Tiet JOient en Jan OCie&ot.
<Ket 2>iCaecen Custcum oan het JCwing.&chap
aan Vadedand en Vecstenhuis.
burgerlijke stand
I 16 Maart 181516 Maart 1940
De Trevèszaal aan het Binnenhof te 's-Gravenhage, thans deel van het Departe
ment van Waterstaat, waar het Koninkrijk der Nederlanden op 16 Maart 1815,
's ochtends om half elf, werd geproclameerd
Door Majoor b. d. W. C. DE BAS.
f ATERDAG, zestien Maart, 's ochtends om
half elf, wanneer alles in Nederland z'n
gewone gangetje zal gaan, beleven wij
ongemerkt een zeer belangrijk na
tionaal en historisch jubileum. Op dien dag en
op dat uur zal het vijf en twintig maal vijf jaren
geleden zijn, dat de souvereine-vorst, Willem
Frederik van Oranje-Nassau, zoon van den laat-
sten Stadhouder Willem V, tijdens een buiten
gewone vergadering der Staten-Generaal in de
Trèveszaal (thans deel van het Departement van
Waterstaat) aan het Binnenhof te 's-Graven
hage ae vereeniging van Noord- en Zuid-Neder
land proclameerde en de Koninklijke waardig
heid aanvaardde. Aanstaande Zaterdag, om half
elf 's ochtends „beleeft" ons Volk dus niets meer
en niets minder dan het zilveren lustrum van het
Koninklijk der Nederlanden zoowel als dat dei-
Koninklijke Waardigheid van zijn Regeerend
Vorstenhuis, voorwaar een jubileum, dat
vooral onder de tijdsomstandigheden van thans
alleszins waard is een oogenblik. in devote
dainkbaarheid te overdenken. Drie Koningen, één
Regentes en onze tegenwoordige Koningin,
sinds dat gedenkwaardige oogenblik ons Land
regeerden, zagen dynastieën ten gronde richten,
rijken van de kaart wegvagen, grenzen wijzi
gen, tronen wankelen en ineenstorten, kronen
afrukken, Keizer- en Kondtikrijken ontstaan
weer verdwijnen, republieken stichten, bonden
vormen, tractaten sluiten en als waardelooze
vodjes papier negeeren, vriendschap ir
vijandschap ontaarden en omgekeerd te
genstellingen in steun verkeeren. Maar wat ge
durende die vijf kwart eeuw hecht bestand bleek
tegen den tand des tijds was „ons" constitutio
neel „Koningschap" dat door een onzer grond
wetcommissies werd gekenmerkt als „de" voor
ons Land en Volk meest geëigende regeerings-
vorm en daarmede de .Koninklijke" waardigheid
van ons Regeerend Vorstenhuis.
Sedert 1 November 1814 stelden Pruisen, Rus
land, Oostenrijk. Engeland en Frankrijk tijdens
het Congres te Weenen het welzijn van Europa
geducht op de „proef". In Februari had dat
Congres besloten Noord- en Zuid-Nederland tot
één Koninkrijk te vereenigen en het Huis van
Oranje Nassau tot de Koninklijke Waardigheid
te verhef fen.
Terwijl het Congres daasde, danste en
dineerde, ontvluchtte Napoleon zijn bannings-
oord Elba, keerde naar Parijs terug en veroor
zaakte hiermede algemeene ontsteltenis over ge-
heel Europa. Toen deze jobstijding op 11 Maart
den Haag bereikte, mobiliseerde de Souvereine
Vorst onze weermacht; zijn oudste zoon, de Prins
van Oranje, vestigde het hoofdkwartier te
Brussel. Gelet op het dreigend gevaar uit
Frankrijk voor verstoring van het staatkundig
evenwicht in Europa, besloot de Souvereine
Vorst geheel in den geest van het Congres en
in het welbegrepen belang der algemeene veilig
heid de ontvangst der officieele bescheiden
uit Weenen niet af te wachten, maar de vereeni
ging van Noord en Zuid te bespoedigen en de
Koninklijke Waardigheid zelfstandig te aanvaar
den tijdens een buitengewone vergadering der
Staten-Generaal, die hiervoor op 16 Maart in
bijzondere zitting^werden bijeen geroepen.
