DeLotgevailen van een Collier
NEKKIE-RAF
DONDERDAG 22 AUGUSTUS T9ÏÖ
cKuisvcouwen opgelet!^
Rozebottels een rijke bron van
't onontbeerlijk voedings
bestanddeel:
VITAMINE C.
Men kan er theesoep, compote en
jam van maken
's-GRAVENHAGE, 20 Augustus. De Voe
dingsraad deelt mede:
De beteekenis van een voldoende hoeveelheid
vitamine C in ons dagelijksch voedsel is allengs
een feit geworden van zoo algemeene bekend
heid, dat het nauwelijks noodig lijkt daarvoor
nog eens afzonderlijk te aandacht te vragen. Iets
minder bekend is echter de omstandigheid, dat
wij, met name in het winterseizoen, bloot zijn ge
stéld aan het risico van een onvoldoende ver
zorging met dit waardevolle vitamine, zoodat het
zaak is aan dit punt bijzondere aandacht te be
steden. En vrijwel geheel onbekend is het feit,
dat wij in rozebottels een "bijzonder rijke bron
van dit onontbeerlijke voedingsbestanddeel be
zitten. Daarom vragen wij reeds nu de bijzon
dere belangstelling van de huisvrouw voor de
rozebottel.
In de kringen der deskundigen heeft men voor
dit product reeds geruimen tijd belangstelling.
Daarbij koii het bijzonder hooge gehalte aan vi
tamine C van deze vruchten worden vastgesteld,
terwijl ook adviezen konden worden verstrekt
omtrent den aanplant van rozensoorten, die het
voordeel van een lagen aanschaffingsprijs paren
aan een zeer ruime opbrengst. Als zoodanig
moeten „Rosa Rugosa" en „Rosa Rubiginosa"
worden genoemd. Het gemeentebestuur van
's-Gravenhage is het vorige jaar reeds begonnen
met een aandacht op ruime schaal van bottelro
zen, zoodat men daar de kostelijke vruchten
reeds dit jaar aan het oogsten is. Wie dit jaar
niet uit eigen tuin rozebottels kan winnen alle
rozensoorten komen hiervoor overigens In aan
merking zal van het product niet verstoken
behoeven te blijven: de bottels zijn namelijk,
zoowel in verschen als in gedroogden staat, in
den handel.
Hoe worden de rozebottels nu genuttigd? Daar
voor zijn verschillende verwerkingsmogelijkhe
den aan te geven: men kan er thee van zetten,
soep van koken, compote bereiden of jam van
maken. Ook komen de vruchten in aanmerking
om te worden geconfijt. De laatste methode
brengt ons op het luxe gebied van de banketbak
kersproducten en is bovendien in verband met de
suikerrantsoeneering wat bezwaarlijk. Het be
reiden van rozebottel jam ligt meer voor de
hand, daar hierbij gebruik kan worden gemaakt
van glucosestroop.
Rozebottelthee.
De meest eenvoudige toepassing echter is wel
het trekken van rozebottelthee, een verfris-
schenden drank, die bij de beperkte hoeveelheid
echte thee, die thans te onzer beschikking staat,
voor vele gezinnen een welkome en smakelijke
aanvulling zal blijken te zijn (o.a. bij het ont
bijt).
Per persoon nemen we een afgestreken eetlepel
gedroogde rozebottels en laten die in een kwart
liter water gedurende den nacht weeken. Den
volgenden ochtend brengen we het mengsel aan
de kook, laat het tien minuten trekken fop een
theelichtje of onder de muts) en schenken de
vloeistof door een zeefje in de kopjes. Naar smaak
kan er wat suiker of zoetstof bijgevoegd wor
den.
Vermeld moet nog worden, dat we voor roze
bottelthee gebruik maken van bottels, die in zo
mer of herfst op eenvoudige wijze zijn behal-
veerd en gedroogd en waaruit de pitten niet ver
vijderd zijn, omdat die juist voor de thee waar
de hebben.
