IJmuider Courant | 1940 | 13 juli 1940 | pagina 6

'liet JOimt en Jan Oiie&ol.

ONS KNIPPATROON

Het menu van den dag.

Nieuwe Uitgaven.

Huwelijk met modern
Comfort.

ZATERDAG 13 JULI 1940

VOOR DE VROUW

MIDDAGJAPON.

Voor gekleed zal deze japon van verschillende
zijden weefsels met ingeweven motieven of met
«en metaaldraadje een elegant- geheel vormen,
evenals van kantstof. Een eenvoudiger model kan
gemaakt worden van een of ander wollen weefsel.

Het lijfje is midden voor ingehaald en heeft een
halsafwerking met of zonder kraag, hetgeen van
den persoonlijken smaak afhangt.

De mouwen zijn lang, zij kunnen evenwel langs
de lijn afgeknipt worden.

Het patroon is in maat 46, prijs 26 ets.

Het is van Maandag af gedurende een week ver
krijgbaar bij Kennemerlaan 42, IJmuiden en Bree-
straat 29, Beverwijk.

Tomatensoep met melk.

Bloemkool met kaassaus.

Gebakken saucijsjes.

Aardappelen.

Hangop.

Tomatensoep: 11/2 pond tomaten, L. water,

1 klein uitje, 2 eetlepels boter, 4 eetlepels bloem,

2 d.L. melk, peper en zout.

Zet de in stukken gesneden tomaten met het
■water op, kook ze vlug gaar en zeef ze.

Fruit intusschen het fijngesnipperde uitje in
de boter, roer er de bloem doorheen en maak de
soep met het vocht aan Laat dit vooral kokend
heet zijn, maak het op smaak af neem het van
het vuur en roer er dan de koude melk doorheen.
Doe hierna dadelijk de soep op, daar ze anders
te koud wordt.

Bloemkool met kaassaus.

Maak de bloemkool schoon, maar laat hem in
zijn geheel. Maak hem gaar in kokend water met
zout, maar zorg dat de stronk niet week wordt.
Neem de kool uit het water, dat den volgenden
dag voor bloemkoolsoep gebruikt kan worden,
verwarm intusschen roerend een lepel boter met
anderhalve lepel bloem, voeg hieraan melk met
water toe en het laatst een half ons geraspte
kaas. Giet deze dikke saus in de schaal over de
goed warm gehouden bloemkool.

Gebakken saucijsjes.

Wasch de saucijsjes, prik ze met een stopnaald
op enkele plaatsen in om barsten van het vel te
voorkomen en bak ze snel in boter of vet.

Strooi wat bloem in het vet, bak dit lichtbruin
en maak de jus goed roerende met water af.

Hangop.

Reken hiervoor 1 L. karnemelk per persoon; is
het gezin groot, dan kan met één liter minder
dan er personen zijn, worden volstaan.

Hang de karnemelk in een vochtigen doek of
een sloop aan een touw op buiten de zon, opdat
het water eruit loopt, of leg een vochtigen doek
in een vergiet en zet deze in een kom. Giet -hier

in een gedeelte van de karnemelk, schep het
dikke na een tijdje van den doek langs den wand
van het vergiet af en voeg er versche karnemelk
bij. Herhaal dit tot al het dunne vocht eruit is,
Presenteer de hangop met beschuit suiker en des-
gewenscht kaneel.

SLAPELOOSHEID.

Nu er veel menschen zijn die over slapeloosheid
klagen, is het wel dienstig om hiertegen een een
voudig en onschadelijk middeltje aan de hand te
doen, dat ik vond in een boekje met goede raad
gevingen, en dat ongeveer een eeuw geleden is
verschenen.

Verdoovende middelen, opium en slaapstroop
noemt dit boekje hoogst nadeelig voor de gezond
heid, waar ieder het mee eens zal zijn, en, voegt
het er ondeugend aan toe, het kan zijn dat men
door het lezen van sommige gedichten en romans
evenmin in slaap kan vallen. Lezen was dus ook
toen al een beproefd middel om in te slapen, maar
evenals nu faalde het ook nogal eens.