Tusschen 12 en 16 Maart had Den Haag niet
voldoende tijd gehad, om zich in feestdos te
steken. Toch werd er op dien zonnigen Donder
dag van medio Lentemaand 1815 nagenoeg al
gemeen gevlagd. Het carillon in den toren van
de grijze. Groote of Sint-Jacobskerk, waaruit
evenals anderhalf jaar geleden ten teelten van
Neêrlands bevrijding de Oranjevaan wapper
de, strooide kwistig z'n vroolijkste wijsjes over de
Hofstad, waar een dichte, deinende menigte zich
Majoor b. d. W. G. de Bas, de schrijver
yan dit artikel.
Willem Frederik, eerste Koning der
Nederlanden (1815).
verdrong achter een afzetting door schutterij,
landmilitie en linietroepen langs den weg, dien
de vorstelijke stoet van het paleis aan het Noord-
einde naar het Binnenhof zou volgen. Precies om
tien uur dreunde het eerste 'saluutschot in het
Malieveld ten teeken, dat „Zijne Hoogheid" zich
op weg had begeven naar de buitengewone ver
gadering der Staten-Generaal. De kleurrijke
stoet, met z'n galakoetsen, waarin tal van
hoogwaardigheidsbekleeders in statiekleedij, z'n
koetsiers met gepoederde pruiken, lakeien, stal
meesters, rijknechts en bereden militairen in
bonte uniformen, bood denzelfden sprookjesaeh-
tigen aanblik als die, welke wij thans nog op
eiken derden Dinsdag van September van dat
zelfde paleis aan het Noordeinde naar datzelfde
Binnenthof zien voorbij trekken. In dien stoet be
vonden zich ook tal van particuliere rijtuigen
met eigen livrei. De Souvereine Vorst en z'n jong
ste zoon, Prins Frederik der Nederlanden, die
te Leiden studeerde beiden in generaals-uni-
form, waren gezeten in een galakoets, getrok
ken door acht gitzwarte paarden met wit tuig,
die geleid werden door rijknechts te voet in
scharlaken, rijk met goud geborduurde jassen,
witte rijbroeken en hooge, glimmende kaplaarzen.
Op het Binnenhof werd de Souvereine Vorst ont
vangen door verschillende hooge gewestelijke en
gemeentelijke autoriteiten en door een commis
sie uit de Staten-Generaal langs de trap der
tegenwoordige Eerste Kamer, naar de Trèves
zaal geleid, aldus genoemd naar de voorbereidin
gen, welke aldaar in 1609 werden getroffen voor
het 'twaalfjarig bestand en die ruim uitzicht biedt
ovor den Hofvijver en op den Vijverberg.
De Souvereine-Vorst nam plaats op een spe
ciaal aangebrachten troon, met Prins Frederik
aan zijn zijde; de Prins van Oranje mocht zijn
mobilisatiestandplaats niet verlaten en kon dus
geen getuige zijn van de proclamatie der verhef
fing van het stamhuis tot de Koninklijke Waar
digheid. Een schitterend gevolg van autoriteiten
en hoogwaardigheidsbekleders schaarden zich
om beide vorsten; op de trappen van den troon
stelden zich de pages op. Trommelslag en ba
zuingeschal door tambours en trompetters, opge
steld voor de Ridderzaal, kondigden den aanvang
der plechtigheid aan. In staande houding en met
gedekten hoofde las de Vorst een troonrede voor,
waarin hij de Staten-Generaal kond deed .van de
vereeniging van Noord- en Zuid-Nederland en
van zijne aanvaarding der Koninklijke Waardig
heid: ,Op Zoodanige gronden besloten heb
bende, het oppergezag over al de Nederlanden,
en tevens de Koninklijke Waardigheid te aan
vaarden, maak ik het tot mijn eerste zorg, die
bepaling aan de trouwe Vertegenwoordigers mij
ner Landgenooten mede te deelenMijn titel
alleen verandert; mijn hart blijft zoo vurig en
vaderlijk, als ooit, voor het heil mijner onder
danen kloppen, en alle deze gevoelen zullen zij
wedervinden in de Proclamatie, bij welke ik hun,
in dit merkwaardig tijdstip, hunne bestemming
en mijne uitziigten voorgehouden heb".