Versche rozebottels kunnen heel goed tot com
pote worden bereid. In dat geval worden de
vruchten, na doormidden te zijn gesneden, zorg
vuldig ontdaan van de pitten en het pluis. Het is
verstandig dit met behulp van een mesje of een
klein theelepeltje te doen: aanraking met het
pluizige binnengedeelte geeft nl. aanleiding tot
een huidprikkeling, die jeuk veroorzaakt en die
o.a. duidelijk wordt waargenomen, als men met
vingers, die het binnenste van de rozebottels heb
ben aangeraakt, in het gezicht wrijft.' Het nog
eens goed nagewasschen vruchtvleesch wordt in
wat water gaar gekookt (niet langer dan 10 mi
nuten) en op smaak afgemaakt met suiker. Het
overtollige vocht kan met wat aangemaakte
aardappelmeel tot een dun sausje worden ge
bonden.
Wil men 's winters deze compote bereiden van
gedroogde rozebottels, dan dient daarvoor een
afzonderlijk verzorgd voorraadje ontdaan
van pitten en pluis te worden gedroogd. Deze
vruchtjes worden 's winters 24 uur te weeken ge
zet in wat koud water, om vervolgens met dit
water te worden gekookt.
In Zweden is men gewend naast rozebottel-
De verkeersregeling in Giethoorn geschiedt
te water.
(Foto Pax Holland.)
compote ook rozebottelsoep te bereiden en daar
voor ivoor 6 personen) te gebruiken:
6 theekopjes schoongemaakte rozebottels.
2'/; L. water.
150 gr. suiker.
25 gr. aardappelmeel.
35 gr. amandelen.
De gehalveerde schoongemaakte rozebottels
worden opgezet met het kokende water, waarin
we ze door en door zacht laten worden, af en
toe roerende om de vruchten fijn te wrijven. Ten
slotte binden we de soep met het aangemengde
aardappelmeel en strooien er bij het opdoen de
gepelde, in dunne staafjes gesnipperde amande
len door.
Tenslotte is dan nog de bereiding tot jam
mogelijk, een vorm, waarin de bottels ook goed
haar vitaminewaarde schijnen te bewaren. De
vruchten worden weer op dezelfde wijze schoon
gemaakt, worden met een bodempje water zacht
jes tot moes gekookt, daarna door een zeef ge
wreven en gewogen. Het hetzelfde gewicht aan
suiker (of wel hetzelfde gewicht aan glucose
stroop plus een derde daarvan aan suiker) wordt
het moes nog even onder voortdurend- roeren tot
de vereischte dikte ingekookt, waarna het in de
goed schoongemaakte potjes wordt gedaan, die
op de bekende wijze worden afgesloten met cel-
lophaan, perkamentpapier of schroefdeksel.
Wie de jam op deze wijze te zoet vindt, kan er
bij gebrek aan citroensap op het laatst 1 a 2
citroenzuurkristalletjes doorroeren opgelost in 1
lepel warm water.
Gevluchte bemanning van Engelsch
vliegtuig gearresteerd.
Naar het A, N. P. van bevoegde zijde wordt
medegedeeld is de uit 12 personen bestaande be
manning van een Engelsch vliegtuig, dat een nood
landing in Noord-Bx-abant heeft gemaakt,, thans
gevonden en krijgsgevangen gemaakt.
STRIJD OM EEN BURGEMEESTERSWONING.
De raad der gemeente Diemen heeft besloten
tot aankoop van 2500 M2. grond om daarop een
burgemeesterswoning te bouwen. De raad overwoog
daaibij, dat binnen de gemeente geen passende
woning voor den burgemeester beschikbaar is, de
belangen der gemeente eischen, dat de burgemeester
zijn woonplaats binnen de gemeente heeft en niet
tegenstaande den slechten toestand der gemeente-
financien deze uitgaven als absoluut noodzakelijk
gerechtvaardigd zijn. i
Ged. Staten van Noord-Holland keurden dit be
sluit niet goed en achtten onder de betreffende
omstandigheden het bouwen van een ambtswoning
niet verantwoord. De raad kwam hierna in beroep
en de secretaris-generaal van het departement
van Binnenlandsche Zaken heeft thans dit beroep
ongegrond verklaard. Daarbij heeft hij o.a. over
wogen, dat de vorige burgemeester van Diemen
wel in die gemeente heeft gewoond, waaruit volgt,
dat in Diemen een voor een burgemeester passende
woning niet ontbrak. De tegenwoordige burgemees
ter heeft deze woning slechts hierom niet willen be
trekken omdat hij bijzondere eischen stelt. Derge
lijke persoonlijke verlangens mogen echter geen
reden zijn, om de gemeente te bezwaren met een
voor Diemen onder de gegeven omstandigheden te
groote uitgave.
