ONS KNIPPATROON .Het menu van den dag.
AB'S AVONTUREN
Een man verdween...
ZATEKDA'U 2R SEPTEMBER 194Ö
Twee In Een Patroon.
Met kleine variaties kan men aan deze japon een
geheel ander aspect verleen en, doch steeds zal het
geheel apart werken, vooral ten opzichte van het
figuur.
Deze japon kan ook met korte mouwen, een hooge
hals en een ritssleuting tot nagenoeg aan den zoom
gemaakt worden.
De taille heeft eenige ingehaalde ruimte aan den
zijnaad.
Zeer gedistingeerd is ook het model met den V-
vormigen hals, die de aangewezen lijn is voor meer
gezette dames. Als eenige versiering is hier een
bloemmotief gedacht, dat in goudborduursel uitge
voerd kan worden: de mouwen zijn lang.
Het materiaal is zwart crêpe satin, dat op den
doffen kant wordt verwerkt.
De garneering aan den hals, tevens de sluiting, is
van strass-knoopjes.
Ben. stof 3 M. van 1.30 M. of 5 M. van 90 c.M.
Patroon in maat 46.
Prijs van het patroon 26 ets.; het is van Maandag
af gedurende een week verkrijgbaar Kennemerlaan
47, IJmuiden en Breestraat 29, Beverwijk.
ZUINIGHEID MET VLIJT.
Een paar tips voor de
verstandige huisvrouw.
Grof breiwerk (sokken,, sportkousen enz.) moet
u ééns verstellen met den kettingsteek. De span
draden worden horizontaal gelegd en bij groepjes
van twee met de naald omvat in horizontale rich
ting, terug, stopsteek alvorens de tweede begonnen
wordt. Resultaat: niet te onderscheiden van het
veel tijdroovender maaswerk. Bij aanwending van
de goede kleur is de reparatie onzichtbaar.
Uw naaidraad moet u even bevochtigen. Dan
zal deze niet knoopen noch kronkelen.
Brei uw jumpermouwen zóó, dat u aan den kop
begint en eindigt met de manchet. Op deze wijze
kunt u bij slijtage geheel of gedeeltelijk uithalen
en met nieuwe wol aanbreien.
Paraplu's en tompouces worden zoo gemakkelijk
vergeten. Verhoog de kans op terugontvangst door
boven in de baleinen en sleutelplaatje met naam
en adres beschreven op te hangen. Voorziet even
eens uw taschje, map en beurs met naamkaartjes.
De onversleten gedeelten van oude badhandoeken
kunnen heel goed worden gebruikt voor het naaien
van waschhandjes, liefst wat grooter dan de ge^
koehte. Dit kost geen punten en ze gaan nog lang
mee.
Onze toiletzeep. Een goede gewoonte, die den
levensduur van de stukjes toiletzeep aanmerke
lijk verlengt is het afdrogen der zeep telkens als u
uw handen hebt gewasschen. Het ligt dan niet in
het afgedropen water, nutteloos te smelten.
Kapotte werksponzen worden in een los gehaakt
netje van dun touw verzameld tot één groote prac-
tische spons. Pluk ze goed uit elkaar!
Zómererwtensoep.
Stamppot van rauwe andijvie met
aardappelen.
Ketelkoek met stroop.
ZOMERERWTENSOEP.
3 ons groene erwten of spliterwten.
2>/2 L. water.
4 preien.
1 bosje selderie.
1 selderieknol.
Wasch de erwten, zet ze een nacht te weeken in
het water en kook ze den volgenden dag daarmee
gaar. Voeg er, als ze gaar zijn na een uur, de ge
snipperde prei, ,de gehakte selderie en de in blokjes
gesneden seldei-ieknol bij, en laat de soep nog min
stens anderhalf uur doorsudderen tot ze goed ge
bonden is.
Maak ze op smaak af met wat zout, Maggi aroma
of dergelijke, en presenteer er sneedjes roggebrood
bij.
STAMPPOT VAN RAUWE ANDIJVIE
MET AARDAPPELEN.
Maak de andijvie schoon, dat wil zeggen snijd
alleen de slechte plekken uit de buitenste bladeren,
die al zijn zij wat groen, toch even smakelijk zijn
als de gele. Snijdt de andijvie in fijne reepjes en
hak ze daarna nog eens.