Het was de grijze voorzitter der Staten Gene
raal: Gijsbert Karei van Hogendorp, de vermaar
de Drieman uit de veel bewogen Novemberdagen
van 1813 en de ontwerper van de grondwet, welke
de Souvereine Vorst een jaar tevoren had be
zworen, wien h^t voorrecht beschoren was Wil
lem Frederik in een hooggestemde en van op
rechte vaderlandsliefde getuigende rede, vol van
historische herinneringen, voor het eerst met
.Sire" en „Majesteit" toe te spreken: „Wij
wenschen Uwer Majesteit hartelijk geluk met
dezen nieuwen luister' voor Uwen Persoon en voor
het Huis van Oranje, en wij begrijpen, dat de
luister van dit Volk, in het midden van hetwelk
Uwe Majesteit geboren is. niet dan toenemen kan
door het meerder aanzien van deszelfs Opper- 1
hoofdGa dan voort. Sire, onder een Godde-
lijken zégen, ga voort op Uwe glansrijke en deugd
zame loopbaan.ga voort, toegejuicht door alle
Volken, krachtiglijk ondersteund door Uiw Volk,
welks harten zich allen vereenigen tot één gevoel,
welks monden allen uitroepen met ééne stem:
leve de Koning!"
Buiten, op het Binnenhof, vóór de Ridderzaal,
staken de bazuinblazers hun klaroenen; de trom
mels werden geroerd en de koning van wapenen
riep met luider stem: „Lang leve Willem Frederik.
Koning der Nederlanden, Herrog van Luxem
burg!" Een onafzienbare menigte stemde luide
en geestdriftig met dien heilwensch, in. Daarop
begaven de koning van wapenen en z'n herauten,
voorafgegaan door muziek, en gevolgd door de
leden der Staten Generaal, verschillende auto
riteiten en een groote volksschare zich naar ver
schillende punten der stad ter afkondiging van
de proclamatie:
,En al-zoo Wij willen, dat de benaming
zelve van den nieuwen Staat reeds dadelijk ten
onderpand strekke van de nauwe en broederlijke
verbindtenis, die tusschen alle Onze onderdanen
plaats vinden moet, hebben Wij Ons bewogen ge
vonden om te verklaren, zoo als Wij verklaren bij
deze, dat alle Landen tot denzelven behoorende,
van nu af, vormen Het Koninkrijk der Nederlan
den, hetwelk als zoodanig door Ons en Onze.
wettige Nakomelingen, volgens het recht van
eerstgeboorte, moet worden bezeten; en dat Wij.
voor Ons zeiven en voor de Vorsten die, na Ons,
den alzoo opgerichten troon bekleeden zullen, de
Koninklijke Waardigheid en Titel aannemen"
Op gelijke wijze, als de „Souvereine Vorst" uit
zijn „vorstelijk" paleis naar de buitengewone
vergadering der Staten-Generaal was opgegaan,
keerde de „Koning", geestdriftig toegejuicht door
zijn Volk. van daar naar Zijn „Koninklijk" paleis
terug, met dit onderscheid echter, dat de Minis
ters, de Leden van den Raad van State en andere
hooge functionarissen, die op den heenweg een
.Hoogheid" voorafgingen, op den terugtocht een
.Majesteit" volgden.
De troepen legden in het Malieveld den eed
van trouw aan den Koning af.
