IJmuider Courant krijgsgevangenen weer terug. Noorwegen staakt den strijd hng-e tieiaen stoomden Jioente binnen^ Laaiend enthousiasme aan de ontvangst-stations. Ruim tienduizend man kwamen Zondag. D' De verduistering Oproep van het Nationaal Hulpcomité 1940. Wereldbevolking. Koning en regeering vermoedelijk uitgeweken. JAARGANG NO. 185 lourens Coster. Maatschappij voor junt-Uitgaven en Algenrv Drukkerij N.V.. Gr. itraat 93, Haarlem. Telefoon 10724 Bureau jjjgr Courant Kennemerlaan 42, IJmuiden, foon 5301 Postgiro 310791 Alle Advertenties, „neven voor dit blad. worden kosteloos jeg ofnen in de Kennemer Courant DAGBLAD VOOH VELSEN. IJMUIDFN. SANTPOORT EN OMSTREKEN Verschijnt dagelijks, benalve op Zon- en Feestdagen Directie: P W PEEREBOOM EN ROBERT PEEREBOOM Hoofdredacteur: ROBERT PEEREBOOM MAANDAG 10 JUNI 1940 Abonnementen per week ƒ01234, pw maand ƒ0.5234, per 3 maanden ƒ1.55, franco per post ƒ1.95 per kwartaal. Losse nummers 3 cent per ex. Advertentlën: 1-5 regels 0.60, elke regel meer ƒ0.12. BI] abonnementen belangrijke korting. Ingezonden mededeellngen dubbele prijs. Advertenties van Vraag en Aanbod 1-3 regels CL25, elke regel meer ƒ0.10. ANGE treinen vol verheugde Nederlandsche krijgsgevangenen zijn J Zondag onze Oostgrens gepasseerd en met laaiend enthou- unie zijn ze begroet, in Oldenzaal, Almelo, Enschedé, Hengelo, Arn- ein, overal waar zij eerst lieen zijn gegaan. Alom lieerschte ontroering blijdschap, alom was het één hartelijke verwelkoming. En dit was nog lechts een afspiegeling van de overweldigende vreugde, welke in deze jgen in zoovele gezinnen lieerscht, waar men een man, een vader, een jan, een broer, een verloofde weer lieeft zien terugkeeren EEN ONGEWOON GEZICHT. Nederlandsche soldaten met baarden. Ze hadden vergeten hun scheergerei mee te nemen in krijgsgevangenschap. A zooveel dagen van martelende spanning, hopen en wachten, is het groote nieuws omtrent de komst der Nederlandsche krijgsgevangenen eindelijk waarheid geworden: de geïnterneer de jongens staan weer op Hollandschen too- ^Lange treinen stoomden Zondag Twente binnen en geen pen kan toeschrijven met welk een laaiend enthousiasme de stoffige en slecht geschoren soldaten die overigens in goede conditie waren toegroet werden. Huilend heeft menige moeder haar zoon in de armen genomen en door de ijzeren spijlers van afge zette stationsterreinen hebben geliefden ge tracht. elkaar in de armen te nemen. Het is een schouwspel geworden, dat velen d:ep in het hart gegrepen heeft. Zondagnacht omstreeks vier uur daverde de eerste trein door het slapende Oldenzaal. De reis ging naar Enschedé, waar de j ongens een gul onthaal vonden. Daar klonk een ge juich uit duizenden kelen. ALMELO OP Z'N KOP. De tweede trein kwam via Berlijn en Bentheim raar Almelo. Na een onafgebroken reis van een kleine twintig uur van het plaatsje Lückenwalde if waar het interneeringskamp was ingericht, trok een zware Duitsche locomotief ongeveer 45 joederenwagens naar de „landingsplaats" toij de |irachtloodsen. De menschen op het perron voelden zich won- éérlijk ontroerd, toen het lange lint van roode wagens heel traag aan kwam rollen, alsof de lo- eomotief de laatste loodjes nauwelijk kon halen En uit smalle reten in de wagens kwamen vele ruivende handen, die een zwijgenden groet brach- aan het kleine Hollandsche fabrieksstad je Gezichten zag men niet alleen maar die han en. Zoo keerden hier 1700 Hollandsche soldaten terug. En toen de locomotief hijgend bleef staan, tingen de deuren hier en daar op kieren en zag men tal van lachende gezichten heel dicht bijeen. Heol Almelo stond op zijn kop. Bij het station ras een menigte hijeen, die werkelijk respectabel !8noemd kon worden. Op het vrachtgoederen- itation mocht niemand komen de militaire politie stond met haar karabijnen aan den voet UKChen de rails HEB JE EEN SIGARET? De deuren