MODERNE MAATCOSTUIIMS Voor koatverkoop vergunning noodig Brutus en zoon. )r JOH. DE WAARDS De Cuneratoren te Rhenen. ,M -4 DONDERDAG 23 MEI 1940 's-GRAVENHAGE, 22 Mei. Het departement van Handel, Nijverheid en Scheepvaart maakt het volgende bekend: 1. In het hieronder volgende wordt verstaan on der: Hout: rondhout, gezaagd naaldhout, gezaagd loof hout, triplex, vezelplaten (board) en kurkplaten: Rondhout: alle rondhout, al dan niet bezaagd of behakt; Naaldhout: grenen-, vuren- en dennenhout, pïtchpine, oregonpine en soortgelijk hout; Loofhout: alle soorten hard- en fijnhout. Triplex: triplex, waaronder multiplex, meubel plaat. 2. Iedere handelaar en of agent in hout, gebrui ker, verbruiker, bewerker of verwerker van hout is verplicht aan den directeur van het rijksbureau voor hout op diens last opgave te doen van de voor raden hout en van de gekochte, verkochte, afge leverde, gebruikte, verbruikte, bewerkte of ver werkte hoeveelheden hout, alsmede van de doel einden waartoe deze hoeveelheden hebben gediend en zullen dienen, desverlangd onder overlegging van de daarop betrekking hebbende bescheiden. De opgaven moeten? schriftelijk geschieden, desver langd op en overeenkomstig een door den directeur voornoemd vastgesteld 'formulier binnen een tel kenmale door hem te bepalen termijn. 3. Het is verboden zonder uitdrukkelijke toe stemming van den directeur buitenlandsche koop contracten te annuleer en of te wijzigen. 4. a Het is verboden hout te koopen, te verkoo- pen, te gebruiken, te verbruiken, te bewerken, te verwerken, te doen bewerken, te doen verwerken of af te leveren, zonder daartoe van den directeur verkregen schriftelijke vergunning. Voor zoover de vorenbedoelde hardelingen door of ten behoeve van de Duitsche en Nederlandsche bevoegde mili taire autoriteiten en instanties zullen worden ver richt, wordt een algemeene dispensatie verleend. b. Van het verbod, bedoeld sub. a. geldt tot een nader door den directeur te bepalen tijdstip een algemeene dispensatie, behalve voor nieuwbouw, waarvoor rog geen gemeentelijke bouwvergunning is verleend, met uitzondering van wederopbouw van in den oorlog verwoeste of beschadigde ge bouwen of kunstwerken. c. Aan een vergunning, als bedoeld sub. a. kun nen door den directeur voorwaarden en beperkin- ge- worden verbonden. d, De vergunningen mogen door den houder niet worden overgedragen. 5. De bevoegdheden in het bovenstaande aan den directeur van het rijksbureau voor hout verleend, worden uitgeoefend in overleg met de heeren F. •B J. Gips en mr. D. F. Port, resp. voorzitter en directeur van den Nederlandschen houtbond, te vens leden van de commissie van bijstand van ge noemd rijksbureau. (A.N.P.) De muurschilderingen in de Groote Kerk. 80 jaar geleden „ontdekt". Het is dit jaar tachtig jaar geleden, dat, dank zij de bemoeiingen, van twee belangstellende mannen in de Vaderlandsche kunst een aantal getuigenissen van 15e en 16e eeuwsche kerkelijke kunst werden ontdekt men gelieve het woord in zijn letterlijke beteekenis te vatten en tot nieuwe schoonheid gebracht. Die twee mannen waren de heeren Mr. A. J. En schedé en G. L. Vernée en wat „ontdekt" werd wa ren schilderwerken op de pilaren van de Groote- of St. Bavokerk te Haarlem. INLEVEREN VAN SPEK. 's-GRAVENHAGE. 22 Mei. (A.N.P.) Het rijks bureau voor de voedselvoorziening in oorlogstijd maakt bekend, dat met ingang van DLrsdag 21 Mei 1940 de gelegenheid tot het inleveren van spek bij de Nederlandsche veehouderij centrale aan de daartoe door deze centrale aangewezen spekdepots, op de bekende voorwaarden en tegen de bekende prijzen, wederom is opengesteld. Ter beschikking stellen van binnen schepen. 