Wie
PuwdwetM
JJiet JOient en Jxat Qlie&oC.
et mee?
Hef menu van den dag
1
r
Huwelijk met modern
Comfort.
WOENSDAG 5 JUNI 1940
Voor de Vrouw
een
Deze week
paar kleine
geschenken voor
het wiegekindje
Het is zoo genoeglijk al die leuke kleine be-
noodigdheden, welke een baby bij zijn 'uitrusting
mag eischen. zelf te maken. Bovendien zijn het
prettige werkjes, die vlug opschieten daar het
allemaal even klein is. En wat een voldoening
als zij klaar zijn en wij er met succes mee voor
den dag kunnen komen.
Ons wiegekindje krijgt thans twee zeer nuttige
geschenken, een vliegenkleed en een kruikezakje,
beiden van groot belang.
Ook als geschenk voor een aanstaand Moedertje
zal het zeer op z'n plaats zijn en eens afwijken van
de traditioneele truitjes en luierbroekjes.
Met het vliegenkleed hebben wij de minste moeite;
het moet rustig zijn, vooral geen tierelan
tijntjes waarnaar het kindje gaat liggen staren,
hoogstens ter afwerking een aardig randje langs
den zoom, in gewone kettingsteken; bijv. zooals
op de afbeelding, of met eenvoudige bloemetjes
zooals op het kruikézakje. Als materiaal is
tulle het meest geschikt, want het moet
zeer luchtig zijn en toch wer hel fijn van wefsel.
Het kruikezakje op onze foto is geheel ge
breid van mooie zachte zejhirwol in de kleur
van de wiegebekleeding. De aardige bloemetjes
in het randje, de donsballetjes en het koord zijn in
wit gehouden op den blauwen of rozen ondergrond.
Daar er vele maten en vormen zijn, is het beter
de handleiding voor het breien ervan zoo neutraal
mogelijk te houden. Ieder kan dan precies volgens
het model te werk gaan. Veel is er niet aan mate
riaal noodig en aan een halve knot van 50 gram
zullen wij dan ook ruim voldoende hebben. Ge
breid wordt op vier naalden zonder knoppen van
ongeveer 3 mM. dikte. Voor een kruikje met een
omtrek van ongeveer 15 cM. worden 48 st.
opgezet, een aantal, dat naai- behoefte vermeer
derd of verminderd kan worden. De steke.n worden
nu zoo opgezet, dat iedere naald hetzelfde aantal
heeft liefst een gelijk getal. Dit begin komt, als
het zakje klaar is, bovenaan het halsje te zitten
en omdat dit laatste doorgaans allerlei wijdten
vertoont, is het het mooist het breiwerk tot aan
de normale ronding van het kruikje in 1 recht
1 averecht te houden; zoo'n boordje sluit mooi
aan. Wij willen echter het uiteinde wel wat flat
teus maken en dus verspringen wij bij de 6e toer
één steek, het buitenrandje staat dan aardig uit.
Bij de 12e toer worden de gaatjes als volgt inge-
breid: o draad om de naald slaan, 1 steek recht
afhalen, 1 steek overecht breien, le steek over de
2e halen, herhalen vanaf o. (Aangenomen wordt
dat iedere naald begint met een rechte steek). Bij
de 13e toer worden nu de lusjes als averechte ste
ken gebreid en voort gaat het dan weer, totdat
het „buikje" van de kruik begint. Hier wordt in
een soort vergroote gerstekorrel verder gebreid;
deze is als volgt: o le toer recht, 2e toer 1 recht
1 averecht, 3e toer recht, 4e toer 1 averecht 1
recht (verspringt dus met de 2e toer), herha
len vanaf o. Hebben wij hierin een hoogte van 2 a
3 cM., dan volgen: 1 toer averecht, 3 toeren 2
recht 2 averetht, 1 toer averecht 12 toeren recht,
1 toer averecht, '3 toeren 2 recht 2 averecht, 1
toer averecht. Verder gaat het dan, totdat wij
aan den bodem toe zijn. Eerst een toer averecht
en dan in de komende toeren, die recht gebreid
worden, aan het minderen. Iedere naald wordt als
volgt: le en 2e st. breien, 3e st. averecht afhalen,
4e st. breien, 3e over dc 4e st. halen, naald uit-
breien op vier steken na, 2 st. samenbreien, naald
uitbreien. Alle volgende toeren worden zoo ge
breid, totdat er op iedere naald nog 8 st. staan,
waanna voortaan elke mïnderingstoer met een
toer overgebreid woi.lt. De minderingen loopen
Vliegenkleed en kruikezakje.
