liet JOcent en Jan Otie&ol.
ONS KNIPPATROON
Alle Persil-producten zijn
in dezelfde niet te evena
ren kwaliteit overal ver
krijgbaar zonder prijsver-
hooging.
Persil, Neerlands oudste, niet te evenaren zelf.
werkend waschmiddel.
Henco, wasch- en bleek-soda, voor het inweeken
der wasch en het zachtmaken van het schrale water.
Ata, het radicale schuurpoeder, dat alles reinigt, zonder
krassen.
iMi, het ideale afwasch- en reinigingsmiddel, dat ook werk-
kleeding grondig reinigt.
Sil, het voortreffelijke spoel- en bleekmiddel.
Huwelijk met modern
Comfort.
ZATERDAG 8 IÜNT 194(5
TWEE IN EEN JAPON 2997.
Het uitgeslagen patroon geeft te
zien hoe eenvoudig deze japon te
maken is. Het model leent zich bij
zonder goed voor huis- of eenvou
dige middagjapon en is voor alle
figuren geschikt. De meer gezette
dames zullen echter met het meeste
succes een halsafwerking kunnen
dragen als links is aangegeven,
terwijl van de lange blouse mouwen
hetzelfde gezegd kan worden. Als
materiaal zal men b.v. een ingewe
ven motiefje kiezen of een klein ge
drukt motiefje. Aardig is de knoop-
sluiting, die in groepjes is aange
bracht. Rechts hetzelfde model met
korte mouwen en rechte halsuitsnij
ding. Voor huisjapon is dit model
b.v. zeer geschikt, indien het van
cretonne gemaakt is. Ben. stof pl.m.
3.50 M. van 90 c.M.
Patronen in maat 44.
Prijs van het patroon 26 cents.
Het is van Maandag af gedurende
een week verkrijgbaar bij Kenne-
merlaan 42, IJmuiden en Breestraat
29, Beverwijk.
ONS WEERSTANDSVERMOGEN.
Het is goed om ons iederen dag te verdiepen in
de problemen die de huishouding ons momenteel
stelt, en die moeten worden opgelost, anders zouden
wij zeker op den duur vastloopen.
Maar daarbij moeten wij vooral niet uit het oog
verliezen, dat er bij alle noodzakelijke bezuini
gingsmaatregelen één ding is, dat van onmiskenbare
waarde is, dat niet voor geld te koop is, en dat toch
het uitgangspunt is van al ons kunnen en doen: ons
weerstandsvermogen. Wanneer wij dat niet hadden,
zouden wij volkomen onmachtig zijn om elke moei
lijke periode in ons leven het hoofd te bieden, zon
der dat zouden wij bij de pakken neerzitten en het
niet verder kunnen brengen dan jammeren over
dat wat we verloren hadden.
Met dat weerstandsvermogen bedoel ik, behalve
het physieke vermogen om weerstand te bieden aan
den moeilijken tijd die ons wacht, toch nog meer
de veerkracht die onze ziel heeft om zorgen het
hoofd te bieden, opdat wij dat alles tot een goed
einde kunnen brengen.
Met dat weerstandsvermogen moeten wij ook een
beetje zuinig omgaan, want nu het zomer is, loopt
alles gemakkelijker dan in de wintermaanden,
wanneer de moeilijkheden van iederen dag minder
eenvoudig worden opgelost.
Hoe kunnen wij dat nu, zuinig zijn op ons weer
standsvermogen.
Dat is niet zoo moeilijk als het lijkt, het komt er
maar op aan om het voldoende te oefenen, dus het
is juist andersom als met de materieele dingen, be-
zunigen op onze oerkracht beteekent hem stalen,
hem gebruiken en hem door het gebruik grooter en
sterker maken.
Wie de moeilijkheden die zich op haar weg voor
doen, onder de oogen ziet, ze aanpakt en weet te
overwinnen, wordt steeds sterker op den duur en
raakt getraind.
