EEN VIOOL
UIT HAARLEM
Aan de burgerij van
Haarlem
Litteraire
K^nttee^mnffen.
LUIDSPREKERS
Huizen
aangeboden
'tOpklapbetidenpaleis
Gevraagd bekwame meisjes
ZWEMBAD
E HEERENDUINEN"
IJMUIDEN
Hedenmiddag Geopend.
VERDWEEN....
Hedenmorgen 9 uur werd de volgende bekend
making uitgegeven:
Wij 'kunnen verwachten dat elk oogenblik Duït-
sohe troepen te Haarlem zullen binnenrukken.
Met iden grootsten aandrang verzoek ik iedereen
een rustige en waardige houding tegenover deze
troepen aan te nemen, die ook van hun bevelvoe
ring last 'hebben gekregen zich correct te gedra
gen.
De Haarlemscthe* politie blijft gewapend en in
dienst en behoudt haar volle gezag tegenover de
burgerij.
De Burgerwacht moet nadere oproeping afwach
ten.
De huizen blijven verduisterd en ook de straat
verlichting zal hoogstens spaarzaam branden.
Voorloopig blijft de bepaling van kracht dat de
café's om 8 uur dicht gaan en na 9 uur niemand
zich zonder geldige reden op straat mag bevinden.
Teder burger, die nog wapens of munitie in huis
Iieeft, wordt met de grootste klem bevolen deze
terstond in te leveren op het Politiebureau in de
Smedestraat.
Voorts begeve iedereen zich zooveel mogelijk
aan zijn gewone werk.
Haarlem, 15 Mei 1940.
De Burgemeester,
J. E. DE VOS VAN STEENWIJK.
ORGELBESPELING.
Donderdagmiddag van 34 uur is er in de Groo-
te Kerk een 'orgelbespeling door den heer George
Robert.
ALLE DAG-KERK TE HAARLEM.
Ons wordt, bericht, dat hedenavond en verder
weer geregeld eiken avond om 7 uur een samen
komst van de Alle Dag-kerk te Haarlem wordt
gehouden.
BLOEMENDAAL
INLEVEREN VAN WAPENEN EN MUNITIE.
BEVEL.
Ingevolge het bepaalde bij art. 9 der Vuur-
wapenwet- beveelt de Commissaris van Politie te
Bloemendaal, dat, voorzoover dit nog niet is ge
schied, alle vuurwapenen en munitie, ongeacht
of daarvoor al dan niet een machtiging of andere
vergunning is verstrekt, vóór Donderdag
16 Mei 1940, des namiddags 5 uur moeten zijn
ingeleverd aan het Bureau van Politie te Over-
veen. De wapens en de munitie moeten zijn voor
zien van een label, waarop duidelijk naam en
adres van den eigenaar of houder.
De Commissaris van Politie voornoemd,
A. HIEMSTRA.
Jan Mens. De gouden Reael. Amster-
dam. Uitg. Mij. Kosmos.
Een goed jaar geleden bespraken wij hier Jan
Mens' eersteling, den roman „Menschen zonder
geld" waarvoor hij toen juist den door Kosmos uit
geloofden eerstelingen-prijs ontvangen had. Werd
de schrijver toen niet als een werkloos meubelma
ker vooi-gesteld. die zich tot schrijven gezet had en
die het verwonderlijke resultaat bereikte met één
slag duizend gulden en schrijversroem te oogsten?
Immers, Menschen zonder geld was een zeer goed
boek, vol locale, hier: Amsterdamsche kleur, vol
hartelijke mensehelijkheid en goed observatiever
mogen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat op
dat boek een nieuw, de Gouden Reael, gevolgd is
en dat voorloopig de werkloosheid van den meu
belmaker door de activiteit van den schrijver ge
volgd wordt.
Ook dit boek draagt een prachtig Amsterdamsch
merk. Sfeei% convei-satietoon en plaatsbeschrijving
zijn onverbeterlijke suggesties van dat zoo eigen-
AGENDA TE HAARLEM
Heden
WOENSDAG 15 MEI.
Bioscopen: dooxdoopende voorstellingen van 2
uur af, nl.:
Frans Hals Theater: „Ergens in Nederland".
Palace: „M'n Prinses wordt geschaakt".
Luxor Theater: „Ninotchka".
Rembrandt Theater: „Hollywood Cavalcade". Op
het tooneel: Marchand, Diabolokoning.
Moviac: Non-stop programma: Journaal, kluch
ten enz.