's GRAVENHAGE, 22 Mei. De opperbevelheb- ber van land- en zeemacht heeft in overleg met den Duitschen bevelhebber in Nederland de vol gende verordening uitgevaardigd: Artikel 1. Het ter beschikking stellen van een in Nederland thuisbehoorend binnenschip ten be hoeve van vervoer of opslag dan wel voor het verrichten van sleepdiensten buiten de grenzen van Nederland is slechts geoorloofd aan hen, die aan gesloten zijn bij: hetzij de stichting Nederlandsche particuliere Rijnvaartcentrale, hetzij de Vereeni- ging Centraal Bureau voor de Rijn- en Binnen vaart. Artikel 2. Onder binnenschepen, die in Neder land thuisbehooren, worden verstaan die, welke voor meer dan de helft toebehooren aan Neder landers of Nederlandsche rechtspersonen. Artikel 3. Eigenaren van 1 t.m. 3 schepen moeten zich aansluiten bij de stichting Nederlandsche Par ticuliere Rijnvaart-Centrale; eigenaren van meei dan 8 schepen bij de Vereeniging Centraal Bureau voor de Rijn- en Binnenvaart en eigenaren van 4 t.m. 3 schepen naar hun keuze bij een van beide organisaties. Eigenaren, die bij het in werking treden van dit besluit reeds lid waren van een der beide orga nisaties, kunnen dit lidmaatschap behouden, ook wanneer dit niet in overeenstemming zou zijn met het bepaalde in het eerste lid van dit artikel. Eigenaren, die repds van beide organisaties lid waren, kunnen slechts het lidmaatschap behouden van die organisatie, waarbij zij behooren krachtens het eerste lid van dit artikel. Artikel 4. Ingesteld wordt een commissie, be staande uit twee vertegenwoordigers van elk der hierboven genoemde organisaties, onder voorzitter schap van het hoofd van de afdeeling vervoer wezen van het departement van Waterstaat, welke commissie tot taak heeft het bevorderen van een juiste behandeling van Rijnvaartaangelegenheden. Artikel 5. Beslissingen van deze commissie, voor zoover zij financieele gevolgen hebben voor de aan geslotenen, behoeven de goedkeuring van of van wege den regeeringscommissaris voor den weder opbouw. Artikel 6. Dit besluit treedt in werking na afkon diging door middel van de radio. (A.N.P.) Vreemdelingen te 's-Gravenliage moeten zich melden. 's GRAVENHAGE, 22 Mei. De hoofdcommls- saris van politie te 's Gravenhage beveelt, zulks in opdracht van den opperbevelhebber van land en zeemacht: 1. Dat alle vreemdelingen van Belgische. Engelsche of Fransche nationaliteit, respectieve lijk afkomstig van de Belgische, Engelsche of Fransche legers welke binnen de gemeente 's Gra venhage vertoeven, zich onverwijld moeten aan melden aan het bureau van den vreemdelingen dienst, Javastraat 28 te 's Gravenhage, of aan een der andere politiebureaux te Js Gravenhage. 2. Dat een ieder, die een of meer vreemdelingen als bovenbedoeld in zijn woning of in eenig onder zijn beheer staand gebouw heeft opgenomen, ver plicht is daarvan onmiddellijk kennis te geven aan een der politiebureaux hier ter stede. Waarschuwt belanghebbenden, dat tegen het niet-nakomen van bovenstaand bevel strenge straf fen zijn bedi-eigd. (A.N.P.) VOORLOOPIG GEEN VRACHTAUTO'S MEER NOODIG VOOR ROTTERDAM. 's-GRAVENHAGE. 22 Mei. De burgemeester van Rotterdam maakt bekend, dat wegens het groo te aanbod van vrachtauto's tot nader order voor het opruimingswerk in Rotterdam geen auto's meer kunnen worden aangenomen. (A.N.P.) Een der beschilderde pilaren in de Groote Kerk. In 1825 had men bij een restauratie van het kerk gebouw schilderingen ontdekt op den binnenkant van de pilaren van het koor. Men beschouwde ze echter als van weinig of geen waarde en de kerk voogden lieten de pilaren dus rustig overwitten. Irtusschen, men wist, dat onder de kalklaag versieringen zaten en toen vijf en dertig jaar later, dus in 1860, de stukadoor weer kwam en de vroeger reeds ontdekte schilderingen weer te voorschijn kwamen, bleek het oogenblik gekomen om wat meer notitie dan te voren te nemen van de frag mentarisch zichtbare overblijfsels. Natuurlijk