OnsKnippatroon
liet JOient en Jan Oliebol.
De Lotgevallen van een Collier
Het menu van den dag.
ZATERDAG 3 AUGUSTUS 194Ö
fA<H4
PARIJS VERSAAGT NIET.
....maar brengt eenvoudige jurkjes voor
den zomer
Optimistische berichten komen uit Parijs: on
danks de moeilijke omstandigheden blijft de haute
couture op haar post en Parijs schept mode als
tevoren.
't Spreekt vanzelf, dat deze mode zich aanpast
TECHNISCH ADVIESBUREAU.
Voor huishoudelijken arbeid ten plattelande
Ondanks de moeilijke tijdsomstandigheden is er
op het terrein van de huishouding een groote acti
viteit. Meer dan vroeger nog is het van belang, dat
de huisvrouw haar tijd en kracht economisch ge
bruikt. Bij de Stichting voor Huishoudelijke Voor
lichting ten Plattelande bestond reeds geruimen
tijd het plan tot het instellen van een technisch ad
viesbureau voor huishoudelijke voorlichting ten
plattelande. Op dit bureau zouden verschillende
werkzaamheden op huishoudelijk gebied bestu
deerd kunnen worden om daarna op de cursussen,
welke van deze Stichting uitgaan, de beste methode
te kunnen propageeren.
Vele vraagstukken vragen de aandacht, bijv.:
Wat is de doelmatige methode tot het behandelen
van de huishoudwasch?
Welke is de beste lichaamshouding bij land
arbeid?
Hoe kiest men een doelmatige kleeding bij ver
schillende huishoudelijke bezigheden?
Er zijn reeds instellingen, welke op dit gebied
werkzaam zijn, doch 'n centraal punt, waar de ver
kregen resultaten in de praktijk worden beproefd
en doorgegeven aan de huisvrouw, bestond in ons-
land nog niet. Het Stichtingsbestuur heeft daarom
gemeend ook na de ramp, welke ons land getrof
fen heeft op dit terrein voort te moeten werken.
Juist nu is het besparen van materiaal van het
grootste- belang. Wanneer wij weten, dat er in ons
land 1,8 millioen huishoudingen zijn met een to-
taalverbruik aan goederen van ten minste 2*/2 mil
liard gulden, dan zou door een besparing van 5 pet.
door betere en zuiniger werkmethoden een bedrag
van f 100.000.000 beschikbaar komen, waarvoor heel
wat levensgeluk en gezondheid verschaft zou kun
nen worden. Voor de instelling van een zoodanig
bureau werd de medewerking verkregen van de
beide vereenigingen van leerkrachten bij het land-
bouwhuishoudonderwijs en de boerinnenbonden,
welke elk een bestuurslid voor dit werk aanwezen.
Het bureau is thans geïnstalleerd.
Het bestuur ligt in handen van vertegenwoordig
sters van de drie boerinnenbonden en de twee or
ganisaties van leerkrachten bij het N.O. voor meis
jes met een adviseerend lid namens het Stichtings
bestuur.
Als leidster van het bureau, dat gevestigd zal wor
den op de boerderij de Schipborg te Anlo is aan
gewezen mevr. Willinge Prins-Visser.
Als eerste onderzoek zal in samenwerking met
het Rijksvezelinstituut onderzocht worden de in
vloed van verschillende waschmiddelen op de wol
vezel. Door middel van een enquête zal bovendien
nagegaan worden, hoe de wolvasch in de huisge
zinnen wordt behandeld. Op deze wijze kan een
goede uitwisseling tusschen theorie en practijk ver
kregen worden.
bij den ernst der tijden. Eenvoud en practischen zin
zijn thans de allereerste eischen!
Maar daarom behoeft de modelijn niets van haar
gratie en bekoorlijkheid in te boeten: integendeel,
is niet altijd eenvoud 't kenmerk van het ware ge
weest? En heeft niet de Parisienne vooral steeds
de kunst verstaan, aan het simpele toiletje den
charmanten toets te verleenen, die het maakte tot
wat men noemt ,,'n creatie?"
Deze teekening laat u een paar van de nieuwste
modellen zien: 't zijn linnen japonnetjes, zeer ge
schikt voor week-end- of tuingebruik. Wie brandt
niet van verlangen om in één van deze aardige
kleedjes aan het spitten of wieden te gaan of
de allereerste boontjes te plukken?
Links: Linnen japon van wit met frambooskleu-
rige strepen.