Palestina Diorama's, Schotersingel 117a. Geopend
behalve Vrijdaggf eiken werkdag van 35 en van
f79 uur.
DONDERDAG 16 MEI.
Groote Kerk, Ox-gelbespeling. 34 uur.
Bioscoopvoorstellingen.
'gereide deel der Hoofdstad, waarvan het Bickers
en het Realeneilanö het aan de Joi'daan en Haar
lemmerdijk grenzende kerngebied vormen. Daar is
een struische, flinke vrouw, die jong weduwe werd,
een kroeg begonnen met wat zij van haars vaders
erfdeel over had, en zij zal daarmee voor zich en
haar dochtertje den kost, ja zelfs een beetje bezit
gaan verdienen. De kerels van de veemen en de
pakhuizen, de dokwerkers, mogen haar allen graag
en drinken in de Gouden Reael hun borrel
meestal wel meerdere maar Griet houdt er de
hand aan. Als het de spuigaten uitloopt tapt zij
niet meer en als de klanten brutaal worden, zet zij
hen op straat. Zij was ook wel van wat beteren
komaf dan haar klanten: haar vader had een
kleine scheepswerf in de buurt gehad en vandaar
was zij met een van zijn knechts gaan trouwen.
Maar die knaap kreeg een paar maanden later een
ongeluk bij het lossen van een schuit. Hij werd
dood naar het gasthuis gebracht en .liet Griet met
het kind, het meisje Jane, achter.
Daarvoor heeft ze nu al vijftien, zestien jaar ge
werkt Jane is groot geworden en werkt zelf
al als sorteerster in de koffie. Koffieoikster heet
dat op z'n Amsterdamsch en Isaac Isx-aëls heeft die
meisjes aan de lange tafels vaak geschilderd. En
de kroeg floi'eert. Griet is een pront wijf, zeggen
haar klanten en Jane is een knappe meid gewor
den, zeggen de buurvrouwen, die het spul in den
Gouden Reael wel lijden mogen omdat Griet hun
kerels zoo in toom houdt.
Zoo is, om met Candide te spreken, alles op z'n
best in de beste der werelden, maar daar fokt
een schrijver geen roman uit. Daar komt dan op
een dag Jan Witte uit Den Helder binnenstappen
en bestelt een kop koffie. Hij is biljax-tmaker van
zijn vak; zijn baas in Nieuwediep heeft de zaak
aan een ander ovex-gedaan en nu wil Jan voor zich
zelf in het groote Amsterdam beginnen. Hij is juist
met de boot van Zur Mühlen aangekomen en per
toeval in den Reael binnengestapt om even een kop
koffie te drinken. Drank gebruikt hij niet. Griet
vindt dien gi'ooten, hoogblonden jongen man net
een groot kind en papt met hem aa'n om een praat
je. Jan Witte weet weg noch steg in Amsterdam
en vraagt Griet van allerlei. Veel geld bezit hij
niet. hij zal dus 'in de eerste plaats een goedkoop
kosthuis moeien opzoeken en dan gauw wat werk-
zien te krijgen. Griet krijgt plezier in den openhar-
tigen knaap, zij kan hem goeden raad geven en als
Jane juist thuiskomt draagt ze haar dochter op,
Jan Witte naar een kosthuis op de Heerenrnarkt te
brengen, waar zij weet dat hij behoorlijk onderdak
komt en niet zal worden afgezet. Op den terug-
todht naar huis loopt Jane nog een paar straatjes
om. Vreemd is dat, ze kan nog niet direct naar den
Gouden Reael teruggaaner is met Jan Witte,
den biljartmaker, iets nieiiws in haar leven geko
men.
Maar ook in het leven van Griet, hoewel zij dat
zichzelf niet zoo scherp omschrijven wil. De lezer
zal in dit boek van een knap behandelde psychi
sche conflict-periode kunnen genieten, waarvan we
groei, bloei en vernietiging nu niet verder gaan na
vertellen, maar alleen de artistieke, zuiver-litte
raire behandeling willen loven. Jan Witte zal in
Griet's huis langzamerhand opgenomen worden,
zij zal hem aan geld en goeden raad en aan relaties
helpen en hij, werkend als een paax-'d, zal een zaak
krijgen die er wezen mag. Griet bemoedert hem,
maar daax-van komt meer, andex'e gevoelens zijn bij
haar, onbewust aan 't werk geweest. Zij is nog jong
en frisch en misschien een jaar of tien ouder dan
hij. En daarnaast staat haar dochter Jare, die voor
Jan Witte schijnt vooxbesehïkt. Het probleem is er.