DE NIEUWE INTERLOCALE POSTTARIEVEN.
Voor de verzending van brieven en briefkaar
ten in het grensverkeer tusschen Nederland
eenerzijds en België en Duitschland aan den
anderen kant gelden de frankeeringstarieven
voor interlocaal verkeer. Het port voor brieven
in het grensverkeer bedraagt derhalve thans
7V= cent voor de eerste 20 gram en dat voor brief
kaarten 5 ct.
De toepassing van het tarief voor grensverkeer
is beperkt tot het verkeer tusschen kantoren, die
in een rechte lijn gemeten niet meer dan 30
K.M. van elkander verwijderd zijn.
(A.N.P.)
VRIJGELATEN GEVANGENE WEER GEPAKT.
's-GRAVENHAGE, 21 Augustus (A.N.P.) De
Haagsche politie heeft Dinsdag een 36-jarige vrouw
gearresteerd. Zij zat gedurende de oorlogshande
lingen in Mei in de strafgevangenis te Rotterdam
en werd toen evenals alle andere gevangenen
vrij gelaten. Aangezien de vrouw nog een ge
vangenisstraf van 1V2 jaar te goed heeft, is zij weer
naar de Rottex'damsche strafgevangenis overge
bracht.
Een klompenmaker in Giethoorn heeft een nieu
wigheid op klompengebied geconstrueerd in den
vorm van een sierlijke houten voetbescherming
voor dames naar sandalen-motief.
(Foto Pax Holland.)
Prijsverhooging van import
artikelen.
Zonder speciale toestemming niet geoorloofd.
De secretaris-generaal, wnd. hoofd van het
departement van handel, nijverheid en scheepvaart
vestigt er de aandacht op, dat ingevolge de prijzen-
beschikking 1940 no. 1 prijsverhooging van inge
voerde artikelen zonder speciale toestemming niet is
toegestaan.
Met het oog op een snelle afdoening der desbe
treffende aanvragen zijn de directeuren der Rijks-
bureaux voor de nijverheid, bij wie alle verzoeken
om prijsverhooging voor industrieele artikelen
moeten worden ingediend, gemachtigd in vele ge
vallen de aanvragen om prijsverhooging voor in
gevoerde artikelen terstond af te doen. Onder de
aandacht van belanghebbenden zij echter gebracht,
dat het ook in deze gevallen noodzakelijk is:
1. dat de aanvragen vergezeld gaan van de stuk
ken, welke de noodzaak der gevraagde prijsver
hooging kunnen staven;
2. dat, indien in een branche verscheidene impor
teurs of grossiers bestaan, de aanvi-age tot prijsver
hooging indien eenigszins mogelijk gezamenlijk
geschiedt, bijvoorbeeld via het bureau van de
importeurs- of grossiersvereeniging. Geschiedt dit
niet, dan veroorzaakt zulks vertraging in de
behandeling.
VOOR DE KINDEREN
„Wel zeker, meneer Raf," zegt Vin-
gerknoop, „hier heb ik een paar
prachtige. Pas deze eens."
Maar och, krimmeltje, ze zijn natuur
lijk veel te klein. Er is weer geen
paar, dat hem past. Ondertusschen
trekt Reintje de Vos de stoute schoe
nen aan en sluipt brutaal den winkel
binnen. Voorzichtig gaat hij achter
Raf staan en bekijkt het kachelpijpje
van alle kanten.
„Waarom is het juist zoo'n ge
bogen model?" vraagt Reintje zich af.
Ondertusschen worstelt Langnek
weer vreeselijk om een paar hand
schoenen passend te krijgen.
„Kijk," zegt Vingerknoop vriende
lijk, „deze zitten toch prachtig."
En hij past er zelf één aan. Hé, wat
zit dat dien man als geschilderd!
vindt Raf. Hij wordt er zoo jaloersch
op, dat hij begint te stampvoeten van
nijd. Hij balt zijn vuisten. Wat moet
hij beginnen? Over een paar uur moet
hij zingen. Wat nu?