Kook intusschen de aardappelen in de schil gaar,
trek het velletje er af en maakt met wat melk,
zout, peper en een flink klontje boter een dikke
aardappêlenpurée. Verwarm deze weer zoo heet
mogelijk, en voeg van het vuur af de andijvie toe,
waarna het gerecht meteen wordt opgedaan.
Presenteer er een restje jus bij, of wat boter
als er genoeg is, of een dunne peterseliesaus.
Nu wij het toch over andijvie hebben: eet u ze
als groente, stoof ze dan niet in een melksausje,
maar roer dit er pas door, wanneer de groente
wordt opgedaan.
Ook een kaassausje smaakt er voor sommigen
heerlijk bij: roer dan y2 ons geraspte kaas door de
melksaus.
Houd u erg van den pikanten andijviesmaak,
doe dan in de schaal op de andijvie alleen een
stukje boter; ook kunt u ze nog even nastoven met
een geschilde, in stukken gesneden tomaat met
een stukje boter.
KETELKOEK.
300 gr. tarwebloem of 150 gr.
tarwebloem en 150 gr. boekweitmeel.
20 gr. gist.
1 ei.
21/2 d.L. melk.
1 ons krenten, rozijnen en sucade.
Klop het ei, roer er de melk door en strooi er
het meel in. Maak er een mooi glad deeg van en
voeg er dan de gewasschen of gesnipperde mélange
bij en tenslotte de in wat lauwe melk opgeloste
gist en een snippertje zout. Laat het deeg ander- I
half uur op een warm plaatsje (vooral niet heet!)
rijzen en maak intusschen den warmen pudding
vorm klaar door hem met boter te besmeren en
wat paneermeel te bestrooien. Schep het gerezen
deeg er luchtig in, sluit den vorm en kook de
pudding 2 a 2'/2 uur in waterbad. Presenteer er
stroopsaus bij of stroop alleen.
EEN GEZELLIG SIERAAD!
Gemakkelijk te maken en niet duur.
Een heel aardig werkje, dat niet wat
handigheid een smaakvol en zeer actueel sieraad
oplevert, vindt u op deze teekening.
We maken nl. een snoer kralen van
oud papier! Is er goedkooper materiaal denk
baar?
Het werkje is heel gemakkelijk: U neemt een
stuk oud behangselpapier, waarvan u puntige
strookjes knipt, zooals figuur A laat zien.
Deze rolt u om een breinaald (flink stevig)
(fig. B.) en maakt tenslotte het puntje I vast
met wat lijm, zoodat de kraal er gaat uitzien als
in fig. C.
Allerlei kralen kunt u hiervan maken; als we
de papierstrook breeder knippen wordt de kraal
langer en maken we de papierstrook langer, dan
wordt de kraal dikker. We kunnen dus als we
willen ook een afloopend snoer maken of een
snoer van afwisselend lange en korte kralen. Een
oneindig aantal variaties is denkbaar. Het jon-
gemeisje dat we met deze leuke ketting willen
verrassen, zal het bijzonder waardeeren, als we
tenslotte iedere kraal inplaats van met gewone,
met lichtgevende verf bestrijken. Zij heeft er
dan tijdens de verduistering nog bijzonder veel
plezier van.
MAAK EEN COED GEBRUIK VAN ONZE
VITAMINENRIJKE TOMAAT!
Er zijn nog streken in Nederland, waar men to
maten niet op hun juiste waarde weet te schatten.
Maar in het grootste deel van ons land, en zeker
in de groote steden, worden tomaten algemeen ge
waardeerd, niet alleen om den lekkeren, frisschen
smaak, maar ook om het hooge gehalte aan vitami
nen. Het zou wel eens kunnen zijn, dat een even-
tueele enquête betreffende voorkeur voor een of
andere soep in het voordeel van tomatensoep zou
uitvallen!
Nu zijn er diverse mogelijkheden om lekkere to
matensoep te bereiden. In de meeste gevallen wor
den de vruchten gezeefd en het verkregen sap op
een of andere manier gebonden. Er zijn echter ook
andere mogelijkheden. Een proef met ondei-staand
recept kunnen wij ten zeerste aanbevelen!
Heldere Tomatensoep.
(4 box-den).
