38810
liet JOieat m Jan OUeAol.
WIELRIJDEN
Huwelijk met modern
Comfort.
MAANDAG 17 JUNI 1940
De intocht der Duitsche troepen
in Parijs.
Parade op de Place de l'Etoile.
Het D.N.B. meldt: Omtrent den intocht der
Duitsche troepen in Parijs heeft het D.N.B. een
bericht ontvangen, waarin gezegd wordt:
„Duitsche troepen zijn op 14 Juni om 8 uur 15
Duitschen tijd in Parijs binnengerukt. Gedurende
de ochtenduren schouwden de opperbevelhebber
van de legergroep, twee bevelvoerende generaals
en twee divisiecommandanten de parade op de
Place de l'Etoile, in de schaduw van den mach
tigen Are de Triomphe. In den ochtend van dien
dag stonden, om zeven uur. de troepen op 10 K.M.
van de hoofdstad.
Had de Duitsche pantserverkenning nog den
avond tevoren botsingen met zwakke vijandelijke,
strijdkrachten, op 14 Juni waren het nog slechts
enkele wegversperringen, die den Duitschen op-
marsch belemmerden. De pionniers pakten nog
eenmaal aan, toen was de weg naar Parijs vrij.
Ongehinderd reed de spits der verkenningsafdee-
ling door de Parijsche voorstad. Hoe verder men
de stad inreed, hoe meer Parijs ontwaakte. De be
volking kwam bijeen op de hoeken der straten en
besprak de groote gebeurtenis. Gereserveerd ston
den de menschen langs den kant van den weg. Zij
waren verwonderd over de rust en orde, waar-
mede de intocht zich voltrok.
De nachtmerrie, van Duitsche bomaanvallen
was weggenomen. Parijs herademde. Op de Place
de l'Etoile stond de commandeerende generaal
van een legercorps met zijn beide divisiecomman
danten. De generaal was aan het hoofd van zijn
divisies Parijs binnengerukt. Daarna begaf hij
zich naar het graf van den onbekenden soldaat
onder den Are de Triomphe. Hij bracht saluee-
rend het eerbetoon.
Om 12 uur 30 begon het historische voorbijtrek
ken der Duitsche regimenten en divisies op de
Place de l'Etoile. Uur na uur reden de gemoto
riseerde colonnes langs de generaals. Van den
Are de Triomphe wapperde de vlag van het Duit
sche rijk. De menschen verdrongen zich op de
Place de l'Etoile. Zij beleefden een historisch en
militair schouwspel zonder weerga. Den avond
tevoren dachten zij nog dat de Franschen zege
vierend oprukten tegen de Duitsche troepen."
Voor de komst der Duitschers.
Een D.N.B. bericht uit Parijs meldt: „Toen de
Duitsche troepen Vrijdagmorgen in de Fransche
hoofdstad binnentrokken was zij door de Fran
sche troepen ontruimd. Kleine troependeelen wa
ren in de voorsteden gevangen en ontwapend. De
stad zelf was door een gedeelte der bevolking
verlaten.
Het plan de geheele stad te evacueeren kon niet
verwezenlijkt worden. Naar uit verklaringen van
achtergebleven deelen der bevolking blijkt vond
de evacuatie plaats met groote opofferingen der
getroffenen, die in de haast slechts het aller
noodzakelijkste konden meenemen. Onbeschrijfe
lijke tooneelen, vooral die op de stations, werden
verteld. Nu nog ziet men overal de sporen van een
panische vlucht: achtergelaten bagage, kinder
wagens, gedeeltelijk gescheurde kleedingstukken,
kaarten en reispapieren. De achtergebleven be
woners hebben tot op het tijdstip, waarop de
Duitsche troepen de stad binnentrokken, moei
lijke uren doorgebracht. Voor de stad waren de
laatste verdedigingslinies aangelegd, doch hierin
had men geen vertrouwen. Alle bruggen over de
Oise waren vernield, talrijke straatversperringen,
voor het grootste gedeelte ondermijnd en talrijke
linies, bestaande uit verdedigingsstellingen en
bunkers, waren opgeworpen. Deze verdedigings
linie werd door de Duitsche troepen onder hard
nekkige gevechten zoo snel bereikt dat vele nieu
we betonnen blinkers nog met de houten bekisting
bekleed, veroverd werden 'en het beton van de
straatversperringen nog' gedeeltelijk nat was.