Er bestaat echter geen beter en onschadelijker
middel, zegt het boekje, dan zich het voorhoofd
met de vlakke hand te wrijven, waardoor de oogen
welhaast dicht vallen".

Inderdaad een onschuldig middeltje, maar het
probeeren overwaard, want al die soorten van goe
dige huismiddeltjes zijn dikwijls zeer practisch in
het gebruik.

BLOEMENDAAL

Raadsvergadering.

Snoedeischende vergadering van den Raad dei-
Gemeente, op Vrijdagmiddag, onder leiding
van den burgemeester, jhr. mr. C. J. A. den Tex.

Afwezig de heeren Hempenius en baron van
Till.

De Voorzitter zegt, den Raad voor een
spoedeischende vergadering bijeengeroepen te
hebben, omdat snelheid geboden is. De Duit-
sche regeering wenscht, dat 380 officieren en
8000 manschappen van het Nederlandsche leger
worden ingedeeld bij de Rijks- en gemeente
politie. Op 1 Augustus a.s. moeten allen op hun
plaats zijn.

Het voorstel tot vaststelling van een verorde
ning tot wijziging der verordening, regelende de
rangen, het aantal, de samenstelling, de eischen
van benoembaarheid en" de bezoldiging der poli
tie, moest dus met spoed worden ingediend
en behandeld.

Spr. wil hieraan nog een enkele opmerking
toevoegen

Wij worden op het oogenblik geregeerd door
een autoritaire regeering, die zeer snel werkt. Uit
het verslag van de vorige raadszitting blijkt, dat
de leden van den Raad zich nog niet kunnen
aanpassen aan het tempo, dat van boven af aan
gegeven wordt. Hier schuilt een groot gevaar in,
want kan de Raad het tempo niet volgen dan be
staat kans, dat hij wordt uitgeschakeld. Wij moe
ten nu over veel scheidingsmuurtjes heenstap
pen. Dit gebeurt nog te weinig en dat veront
rust spr. Wanneer wij Nederlanders niet in
vlugger tempo kunnen werden, zullen anderen
het doen.

De Voorzitter geeft dan nog een nadere

toelichting op het voorstel. De 380 officieren en
8000 manschappen zullen in de eerste plaats wor
den ingedeeld bij de marechaussées en de Rijks-
veldwacht; de rest bij de Gemeentepolitie. Niet-
allen zijn geschoold op politiegebied, want zij zijn
niet allen bij de militaire politie geweest. De
manschappen worden voor. een jaar op proef
aangesteld.

De Raad heeft nu tot taak aan dezen maatregel
mede te werken en kan ook wenschen naar voren
brengen. Ongetwijfeld zal de Raad willen mede
werken, maar mocht eventueel het voorstel wor
den verworpen, dan worden, zoo eindigt de voor
zitter, de gelden er voor voor ons op de begroo
ting' gebracht.

De heerRohling (R.K.) vraagt of de
dienstjaren, eventueel al bij de politie doorge
bracht, voor de bezoldiging meetellen.

De Voorzitter: Het ligt in mijn bedoeling,
die dienstjaren te doen meetellen.

De Voorzitter deelt verder nog mede, dat
de Raad vroeger al in een verordening de moge
lijkheid heeft geopend voor de benoeming van
een inspecteur. Door Den Haag is dat toen niet
goedgekeurd. Nu zal er dan toch een inspecteur
komen die onder den Commissaris, de dagelijk-
sche chef der politie zal zijn, belast met den
straatdienst, het africhten der manschappen
en de interne discipline.

De gewijzigde verordening voor de gemeente
politie wordt z.h.s. aangenomen, eveneens de
daardoor noodig geworden wijziging in de be
grooting voor het dienstjaar 1940 tot een be
drag van f 3750, (voor 1 Aug.1 Dec. 1940.)
Hierna gaat de Raad in besloten zitting.

SPREEKUUR WETHOUDER OUWEHAND.