1 liter water
34 bouillonblokjes
250 gram (J4 pond) tomaten
50 gram geraspte, oude kaas
4 dunne sneedjes -brood
Ongeveer 40 gram boter
(2 afgestreken eetlepels).
Los de bouillonblokjes op in het water. Dompel
de tomaten' even in kokend en daarna in koud wa
ter; verwijder de schilletjes. Snijd de tomaten in
vieren en verwijder de pitten. Laat de stukjes to
maat 5 minuten zachtjes koken in de bouillon, waar
aan het gezeefde uitholsel van de tomaten is toe
gevoegd. Bak de sneedjes brood in de koekenpan
met boter aan weerskanten goudbruin en bestrooi
ze daarna met de geraspte kaas. Presenteer de soep
in de soepterrine en de sneedjes brood op een
schaaltje.
In elk bord legt men dan eerst eein sneedje
bi-ood met kaas en schept hiei-op de soep.
EEN WELKOME BROODAANVULLING BIJ HET
TWAALF-UURTJE.
Een aardappelgerechtje aan den broodmaaltijd
heeft 'verschillende voordeelen. Iedereen waardeert
een dergelijk warm hapje en bovendien zal men in
een groot gezin beter toekomen met de broodbon
nen. Ook worden resten van den vorigen dag op
deze wijze goed gebruikt, zoodat er geen aanleiding
is om den hoofdmaaltijd uit kliekjes te laten be
staan. Dit laatste is namelijk niet goed, daar opge
warmd eten in voedingswaarde achter staat bij het
versch bei-eide. De hoofdmaaltijd moet dan ook al
leen uit pas gekookte aai-dappelen en groenten
bestaan, terwijl we overgebleven resten gebruiken
om er een „hapje" van te maken, dat we bij den
broodmaaltijd geven. Hieronder volgt een prettig
recept voor zoo'n hapje.
A ARD APPELKOEK.
Ongeveer 1 K.G. gekookte aai-dappelen; 1 of 2
eieren; 200 gram geraspte, belegen kaas; ongeveer
1/4 liter melk; zout, nootmuskaat, boter, peterselie.
Maak de aordappelen fijn (dit gaat het beste als
ze nog wai-m zijn) en vermeng ze met de andere
ingrediënten tot niet te droge puree. Laat een lepel
boter in de koekepan bruin worden. Bak hierin de
helft van de puree tot een groote koek, die met be
hulp van een deksel wordt omgekeei-d. Bak de rest
van de puree op dezelfde wijze.
VOOR DE KINDEREN
Gelukkig lag Ab niet ver van den
kant af en bovendien kon hij als een
echte jongen zwemmen als een rat.
Een hand werd hem toegestoken en
spoedig stond hij op het droge. De
man sprak vreeselijk snel tegen hem.
Maar hoe hij zich ook inspande, hij
verstond er geen woord van. Maar
dat maakte dien man nog driftiger.
Verwonderd zag Ab nu ook, dat hij
aan zijn hoofd een langen, zwarten
staart had hangen.
Ten einde raad pakte de vreemde
man Ab bij zijn arm en trok hem
mee. Zij kwamen in een klein huisje.
Het leek op een stal. Dit scheen dan
ook zoo te zijn, want spoedig werd Ab
opgetild en op een wagen gezet met
één wiel. De man zelf ging aan den
anderen kant zitten. Toen klapte hij
in zijn handen. Spoedig kwam een
tweede man aangeloopen en weldra
reden ze in snellen draf over heuvel
achtige wegen. Nu gingen zij een
steilen heuvel af en steeds sneller
ging het.
Maar de voerman had den grooten
steen niet gezien, waar hij vlak langs
reed. Door den schok vlogen Ab en
zijn metgezel in de lucht. Op het
zelfde oogenblik zat hij bovenop de
twee leuningen van den vreemden
wagen. Snel ging het den heuvel af,
piaar nu met Ab alleen. Toen hij om
keek zag hij zijn metgezel juist op
den grond neerploffen en de voerman
hing op zijn-stokken een eindje in de
lucht bij den ongelukssteen.