Zelfs een halve overwinning beteekent volledige
winst in dit opzicht, omdat de volgende keer im
mers de geheele overwinning dichterbij is!
Maar wie bij de pakken neerzit en het verleden
betreurt, wie vindt dat een ander de moeilijkheden
die zich voordoen, maar moet opknappen, wie de
zorgen netjes uit den weg gaat met een vriendelijk
gebaar van: „Na u", of zijn oogen stijf dicht doet
als zij zich komen aanmelden, zoo iemand maakt het
zich zelf steeds moeilijker om aan te pakken. Wan
neer dan het oogenblik komt, waarop de moeilijk-,
heden en zorgen niet meer op anderen geschoven
kunnen worden, wanneer zij niet' meer uit den weg
gegaan kunnen worden, wanneer men de oogen erj
niet meer voor kan sluiten, dan heeft men geen
greintje fut meer om ze te behandelen zooals dat
moet, en dan is het begin van een zenuwtoestand
daarvan maar al te vaak het gevolg.
Als de tijden gunstig zijn, is het voor vele vrou
wen moeilijk om haar weerstand te vergrooten. Het
leven verloopt immers gemakkelijk, de zorgen zijn
weinig en niet bijzonder groot, waaraan zullen zij
haar weerstand scherpen. Dat is nu anders gewor
den, de tijden zijn vol zorg, en toch is het een ge
lukkige bijkomstigheid, dat het nu zomer is, een
zomer met mooie, warme dagen, waardoor de zor
gen voor het dagelijksch leven veel minder inge
wikkeld en ingrijpend zijn dan in den kouden guren
winter, die oneindig veel meer huishoudelijke pro
blemen biedt.
Nu is het de tijd om ons te stalen voor die win
termaanden, nu de zorgen nog te overzien zijn, en
wij ze met wat meer of minder moeite goed het
hoofd kunnen bieden. Hoeveel gemakkelijker zal
het ons dan straks vallen, om de grootere proble
men van den winter tot een goede oplossing te bren
gen, zoodat ons leven ook in die toekomst nog veel
goeds in zich kan bergen.
E. E. J.—P.
IN DE KEUKEN.
Thee-Extract.
Om op thee te bezuinigen, en dat klinkt niet als
een overdreven raad, wanneer wij straks een half
ons per persoon per maand krijgen, kunnen wij
thee-extract maken, dat op de navolgende manier
wordt verkregen.
Benoodigdheden:
1/4 ons gemalen thee.
1 ons suiker.
1 L kokend water.
Doe de suiker in een vochtige pan, maak ze on
der voortdurend roeren heet en laat ze lichtbruin
branden. Denk er om dat ze vooral lichtbruin
blij'ft, want door de felle hitte van de pan brandt
ze altijd iets verder door, ook als de pan van het
vuur afgenomen is. Voeg hierbij de gemalen thee
en laat het samen nog even flink heet worden.
Neem de pan van het vuur, laat het mengsel iets
bekoelen, en giet er steeds roerende, het water bij.
Laat dit eenigen tijd staan, zeef het en giet het in
een goed schoon gemaakte flesoh, waarvan de kurk
zorgvuldig is uitgekookt en die vooral goed sluit.
Gebruik het extract door een theekopje er van
te nemen op den inhoud van een gewone theepot.
OUD BROOD.
Onze restjes oud brood kunnen uitstekend ge
bruikt worden voor allerlei smakelijke gerechten.
Broodpap.
Tot de allereenvoudigste behoort de broodpap,
die het smakelijkst is als het gebrokkeld wordt in
een diep bord, met wat suiker bestrooid en over
goten met heete melk. Wil men geen suiker ge
bruiken, dan kunnen een of twee tabletten van
een zoetstof vooraf in de melk worden opgelost.
Kaasbroodjes.
