%)rie chacmante
'liet JOimt en Jam Oliebol.
Huwelijk met modern
Comfort.
WOENSDAG 12 JUNI 1940
VOOR DE VROUW
Past u op, dat uw rechteroog niet te zien komt!
zich verdiept. Verder werd de ademhaling sneller,
zoodra de muziek van rustige wijzen tot een
sneller rhythme overging, terwijl tegelijkertijd
de hartslag sneller werd.
Ook bij het hooren van bekende wijsjes begint
het hart sneller te kloppen en voelt de proefper
soon zich bizonder behagelijk.
Volgens onderzoekingen van een Amerikaansch
geleei'de werd door het aanhooren van Wagner's
„W.alkürenritt" de ademhaling van 18 tot 30 adem
halingen in de minuut versneld.
Vergin verklaart, dat vroolijke muziek de spier
kracht vermeerdert, terwijl treurige, langzame
wijzen (in moll) een tegenovergestelde werking
hebben. De bekende arts Hufeland, die na een
hersenziekte aan ziekelijke prikkelbaarheid leed,
behandelde zichzelf met de harp en bereikte hier
mee de beste resultaten.
JONCEDAMESVEST.
Dit aardige, moderne jongedamesvestje vpor
meisjes van 15 tot 17 jaar wordt heel voordeelig
gebreid van een groote knot wol (115125 gr.) en
pennen no. 2'A.
Rug.
We zetten 104 st. op en breien 20 toeren 1 r. ver
draaid, 1 a. Teruggaande wordt de aver, verdraaid
Nu beginnen we met den gewonen tricotsteek, een
pen recht, een pen aver., en meerderen om de 10
toeren voor en achter een steek bij. Als we 100
pennen boven den boord gebreid hebben, kanten we
links en rechts voor het armsgat 12 st. af. 443
1) en breien dan nog 75 toeren. In het midden
laten we nu 40 st. staan voor den hals en de 30 st.
van den schouder breien we schuin op, door tel
kens aan den armsgatkant 5 st. te laten staan.
Afkanten.
Linkervoorpand.
We zetten 64 st. op en breien den boord als bij
den rug. Aafi den middenvoorkant breien we de eer
ste 11 st., in hetzelfde patroon als de boord. Ook
nu maken we aan den zijkant om de 10 pennen er
een steek bij en na 100 pennen kanten we voor het
armsgat weer 12 st. af, als boven. Nu breien we
nog 55 toeren en laten dan aan den halskant eerst
12 st. op de pen staan en dan nog 4 maal 5 st. De
overige 30 st. breien we schuin op als bij den rug.
Het Rechtervoorpand is een spiegelbeeld van
het linker, maar in de voorbies breien we om de
10 toeren een knoopsgat van 4 st., telkens 3 st. van
den kant.
De biezen van het armsgat worden apart ge-
't Is nu volop zomer en de jurken en hoedjes
getuigen ervan. Wat een schattige gevalletjes dragen
we op onze kruin, alswe tenminste den moed
hébben om zooiets op te zetten.
Wilt u weten, wat het wachtwoord 1940 is met
betrekking tot onze hoofddeksels?
„Past u op voor uw rechteroog"!
De hoedjes moeten n.l. zóó ver schuin voor
over worden getrokken, dat alleen het linkeroog te
zien komt. Probeert u 't maai' eens, het staat
bij een aardig en vriendelijk lachend gezicht
absoluut niet gek. Integendeel!
Wilt u weten, hoe de hoedjes op onze teekening
eruit zien?
Boven: Hoedje, gedrapeerd met roode tulle;
rozen van rood fluweel en groene voile.
Links beneden: Hoedje van piqué, gegarneerd
met marineblauw vilt.
Rechts: Hoedje van fijn wit stroo, met bol van
marineblauw stijf lint. Bijpassend sluiertje. Heel
aardig, vindt u niet?