gingen open en een groote toedrijvig- heid ibegon. Du-itsche soldaten bewaakten op hun beurt de wagens en een lang gezwoeg met .papier en potlood was het eerst aan de orde. Dit pri mitieve appèl vroeg heel wat tijd maar al de Menschen voor het station bleven geduldig en onvermurwbaar wachten zij waren eenvoudig niet weg te slaan Alle jongens snakten naar een sigaret. Som- mige padvinders, die toij deze eerste aankomst aanwezig waren om voor allerlei karweitjes de nand aan de ploeg te slaan, toesloten omdat de vraag: ,.Heto je een sigaret?" aan tal van kan ten opklonk. een inzameling te houden. Met poote manden gingen zij langs het publiek op aet stationsplein en weldra suisden de doosjes baretten door de lucht. Deze „collecte" werd oog gevolgd door een inzameling van doosjes lucifers, want een sigaret zonder vuur is nog waardeloos hi een vrachtgoederenloods was ondertusschen ':?n primitief medisch bureau ingericht en had ion keuring plaats. Alle jongens moesten even bij •en dokter komen, maar het aantal zieken bleek Idukkig gering te zijn. ZEG, DAT IK LEEF. Toen wij in ons burger colbertje tusschen al die «chende en pratende jongens doorwandelden het was een bijzonder schouwspel, al die soldaten over de spoorrails „uitgespreid" te zien: een groepje zat op een rail, elders hield een sergeant „appél" werden wij ineens bij den schouder gegrepen. Een paar blijde oogen, een lachende mond en een overslaande stem: „Zeg kun jij vertellen, dat ik leef?" En toen krabbelde hij met een stompje potlood een naam op papier en een telefoonnummer van een familie in Arnhem. Ja en toen de anderen dit zagen, hagelde het ineens verzoeken. Allerlei briefkaartjes kwamen voor den dag. Graag voldeden wij in zoover dat in ons ver mogen lag aan al deze wenscben en de betrok ken soldaten voegden er dankbaar aan toe: „Zelf zullen wij er vandaag wel geen kans meer voor krijgen Maar ook anderen maakten een en ander t reed om zoo gauw mogelijk een boodschap naar huis te sturen. Zoo stond een soldaat schuin tegen 'een der wagens aan en schreef met groote, on zekere letters: „Lieve vader en moeder. En de kleine welpen, die soms watervlug onder de wagons heenschoten, fungeerden hier als post bodes. Zij pakten de briefjes bij heele stapels tegelijk aan en schiepen bij wijze van spreken een aparte dienst. En onderwijl hadden zij allen veel te vragen. Vertellen over hun belevenissen hadden velen vooreerst geen zin in; zij waren te vervuld met een brandend verlangen om te weten, hoe het thans in Holland is. De vragen volgden elkaar onafgebroken op: „Hoe is het in Drente?" Is daar veel kapot? Leven jullie hier nou weer allemaal rustig? Is er nog wat in Tubberben gebeurd? Hoe is het hier' bij het slot van den oorlog gegaan? Is Amsterdam nog gebombardeerd? Er waren er enkelen, die dan als „tegengift" voor de antwoorden, iets van hun ervaringen be gonnen te vertellen. Hoe zij in een groot, geweldig groot kamp hij Berlijn werden ondergebracht, waar ook Polen en Franschen lagen en hoe zij dag-in, dag-uit in hun tenten maar één over- heerschende, vurige hoop kenden: Wanneer gaan wij naar huis terug? MORGEN. En steeds weer scheen dit alles in kannen en kruiken te zijn. Morgen gaan jullie, hoorden zij op een dag en toen kende de vreugde geen gren zen meer. Maar dan kwam er weer wat tusschen en volgde steeds weer afstel, totdat men in een toestand van volslagen onzekerheid kwam Omtrent de behandeling door de Duitsche sol daten vertelden zij, dat deze zeer correct vriendelijk geweest was. Het spreekt wel vanzelf, dat het eten voor krijgsgevangenen nooit weelde rig kan zijn men had echter al die weken, dat men in het kamp verbleef, toch voldoende gehad, al moest men zich soms wat behelpen. Oorspronkelijk had men gedacht, dat deze treinreis naar Holland ongeveer- 38 uren zou duren, doch de order kwam door: aan een stuk