Vrijdagmiddag marcheerden de overwinnende
Duitsche divisies voor haar generaals op de Place
de la Concorde en de Place de l'Etoile. In span
ning volgde de rest der Parijsche bevolking in de
straten het militaire schouwspel.
De Fransche propaganda had haar medegedeeld
dat zij van de'Duitsche'troepen het ergste te vree
zen had. Nu echter zagen zij de. voorbeeldige orde,
waarin de Duitsche troepen door de mooie straten
der stad marcheerden. Langzaam week de terug
houdendheid en spoedig kwamen mannen en
vrouwen met de rustende troepen in gesprek.
Parijs in Duitsche hand biedt een volkomen
rustig, bijna normaal beeld. De veiligheidsdien
sten en de verkeersregeling wordt door de Parij
sche politie en gendarmerie waargenomen. Even
als in normale tijden rijdt de Parijsche brandweer
ln volle vaart door de straten naar een Zuidelijk
gelegen voorstad om daar een brand te blusschen.
Ook de brievenbestellers doen, zooals gewoonlijk,
hun dienst. Terwijl zich de ineenstorting van het
Fransche leger voltrekt keert in de hoofdstad van
Frankrijk de bevolking tot haar normale leven
terug."
Hoe <Ie Duitschers den Boven-Rijn
overschreden.
Relaas van een Duitschen ooggetuige.
Het D.N.B. meldt:
Hoe Duitsche pioniers en „Stormibooten" der
infanterie den hoven-Rijn zijn overgestoken
wordt beschreven in een ooggetuigenverslag dat
het D.N.B. heeft ontvangen van een deelnemer
aan den strijd.
„Zaterdagochtend brak een grauwe dag aan.
Onophoudelijk regende het, de verkenners en de
waarnemers hadden nauwelijks honderd meter
zicht. De andere oever van den Rijn verdween
in een grijzen nevel, doch de eenmaal vastge
stelde aanval aan den Boven-Rijn werd niet uit
gesteld. De wegen, waarlangs de opmarsch werd
voorbereid, gaven een beeld te aanschouwen, dat
wees op den komenden aanval. Colonne na colon
ne te voet en per wagen rukte op. Om half tien
was alles nog rustig. Toen hoorde men hier en
daar ontploffingen.
Precies om tien uur brak voor de Franschen de
hel los. Alle kalibers van de Duitsche artillerie
vuurden over den Rijn. Onder het gedreun van
de artillerie maakten de Duitsche pionniers pre
cies om tien uur een aanvang met het bouwen
van bruggen. Ondanks het vijandelijke storings-
vuur gingen zij met doodsverachting aan den
arbeid, timmerden zij hun balken, bevestigden
hun stangen en boomstammen en lieten hun
pontons te water glijden om in grooten stijl den
overtocht te forceeren. Intusschen waren de
Duitsche infanteristen reeds begonnen in hun
booten den Rijn over te steken. Hoewel vijan
delijke granaten reeds boven de inschepings
plaatsen huilden en met donderend geweld in
sloegen, zoodat het onmogelijk scheen hier den
overgang te volbrengen, gaven de infanteristen
geen kamp en staken de rivier over. Reeds tien
minuten na het begin van den aanval hadden
Duitsche soldaten in de nabijheid van Breisach
den anderen oever bereikt en ondernamen zij
daar een stormaanval op de Fransche kazemat
ten. Geen kogelregen van den vijand kon hun
aanvalsgeest doen wankelen. Langzaam werd het
machinegeweervuur van de Franschen tot zwij
gen gebracht en spoedig bood de geschokte
vijand geen tegenstand meer. Voor de Fran
schen was de aanval der Duitsche troepen over
den Rijn als een verrassing gekomen. Want
zonder voorafgaanden steun van de artillerie,
Dinsdag een verklaring van
Churchill.