vergde het voorzichtig verwijderen van de kalklaag kosten en moeite. In beide werd voorzien en de offers ble ven niet onbeloond. Wat te voorschijn kwam bleken de overblijfselen van afbeeldingen van tapijten, die den indruk moesten wekken, alsof ter versiering aan de pilaren in het koor geweven kunstwerken waren bevestigd. De pilaren in kwestie droegen zoolang de Groote Kerk aan de R.K. kerk behoorde beelden van de twaalf apostelen en op hoogtijdagen zullen deze en dergelijke pilaren ongetwijfeld met tapijten behangen zijn geweest- Voor een vakman dien men in den heer D. v. d. Keilen Jr. gevonden bleek te hebben, was het niet zoo moeilijk, met behulp van de gevonden fragmen ten het geheel van elk der schilderingen te re- construeeren. Het bleek hem, dat de meeste schil deringen dateerden uit de 15e eeuw. Zij weken hierin af van de overige die men tot de 16e eeuw. terugbracht dat zij het sybolum der Apostelen droegen, terwijl de andere schilderingen deze mis ten. Overigens had men in den ouden tijd niet naar uniformiteit gestreefd: Er waren pilaren met tafe- reelen uit de Heilige Schrift, doch andere met zinnebeeldige figuren. Er was een rood karmozijn geverfde grond met van beneden naar boven loopen- de slingerende banden van nagenoeg een voet breed, verguld en met karmozijn geschilderde vogels. Op een anderen zag men hetzelfde maar met I tegenovergestelde kleuren: de banden waren rood en de vogels verguld. Nog een andere pilaar was hemelsblauw beschilderd met verguld arabeske figuren, terwijl er een pilaar met allerlei brood bakkersgereedschappen en toestellen beschilderd was en dus vermoedelijk van het Bakkersgild af komstig zal zijn. Het is verder gebleken, dat ook de pilaren buiten het koor tot onder den toren meest alle beschilderd waren, hetgeen waarschijnlijk door of voor rekening der onderscheiden voormalige Gilden geschied zal zijn. De schilderingen werden in 1860 dus van de kalklaag ontdaan en waar noodig bijgewerkt. Om ze beter te bewaren werden ze van draaibare zinken linten voorzien, die alweer gewit werden, zoodat men den indruk behield van witte pilaren in de kérk. Later schijnt men tot ander inzicht te zijn gekomen, in 1878 werden de linten verwijderd en het zullen alleen maar zeer oude Haarlemmers zijn, die de Groote Kerk gekend hebben zonder de pilaarschilderingen, die de aandacht van menigen bezoeker van het statige gebouw geboeid houden. Het witten van een kerk als de St. Bavo is natuur lijk een werk van niet geringen omvang. Men heeft dan ook steeds nauwkeurig aanteekening ge houden van het verloop van zulk een schoonmaak, zoodat we bijvoorbeeld heden ten dage nog precies kunnen nagaan, wat vijfhonderd jaar geleden de stukadoor ontving, 'In 1438 werd de geheele kerk gewit, waarmede men veertig dagen bezig was en dat het kerkbestuur op 23 gulden (het geld was na tuurlijk veel meer waard) kwam te staan. En daar het witten veel stof veroorzaakt werden bovendien 10 „cromstaerten" aangeschaft (vermoedelijk een soort stoffer of plumeau) om de banken van de ge storte of gestoven kalk te zuiveren. Jan Meynaerts was de stukadoor, die het werk tot genoegen van het kerkbestuur uitvoerde. Hij zal wel niet bevroed hebben, dat zijn arbeid na vijf honderd jaar nog met waardeering vermeld zou worden! VOOR DEN KANTONRECHTER OVERTREDINGEN VAN DE VLEESCHKEURINGSWET. Een 29-jarige slager uit Beverwijk had op 10 April twee geiten geslacht zonder dat deze waren gekeurd. Hij had het vleesch daarna in papier verpakt en een controleur van de Arbeidswet was ervan overtuigd dat het voor den verkoop be stemd was geweest. De verdachte ontkende dit echter en hield vol dat hij het vleesch voor eigen consumptie noodig had gehad. U had anders vorige week ook al twee geiten geslacht, merkte de Ambtenaar op en vier