Daar is bij deze kei-ngezonde menschen die instinc
tief leven en op het leven reageeren, geen gefemel,
geen hyper-ethisch gedaas d; nkbaar. Zoo leven de
eilanders niet. Men doet. Zooals men werkt, leeft,
lief heeft en sterft, maar met een sterk-prïmitieve
notie van wat goed is en wat slecht. Hoe het geval
afloopt? Best. Maar dat moet de lezer nu zelf maar
gaan verifieeren. Hij zal van dit verhaal, als ver
haal, evenveel kunnen genieten als aan de schilde
ring van het typisch Amsterdamsche milieu, waarin
Jan Mens een haast afgezaagd. Fransoh-mondain
probleem plaatst, en de pastelkleur daarvan op
fleurt door er een echt Hollandsche, volksche Jan
Steen-peinture voor in de plaats te geven.
In de Gids van deze maand viniden wij weer eens
een schets van Iden Haarlemmer Job Steynen „De
twee Gezusters". De schrijver heeft zijn prachtige
geneigdheid tot ironie nog niet verloren, maar in
dit verhaal, dat ik ergens als een parafrase op het
bijbelvex-haal van Maria en Martha beschouwd vond
is die ix-onie zachter, wijzer dan vroeger. Het is een
zeer geslaagd stuk proza geworden dat volkomen
gaaf van bouw en gang den schrijver Steynen re
presenteert.
Jan van Oosterburg sluit in deze aflevering zijn
wel wat te geforceex-d luguber verhaal „Angst" af.
De Kroniek der Nederlandsehe letteren verzorgt
Anton van Duinkerken door 'vexidere bladzijden
aan Frederik van Eeden te wijden, wiens lyrische
gedichten hij thans bespreekt. Over de dichters en
schrijvers der tachtiger jaren ontstaat langzamer
hand die berg van studies, beschouwingen, pole
mieken, dissertaties etc, die voor velen het bewijs
is dat, behalve door de geleerden, het werk zelf
niet meer gelezen wordt. Er bestaat voor iéder
kunstwerk een soort hartelijke belangstelling, die
het in haar omhelzing kan versmoren. Het doet ex-
voor de schoonheid van sommige verzen zoo wei-
niig toe, of iemand ze, hoe scherpzinnig ook, op de
eexi of andere wijze wil verklaren, etiketteeren,
catalogiseeren. Dat blijven per slot toch persoon-
lijke inzichten, evenals Van Duinkexken's conclusie,
die hier geciteerd moge wonden:
„Het was Van Eeden's lot, een erotisch dichter
te zijn, doch een erotisch dichter, die zich krach
tens zijn onderzoekenden geest en zijn religieus
tempex-ament meer om den zin dan om het genot
van de liefde bekommerde. Zijn vroegste liefde
heeft in hem het kunstenaarschap gewekt. Iedere
nieuwe liefde heeft zijn kunst vernieuwd. Daar hij
dc liefde wilde verstaan als een geestelijk beginsel,
werd deze kunst vijand-g, eerst jegens het natura
lisme, toen jegens het sensitivisme, eindelijk je
gens het individualisme zijner dichtende leeftij'd?-
genooten".
Vooral bij een eenigszins cameleontische figuur,
als Van Eeden toch geweest moet zijn, zullen in
zichten als deze altijd wel beïnvloed worden dooi
de plaats waarop men zelf staat. Vooral ir de lit
teratuur dreigt tegenwoordig het gevaar dat het
kunstwerk waarom het toch te doen is wordt
doodgepraat en doodgecritiseeixl. Hetgeen een
eigenschap pleegt te zijn van iederen tijd, die ver
moeid en tot weinig grootsche px-oductie in staat is.
GYMNASTIEK
De oefeningen van de Gymnastiekvereniging
„Bato" zijn voorloopig stopgezet.
KORFBAL.
HAARL KORFBALBOND.
„ANIMO-READY".
Secretaris: J. P. Kruger, Karei van Mander-
straat 190.
Op de Pinksterdagen is niet gespeeld wegens de
tijdsomstandigheden. Het veld is gesloten.
ZWEMMEN.