's Middags en 's avonds verleenden Hunne
Majesteiten audiënties tot gelukwensching. Den
Haag was alom geïllumineerd. Deze heugelijke,
historische dag eindigde met een groot gala-bal
in de Sint-Joris Doelen. Lang nadat het feest
gewoel in de straten Zijner Residentie was ver
stomd, werkte de Koning tot diep in den
nacht aan de voorbereidingen ter verdediging
des Rijks.
Vijf en twintig maal vijf jaren zijn sedert
voorbij gegaan. Onder oorlogsomstandigheden
werd ons Koninkrijk der Nederlanden in 1815 ge
boren; onder oorlogsomstandigheden herdacht
het in 1915 z'n eeuw-jaardag; onder oorlogsom
standigheden beleeft het thans z'n zilveren
lustrum. Maar wat ook in die vijf kwart eeuw
wisselde, „ons" Koninkrijk der Nederlanden bleef,
en onwrikbaar daarmede verbonden de Konink
lijke waardigheid van „ons" Regeerend Vorsten-
hlNa drie Koningen en één Regentes zetelt, thans
reeds veertig jaren weldra langer dus dan één
Harer voorouders een waardige vrouwelijke
Nazaat van Neerlands eersten Koning op „onzen"
troon. die. onder zeer moeilijke omstandigheden,
met vaste hand. het beproefd Schip van Staat
stuurt door de fel bewogen wereldbranding. Moge
Haar hand nog tal van jaren, op dezelfde kloeke,
vastberaden, beleidvolle wijze, de roerpen blijven
omklemmen en moge, tot in lengte van dagen,
telgen uit het eewenoud, doorluchtig Huis van
Oranje-Nassau, bekleed met de Koninklijke Waar
digheid, regeeren over „ons" Koninkrijk der Ne
derlanden, dat zestien Maart, 's ochtends om
half elf. met z'n Regeerend Vorstenhuis, in stille
bescheidenheid een Zilveren Lustrum„be
leeft".
(Nadruk verboden).
AANBESTEDING.
Hedenmorgen werd door hét Provinciaal Bestuur
van Noord-Holland te Haarlem aanbesteed het ver-
breeden der aardebaap van gedeelte Boterweg
tusschen een punt op ongeveer 775 M. ten noord
oosten van de westelijke ringvaart van de Heer-
hugowaard en den Bassemveg, alsmede maken ge
fundeerde bestrating van klinkerkeien en een rij
wielpad in die aardebaan, met bijkomende wer
ken, in de gem. Heerhugowaard.
Het laagst werd ingeschreven door de N.V. Aan
nemingmaatschappij De Moei en Hermes te Alk
maar voor f 58.800.
HAARLEM, 14 Maart.
Ondertrouwd: 14 Maart: J. T. J. Bonarius en J. C
Doing, B. H. E. C. Breek en E. C. C. Hömann, P. L.
M. Kuijpers en A. G. van den Berg, J. M. B. van
Oers en A. Vriend.
Gehuwd 14 Maart: G. Sterringa en W. H. Beekman
Bevallen: 12 Maart: J. A. Felixvan den Enden,
z., M. M. BronkhorstBaas, z., M. M. van den Haak
Heinsbergén, z„ J. F. R. de HaanSmit, z., G.
FokkensHoogeveen, d., 13 Maart: E. Schouten
Keusgen, d., P. M. HetemRijkbost, 2 d., W. van
IperenPaap, d., J. JansenWindig, d., H. G. HL
ZwartSchouten, z., 14 Maart: J. J. van Raaij
Willemse, z.
Overleden: 12 Maart: F. Voorn, 81 j., Maerten van
Keemskerkstr., H. A. van der Erf, 87 j., Maerten v.
Heemskerkstraat, H. CivalChaudron, 79 j., Wes-
terhoutpark, 13 Maart: J. Kerkman, 78 j„ Hazepa-
terslaan, S. Molenaar, 35 j„ Kamperlaan, H. M., 4
d. van L. P. J. van Kessel, .Kruistochtstraat, A.