Snijd dunne sneedjes oud brood netjes bij, smeer
ze dun en leg tusschen twee beboterde sneedjes een
plakje kaas. Bak ze in boter aan weerskanten mooi
bruin en presenteer ze bij de koffietafel.
Geroosterd brood.
Van oud brood geroosterd brood maken zal
iedereen wel kennen. Maar wist u dat dunne stuk
jes geroosterd brood, gesmeerd en heel dun met
fijn zout bestrooid heerlijk smaken bij de middag
thee of bij een apéritief? Die zelfde stukjes be
strooid met wat suiker en kaneel in plaats van
zout passen goed bij een kopje koffie 's morgens.
Rooster de sneedjes brood, laat ze afkoelen,
smeer ze met weinig boter en bestrijk ze dik met
vruchtenmoes, zooals kruisbessen, rabarber, aard
beien of straks aalbessen. Dit is een heerlijk frisch
nagerecht, dat ook heel goed van citroenmoes ge
maakt kan worden, maar waarvoor natuurlijk weer
meer suiker noodig is.
Amandelkoeken.
Week een half witbrood je zonder korst in een
mengsel van 2 d.L. melk, 2 eieren, en 2 eetlepels
suiker, maak het brood er in fijn, voeg er een half
ons gebroeide, gepelde en gehakte amandelen aan
toe en wat citroenrasp en vorm hiervan platte
kleine koekjes. Bak deze in de koekepan aan
weerskanten bruin en dien ze als nagerecht op met
wat suiker bestrooid.
Gevuld brood
wordt gemaakt van een heel broodje of van een
deel daaxwan. De korsten worden er af gesneden,
het brood wordt uitgehold en met wat boter van
binnen en van buiten besmeerd. Maak er een
VOOR DE KINDEREN
Krent klauterde op het trapje, terwijl de
Dikke het vasthield.
Geef me nu dat uithangbord even aan,
Dikke, zei Krent.
De Dikke pakte het uithangbord en pro
beerde het. Krent te geven, terwijl hij met zijn
knie het trapje steunde.
Krent kon er niet bij, boog zich voorover,
doch helaas te ver. Het trapje was een eindje
dieht geschoven, waardoor Krent zijn even
wicht verloor, en.... met een slag op den
Dikke terecht kwam.
MM
Op alle Persil-producten komen spaarzegels voor.
Du
E. Ostermann 8. Co s Hancfel, Mij. N.N?. Amsterdam.
Fabrieken te. Jutphaas bij Utrecht.
(Adv. tngez. Md)
vleeschmengsel voor als bij vleesch in schelpen of
een garnalen- of ander vischmengsel in een sausje,
leg er een stukje beboterde korst op en zet het
brood in den oven om warm en knappend te wor
den.
Groentebroodjes.
Hiermee worden bedoeld broodjes die met al
lerlei groenten kunnen worden belegd, bijvoor
beeld met komkommer waarover wat zout en pe
per is gestrooid; met gemengde groenten die met
azijn, olie, peper, zout en mosterd zijn aangemaakt,
na te zijn fijngehakt; met geschilde, gesneden to-'
maten, ook met peper en zout bestrooid; met to
rn atenpurée met geraspte kaas een paar lepels
melk, peper- en zout vermengd, welk gerecht ook
warm op geroosterd brood kan worden gepresen
teerd.
Op diezelfde manier kan men naar verkiezing
zelf veel variaties maken, terwijl ook broodschotel
met kaas, wentelteefjes, broodomelet welbekende
gerechten zijn.
Doe uw oud brood in geen geval weg: laat den
tijd achter ons liggen, dat u, met uw hond wande
lend, hem meermalen wanhopig moest fluiten om
hem voorbij een pak boterhammen, beboterd en
dik belegd, dat onverschillig was weggegooid, mee
te tronen.
In goede tijden is een dergelijke verkwisting al
erg, in slechte kan het zeker niet door den beugel.
E. E. J.-P.
HET AMSTERDAMSCHE HAVENVERKEER.