tenslotte samen; wanneer er nog 6 st. op iedere
naald staan, worden van dan af aan steeds de
drie middelste steken samengebreid, totdat er ten
slotte op iedere naald nog maar één steek over
schiet, welke dan broederlijk met de twee andere
op een draad geregen wordt en afgehecht.
Het zakje wordt dichtgeregen met een zelf ge
draaid wit wollen koord, waarvan de uiteinden
zijn versierd met aardige donsballetjes. Weet u
nog hoe die gemaakt worden? Op een rond car-
tonnetje van ongeveer 6 cM. middellijn, hierin een
gat zoo groot als een 2y2-cent-stuk en dan maar
aan het omwoelen van de wol, lietst drie laagjes
dik dan wordt zoo'n bolletje mooi donzig. Een
stevige draad rijgen wij nu onder de woldraden
trekken deze aan om den kleinsten cirkel, leggen
een half knoopje en knippen daarna langs den
buitensten cirkel de woldraden voorzichtig door.
De ondergeregen draad wordt nu stevig verder
aangetrokken en dichtgeknoopt. Het donsballetje
is nu klaar op het „scheren" na, want met de
schaar gaan wij het nog mooi rond en gelijk knip
pen. Het vriendelijke bloemrandje bestaat slechts
uit groepjes van 4 witte kettingsteken, die samen
een bloemetje vormen. Is het randje klaar dan
krijgt ieder bloemetje nog 4 stiksteekjes van goud
gel spitszijde, die het hartje moeten voorstellen
en het randje erg pikant maken. Nu nog een
wit schulpje van 5 lossen, 1 vaste bovenaan den
boord gehaakt en ook ons kruikezakje is klaar om
den kleinen wereldburger te dienen.
NORA HANA.
Hoe zuinig moeten wij op
onze kleeding zijn?
Al is het nu ook niet direct noodzakelijk om op
onze kleeding te gaan bezuinigen, omdat wij met
onze distributiestamkaart nog alles koopen kun
nen, zij het dan ook in beperkte hoeveelheden,
toch is het goed onszelf een juist denkbeeld
te vormen van onze garderobe en die van de
andere leden van het gezin, teneinde ermee om
te gaan op een manier, die moeilijker tijden in
het verschiet stelt.
Er zijn natuurlijk om te beginnen legio ma
nieren om oude en „vermoeide" japonnetjes van
onszelf op te knappen door ze te wasschen, van
frissche garneering te voorzien, door ze te
combineeren met een couponnetje dat we koo
pen, om er zoodoende weer iets nieuws van te
maken, of door ze met een ander oud jurkje dat
op afdanken staat, tot een behoorlijk geheel te
vermaken.
Moeilijker is het voor de kinderen die uit hun
kleefen groeien, en. bovendien meer verslijten,
vooral als zij niet zoo heel erg rustig van aard
zijn.
Een handige naaister, of misschien is moeder
zelf wel zoo'n duivelskunstenares, maakt uit de
goede stukken van oude kleeren van de ouders
soms weer keurige jongens- en meisjeskleeding,
maar niet altijd is er iets in de garderobe te
vinden dat daarvoor in aanmerking komt. Dan
kunnen ook lappen die we nog hebben of kleine
coupons uitkomst brengen, vooral voor de
meisjesjurken die met banden van andere stof
dikwijls goed en zelfs fleurig te vergrooten zijn.