ZWEMCLUB „HAARLEM"
De onderlinge- en schoolzwem wedstrijden, welke
Woensdag in Stoop's Bad door de Zwemclub „Haar
lem" gehouden zouden worden, zijn tot nader order
afgelast. Ook het wekelijksch oefenuur op Woens
dagavond gaat niet door.
HAARL VOETBALBOND.
Spreekuur op Maandagavorxd van 89 uur op
het Bondsbureau.
Kampioenschap van Haarlem.
Wegens gex-inge deelneming zal het kampioen
schap van Haarlem in dit seizoen niet gespeeld
wox-den.
H. V. B.-bekerwedstrijden.
In verband met de nog voor de coxnpetitie te
spelen wedstrijden door de 3e en 4e klasse K. N.
V. B.-vereenigingen zal over het doorgaan van dit
tournooi nog nader wox-den beslist; het verloop van
de competitie zal worden afgewacht.
Verhuisd. De secretaris van Waterloo, de heer
J. Blom, is verhuisd naar Ratelstraat 44 te IJmui-
den-Oost.
Verloting Hil'egom. De vereeniging Hillegom
brengt ter kennis van belangstellenden dat de uit
slag van de secondeverloting is: 2 uur, 3 minuten
en veertig seconden.
SCHEIDSRECHTERS.
Bedankt door de heeren H. B. Klooster te Hille
gom en D. de Wilde te Haarlem.
CANDIDAAT-SCHEIDSRECHTERS.
Bedankt door den heer P. Broertjes te Haar
lem.
SCHEIDSRECHTERSK AARTEN.
Zaterdag 18 Mei a.s. (van 5 tot 5.30 uur):
Groep A tot en met Z.
SCHEIDSRECHTERSCOMMISSIE.
De eerstvolgende bijeenkomsten van deze Com
missie zal plaats hebben op Woensdag 29 Mei a.s.,
des avonds 8 uur, op het Bondsbureau.
HANDLEIDING VOOR SCHEIDSRECHTERS.
Ter kennis van H.H, Officials, Vereenigingsbe-
sturen enz., wordt gebracht, dat de K.N.V.B. een
nieuwe Handleiding voor Scheidsrechters (3e druk)
heeft uitgegeven. Zij, die zich hiervan in het bezit
wenschen te stellen, kunnen hun bestelling vóór of
op 31 Mei 1940 richten tot het H.V.B.-bondsbureau,
Duvenvoordestraat 62 alhier, onder bijvoeging van
'de daarvoor verschuldigde kosten ad f 0.87% (f 0.75
plus f 0.12% porto).
BOETEN.
Opgelegd.
Krachtens art. 8 van het Huish. Reglement (niet
één week tevoren opgegeven) ieder voor f 1.
No. 223 E.D.O. H. Huizing, No. 224 Kinheim
J. Kamp. No. 225 Kinheim U. Roelfsema. No. 226
V.V.H. Th. van den Berg.
Krachtens art. 8 sub. C„ R.C.W. (onjuist of on
volledig invullen wedstrijdformuliex-en), ieder voor
f 2.50 No. 227 V.V.B. A. Valk wedstr. Kennemers
3V.V.B. 2.
Krachtens art. 9 R.C.W. (niet gerechtigd speler),
ieder voor f 2.50 No. 228 V.V.B. A Valk, wedstr.
Kennemers 3—V.V.B. 2. No. 229 V.S.V. A. Consent
wedstr. Kennexners 3V.S.V. 4 gesp. 25340.
No. 230 V.S.V. A Concent wedstr. V.S.V. 4—Bever
wijk 2 gesp. 14—4—40 No. 231 V.S.V. A. Concent
wedstr. Kinheim 2V.S.V. 4 gesp. 74'40. No
232 V.S.V. A, Concent wedstr. V.S.V. 4—Kenne
mers 3 gesp. 144'40. No. 233 V.S.V. A. Con
cent wedstr. V.S.V. 4Kinheim 3 gesp. 55'40.
Krachtens art. 16 R.C.W. (geen grensrechter),
ieder voor f 1. No. 234 Hillinen wedstr. Bloemen
daal Jun. c.Hillinen Jun.
Krachtens ai't. 3 R.C.W. (niet opkomen of staken"»
ieder voor f 1 No. 235 R.C.H. wedstr. Haarlem
3—R.C.H. 5.
STRAFZAKEN.
Geschorst:
W. Koning (6) lid van Zandvoort voor den duur
van twee wedstrijden, ingaande 6 Mei 1940, wegens
wangedx-ag in den wedstrijd Zandvoort a Jun.R.