Het wekelijksch spreekuur van wethouder Ouwe
hand is uitgesteld van Maandag 15 Juli tot
Woensdag 17 Juli.

JUIANASCHOOL.

Van de Julianaschool te Overveen slaagden voor
de verschillende middelbare scholen de volgende
leerlingen i

Kennemer Lyceum: Kitty Goemars, Loekie
Cohen, Nelly v. d. Polder, Roosje Kan, Wirircie la
Court, Andreas Lauinger, Harry de Vries, Frans
v. d. Velde en Cor Visser.

Gymnasium: Freddy Schuurman.

H.BS. A: Ina de Jong. Menny Proper en Jan de
Vries.

H.B.S. B: Dirkjan van Baaien, Wim Bronkhorst,
Theo Jansen, Klaas Halbertsma en Jan Verkerk.
Middelbare Meisjesschool: Gerda Pregel.
't Kopje: Greetje Pijpers.

MEUBELFABRIEK DOOR BRAND VERWOEST

In den afgeloopen nacht, omstreeks twee uur
ontdekte een nachtwaker te Varsseveld, gemeente
Wisch, dat brand was uitgebroken in de meubel
fabriek van de firma Gebrs. Rutgers. IJlings werd
de gemeentelijke brandweer gealarmeerd, die spoe
dig met de motorspuit ter plaatse was, doch tegen de
geweldige vuurzee zoo goed als niets kon uitrichten
en derhalve moest aanzien, dat de ggjieele fabriek
met inventaris in de vlammen opging.

Men slaagde er in de belendende perceel en voor
het vuur te behoeden. Omtrent de oorzaak van den
brand is nog niets bekend. Voor zoover bekend is
de fabriek verzekerd. Door dezen brand worden
ongeveer 45 man personeel werkloos. (A.N.P.)

VOOR DE KINDEREN

Hoe moeten we hem redden, Dikke?

De Dikke peinsde even, legde toen zijn
vinger op den mond van Krent om te be
duiden zich uiterst kalm te houden. Voor
zichtig sloop de Dikke verder, tot hij dicht
achter een inboorling was, die een beetje
buiten den kring gehurkt was.

Als een kat sprong hij geruischloos overeind
en bracht vlug zijn hand voor den mond van
den Inboorling. Een worsteling ontstond,
maar de Dikke voelde zich sterk.

Jeugdherbergen gereed om trekkers
te ontvangen.

AMSTERDAM, 11 Juli. De Nederlandsche
Jeugdherbergen Centrale heeft een moeilijken
tijd achter den rug.

Mobilisatie en oorlog hebben tot gevolg gehad,
dat een groot deel van de 62 jeugdherbergen,
welke ons land telt, door militairen in gebruik
werden genomen en ongetwijfeld hebben de sol
daten in deze goed uitgeruste en ingerichte te
huizen een uitstekend bivak gehad.

Nu de oorlog en binnenkort ook de demobilisatie
tot het verleden zullen behooren, zijn de jeugd
herbergen vrijgekomen voor de trekkers, die dit
jaar ongetwijfeld in een belangrijk grooter aan
tal dan vorige jaren, ons land zullen doorkrui
sen.

Over het geheele land verspreid zijn thans weer
88 jeugdherbergen klaar om de trekkers te ont
vangen. Uiteraard was het geen eenvoudig werk
deze herbergen weer gereed te maken. Zij staan
thans echter ter beschikking van een ieder, die
hetzij per fiets of te voet dezen zomer ons land
gaat doorkruisen en in het bezit is van een
kaart van de N.J.H.C.