Midden: Witte linnen japon, met wijnroode ge
stippelde zijden das en grappig „uitgebouwd" cein
tuur.
Rechts: Linnen „werkjurk" van groen met roode
Schotse ruiten, met zeer wijden rok, die even
tueel als pantalon kan worden geknipt. Stevige
zakken. Een donkerroode wollen trui zal hieronder
keurig staan en geeft meteen de noodige bescher
ming voor koude dagen.
INMAAK IN ZOUT.
Eenige dagen geleden bereikte ons een verzoek
van den heer E. B. L. H. te Haarlem om hem te be
richten in hoeverre de groenten welke in zout wor
den ingemaakt, nog waarde voor de voeding heb
ben, en het onderwerp is belangrijk genoeg om er
wat nader op in te gaan. Het zal namelijk velen van
ons interesseeren of het de moeite van het inmaken
loont.
Om te beginnen is het wel zeker dat de vita
mine C door de inoaak in zout verdwijnt en daar
dit een belangrijke stof is, kan men dat als nadeel
aannemen.
Wat nu de vitamine A betreft, deze blijft in de
groenten bewaard voor zoover zij niet stukgesne
den worden zooals bij snijboonen het geval is; waar
snijboonen toch al niet overmatig veel vitamines
bevatten, blijft er dus na de inmaak in zout weinig
over; andijvie daarentegen die in heele struiken
kan worden ingelegd, komt dan tot een beter resul
taat.
Hierbij staan de groenten in zout achter bij de
busgroenten: de moderne wijze van conserveeren
in bussen maakt dat de vitamines daarin behouden
blijven, evenals dit trouwens het geval is bij de
nieuwe methoden van groenten drogen, ook deze
zijn waardevoller dan de gezouten groenten.
En alsof dit alles nog niet genoeg is om de in
maak in het zout in een hoekje weg te drukken,
komt er nog een nadeel bij, namelijk dat met het
weggieten van het eerste, soms ook van het tweede
kookwater om de over-zoute smaak weg te spoelen,
de mineralen in den gootsteen-afvoer verdwijnen.
Nu moet men zich die verschillen tusschen ge-
zouten- en busgroenten niet groot voorstellen, dit
betreft maar kleine hoeveelheden van de voedings
waarden, terwijl zelfs versche groenten in den win
ter, die dan toch altijd bovenaan staan, lang na het
afplukken ook niet zooveel meer waard zijn. Denkt
u maar eens aan ingekuilde winterwortelen, om een
enkel voorbeeld te noemen.
Nu is het ook waar, dat een oordeelkundige be
reiding van de in zout ingemaakte groenten nog
een heeleboel kan redden van dat wat verloren
ging, zoo is bijvoorbeeld de toevoeging van witte
boonen aan snijboonen al een bekende combinatie
die het eiwitgehalte van dit gerecht in belangrijke
mate vergroot. Ook spercieboonen smaken met witte
boonen uitstékend, terwijl een ruime melksaus, toe
gevoegd aan andijvie in het zout het kalkgehalte
van dit gerecht zeer doet stijgen. De belangrijkheid
van melk voor het middagmaal is trouwens toch
zeer groot.
Door het oordeelkundig klaarmaken van de
groenten in het zout stijgen de papieren van deze
inmaak dus alweer aanmerkelijk, maar zij doen dat
nog des te meer, als wij het over den smaak en de
afwisseling krijgen.
Al eerder waarschuwde ik tegen een al te logi-
schen gedachtengang ten opzichte van de voedings
waarde van verschillende maaltijden, omdat bij al
die, overigens zeer juiste theorieën, de persoonlijke
smaak weieens wordt vergeten, en deze speelt toch
zoo'n belangrijke rol!
Smult u van ingemaakte snijboonen met witte
boonen op een huiverigen winterdag, of ziet u met
vreugde de deksel van de schaal met ingemaakte
andijvie tillen? Maak ze dan met een gerust ge
weten in als het er de tijd voor is: beter met smaak
een maal verorberen met weinig vitamines en zou
ten, dan met tegenzin een waarin die stoffen dan
toch voorkomen. De graagte waarmee wij eten, be
vordert de spijsvertering en doet het voedsel meer
tot zijn recht komen: wie met lange tanden het
wetenschappelijk meest volmaakte voedsel eet, zal
ei weinig profijt van hebben.