doorrijden, zoodat men thans reeds op Holland schen bodem kon zijn.'s Nachts en ook over dag reed men met open wagens alleen in Oldenzaal kwam de mededeeling: deuren sluiten. Voor velen was de groote vraag: weten mijn ouders, dat ik kom of verwachten zij misschien dat ik nimmermeer terugkeer? De gedachte aan broers, zusters, het meisje, de vrouw, kortom aan voovele oude getrouwen hield allen bezig. Er waren maar weinigen, die zelf in Almelo woonden alléén één jongen trachtte boven op een wagon •te klauteren om te turen naar een nietig huisje langs de spoorlijn, waar zijn ouders woonden. EEN BAD EN EEN GLAS MELK. Toen de soldaten eindelijk door de stad mar cheerden, lieten velen hun tranen den vrijen loop. Een daverend gejuich steeg op, dat veel vuldig tusschen de huizenrijen echode. En glim lachend 'marcheerden de jongens erop los: zij wisten, dat er een glas melk en een heerlijk ver kwikkend bad op het programma stond. Uit een raam gilde ineens een meisje: „Daar heb je Janus!". maar Janus zag haar niet en bleef voor zich uit kijken. Een bosje bloemen, dat ken nelijk voor hem bedoeld neerdwarrelde, verzeilde ergens op de hoed van een mijnheer, die het ge ïrriteerd op den grond wierp. De kappersbond had in alle haast besloten om de krijgsgevangenen gratis te behandelen. En dit zullen velen met vreugde begroet hebben, want er waren baarden af te scheren, die Sinterklaas al eenige concurrentie aandeden. Voor de Twentsche soldaten was de dag van gisteren heelemaal een groote dag. Want zij mochten dadelijk door naar huis. Doch de ande ren, uit andere deelen des lands, werden bij de burgerij ingekwartierd, voor welk doel een ander reeds van tevoren in gereedheid was ge bracht. Een der komende dagen zal voor hun pas het groote moment van het weerzien aanbreken e eerste trein met krijgsgevange nen arriveerde Zondagmorgen om 5.07 uur te Enschedé. De trein bestond uit 45 wagons en bracht 1870 krijgsgevangenen over. Te Oldenzaal is om half tien een extra- trein uit Bentheim aangekomen met on geveer 1650 krijgsgevangenen, komende uit de omgeving van Berlijn. Het transport reed na een kort oponthoud door naar Almelo. Om vijf minuten voor vier kwam een tweede extra trein met 2183 Nederlandsche krijgsgevangenen uit de richting Stettin aan. Van deze 2183 bleven er 1000 te Ol denzaal, terwijl de overigen naar Hengelo vertrokken. Daarna volgde een derde trein met 1400 krijggevangenen, die in de omge ving van de Oder waren geïnterneerd. Zij werden eveneens naar Hengelo doorgezon den. Bij aankomst werden de krijgsgevangenen in het ziekenhuis onderzocht, waarna zij gelegenheid kregen om te baden en van nieuw ondergoed werden vorzien. In Arnhem zijn 1720 krijgsgevangenen aangekomen. De manschappen werden in „Musis Sacrum" ontvangen. Om twee uur kwam te Zevenaar een transport van 1200 man binnen. Na een maaltijd zijn de militairen doorgemarcherd naar Doesburg, waar de registratie zou geschieden. In den loop van den avond is- geheel onverwacht, nog een tweede trein met ont slagen krijgsgevangenen uit Duitschland te Enschedé aangekomen. In dezen trein, welke uit personenrijtui gen bestond, bevonden zich vierhonderd of ficieren en vijftig manschappen. Door de te Enschedé getroffen maatregelen konden allen onmiddellijk ingekwartierd worden. De stemming onder de officieren was uit stekend. (Zie ook elders in dit nummer). IJMUIDEN GROOTE LEVENDE STEUR AANGEBRACHT. Een vischhandelaar alhier heeft een levende steur, die door een drietal visschers in Hardinx- veld was aangevoerd, aldaar aangekocht en naar IJmuiden doen vervoeren. De steur woog onge veer 150 K.G. UITBETALING STEUNGELDEN. Naar wij vernemen zal het uitbetalen van steungelden door de IJmuider Federatie in het vervolg des Woensdags plaats vinden en wel des middags van 13 uur aan mannen en van half vier tot 4 uur aan vrouwen. Zon onder 9.59 Zon op 5.19 Tusschen deze beide tijdstippen moet verduisterd worden. 