Vier herbergen zijn niet heropend. Deze liggen of
wel in de onmiddellijke nabijheid van een mili
tair object, of zijn nog niet door de militaire
autoriteiten vrijgegeven. De overige zijn echter
volkomen veilig. Het is den secretaris van de
N.J.H.C., den heer Leo Meilink, n.l. gebleken, dat
vele trekkers nog in de totaal verkeerde mee
ning leven, dat er groote onveilige gebieden in
ons land zijn, hetgeen hen noopte in de directe
omgeving van „thuis'' te blijven. Dit is volstrekt
onjuist. De thans opengestelde jeugdherbergen
zijn stuk voor stuk even veilig als de huiselijke
haardstede en ook het gevaar voor landmijnen,
dat velen de lust tot trekken ontneemt, is volko
men geweken. Slechts op zeer weinig plaatsen
zitten nog mijnen in den grond, doch dat is dui
delijk met bordjes en roode vlaggen aangegeven.
De heide, het bosch, de weiden, het strand, alles
is weer veilig terrein, vrij voor een ieder om naar
hartelust in te wandelen of te fietsen.

De tijd voor het maken van groote tochten is
juist begonnen, al merkt het bestuur der N.J.H.C.
er nog niet veel van. Het aantal nieuwe inschrij
vingen is tot nog toe nl. niet belangrijk grooter
dan in vorige jaren. Vermoedelijk vindt dit zijn
oorzaak in de ongerechtvaardigde angst, dat het
niet veilig is ver van huis te gaan. Bovendien
gelden, wat betreft de distributiemaatregelen,
voor de jeugdherbergen nog de voorschriften voor
cafés en restaurants, zoodat broodmaaltijden nog
zonder bonnen kunnen worden verstrekt. In de
komende anderhalve maand wordt aldus be
sloot de heer Meilink het onderhoud, dat wij met
hem hadden een sterke toeloop verwacht.
Gaat gij.trekken, maak dan van tevoren een plan
op en schrijf een briefkaart naar den herberg
vader. opdat een bed voor u wordt vrijgehouden.
Ons land is te mooi om dezen prachtigen zomer
thuis door te brengen. (A.N.P.)

COMITé VAN ACTIE VOOR EEN
EENHEIDSFRONT IN NEDERLAND.

Men meldt aan het A.N.P. dat onder voorzit
terschap van den heer J. A. H. Hollander, Louise
de Colignystraat 14a te 's Gravenhage, is opgericht
een comité van actie, dat zich ten doel stelt een
eenheidsfront in Nederland te vormen. Het comité
zal een beroep doen op prominente personen om
de leiding in handen te nemen, ten einde te komen
tot een werkelijke eenheid van het Nederlandsche
volk, dat binnen het raam van het nieuwe Europa
zal strijden voor een zelfstandig Nederland.

DR. A. II. KAN ONDERSCHEIDEN.

In de Vrijdagochtend gehouden vergadering van
B. en W. van Utrecht is aan dr. A. H. Kan, rector
van het stedelijk gymnasium aldaar, wien met in
gang van 1 September 1940 door den raad op de
meest eervolle wijze ontslag is verleend, de eere
penning van de gemeente Utrecht uitgereikt. Op
de keerzijde van deze medaille is gegrift: „Vivit,
qui multis usui est, vivit, qui se utitur", woorden
van Seneca, beteekenend: „Hij leeft, die veel tot
nut is, hij leeft, die zich geheel geeft". (A.N.P.)

ONDER SCHEIDINGSTEEKEN OPBOUWDIENST.

Naar het A.N.P. verneemt zal als onderschei-
dingsteeken voor den opbouwdienst worden inge
voerd een blauw gevlochten koord, afhangende van
den linkerschouder.

Dit onderscheidingsteeken zal zoowel op de veld-
jas als op de overkleeding gedragen worden.

Zoolang het vastgestelde onderscheidingsteeken
niet beschikbaar is, zal een voorloopig onderschei
dingsteeken worden gedragen.

WERKSPOOR N.V. KEERT 7 pet. DIVIDEND UIT.

In de Vrijdag te Amsterdam gehouden algemeene
vergadering van aandeelhouders van Werkspoor
N.V. werd het jaarverslag over 1939 voor kennis
geving aangenomen. De balans- winst- en verlies
rekening per 31 December 1939 werden met al
gemeene stemmen goedgekeurd. Het dividend werd
vastgesteld op 7 pet. voor de aandeelen der serie a.
Aan de houders van Aandeelen der serie b., in
verband met de overeenkomst vermeld in art. 22
der statuten, zal een uitkeering geschieden van f 40
per aandeel. Ir. H. I Keus werd als commissaris
herbenoemd. (A.N.P.)