Dus nogmaals: smaakt het u, maak dan groenten
VOOR DE KINDEREN
In dit gewelf moet ik zijn, sprak de pro
fessor mijn opdracht bestaat hierin, dat ik
naar een bepaalde Egyptische inscriptie moet
zoeken, die melding maakt van een verborgen
schat. Maar eerst gaan we die nissen onder
zoeken.
De eerste bleek geheel leeg te zijn. De pro
fessor beklopte de wanden, doch geen ver
dacht geluid werd gehoord, waarop hij zich
naar de tweede nis begaf. De Dikke lichtte bij,
terwijl de professor zijn hoofd in de opening
stak.
TWEE IN ééN PATROÖN.
Links is aan de hand van éénzelf
de patroon, doch van andere stof en
met een kleine wijziging een geklee-
de zijden japon, rechts een een
voudiger uitvoering bedoeld als
huisjapon.
De banen zijn doorloopend geknipt,
alleen zal men midden achter, indien
de stof smal is, een naad in het
midden moeten nemen of aan de zij
kanten schuine stukken stikken.
Sluiting over de geheele lengte mef
knoopen. Afwerking hnks met hoog-
sluitenden boord.
Ben. stof van 1 M. 3 x de hoogte
en 1 x de mouw voor 70 breed.
Patroon in maat 46.
Prijs van het patroon 26 cents. Het
is van Maandag af gedurende een
week verkrijgbaar bij de bureaux
week verkrijgbaar bij Kennemer-
laan 42 IJmuiden en Breestraat 29,
Beverwijk.
in in zout, houdt u er eigenlijk niet van, laat het
dan na, dan is er wel Wat anders te vinden.
Tot de inmaak in zout wordt ook altijd de zuur
kool gerekend, maar deze neemt daar toch een
speciale plaats in. Want om ze voor gisten te be
waren, legt men snijboonen bijvoorbeeld in veel
zout in, terwijl wij, om de gisting te bevorderen,
witte en savoijekool met weinig zout tot zuurkool
inmaken. Het is waar, wij leiden die gisting dat zij
niet te snel en te grondig gaat, maar men kan toch
wel begrijpen, dat de resultaten hiervan heel anders
zijn. Wij kunnen dan ook zeggen, dat die resultaten
goed zijn: zuurkool is een uitstekend voedingsmid
del met behoorlijke verhouding van voedingsstof
fen en daarbij zeer licht verteerbaar. Het is dan
ook aan te bevelen om dit gerecht zelf in te maken,
oi' het in ieder geval vaak op het menu te laten
voorkomen als het in den smaak valt: ook de fa-
briekszuurkool is goed*
E. E. J.—P.
Tomatensoep met kaas.
Spiegeleieren met spek.
Spinazie.
Aardappelen.
Gestoofde pruimen.
Tomatensoep met kaas.
1 pond tomaten.
1 L. water.
V2 ons geraspte kaas, peper en zout.
1 klein uitje.
30 gram boter.
100 gram rijst.
Snijdt de tomaten in stukken na ze gewas-
schen te hebben en kook ze met het water gaar.
Fruit in tusschen het gesnipperde uitje in de bo
ter, voeg de kaas er aan toe, en roer dit door het
gezeefde tomatennat. Strooi er de rijst in en laat
de soep na zes minuten voorkoken in de hooikist
verder gaar-worden.
Spiegeleieren met spek en spinazie.
4 eieren.
1 ons spek.
4 pond spinazie.
Zout.
Een sneed je oud brood zonder korst.
30 gram boter.
Wasch de spinazie zorgvuldig, zet ze op met
het aanhangende water en kook ze vlug gaar.
Hak de groente, nadat ze heeft uitgelekt,
voeg er de boter en het gebrokkelde brood bij
en laat ze nog nastoven.
Bewaar het vocht voor soep.
Bak in tusschen het in plakjes gesneden spek
uit in zijn eigen vet en bak hierin de eieren.
Doe de goed heete spinazie op een verwarmden
schotel en schik de eieren er half op en omheen.
Gestoofde pruimen.
IV2 pond onrijpe pruimen.
Suiker en zoetstof naar smaak.
Wasch de pruimen en ontpit ze zoo mogelijk,
Is dit onmogelijk omdat ze te vast lij «er
het vruchtvleesch zitten, tel de prui-zul
men dan en zet ze met heel weinig water !iec
op. Kook ze vlug gaar en visch nu het aantal
pitten met een zilveren vork uit het moes.
Voeg suiker naar smaak toe en laat het ge- Pla
recht afkoelen. bol
KOUDE KOFFIESCHOTELTJES.