geiten in nog geen twee weken lijikt me wel erg veel. Een los werkman had zijn schuurtje als slacht plaats aan den slager afgestaan. Ambtenaar: Het was zeker de bedoeling er wat geld bij te verdienen? Get.: Nee. ik heb het den slager zelf aangebo den. Dan krijg ik zoo nu en dan een stukje vleesch want ik heb vijf kinderen. De verdachte beweert dan dat de verbalisant hem zoo zwart mogelijk had afgeschilderd. Als ik u was zou ik daar maar niet te veel over praten, zei de Ambtenaar. U hebt zich schuldig gemaakt aan drie overtredingen, die alle drie even ernstig zijn. De Ambtenaar eischte daarvoor twee geldboeten van f 15 en f 10 en een hechtenis van 1 week voorwaardelijk met twee jaar proeftijd. De kantonrechter verlaagde de boeten tot f 10 en f 5 en veroordeelde den ver dachte conform den eisch tot 1 week heohtenis voorwaardelijk. LANGS DE STRAAT ALS EEN OUD PLAATJE. Het was als een plaatje uit een oud boek. Ik liep in den avond op een breeden weg, die op dat oogenblik heel stil was: er wandelcen slechts enkele voetgangers hier en daar op de trottoirs. Daar hoorde ik plots achter mij het geklep van paardenhoeven op het asphalt, helder, telkens met korte tikjes de betrekkelijke stilte brekend, regel matig. Ik keek om en daar zag ik het, het plaatje uit een oud boek. Midden op den weg naderde wat wij vroeger een „dokterskoetsje" noemden, een keurig, zwart koetsje op rubberbanden, glimmend en smetteloos, als opgepoetst voor deze gelegen heid. Op den bok zat rechtop een „ouderwetsche koet sier", langgejast en hooggehoed, in het volle besef van zijn waardigheid. Een mooie kokarde sierde den koetsiershoed. De zweep rustte in den koker en de slag bewoog rustig heen en weer, haast op de maat van het hoefgeklep. Het donkerbruine paard, netjes aangedaan in een mooi, glimmend tuig, was er natuurlijk niet minder dan zijn baas zeker van, dat het een goed en nuttig werk ver richtte, al ging het dan wat langzamer dan het jachtige gevlieg van die snelle, -moderne ondingen (dat dacht het paard, dat weet ik). De schaarsche, avondlijke wandelaars keken al len even naar het keurige, rustige spannetje en glimlachten. Het was een aardige herinnering aan oude. lang vervlogen dagen, het leuke koetsje dat was als een plaatje uit een oud, vergeten boek. J. C. E. Hypothecaire moeilijkheden. Het A.N.P, meldt: 's-GRAVENHAGE, 23 Mei. De contact-com missie van belanghebbenden bij het onroerend goed, gevormd door: de vereeniging van directeu ren van hypotheekbanken, de vereeniging tot be vordering van het levensverzekeringswezen, de broederschap van notarissen in Nederland, de Ne derlandsche bond van huis- en grondeigenaren en bouwondernemers, de Nederlandsche bord van bouwondernemers, en de bond van vereenigingen van huiseigenaren in Nederland, heeft vergaderd en besloten, dat de ten opzichte van hypothecaire moeilijkheden reeds jaren lang werker de bemidde- lings-commissies te Rotterdam, Den Haag en Am sterdam hare taak blijven vervullen. Voorts is voor de bijzondere moeilijkheden, wel ke te Rotterdam en elders zijn gerezen tengevolge van de aldaar aangebrachte schade, een speciale commissie ingesteld, bestaande uit de heeren mr. J. Wilkens, J. G. H, Sauveplanne, S. J. Mook en A. van Kesteren, welke commissie verwacht in nauwe samenwerking met de autoriteiten voor de oplossing van die moeilijkheden werkzaam te kun nen zijn. Regeling voor rijksexamens. 's GRAVENHAGE. 