E. GerritsenVerzijlbergen, 58 j., Kinderhuisvest.
Na den vrede van Moskou.
Europcesche perscommentaren.
LONDEN 14 Maart (Reuter). De ochtendbla
den wijden al hun aandacht aan Finland en hun
eerste reactie is er een van diepe sympathie en be
wondering. De Finnen, schrijft de „Times", hebben
onvergankelijken roem geoogst. De tijd alleen zal
leeren, in hoeverre de grenswijziging van invloed
zal zijn op hun politieke onafhankelijkheid. Finland
blijft een voorpost van de Christelijke beschaving
er. de handhaving van zijn vrijheden is nog evenzeei
een belang van andere West-Europeesche staten.
Finland zal al zijn moreele kracht noodig hebben
cm weerstand te bieden aan den opmarsch van het
bolsjewisme.
Met betrekking tot de onwilligheid van Zweden
en Noorwegen, aan landlegers doortocht te verlee-
nen zegt de „Times":
De moeilijkheden van Zweden en Noorwegen
worden ten volle begrepen. Hun geografische positie
is niet te benijden. Duitschland zou zeer waarschijn
lijk in deze arena getreden zijn en deze landen zou
den waarschijnlijk tot slagveld der reuzen gewor
den zijn.
Een snel en vastberaden optreden van Engeland
en Frankrijk zou in Finland en' alle neutrale landen
een ontzaglijke materieele en moreele uitwerking
hebben gehad. De Westelijke democratieën moeten
niet dezelfde fout maken met andere neutrale sta
ten, welker onafhankelijkheid bedreigd mocht
worden.
De „Daily Telegraph" is van meening dat de on
beschaamde verminking van Finland dit land aan
de genade van de Sovjet overlevert, steeds wanneer
Stalin verkiest, order te geven tot een nieuwen
opmarsch. De dreiging zou zich elk oogenblik bui
ten Finland kunnen uitstrekken. De Scandinavische
landen wilden geen doortocht verleenen aan Brit-
sche en Fransche troepen. Het blad wijst op de
noodzakelijkheid, dat de neutralen zich aaneenslui
ten en tezamen tegen agressie optreden.
De „Daily Herald" vraagt zich af of dit een
München is dat de inleiding is tot een Praag. Het
arbeidersblad spreekt er zijn afschuw over uit dat
de Russische bewindslieden zelfs bij het sluiten van
den vrede niet geschroomd hebben hun agressieve
plannen in al hun naaktheid te onthullen.
De „News Chronicle" schrijft: De Sovjettroepen
hebben een van die overwinningen behaald, waarbij
alle eer aan den overwonnene komt.
„Geen afgedane zaak voor de
geallieerden.'
PARIJS, 14 Maart. (Havas) De Parijsche bladen
toonen zich diep getroffen door het Finsche drama.
De „Petit Parisien" schrijft: „Men hoopte
hoopte. Doch de werkelijkheid wreekt zich over de
illusies. Laten tenminste de feiten tot leering strek
ken. Het is niet waar dat de tijd werkt voor de na
ties, die hem aan haar zijde weten te brengen.
Het „Journal" schrijft: „Laat de Finsche zaak ons
een les zijn. Of 't nu oorlog betreft of diplomatie er
moet sneller beslist worden. Wij moeten ons er niet
meer mee tevreden stellen, ons te verdedigen en de
noodige initiatieven te laat nemen."
De „Matin" stelt vast dat het bolsjewisme zich in
Scandinavië in een goede positie bevindt om eens
den opmarsch te kunnen voortzetten, dien de solda
ten van Mannerheim tot staan hebben gebracht. De
geallieerden zouden dus, door de zaak als afgedaan
te beschouwen, een kapitale fout begaan.
