Hiel JOient en Jxui Oliebol.
De alarm-oefening te Haarlem
Uitstekend geslaagd.
Amsterdamsche rechtbank
behandelt den
koffer moord.
De Haarlemsche politie verscheen tijdens de
luchtbeschermingsoefening: in speciale uitrus
ting. Men ziet de agenten hier met helmen op.
Voor op de motorfiets is een sirene gemonteerd.
Het personeel van het Haarlemsche Gas- en Electriciteitsbedrijf werd tijdens de
luchtbeschermingsoefening van gistermorgen in den schuilkelder onder
gebracht. De Burgemeester van Haarlem, Dr. J. E. Baron de Vos van Steen wijk
(op den voorgrond) sloeg in gezelschap van de directie van het bedrijf het
binnengaan van het personeel gade. om daarna eveneens een onderkomen in
den kelder te zoeken.
HAARLEM, Donderdag.
Er was aangekondigd dat heden, Donderdag, op
een geheim-gehouden moment, te Haarlem een
alarm-oefening voor de Luchtbescherming gehou
den zou worden. De bedoeling daarvan was de men-
schen bij te brengen wat zij moeten doen als eens
werkelijk gevaar uit de lucht dreigt. In zulke oogen-
blikken toch is het van veel belang dat een paniek
voorkomen wordt en elk weet hoe hij het best be
scherming kan zoeken tegen de gevaren.
De straten in het hart van Haarlem waren eenige
minuten over elf, dus op een oogenblik dat zij an
ders vol leven en bedrijvigheid zijn, volkomen een
zaam. Men zag letterlijk niemand meer op straat.
Een enkele vreemdeling in Jeruzalem, iemand die
nog niet wist van de oefening, werd door een poli
tieagent ingelicht en zocht dan meteen in een huis
een toevlucht.
Het geheele politie-personeel was tijdens de
oefening in dienst. Het viel op, dat allen voor het
eerst met een stalen helm waren uitgerust. Het is
de bedoeling dat die in dagen van luchtgevaar steeds
gedragen worden.
De Commissaris van Politie, de heer E. H.
Tenckinck, hoofd van de Luchtbescherming, was
in de Barteljorisstraat toen de sirenes loeiden. Hij
kreeg juist gelegenheid twee bruidsstoeten die op
weg naar het Stadhuis waren, op te houden. De
huwelijken werden een kwartiertje uitgesteld, de
bruiloftsgasten moesten alvast bij een banketbak
ker een tractatie nemen die niet op het programma
van den feestdag stond.
In het Stadhuis werd natuurlijk ook aan de
oefening deelgenomen. Het personeel ging naar de
schuilkelders onder den nieuwen vleugel van het
Stadhuis. Daar zagen wij ook de wethouders de
heeren W. J. B. van Liemt en D. J. A. Westerveld,
die op dat oogenblik ten Stadhuize aanwezig wa
ren.
De scholen oefenden natuurlijk ook. Van te vo
ren waren de kinderen geïnstrueerd waarheen zij
moesten gaan bij luchtgevaar. Het wordt namelijk
onjuist geacht dan de kinderen in de scholen te
laten, omdat als er dan iets gebeurt, veel slachtof
fers tegelijk zullen vallen. Daarom worden zij ver
deeld over de omliggende huizen.
Op onzen inspectietocht door de straten tijdens
de oefening bleek ons evenwel, dat veel menschen
die wel dekking gezocht hadden in huizen voor
de ramen bleven kijken. Dat is natuurlijk, als er
inderdaad luchtgevaar zou zijn, zeer verkeerd,
want aan de ramen heeft men veel gevaar getrof
fen te worden door bomscherven. Maar hier speel
de natuurlijk nieuwsgierigheid een rol, als het
geen oefening maar ernst is, zullen die menschen
voor eigen veiligheid wel een betere schuilplaats
zoeken. Op enkele punten zagen wij, dat agenten
de menschen van de ramen wegstuurden.
Aan de toegangswegen der gemeente stond po
litie om het verkeer op te houden. Ook de tram
wagens uit Heemstede en Leiden werden aange
houden. Het was spoedig op de punten een opeen-
hooping van trams, auto's en fietsen, maar de oefe
ning duux-de slechts een kwartier zoodat het op
onthoud niet van veel beteekenis- was. Bij de
Blauwe brug zochten vele fietsers en autobestuur
ders dekking in de villa's die daar in de omgeving
staan.