Voor jongens is het een moeilijker probleem,
omdat zij meer gehouden zijn aan mannelijke
kleeding, tenminste zoodra zij op school gaan.
In beide gevallen kunnen wol en breinaalden
ware wonderen verrichten: truien en slipovers,
hals- en tailleboorden benevens manchetten aan
wollen blouses die te klein geworden zijn voor
de jongens en voor de meisjes rokjes, jumpers,
vestjes,' mutsen en sokjes, kunnen met een pas
send patroon heel goed zelf gemaakt worden.
Nu het zomer is, kunnen de kleinere kinderen
ook meestentijds wel sokjes dragen, waardoor zij
geen kousen noodig hebben, en wat zij hebben,
sparen.
Een heel eenvoudige manier om deze kinder
sokjes te breien is de volgende: brei gewoon een
boord twee recht twee averecht, brei daarna het
been geheel recht en maak dit zoo lang dat het
't vereischte stuk been en de voet tot de teenen
kan bedekken. Brei daarna de teen, en wanneer
uw kleintje nu deze hiellooze sokjes draagt, en
de voetjes worden grooter, dan wordt het sokje
alleen wat korter. Er is zoodoende weinig slijtage
en de sokjes zijn ook voor het kind prettig om te
dragen.
Bezuinigen op heerenkleeding is nog moeilijker
dan op jongenskleeren, maar met wat medewer
king van den kant van het sterke geslacht is er
toch wel wat te bereiken. Wanneer hij in zijn
werk een oud jasje draagt, spaart dit zijn kleeren
aanmerkelijk, wanneer hij zich niet noodeloos
laat natregenen en met wat overleg te werk
gaat bij het dragen van costuums die nog keurig
netjes zijn, kan er heel wat aan de kleeding
gespaard worden.
Trouwens, dat natregenen is evengoed een
punt voor de andere huisgenooten om aan te
denken wie gedwongen is nat thuis te
komen spaart zijn goed het meest door zich
dadelijk te verkleeden en de natte kleeren, zoo
veel mogelijk in het model opgehangen, te laten
drogen.
Over de noodzakelijkheid kleine en groote
mankementen direct te verhelpen schreef ik in
deze rubriek al eerder. Merkwaardig is dat er
vrouwen zijn die een winkelhaak in het broekje
van zoonlief dadelijk repareeren, maar een paar
pluizerige draden op de plaats waar een knoop
hoorde te zitten, kunnen zij wekenlang' over het
hoofd zien. En toch hoort het 'aannaaien van die
knoop ook tot een zuinig beleid.
Wie niet zuiniger behoeft te doen. omdat men
in inkomsten nog geen dubbeltje is achteruit
gegaan, kan zich beter van bezuinigen afzijdig
houden: de handel moet blijven bestaan, en
hoe beter dez° functionneert ,des te meer kans
is er, dat de echtgenoot ook geen dubbeltje
van zijn salaris behoeft te verliezen. Laat be
zuinigen geen bevlieging worden als het niet
noodig is; als het dat wel is, is het al erg
genoeg.
En nu tenslotte nog iets over de schoenen.
Zomerschoenen zijn vrij voor den verkoop; wie
dus haar gesloten schoenen wil snaren kan
zomerschoenen dragen, dat is een zuinigheid die
wij allen kunnen toenassen en die ons straks
voor den winter het behoud van warmere
schoenen waarborgt.
E. E. J.—P.
Schotel van koud vleesch, spinazie en aard
appelen.
Rabarber met stroop.
Wasch de spinazie op de bekende wijze, zet ze
op met het'aanhangende water en wat zout en
smelt ze. Schep ze met een schuimspaan uit het
water, leg de geschilde aardappelen daarin met
wat zout. leg de spinazie weer bovenop en breng
hét gerecht goed aan den kook. Zet de pan, als
het een paar minuten doorgekookt heeft, in de
hooikist en laat de aardappelen zoo gaar wor
den gedurende minstens een uur.