Vol trots met den eersten prijswinnaar oj
den 16den Zuid-Limburgschen paardenfokdaj

Dankbetuiging aan het spoorweg,
personeel.

Van den directeur van den etappen- en
verkeersdienst.

Nu onlangs de vordering van de Nederlandse!;!
Spoorwegen is geëindigd, heeft de directeur va.
den etappen- en verkeersdienst, de kolonel van de:
generalen staf. H. H. Thoden van Velzen,
directie van de Nederlandsche Spoorwegen ee;
dankbetuiging gezonden met het verzoek deze te
kennis van het personeel te brengen.

In de eerste plaats worden zij herdacht, d:>
bij de verdediging van het vaderland het leva
hebben gelaten.

„Ik ben", zoo gaat de directeur van den etappen,
en verkeersdienst o.a. verder, „begaan met hf,
lot der gekwetsten en wensch hun een spoedlj
algeheel herstel toe. Ik moge uwe directie en
het onder u ressorteerende personeel voorts mij:
grooten dank en waardeering betuigen voor de med<
werking en steun, welke ik steeds zoo in alle opzich
ten heb mogen ontvangen. Dat de étappen, t:
verkeersdienst ook onder de n\eest moeilijke on,
standigheden zijn taak heeft vervuld, is ongetwijfeli
niet in de laatste plaats te danken aan de stipt!
olichtsbetrachting en het gedrag van uw perso-
neel.

Dit zal de Nederlandsche Spoorwegen voor all1,
tijden tot eer strekken". (A.N.P.)

JONGEN ONDER EEN WERKTREIN.

Op de spoorbaan van het werktreintje dal
rijdt over den Ouderkerkerdijk achter den Omva!
te Amsterdam, is Vrijdagmiddag een tragisch on
geval gebeurd. Twee jongens fietsten over de spoor
lijn en letten niet voldoende op het spoorverkeer,
Eén van hen kwam in een kuil en viel vlak
voor een juist aankomenden trein. Hij werd
overreden, waarbij zijn linkerbeen werd verbrij
zeld. Vermoedelijk zal het 13-jarige slachtoffer het
been moeten missen. (A.N.P.)

Bij H D. Tjeenk Willink en Zoon te Maarlem Is
verschenen De Huisvrouw van 1940 door E. E.
Jonkheid-Peereboom. Wij behoeven de schrijfster
en haar werk niet meer bij onze lezeressen te in-
troduceeren. Zij kennen de een en het ander reeds
vele jaren in haar functie van redactrice van en
belangrijkste medewerkster aan onze rubriek voor
de Vrouw.

In de laatste weken heeft mevrouw Jonkheid in
ons blad een reeks speciale artikeltjes gepubliceerd,
die de huisvrouw den weg effenden naar de zoo
noodige en voorgeschreven bezuinigingen. In het
thans verschenen frissche, beknopte boekje kan
men al deze wenken nog eens in handig bestek te-
rug vinden en als zoodanig kan het de huisvrouw
dus van groot nut zijn. Wij geven hier een opsom
ming van de titels der hoofdstukken, die de alge
meene inleidende beschouwing volgen: Gas. Elec-
triciteit. Water. Koffie. Thee. Suiker. Restjes. In
maak. Kleeding. Verwarming van ons huis. Huis
on tuin. Vitamines. Weerstandsvermogen. Onver
minderde mkomsten. Opgewektheid. Medeleven.
Het nare woord bezuinigen. Moed.

Dit alles vormt een schat van wenken en ge
gevens. waarmede de huisvrouw moreel, maar ook
in den letterlijksten zin des woords haar voordeel
kan doen.

De uitgave geschiedt in samenwerking met
Taarlem's Dagblad en het boekje is, behalve in den
boekhandel, ook op de kantoren van ons blad ver
krijgbaar Priis viiftig cent.

Mr. CORRY STOLZ-VAN DEN KIEBOOM.