Muziek en onze zenuwen
Velen onzer hebben meermalen ondervonden,
welk een machtigen invloed er van muziek kan
uitgaan. Muziek werkt als een geneesmiddel, zij
kan onaangename kanten van het leven voor het
oogenblik doen vergen.
't Is bekend, dat duizenden menschen intuïtief
„in de muziek vluchten" en al naar gelang van hun
gemoedsstemming een kalmeerend of opwekkend
stuk gaan hooren. Zooals de bloem zich keert
naar het zonlicht, opent zich onze ziel voor het
wonder der klanken. Echt groote muziek raakt
ons diepste zijn aan en oefent een verruimende
werking uit op zenuwen en lichaam, 't Is bewezen,
dat muziek de bloedsomloop versnelt, de adem
haling verdiept en den bloeddruk regelt.
Hierover zijn interessante bizonderheden be
kend. Zoo heeft professor Haberlin vastgesteld, dat
de dur-tonen den bloeddruk verhoogen, terwijl bij
het aanhooren van moll-accoorden de ademhaling
breid en wel door 136 st. op te zetten, ook weer in
het patroon van den boord en 10 toeren lang. Ze
worden er op de machine aangestikt, natuurlijk
met de naad naar binnen.
Voor de halsbies nemen we alle steken op die
we aan hals en schouders hebben laten staan en
maken er zooveel steken bij, tot we 136 st. hebben.
We breien nu 6 toeren en kanten niet te straf af.
Klepjes,
die het idee van zakken moeten geven. Hiervoor
zetten we 28 st. op en breien 25 toeren in den ge
wonen tricotsteek. Nu slaan we ze om als op de
fotp, met omgeslagen hoekjes en stikken ze op de
machine om. Ze worden omgekeerd op het vest ge
legd, dan opgestikt, omgeslagen en met een knoop
vastgehecht.
Een aaneen gesloten rijtje knoopen versiert den
voorkant.
Groentesoep met kaas.
Gebakken krentebroodjes..
Groentesoep met kaas.
4 personen.
l/2 pond verschillende groenten.
2 eetlepels fijngehakte peterselie.
3 ons rijst.
8 aardappelen.
1 ons vet, margarine of boter.
4 ons magere geraspte kaas.
Maak de groenten schoon, hak ze klein en zet ze
op met 4 Liter water en zout. Voeg er, als ze tien
minuten gekookt heeft, de rijst en de in stukken
gesneden aardappelen aan toe, laat dit nog vijf mi
nuten koken met het vet en zet de soep in de
hooikist.
Laat ze er eenig euren in staan, kook ze dan nog
weer vlug op en voeg er tenslotte vlak voor het
opdoen de geraspte kaas en de peterselie bij. Ver
geet deze peterselie vooral niet: hoe onbelangrijk
dit schijnbaar ook is, het is rijk aan vitaminen en
daardoor is het zeker de moeite waard, om het in
den tuin te zaaien en veel te gebruiken. Bovendien
heeft het een smaak, die niet opdringerig is, en
waar de meeste menschen dan ook wel van houden.
Gebakken krentebroodjes.
4 personen.
16 zeer dunne sneedjes oud brood zonder korst.
50 gram krenten, rozijnen en sucade.
1 ei.
2 d.L. melk.
Wat suiker en kaneel, boter om in te bakken.
Week de boterhammetjes op de bekende wijze in
het ei met de suiker en kaneel en de melk. Wasch
de krenten en rozijnen, snipper de sucade en leg
op acht van de geweekte stukjes brood een deel van
het mengsel. Leg het andere stukje brood erop
en bak ze voorzichtig aan beide kanten in de boter.
Dien ze vlug op, bestrooid met wat suiker.
Behoud van natuurschoon in de
duinen.
Het Rijk niet onder toezicht der provincie.
De secretaris-generaal, wnd. hoofd van het
departement van Waterstaat, heeft bezwaar ge
maakt tegen het besluit der Provinciale Staten
van Noord-Holland van 18 Juli 1939 tot wijziging
van de Verordening op het in standhouden der
duinen en duingronden in de provincie Noord-
Holland.