22 Mei. De secretaris generaal, waarnemend hoofd van het departement van onderwijs, kunsten en wetenschappen, maakt voor de onder genoemd departement ressorteeren- de rijksexamens het volgende bekend. a. in de gevallen, waarin het den candidaat ten gevolge van de bijzondere omstandigheden niet mogelijk is het examengeld te betalen, kan hij niettemin tot het examen worden toegelaten, mits hij te voren aan den voorzitter van' het examen een schuldbekentenis ter grootte van het examen geld afgeeft. Nader zal dan worden nagegaan of eraanleiding bestaat den candidaat van de be taling van het examengeld, hetzij geheel dan wel gedeeltelijk, kwijtschelding te verleejien. b.' Gecommitteerden, die tengevolge van de bij zondere omstandigheden voor het bereiken van de examenplaats hoogere reis- en verblijfkosten dan anders zouden maken, kunnen in geen geval ver goeding voor deze hoogere kosten ontvangen. Aan hen kunnen, indien zij niettemin op het werkzaam zijn als gecommitteerde prijs stellen, slechts worden vergoed de reis- en verblijfkosten, waarop zij on der normale omstandigheden aanspraak zouden hebben kunnen maken. (A.N.P). RIJKSBUREAU DISTRIBUTIE VAN TEXTIELPRODUCTEN. 's-GRAVENHAGE, 21 Mei. Het departe ment van handel, nijverheid en scheepvaart maakt bekend, dat heden is ingesteld een rijks bureau voor de distributie van textielproducten door den handel, gevestigd Banstraat 1, 's-Gra- ven ha-ge. Als directeur van dit bureau is benoemd de heer H. G. Hey. Doel van genoemd Rijksbureau is het treffen van maatregelen op het gebied van de distributie van alle textielproducten, zoowel door den groot handel als door den kleinhandel. Onder textielproducten worden hierbij ver staan alle, uit textielgrondstoffen vervaardigde artikelen, welke voor uiteindelijke consumptie zijn bestemd. Van deze artikelen kunnen onder meer worden genoemd: naai- en handwerkga- rens, manufacturen, kleeding, huishoudgoede- ren, dekens, tapijten, fournituren, enz. Op grond van het bovenstaande is iedere han delaar in textielproducten, in bovengenoemden zin, verplicht onverwiild een schriftelijk verzoek tot inschrijving bij het Rijksbureau in te die nen, bij inwilliging- an welk verzoek een ver gunning tot het voeren van het bedrijf zal wor den verleend. Het voortzetten van het bedrijf zonder een dergelijke vergunning zal binnenkort verboden zijn. Men richte derhalve het verzoek tot inschrij ving aan het- Rijksbureau voor de distributie van "extielprodueten door den handel, Banstraat 1, 's-Gravenhage. (A.N.P.) LEERLINGEN VAN DE NIJVERHEIDSSCHOLEN VOOR MEISJES TE ROTTERDAM. 's-GRAVENHAGE, 22 Mei. De secretarLs-ge- neraal, waarnemend hoofd van het departement van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen, in overleg met den Duitschen bevelhebber in Neder land maakt bekend, dat de leerlingen van nijver heidsscholen voor meisjes te Rotterdam, "die de school, waarbij zij zijn ingeschreven, niet kunnen bezoeken, zich kunnen aanmelden bij de directrice van een van de ter plaatse nog bestaande scholen. Leerlingen, die zich ten gevolge van de evacuatie niet meer te Rotterdam bevinden, kunnen zich meldèr bij de directrice van een der nijverheids scholen voor meisjes, welke in de nabijheid van haar tegenwoordige verblijfplaats is gelegen. Het verdient aanbeveling, dat in andere plaatsen, zoo mogelijk, een overeenkomstige gedragslijn wordt gevolgd; deze leerlingen blijven administratief be hooren tot de scholen, waarvan? zij deel uitmaken. Het is dus niet noodig, dat men zich eerst schrif telijk of telefonisch in verbinding stelt met een der inspectrices van het nijverheidsonderwijs. (A.N.P.) EXAMENS SCHEEPSWERKTUIGKUNDIGEN. 's-GRAVENHAGE. 