40)

Maar 't is noodig en zij als de jongste kan er het
beste tegen. Vijf minuten later stapt ze, diep in
haar bontjasje gedoken, over het hardbevroren pad,
de richting van het dorp in. Grenzenloos verlaten
is het hier. Donker ook al. Ze is blij, als ze in de
verte de lichtjes van het dorp ziet.

Het doktershuis met zijn helder verlichte ramen,
de gezellige gang en de wachtkamer met de vroo-
lijk bontgelakte meubels een andere wereld
lijkt het opeens. De dokter komt haastig binnen
stuiven. Wat een jongen nog, denkt Lies en ze
moet bijna lachen om zijn verrukt gezicht, als hij
hoort voor wie ze komt.

Ja, ik zal onmiddellijk komen; u kunt wel
meerijden, als u wilt. Durft u achter op een motor?

O ja, zegt Lies moedig. Een oogenblik heeft
ze 't visioen gehad van een rustige terugrit in een
comfortabele en warme doktersauto. Achter op
een motor 't zal koud zijn en griezelig, maar
toch altijd nog beter dan loopen.

De dokter draaft weer weg om zijn boeltje bij
een te zoeken.

Jakkie Leo, hoort Lies een hooge meisjesstem
in de gang roepen. Moet je nog uit? Hè. wat ver
velend. Juist vanavond.

Kindje, 't is nog geen vy'f uur. Ik ben di
rect weer terug.

Ja, dat ken ik. Natuurlijk blijf je uren weg.
Natuurlijk zit ik den heelen avond alleen, op Sin
terklaasavond nog wel. Onze eerste Sinterklaas

samenNu komen er tranen, hoort Lies. Moet

de dokter eerst nog gaan troosten, terwijl hij staat
te springen om weg te komen naar zijn gewichtige
nieuwe patiënte. Zeker pas getrouwd, denkt Lies.
Zóó overdreven doen immers alleen die heele jonge

spannetjes. Later wen je er wel aan of niét na
tuurlijk.

Ze stuiven over hèt boschpad. Lies, verstijfd van
kou en angst op de duo. Sinterklaasavond daar
had ze heelemaal niet meer aan gedacht. Nu heb
ben in Amsterdam alle winkels nog eens de feeste
lijke verlichting van hun Sinterklaasetalages ont
stoken. Nu zijn de straten stampvol menschen, die
nog gauw-gauw hun inkoppen gaan doen. Nu ruik
je overal de boterletters en de speculaas. En nu
zit zij achter op een vreemde motorfiets, die haar
door de donkere kou weer terug brengt naar het
holle huis in de bosschen, naar de drie oude men
schen en naar haar zelf gekozen werk.

Nick grijpt haastig in haar jalouziekastje naar
nieuw papier voor den volgenden brief. Met een
ruk trekt ze het laatje uit en een hagelbui van
pepernoten klettert door de typekamer.

Jasses, wat flauw, zegt ze verschrikt. Wie
heeft me dat geleverd? Maar de andere grabbelen
joelend rond en het vermanend „dames dames"
van meneer Lammers gaat in het algemeen la
waai verloren. De typekamer is „zoo baldadig als
een klas schoolkinderen", zooals meneer Lam
mers verontwaardigd constateert.

En daar heb je de schoolmeester, juicht Mies
van Hoeven, als de deur opengaat en Janus bin
nenkomt. De bovenportier is op zijn ronde om de
gevers van de traditioneele Sinterklaassigaren te
bedanken en begint nu de typekamer af te wer
ken: Juffrouw juffrouw dank u wel
haur, faur de segoare, 't is faur mekoar, haur. Dan
vertelt Janus vol trots over het „meroakels faane
woaterfliegtuig", dat hij in het middaguur „faur
me sauntje Jèn" gekocht heeft. Sal die jonge
effe kaake morgenochtend. Natuurlijk moet het
watervliegtuig gehaald en gedemonstreerd worden.
Onder stomme bewondering van de typekamer
glijdt het gevaarte brommend over den vloer en
ze zijn het allemaal eens met Janus, dat het „ge
regeld natuurgetrouw" is.