Nu iedereen zuinig moet zijn met het gebruika
van gas, wordt het wel eens moeilijk een waia
schoteltje of warm hapje voor de koffie klaar te
maken. Toch heeft men restjes van den vorigeu
dag en wil die graag zoo goed mogelijk gebruiken.
Eenige recepten voor koude restverwerkingea
van groente, vleesch en aardappelen volgen hier
onder.
Overgebleven aardappelen, 8 a 10 stuks worden
in niet te dunne plakjes gesneden. In de slabak
maakt men een sausje van 1 zacht gekookt ei (1
min. koken), 2 lepels slaolie, 3 lepels azijn, wat
peper, zout en maggie. Hierdoor mengt men de
aardappelen voorzichtig pl.m. XA uur voor het eten,
Een tomaat wordt geschild, in vieren gesneden en
als garneering er op gelegd.
Resten groente b.v. worteltjes, bloemkool, dop
erwten, of spercieboontjes worden in kleine stuk
jes verdeeld, soms nog vermengd met wat plakjes
aardappel en daarna voorzichtig aangemengd met
2 lepels olie, 2 lepels azijn, wat zout peper, noot
en maggie. Een halve komkommer wordt geschild,
in dunne plakjes gesneden met wat zout weggezet
en even voor het gebruik er doorgeroerd.
Koud vleesch kan gesneden worden in nette
plakken, die op een schotel gelegd worden en ge
garneerd met augurkjes en uitjes, een paar toma
ten of een randje platte komkommer, aangemengd
met olie en azijn.
Heeft men nog wat jus over, dan warmt men
deze, en lost hierin per dl. verdunde jus VA al
blad gelatine op. Hierdoor roert men het gemalen
of gehakt vleesch, wat gehakte uitjes, en maakt
alles op smaak af met wat peper, maggie en zout
In een kom of puddingvorm laat men alles koud
en stijf worden. Daarna wordt de vleeschpudding
gekeerd, in dunne plakjes gesneden en garneert
men het schaaltje met een paar plakjes tomaat es
een in schijfjes gesneden ei.
Voor 1ons koud vleesch heeft men pl.m. 2 dl
bouillon of bruin van jus noodig, dus 3 a 4 blaad
jes gelatine.
WEEKABONNEMENTEN
dienen uiterlijk Wo e n sd a gs avondl
betaald te zijn, daar de bezorgers op
Donderdag moeten afrekenen.
DE ADMINISTRATIE
door
NORMAN FRAZER.
9)
(Nadruk verboden).
Nog eenmaal werkte hij zich omhoog, tot zijn
silhouet opnieuw afgeteekend stond tegen den
hemel en de wachters, die-hem volgden, aarzelden.
Vasalli draaide zich om en zag hen. Een flits
van venijnige kwaadaardigheid schoot door zijn
geest. Hfj gritste de diamanten uit zijn zak en liet
ze in de diepe donkere kloof aan zijn voeten val
len. Toen scheen hij in elkaar te schrompelen,
geknakt, gebroken; de mannen, die hem van ach
teren gadesloegen, zagen zijn gestalte wankelen en
zwaaien, tot hij plotseling* viel om neer te komen
als een vormelooze bundel oude kleeren.
HOOFDSTUK VII.
De ontdekking van de gevangenbewaarders.
De wachters, die Vasalli hadden zien wankelen
en vallen, liepen op hun gemak in de richting van
de rotsblokken. Het was hun genoeg te weten, dat
zijn ontvluchting ten einde gekomen was voor
de vraag of de vluchteling dood was of niet, had.
den ze hoogstens een zekere beroepmatige belang
stelling. De beide mannen, die op hun prooi had
den gevuurd lieten de geweren in de buiging yan
hun arm zakken. Van elkaar gescheiden door een
kleinen afstand, op het moment dat de schoten
vielen, naderden ze nu langzaam een punt waar ze
elkaar moesten ontmoeten aan den voet van de hel
ling, waar Vasalli zijn laatste ontsnappingspoging
had gedaan. Toen ze samenkwamen, keken ze elkaar
aan met een blik van hoopvolle tevredenheid.
„Het ziet er naar uit", zei de eene, droog en
lakoniek. ,,hel ziet er naar uit, alsof een van ons
hem geraakt heeft; hij lijkt tenminste heel wat meer
op 'n doode dan op een levende!!'*
De tweede cipier knikte, maar gaf geen ant
woord; zijn metgezel tuurde uit den hoek van zijn
oog naar zijn collega en glimlachte.