Met 't oog op de bescherming van het natuur
schoon werd bij dit besluit o.rn. artikel 14 dei-
verordening verbiedende in de duinen afgra
vingen te doen lager dan tot 8 meter A.P.
in dien zin gewijzigd, dat daaruit de beperking
tot het genoemde peil kwam te vervallen. Te
vens werd bepaald, dat Ged. Staten een ont
heffing niet weigeren, indien zij wordt verzocht
ten behoeve van een Rijkswerk, hetwelk in het
algemeen belang wordt ondernomen.
De bezwaren van den secretaris-generaal nu
zijn er tegen gericht, dat het' nieuwe artikel 14
ook op de Rijksduinen en -duingronden van toe
passing geacht moet worden en mitsdien inge
volge dat artikel, met het oog op bescherming-
van het natuurschoon, een ontheffing van Ged.
Staten noodig zal zijn voor in de Rijksduinen en
-duingronden te verrichten afgravingen en ver
gravingen. De secretaris-generaal stelt zich op
het standpunt, dat het geheel onnoodig schijnt
de Rijksduinen en -duingronden voor wat be
treft het behoud van natuurschoon onder con
trole van het provinciaal bestuur te plaatsen.
Het departement van Economische Zaken, dat
ter zake geraadpleegt werd met het oog op de
duinen en duingronden, in beheer en onderhoud
bij het Staatsboschbeheer, is dezelfde opvatting
toegedaan.
Ged. Staten stellen daarom aan de Prov. Sta
ten voor de verordening zoo te wijzigen, dat het
bezwaar vervalt.
PROVINCIALE BIJDRAGE RESTAURATIES
TE OPPERDOES.
Ged. Staten van Noord-Holland stellen Prov.
Staten voor, ten behoeve van de restauratie van
den gemeentetoren te Opperdoes aan die gemeente
een subsidie te verleenen van 15 pet. der geraam
de kosten, tot een maximum van f 1275, onder
voorwaarde, dat voor hetzelfde doel door het Rijk
40 pet. dier kosten tot een maximum van f 3400
beschikbaar wordt gesteld en het overige door de
gemeente zelve zal worden gedragen.
Voorts stellen Gedeputeerde Staten voor,
indien de boven bedoelde restauratie tot
uitvoering komt, voor het herstel van het
kerkgebouw der Ned. Herv. Gemeente te Opper
does ter beschikking van de Commissie van de
Kerkvoogdij dier Gemeente te stellen een subsidie
van 10 pet. der geraamde kosten, tot een maximum
van f 1200, onder voorwaarde dat voor hetzelfde doel
het Rijk 25 pet. dier kosten, tot een maximum
van f 3000 en de Gemeente Opperdoes 10 pet. dier
kosten, tot een maximum van f 1200 zullen bij
dragen en het verder benoodigde van kerkelijke
zijde zal worden bijeengebracht.
VOOR DE KINDEREN
Den volgenden morgen stapte hij er. heen
en werd in een wachtkamer gelaten. Hij
klappertandde van zenuwachtigheid. Hij kon
zich niet indenken wat men daar van hem
wilde. Eindelijk kwam er iemand, die hem
naar de directiekamer leidde.
Zij liepen een lange gang door en kwamen
aan een deur, waarop met groote letters
stond: Verboden toegang. Zijn geleider klopte
bescheiden, opende de deur en liet den pro
fessor binnengaan.
De Provinciale weg Haarlem-
Het Gooi.
Stand der werkzaamheden.
Ged. Staten van Noord-Holland bieden Pr0l,
Staten het halfjaarlijkseh verslag aan omtrent dl'
voortgang, sedert September 1.939, van de werk1
zaamheden aan de provinciale wegen.
Van het tracé HaarlemSchipholAmstelveen
Diemen's-GravelandBussum wordt o.a. gezegd-
De bouw van een hooge vaste brug over de Ring'
vaart van den Haarlemmermeerpolder nabij de
Nieuweweg is na onderhandsche aanbesteding ongen
dragen voor 99.370.