Zeg, Annemie de Bruyn, de „nieuwe",
die sinds één December Nicks werk aan het over
nemen is, stoot haar buurvrouw aan die por

tier, is dat een Engelschman? Hij heeft zoo'n En-
gelsch accent. Gisteren, toen hij hier de verwar
ming kwam nakijken, had hij het over de „paap-
laading". Ik versta hem heelemaal niet.

Erna schatert. Arme beneden-Moerdijksche
stakker, dan mag je je ooren hier wel goed open
zetten. Dat is nog maar gewoon Amsterdamsch.
Wacht maar, tot je Wessels eens op zijn derde
versnelling aan- de gang hebt gehoord! Hè Nick?

Nou, beaamt Nick, haar mond vol peperno
ten. Hier, willen jullie nog? Ze steèkt hen gul
twee volle handen toe.

Pats pats. Annemie mept er tegen aan en de
pepemoten vliegen ten tweeden malen door de type
kamer. Janus doet wanhopige pogingen, het nog
steeds rondzoemende watervliegtuig tusschen de
grabbelende meisjes van den vloer oo te visschen.
Dan komt meneer Wessels binnenstuiven.

Let nou eens op, fluistert Erna Annemie in.
Wedden, dat je er geen touw aan kunt vast-
knoopen?

Meine Damen, briescht meneer Wessels.
Wat geeft het hier voor een Radau? Het is hier ja
geen kindertuin! Meteen konit hij in aanraking
met het watervliegtuig, dat Janus nog niet te pak
ken kon krijgen.

Verflucht noch mal! Donnerwetter! Was ist
daas? De typekamer vreest, dat de aanvaring door
een ontploffing gevolgd zal worden.

Das das ist ein Flugzeug, Herr Wessels,
helpt Nick gedienstig.

Meneer Wessels is een oogenblik sprakeloos.
Sie, sist hij dan. Jullie meisjes, allemaal. Kein
Ernst, kein Pflichtgefühl, nichts, Statt, dat jullie
blij zijn, noch een Stellung te hebben, waar overal
zooveel aangestelden afgebouwd wordenHij
kijkt woedend rond, alsof hij een slachtoffer zoekt.

Maar wij hoeven niet meer afgebouwd te
worden, meneer, komt ineens de kalme stem van
„de nieuwe". Wij zijn heelemaal compleet, kijk
maar. En ze steekt trotsch haar uitgespreide vin
gers de lucht in, wijst op haar gezicht en voeten,
kijkt dan inspecteerend de rij langs.

De typekamer ijst, maar meneer Wessels kiest
voor één keer de wijste partij en begint te lachen.

Ha ha ja, wat denkt u, Herr Lammers,
daaraan is Santa Claus heute wel schuld, was?

Solche Unverschamtheit! Aber jetzt bitte Ruhe,
meine Damen.

Nick grinnikt nog na, als ze om half zes haar
mantel staat aan te trekken. Om haar heen komt
het geroezemoes los.

Nou, jij durft, zeg.

Gut, hoe kwam je er zoo ineens op?

De bewondering voor Annemie is algemeen. De
nieuwe, die vier dagen in dienst het gewaagd
heeft „leuk te zijn" tegen Wessels, en met succes
nog wel dat is een aanwinst, zoo eentje. Nick
denkt even spijtig aan haar eersten tijd Zoo zijn
ze tegen haar niet geweest. Nu nog niet Op zoo'n
dag als vandaag gaat het wel, maar verder lijkt
het toch nog altijd of ze iets tegen haar hebben.
En vooral of ze haar snelle promotie niet kunnen
verduwen. En als Erna nu weggaat, zal ze weer
alleen zijn. Precies als in Doornenburg. Nou ia,
wat geeft het. Het voornaamste is, ze staat goed
aangeschreven bij de chefs. De prijzende woorden
van meneer De Jong. toen hij haar hgar „bevor
dering", zooals Janus zei, mededeelde: Intellir
gentie en tact.de aangeboren distinctie en be
schaving, die wij in onze hoogere employés zoo

graag zienO lala, ze kent het nog van buiten.