Bak intusschen een uitje in wat boter of vet
van jus lichtbruin, voeg er het restje koud
vleesch van den vorigen dag. na het fijngehakt
te hebben, bij, maak het mengsel op smaak af
met peper, zout en fijngehakte peterselie. Houd
het vleesch zoo noodig in kranten warm.
Stamp de groenten en aardappelen door
elkaar, stapel dit op een schaal en leg het
vleeschmengsel in een rand er omheen.
Maak de rabarber schoon, voeg er een kleine
theelepel dubbelkoolzure soda bij om het ergste
zuur weg te nemen en kook ze vlug gaar. Voeg
er dan stroop naar smaak bij. laat het bekoelen
en presenteer er beschuit met boter bij.
Onbeheerde munitie moet opgeruimd
worden.
Opdracht aan burgemeesters.
's-GRAVENHAGE, 4 Juni. (A.N.P.) Het
waarnemend, hoofd van het departement van
binnenlandsche zaken heeft aan de burgemees
ters een rondschrijven gezonden, waarin wordt
medegedeeld, dat zich volgens bericht van den
opperbevelhebber van land- en zeemacht in ver
schillende gedeelten van het land onbeheerde
voorraden scherpe munitie bevinden.
Aangezien de veiligheid gebiedt deze voorra
den zoo spoedig mogelijk te doen opruimen, wor
den op verzoek van den opperbevelhebber de
burgemeesters uitgenoodigd bij het aantreffen
van dergelijke munitie daarvan onverwijld ken
nis te geven aan den Nederlandschen comman
dant ter plaatse.
Ingeval geen Nederlandsche commandant ter
plaatse is, zal de kennisgeving moeten geschie
den aan den directeur voor het materieel der
landmacht, Conradkade no 64 te 's-Graven-
hage (Telefoon no. 390007) onder vermelding
van de gegevens welke dienstig zijn om het ver
voer te kunnen regelen.
De directeur voor het materieel der land
macht zal dan voor den afvoer van de munitie
zorg dragen.
GEEN LEIDSCHE STUDENTENFEESTEN.
In verband met de tijdsomstandigheden zijn alle
feestelijkheden, welke .het Leidsche Studentencorps
had voorbereid ter gelegenheid van het 73ste
lustrum der Leidsche Universiteit, die aan het einde
van deze en in het begin van de volgende maand
gehouden zouden worden, afgelast.
VOOR DE KINDEREN
182
De zaak zit zoo, vervolgde de Dikke. Ik
had een kakatoe, die meneer Citroen in ruil
heeft genomen voor een bedrag dat we hem
schuldig waren. Nu dacht meneer Citroen, dat
de vogel spreken kon. U zult moeten toegeven»
dat ik daar niets aan kan doen.
En ik hoorde duidelijk: „Lorre dorst"
weerstreefde meneer Citroen.
Kan uitkomen, lachte de Dikke smake
lijk. Ik kan een beetje buikspreken.
Iedereen keek verwonderd, en onder luid
hoongelach droop meneer Citroen toen af,
waarna de Dikke en Krent weer hun vrijheid
kregen.
Een halve eeuw geleden
Uit Haarlem's Dagblad van 1890
GEMOEDELIJK.
Het ging een halve eeuw geleden in veel op.
zichten in onze stad gemoedelijker dan thans
De barbier Adr. J. Rustige, die zijn zaak jj|
de Gierstraat No. 62 had, adverteerde „Immér
iemand thuis".
Was dit om zijn vakgenoot Immer in de
Koksteeg concurrentie aan te doen, omdat die
niet immer thuis was?
fint*1
piiai
dd®'
fcon
Ï8»
lit'
De toestand in het hotel-, café- ej
restaurantbedrijf.
Door werken en samenwerken hoopt mende
moeilijkheden te overwinnen.
AMSTERDAM, 4 Juni. Een
van het A.N.P. heeft aan den heer A. wTvóïJ
mer, vice-voorzitter van Horecaf en vice-j
zitter der afdeeling Amsterdam de vraag voor.
gelegd, hoe de vooruitzichten in het hotel- café
en restaurantbedrijf zijn.