Bij het Gasbedrijf.
De oefening bij het Gemeentelijke Gas- en
Electriciteitsbedrijf aan den Harmenjansweg is
niet in alle opzichten naar wensch verloopen. De
sirene, die speciaal voor dit bedrijf op het hoofd
gebouw is aangebracht, weigerde in den beginne
en pas eenigen tijd nadat de sirenes in de stad
het alarmsignaal hadden ingezet, begon ook dit
instrument te loeien. Toen het alarmsignaal ook
in dit bedrijf zijn uitwerking kreeg maakten de
menschen niet den indruk dat ze zich aan een
ernstige oefening moesten onderwerpen. Bijna
zonder uitzondering wandelden alle leden van het
personeel op hun gemak naar den schuilkelder en
alleen op aansporing van een filmoperateur, die
uiteraard de geschiedenis „net echt" voor zijn lens
wilde laten verloopen, was men er toe te bewegen
om er de pas wat in te zetten. Het lijkt ons toch
een vereischte bij zoo'n oefening dat men hard
naar den kelder loopt. Bovendien had het perso
neel geen instructie ontvangen om de gasmaskers,
die men wel bij zich droeg, op te zetten, zoodat
ook in dit opzicht de oefening niet conform den
veronderstelden noodtoestand verliep. Eenmaal
bij den schuilkeldeer gearriveerd ging alles vlot
in zijn werk.
Na afloop op het politiebureau.
Toen de sirenes, die wel tot ver buiten de grenzen
van Haarlem gehoord moeten zijn, het einde van de
alarm-oefening aankondigden en oogenblikkelijk het
normale verkeer hervat werd, gingen we naar het
Politiebureau, om naar het resultaat te vragen. Hier
bleek al dadelijk, dat inderdaad ook in andere plaat
sen van ons land veel belangstelling voor de alarm
oefening in Haarlem bestond. In de kamer van den
Commissaris, den heer Tenckinck, zagen we de vol
gende belangstellenden: den heer Ph. van der Most,
vertegenwoordiger van den Luchtbeschermingsdienst
te Amsterdam; den heer H. L. Preller, hoofdin
specteur van politie en vertegenwoordiger van den
Toen de sirenes gistermorgen om elf uur te
Haarlem de luchtbeschermingsoefening inluidden
waren straten en pleinen in een oogwenk ont
volkt. Hier zien we de geheel verlaten Groote
Markt; de autobus werd door chauffeur en passa
giers verlaten, de eigenaar van het handkarretje
heeft ook elders een goed heenkomen gezocht
Luchtbeschermingsdienst, in Den Haag; den heer P.
P. Paul, inspecteur van het Verkeer te 's Graven-
hage; kapitein A. van Batenbux-g, adjunct-inspec
teur voor de bescherming van de bevolking tegen
luchtaanvallen (als vertegenwoordiger van den in
specteur van dezen dienst, generaal B. A. de Ridder),
den heer J. Sloos, vertegenwoordiger der Propa-
gandacommissie voor de Luchtbescherming in Den
Haag; de heeren De Jong en Uhlenbunk, blokhoof
den te Amsterdam, en den heer K. Rijpma, assistent
van het hoofd van den Luchtbeschermingsdienst te
Haarlem,
De hoofdinspecteur van politie, de heer G. A.
Draijer, toonde zich over de oefening ten zeerste
voldaan, vooral ook over de ondervonden medewer
king in de buitenwijken, zooals in het druk-bevolkte
Haarlem Noord. Blijkens de hem bekend geworden
rapporten is er geen wanklank gehoord en dat in
een stadskwartier met 50.000 inwoners. Een der in
specteurs liet de deuren en ramen van perceelen die
open stonden, dicht doen, wat natuurlijk ook een
uitstekende maatregel is: Het deed den heer Draijer
genoegen, dat voerlieden ook hun paarden hadden
uitgespannen; dit had hij o.a. geconstateex-d op de
Botermarkt, Verwulft, Ged. Oude Gracht en Nas-
saulaan. Hij deelde ons vei-der mede, dat het ge
heele politiekox-ps hedenmoi-gen voor deze oefening
met het bewaken van de orde belast was, ook het
twee-derde gedeelte van het korps, dat anders vrij
zou zijn geweest.