AMSTERDAM, 6 Juni. Hoewel de Amsterdam-
sche haven sedert half Mei geblokkeerd is, voor
wat de zeevaart over IJmuiden betreft, zijn er in
de afgeloopen maand 142 zeeschepen met een totaal
inhoud van .246.341 kub. meter binnengekomen.
Tegenover de overeenkomstige maand in 1939 met
326 schepen en 2.035.200 kub. meter geven deze
cijfers wel een zeer duidelijk beeld van den terug
gang van den handel op de hoofdstad.
De cijfers van Mei 1940 zijn bovendien nog zeer
geflatteerd, omdat een groot deel van de Kat-
wijker vloot van loggers, dat thans in de Amster-
damsche haven is opgelegd, onder dit aantal be
grepen is. In de eerste vijf maanden kwamen in
totaal 590 schepen aan met 2.243.285 kub. meter.
De cijfers over de eerste vijf maanden van 1939
waren 1503 met 9.846.964 kub. meter bruto.
(A.N.P.)
te
da
P£
St
u<
dt
te
T'
den
en
niei
pos:
was
rhaz
wai
zon
lucl
der
I
doe
ine
I
lcac
dei
op
Het jeugdherbergwerk wordt
voortgezet.
Het bestuur van de N. J. H. C. zet het jeiigfe
bergwerk ongewijzigd voort. Het trekken zal «3
zomer in Nederland overal mogelijk zijn. In U-
Limburg en Zeeland zijn de omstandigheden ra
dien aard, dat de jeugdherbergen in die sirih,
althans voorloopig gesloten zijn.
De trekkers, die zich vóór 15 Mei reeds voorc*.
nachting gedurende de komende maanden hêüa
aangemeld, dienen deze aanmeldingen,-indienzijü»
wenschen te handhaven, te herhalen. In verlaj
met de moeilijkheden in het verkeer en de velec-
wijzigde plannen worden alle aanmeldingen y'
vóór 15 Mei j.l. geschiedden, als vervallen
schouwd.
De volgende jeugdherbergen zijn gev;e&
Amersfoort, Apeldoorn, Appelsga, Arcen, Arr>^
Assen, Beegden, Beek bij Didam, Bergen opZ^
Castricum, Delden, Deventer, Emmen, Ems%j
Eindhoven, Geertruidenberg, Gorinchem, Goi,
Groningen, Haarlem, Heemskerk, Den Helder,!,
varenbeek, Hoogeveen, De Kaag, Kampen, Korts-!
hoef, Lochem Lunteren, Nijmegen, Nijverdal, Os-
voorne, Oldebroek, Scheveningen, Schoorl, SaSI
(na 15 Juni), Soest, Texel, Velsen, Vught, U's.
ringen.
PROF. DR. G. A. VAN POELJE TREEDT AF AIS
VOORZITTER v. d. N. J. H. C.
Prof. Dr. G. A. van Poelje is in verband met de
na 15 Mei sterk toegenomen ambtsbezigheden afge
treden als voorzitter van de Nederlandsche Jengd-
Herberg Centrale. Zijn functie wordt thans waarge
nomen door het bestuurslid Drs. F. J. Haeck, direc
teur van het Diaconie Weeshuis der Ned. Hervorm
de Gemeente te Amsterdam.
EXAMENS.
Academische opleiding,
Geslaagd aan de Gem. Universiteit te Am
sterdam voor het cand. ex. geneeskunde (tweede
gedeelte) de heeren L. Meijer, H. P. A. van
Schouden, C. Langendonk, F. H. Kuipers, P.
Quaak en W. Bos. Geslaagd voor het cand, ex,"
wijsbegeerte de heer A. E. Jessurun d'Oliveyra.
Examen van apothekers-assistent,
Geslaagd F. A. Dahlhaus te Overveen.
Geslaagd voor het vroedvrouwenexamen
(teor. gedeelte), te Amsterdam, mej. G. P. Zwart
te Haarlem.