22 Mei. Het departement van Waterstaat deelt aan belanghebbenden mede, dat de opgeschorte examens voor het voorloopig diploma als scheepswerktuigkundige en voor de diploma's a, b en c als scheepswerktuigkundige, zoo spoedig mogelijk zullen worden hervat. Aan alle ingeschreven candidaten zullen nieuwe op roepingen worden gezonden. Tndien inmiddels adressen gewijzigd zijn, wordt verzocht hiervar aan den secretaris van de commissie voor de ma chinistenexamens, Laan van Meerdervoort 84 te 's-Gravenhage mededeeling te doen. (ANP.) Een leeuwengeschiedenis. Bij zijn geboorte scheen de Brutus, dien ik hier bedoel, niet heel veel levenskansen te hebben. Zijn moeder weigerde halsstarrig zich iets van haar kleinen zoon aan te trekken. Zoo kwam de kleine Brutus, hongerig, koud en veronachtzaamd, zonder liefkoozende warme tong van zijn leeuwenmama te hebben gevoeld, in het huis van den directeur van Artis, waar twee warme vrouwenhanden door zachtjes en langdurig stree- len, langzaam den kleinen dreumes een beetje op temperatuur brae .iten en hem na uren, voor het eerste een oogenblik van welbehagen deden be leven. Brutus heeft geen gemakkelijke jeugd gehad. Want, al vond hij maandenlang een heerlijk tehuis in menschenomgeving, eenmaal kwam de tijd, dat hem dit weer moest worden ontnomen en dat hij moest wennen aan zijn nieuwe milieu. Dat nieuwe milieu was wel in groote tegenstelling met wat hij tot dusver gewend was. Brulus uit Artis. Er is een tijd geweest, dat Brutus, door een tijde lijk euvel aan zijn beide voorpooten, bij het loopen door zijn polsen zakte, zoodat hij op zijn heele han den liep inplaats van op zijn vingers en in een aller zonderlingste houding, met lage kop en schouders, rondliep. Brutus, die tot nü toe van de menschen slechts zachtheid en vriendschap had ondervonden leed nu onder de luidruchtigste open aanmerkingen van het critische publiek. Grommend verweerde hij zich daartegen. Ook het wennen aan zijn soortgenooten kostte hem veel moeite. Neen, gemakkelijk heeft Brutus het in zijn jeugd niet gehad. Maar alle moeilijkheden werden overwonnen en het „leelijke jonge eendje" groeide op tot een fiere indrukwekkende verschijning, die zoowel bij het publiek als bij de dames van zijn ras zeer in trek was. Hoogstens zal misschien een enkele zijner ge malinnen eens met een zucht hebben bedacht, dat hij zoo licht van manen was, want Brutus zou men „hoogblond" hebben kunnen noemen. Voor andere was dat echter misschien juist een extra bekoring. Hoe het zij, het was een nobel en zachtaardig echtgenoot en wat in een dierentuin bijna nooit voorkomt ook een oppassend vader. Wordt er meestal met de uiterste zorg voor ge waakt, dat de leeuwenpapa zijn kroost niet onder de oogen krijgt, Brutus bleef rustig bij de leeuwin en zijn welpen en was er vrij voorzichtig mee. Daar mee wil ik niet zeggen, dat wij, het publiek, niet wel eens in. angst hebben gezeten. Ik herinner me een keer, dat één van de kleintjes zoo echt treiterig achteruit van hem weg liep, hem als het ware uitdagend om krijgertje te spelen. Zag Brutus toen plotseling een prooi in dal miniem kleine viervoetertje? We zagen zijn heele gezicht veranderen, lange booze rimpels kwamen er in en hij maakte zich gereed tot den sprong. Hebben wij ons vergist, toen wij dachten, dat baby's laatste uur zeer nabij was? De leeuwin heeft blijkbaar hetzelfde gedacht, want op hetzelfde mo ment sprong ze tusschenbeide en leidde de aan dacht van den grimmig vertoornden Brutus af. Nog een ander maal heeft ons hart angstig voor een spruit van Brutus geklopt. We kwamen naar de kooi toe, al met een verteederden glimlach op ons gelaat, om ons te verkwikken met den aan blik van de zoo beminde leeuwenfamilie, maar o schrik: vlak voor de tralies lag een kleintje. Brutus hield hem met zijn eenen voorpoot vast en boog luid grommend den majestueuzen kop, met wijd open muil en opgetrokken lip over hem heen. We dachten niet anders of het einde was nabij en welk een verschrikkelijk einde. Ditmaal trok de leeuwin zich echter niets aan van het geval, ze wandelde rustig heen en weer langs de tralies» weer terug verder het hok in, met af en toe voor zichtig hoog gehouden staart, om aan een aanval van haar tweede spruit te ontkomen. Had Brutus zich werkelijk verwaardigd, ten gerieve