Nauwlettend toezicht was ook aanwezig bij den
uitgang van het station; de reizigers, die juist in dit
kwartier gearriveerd waren, mochten tot hun ver
bazing het station niet vex-laten. Toen zij echter de
reden hiervan hoorden, namen zij het over het
algemeen gemoedelijk op,
Ook mochten de menschen, die toevallig in de na
bijheid waren, een schuilplaats in de Groote Kerk
zoeken: de koster, de heer G. A. Luiting, had trou
wens de deux-en al bij voorbaat geopend.
En de meening van den Commissaris van politie
was kort maar krachtig: de alarmoefening is uitste
kend geslaagd; geen wanklank is gehoord en de be
volking van Haarlem heeft blijk gegeven, ten zeer
ste van den ernst der oefening doordrongen te zijn
geweest. Over het algemeen werd er geen grapje van
gemaakt.
Dat was dan ook de bedoeling van deze alarm
oefening.
Verd. vertelt van zijn
thuiskomst.
AMSTERDAM, 25 April. Uiterlijk onbewogen
nam vanmorgen de hofmeester Koorens, verdacht
van moord op zijn vrouw en het verbergen van het
lijk in een koffer, plaats in het verdachtenbankje.
Er bestond voor de behandeling van deze straf
zaak een buitengewoon groote belangstelling; de
officier had ruim veertig getuigen gedagvaard.
Nadat het O.M. de dagvaarding had voorgedra
gen, onderwiex-p de president van de rechtbank mr.
W. Dons verdachte aan een zeer uitvoerig verhoor,
waarin hij vooral de verhouding tusschen Koorens
en zijn vrouw belichtte.
Voorts besprak hij de financieele omstandigheden
van den hofmeester en zijn relaties met andere
vrouwen.
„U was getrouwd met Maria Teeuwisse, ver
dachte?" vraagt de president.
Ja, antwoordt hij, meer om den steun dan omdat
ik zooveel van haar hield
Hij vertelt dan, dat hij, wanneer hij thuis was,
steeds met haar uitging. Zij was negen jaar ouder
en van een mindere stand dan verdachte. Zijn plan
was geweest om later een hotel op te richten.
Pres.: Met uw vrouw? Of vond u haar een blok
aan het been?
Verd.: Neen, met mijn vrouw wilde ik dat hotel
beginnen.
Koorens vertelt verder: hij verdiende ongeveer
60 a 65 gulden per week, zijn vrouw kreeg 17.80
per week.
Verdacht had wat gespaard en gespeculeerd. Hij
had ruim 1000.
Pres.: En wat was u van plan met het geld te
doen?
„Verder speculeeren", zegt verd. rustig.
Pres.: En waarom betaalde u uw schulden niet
af? U had een ameublement op afbetaling gekocht.
U was nogal royaal voor uzelf.
Verd.: Dat ging nogal. Mijn vrouw en ik gingen
altijd samen uit.
Maar u hield uw vrouw nogal kort. Ze moest
zelfs uit werken gaan.
In Sabang had verdachte bericht gekregen, dat
het geld (de 1000) weg was.
Pres.: Vond u dat vex-velend?
Verd.: Och ja, dat wel, maar ik dacht, nu, dan
begin ik maar weer opnieuw.
Verdachte weigerde den naam te noemen van
den man, die voor hem gespeculeerd had.
Op vragen var den president beschrijft Koorens
zijn laatste thuiskomst. Eerst was hij na aankomst
van het schip naar een café gegaan. De thuiskomst
was heel gewoon
Pres.: Noemt u dat maar gewoon. U had het
plan van haar af te gaan
Dienzelfden avond van zijn terugkomst had hij
een lang gesprek met zijn vrouw gehad. Daarbij
had zij zich laten ontvallen, dat zij vriendsohap
met een anderen man had aangeknoopt. Er was
toen ruzie gekomen. „Ze was al boos, omdat ik
de proefvaart met de „Oranje" mee moest maken,
dat had ik haar verteld toen ik pas thuis was
Pres.: Dat begrijp ik niet, zij vertelde u, dat zij
met andere mannen ging. Zij kon u dus missen als
kiespijn.