Nu, hij zal die handschoenen, die
hem te klein zijn, dan maar koopen.
En spijtig holt hij de deur uit. O bah,
wat is dat nu weer? Hij loopt dien
akeligen Vingerknoop bijna onderste
boven. Hij heeft geen tijd om naar
hem te kijken. Hij moet voort, want
hij heeft nog zooveel dingen aan zijn
hoofd! Die moet hij nog allemaal voor
zijn optreden vanavond In orde
maken.
Tooneelverceniging ..Jacob
Lenncp''.
Wijziging in het bestuur.
In een der zalen van Restaurant „Brink
Groote Markt, hield de Haarlemsche'ToI^
eeniging „Jacob van Lennep" een algerrZ^
gadering, waai-bij ook de beschermheer
Lennep, tegenwoordig was.
De secretaris-penningmeester bracht een
rig verslag uit over het afegeloopen sneef'
waarbij gememoreerd wei-d, dat de
vereeni?
burg het seizoen te openen met het
„De kunst om te leven". Echter
laatst van Augustus de mobilisatie, zoodat i-
geen doorgang kon vinden. Onmiddellijk w
bereid voor de militaii'en te spelen, zooals f
eeniging ook in 19141918 vele malen!
heeft. fe
Aangezien echter „Jacob van Lennep"
tooneelcommissie van O. en O., Haarlem b;'
in de gelegenheid werd gesteld voor de fhl
sche soldaten te spelen, heeft zij nietteirs
vermeldt het verslag, toch vele malen v
militairen buiten Haarlem tooneeluitvof
gegeven. Mede op verzoek van den Bescherr
is toen eenige maanden gewacht met he!
van uitvoeringen voor de leden. Ondanks
stel had de vereeniging geen achteruitga'
leden.
Er hadden in de vereeniging eenige
gename verwikkelingen plaats, die zij ge^
boven kwam, zoodat „Jacob van Lennep"
trouwen de toekomst kan ingaan, hetgeen ree,
uiting kwam op de slotuitvoering van 9 Meij*
Stadsschouwburg, welke bijna geheel bezet
Aan het slot van het jaarverslag werd
beschermheer hulde gebracht, die op den
tijd en met vaste hand, had ingegi-epen, waa
een verdere ondermijning werd voorkoment;
32-jarig bestaan op waardige wijze werd gj.
De penningmeester bracht vervolgens vg
uit van het financieel beheer. De rekening1;
sluitend te zijn. Zoowel het jaarverslag
financieel verslag werden goedgekeurd.
Bij de bestuursverkiezing werden inplaats
de heeren Jac. van Maris, W. J. Korte e
Bennik, nieuwe functionarissen gekozen, waaj
het secretariaat thans gevestigd is Koningstrjji
De heer J. Selman Jr. zal het secretariaat s
nemen daarin bijgestaan door den penningen
den heer E. Meijerink, die evenals de hg
Loerakker, met algemeene stemmen wen}
kozen.
De beschermheer hierna het woord verkrijg
hoopte dat het nieuwe bestuur een krachtig
leid zou voeren en bracht woorden van symoaj
aan het adres van den heer J. van Dongen
met den Werkenden Kring nog zulke goede r*-
taten had weten te bereiken en vervolgens ce
len, die hebben medegewerkt aan een beter pC
vereeniging, waarbij hij tevens dank bracht
den h'eer Bennik, die zich niet meer beschik:
kon stellen als bestuurslid.
De heer Bennik zeide in zijn afst
hij altijd gedurende de 7 jaren van zijn befc
lidmaatschap prettig had samengewerkt e
hoopte dat het de vereeniging steeds naar ra
zou gaan.
De algemeene vergadering besloot vemk
de contributie in verband met de tijdsomstaé
heden belangrijk te wijzigen, om velen in de;
legenheid te stellen lid van „Jacob van I©
te worden.
De vereeniging zal zich voorts belanglor
schikbaar stellen voor het geven van toontó
voeringen voor hers*ellende zoowel als voor it
opbouw werkzaam zijnde militairen.
Het bestuur deelde nog mede, dat de weke!:
sche repetities sedert 1 Augustus weer be©
zijn en zoodra het mogelijk en geoorloofd is
„Jacob van Lennep" wederom uitvoeringen
haar leden geven.