Het aanbrengen van een deklaag op het gedeelte
van den weg tusschen den oostelijken oprit naar
de brug over den Amstel te Ouderkerk en den wes
telijken oprit naar het viaduct over den spoorweg
AmsterdamUtrecht alsmede van een deklaag 0n
het rijwielpad langs dat wegvak is tegelijk met het
maken van een deklaag op het gedeelte van den
weg HeemstedeAalsmeerUithoorn tusschen de
Thamerbrug en de Dorpsstraat te Uithoorn na
openbare aanbesteding opgedragen voor 53.3^
Aan het werk is een begin van uitvoering gegeven!
Van het tracé HeemstedeAalsmeerUithoorn
wordt in het verslag o.a. vermeld:
Het aanbrengen van een deklaag op het gedeelte
van den weg tusschen de Doi-psstraat te Aalsmeer
en het Thamerhuis en het aanleggen van een rij
wielpad langs dat wegvak is gereedgekomen.
Het aanbrengen van een deklaag op het gedeelte
van den weg tusschen de Thamerbrug en de Dorps-
straat te Uithoorn is aanbesteed bij hetzelfde be-
stek, dat hierboven bij het tracé HaarlemSchip,
holDiemenBussum is genoemd. Met de uit
voering van het werk is inmiddels aangevangen.
In het afgeloopen voorjaar is beplanting aange-
bracht langs het gedeelte van den weg tusschen de
Noorddammerlaan en den Amstel; deze werken
zijn na onderhandsche aanbesteding opgedragen
voor 8.034.
In het tracé WestgraftdijkWestzaan is het
grondwerk voor het wegvak tusschen den weg
HaarlemWestzaanPurmerend en den weg Zaan
damLimmen voltooid.
FAILLISSEMENTEN.
Door de Arrondissements-Rechtbank te Haar
lem zijn de volgende faillissementen uitgespro
ken op Dinsdag 11 Juni 1940.
1. C. Meijer, architect, wonende te Kromme
nie. Stationsstraat 7.
Curator Mr. A. Brueh, te Haarlem.
2. A. van den Berg, slager, wonende te Half
weg, Zwanenburgerdijk 450.
Curator mr. D. Matzer van Bloois te Haar
lem.
3. J. Bos Kizn., koopman iii land- en tuinbouw-
artikelen, wonende te Beverwijk, Meerstraat 92,
Curator Mr. A. W. Hellema te IJmuiden.
Rechter-Coimmissaris in al deze faillissementen
Mr. E. J. W. Top te Haarlem.
Door het verbindend worden der uitdeelings-
lijst is geëindigd het faillissement van C: A, J,
Frankemölle. slager, wonende te Haarlem.
Curator Mr. A. Bruch te Haarlem.
AANKOOP GROND VOOR PROV. ZIEKENHUIS
NABIJ SANTPOORT.
Ged. Staten van Noord-Holland schrijven cu.
aan Prov. Staten:
Bij besluit van Prov. Staten van 28 December
1937, werd ons College o.m. gemachtigd om, ter
verkrijging van een beter beloop van den Berg
weg, gelegen langs de terreinen van het Provin
ciaal Ziekenhuis nabij Santpoort in de gemeente
Bloemendaal, en een meer juiste afronding van
bedoelde terreinen, tot een ruiling van grond
over te gaan met de Erven van der Vliet te Bloe
mendaal.
Achteraf is gebleken, dat een strook gronds,
welke evenzeer voor het Provinciaal Ziekenhuis
van belang kan worden geacht, niet in de ruiling
is begrepen.
Deze strook gronds, opgesloten tusschen een
sloot en de grens van het Ziekenhuisterrein en
in feite bestaande uit den voet van het talud van
het terrein, waarop het tweede gedeelte van de
nieuwe Zusterverblijven is gebouwd, vormt a.h.w,
één geheel met de eigendommen van het Zieken
huis en is voor den tuinaanleg ter plaatse als een
onmisbaar element te beschouwen.