's-GRAVENHAGE, 8 Juni (A.N.P.) De voorzitter van het Nationaal Hulpcomité 1940. dr. K. J. Frederiks, secretaris-generaal, waarnemend hoofd van het departement van Binnenlandsche Zaken heeft den volgenden op roep gericht tot de Nederlandsche bevolking: Landgenooten, Het Nationaal Hulpcomité 1940 organi seert op 15 Juni a.s. of in de daarop volgen de week een collecte ter inzameling van gel den voor de slachtoffers van de ramp, die ons land in de achter ons liggende maand heeft getroffen. Is een opwekking tot het betoonen van zoo groot mogelijke vrijgevigheid hier niet overbodig? De Nederlander is immers in het algemeen reeds gaarne tot helpen bereid. Hoeveel te gereeder aanleiding bestaat daar toe thans, nu eenerzijds op groote schaal directe hulp moet worden geboden, ander zijds het besef meer dan ooit levendig is, dat het hier lasten betreft tot bijdrage waar van de Nederlandsche volksgemeenschap de handen ineen behoort te slaan. Wie in de bevoorrechte positie verkeert tot geven in staat te zijn grijpe deze gelegenheid met beide handen aan. Al ware het alleen reeds om uiting te geven aan zijn dankbaarheid dat zijn have en goed gepaard gebleven zijn. In alle vormen moet hulp .worden geboden. Aan velen moet onderdak, voeding en klee ding worden verstrekt. Talloozen moeten door in het bezit te komen van giften voor han- delsgeld, aanschaffing van voorraad, werk- kleeding of voorraad in de gelegenheid wor den gesteld opnieuw aan den slag te gaan. Hiervoor is -geld noodig, veel geld. Mogen de bussen der collectanten worden overstroomd door de toevloeiing der gel den, de lijsten der inzameling niet voldoende plaats bieden voor de inteekeningen. De Secretaris-Generaal, waarnemend hoofd van het departement van Bin nenlandsche Zaken, FREDERIKS. Van harte en met volle overtuiging ondersteu nen wij dit beroep. Wij hopen en verwachten, dat de collecte een goed resultaat zal opleveren, maar feitelijk moet men niet wachten met het geven van zijn bijdrage tot de collectedag daar is. Laat men (Volgens een Duitsche statistiek tv ij zen de resultaten der volkstel lingen van de laatste jaren uit, dat er thans ongeveer 2169 millioen menschen op onze aarde leven.) Wat 'n menschen, wat 'n menschen, Met hun zorgen en hun wenschen; Met hun kwalen en gebreken. Met hun slimme, domme streken; Met hun zwakten en hun krachten, Met hun kennis en gedachten; Met hun smarten en hun vreugden, Met hun ondeugden en deugden; Met hun kleuren en hun talen, Met hun winnen en hun falen; Met him lasten en hun grieven, Met hun hekel en believen; Met hun haten en beminnen, Met hun geesten en hun zinnen; Met him hersens en gevoelen, Met hun goed en kwaad bedoelen; Met hun vrijheid on hun banden, Met hun rassen en hun landen; Over heel de aard verspreid. Groeiend steeds in kwantiteit. Blonde, zwarte, kale, grijze Domme, middelsoort en wijze; Rare, leelijke en knappe. Tamme, wilde, lauwe, slappe; Flinke, sterke energieke, Hulpbehoevende en zieke; Onderdanige en laffe, Overheerschende en straffe; Onbekende en verwante Vormlooze en elegante; Pessimisten, optimisten, Aarzelende en besliste; Frissche, geestige en goede, Kwade, weifelende, moede. Tekortkomend en verzadigd, Slechtbedeeld en begenadigd; Mild, kwaadaardig of bedillend, Allen stuk voor stuk verschillend, Maar gelijk ook, stuk voor stuk, In een dorst naar aardsch geluk. P. GASUS. vóór dien reeds zijn gift storten op het gironummer 388000 van het Nationaal Hulpcomité of giro 272727 van Het Nationaal Fonds voor Bijzondere Nooden of giro 22120 van het Nederlandsche Roode Kruis, waarbij bepaalde bestemmingen, aan stortingen ge geven, in acht worden genomen. Bij het storten van zijn gift bedenke men, dat deze inzameling georga niseerd wordt voor menschen, die van alles beroofd zijn. Er wordt