratelde mevrouw door, „mijnheer de
agent, vanochtend zeg ik tegen m'n man,
txek je dikke jas aan, want het is koudl
Ik zeg ook tegen hem, doe een warme das
om, maar dat heeft hij natuurlijk niet ge
daan!" „Neen", knikte Dinges. „Om kort
te gaan, mijnheer, ik zeg tegen m'n man:
Gerrit kom gauw terug, want de koffie is
over eer. half uurtje klaar. Dan kunnen
we gezellig samen een kopje drinken. En
nu zit hij hier nog! Toen zeg ik..." „Stilte"
gebreeuwde de ©oaamissaxis JssssA
„Och, och och," zei mevrouw Dinges
hoogst verbaasd, „wat is U een driftig
mensch. „Mevrouw", zei de commissaris,
„vertelt U me eens kort en bondig, wat
deed Uw man op straat?" „Hij moest de
passen in orde brengen voor onze buiten-
landsche reis", antwoordde mevrouw
Dinges. „We zijn van plan, ziet U, OW
naar de wintersport te gaan," -*4
Japan en Rusland regelen
grenskwesties.
TOKIO, 4 Januari (Domei). De vormi
van gemeenschappelijke commissies tot nieu
afbakening van de grens tusschen Mandsjoek
en de Sovjet Unie en tot afbakening van
grens tusschen Mandsjoekwo en Buiten-Mc
golië, zal den weg effenen naar een opzienb
rende verbetering in de betrekkingen tussch
Japan, Mandsjoekwo de Sovjet-Unie
Buiten-Mongolië. volgens een persbericht
Hsinking, dat verder zegt dat zich ruim di
zend geschillen hebben voorgedaan langs
grenzen, welke zich uitstrekken over 5C
Kilometer tusschen Mandsjoekwo, de Sovjt
Unie en Buiten-Mongolië. Van deze geschill
wordt veel beteekenis gehecht aan de volgen
vijf punten:
1. De beslissing over het eigendomsrecht v.
de Khabarowsk Delta, vroeger gebied v;
China, dat later door het Tsaristische Rusla:
is bezet en thans door de Sovjets krachtig
versterkt.
2. Een nieuwe afbakening van de Oostelij
grenslijn nabij Toengning, welke ongeveer
meter verschoven is naar den kant van Mandsj
kwo door de overstrooming van 1889.
3. Een regeling van het geschil betreffen
den weg langs de grenslijn van Oostel:
Mandsjoekwo.
4. Een regeling van het geschil betreffen
een dorpe van 64 gezinnen, dat 40 jaar gel
den is gevestigd aan den Noordelijken oei
van de Amoer door Mancis joerijsche boen
doch door Rusland in 1920 is bezet.
5. Een nieuwe afbakening van de westelij
grens tusschen Mandsjoekwo en de Sovjet Un
Noorsche artsen voor Finland.
OSLO 3 Januari (Reuter). Twintig Noorse
artsen hebben vrijwillig dienst genomen voor F.
land. Noorwegen hoopt ook binnenkort gevolg
kunnen geven aan Finland's verzoek om 100 v
pieegsters. Ruim 25.000 rugzakken zijn thans
Noorwegen bijeengebracht voor de Finsche stri,
krachten.
Britsche arbeiders vragen
loonsverhooging.
Wegens verhoogde kosten van levensonderhol
LONDEN, 3 Januari (Reuter) 2.350.00C
arbeiders dringen aan op hoogere loonen,
teneinde tegemoet te komen aan de ver
hoogde kosten van levensonderhoud, hoewel
minister van financiën Simon de vakvereeni-
gingen met nadruk had verzocht dat gedu
rende den oorlog niet op verhoogingen zou
worden aangedrongen.
Vertegenwoordigers van vakvereenigingen he
ben gisteren, naar men gelooft, in de op het n
nistdfce van arbeid met de vertegenwoordigd
der werkgevers gehouden vergadering gezegd, 6
zij tegen het plan van Simon zijn.
De volgende week Woensdag zal gesprok'
worden over loonsverhooging voor 1.250.000 m
taaiarbeiders. In vandaag te houden conferent!
zal gesproken worden over eischen inzake sal
ris- en loonsverhooging van mijnwerkers, pc
soneel van verkeersmaatschappijen en burg*
ambtenaren.
Twee jaar in het Poolgebied.
De Russische ijsbreker „Sedof" op den
terugweg.
MOSKOU, 4 Jan. (D.N.B.) De expeditie v:
den Russischen ijsbreker „Sedof", die zich sin
ruim twee jaar op de noordelijkste breedten v.
de Poolzee bevindt, nadert haar einde. De r<
van de „Sedof" voerde van de kust van Noor
Siberië in Westelijke richting dwars door 1
noordelijke Poolbekken naar de noordkust v.
Groenland en betrad daarmede een streek, waa
in nog nooit tevoren een schip of een vliegtr
was doorgedrongen. De „Sedof" heeft noordelijk
gevaren dan de „Fram" van Fridtjof Nansen. 1
tocht van dezen ijsbreker belooft een rijke bi
aan wetenschappelijke gegevens. Half Decemt
1939 is de sterkste ijsbreker der Sovjet Unie,
„Josef Stalin" uit Moermansk vertrokken, om
„Sedof" uit het gevaarlijke pakijs te halen t<
noordwesten van Spitsbergen.
De „Josef Stalin" is de „Sedof" de beide laats
dagen zoo dichtbij gekomen, dat het licht van
schijnwerpers reeds door de bemanning van
„Sedof" gezien wordt. De ontmoeting der bei
schepen is nog slechts een kwestie van uien.