Bovendien is bedoelde terreinstrook als een
obstakel gelegen tusschen het Ziekenhuisterrein
en de ten oosten daarvan aangrenzende weide
gronden, welke voor den duur van 30 jaren, ten
behoeve van het Ziekenhuis, gehuurd zijn van de
;emeente Bloemendaal.
I11 verhand met het een en ander heeft de Com
missie van Bestuur van de Provinciale Zieken
huizen ons verzocht stappen te doen om tot aan
koop van bedoelde strook gronds te geraken.
Bij de naar aanleiding hiervan gevoerde onder
handelingen hebben de eigenaren van den grond,
de Erven van der Vliet voornoemd, zich bereid
verklaard de strook, groot 000 ca, voor den prijs
van f 5O0 aan de Provincie in eigendom over te
dragen.
Ged. Staten stellen nu voor, tot dezen aankoop
over te gaan.
f Mr. CORRY STOLZ-YAN DEN KIEBOOM
13)
Het waren toch leuke dagen, denkt Nick, als ze
Dinsdagsmorgens weer in den trein zit. Voor een
paar dagen is het allemaal dolgezellig. Het oude
dorpshuis met de wijde marmeren gang en -de ge
kleurd glazen tuindeur aan het eind. De zalige oude
tuin. De keuken met al het blinkende koper: de
pomp, de glazenspuit, al die leuke ouderwetsche
pannen aan de muren. Haar eigen kamer, waar
's zomers zoo'n grappig groen schemerlicht hangt
door den kastanjeboom vlak voor het venster. En
de dorpsmenschen mèt de verhalen de nieuwe
auto van den dokter en Wim van den burge
meester, die wel weer zal zakken voor zijn eind
examen. En de sterfgevallen. En de verlovingen.
En wanneer kom jij ons nu verrassen, Nicolien-
tje? had de burgemeester geplaagd.
Nicoline gaat heelemaal op in haar werk, was
Mama in de bres gesprongen. Echt sportief, want
het is au fond een taaie kluif voor Mama, dat Hetty
en Mies van den burgemeester haar allebei „voor"
zijn. Wel een rustig idee, dat ze er thuis nu echt
van doordrongen zijn, dat het haar ernst is met
haar werkplannen. Nu kan ze te zijner tijd ook
makkelijker met de rest voor den dag komen. Te
vreden soest Nick verder, schrikt op, als de trein
ihet Amersfoortsche station binnenrijdt. Amers
foort nu al, ze moet overstappen. Gauw alles
bij elkaar zoeken.
De trein staat al klaar, juffrouw, stelt de wit
kiel haar gerust. En u hebt nog twintig minu
ten.
Genietend van haar rustig zitje, kijkt Nick naai
de hollende en dringende menschen op het perron.
Aan den overkant vertrekt de trein naar Utrecht.
•Hoe dikwijls is ze daar vroeger ingestapt. Als ze
ook van huis kwam, juist als nu, tevreden over de
leuke dagen, maar dolblij weer terug te gaan.
Het leeggestroomde perron begint opnieuw vol
te loopen.
Aan den overkant rijdt weer een trein binnen.
Leuk gedoe toch op zoo'n station.
Ineens vlak voor haar coupé een lange donkere
jongeman in een grijs pakoogen een seconde
in de hare.... een beleefd lachje van herken
ning.... een hoed die met haastigen zwaai wordt
afgenomen. Dan een meisjesstem: Nee Frank,
dat is onze trein, aan den overkant, gauw! Twee
hollende menschen, die in het gewoel verdwijnen....
Nu is ineens de heele wereld anders geworden.
Ergens binnenin je is er iets stukgesprongen en
nu is je hoofd ineens zoo gek leeg en je beenen
zijn zielige bibberende dingen, waarop je niet meer
zou kunnen staan. Maar dat hoeft gelukkig niet.