„Hij vormde een goed mikpunt, zooals hij daar
tegen de lucht stond", merkte hij op. „Ik heb zoo'n
idee dat ik hem raakte".
„Nou", was het bescheid, „ik zie niet in hoe
iemand hem zou hebben kunnen missen hoe ver
schat je de» afstand? Vierhonderd meter?"
„Zoo ongeveer", antwoordde de ander, lichtelijk
onverschillig; „het was een gemakkelijk schot, kerel
in de roos, zou ik zeggen, gezien de manier,
waarop hij neerstortte".
Na dit gesprek gingen de twee langzaam de hel
ling op. De bewaker, die het eerst gesproken had,
een groote, forsche, athletisch-gebouwde man van
een jaar of acht en dertig beklom de ruwe heuvel
rug met de nonchalante zwaaiende stap van iemand
die gewoon is aan een oorlogvoering in heuvel
achtig terrein; zijn makker, kleiner en minder ge
spierd, hijgde licht, toen de helling steil werd.
„Ik zou niet graag iederen dag zoo'n spelletje
bij de hand hebben", verklaardde hij tenslotte.
„Vooral niet in zulk weer. Het is een beetje te
warm voor een dergelijke jachtpartij".
„Ik heb het wel warmer meegemaakt in Indië".
gaf de ander ten antwoord.
„Wel, deze jacht, is in ieder geval goed afge-
loopen", hernam zijn collega, terwijl hij zich tegen
den ondersten rand van de rotsen opheesch, waar
Vasalli's lichaam lag. „En definitief afgéloopen ook.
vermoedelijk".
De groote gevangenbewaarder antwoordde niet;
plotseling zette hij er gang in, passeerde zijn met
gezel en werkte zich op het steile plateau. Hij
liep naar het slachtoffer en raakte met zijn voet
diens schouder aan. Vervolgens wendde hij zich tot
zijn naderenden mede-bewaker.
„Morsdood", lichtte hij hem kort in. „Ik had ook
niet anders gedacht".
De ander voegde zich bij hem en keek peinzend
naar het lichaam.
„Een door het hoofd en een tusschen de schou
ders", zei hij. „Ik richtte midden op zijn rug". Hij
keerde zich om, beschaduwde zijn oogen met de
hand en staarde over het land, dat ond,er hem
lag. De andere wachters waren nog op een flin-
ken afstand één ploeterde gestadig te voet naai
den top van de plek; twee anderen, die afgestegen
waren, trachtten hun paarden in dezelfde richting
te krijgen door tot de knie reikende hei.
„Tijd genoeg om een pijp te rooken voor de
anderen boven zijn", vond hij en legde zijn ge
weer neer. Hij haalde een pijp en een tabakdoos
van onder zijn uniform te voorschijn en na in zijn
eigen behoeften te hebben voorzien overhandigde
hij de doos aan den ander, die hem met een knikje
bedankte en zijn eigen pijp uit zijn zak haalde.
Een lucifer werd afgestreken en wolken grijze rook
kronkelden omhoog.
De forsche cipier ging op eenigen afstand zit.
ten en strekte met een zucht van welbehagen zijn
stoere beenen uit. Zijn metgezel volgde zijn voor
beeld.
„Ik heb weieens zoo bij mezelf gedacht", vertelde
de groote man, „dat ik langzamerhand eigenlijk een
beetje genoeg begin te krijgen van dit soort dingen
je kunt moeilijk beweren, dat Princètown nu
juist het middelpunt van het heelal is. Ik weet het
zoo niet, maar waarom zou ik er niet mee uit
scheiden en weer eens als een gewoon burger
leven?"
„Op wat voor manier?", informeerde de ander.
„Een café", ging de stoere waker voort. „Dat is
precies iets voor mij. Een aardig, gemoedelijk
keurig-net-café ik heb er al een op het oog, om
de waarheid te zeggen".
,«Bij zoo iets zou je een vrouw moeten heb
ben".
„Dat is ook niet te vroeg op mijn acht en dertig
ste", gaf de robuste cipier toe.
„In Yorkshire; daar kom ik vandaan. Heb je
nooit gehoord van Castleford in Yorkshire? een
fabrieksplaats, waar ze flesschen bij millioenen
maken daar kwam ik vandaan voor ik bij het
leger ging. Het zal me niet zoo veel moeite
kosten".