van zijn kleinen zoon een soort griezelspel te spelen? Zooals wij onze kleine vrienden wel dreigen met een „Wacht maar, ik zal je?" Het scheen wel zoo, want na een tijdje liet hij den kleinen combattant vrij en liep kalm weg, zonder verder naar hem om te kijken. Het kleintje krabbelde overeind en stevende na eenige ver- geefsche pogingen om zelf zijn toilet weer in orde te maken, op zijn moeder af om zich een groote beurt te laten geven. Maar behalve zoo'n enkele booze of schijnbooze bui, was Brutus een beminnelijk vader, die zijn nazaten wel een pretje gunde. Wie heeft er ooit zulk heerlijk speelgoed in zijn kooi gehad als een vaderlijke leeuw? Zulk onmeetbaar groot wild om op te jagen, met zoo'n onafzienbare weelde van haarplukken om aan te trekken, aan de pooten. aan de staart en de manen? Van de drie kleine babyleeuwen, die eenmaal dit voorrecht genoten, was het broertje de meest strijdlustige. De zusjes gingen meestal een beetje opzij, wanneer hun vader langs kwam. Inderdaad was de aanraking met een van Brutus' pooter» wanneer deze eenvoudig kalm zijn wan deling maakte langs de wanden van de kooi, vol doende om zijn kleine nazaten, die toch al niet al te vast op hun pooten stonden, volledig te vellen. En wanneer ze toevallig alle drie tegelijk plat op hun buikjes lagen en elkaar bij het op staan in den weg kwamen, zoodat ze telkens op nieuw neerploften, gebeurde het vaak, dat ze zich nog niet uit de voeten hadden kunnen maken, voordat Brutus alweer langs kwam en het drietal, haast zonder dat hij het merkte, weer onderste boven liep. Een. rechtgeaard jager laat zich daardoor echter niet uit het veld slaan. En op een dag, toen de kleine zoon van Brutus zeker al tienmaal het onderspit had moeten delven en toch telkens opnieuw zijn vader tegemoet liep om ergens een gevaarlijken aanval op diens haarbos te doen, lukte het hem, tegen alle ver wachting in, den kwast aan het eind van Brutus' staart in zijn muiltje te klemmen en vast te hou den ook. Wel werd hij. door de snelheid, waarmee Brutus voortschreed, dadelijk op zijn ï'ug gewor pen, maar hij hield vast en o glorie, hij werd niet door een korten stevigen staartruk afgewomen. maar werd heerlijk op zijn ruggetje voortgetrokken achter aan den staart van zijn reusachtigen vader De zusjes, die een beetje hadden liggen droomen tusschen moeders pooten. zaten nu recht overeind vol spanning toe te zien hoe dat zou afloopen. Zoo ijverig draaiden hun kopjes mee, wanneer deze zeldzame „optocht" van Brutus en zoon voorbij kwam. dat ze meermalen door him voorpootjes zak ten en zich moeizaam weer in zittende houding moesten oprichten om toch maar vooral goed alles te zien. Eenmaal werd Brutus' zoon zoo rondgelrokken langs de vier wanden van het hok. nog een tweede maal, nog een derde, toen verveelde het zijn vader met een korten ruk schudde hij het leeuwenjong van zijn staart. Het kleintje was volkomen buiten adem, zoo groot was de inspanning geweest om zich ,c- emo. vastgeklemd te houden, maar zeker zal ook de tie van dit heerlijke spel een belangrijk di" geweest. n8 zijn De zusjes kwamen, ondanks het gevaar der den voet te zullen worden geloopen, ontT Pl!* telkens vallend en weer opstaand, naar he'm kleine broer was de held van den dag. Telken*'*^ moesten ze hem even besnuffelen en dan k k met angsligen eerbied naar den staart van Ze vader en konden het haast niet begrijpen h nüI1 broertje dat heusch had gedurfd. tot En de kleine held zelf? Zeker genoot hij Van glorie, maar tientallen meters door het stof t 111 den gesleept heeft ook zijn bezwaren en heel V'°r" behagelijk voelde hij zich niet onder zijn dekl^ vuil. Daarom laveerde hij, zoo gauw hij \v-, uitgerust, met kromme pootjes en zwaaiend sta -S naar zijn moeder en vond het toen wel weer h'6 lijk, nog maar een baby te zijn en zich door h te laten schoon wasschen. 