Volgens Reuter wordt te Londen vernomen,
dat Churchill in de Lagerhuiszitting van Dinsdag
een verklaring zal afleggen over den algemeenen
oorlogstoestand. Dezelfde verklaring zal in het
Hoogerhuis worden afgelegd.
Ja, natuurlijk dat is het nummer,
waaraan U denken moest: het num
mer van de girorekening van Haar
lem's Dagblad, waarop Uw gift voor
de nationale collecte ten bate der
oorlogsslachtoffers gestort moet wor
den. Als U dat nü even doet, behoeft
U er niet meer aan te denken!
(Adv. Ingez. Med.)
zooals deze alleen maar gelijktijdig werd gege
ven. is vroeger nog nimmer een vestingliiv-2 door
ae infanterie aangevallen. Dat de Duitschers, in
het aangezicht van de groote vuurkracht van de
Fransche kazematten zich in den Rijn zouden
werpen en zouden stormloopen, hadden de Fran
schen klaarblijkelijk niet verwacht. Hoewel en
kele Duitsche booten in het vijandelijke vuur
afdreven en andere elders een plaats moesten
zoeken om te landen gelukte het den overigen
Duitsche troepen toch dc rivier over te steken
en met doodsverachting in het vijandelijke
vuur stand te houden tot hun kameraden op een
of andere plaats aan wal waren gekomen. Wan
neer de aanval in het vijandelijke vuur ergens
dreigde te haperen viel de Duitsche artillerie
onmiddellijk de geweernesten van den vijand
aan en bracht deze tot zwijgen. Afdeeling na
afdeeling, compagnie, na compagnie slaagde er
in op die manier op den vijandelijken oever te
landen. Reeds toen de strijd om den Rijn
slechts een uur had geduurd brachten de Duit
schers de eerste gevangenen over de rivier naai
de achter gelegen linies. Na twee uren strijd
was de plek. waar de overtocht was geschied, in
Duitsche handen, zoodat het bouwen van de pon
tons snel kon gebeuren. Spoedig kon de eene
colonne na de andere over den Rijn trekken om
't succes van dien ochtend op den vijandelijken
oever te vergooten".
AVONDWEDSTRIJDEN OP DE
STADIONBAAN.
De eerste avondwedstrijden op de Stadionbaan
te Amsterdam zullen Donderdag 20 Juni a.s. ge
houden worden.
Wedstrijden op de Vekabaan.
De uitslagen van de Zondagmiddag op de Veka
baan gehouden wielerwedstrijden luiden- als volgt:
Omniumwedstrijd tussehen Wals -Pellenaars en
Schulte—Boeyen.
Vijf ronden sprint: 1 Schulte-Boeyen 7 punten:
2 WalsPellenaars 4 punten.
Tijdrace 1 K.M. vliegenden start: 1 Wals—Pel
lenaars 10 pnt., 2 SchulteBoeyen 5 punten. Tijd
1 min. 5 3/5 sec.
Koppelachtervolging max. 5 K.M. met aflossing:
1 WalsPellenaars 10 punten 2 SchulteBoeyen
5 punten op 15 meter, tijd 6 min. 14 4/5 sec.
Totaaluitslag: 1 Wals-Peilenaars 24 pnt., 2
SchulteBoeyen 17 p. De wedstrijd tussehen de
wegrenners en de baanrenners eindigde in een
overwinning voor de baanrenners.
De 8 K.M. individueel werd gewonnen door de
wegrennersploeg, welke bestond uit van Nek, De
Groot, Reuter, Hiddes, Reyneveld, in den tijd van
10 min. 51 3/5 sec. rnet 26 punten tegen 21 pun
ten van de baanrenners, van Egmond, Roes, Dom-
hof, van Rijn en Zwartepoorte.
De afvalrit over 20 ronden was voor de baan
renners met 35 pnt., de wegrenners 20 punten.