Aan het in studie zijnde tooneelwerk „De
vrouw" (drie bedrijven), zullen medewerk:
dames A. M. van Dongen, Annie Dreijer,
Selman, Jo Cats, P. van Dijk en M. Bulte
de heeren: J. Selman, J. van Dongen, J, van Ei
L. Bakker en G. Presburg. Regie: de heer J.
Dongen.
Nadat den beschermheer nog dank was ge'a
voor zijn tegenwoordigheid, werd deze ea
meerde algemeene ledenvergadering gesloten.
r, S
EXAMENS.
H00FDAT
Haarlem, 21 Augustus. Geslaagd voor gedtóï
C Weber te Zandvoort, H. C. Peelen te .Ars
dam, A. J. Bijleveld te Amsterdam en A. C. E;
berg te Amsterdam.
Deze examens zijn hiermede geëindigd.
LIJK AANGESPOELD.
Woensdagmorgen spoelde on het Zandvoord
strand het lijk van een Engelschman aan.ffi
schijnlijk een sergeant-vlieger.
CONCERT OP DE GROOTE MARKT
A.s. Zaterdagmiddag één uur zal op de
Markt te Haarlem een concert worden gegevens
een muziekkapel van de Luftwaffe.
NORMAN FRAZER.
(Nadruk verboden).
25)
Mr. Claye wachtte tot de mannen hun fooi in
ontvangst hadden genomen en verdwenen waren
en hij miss O'Connor de 'sleutel in het slot hoorde
omdraaien en den grendel dichtschuiven. Toen
slaakte hij een zucht van voldoening en ging zacht
naar beneden, waar hij in de rookzaal, rustig lezend
in een „Graphic" Ninian Bexendale aantrof.
„En?", vroeg deze nieuwsgierige jongeman, „is
het in orde? Wat mijzelf betreft, ik geloof dat ik
mijn rol in de perfectie gespeeld heb"
„Het is' voor elkaar", antwoordde mr. Claye. „Best
voor elkaar. Het eenige wat jij te doen hebt, is
om precies elf uur naar bed te gaan en tot zeven
uur morgenochtend door te slapen. De rest kun je
gerust aan mij overlaten de wedstrijd is zoo goed
als beslist en we winnen op ons dooie gemak".
Miss O'Connor, boven in haar kamer, was erg
vermoeid en ternauwernood in bed, voelde ze zich
op een haast ongekend-prettige manier slaperig
worden. Ze sliep- zooals een kind slaapt, tot de
Zon hoog aan den hemel stond en een luid klop
pen aan haai- deur in combinatie met het heldere
licht haar wekte. Ze schrok op met een wilde ge
dachte dat er iets gebeurd was. Ze staarde om
om zich heen naar de vreemde kamer, naar de
koffers, naar haar kleeren- en plotseling herin
nerde ze zich alles. In radelooze zenuwachtigheid
greep ze naar dat, wat ze, eer ze den vorigen avond
in bed was gestapt om haar middel bevestigd was.
Maar haar zoekende hand tastte niets anders dan
dc- stof van haar, nachtkleed. De stalen ketting
en de groene tasch met de diamanten waren ver
dwenen!
HOOFDSTUK XIX.
De zegelring.
Met de ervaring van iemand van ruim veertig
jaar, die heel wat van het leven ondervonden heeft,
was miss O'Connor geen vrouw, die zich gauw over
iets verbaast en evenmin behoorde zij tot het type,
dat begint te gillen als 'n schok of crisis den stroom
van haar leven plotseling in heftige beroering
brengt. Toen ze dus ontdekte dat het onverwachte
gebeurd was, dat de stalen ketting, de groene tasch
en de vijftigduizend pond aan diamanten verdwe
nen waren, ging ze rechtop in bed zitten en zag
de situatie met al de kalmte en kracht van haar
gezond verstand onder de oogen.
Miss O'Connor begreep niet alleen onmiddellijk
dat ze bestolen was, maar eveneens, dat de diefstal
op een zeer vernuftige manier gepleegd en hoogst
vermoedelijk het werk van een bende moest zijn.
Maar hoe kon in vredesnaam een dief of bende
hoofdman van het bestaan der diamanten op de
hoogte zijn geweest of weten dat zij er de bezitster
van was? Niemand ter wereld wist dat zij ze had
behalve mr. Bexendale. En miss O'Connor kende
den notaris als een door en door rechtschapen man.