Mr. CORRY STOLZ-VAN DEN KIEBOOM.
10)
Natuurlijk, zegt ze hoonend, daar deug ik
alleen maar voor. Inplaats, dat je tenminste pro
beert om te begrijpen, wat ik tekort kom, in
plaats, dat je 't apprécieert, dat ik er zoo naar ver
lang om je écht te helpen, om echt met je samen
te werken, kom je me aandragen met zoo'n afschu
welijk karwei. Het akeligste, ellendigste werk, dat
er bestaat
Maar lieve kind, wat wil je dan? vraagt Frank
nuchter. Ik kan je toch moeilijk vragen om een
conclusie voor me in elkaar te zetten. Ik begrijp
werkelijk niet, wat jou tegenwoordig bezielt, Lies.
Eerst doe je niets dan klagen, dat je zoo weinig
om handen hebt en als ik je dan vraag om iets
voor me te doen, een doodgewoon werkje, dat op
je eigen terrein ligt, dan vlieg je me aan, alsof ik je
heb beleedigd of miskend of weet ik wat. Het
wordt langzamerhand een beetje moeilijk om het
jou naar den zin te maken, vind je zelf niet?
Lies zwijgt mokkend. Wat geeft het om er nog
op door te gaan? Frank wil immers niet zien, niet
begrijpen. Voor Frank bestaat alleen zijn werk en
de glorie, dat hij dat werk weer doen mag. En zij
zij behoort zich daarin te schikken en te ver
heugen. Ze mag immers niets anders wenschen.
Blij zijn om Frank en de rest niet tellen
Ze overwint zichzelf en loopt naar de hall.
Met een zucht spreidt ze de zware ulster op ta
fel uit.
Nou, dat heb je grondig gemold, zeg. Mag
ïk de zakken leeghalen, anders kan ik hem heele-
maal niet hanteeren.
Gerust, zegt Frank En hou dan vijf mi
nuten je mond als je kunt, want ik moet dit alle
maal nog doorwerken en ik heb nu al slaap.
Ik ook. 't Was knap laat gisteravond. Maar
eenig, hè? Zeg, die eene ouwe dokter, hoe heet
hij ook weer, wat een type, hè? Ja, ik zwijg al,
zegt ze, als Frank geïrriteerd van zijn dossier op
kijkt. Ze begint den inhoud van de zakken uit te
stallen. Drie zakdoeken, die kunnen meteen in de
wasch. Handschoenen, een sleutelbos, een tram
abonnement. Zijn rijbewijs dat heeft hij helaas
niet meer noodigZe zucht weer, zooals bij
iedere herinnering aan den „Waeldonck"-tijd.
Eigenlijk stom, om dat in je overjas te laten zitten
ze kan het beter opbergen. Een brief oranje pa
pier en een met paarsen inkt geschreven adres
natuurlijk een dames hand Ze legt de enveloppe
ostentatief voor hem neer. Hij kijkt niet op.
Stilte.
De naald, die heen en weer gaat door het stugge
goed.
En de oranje enveloppe midden op tafel.
Natuurlijk van een cliënte van wie anders?
Maar waarom loopt hij er dan mee in zijn zak?
Jasses, wat een banale situatie, ergert ze zich
meteen. Uit een tienderangs tooneelstuk Ja, maar
in het omgekeerde geval zou je al lang de poppen
aan 't dansen gehad hebben. Frank heeft vroe
ger wel om heel wat mindere dingen kabaal ge
maakt. Vroeger
Nu niet meer? Dat gedoe van gisteravond heeft
hij tenminste erg kalm opgenomen. Die Ru leuk
joch wel.
Ik heb jou twee tafelheeren moeten geven,
had Til voor 't diner verteld. We hebben van
daag onverwacht een neefje te logeeren gekregen
en die kan ik onmogelijk aan zijn lot overlaten.