C. H. Jun. op 14 April 1940. W. J. Duiveman lid
van Beverwijk voor den duur van vijf wedstx-ijden,
ingaande 26 Maart, wegens wangedrag in den wed
strijd Beverwijk 2Stormvogels 4 op 25 Maart
1940. P. Souvex-ein lid van VI. Vogels voor den
duur van vier wedstrijden, ingaande 6 Mei 1940.
wegens wangedrag in den wedstrijd Kemphaan
Vl.Vogels 2 op 21 April 1940. P. A. Meijboom lid
van V.O.G. voox-loopig uitgesloten voor deelneming
aan wedstrijden ingaande 6 Mei 1940, wegens het
niet voldoen aan de oproeping voor de bestuurs
commissie te verschijnen om gehoord te worden
omtrent zijn gedrag in den wedstrijd H. F. C. ,5
V. O. G. 2 op 1 April 1940.
UITSLAGEN VAN DONDERDAG
2 MEI.
(Hemelvaartsdag)
Groep A:
Af deeling 1:
Beverwijk 2Kinheim 2 41
VSV 4—Kinheim 3 2—1
Stormvogels 3Kennemers 4 93
WB 2—VSV 3 1—8
Afdeeling 2:
RCH 3Spaarnestad 42
N. VennepEDO 3 14
Afdeeling 3:
THB 2—Haarlem 3 0—3
Afdeeling 4:
RCH 4—VOG 2—1
Afdeeling 5:
EHS 2—Brëd erode 2—1
Groep B:
Afdeeling 1:
Beverwijk 3—WB 3 2—11
Afdeeling 2:
RCH 6Zandvoort 4 niet gespeeld
Afdeeling 5:
Hillinen 4Hillegom 3 25
JUNIOREN-COMPETITIE.
Afdeeling A:
Haarlem aBeverwijk a 70
Afdeeling D:
Haai-lem dZandvoort b 121
RCH dRipperda 31
DIO;EDO c niet gespeeld.
Afdeeling E:
Haarlem eHillinen 62
UITSLAGEN VAN ZONDAG 5 MEI.
Groep A:
Afdeeling I:
VSV 3Beverwijk 2 21
Stormvogels 3-Kinheim 2 25
Kinheim 3Waterloo 06
Stoi-mvogels 4Kennemers 4 52
Kennemers 3WB 2 51
Afdeeling 2:
Haarlem 3aRCH 3 13
Bloemendaal 4N. Vennep 12
HFC 3—Hillinen 2 3—1
Afdeeling 3:
Haarlem 3RCH 5
Zeemeeuwen 3Bloemendaal I
Afdeeling 4:
RCH 4—DSK
Afdeeling 5:
Haarlem 4—Kemphaan
WH—VI. Vogels
EHS 2Spaarndam
BrederodeSchoten 2
Greep B:
Afdeeling I:
Brederode 2Kemphaan 2
Kennemers- 5Beverwijk 3
Afdeeling 2:
Zeemeeuwen 4Zandvoort 4
THB 3—Hillegom 2
Heemstede 2DSK 2
RCH 6—DeCeO 2
SV '34—DOA
Afdeeling 3:
RCH 7—ETO 2
DeCeO 3—EDO 5
DIO 2Ripperda 2
Halfweg 2—Schoten 4
Afdeeling 4:
Ripperda 3EHS 3
Afdeeling 4:
WH 2—DIO 3
Haarlem 6Schoten 5
SwastikaDi-oste 2
Hillinen 3—EDO 6
Afdeeling 5:
HFC 5— Hillegom 3
RCH 9—THB 4
EHS 4—Haarlem 7
Ripperda 4Spaarnestad 2
VI. Vogels 3Spaarndam 2
1-1
4-3
1-9
7-3
1—4
5—3
8-2
3—5
1-3
2-6
6-2
2—6
3—7
7-3
4-3
afgekeurd.
4—2
3-2
2-2
afgekeurd,
3-7
niet gespeeld.
8-2
1-3
2-7
1-9
JUNIOREN-COMPETITIE.
Afdeeling A:
BeverwijkRCH a 2—4
Schoten aKinheim ioo
Bloemendaal aStormvogels a i_3
Afdeeling B:
Bloemer.ldaal bEDO a O—4
Afdeeling C:
DeCeO aHaarlem c i_5
Afdeeling D:
EDO cZandvoort h niet gespeeld.