Totaaluitslag: 1 Baanrenners 58 punten, 2 Weg
renners 46 punten.
80 K.M. koppelwedstrijd: 1 WalsPellenaars 15
punten. 2 ReuterVan Rijn op drie ronden met
13 punten. 3 ZwartepoorteRoes op drie ronden
met 8 punten. 4 GroenewegenVan Nek op drie
ronden met 7 pnt. 5 van AmsterdamDe Groot op
zes ronden met 13 punten.
VOOR DE KINDEREN
De dag van vertrek was aangebroken. Voor
het huis speelde, in opdracht van het Oud
heidkundig Genootschap, een fanfarecorps
roerende afscheidsmuziek. In optocht ging het
nu naar de haven waar het groote schip ge
meerd lag.
Na afscheid genomen te hebben begaven de
professor en de Dikke zich eerst aan boord.
Krent stond nog steeds aan wal om de snik
kende Minah te troosten ,die zou ochterblijven
om op het huis te passen.
Het hoofdpostkantoor te Rotterdam is weer geheel in bedrijf. Ten gerieve van
het publiek werden telefooncellen aangebracht. De telefoons zijn er, maar van
een cel kan men nog niet spreken.
LANGS DE STRAAT
T weedehandschschoenen.
Op een der vele Amsterdamsche Zaterdag-
markten troonde op een soort stellage de koop
man en aan zijn voeten stond op een paar schra
gen een groote bak vol schoenen, bruine en
zwarte, groote en kleine, hooge en lage in schil
derachtige wanorde. Om dien bak heen stonden
tientallen menschen, wien de begeerte uit de
oogen straalde.
„Voor ieder een paar schoenen voor weinig
geld", schreeuwde de "koopman, „Zoek uit maar,
menschen; ik heb ze voor groote en kleine voeten,
voor dikke en voor dunne. Zoek ze maar uit. Waar
vind je in Amsterdam zulke prachtstukken van
tweedehandschschoenen, zuiver leer, nu je geen
nieuwe meer kunt krijgen? Bekijk ze maar, of het
geen echt leer is. Neem. ze maar in je handen en
kijk of de zolen goed heel zijn, je zal d'r geen
gaatje in vinden, dat verzeker ik jullie! Hier, wie
vroeg er ook weer naar maat 38? U juffrouw,
asjeblieft! En geluk ermee. Dat je d'r nog jaren
op mag loopen!"
De koopman was nu echter wat al te optimis
tisch. want de juffrouw nam de schoenen, maat
38, wel even in de hand maar gaf ze, na met een
vriendin geraadpleegd te hebben, weer terug,
„Nee, koopman", zei ze, „zoo erg zit ik nou nog
niet verlegen, dat ik twee schoenen moet dragen
die niet gelijk zijn. De eene is lichtbruin en de
andere donkerbruin. En deze heeft nog aparte
stukjes bovenop en die niet. Dank je wel!"
„Ja, als je zoo nauw kijkt en dat in dezen tijd",
antwoordde de koopman, terwijl hij de schoenen
weer terugnam. „Maar dan heb ik hier wat voor
u. Ook maat 38. Nou ja, de eene is zwart en de
ander bruin, maar daar weet ik een goed mid
deltje voor. U gaat naar een schoenmaker en u
laat die bruine óók zwart maken. Dat is een klein
kunstje voor hem. NouEn hij hield de twee
schoenen uitlokkend in de hoogte. De juffrouw
was evenwel niet te bewegen, schudde het hoofd
en verliet het terrein.
Intusschen graaiden maar steeds begeerige
handen in de schoenenmassa. Een arbeider dook
er een stevige, grove schoen uit op en bekeek de
niet bepaald elegante voetbekleeding, die hem
wel scheen te lijken want hij ging op zoek naai
de tweelingzuster. Hij pakte wel tien schoenen
achter elkaar op en wierp ze weer neer tot hij er
eindelijk een gevonden had, die sterk deed den
ken aan de eerste, die hij nog steeds in de linker
hand hield. Maar toen hij de beide exemplaren
met hakken en zolen tegen elkaar mat. bleek dat
de eene een paar centimeters langer was dan de
andere. Driftig wierp hij de twee weer in den bak
en riep den koopman verontwaardigd toe: „Seg
foader, mot je maan hebbe?" Waarna hij grom
mend wegliep.