Zijn moeder zou 't me nooit vergeven, als ik hem
een avond in Amsterdam liet losloopen. Het neefje
was nogal hard van stapel geloopen. Ze had er wel
plezier in gehadmet zes-en-twintig ben je
toch nog geen ouwe tante. En Frank had het alle
maal kalm geslikt. Ook dat ze een paar keer waren
gaan dansen. Is dat, omdat Frank nu eindelijk ge
leerd heeft, haar absoluut te vertrouwen? Of is
hetonverschillighéid? Kan het hem allemaal
niets meer schelen?
De oranje enveloppe midden op tafel.
Franks gezicht, gebogen over de stukken; zijn
hand, die telkens haastige potloodkrabbels neer
schrijft. Is hij nu werkelijk zoo verdiept of is het
een houding?
De naald, die op en neer gaat, op en neer.
Het laatste torntje.
Frank heeft nog niet opgekeken.
Iets vragen? Een afgezaagd grapje debiteeren?
Ze weifelt, steekt dan haar hand uit naar den
brief
Frangois! Allemenschen, wie noemt jou Fran-
gois? Ondanks alles proest ze het uit.
Frank, opgeschrikt door haar lach in de stille
kamer, kijkt op, springt overeind en rukt haar den
brief uit de handen.
Wat mankeert jou, zeg? Sinds wanneer vind
je het noodig, -mijn brieven te lezen?
Sinds wanneer vind jij het noodig, met da-
mesbrieven in je zak te loopen?
Damesbrieven! Kind, doe niet zoo dramatisch,
't Is een doodgewone brief van een doodgewone
cliënte.
Die jou Frangois noemt. „Mon cher Frangois"
nog wel. En wie weet, wat er nog meer voor moois
in staat, dat ik niet mocht zien.
Daar dan! Frank smijt den brief voor Lies'
voeten op den grond. Lees hem dan, kijk dan
zelf, wat er in staat, als je me niet vertrouwt. Wel?
De handen in de zakken kijkt hij haar afwachtend
aan.
Met trillende vingers raapt Lies den brief op,
een seconde in tweestrijd. Hem ongelezen terug
geven? Zeggen, nee Frank het was maar malle ja-
louzie, ik vertrouw je immers....? Maar het zit
haar te hoog, Franks toenemende onverschillig
heid van de laatste maardenze leest. Getal
len. Cijfers. Over geld gaat het.... „les revenues
de mon mari...." iets over vijf procenten
een paar woorden, die ze niet begrijpt.en dan
de onderteekening: Yvonne de Faucourt. Ja, het
schijnt werkelijk niets bijzonders te zijn
Maar waarom noemt die mevrouw je Frangois?
vraagt ze, zich aan het laatste steunpunt voor haar
wantrouwen vastklampend.
Omdat omdat ik haar broer goed gekend
heb. zegt Frank vlug Ben ik mee in dienst ge
weest.
Met een Franschman? Merkwaardig zeg.
't Zijn heelemaal geen Franschen. Het is een
Zuid-Limburgsche familie, die vlak bij de Belgi
sche grens woont, in de buurt van Noorbeek, je
weet wel, daar zijn we nog eens geweest met den
wagen. Er wordt heel veel Fransch gesproken. En
deze mevrouw, mijn cliënte, heeft bovendien ja
ren in België gewoond. Zoo kalm en nuchter als
hij dat allemaal staat uit te leggen, denkt Lies. Je
kunt bijna niet anders dan hem geloovenEn
controleeren kun je immers ook niet. Ze weet het
jarenlange ervaring: Frank én Franks vrienden
ook hebben een onbegrensden kring van beken
den. die omschreven wordt met: „samen in dienst
geweest", „samen gevoetbald" en „samen gestu
deerd". Het kan dus best waar zijn.
Het spijt me.zegt ze aarzelend.