DIO—HFC b 2-3
Afdeeling E:
N. VennepHaarlem e 3_2
Bloemendaal" cHillinen 8—1
NOORDELIJKE JUNIOREN.
BrederodeStormvogels c niet gespeeld.
UITSLAGEN VAN ZATERDAG
4 MEI.
Afdeeling A:
WIJ—Tw. Jeugd
4-2
ADSPIR ANTEN - COMPETITIE.
Afdeeling B:
RCH b—EHS 5-2
Afdeeling C:
DeCeO—RCH c 0-6
DIO—THB a 4-1
VI. Vogels bHaarlem c 2—1
Afdeeling D:
HillinenDOA 1—I
Haarlem d—DSK 11-0
Afdeeling E:
DeCeO bSchoten" b 0—14
Haarlem e—EDO .d 2—2
NOORDEL. ADSP. COMPETITIE.
Afdeeling A:
Beverwijk aStormvogels b 0—0
WaterlooKennemers b 6—1
Aflfeeling B:
Beverwijk bBrederode 6—2
Kennemers eWB 2—5
B. z. a. PRIMA KAPSTER. Br. IJ
156 bur. van dit blad
VRIJ BEN.HUIS'te huur v. men
schen z. k., vrij water, 3.50 p. w.
Te bevr. Scheep ma kerscl ijle 9 rood
BOVENETAGE te huur (Zaanen-
laan). Adres te vern. bur. v. d. bl.
Grootste keuze, alles voorradig.
Opklapbedden 8.75, 2-p. 13.75.
Bedstellen 3-deelig 8.50, 2-
persoons 12.75. 40 modellen om
bouwen met boven- en zijkasten,
ook verticaal. Monster-kamers:
ORIONWEG 8, Haarlem-Noord,
Telefoon 23932, bij Zaanenlaan.
Gesloten huis.
en AANKOMENDE MEISJES. Wasscherij „HOEK EN
VAART", Bloemendaalschestraatweg 17, Santpoort-Stat.
Maatschappij Ziekenfonds „IJmuiden"
AAN DE VERZEKERDEN.
Namens het Bestuur wordt aan de Verzekerden mede
gedeeld, dat de artsen R. RUTTEN en W. v. HASELEN
spreekuur houden in het Ziekenfondskantoor Velserduin-
weg 134, IJmuiden-Oost.
W. v. HASELEN 1—2 uur n.m.
R. RUTTEN 2—3 uur n.m.
Boodschappen Ziekenfondskantoor, Velserduinweg 134,
IJmuiden-Oost.
's avonds na 6 uur: W. v. HASELEN, Telef. 5310
R. RUTTEN. Telef. 4158
HET BESTUUR.
1
DE DIRECTIE.
door
Paul Schott
24
Maar Grangg hoorde reeds niets meer.
Dat was het dus! Faustina's vader tot vijf jaar
veroordeeld! En hij had hier al dien tijd zitten
droomen! Hij richtte zich op.
„En wat had die man gedaan?" vroeg hij en kon
niet verhinderen dat zyn anders zoo rustige stem
een weinig beefde.
„Waardevolle oude boeken uit de bibliotheek
Bertoliana gestolen en verkocht." Diep ademhalend
stond Grangg op, betaalde en verliet het café, lich
telijk zwaaiend, alsof hij geen koffie maar van de
zware Italiaansche wyn had gedronken.
Lena en Hans Apt waren eerst tevergeefsch bij
den gemoedelijken nettenbreier geweest, uit wien
niets te halen was geweest, daar hij geen ernstig
woord gesproken had. Hij had hun iets te eter.
aangeboden uit een zwartgerookte pan, die in dt
schouw hing, daarna had hij hen van zijn schoon
moeder verteld aan wie hij zich doodergerde eu
tenslotte had hg Lena een van zijn netten aange
boden om mannen in tevangen. Nu keerden zij
terug naar het plein voor het station, waaraan
hun hotel lag. Zij staken over, doorkruisten ver
schillende steile straatjes en lazen eindelijk den
gezochten naam: Salita Farmagosta.
„Hier woont dus de graaf", zei Apt terwijl zij
om zich heen keken," zonderlinge liefhebberij om
ixx zulk een steegje een paleis te laten bouwen";
vond hij terwijl hij in zgn lijstje naar het huisnum
mer zocht.