En zoo scheen het velen Amsterdammers te
gaan, die hoopten bij dezen tijdelijken winkel een
koopje te halen. Daar werd met ijver gezocht en
gepast en gemeten, eerst kalm en bedaard, daar
na zenuwachtig en tenslotte met wanhoopsge
baren, maar ik zag niemand die bij een schoen,
waarop zijn of haar oog gevallen was, een tweede
vond, die er bij hoorde.
Ik geloof niet. dat deze koopman dien dag zaken
gemaakt heeft. Hij had blijkbaar een te geringen
dunk van het intellect van het Amsterdamsche
publiek.
J. C. E.
Een halve eeuw geleden
Uit Haarlem's Dagblad van 1890
17 Juni:
INSPECTEURS ZONDER SABEL.
Een halve eeuw geleden werden de inspec
teurs van politie te Haarlem voor het eerst
in uniform gestoken.
Er werd verwondering over uitgesproken,
dat de inspecteurs niet meteen van een degen
of sabel voorzien werden. Als zoo werd
gezegd de agenten een sabel noodig hebben
is het voor het prestige der inspecteur-
noodig dat zij ook zoo'n wapen krijgen.
EXAMENS.
Academische opleiding.
Geslaagd aan de Gem. Universiteit te Amster
dam voor het doet. examen geneeskunde de
heeren P. J. Hallie. C. G. Wolff, M. van Straten
:n H. Olislagers.
Rijkskweekschool voor onder
wijzers (essen).
Haarlem, 15 Juni. Eindexamen: 1940. Geëxa
mineerd 5 candidaten. Geslaagd de damesL,
Snijders, H. C. v. d. Waa en A. Sneevliet.
Voorbereidend onderwijs,
's-GRAVENHAGE, 15 Juni. Geslaagd veer
onderwijzeres bij het voorbereidend onderwijs
akte A. de dames: R. L. Bolkestein, te Haarlem;
P. H. A. Schipper, te Santpoort; M. A. Verbce's,
te Santpoort; W. C. Hennes, te Zandvoort en
M. de Klerk, te Bloemendaal.
BEVERWIJK
GEMEENTE STELT TUINGROND
BESCHIKBAAR.
Naar wij vernemen heeft de gemeente Bever
wijk voor liefhebbers nog eenige kleine stukjes
tuingrond uit te geven aan de Populierenlaan.
VEREENIGING VAN AQUARIUMHOUDERS.
De Vereeniging van Aquarium-Terrariiunhes.
ders „Kennemerland" houdt Donderdag 20 Juj
in café Van der Lem, IJmuiden, een ledenver
gadering. De agenda bevat o.a. de uitslag van
huiskeuring.
WIJK AAN ZEE
Dr. EUWE SPEELT TE WIJK AAN ZEE.
Zondagnamiddag 23 Juni zal Dr. Euwe een
simultaanseance spelen in Café Sonnevanck al
hier. Als tegenstanders zullen eenige spelers fun-
geeren van de Hoogoven Schaakclub en van Denk
en Zet.
IJMUIDEN
Visscherij op versclie visch
begonnen.
Veertien kustv>sschers t,e Scheveningen
uitgevaren.
'--GRAVENHAGE. 17 Juni (A.N.P.) Heden
ochtend in de vroegte zijn van Scheveningen uit
14 kustvisschers, onder toezicht van een pa
trouillevaartuig, ter visscherij vertrokken. De
schepen, die drie mijlen uit de'kust voeren, waren
van de Scheveningsche boulevard in den loop
van den ochtend goed te zien.
Morgen zullen er waarschijnlijk nog eenige
schepen bij komen. De zoo gewilde schokker-
visch zal in ieder geval Dinsdag a.s. ter markt
zijn.