Verdaohte gaat dan verder met zijn luguber
verhaal: De ruzie was hoog geloopen. Toen verd.
opstond, dacht zijn vrouw blijkbaar, dat hij haai
te lijf wilde. Zij gaf hem een duw. Verdachte op
zijn beurt duwde haar van zich af en de vrouw
viel tegen de kachel
„Ik dacht, dat ze dood was".
Pres.: Maar dat is toch onmogelijk. Als je vrouw
tegen de kachelplaat valt ga je toch naar haar toe
en je onderzoekt, hoe het met haar is. Zelfs al ben
nog zoo boos en al ben je een man van uw harde
inborst, help je
Ik heb haar naar bed gedragen. Ik daeht eerst
dat ze bewusteloos was.
Pres.: En hebt u het hoofd en de polsen nat ge
maakt?
Neen, dat had verdachte niet gedaan. Op het
onopgemaakte bed had hij haar neergelegd
Pres.: En u? Wat deed u?
Ik ging naar de voox-kamer, zegt vexxiachte. Ik
liep heen en' weerdrie kwartier liet ik haar
liggen en ik dacht: „Misschien komt ze bij".
Pres.: Maar een dokter haalde u niet. Dronk u
in dien tijd borrels?
Vei'd.: Een paar.
Pres.: Ja, ja u zorgde wel voor u zelf, maar
r.iet voor uw vrouw.
Drie kwartier later ging hij weer kijken.
„Toen meende ik zeker, dat zij dood was. Zij
-was -lijkwit; haar -oogen-wax*en- gesloten; -en -zij-was-
zoo zwaar.
Pres.: Maar u hebt het niet gecontroleerd. U
hebt geen pols gevoeld
Verd.: Neen, dat geloof ik niet.
Het lichaam had hij naar de keuken gedragen.
Pres.: En in die keuken hebt p haar gestoken
met het mes.
Verdachte blijft heel kalm. Rustig antwoordt hij,
dat hij het niet precies meer weet. „Het zal wel".
bijzonderheden weet hij niet meer en op vele vra
gen van den president antwoordt hij met een en
kel woord: „vex-geten", of met een schouderopha
len.
Pres.: U dacht, dat uw vrouw dood was en toch
stak u haar met een mes. Waarom?
Dat weet ik ook niet, antwoordt verdachte.
„Wij zijn nu op een punt gekomen", vindt de
pi-esi'dent, „om tijdelijk de deui-en van de zaal te
sluiten".
Aldus geschiedt
Binnen het half uur worden de deuren weer ge
opend. In den tijd, dat de deuren gesloten waren,
heeft verdachte verteld hoe hij het lijk van zijn
vrouw in stukken heeft gesneden.
Verdachte vertelt dan wat er na den 22en Juni is
gebeurd.
Op 23 Juni bezocht hij 's middags om drie uur
een café. Om acht uur had hij een gesprek met
den broer van zijn vrouw voor de woning in de
Pijnackerstraat. Weer bezocht hij 's avonds een
café, met eenige kennissen gaat hij naar zijn woning,
waar in een der kamers het lijk van zijn vrouw
ligt
Px-es.: U hebt zelfs het huis nog laten zien.
Een kamer was op slot. U zeide toen dat Marie,
uw vrouw, weg was naar Rotterdam en dat zij
den sleutel mee had genomen. Dat was toch ge
vaarlijk
Och jazegt verdachte.
Na dezen afgrijselijken toch naar Deventer, waar
bij hij de koffers verstopte, is hij op 26 Juni weer
te Amsterdam. Van 27 tot en met 29 Juni maakt
hij als hofmeester den proeftocht met de „Oranje"
mee. Na zijn terugkomst gaat hij wer naar Amster
dam terug, verkoopt zijn inboedel, logeert in
hotels, bezoekt op 3 en 4 Juli de kermis te Laren
en vertrok in den vroegen ochtend van 5 Juli met
de „Johan de Witt" naar Indië, waar hij wordt ge
arresteerd.