De „Figaro" verklaart: Men zou het Fransche tem
perament slecht kennen als men meende dat, omdat
de episode van den oorlog in Finland ten einde loopt,
en wel onder pijnlijke omstandigheden, zulk een
[ebeurtenis ons, hoe ook, nadeelig zou kunnen beïn
vloeden, integendeel. Het gebeurde heeft op ons de
uitwerking van een zweepslag.
De „Epoque" wijst erop dat Finland, dat het voor
uitzicht had op uitmoording, vernietiging en bolsje-
wiseering, voor een tijdje een brokstuk van zijn on
afhankelijkheid heeft gered, en bovenal heeft het
het kostbaarste goed gered: de-eer. Het Rusland der
Sovjets treedt verkleind uit dit tragische avontuur
te voorschijn, verkleind in zijn internationaal pres
tige.
De „Excelsior" betoogt dat het recht van Finland
boven alle andere rechten ging. 'Het schreef ons on
zen plicht voor. Een oorlog brengt risico's mede.
Doch wij zullen den oorlog niet winnen, als wij ons.
ertoe bepalen, juridische stellingen in te nemen, ter
wijl onze tegenstanders strategische posities bezet
ten, en maar al te dikwijls onwettige.
Elders verklaart hetzelfde blad: Frankrijk en En
geland kunnen zich voegen naar bepaalde, blinde,
egoïstische en waarschijnlijk tijdelijke neutrahteiten.
Doch de Fransche en de Engelsche regeering zullen
haar waakzaamheid en kracht moeten verdubbelen,
want zij zouden niet kunnen berusten in partijdige
neutrahteiten, die stelselmatig aanvallers begunsti
gen, ten nadeele van de mogendheden, die de wa
pens hebben opgenomen om de agressie te onder
drukken en den terugkeer ervan onmogelijk te
maken.
De „Diplo": Spel der Westelijke mogend
heden in het noorden mislukt.
BERLIJN 14 Maart (D. N. B.). De vrede in het.
noorden, die aan de Sovjet Unie weer de ruimte
verschaft voor Leningrad, naar het voorbeeld van
oude verdragen, doch aan het Finsche volk de vol
ledige onafhankelijkheid waarborgt, wordt heden
slechts daar betreurd, waar het Finsch-Russische
confhct slechts perspectieven scheen te beloven
voor de doeleinden van eigen machtspohtiek, schrijft
de „Deutsch Diplomatisch Politische Korrespon-
denz".
Terstond na de in eenstorting van Polen, zoo
vervolgt de „Korrespondenz", hadden de Westelijke
mogendheden reeds niets onbeproefd gelaten om de
verstandhouding tusschen de Sovjet Unie en de
Baltische landen te verstoren, om daarn
het streven van Rusland te verijdelen
Finsche zijde strategische posities terug t°°£
welke eeuwenlang in Russich bezit ware
doch in den wereldoorlog waren verlora!
Van een Russisch-Finsch conflict hoont/ ^*2.
uitbreiding van den oorlog tot het geheel 0565
te verkrijgen. De werkelijkheid bleek echte
te zijn dan de verkeerd aangewende dapnel^
een klein volk, dat pas laat inzag, dat de -<
Westelijke mogendheden geen ernstige
Finland beoogde, doch nieuwe oorlogstoon ?c'^
nieuwe blokkade-mogelijkheden tegen
moest opleveren. Het ging niet om Finland
de „noordelijke verlenging van het
front." Thans ligt het spel der Westelijke
heden open. Het nieuwe ..Saloniki-avontui »S6D|1'
Westelijke mogendheden in het noorden kt
mislukt. Duitsche waarschuwingen voorde
pliceerdheid van Genève zijn vroeger altiid^2'
wind geslagen. J 10 Ó55
Thans moet verwacht worden dat elkeen
hoe men gecompromitteerd en in gevaar e h5*1
kan worden, wanneer men met de beide oorï
rende mogendheden van het Westen in «8v?fc
overblijft. "ei&t
Amcrikaansche pers: ha,
verliezen voor Mos',
NEW-YORK, 14 Maart. (Havas) De „Z f
Times" wijst op de voor de hand liggende
rieele voordeelen, die de Sovjet Unie uit"1?*'
Finsch-Russischen vrede trekt, doch het H
vraagt zich af of deze opwegen tegen de vei
aan politiek, ideologisch en militair prestige "w
Finland betreft, zegt het blad, er bliift n;0t'
11 „„„«ut;J l.. uets moer
VOOR DE KINDEREN
En tóch blijven jullie hier, herhaalde de
professor. Ik zal jullie door Minah laten
bedienen en jullie zullen zien, dat het je aan
niets zal ontbreken, mits jullie precies doen
wat ik zeg. Kijk, hier is Minah al, zij zal jullie
je kamer wijzen.