Een vraag, die, naar de meening van den h«r
Volmer, op dit oogenblik nog moeilijk te fc.
antwoorden is. Het is begrijpelijk dat het fc]
drijf een moeilijken tijd doormaakt, maar er 2ün
vele lichtpunten en met groote kracht wordt j!
onze kringen aldus de heer Volmer Ke<i
werkt, om cle zaken weer zooveel mogelijk te doen
floreeren. Een eerste lichtpunt is wel, dat vj
van de Duitsche autoriteiten de grootst mo??.
lij'ke medewerking ondervinden, een medewerk^
die wij op hoogen prijs stellen.
De eerste dagen van de bezetting was h?t
cafébezoek teruggeloopen tot ongeveer een kwab
Dit is een schatting op grond van de cijfers in
mijn eigen bedrijf. Thans en dat is weer een
zeer verheugend verschijnsel is dit bezoej
weer opgeloopen tot ruim twee derden.
„Hoe zal het gaan in de vacantieweken?", vros.
gen wij het Horecafbestuurslid.
„Daar is op het oogenblik nog weinig van te
zeggen. Er was doordat reizen naar het bui.'
te'nland onmogelijk waren zeer veel bespre,
ken in ons land, en we hebben hoop, dat zeer
veel Nederlanders toch hun vacantieplannen
ten uitvoer zullen brengen.
Er ïs in ons land zooveel moois te zien, en
hotelhouders zoowel in.de stad als op het
zijn klaar om veel gasten goed te ontvangen, To]
nu toe hebben we van de distributiemaatrese'
len nog weinig last. Van hoogerhand heeft men
zeer terecht ingezien, dat de bestaansmogeltjk.
heid van het hotel-, café- en restaurantbedrit
niet in gevaar gebracht mag worden. Natuurlijk
zijn er op het oogenblik zaken, die nersonk
hebben moeten ontslaan, maar het seizoen,
werk, dat altijd veel geschoold personeel vraagt
zal naar ik hoop veel goedmaken.
Donderdag a.s. vergadert de afd.
van Horecaf. Dan zullen o.m. plannen worden
beraamd om hulp te verleenen aan Rotterdam,
waar vele collega's zwaar zijn getroffen.
Horecaf heeft een steunfonds, en eventueel za!
ook daaruit steun worden verleend.
Ik heb alle hoop, dat we door hard werken,
samenwerking en overleg door de moeilijkheden
heen zullen komen.
MAÏKT
EltlOSTIIU
MARKTBERICHT.
Purmerend, 4 Juni 1940,
Het
rank
ioüW
fce-
iara
reyg
ijorb
pe
vers
ïhri
;opï
le
t
sgei
sds
g
rtscl
'obei
Gemeentel, kaasbeurs. Verhandeld 22 partijen,
wegende 88.000 K.G. Handel goed. Hoogste prijs
f 22.50.
Kaasmarkt, gewicht 916. Handel vlug. Kleine
Boeren f 25 per 50 Kilo. Boter 1605 K.G. 1.55—
1.69 per Kilo. Runderen, totaal 683 stuks. 300 vette
koeien 0.800.86 per Kilo matig: 195 gelde koeien
165185 per stuk, matig; 160 melkkoeien 170-260
per stuk, matig: 28 stieren 0.650.70 per Kilo,
matig: 39 paarden 250500 per stuk, stug; 4? vette
kalveren 0.780.90 per Kilo; 716 nuchtere kalve
ren voor de slacht 1020 per stuk, vlug; 206 vette
varkens voor de slacht 0.580.60 per Kilo, vlug;
49 magere varkens 3040 per stuk, stug; 206 big
gen 1523 per stuk, stug; 530 schapen 22—28 per
stuk, matig; 63 bokken 4—16 per stuk, matig', 814
lammeren 610 per stuk, matig; kipeieren 3—350
per 100 st.; eendeneieren 2.50 per 100 st.; 100 N.-
Holl. Blauwen (kuikens) 0.650.70 per Kilo; 1300
oude kippen en hanen (wit en rood) 0.40—0.45 per
Kilo; 1200 eenden 0.100.20 per stuk; duiven 0.40
per paar. 1500 jonge hanen (wit en rood) 0.40-
0.50 per Kilo.