Het inleidende verhoor van verdachte is hiermede
ten einde.
GETUIGENVERHOOR.
De eex-ste getuige is een soldaat. De man was 10
Augustus met 't bramenzoeken in de buurt van Ter-
schuur. Getuige beschrijft met enkele sobere woor
den hoe hij onder het struikgewas den koffer vond,
en hoe deze geopend werd.
De heer J. Westrik, bux-gemeester van Barneveld,
had als hulpofficier van justitie het eex-ste onder
zoek ingesteld. Getuige had al het mogelijke gedaan
om den tweeden koffer te vinden, een bruin leeren,,
die volgens vex-dachte de rest van het lichaam be
vatte en ook door K. daar was verstopt. Er is lang
gezocht, maar deze Singapore-koffer is niet ge
vonden.
Mr. de Blécourt: Er had zich zelfs een helder
ziende aangemeld.
Een politie-agent uit Barneveld beschrijft den in
houd van den koffer. Behalve de romp vond hij er
ook eenige dekens, een vloerkleedje en wat kleeren
in met het waschnummer 273.
Dx\ B. J. Mansens, prosector te Utrecht, had de
romp onderzocht en geschouwd. Hij had drie steek
wonden in de borst gevonden; een steek had het
hart doorboord. Ook vertoonde het lijk onderhuid-
sche bloeduitstortingen, kort vóór den dood ont
staan.
DOODELIJKE STEKEN
Verdediger mr. Kokosky: Waarom is de steek
wonde bij het leven toegebracht?
De dokter had dit vastgesteld uit de zware ver
bloedingen in de weefsels. De vrouw moet dus nog
geleefd hebben toen de steken werden toegebracht.
Verdediger: En wanneer zijn de blauwe plekken
toegebracht door stompen of knijpen?
Dokter Mansens: Ook kort voor de dood intrad.
De steken, aldus verklaart deskundige nog, waren
met vaste hand toegebracht.
Dr. Hulst, de bekende politiedeskundige uit Lei
den, licht vervolgens zijn rapport toe.
Als vaststaand mag worden aangenomen dat
vóór de dood een groot bloedverlies heeft plaats ge
vonden, daar in de lijkdeelen, behalve in de streek
van den linkerschouder, geen bloed is gevonden.
Daar niet het geheele lichaam is gevonden, is het
niet met volkomen zekerheid te zeggen, welke fac
toren tot deze „bloed-armoede" hebben geleid, doch
daar een steek in de borst gedurende het leven toe
gebracht, in het hart is gedrongen en dit aan vóór-
en achterzijde heeft doorboord, bestaat zeer zeker
de mogelijkheid dat deze steek de doodelijke is ge
weest.
Dat de twee steken in de linker borstkas gedu-
-ende het leven zijn toegebracht, mag als zeker wor
den aangenomen. Omtrent de wond in de rechter
helft van de borst bestaat bij ons eenige twijfel.
Acht u het vex-haal van vex-dachte dat de vrouw
gevallen is en toen dood was, aannemelijk? vroeg
de officier.
Neen, antwoordt deskundige Hulst, dat is m.i.
onaannemelijk.
De psychiater dr. Tammenoms Bakker licht ver
volgens zijn rapport toe.
PSYCHIATRISCH RAPPORT.
Het psychiatx-isch onderzoek, door de zenuwartsen
dr. S. P. Tammenoms Bakker en dr. F. Grewel ver
licht, leidde tot de conclusie, dat verdachte toe
rekeningsvatbaar is. Bij de beoordeeling van psy-
VOOR DE KINDEREN
De weg daalde zóó sterk, dat de Dikke zijn
motor kon afzetten, en in vliegende vaart
suisden zij nu langs den weg. In de bochten
had de Dikke werkelijk moeite om zijn stuur
te houden. Hij trapte de remmen in, maar
kwam tot de ontstellende ontdekking dat de
wagen geen greintje vaart verminderde. Hij
rukte aan de stuurinrichting, maar tevergeefs.