'aar Dat de kleine held onder deze bewerking d00. stevige likken van mama's tong over zijn kn'^ zijn ruggetje niet steeds op de been kon bil.*11 maar telkens door zijn pootjes zakte en dan «1»?' met moeite weer opkwam, deed niets af aan a glorie van zijn avontuur. Het was een gewichti? °S succesvol jager, die zich naast zijn moeder neervp1 de om van een welverdiende rust te genieten J. v, D, Advies aau houders van grensdocumenten. Inlevering bij toeristenvereeniging aangeraden. 's GRAVENHAGE, 22 Mei. De A.N.W.B. de K.N.A.C. x-ichten het volgende advies tot houders van grensdocumenten: Wie in het bezit is van grensdocumenten, zoom van triptieken als van carnets de passage en douanes, wordt geadviseerd deze bij zijn vereeni ging in te leveren. Indien de documenten onge^ bruikt of voor definitieven uitvoer afgeteekend zijn kan de houder na accoordbevinding van zijn linan- cieele verplichtingen inzake het document ontsla' gen worden; werd het document echter wel ge! bruikt doch nog niet gezuiverd, dan dient over- legd te worden, op welke wijze de houder eventueel financieel nadeel het beste kan voorkomen of be- perken. Indien op een triptiek een tijdelijke uitvoer aangeteekend werd (hetgeen doorgaans bij Duitschj triptieken het geval zal zijn) kan op grond daa> van t.z.t. administratieve zuivering van het docu ment verkregen worden. Op Belgische triptieken wordt echter een tijdelijke uitvoer niet aange- teekend, zoodat t.z.t. bewezen zal moeten worderj dat het betreffende motorrijtuig niet in België doch in Nederland achterbleef. Bij inlevering van deze triptieken is het nood- zakelijk, dat de betrokkene vermeldt: le. Of het motoiTijtuig nog te zijner beschik king ist 2e. Indien niet, wat er precies met het motor- rijtuig gebeurde. (Men denke bijv. aan requisilie, 't achterlaten op den weg op last der autoriteiten, brand, enz.) Ook degenen, die het document zelf niet kunnen overleggen, omdat dit door brand of anderszins verloren ging, dienen zich dadelijk met hun ver eeniging in verbinding te stellen, teneinde te over leggen welke stappen ondei-nomen moeten worden, (A.N.P.) N.V. ALGEMEENE FRIESCHE HYPOTHEEKBANK. AMSTERDAM, 22 Mei. In de op 14 Mei ge- houden algemeene vergadering van aandeelhou ders der NV. Algemeene Friesche Hypotheekbank, is het dividend over het boekjaar 1939 1 steld op 8.— per aandeel. Nog steeds in prijzen van 45.f 49.ƒ57.enz. enz. HEERENMODEMAGAZIJNEN, KANAALSTRAAT 46/48 Telol. 4054, IJMUIDEN. lAdv. Ingez. Ided.l 6 - •W:\■- - fïi hel verslag van üe pers-excursie naar net jebied van Grebbe- en IJsel-linie, dat wij in ons vorige nummer hebben opgenomen, werd oa. medegedeeld dat de Cunera-toren te Rhenen ge* spaard is gebleven. Dat zullen de zeer velen, die dit prachtige specimen van oude architectuur ken nen en bewonderen, met blijdschap hebben ge- iezen. Bij het zoo mooi aan den Rijn gelegen kleine stadje Rhenen het telt ternauwernood 40Ju inwoners verrijst de toren als het architectura e juweel van een geheele streek. De oude Cunerakerk, die in de tweede helft van de zestiende eeuw aan de Hervormden ^)vam' werd in 1897 en opnieuw in 1930 zwaar door bran beschadigd. De toren werd in de jaren 1492—15^ gebouwd. Sinds geruimen tijd wordt aan restauratie ervan gewerkt; men zal zich herin neren dat daar indertijd zeer voor geijverd is e dat er gelden voor bijeengebracht werden. Ook n is de toren nog deels door stellingen omgeve •-.oodat ip dit nngenbük de slanke en sierlijke co - touren niet in hun volle schoonheid aan den u g treden. Maar binnen korten tijd zal dat weer w het geval zijn en zal dit siei-aad van het Gelderse landschap aan den Rijn weer prijken in zi)n vo pracht.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1940 | | pagina 6