hier een offerend bewijs gevraagd voor zwaar getroffen landgenooten. Doet daarom zooveel ge kunt. HOOFDPRIJZEN STAATSLOTERIJ 's GRAVENHAGE 10 Juni 1940. f1500: 19759. f1000: 1522 5164 7534 11943 15374 18743 23515. f400: 9310 12921 21096 23824. f200: 1550 13171 13632 15592. f100: 3480 5540 7637 9241 10446 14645 16134 16961 19857 21269 21663 21168 22768 23285. Terugtrekking dei- geallieerde troepen. STOCKHOLM, 9 Juni (D.N.B. Het Zweed- sche Telegraafagentschap verspreidt het vol gende uit Tromsö gedateerde bericht van het Noorsche Telegraaf agentschap Het Noorsche opperbevel deelt mede: Het Noorsche opperbevel heeft bevel gegeven, dat de vijandelijkheden Zondagnacht om 24 uur gestaakt moeten worden. Onderhandelaars zijn onderweg. Een nader D.N.B.-bericht uit Stockholm heeft den volgenden inhoud: Het Zweedsche Teler gaaf- agentschap meldt: Zondagavond deden in Noor wegen en in Zweden geruchten de ronde, volgens welke de Britsche en Fransche troepen in Noor wegen bezig waren zich terug te trekken en de Noorsche koning en de „Noorsche regeering" zich niet meer in het land bevonden. Het Zweedsche Telegraafagentschap verklaart in verband hiermede van „gezaghebbende" Noor sche kringen vernomen te hebben, dat het waar schijnlijk is, dat deze berichten waar zijn.' Oorlog in Noord-Europa wordt als geëindigd beschouwd. De aankomst van een trein met gerepatrieerden te Westervoort. STOCKHOLM, 9 Juni (D.N.B.). De oorlog in het Noorden van Europa is geëindigd. Dit bericht heeft in politieke kringen te Stockholm geweldig opzien gebaard en tevens onmiskenbare voldoe ning gewekt. Men is hier van meening, dat het besluit van het Noorsche opperbevel vooral is ingegeven door het besef, dat zelfs wanneer men plaatselijke suc cessen in den sector van Narvik had kunnen be halen, dit op het verloop der operaties in haar geheel geen invloed zou hebben gehad. De over winningen der Duitsche troepen aan het Westelijk front, zoo verklaart men in politieke kringen alhier, spreken een te duidelijke taal, dan dat men thans in de Scandinavische landen op een uiteindelijk succes der Westelijke mogendheden zou kunnen rekenen. Dit is waarschijnlijk van beslissenden invloed geweest op de besluiten van de Noord-Noorsche legerleiding, geheel afgezien nog van de jongste successen der Duitsche ma rine voor Narvik en van den waarlijk heldhafti- gen tegenstand, dien de Duitsche troepen in den sector van Narvik onder uiterst moeilijke om standigheden geboden hebben. Men gelooft hier ook, dat de Noorsche legerleiding de ontoerei kendheid van de geallieerde „hulp" zeer duide lijk ondervonden heeft en derhalve niet meer be reid is, nog langer Noorsch gebied in een vrijwel geen kansen biedenden strijd aan de verwoestin gen van den oorlog bloot te stellen. Ook moeilijk heden met de ravitailleering zijn wellicht, naar de meening van Zweedsche deskundigen, op het besluit van de Noord-Noorsche legerleiding van invloed geweest. In Zweedsche militaire kringen geeft men in dit verband uiting aan zijn bewon dering voor de prestaties der Duitsche troepen, die ondanks ontzaglijke moeilijkheden door hun taaie volharding een beslissing in hun voordeel hebben afgedwongen. Duitsche troepen in Narvik, zoo zegt men in deze kringen, hebben met hun daden een nieuw heldenepos in de geschiedenis geschreven. Om trent de verblijfplaats van den Noorschen koning en de vroegere Noorsche regeering doen de meest verschillende geruchten de ronde. Het waarschijn lijkst acht men het, dat -zij zich met Engelsche schepen naar Engeland hebben begeven. Hier en daar hoort men de meening verkondigen, dat koning Haakon en zijn regeering zich wellicht naar Finsch gebied hebben begeven. Tot dusver zijn hierover echter in Noorsche kringen alhiec geen nauwkeurige mededeelingen te verkrijgen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1940 | | pagina 1