Centrale eicrveiling.
Aanvoer 100.000 eendeneieren f 2.30-f 2.60;
90.000 kippeneieren f 2.90-^f 3.70
Mr. CORRY STOLZ-VAN DEN KIEBOOM.
7)
Is het ook, stemt Nick toe. Ik ben er nu al
een maand of vier en ik vind het er nog steeds
leuk. Behalve 'het werk dan af en toe. Vindt u de
advocaterij ook niet een afgrijselijk taaie beweging
soms?
Afgrijselijk, beaamt Frank. U zult zich van
morgen ook wel weer erg moeten vervelen .bij het
gepraat van mijn geachten tegenpleiteren
van imij zelf natuurlijk.
Goeie genade, schrikt Nick. Daar was ik
't bijna-vergeten. En ik ben er nog wel expres voor
aan den trein gekomen. Wacht even, ze grab
belt in haar tasch Oom Victor heeft me dit en
dit meegegeven, dat moest u eerst nog inkijken.
Dank u zeer. Mooischitterend.... pre
velt Frank, vluchtig de documenten doorlezend.
Zijn we er al?
Inderdaad En 't is vijf minuten voor elf.
Netjes gedaan, Willem. Je hoeft niet te wachten.
Wij zijn de eerste uren nog niet klaar.
Frank lacht om den diepen zucht, waarmee ze,
na een verlangenden 'blik op de gracht in het len
te groen, de deur binnengaat
U hoort hier eigenlijk niet, zegt hij, op
zoo'n prachtigen voorjaarsmorgen.
U ook niet, zegt Nick. 't Is hier alleen maar
een goed oord voor oude heeren, die nergens meer
aan kunnen denken, dan aan conservatoire derden-
arresten en incidenteele conclusies van repliek.
Zullen we er tusschenuitknijpen? vraagt
Frank en zijn oogen lachen in de hare.
Nick 'voelt zich kleuren. Oppassen, zegt ze tot
zichzelf. Grapjes maken met iemand, die je pre
cies tien minuten kent.die verdraaid onge
geneerde omgangsmanieren uit haar studententijd
jnoet ze langzamerhand eens gaan afleeren.
Zal ik even voorgaan? vraagt ze gereserveerd
en loopt door naar de advocatenkamer. Ik zal
gauw den concierge om een toga voor u gaan vra
gen.
Ze holt weg.
Nadat ze haar plicht heeft gedaan en Meester
Robberts netjes aan de Rechtbank heeft voorge
steld, nestelt Nick zich makkelijk op haar plaats
je schuin achter hem. Lekker lezen en niet luiste
ren, denkt ze. Maar ze kan haar oogen en haar
gedachten niet bij het boek houden, al begrijpt ze
heelemaal niet, waar het pleidooi over gaat. Ze
moet alleen maar kijken kijken. Die donkere
kop boven de witte bef wat een zeldzame regel
matig profiel heeft. Het jongsachtig gebaar waarmee
hij door zijn haar strijktNu raakt hij in vuur,
gooit zijn hoofd achterover, breeduit gebaren zijn
armen in de wijde togamouwen
De geachte tegenpleiter is daarna maar een zie
lige verschijning. Het stereotiepe gebaar van een
lorgnet, dat afgenomen wordt en dat, in de rech
terhand met kleine tikjes op en neer gemanoeu
vreerd. moet dienen om het betoog te accentuee-
ren. Al.die ouwe heeren hebben blijkbaar dezelf
de gestes. Zou de President het nu ook geen leuke
afwisseling vinden, eens een jonge pleiter in actie
te zien, die niet met zulke afgezaagde trucjes
werkt? Onzin, de President is geen meisje. Geen
meisje, dat.Geen meisje, dat zich stom verveelt
tussChen niets dan ouwe prenten en ouwe pape
rassen en daarom de afwisseling wèl apprecieert,
formuleert ze vlug voor zichzelf. Verder niets. Uit.
