OVERSTROOMING IN DE
OMGEVING VAN TIEL.
Strijd om Atlantis
Willy Reese
-Korte inhoud-
Nauwlettend wordt iedere beweging
van het ijs op de groote rivieren
gevolgd. De dijkwacht, die in opdracht
van den Rijkswaterstaat dag en nacht
.inspectie loopt"
„Ergens in Nederland" is de titel van de nieuwe film, waarvoor thans de op
namen bij Cinetone in vollen gang zijn Tijdens een der scènes. Aan de camera
de regisseur, dr. Ludwig Berger
Koning George en koningin Elizabeth bezichtigen een vliegtuigenfabriek
tijdens het bezoek, dat zij dezer dagen brachten aan een der havenplaatsen
aan de Engelsche Zuid-West kust
De ijsgang op de Waal trok duizenden kijkers. De belangstelling bij Tiel. Een aanlegsteiger
werd door het kruiende ijs zwaar beschadigd
Winter op de Noordzee. Als een kolossait»
ijsberg kwam een der Duitsche mijnenvegers
na een stormachtige reis bij 20 graden vorstin
zijn marinebasis terug. Van het dek en het
want was vrijwel niets meer te bespeuren
Dr. Euwe en Landau tijdens hun partij
in den schaak vierkamp, die te Delft
georganiseerd werd ter gelegenheid
van het 16de lustrum der ^studenten-
schaakclub „Paris"
Een kind, dat
door het wassende
water in de om
geving van Tiel
naar de boven
verdieping van het
huis gevlucht was,
wordt uit zijn be
narde posite be
vrijd
De Nederlandsche ploeg, die bij de biljartwedstrijden tegen België de over
winning behaalde, met den gewonnen beker. V.lnr.Van Vliet; de Leeuw;
Koopman; Dommering; Sengers en Sweering
door
23
„Herbert geef je dezen strjjd tegen Frundsberg
op."
Hij voelde de kleine, teedere handen zwaar op
zijn schouders. Deze handen en deze oogen dreig
den reeds hem te dwingen. Maar hij wilde niet,
wilde zich niet meer laten dwingen door deze
oogen, deze handen. Met kracht greep hij naar de
handen, trok ze van zijn schouders af en liet ze
vallen.
I „Nee!"
Zonder een woord meer te zeggen, verliet Alice
Bernauer de kamer, het huis en een half uur la
ter bevoxrd ze zich reeds op de terugvlucht naar
Berlijn.
Toen ze daar aankwam was de strijd reeds uit
gebroken. Volkers zat voor een batterij telefoon
toestellen, sprak met New York, Chicago, Londen
en Parijs tegelijkertijd. Frundsberg liep opgewon
den in de kamer heen en weer, deed bij tusschen-
poozen hevige trekken aan zijn sigaar en wierp
zijn secretaris korte woorden toe, waarmee hij or
ders doorgaf naar Parijs, Londen, New York en
Chicago.
.Wat was er gebeurd
De Chicago-Tribune, die tot de groep van Un
derwood behoorde, had natuurlijk niet aan een
reporter opgedragen, Wallner te interviewen. Een
klein blad te New York had echter het interview
gebracht. Men meende reden te hebben om aan te
nemen, dat achter de zaak een groep bankiers uit
Wallstreet zat, die een beurs-manoeuvre op het
oog hadden. Naar men hoopte, kon men een cata
strofe nog bijtijds voorkomen.
HOOFDSTUK XXV.
Toen de noodzakelijke maatregelen genomen
waren en Alice Bernauer met Frundsberg het
Europa-huis verliet Dr. Volkers bleef nog, om
dat hij nog een en ander te regelen had liet Li
zich de opmerking ontvallen, dat Frundsbergs
vrouw en zuster van de zomerreis teruggekeerd
waren, maar dat zijn zuster helaas plotseling
ziek geworden was. Omdat Frundsberg groote
verwondering toonde, vertelde zij hem van het
telefoongesprek, waarvan ze toevallig getuige
was geweest.
„Hoe laat was dat, toen Wallner de afzegging
kreeg?" vroeg Frundsberg sterk 'geïnteresseerd.
„Vanmiddag om half vier".
„Merkwaardig, werkelijk zeer merkwaardig, ik
begrijp er niets van. Ik heb ook omstreeks dien
zelfden tijd getelefoneerd en zelfs met mijn vrouw
gesproken. Ze zei, dat mijn zuster uitstekend uit
gerust was en zich heel goed voelde, Ze vond het
prettig, dat ik opgebeld had."
Deze gedachte hield Frundsburg nog langen tijd
bezig,
Li vond een paar schitterende orchideeën op
haar bureautje, dat zich nu in een beetje ruimere
woning in de Kantstrasse bevond. Volkers kweek
te orchideeën, of eigenlijk deed zijn zuster het voor
hem in een kas aan de Müggelsee. Hij had een
hartstocht voor deze bloemen. Hij beweerde, dat
de bloemen waren als geraffineerde vrouwen.
Een briefje hing tusschen de bloemen: Het re
sultaat van mijn laatste fusie.
„Fusie is, wanneer bijvoorbeelddacht Li,
Ze kende het begrip nu zeer goed,
HOOFDSTUK XXVI.
„Atlantis, een gevaar voor het menschdom
De drgvende stad verankerd op een vulcanischen
ondergrondS'
Dat waren de eerste teekenen van een naderen
den storm. Kranten verkoopers riepen ze uit. Slag-
regels in dikke zwarte letters sprongen van de nog
vochtige bladen op de menigte los.
Maar ook waren reeds diegenen aanwezig, wier
taak het was, den stormloop tegen te gaan, den
tegenstander dadelijk buiten gevecht te stellen.