Hij zweeg plotseling, met iets als een onthutste
uitroep, die half gesmoord werd in zijn keel. De
andere man keek op van het stukje grond, waarop
zijn oogen nadenkend gevestigd waren en zag,
dat zijn breedgeschouderde kameraad naar de
rotsen beneden hem staarde met een gelaatsuit
drukking, die op verschrikte verbazing wees.
„Wat is er?", vroeg de jongere gevangenisbe
waarder.
Het gezicht van den hercules ontspande hij
keek rond en bestudeerde het uiterlijk van zijn met
gezel als om te ontdekken wat deze gezien had.
„Het is niets"» verzekerde hij. „Ik dacht dat ik
daar tusschen de rotsen een slang zag. Wat ik
daarnet vertelde over dat café
Een stem van achter de glooiing deed hem zijn
woorden afbreken.
„Hollins! Lloyd! zijn jullie hier?"
De twee cipiers sprongen op, legde hun pijpen
opzij en keken over den rand van het plateau. De
commandant van 't opsporingsdetachement, het
type van een militair, met een streng, wilskrachtig
gezicht, was de andere ruiters naar den rand van
de rotsen vooruitgereden en stond nu te paard
naar de mannen boven hem te staren, die de hand
aan hun petten brachten in antwoord op zijn
roep.
„Wel?", zei hij op vragenden toon.
„Hij is dood, meneer", deelde de forsche cipier
mee. »,Lloyd en ik hebben op hem geschoten
we raakten hem beiden, hoofd en hart. meneer".
De officier stond even op een van de punten
van zijn martiale snor te bijten alsof hij iets bij
zichzelf overlegde. Toen keek hij weer op.
„Hij zal van de rotsen naar beneden gebracht
moeten worden", vervolgde hij. „Hollins, ga jij naar
die boerderij en zie dat je een wagen of zooiets
krijgt, en breng die dan over de hei dicht bij dit
punt. Lloyd jij blijft bij het lichaam tot de anderen
komen en zorg dan dat het naar beneden ge
dragen wordt".
Hollins salueerde ten teeken dat hij de order
zou opvolgen, maar binnensmonds vloekte hij, ter
wijl hij zich omdraaide om eijn geweer op te ne
men.
Vervloekt vervelend om in die benauwde hitte
naar die boerderij te sjouwen!", sputterde hij tegen
Lloyd. „Waarom kan hij niet een van de mannen t!
paard sturen?"
Hij vloekte nog eens hartgrondig toen hij de
rotsen begon af te dalen en wierp een gespannen
blik op Lloyd. Lloyd lette er niet op; hij ging weer
naast het lichaam zitten, stak zijn pijp opnieuw aan
en rookte rustig. Hollins' gezicht verhelderde; hij
begaf zich vlug in de richting van de boerderij
die de officier had aangewezen.
Deze laatste steeg af, haalde zijn arm door de
teugels, haalde een sigarenkoker uit zijn zak koos
een sigaar en stak die aan. Alles was heel stil in
de zwoele zomersche schemering, die nog lang zo1)
duren eer het geheel donker was. Geen geluid ver
brak de stilte behalve het gezoem van de bijen tus
schen de hei, die pas bloeide. Lloyd, die aan zijn
pijp zat te trekken werd gedrukt door dat groote
zwijgen om hem heen. Hij stond op en keek roni
de officier was op een platten rotssteen gaan zit
ten en rookte bedachtzaam terwijl hij zijn pak
aan de plukjes gras liet knabbelen, die hier en
daar tusschen de hei opschoten. Hollins stapte vlug
door naar de boerderij; de andere wachters nader
den op hun gemak het middelpunt. Ten laatste
hoorde Lloyd het geluid van hun stemmen en hij
was er dankbaar voor. Het gevoel van depressie
viel van hem af, hij was weer gaan zitten -
zonder het te weten op de plaats waar Hollins
tijdens, hun gesprek gezeten had. En terwijl zijn
blik zonder bepaald doel in het rond dwaalde, zag
hij eensklaps iets, dat. hem een scherpe kreet van
verbazing ontlokte en hem de adem scherp deed
inhouden. Hij spiedde schichtig om zich heen en
wierp zelfs een achterdochtigen blik op den dooden
man, alsof hij vreesde dat Vasalli plotseling weer
levend zou worden en toen hij ten slotte lang tuur
de naar wat hij had gezien, was dat met eeü
steelsche behoedzaamheid.
(Wordt vervolgd)»