Marktberichten en besommingen.
IJMUIDEN. 17 Juni.
Baars 2018 cent per kg., Blei 15 cent per kg.,
tarbot 86 cent per kg., tong f 1.04—0.86, snoek
baars 5553 cent. mei 2726 cent, paling 62
cent, per kg., bot f 33—22.50 per 50 kg., kleine gul
f 25 per 50 kg.. Wijting f 20 per 20 kg.
Gedeeltelijke lading: Loggers: KW 151 f 231,
CH 130 f 162.
Mr. CORRY STOLZ-VAN DEN KIEBOOM.
17)
Mag ik je er attent op maken, zegt Boy hoog,
dat ik dit onderhoud begonnen ben met een zoo
officieel en correct mogelijk huwelijksaanzoek? Ik
verwijt je niet, -dat je me hebt afgewezen, maar
ik vind ook niet, dat je reden hebt om je belee-
digd te voelen.
Ik ben heelemaal niet beleedigd, zegt Nick.
Ik ben je alleen maai dankbaar, dat heb ik je
al gezegd. Alleen achteraf bekeken vind ik het
allemaal een beetje gék. Ik bedoel, als ik nu een
jongen was, een vriend van je, dan zou iedereen
die introductie en protectie van jou als iets dood
gewoons accepteeren. Maar nu ik een meisje ben...
Tja, zegt Boy, als je het zelf nu prefereert
om vrij en onafhankelijk en zelfstandig en hoe noe
men jullie meisjes dat allemaal r.og meer te blij
ven, nou ja, dan moet je de consequenties ook aan
durven.
Och ja, zegt ze, dat komt allemaal door dat
ellendige Doornenburgsche kletshol. Daar hebben
ze me in dat halve jaar, dat ik er gezeten heb,
dermate aan mijn hoofd gezanikt met wat wel en
wat niet te pas komt voor een jong meisje
aboe, ik zal blij zijn als ik daar weg ben. En ik
zal het verschrikkelijk leuk vinden, als je me
komt opzoeken in Amsterdam, hoor, zegt ze har
telijk.
Laat eerst maar eens weten, of je aangeno
men bent, zegt Boy practisch. Ik heb nu wel
veel te beweren, maar een typiste, die niet kan
typen, die kan ik er zelfs niet in werken.
- Wat jammer dan, dat ik mijn diploma's niet
heb meegebracht, zegt Nick. Ze zijn zoo mooi,
lila met. groen, veel mooier dan onze bulla's. En
ik vrees, dat ik er in de toekomst meer nut van
zal hebben ook. Nou zeg, ik zal mijn best doen,
je niet te schande te maken Dag hoor.
Nick zit aan haar bureau, nerveus, één oog op de
klok. Als Oom Victor nu maar vroeg genoeg op
kantoor komt, zoodat ze hem het nieuws nog kan
vertellen, vóór ze naar de rolzitting moet.
Kwart over negen komt hij binnen: Zoo boe
melstudent, uitgepierewaaid? Je ziet er maar pips
uit, jonge dame. Toch niet dronken geweest? Zeg,
wat drinken jullie eigenlijk op zoo'n geitenfuif?
Whisky pur, zegt Nick. Uit melkglazen.
Maar ik heb niet gefuifd. Oom Victor. Dat examen-
feest was maar een verzinsel. Hebt u vijf minuten
tijd voor me? Ik wilde u namelijk vertellen, dat
ik op een betrekking ben uit geweest. En ik ben
geslaagd. Hier, leest u dit maar eens. Triomfante
lijk duwt ze hem het contract onder den neus. Een
echt contract, tussehen de Naamlooze Vennootschap
Noord-Nederlandsche Zeepfabrieken, contractante
ter eene zijde enzoovoort.
Als regel worden lagere employés niet op
contract aangenomen, had de Directeur gezegd.
Maar aangezien Jonkheer de Laet speciaal daarop
heeft aangedrongen, zullen we in uw geval een
uitzondering maken. Een hóóge uitzondering, had
hij er met een beminnelijk glimlachje bijgevoegd.