Zy liepen' in het smalle straatje, waar een kat
voor hun voeten wegvluchtte. Nummer zeven was
een zeer oud en verweerd steenen huis met tralies
voor de vensters op de benedenverdieping. ,Ziet er
niet uit als een paleis, hè?" vroeg Lena, toen er
juist een in het zwart gekleede vrouw met een
brilletje op naar buiten trad, aan wie Apt naar
den graaf informeerde. „Die woont op de derde
verdieping", zei de vrouw, waarop Lena zoo'n
grappige beweging maakte, dat Apt lachte: „Hij
zal ons er dus niet uit laten gooien! De graaf, die
niet betalen kon!"
Zij bestegen een nauwe wenteltrap, vonden on
der het dak slechts één deur en belden aan. Dadelyk
hoorden zij een hooge stem, die riep dat er direct
opengedaan zou wox-den. Toen hoorden zij een dof
fe slag, er viel iets om en graaf Salimbeni opende
de deur.
„Waarmee kan ik U van dienst zijn?" vroeg hij
en staarde zijn bezoekers aan. „Ik ben aan het ver
huizen en aan het pakken neemt U mij niet
kwalijk ja, komt U verder
Het heerschap maakte in ieder opzicht den in
druk, gestoord te zgn. Boord en das had hij nog
niet omgedaan, maar na ieder woord meende hij
naar den plaats te moeten tasten, waar zij eigen-'
lijk moesten zitten. Zijn haar zag er uit, alsof hij
den nacht in het hooi doorgebracht had.
„Wij komen over die viool", zeide Apt en keek
het mannetje recht in de waterige oogjes. Lena
keek om zich heen. De schilderijen waren van de
muren gehaald en lagen her en der op koffers en
in de kamer rook het naar stof en een sterk geu
rende zeep.
„Zooiets had ik kunnen vermoeden. Bent U van
de politie?" vroeg Salimbeni angstig. „Ik heb het
vandaag in de krant gelezen. De moordenaar heeft
mijn naam, ik bedoel den naam „Salimbeni" ge
noemd." Opgewonden keek hij om zich heen, alsof
hij zelf den moordenaar was. „Het is mij onbe
grijpelijk. Er zijn toch zoovele Salimbeni's in
Genua!"
„Zeven-en-dertig", mompelde Lena en keek uit
het venster naar een binnenplaatsje en verweerde
daken.
„Zoo, zeven-en-dertig?" herhaalde de graaf vra
gend en tastte naar zijn afwezige das.
„U kent den handelaar Bozzizeide Hans
Apt, zonder vraag in zijn toon.
„Ik houd mij met bemiddelingszaken bezig. Ik
geloof dat ik wel eens een zaak met hem heb ge
daan. U komt van de politie?"
„Neen wij werken voor onszelf, wij zijn een
detectivebux-eau", merkte Lena op, „wij werken
zeer discreet en willen alleen de kooper van de
viool opsporen, in opdracht, begrijpt U?"
De graaf scheen iets opgelucht. Tot groote ver
bazing van zijn bezoekers, haalde hij een wit piqué
das te voorschijn en een hooge boord, welke zaken
hij met onhandige vingers om zijn magere hals
bevestigde. Toen zeide hij met vastere stem:
„Naar mgn meening is de viool naar Amerika
verkocht."
„Wat? Wat zegt U daar?" schreeuwde Apt.
„Naar Amerika? Bent U gek geworden?" Geheel
verbluft stamelde Salimbeni:
„Wie zou hier een dergelijke viool koopen?"
„Cavalcanti misschien?" probeerde Lena en knip
oogde tegen den graaf.
„Cavalcanti? Bewaar me!" de graaf sloeg zijn
oogen ten hemel.
„U heeft hem goed gekend?"
„Bijna niet, bijna niet!" riep Salimbeni. „En daar
om begrijp ik ook niet waarom de moordenaar mijn
naam genoemd heeft, hij zal zeker een anderen
Salimbeni bedoeld hebben."
„Misschien den nettenbreier", zei Lena ernstig.
„Zou Cavalcanti misschien in antieke vischnetten
gehandeld hebben?"
„Toch is het merkwaardig, dat u de eenige Salim
beni bent, die met -antiquiteiten te maken heeft,"
riep Apt agressief, maar de graaf had geen gele
genheid meer om te antwoorden, daar er gebeld
werd.
Hij deed open en twee heeren in burger traden
binnen, waarvan de eene zeide: „Wij komen van de
politie. Is U graaf Salimbeni?" En toen deze dit
nauwlijks hoorbaar beaamde: „Wy verzoeken U
ons te volgen, wij hebt>en een auto gereed staan.