Het had absoluut geen zin om hem, op welke wijze
dan ook in verband te brengen met de verdwijning
van het collier: de dieven moesten elders gezocht
worden. Ze liet andere mogelijkheden de revue pas-
seeren; de eenige veronderstelling, die steek hield,
was dat anderen, behalve Finney, van het mysterie
der diamanten kennis droegen en na zijn plotseling
overlijden om een of andere reden niet te voor
schijn hadden durven komen om ze op te eischen.
Vei'moedend dat ze nu het eigendom waren gewor
den van miss O'Connor, Finney's universeel erfge
name, waren ze haar gevolgd en hadden een ge
schikte gelegenheid aangegrepen om ze haar afhan
dig te maken. Dat was de eenige theorie, die een
verklaring kon geven van haar verlies. De dieven
moesten haar den heelen weg van Castleford naar
Dublin in het oog hebben gehouden; ze moesten
vlak bij haar geweest zijn op de boot; misschien
had ze wel met hen gesproken; in ieder geval was
het zeker dat ze in hetzelfde hotel gelogeerd had
den en zich daar nu misschien nog bevonden.
Ze had den vorigen avond de stalen ketting om
haar middel gewonden, die met de tasch verdwenen
was.
Maar hoe? Wat voor middelen hadden de dieven
gebruikt? Ze vermoedde dat ze bedwelmd was
anders had ze toch wakker moeten worden en
een dof gevoel in haar hoofd versterkte dit vermoe
den. Maar op welke wijze en wanneer? Haar ge
dachten gingen terug naar het diner van den
vorigen avond het was in de eetzaal geserveerd
door een dienster, die er allesbehalve verdacht
had uitgezien. Als ze bedwelmd was hadden de
onbekende schurken dat even listig uitgevoerd
als de diefstal zelf. En opnieuw rees de vraag: hoe
hadden ze het gedaan! Hoe had de dief of hoe
hadden de dieven toegang gekregen tot haar
kamer en de diamanten bij haar weggehaald?
Miss O'Connor verliet haar bed en ging naar de
deur. Ze onderzocht het slot de sleutel was om
gedraaid .Ze onderzocht den grendel de grendel
sloot de deur stevig af die was muurvast in de
deur geschroefd. Ze begaf zich naar het venster
ze had het raam zooals haar gewoonte was.
zelf iets opgeschoven toen ze naar bed ging en
zoover ze kon nagaan, was er niemand aan ge
weest de opening was niet grooter of kleiner
dan gisteravond. Het venster was vrij hoog hoven
den beganen grond buiten was een richel, zoo
smal, dat ze niet geloofde dat iemand er op kon
staan. Het scheen haar onmogelijk toe, dat de
indringer door het venster haar kamer was binnen
gekomen. Maar dat er iemand binnengekomen
was, stond vast.
Miss O'Connor liep naar de toilettafel waar ze
haar horloge had neergelegd, benevens eenige rin
gen en haar portemonnaie die ongeveer vijftig pond
aan bankbiljetten en wat zilvergeld bevatte. Horloge,
ringen en portemonnaie lagen net zooals ze ze had
neergelegd het was duidelijk dat de dief zich om
deze dingen niet had bekommerd, waar er een
heel wat aanzienlijker buit te veroveren viel.
Terwijl haar blik werktuigelijk ronddwaalde, zag
miss O'Connor plotseling dat haar horloge op negen
uur stond. Ze herinnerde zich nu eensklaps, dat ze
het kamei-meisje orders gegeven had haar om zeven
uur te roepen. Hoe kwam het, dat die order» niet,
was uitgevoerd? Ze had den trein van achten wil
len nemen, dat was nu buiten kwestie.
Ze liep de kamer door en drukte op den knop
van de electrische bel. Terwijl ze dat deed, hoorde
ze een klop op de deur, gevolgd door een tweede
en derde telkens luider.
Miss O'Connor opende de deur. Een kamermeisje
niet erg op haar gemak, trad de kamer binnen met
een paar schoenen in de hand.
„Ik dacht", begon miss O'Connor, dat ik je ge
vraagd had me om zeven uur te roepen?"