Je mag blijven zitten, stil in je hoekje. En om je
heen hollen de menschen. En de piccolo's gillen
„koffie, limonade, spuitwater".
Maar aan den overkant van het perron roept een
conducteur: „Sneltrein Amsterdam". En in één
van de coupés zit iemand, dien een meisjesstem
Frank genoemd heeft.
En dan vertrekt ook de andere trein, die meester
Nicoline Lenswaerdt, advocate en procureur, terug
zal brengen naar de plaats van haar bestemming,
van haar werk, haar zelfgekozen levensdoel.
En dien nacht huilt een moderne, werkende
vrouw, het hoofd in de kussens, haar verdriet uit.
Een hopeloos ouderwetsch verdriet.
Lies en Frank hadden de Pinksterdagen in hun
oude woonplaats doorgebracht. Frank had er eerst
niet veel zin in gehad, maar had zich tenslotte la
ten overhalen.
Weer eens alle oude bekenden opzoeken -1—
weer eens tennissen, Frankie. Het kan nu immers.
We kunnen ons nu toch overal vertoonen, had Lies
gebedeld.
Tennissen kun je hier ook, had Frank tegen-
gesputterd.
O ja? Niets van gemerkt. Hebben ze jou hier
al ooit voor een club gevraagd? Ze was er direct
happig op geweest. En Frank had, om er van af
te zijn, maar gauw toegestemd in het reisplan.
En het waren toch leuke dagen geweest. Ze had
den er allebei van genoten, vrij en zonder angst
voor onbehaaglijke complicaties te kunnen terug
komen in de stad, waaruit ze onder zoo heel an
dere omstandigheden vertrokken waren. Frank
Robberts, chauffeur van Jonkheer de Goedelaer
en Mr. Frank Robberts, advocaat en procureur,
medewerker op een bekend Amsterdamsch kan
toor 't maakte wel eenig verschil. De triomfan
telijke herinnering vooral aan de ontmoeting met
een paar fabrieksgrootheden die, behoorlijk ge
ïmponeerd, gezegd hadden: Kerel, maar dat is
prachtig, en dat in deze tijden, hoe heb je hem dat
geleverd? verzoende Lies met veel van wat zij tot
nu toe als een gemis en een slechte ruil had be
treurd. En voor het eerst kon ze, in den trein, die
hen naar Amsterdam terugbracht, weer volmondig
zeggen: 't Is toch beter zoo, Frankie.
Maar Amsterdam is een woestijn van steenen na
de Geldersche hei en de Geldersche dennenbos-
schen, denkt Lies, als ze 's middags Frank voor
het raam nawuift. Hoe moet ze den zomer hier
doorkomen? Vorig jaar was ze te slap en ellendig
om ergens plezier of hinder van te hebben. Maar
nu het eeuwige flatje met de afgepaste dosis
zon: 's morgens twee uur aan den straatkant, des
middags twee uur achterGeen andere gelegen
heid om frissche lucht binnen te krijgen, dan voor
de openslaande ramen dat is niet om uit te
houden.
Maar we kunnen toch in ieder geval gaan
zwemmen dezen zomer, troost Frank, als ze er des
avonds direct over begint. En Zondags kunnen
we er toch ook op uit trekken.
Hoe? En waarheen? Met de electrische naar
Zandvoort bijvoorbeeld? Dan mag jij alleen gaan,
hoor, zegt Lies minachtend.
Ja, 't lijkt me ook niet overdreven genoeg
lijk, zoo'n massa-uittocht, zegt Frank. Dat is
nu ons noodlot. Dat we met onze drieduizend per
jaar nog ex-felyk belast zijn met den smaak en de
aspiraties, die bij een inkomen van zesduizend
hooren.