Daar zij wel begrepen, dat ze hier niet ge
makkelijk vandaan zouden komen, besloten
zij Minah te volgen, die hen door een sche
merige gang leidde.
Het lijkt wel of hier alles in 't duister
gebeurt, fluisterde Krent tegen den Dikke.
Heelemaal pluis schijnt het mij ook niet,
fluisterde de Dikke terug
0ver dan het prachtige moreel van
z«n volk, de
.erdubbelde sympathie der geheele wereld
zekerheid dat deze strijd van drie maanden eeu
in de herinnering der menschen zal voorHevJ"1*
De „New York Herald Tribune", die op" de om
eenkomst tusschen den Finsch-Russischen or
en het accoord van München wijst, betoogt datd
Amerikanen, die zulk een geringe hulp verleende?
de geallieerden over de besluiten, die zij moest
nemen, niet kunnen critiseeren. 6,1
In een formeele verklaring heeft president R«l
sevelt gezegd dat het Finsche volk door zijn on
overtroffen dapperheid en zijn krachtigen tegen
stand tegen een overweldigende meerderheid het
moreele recht heeft verworven „in eeuwigdurende»
vrede te leven in het land, dat het zoo moed!»
verdedigd heeft". De achting van volk en rege/
ring der Vereenigde Staten voor het Finsche volk
en zijn regeering is nog gestegen. Dit is, aldus d»
president, een feit, ook al zijn de Finnen door eei
aanval van een vele malen sterkeren buurstaat
gedwongen gebied af te staan en een verzwakking
van hun verdediging en onafhankelijkheid te aan-
vaarden.
Spaansch commentaar
MADRID. Het orgaan van de Phalanx, dj
„Arriba", schrijft over den vrede van Moskou-
„Toen vier maanden geleden de ongelijke strijd bei
gon, hebben wij, Phalangisten, een gevoel van af.
schuw dat wij ook reeds bij de Russische operaties
tegen Polen hadden ondervonden, niet 'kunnen
onderdrukken. De straf voor deze door Europa
verzuimde gelegenheid den gemeenschappeljj.
ken vijand het hoofd te bieden zal te zijner tijd
neerkomen op de schuldigen, die de geschiedenis
zal aanwijzen."
De „a. b. c." schrijft: „De reusachtige ovêt-
macht van den vijand, het egoïsme van sommigen,
de vrees van anderen en de traagheid van de derde
groep noodzaken Finland tot capitulatie, an
kan de aanvaarding van hardere voorwaarden
in het najaar gesteld niet genoemd worden. Fin
land kan niet aan nieuwen tegenstand denken. De
heldhaftige zonen van Suomi hebben zich vergeeft
opgeofferd."
De meening van de „Osservatore Romano",
VATICAANSTAD. De „Osservatore Romano'
schrijft: „De zoogenaamde Russisch-Finsche vrede
is een beleediging voor het Europeesche geweten,
Eens te meer heeft de .agressie een onrechtvaardige
bèlooning gekregen. Strijdt Europa "voor een der-
gelijken vrede? Welke vooruitzichten van 'bloedig»
barbaarsehheid openen zich niet voor de mensen-
heid, indien de landen? Moskou heeft zijn
dergelijke geestelijke ellende? Moskou heeft zijn
roof niet verkregen door de wapenen of door de
diplomatie, maar door de ongelukkige en bedroeven
de constellatie der krachten, die dit deel van Europa
tegen het bolsjewisme hadden kunnen verdedigen.