De wagen bleef voortrazen. In de verte kwam
een fabriek in 't zicht en Minah wees er hem
met een angstig gezicht naar. Al dichter
kwamen zij aan dat gebouw, dat een electri-
sche houtzagerij bleek te zijn. Na een scherpe
bocht reden zij het erf op.
chiatrische zijde kan gezegd worden aij
deskundigen dat verdachte, onafhankelijk
daad beschouwd, enkele bijzondere trekken
persoonlijkheid heeft. Hij is weinig moreel 3^1
heeft een sterke neiging naar prikkelende
len, zonder dat hij narcotomaan is. Hij h
groote fantasie. Verdachte moet worden besh 6ea
als iemand met zekere psychopathische trekk
vele opzichten is hij een on-uitgegroeide n
lijkheid, die lijdt onder conflicten tussch °°n*
fantasie-leven en de eischen van de werkelfkv,2^
Deze ziekelijke bijzonderheden zijn echter
oordeel van de deskundigen niet zoodanig^/16'
sproken of dermate gekleurd, dat verdachte Th
de zou zijn aan een ziekelijke stoornis of g<-
St
zakelijkerwijs tot de daad hebben moeten"" n°°^"
kige ontwikkeling der geestvermogens. Desk
gen hebben ook niet de overtuiging gêkreee**
de bovengenoemde psychische bijzonderhedPiT
na DE P4Ke
Na de pauze wordt dr. C. J. van Ledden Hul
bosch, die direct na de ontdekking van het xniwf-"
een onderzoek in de woning van Koorens fa?
Pijnackerstraat heeft ingesteld, gehoord. Od i
plaatsen in de woning heeft deze deskundige blo H
spox-en aangetrbffen.
Politiemamxen vertellen vervolgens welke st
pen zij in het ondex-zoek hebben gedaan. a^"
Een caféhouder uit Amsterdam in wiens c té
verd. na terugkomst in het vaderland een borr1
had gedronken, vertelt, dat hij vroeger wel e -
met Koorens had gevaren. Er was toen een deta*
tiveroman aan boord, waarin een dergelijke e
schiedenis werd behandeld als waarvoor Koorp
thans terecht staat. Dan komt een Amsterdamsph5
huisvrouw voor het hekje. Bij haar werkte de
vrouw van verd. een paar maal in de week.Mari
heeft nooit een kwaad woord over Piet Kooren*
gezegd, alleen kort voor haar verdwijning had zii
er over gepraat, dat Piet teveel uitgaf'
had op zekeren dag een getikten brief
waarin de werkster mededeelde, dat zij wegens
zenuwen rust moest houden. Get. had dat wel
vreemd gevonden; Marie werkte al tien jaar bii
haar en zij deed uitmuntend haar plicht. Op die
wijze wegblijven was niets voor haar
Dan komt een kennis van Koorens voor het
bekje. Hij was in het gezelschap geweest, dat Koo-
rens op den dag nadat het drama zich had afge.
speeld, mee naar zijn huis had genomen. Er was
een bori"el gedronken en Koorens had zijn huh
laten zien. Eén deur was afgesloten.
Den volgenden dag had getuige Koorens geholpen
om den zwaren hutkoffer naar beneden te dragen.
Mr. Kokosky: Was Koorens kalm toen u met
hem in het café zat vóór u met hem naar huis
ging?
Getuige: Heel bedaard, we hebben samen nog
een spelletje gebiljart.
We hooren nog meer over het „gezellige avondje"
bij Koorens thuis.
Verd. had tegen een van zijn vrienden gezegd;
„Wat jammer, dat Marie niet thuis is, nu kan jé
geen kennis met haar maken".
„Waar is je vrouw?" had de vriend gevraagd. „In
Nijmegen" had Koorens geantwoord.
Vele mededeelingen deed een schoonzuster van
de om het leven gekomen vrouw over de huise
lijke omstandigheden en de verhouding tusschen
K. en zijn vrouw. Over Max-ie hoort men van deze
getuige niets dan goeds.
Minder gunstig luiden de verklax-ingen over Koo
rens. Fel is de zuster van het slachtoffer in haar
oox-deel over haar zwager.
Ook de zuster van Koorens uit Deventer wordt
gehoord. Zij vertelt, dat haar broer steeds een
vx-eemde en moeilijke jongen is geweest. Hij kon
geen bloed zien. Wanneer hij in een bioscoop toe
vallig een stuk zag, waarbij moorddadige scènes
op het witte doek de toeschouwers trachtten te
boeien, ging hij weg. Een ziekenhuis wilde hij be
slist niet binnengaan.