Den geheelen nacht hadden in groote kranten
paleizen de rotatiepersen gebruld. De Herald, de
World, te Tribune, de Times, de Matin, de Lokal-
Anzeiger, bet Tageblatt, ia, welk blad niet, zij
hadden alle in den strijd ingegrepen. Maar ook de
bladen van de internationale hadden zich direct in
het strijdgewoel gemengd. Ze hoopten juist nu de
massa te kunnen winnen tegen dit geweldige
werk, tegen het internationale kapitalisme.
Te New-York, Boston, Chicago,, Philadelphia, te
Londen, Parijs, Berlijn, te Rome, Weenen, Boe
dapest, te Warschau en te Moskou, te Tokio en
aan de La Plata, te Antwerpen en Amsterdam, in
de geheele wereld was strijd uitgebroken. Het was
de grootste en sensationeelste strijd van de inter
nationale pers, di.e hier haar macht inzette tegen
of voor het bericht van het New-Yorksche blad.
Men had eerst gemeend, met een kort tegen
bericht het evenwicht te kunnen herstellen. De
massa is er in zulke gevallen licht toe geneigd
hem te gelooven, die het gevaar bezworen heeft.
Het eene bericht na het andere snelde door de
wereld. Langs den draad, door den aether vlogen
ontelbare telegrammen. De wetenschap kwam in
kolommenlange artikelen aan het woord. Maar
ook hier was men het niet eens. Het was onmo
gelijk met volkomen zekerheid te zeggen, dat At
lantis door geen enkel gevaar werd bedreigd. Maar
men kwam met zorgvuldig vastgesteld cijfermate
riaal en trachtte daamee te bewijzen, dat de zee
bodem in dit deel van den Oceaan, voor zoover
men kon beschikken over gegevens en metingen
uit voorbijgegane eeuwen, geen enkele verandering
bad ondergaan.
Menige krant sloeg een flïnken slag met
verhoogde oplagen, extra edities en -bladen. De
strijd woedde aan krantenkiosken, in de tunnels
Ingenieur Herbert Wallner, verloofd met
Alice Bernauer. eerste verkoopster bij een
Berlijnsch modehuis, slaagt er met behulp
van z'n verloofde in een betrekking te vin
den bij het machtige Frundsberg-concern,
dat belangstelling heeft voor zijn uitvinding
om lichtstralen te benutten voor het trans
atlantisch verkeer. Hoogmoedig geworden
door z'n eerste successen verbreekt Ir. Wall
ner z'n verloving, temeer omdat hij in ken
nis komt met Frunsb erg's zuster. Inmiddels
verliesAlice haar betrekking. Frundsberg
hoort toevallig, dat dit laatste op verzoek
van zijn vrouui is geschied, waarna hij Alice
de betrekking van secretaresse bij zijn con
cern bezorgt.
De eerste proefvlucht met den stralenglijder
verloopt gunstig en heeft mede tot gevolg,
dat het Frundsberg-concern tot overeenstem
ming komt met een Amerikao,nsche combi
natie, welke de drijvende stad Atlantis in den
Oceaan bouwt. Aandeelen Atlantis stijgen
lot ongekende hoogte. En Wallner hoopt, via
de zuster van Frundsberg macht te krijgen.
vanden ondergrondsche, op de perrons der lo
kale en interlokale treinen, op de haltes der bus
sen, op de hoeken der avenues, boulevards,, stra
ten en pleinen.
Mannen, vrouwen en kinderen riepen slagwoor
den uit, tot ze heesch waren en him stemmen het
opgaven. Maar de kranten verdienden geld de
massa vocht om de nog vochtige naar drukinkt
ruikende bladen.
Dagen lang woedde den strijd, hij verminderde
niet in kracht, maar concentreerde zich steeds
meer op de vraag: Was het document echt? Lan
ge wetenschappelijke betoogen interesseerden da
massa niet meer. Vastgesteld diende te worden, of
bet document, dat het verslag bevatte van een
opmeting van den zeebodem op dezelfde lengte en
breedte, waar thans Atlantis verrees, echt was of
een vervalsching.
Maar ook ten opzichte van deze vraag liepen de
meeningen uiteen. Allereerst werd vastgesteld,
dat het hier niet om een afgerond verslag over d«
meting ging. Het document was slechts een los,
vergeeld blad papier, dat zeer waarschijnlijk ar*
komstig was uit een verloren gegaan scheepsdag-
boek. Onder den datum 16 Juli 1867 schreef daann
de kapitein van het groote zeilschip „Florida", dal
hij heden nog zijn opdracht moest uitvoeren en ae
kist in de zee moest werpen, want reeds morge
zouden zijn tegenstanders hem met hun veel sr.e
lere schip hebben ingehaald, en nooit zou de vijana
de kist in handen mogen krijgen. De kapitein ve
telt dan verder, op welke geografische plaats njJ
de kist in de zee laat zinken, maar hoe hij tevo
een meting van de diepte der zee onderneemt,
zeker te zijn, dat niemand ooit de kist weer w*
het licht kan brengen.
Op het gevonden blad papier breekt het verslag
plotseling af.
De krant, die het blad in handen kreeg,n
daarop vastgesteld: Er is in de jaren 1866/67
derdaad een schip geweest, dat aan een zek
kapitein Craak toebehoorde. Deze kapitein cr
is in 1880 gestorven. Bij toeval gelukte bet eern»
een reporter, om in het bezit van een nakom s
van kapitein Craak nog oude brieven van hem
vinden; toen deze met het document Yer^L,ak
werden, bleek, dat het inderdaad kapitein c. 0j
geweest was, die het versla# over de kist °P
gevonden blad had geschrev«L
(Wordt vervolgd}'