Frank neemt den brief aan en bergt hem in zijn
zak. Tja, zegt hij koeltjes, een misverstand,
zullen we maar zeggen. Ofhij kijkt haar
spottend aan was dit nu soms een uiting van
je belangstelling voor mijn werk, waar je 't straks
zoo druk over had? Dan ben je niet erg gelukkig
geweest, moet ik zeggen.
Niet fair, denkt Lies dof. Dat laatste had hij niet
moeten zeggen. Hatelijk en hard was het.
En ieder woord zou het nu nog erger maken. De
gevaarlijke woorden, die pijn doen, dikwijls meer
dan je zelf bedoelde. Zwijgend gaat ze de kamer
uit.
Frank blijft zitten aan de tafel, bladert ver
strooid in zijn papieren, schuift dan ongeduldig
alles opzij. Van werken komt natuurlijk niets meer,
denkt hij wrevelig. Scène nummer zóó veel. Hoort
blijkbaar bij 't programma, als je een jaar of wat
getrouwd bent. 't Is overal hetzelfde. En straks
maak je 't weer in orde. Verzoening nummer zóó
veel. Voor zoolang als het duurt.... Ja, hij had
toch nooit gedacht, dat het tusschen hen beiden
nog eens zoo zou worden. Aan wie ligt dat nu fei
telijk? Aan Lies, stelt Frank vlug voor zichzelf
vast. Voor het overgi-oote deel aan Lies. Die het
vertikt om zich aan te passen. Die zijn'werk, zijn
practijk. zijn toekomst gewoonweg niet wil zien
als een ongeloofelijke buitenkans, die hem letter
lijk door stom geluk is toebedeeld en waarvan hij,
het kost wat het wil, moet maken, wat er van te
maken is. Lies ziet het met haar eigen oogen als
iets, dat hem in beslag neemt, dat hem van haar
aftrekt. Lies mist alle eerzucht. Lies zou doodge
moedereerd en zielsgelukkig tot in lengte van da
ger. op de „Waeldonck" zijn gebleven, waar ze
hem den heelen dag om zich heen 's avonds tegen
over zich aan de keukentafel had. O ja wel! Roe
rend is die aanhankelijkheid. Maar je komt er niet
mee. Niet waar hij heer. wil.Ofschoon 't^
toch iets, dat teveel waarde heeft, om er zoo met
ruwe woorden overheen te loopen, als hij af en
toe doet. Een beetje geduld hebben, een beetje
schipperen als 't noodig is.... zulke stommiteiten
als met dien bi-ief vanavond hoefden toch niet
voor te komen
En dan maar hopen op de toekomst. Meer werk
beteekent meer geld. Er. meer geld zal alles beter
en prettiger maken, in de eerste plaats voor Lies.
Dat is tenminste een stevig argument voor de
oratio pro domo, die nu nog op 't programma staat,
denkt Frank en staat zuchtend op.
Telefoon voor u, juffrouw, waarschuwt Ver-
molen om het hoekje van de deur.
Nick springt op van haar bureaustoel, loopt op
haar teenen, om Oom Victor die, wijze woorden
sprekend, met een cliënt aan het groote bureau zit,
niet te hinderen, naar het klerkenkantoor.
Met Carla, zegt de meisjesstem aan den an
deren kant, Zeg, kom je vanavond op de dans
club? 't Is de laatste les.
Nee, ik kar niet, zegt Nick vlug. Ze hebben
haar op dansles nu al twee weken achtereen door
gezaagd over die hevig interessante meneer en-
zoovoort dank je.
Ik heb les vanavond, zegt ze braaf.
Les? Hemeltje, ben je nu nog niet geleerd ge
noeg? Wat vos je nu weer?
Hongaarsch, zegt ze in het wilde weg.
Hoe haal je 't in je hoofd? Waar is dat goed
voor?
Om de Hongaarsche -liënten aangenaam te
kunnen bezighouden, natuurlijk.
Hebben jullie die dan? vraagt Carla met ont
zag.
(Wordt vervolgd).