Het klonk zoo heerlijk hoopvol: hoogere employés.
Dat geeft je iets om voor te leven, een doel in het
vooruitzicht. Dat is iets anders dan het eeuwig ge-
twijfel, het eeuwig hangen tusschen twee gedach
ten: Han en dat andere. Weg er mee, ze zal het
alleen wel klaar spelenUit pure vreugde, uit
behoefte anderen te lateb meedeelen in haar suc
ces, heeft ze de heele week inkoopen gedaan Een
groot pak heeft ze naar huis gestuurd en een brief
met het nieuws van haar promotie als hoofdsur
prise erbij. En aan Han heeft ze ook een pakje
gestuurd. Een electrische sigarenaansteker voor
zijn eigen wagentje, waarvan hij haar den laatsten
keer zoo trotsch had verteld. En een briefje er bij:
„uit oude vriendschap, Sint Nicolinaas" Als Han
het maar niet verkeerd begrijpt, er niet meer ach
ter gaat zoeken, dan oude vriendschap.

Ben je nog niet klaar? vraagt Erna. Zeur
piet, je hoed staat allang volmaakt. Ter eere van
wie sta je je zoo mooi te maken?

Ter eere van niemand, lacht Nick. Ik stond
maar zoo'n beetje te suffen. Wat doe jij vanavond,
zeg?

Ik ga naar mijn tante, zegt Erna blij. Een
juderwetsche surpriseavond meevieren. Zalig. En
heel- misschien komt Henk ook nog overwippen.
Zeg ze krijgt ineens medelijden wil ik
even opbellen, dat ik jou meebreng? Ze vinden het
best. natuurlijk: 't is daar zoó'n onwijs groote fa
milie, dat één meer of minder er niet op aankomt

Nee zeg, zegt Nick. Ik vind 't buitengewoon
aardig vari je en dank je wel. maar. ze weifelt

meegaan met Erna. een leuke avond met alle
maal vroolijke menschen of haar eenzame kamer?

Nee. heusrh. dank ie wel. zegt ze haastig.
Dag hoor, veel plezier Vóór Erna uit holt ze naar
buiten. Want bij den kantooruitgang staat Frank

Nu gewoon kalm loopen die per stappen, nu ge
woon kalm zeggen: Hallo Frank, wat kom jij
doen?

Jou afhalen, zegt Frank. Als ie 't goed
vindt tenminste.

Natuurlijk, knikt ze. Leuk zelfs. Maar hoe
kom je daar zoo opeens bij? Ze kijkt hem van opzij
aan Slecht ziet hij er uit, moe en down. Toch lijkt
hij blij. haar te zien èrg blij. bekent ze zichzelf
en ze voelt zich warm worden van geluk.

Och. weet je, zegt Frank verlegen, ik dacht
zoo, het is vanavond zoo'n ellendige avond om
alleen te zijn. En ik dacht, misschien heb jij ook
wel niets, dan kunnen we elkaar een beetje gezel
schap houden Of heb je andere plannen?

Nee hoor. stelt ze hem gerust. Ik had een
inyitatie voor een surprise-avond in den familie
kring, maar daar heb ik nog juist bijtijds voor be
dankt. Nog geen twee minuten geleden toen ik
iou in de gaten kreeg.

Heusch? zegt Frank blij. Nee maar, dat
vind ik geweldig lief van je, Nick. Als je nu maar
geen slechten ruil hebt gedaan. Want een Sinter
klaasavond in den familiekring kan ik ie niet aan
bieden. Hij lacht bitter

Loop rond, zegt Nick luchtig. Je weet best,
dat ik ook meer voor de uithuizigheid ben. Wat
zullen we gaan doen?

Eerst een uurtje naar „La Gaïté" stelt Frank
voor. Dan een stukje eten en daarna de tweede
voorstelling in een of andere bioscoop. Wat vind
je daarvan?

.(Wordt vervolgd),