- Alleen wenschen we een proeftijd van drie
maanden te bedingen, dat is ons goed recht, niet
waar? Want, gesteld eens, dat u een totaal onvol
doende kracht zoudt blijken
Natuurlijk meneerik zal mijn best doen,
meneer, had ze onbeholpen gestotterd. Die Boy
toch, wat slim om dat te bedenken van een con
tract, daar zou ze zelf nooit op gekomen zijn. Drie
maanden proeftijd en een contract voor een jaar,
het is toch eigenlijk geweldig.
Mr. Van Eyckeveld leest alles van a tot z nauw
keurig door.
Wel, wel, zegt hij en vouwt het papier dicht.
En dat heb je zoo maar op je eentje bekok
stoofd? Je bent een kraan van een meid. Nico-
lientje.
Nick kleurt bij de onverwachte en, naar ze voelt,
ook onverdiende loftuitingen.
t— Ik ben blij, dat u 't zoo opneemt, zegt ze.
Ik had gedacht, dat u er kwaad om zoudt zijn. Ik
wou, dat het bij de Pipa ook in goeie aarde viel,
maar dat zal wel niet. zucht ze.
Ik denk, dat je vader het ook heel flink van je
zal vinden. En blij zal zijn bovendien.
Nick kijkt ongeloovig. Vader blij? Dat meent
u niet. Ze vonden liet immers zelfs maar matig,
dat ik hier bij u werkte. Nee, ik voorzie er thuis
moord en doodslag van.
't Zal je hard meevallen, zegt Mr. Van Eycke
veld. Nee, dat zal je wel meevallen, kindje.
Wat dan niet? vraagt Nick ongerust. Is
er iets thuis? Is Rob
Je broer is weer gezakt, ja. Dat hoorde ik
gisteren op de soos. Maar dat is helaas het ergste
niet.
Wat dan9 Wat doet u akelig geheimzinnig.
Ja, zegt Oom Victor, het is, geloof ik, maar
beter, dat ik het je ronduit vertel. Zie je, ik wist
het eergisteren al, maar ik wilde je plezier in dat
uitstapje van je niet bederven. Ik wist immers, dat
het voorloopig je laatste onbezorgde reisje wel zou
zijn. De quaestie is, dat Maandagmorgen de Over-
Betuwsche Bank in Arnhem haar betalingen heeft
gestaakt.
De bank van Oom Eduard? vraagt Nick ont
zet.
Ja. En dat kost je vader vrijwel zijn heele
vermogen, kindje. Ik ben Woensdag nog bij jullie
thuis geweest.
O hemel, zegt Nick. En.hoe is het
met het kantoor? Met Vaders cliënten?
Die komen er goddank allemaal heelhuids af.
Je vader is een voorzichtig notaris, altijd geweest.
Niemand komt er een cent aan te kort, behalve hij
zelf.
Nick snikt in haar zakdoek. Oom Victor klopt
haar bemoedigend op den schouder, probeert haar
te troosten, met de verzekering, dat het nog niet
zoo verschrikkelijk erg is, want dat haar ouders
nog altijd behoorlijk kunnen leven van de in
komsten uit het kantoor. Maar jullie zult je
natuurlijk wel erg moeten bekrimpen, zegt hij.
Daarom is het zoo prachtig, dat jij nu voor je zelf
kunt zorgen. Ik ging het maar gauw thuis vertel
len, als ik jou was, Nicolientje.
Ja.maar hoe moet het dan hier? Ik moet
Woensdag al beginnen in Amsterdam.
Ik zal je zaken hier allemaal netjes afwerken,
hoor. Maak je daar maar geen zorg over. Om te
beginnen zal ik maken, dat ik als een haas op de
rol kom.
Nee, laat u mij dat nu nog doen. Voor den
laatsten keer, vraagt Nick.