Ik ben er doodgewoon te provinciaal voor,
bekent Lies. Ik vind het alleen maar griezelig,
zoo'n gedrang. Trouwens, ik zal er nooit aan wen
nen aan het leven hier. Na die paar dagen „thuis"
voelt ze het heimwee weer dubbel erg. Dag in
dag uit kun je over straat loopen zonder dat
iemand je groet. Geen enkele winkel, waar ze je
kennenklaagt ze.
en als je liever niet gezien wilt worden,
kom je overal bekenden tegen, vult Frank in stilte
aan, maar hij zegt: Later als we rijk zijn. krijg
jij je hutje op de hei, hoor.
Ik wou liever, dat we nu maar vast een wa
gentje hadden, zegt Lies.
Lieve schat, daar is de eerste jaren geen den
ken aan. Maar, weet je wat, we kunnen wel af en
toe een wagentje huren. Dat kan bruintje langza
merhand wel trekken.
Ooo, zalig, roept Lies verrukt. Doen we
dat? De eex-ste Zondag, dat het mooi weer is? Sa-
mén uit net als vroeger, hè Frankie?
Mag ik je er attent op maken, dat je precies
Frank kijkt op de klok neger.eneenhalf uur
geleden bent thuis gekomen na een reis van twee-
eneenhalven dag, uithuizig vrouwspersoon, dat je
bent.
Stil maar, huiselijk manspersoon, zegt Lies.
Ik zal er niet meer om vragen, hoor. Ik zal netjes
afwachten, tot jij me op een morgen komt ver
rassen met de boodschap, dat de wagen voorstaat.
Afgesproken?
Ik beloof het je, zegt Frank. En ik zal
deze week nog mijn rijbewijs laten verlengen. Zoek
het morgen maar eens op.
Het leven moest eigenlijk niets dan één lange
autotocht zijn, langs gladde wegen met de zon op
je bol, zegt Lies. Ze kijkt Frank van opzij aan,
en met jou aan 't stuur natuurlijk.
Hij pakt even haar hand. Vin je 't leuk,
meiske?
Ja, zegt ze met eer. diepen zucht. Nog veel
herelijker dan vroeger. En jij rijdt nog pi-ecies
even keiïg als toen je 't eiken dag deed.
Allicht. Frank, met nog dezelfde automatisch-
zekere bewegingen van vroeger, manoeuvreert het
wagentje door het stadsverkeer de Ceintuur
baan de Amstel over
Links maar hè? zegt hij Richting Bussum,
dan zijn we 't gauwst aan jouw gladde wegen toe.
De rest van het programma is in orde.
Amsterdam loopt leeg, zegt Lies, als ze op
den grooten weg zijn. Ze kijkt om. We zitten
gewoonweg in een file.
We hebben hier in elk geval méér ruimte dan
in de tram naar Zandvoort. En we kunnen uit
stappen waar we willen.
Hier voorloopig niet, alsjeblief. Langs den
weg is het één dooi-loopende pleisterplaats van
picknickers, die het hier al voldoende „buiten'
vinden.
Hoe rijden we nu? informeert Lies, als ze
Bussum door zijn.
Langs Amersfoort de Veluwe in, dan zijn we
het eerst, uit de drukte. Goed?
Als er nog maar ergens een leeg stuk hei te
vinden is, waar we ons kunnen neervlijen, zegt ze.
Maar langs zijweggetjes van zijwegen vinden ze
een „absoluut leege" hei. Lichtgroene berken,
donkere dennen, stilte en de zon.
Het is allemaal even heerlijk, geniet Lies. Het
pier iemandje. dat ze al die jaren niet meer ge
bruikt hebben. De bröodjes, die nooit zoo lekker
smaken als buiten. Frank, jongensachtig in zijn
grijs flanellen sportpak, zijn gezicht nog eens zoo
bruin boven het witte poloshii't.
Jij wordt weer een nikker, constateert ze.
En ik krijg natuurlijk weer sproeten. Geef je spie
geltje eens.
Ik zal je wel mspecteeren, zegt Frank en
trekt haar, met beide handen in haar krullen, naar
zich toe. Hier zit er een en hier en hier...; 1
(Wordt vervolgd)*