Dan zich tot de beide bezoekers wendend: „Mag ik
vragen, wie U bent En in welke betrekking U tot
den graal staat?"
„Helaas geen familiebetrekking", lachte Lena,
„anders zouden wij ook nog graven zijn!" En daar
Apt, die verbleekt was, haar zachtjes aanstootte:
„Ik heet Lena Plischmuth en ben de pianiste en
secretaresse van den violist Grangg."
De politie-beambte knikte: „En mijnheer?"
„Ik ben algemeen vertegenwoordiger van de
Zwitsersche verzekeringsmaatschappij, waarbij de
viool verzekerd was. Juffrouw Plischmuth en ik
hebben zoojuist
De beambte wisselde een blik van verstandhou
ding met zijn collega en zeide: „Dat kimt U op
het bureau vertellen, ik verzoek U mij te volgen."
En hij liet Salimbeni en zijn bezoekers voorgaan,,
terwijl de ander achterbleef om de kamer aan een
onderzoek te onderwerpen.
Buiten wachtte een gesloten automobiel. Men
steeg in, de beambte gaf een seintje aan den
chauffeur en de wagen zette zich in beweging.
Zwijgend was Lena de trappen afgedaald en inge
stapt, af en toe haar metgezel even verstolen
aanziend. Nu kon zij zich echter niet langer in
houden.
„Dat komt er nu van onzen ijver! In elk geval
komen we op een goedkoope manier naar het
politiebureau, niet?" Apt zweeg, daar hij zich
allesbehalve plezierig voelde. Hij had zich op een
gebied begeven, dat hij niet kende. Dat had hg er
nu van. Al dat soort menschen, kunsthandelaars,
artisten en zoogenaamde gx-aven kwamen tenslotte
bij de politie terecht. Op dit oogenblik werd hij
zich ervan bewust, nu hij met Lena een ongewisse
toekomst tegemoet reed, dat hij het meisje liefhad.
„Binnen vijf minuten zijn wij klaar", zei hij
hardop, maar meer tot zichzelf, ,,wij zullen ons
beroepen op den markies Fillipepi".
De beambte die hen grimmig aan had zitten
staren, zeide: „U kent den markies? Des te beter,
want hij leidt het onderzoek."
„Alleen verzoek ik je op een beetje andere
manier met hem te praten, als je den laatst m jer
bij de aangifte gedaan hebt", fluisterde Ar* in
het Duitsch tot Lena.
„Ik had mij binnen het uur aangemeld", zeide
Salimbeni plotseling. „Juist heb ik in de krant
gelezen, dathij staarde voor zich uit.
„Als bezitter van de viool?" vroeg-de beambte
direct.
„Ach, ik weet heelemaal niets van de viool,
maar aangezien de moordenaar den naam Salim
beni genoemd heeft en ik met antiquiteiten te
maken heb
De auto stond stil, men 3teeg uit en Lena zei
nog gauw tot Apt: „Het wordt steeds amusanter."
„Dat kan ik helaas niet vinden", fluisterde deze,
terwijl men hen een hoog vertrek biiinenvoerde,
waar het naar rook en stempelinkt rook. En nog
zachter en bijna teeder: „Wees maar niet bang,
vei'trouw maar op mij."
„Waarom zou ik bang zijn?" lachte Lena, „voor
dat uitroepteeken misschien? Ik ben eigenlijk in
mijn heele leven maar bang voor één ding, name
lijk, dat Grangg nog eens midden in een Beet
hoven-sonate blijft steken." Apt keek haar vlak in
de oogen: „Denk je dan altijd aan hem?"
„Niet altijd", fluisterde ze, terwijl ze zfln blik
beantwoordde.
Toen werden ze Salimbeni was direct naar
een andere kamer gebracht naar het vertrek
van den markies Fillipepi, aan het einde van een
lange gang gevoerd. De chef van de afdeeling
i-echerche had zich, als een standbeeld van zich
zelf, naast zijn schxijftafel opgesteld en toen zdj
hem in het oog kregen vermaande Apt Lena nog
haastig, wat meer eerbied te betoonen dan den
vorigen keer, daar hij haar gedrag vast nog niet
vergeten was.
„Mag ik mij de vraag veroorloven", zoo begon
de markies, „wat U by dien zoogenaamden gma»
Salimbeni zocht?"
jCWordt vervolgd),.