Hij had haar hex-haaldelijk wonderlijke brieven
geschreven.
Een zwager van Koorens zeide o.a. dat de ver
houding tusschen verd. en diens vrouw niet goed
was. Zij wantrouwden elkaar, zoowel op zedelijk
als op financieel gebied. Getuige beschouwde K.
niet als volkomen noi-maal.
Nadat nog verschillende getuigen zijn gehoord,
is het getuigeverhoor ten einde. De behandeling
van de zaak zal worden voortgezet op
29 April te tien uur.
WANDELSPORT
BLOEMBOLLENMARSCH H. W. S. V. „DE
VIERDA AG SCHE".
De Bloembollenmarschen van bovengenoemds
vereeniging, die zijn uitgesteld tot 27 en 28 April,
beloven een groot succes te worden. Hoewel het
nog niet zeker is dat alle militaire detachementen
zullen komen, verwacht men voor Zaterdag plra.
1000 deelnemers, o.a. van de Koloniale Reserve en
van de Marine.
r Voor Zondag zijn er nu ongeveer 650 deelne
mers (sters). Uit vele plaatsen kwamen inschrijvin
gen, o.a. uit Zwolle, Groningen, Ginniken, Zierikzee,
Box-ne, Oud-Beijerland, Gox-kum, Rotterdam,
Utx-echt enz. Verder vereenigingen uit Amersfoort
(3), Den Haag (4), Amstex-dam, Beverwijk en
Haarlem.
Inschrijvingen kunnen geschieden bij H. F.
Kooien, Eikenstraat 60, Haai-lem Noord.
De start heeft plaats bij café-restaurant „Dreef-
zicht" te Haai-lem op Zaterdag te 2 uur n.m. en op
Zondag 10 uur v.m.
Zaterdag worden de eerste deelnemex-s te 6.30 n.m.
terug verwacht en Zondag te 3.00 n.m.
Tweehonderd gulden boete voor
bloembollenhandelaar.
Getracht zieke bollen te versturen.
Een nog jeugdige directeur van een bloembollen-
handel uit Beverwijk had op 7 Februari 25 kisten
bloembollen naar Rotterdam gestuui-d. Bij co^tr°
in de havenstad had men echter geconstateerd, dat
er in de kisten andei-e bollen zaten dan op het ge-
leidebiljet waren aangegeven. Dit waren zieke
bollen. Een controleur van den Plantenziektekundl-
gen Dienst had vastgesteld dat zieke begonias ae
kisten vulden terwijl er lelies, gladiolen en gloxi
nia's in hadden moeten zitten.
Op 5 Februari had de controleur in Beverwijk in
de bloembollenschuur van den kweeker 100 kisten
bollen afgekeurd. Een dag later had de verdacn
de 25 bewuste kisten uit deze collectie bijeengezoent.
De kweeker verdedigde zich door op te niel^e1P 1j
er een vergissing in het spel was geweest. Zelf na
hij de keuring niet bijgewoond en waarschijnuj
had zijn vader niet alles nauwkeurig genoteera.
Ambtenaar: Ik geloof anders niet erg aan die v -
gissingen.
Uit het rapport van prof. Van Slogteren bie
dat van 25 bollen er 17 ziek en rot waren.
De verdachte wees er nog op, dat de bollen v
Engeland bestemd waren en dat hij zijn broer
Engeland toch niet zou benadeelen.
De ambtenaar begon zijn requisitoir met
te deelen, dat de bloembollenhandel van vera, g
lukkig failliet is. De wet noemt deze personen o
tveders, volgens spreker waren het echter mis
gei-s. Hij eischte 1 maand hechtenis en vernietig"1»
van de in beslag genomen bollen.
De verdachte voerde nog aan, dat hij zijn
steeds van eerste klas firma's had betrokken. .8
woordig kan men het echter met al die ziekten
meer bijhouden. Zijn klanten waren altijd vo
geweest. hpffl
De Haarlemsche kantonrechter veroordeeld
tenslotte tot een geldboete van f 200.