Punt.
De repliek al.... Wat schieten ze vlug op van
daag. Wat heeft hij een mooie stem.Charmee
rend. Het woord vliegt door haar gedachten, blijft
hangep. Hoe komt ze er aan, zeker uit een of ander
mal romannetje... De charmeerende klank van
zijn stem en de blik van zijn donkere oogen hiel
den haar gevangenBrrr, wat een apekool.
Wilt u veertien dagen voor productie van
stukken vragen? Frank heeft zich naar haar toe
gebogen. Ze springt met een schokje overeind, ze
had heelemaal niet gemerkt, dat het uit was.
Nee, ik sliep niet, verweert ze zich, als Frank
haar met een plagend lachje aankijkt.
't Zou heusch geen wonder zijn, zegt bij, i—
We hebben het onbehoorlijk lang gemaakt. Het is
half twee.
Al zóó laat? verwondert Nick zich. Ik
vond, dat het maar zoo kort duurde.
Dan hebt u vast en zeker zitten slapen, gelooft
u ook niet, confrère?
De geachte tegenpleiter lacht stijfjes, begint met
een weer over „de zaak". Frank maakt er zich
gauw van af.
Ziezoo, zegt hij, als ze buiten staan. En
wat nu?
Ja, zegt Nick, nu moet ik u nog eens de
excuses van ons katnoor aanbieden, want Oom
Victor is natuurlijk ook niet in staat, zijn plichten
als gastheer waar te nemen.
Prachtig gezegd, prijst Frank. Maar aan
gezien u het kantoor vertegenwoordigt, zult u zich
toch niet aan uw plichten in deze willen onttrek
ken? De rol van gastheer is voor mij natuurlijk.
In goed Hollandsch, waar zullen we gaan lunchen?
Het spijt mij, stamelt Niels, maar ik kan
heusch nietik bedoel, dat zou Oom Victor niet
goedkeuren. Dezelfde woorden van gisteren, schiet
het door haar heen. En gisteren heeft ze zich la
ten overhalen. Nu weer? Als hij aandringt?
Ze voelt met angst en verbazing, hóe graag ze wil,
hoe ze hoopt, dat hij zal aandringen.
Kom, kom, zegt Frank lachend. Zoo hard
vochtig zal het kantoor me toch wel niet behan
delen. U stelt toch prij^, op het behoud van de
relatie.
Ze aarzelt nog even. Als het dan moet
in het belang van het kantoor, in vredesnaam dan,
zegt ze zoo onverschillig mogelijk.
Iets hartelijker kon het wel,-verwijt Frank.
Hartelijkheid is niet ter zake dienende bij
zakelijke relaties, keft ze.
Een echt juristenantwoord. „Royal" zeker
maar?
Natuurlijk, zegt Nick. Lunchen in „Royal".
Twee dagen achtereen telkens met een andere
meneer. Ze hebben weer stof voor de conversatie,
de inboorlingen. Vanmiddag om vijf uur op de
soos En vanavond in de huiskamers- Stil aan laten
kletsen.
Franks hand, die haar de spijskaart aanreikt.
t— Bestelt u maar, ik vind alles goed. Is bet een
dag of een jaar geleden, dat ze ditzelfde antwoord
aan Han heeft gegeven?
Ze praten. Over Utrecht. De band van dezelfde
Alma Mater. Hij heeft ook in zoo'n oud grachten
huis gewoond. Dezelfde herinneringen. Examens.
Proffen. Ik ben al zeven jaar afgestudeerd,
zegt Frank.
Een soortgelijke conversatie zou Oom Victor ook
met meester Van Westhove gevoerd hebben, denkt
N;ck. 't Kon niet onschuldiger. Maar zou het Vic-
toriawater Oom Victor ook gesmaakt hebben als
Champagne? Zou Oom Victor ook niets geproefd
hebben van wat hij at, moeite gehad- hebben met
ieder hapje?