„Dat heb ik gedaan, mevrouw", antwoordde het
meisje. „Ik heb om zeven uur geklopt en nog eens
om acht uur. maar ik kreeg geen antwoord
van u".
„Dan moet ik wel heel vast geslapen hebben",
merkte miss O'Conor op. „Ik zou graag willen",
vervolgde ze. toen het meisje de kamer wilde ver
laten, „dat je «de directrice vroeg even bij mij te
komen, als ze een paar minuten tijd heeft".
„Ja mevrouw", antwoordde het meisje. Ze keek
miss O'Connor een beetje verlegen aan. „Ik hoop,
dat u geen klachten hebt. mevrouw?", voegde ze
er benepen aan toe.
„Neen, neen", antwoordde miss O'Connor, „maak
je maar niet ongerust. Ik moet haar over iets
anders spreken".
Toen de directrice verscheen, had miss O'Connor
haar kimono en pantoffels aangetrokken. Het
vereenvoudigde de zaak wel, dat een vrouw de
leiding van het hotel had, kon ze niet nalaten te
bedenken. Ze verzocht mrs. Simons, zooals de eige
nares heette op een stoel plaats te nemen, ging zelf
op den rand van he* bed zitten en viel met de deur
in huis.
„Ik wil u over een zeer ernstige kwestie spreken",
begon ze. „Ik ben bestolen"
„Bestolen, mevrouw?"
De woorden kwamen er met een verschrikten
plof uit en onwillekeurig gingen mrs. Simons'
oogen naar het horloge de ringen en de portemon
naie op de toilettafel en naar de twee groote kof
fers, die op slot leken te zijn.
„Ik hoop dat u niet veel mist?", vroeg ze na
een beklemmende pauze.
„Niets anders dan diamanten ter waarde van
vijftigduizend pond", deelde miss O'Connor law
mee.
„Vijftigduizend pond?", hijgde de dire
Meent u het werkelijk in ernst mevrouw?"
„Ik ben in mijn leven nog nooit zoo ernstij
weest", vei-zekerde miss O'Connor koel.
dat niet zijn in dergelijke omstandigheden'
„Maar hier? In uw kamer? Vannacht,
hoteleigenares klemde zenuwachtig haar vitt
een „Hoe is dat mogelijk?"
„Dat vraag ik me ook af', was het l
bescheid „Maar het is hier in deze kamer ge«-
tusschen tien uur gisteravond, toen ik naar bi
en circa negen uur vanmorgen, toen ik wakker''
Hoe het gebeurd is, begrijp ik absoluut ro»
heb de deur gisteravond op slot gedaan en denp
del er op geschoven aan sleutel en grendel
van morgen niets bijzonders te zien. Dat i©
door het venster naar binnen is gekomen, hü
hoogst onwaarschijnlijk tenzij een brandladdw
bruikt is, en ik vermoed ook niet dat i©
zich door den schoorsteen naar beneden heef'
zakken en langs denzelfden weg weer verdof*
is! Maar dat doet niets af aan het feit dat ik"
stolen ben, in deze kamer, en vannacht
„Voor een waarde van vijftigduizend p®»
diamanten!", herhaalde de directrice. ,Jk kar-
niet gelooven ik bedoel ik kan het niet fc
pen. mevrouw"
„Wat het gelooven betreft, dat is
eenvo-
genoeg", verklaarde miss O'Connor. „He bedoel
het heel eenvoudig is om te bewijzen dat ik ffl-
bezit was van de diamanten, toen ik g'ster.a|®
deze kamer kwam. Ik heb de diamanten g^J?®,
gen vroeg van den directeur der Leathaffl. v
Co's bank in Castleford. die ze voor mu
waring had. ontvangen en mijn notaris,
Bexendale, heeft gezien dat ik ze in zen
leeren tasch deed. die ik met een stalen kc--
die ik speciaal voor dat doel heb laten maken.-
mijn middel bevestigd had. Ik ben hier zoo»
weet. gistermiddag aangekomen, en toen
bed ging. heb ik de ketting om mijn nachtf
bonden zooda' ik zeker was dat ze veilig be>^
waren. Toen ik vanmorgen wakker werd- **1
ketting, tasch en diamanten verdwenen
(Wordt'