Hebben de Russen werkelijk het zwaard in de
schede gestoken? Zelfs wanneer de nieuwe grenzen
gewaarborgd worden, welke waarde kan men dan
aam Sovjet-verzekeringen toekennen?"
NIEUW LID VAN PROV. STATEN VAN
NOORD-HOLLAND.
Ter voorziening in de vacature, ontstaan, door
dat de heer M. Harmsen te Aalsmeer heeft opge
houden ingezetene dezer provincie te zijn, is door
den voorzitter van het centraal stembureau voor de
verkiezing van de leden van de Staten der provin
cie Noord-Holland benoemd-verklaard tot lid van
de Staten der provincie Noord-Holland, de heer
P. Kuiper, te Wormerveer.
PRODUCTIEKOSTENTOESLAG VOOR
TARWETELERS.
Te rekenen van 22 Augustus 1939 af wordt uit
het landbouwcrisisfonds aan iederen tarweteler
boven het op den richtprijs gebaseerde bedrag, het
welk hij ontvangt ingevolge het bepaalde in de
crisis-steunbeschikking 1939 tarwe (oogst 1939)
een productiekostentoeslag verleend van f 1.— per
100 K.G. voor elke-hoeveelheid door hem geteelde
tarwe, welke hij heeft ingeleverd.
Proclamatie van de Finsche
regeering.
HELSINKI, 14 Maart. (D.N.B.) De Finsche re
geering heeft gisteravond een proclamatie tot het
volk gericht welke o.a. als volgt luidt:
„Gedragen door de gedachte ons volk nog groo-
ter ongeluk te besparen, heeft de regeering het be
sluit genomen de vijandelijkheden te staken. Dank
zij de geweldige inspanning van ons leger èn van
het geheele volk, en dank zij de bloedige offers
van onze jeugd, hebben wij, afgezien van de af
gestane gebieden, het kostbaarste van alle goede
ren, onze vrijheid, kunnen bewaren. Wij hebben
onze nationale eer gered en eth recht verwor
ven voor ongestoorden opbouwenden arbeid. Ter
wijl de oorlog der groote mogendheden voortduurt,
zai ons volk zich nu geheel wijden aan het vre
deswerk. Gedachtig de gesneuvelden, en zich be
wust van haar .groote offer, acht de regeering het
haar hoogste, plicht onverwijld -te beginnen met .den
wederopbouw. Als bijzondere plicht zal zij.be
schouwen de verzorging der gezinnen van onze ge
sneuvelden en invaliden, alsmede van de onbemia*
delden, die door hun werk achter het front schaae
hebben geleden. Onze eerste plicht zal het zijn,
voor te zorgen, dat de bewoners uit de afgestane
gebieden een nieuwen bestaansgrond krijgen.
Radiorede van wsident
Kallio.
HELSINKI, 14 Maart (Reuter). President
Kallio heeft een korte radiorede gehouden. waarJ
hij sprak over Finland's positie in den oorlog en
de eenheid, die door den strijd tot stand is. êe"
bracht.
Finland moest alleen strijden, aldus Kallio, die,
na hulde gebracht te hebben aan het leger aa?
Mannerheim, vervolgde: ..Thans moet Finlanc zjö
aan den wederopbouwarbeid wijden. Wij moer~
bedenken, dat het lot van Finland in onze kand®
ligt, Het is de plicht van de Finsche regeering
van het volle, zorg te dragen voor de bevolking van
de Karelische landengte, die thans gedwongen 2
zijn, haar haardsteden te verlaten.
Kallio eindigde tenslotte met uiting te geven sa
fe hoop op uiteindelijken vrede en voorspoed.
Finland.
De rede werd later in het Zweedsch 1
den.