Geen sprake van. Je ziet er nog al fraai uit
met je dikke oogen en je roode neus. Nee meisje,
zoek jij nu hier op kantoor je zaakjes maar bij
elkaar. En je geeft Vermolen je instructies voor
vandaag en morgen. En dan ga je als de wip naar
huis. Maandagmorgen kun je terug komen om hier
alles in te pakken en te redderen en dan vertrek
je Dinsdag van hier naar Amsterdam. Afgespro
ken?
En dan gaat het allemaal zoo vlug. dat het een
droom lijkt. Gauw op kantoor de boel afwerken,
gauw verkleeden. In den trein naar huis. Die da
gen thuis dat lijkt pas echt een droom, maar
een nare. Vader, ineens oud geworden, alle fut
er uit. Mama, nerveus, doorloopend in tranen, ook
over haar, Nick, dat ze nu zoo ver weg gaat, een
meisje alleen in zoo'n groote stad. Rob. heelemaal
radeloos voor hem komt de misère van het
examen er nog bij. En het stille verwijt in zijn
vaders oogen, als Nick van haar succes vertelt.
En dan is het allemaal voorbij, ook het af
scheid van Doornenburg en zit Nick in den trein,
die haar naar Amsterdam zal brengen, het nieuwe,
nu het echte leven in.
Groen en blauw en geel, zegt de jongste klerk.
En oranje boven is er ook weer bij goddank.
Waar heb je het over? vraagt Van Dijk, die
zijn ochtendpijp aan het stoppen is.
Over de post van Robberts.
Van Mééster Robberts, bedoel je, verbetert.
Van Dijk streng. En de rest van de praatjes kun
je vóór je houden. Ik zou me maar met mijn eigen
zaken bemoeien als ik jou was, vriendje. Daar heb
je je handen vol aan. Hier! Van Dijk grijpt tus
sehen de papieren op zijn bureau. Kijk dat ex
ploit eens. Wéér door het zegel heengetypt aan
den achterkant. Dat is de derde keer in één week.
Je kunt beter op je eigen werk letten, dan bni-
+ale praatjes verkoooen over je werkgever.
Gut, ik zei alleen maar dat meneer Robberts
-et zoo'n post krijgt als de filmsterren uit Holly
wood, sputtert de iongen tegen.
Natuurlijk! Dacht ik het niet! Hollywood! De
bioscoop. Voetballen. De zesdaagsche. Daar kun
nen jullie over meepraten. Maar je werk behoor
lijk afleveren ho maar. Geef maar hier die post,
?k moet toch naar boven
Terwijl hij de trap ooloopt. bekijkt de oude klerk
hoofdschuddend de beide stapeltjes brieven in bet
brievenmandie. Heelemaal ongelijk heeft hij niet,
die vlegel beneden, met zijn gegrinnik. Kijk die
post van meester Westhove nou eens, dat zijn brie
ven, die op een advocatenkantoor thuishooren. Van
andere advocaten en van den President van
cliënten natuurlük ook, firma zus en N.V. zoo
Hlemaal zooals 't hoort.Op het leege bureau
van Mr. Van Westhove wordt het stapeltje zorg
zaam neergelegd en na een waakzamen blik in
het rond, of de werkster geen ongerechtigheden
heeft achtergelaten, gaat Van Dijk vender. Voor
vranks bureau blijft hi.i staan en laat de brieven
één voor één door zijn .ïanden glijden. Oranje ho
ver is er goddank ook weer bij, heeft die aap ge
zegd. Tia. wat kun je er aan doen? Iedereen heeft
toch aanspraak op rechtskundigen bijstand, daar
zijn de advocaten immers voor. Moeten ze tenslotte
van bestaan. Hij ook als 't er op aankomt. En die
lummel beneden net zoo goed. Maar er zijn cliën
ten èn cliëntenVroeger kregen ze, behalve de
prodeanen, in een heel jaar soms nog geen twintig
vrouwen op kantoor te zien. En die dan kwamen
waren zakenvrouwen of bijvoorbeeld alleenstaan
de dames, die moeiliikheden hadden met huurders,
of menscher. die over een erfenis harrewarden.
Maar sinds meneer Robberts er bij gekomen is...»
(Wordt vervolgd).,