Frank ziet haar oogen glanzen, ziet haar ge
zichtje telkens blozen. Verbeeldt hij het zich of
ziet hij goed, dat zij ook alprecies als al die
anderen....? Och kom, het is alleen zijn eigen
onzinnige verwaandheid, die hem bii dit meisje,
bij dit leuke ongegeneerde kind nu ook weer di
rect een soort adoratie doet veronderstellen. Het
soort adoratie, waarmee hij den laatsten tiid door
zijn cliënten zoo verwend wordt. Ingebeelde
kwast, scheldt Frank zichzelf. Ze is iuist heelemaal
niét als die anderen, dat maakt haar eerlijk gezegd
zoo aantrekkelijk....
Wat voor een geweldig juridisch probleem
bent u wel aan het uitspinnen? verbreekt Nick
luchtig de stilte.
Ik dacht er over, bekent Frank, dat Ik het
zoo leuk vind, dat u geen geplukte wenkbrauwen
hebt. En zoo'n sluik pagehaar dat is heelemaal
geen mode meer.
Nick schatert. Nou, u spreekt met kennis van
zaken, hoor. Hebt u zooveel ervaring inzake da
mesmode?
Een beetje wel, zegt Frank. Als hij er nu op
liet volgen: want ik ben al bijna vijf jaar ge
trouwd zou haar gezichtje dan strak worden,
of zou de mededeeling kalm langs haar heen glij
den?
Ik heb nogal veel vrouwelijke cliënten, zegt
hij neutraal. Zooals de meeste kantoren in de
groote steden. Echtscheidingen natuurlijk.
Ja, daar is een hausse in tegenwoordig, zegt
Nick met een beroeps-airtje. Zelfs in dit arron
dissement. Ofschoon ik er niet veel van merk. Dat
soort zaken krijg ik nooit onder oogen. Mag niet
van Oom Victor.
Heel verstandig van Oom Victor, zegt Frank
vaderlijk. Kleine meisjes hoeven niet alles te
weten.
Kleine meisjeszingt het in Nicks ooren. 0,
die stem en die oogen..... En als hij lacht....
het isBrrr, wat conservatief, lacht ze.
Misschien vindt u de advocatuur ook wel über
haupt geen geschikt beroep voor een meisje?
Tja, zegt Frank aarzelend, daar heb ik
eigenlijk nooit over nagedacht. Maar als u 't me
op den man af vraagt eigenlijk vind ik huis
vrouw nog altijd het aangewezen baantje.
Huisvrouw, snuift Nick minachtend. Twee
uur per dag dienstmeisje achternarijden en de rest
van den tijd bridgen en kwaadspreken. Dat s
tenminste de dagindeeling van de huisvrouwen, die
ik ken. Dan zwoeg ik nog maar liever op dagvaar
dingen en conclusies. Hoe laat is het? schrikt ze op-
Half vijf, ontdekt Frank. Goed, dat u het
vraagt, om vier veertig gaat mijn trein.
En ik had al minstens twee uur op kantoor
moeten zitten. Ze sprir.gt overeind. Ik vlieg
meteen weg.
Frank staat op, helpt Nick in haar mantel. Ze
voelt, hoe even, onwillekeui'ig, zijn vingertoppen
haar schouders raken even rilt ze.
Juffrouw Lenswaerdt het was mij een groot
genoegen
Ik vond het ook erg gezellig, zegt ze vlot.
Dag meneer Robberts.
Handje geven weg.
Kun je even komen, Nicotine? vraagt enkele
dagen later de herstelde Mr. Van Eyckeveld om
de deur van het klerkenkantoor. Nick zit achter
de schrijfmachine en'probeert zelf een dagvaarding
te tikken. Vermolen heeft het voorbeeld van zijn
baas gevolgd en is al twee dagen thuis.
Ja, oogenblikje, zegt ze. Ziezoo, geen en
kele fout. Kijkt u eens. Triomfantelijk houdt zo
het papier omhoog.
{Wordt vervolgd),