GOED KOKEN MET WAT^J
Eenige vervangingsmiddelen! van vlepsoh
middagmaal. l« Vt
Kaascoteletjes (4 pers.).
d.L. melk, 1 ons vermicelli, 1 ons oudek^J*
1 ei, 3 lepels zelfrijzend bakmeel (of bloem;
boter of vet om te bakken, paneermeel
11; r
Bereiding: De vermicelli in ruim water =r
1«11,a 1
afspoelen, en in de melk met wat zout
p.l.m. 20 min. De geraspte kaas. het ei, heth
>ii
en wat peper er door roeren tot alles
mengd is en men er langwerpige koekjes van
1 c.M. dikte, van maken kan. Deze door ei/^
paneei-meel halen en in boter of margarine?
bakken. De jus afmaken met water en er n»i
schenken 1 "*6
Garnalen ragout (4 pers.) Benoodigdh^
3 ons garnalen, 2 d.L. bouillon (van blokie?
gr. 6 lepels bloem, 50 gr. 3 lepels bok-
hakte peterselie, peper, zout. ,&l
Bereiding. Van boter, bloem en bouii]on
saus maken, de uitgezochte gewasschen en ni<
lekte garnalen en doorroeren en goed warm i-fl
worden. Gehakte petei-selie, peper en zout
smaak toevoegen en opdienen in een vuur,--"
schotel. Aardappelpuree en kropsla er bij geven
Garnalen met rijst en uien (4 pers.). L 5.
digdheden: 300 gr. garnalen, 1 groote ui, 35^'
rijst, 3 d.L. tomatensaus, 2 lepels boter.
Bereiding: De gesnipperde ui in de boter ii-u
geel bakken. De gewasschen rijst, 6 d.L. water
wat zout toevoegen, en de rijst gaar koken pin, t
uur. De garnalen er met een vork voorzichtig^'
roeren, zoodat de rijst niet papperig wordt Gw
wax-m opdienen en tomatensaus of een rest ji
geven. Als groente kan men kropsla geven.
Aardappelgehakt (4 pers.). Benoodigd!
800 gr. koude aax-dappelen, 1 a 2 eieren, zout,
1 groote ui, peterselie, soya of maggi-aroms.
schuit of paneermeel, V2 ons boter of mayonnj^
Bereiding:
De gehakte ui in een lepel boter geel fruit»
De fijngestampte aax-dappelen, het ei, petersei".
zout, peper en soya of maggi naar smaak, toevoer
Van deze vrij stevige massa 4 ballen vormen. D;u
door beschuit of paneermeel of beschuitrollen
in de boter aan alle kanten bruin bakken. De ui
met water afmaken.
Tot slot nog een paar rozebottelrecepten
Gelei van rozebottels. Benoodigd: 1 KG roze.
bottels, V2 L. water. Op 1 L. vruchtenmoes en g.
300 gr. suiker en 1 KG glucose. De bottels wasseha
en met het water en als men het heeft een stub
citroenschil V2 uur zachtjes laten koken. De nrea
door een haren zeef wrijven en meten. De goe^
hoeveelheid suiker en glucose toevoegen en dm
15 min. laten koken. Probeeren of een klein beet;s
van de gelei op een koud bord, wanneer het afge.
koeld is, stijf is. Dan overdoen in schoone potten
en deze afsluiten met cellophaan, of een schroei,
deksel.
Rozebottelthee. Benoodigd: 100 gr. rozeboltek.
De gewasschen rozebottels met kokend water ','2 ia*
laten trekken en daarna zeven. De thee in kop-g
gieten en geven met suiker.
Zet men thee van gedx-oogde bottels, dan
men deze met koud water 24 u. laten trekken wasna
men alles op het vuur verwarmt.
GROENTEN ALS ROUWKOST.
Wasch de groente zeer zorgvuldig.
Knijp het water er zooveel mogelijk uit,
Snijd of hak daarna de groente fijn.
Heel geschikt voor rauwkost zijn spinazie, audi)
vie, sla, Brusselsch lof en zuurkool; maak dit .aaki?
met wat citroensap en olie aan.
Gebruik ook worteltjes als rauwkost, maar kj
ze of draai ze door den rauwkostmolen, vermef
ze rriet een fijngesnipperd preitje en kwark.
DE HAREN VAN ONS HOOFD.
Een aardige wetenswaardigheid is, dat zich
ieder vx-ouwenhoofd ongeveer 80.000 haren bevLn»
den, waarvan er iederen dag 40 tot 100 uitvalla
40 is normaal, 100 te veel.
De levensduur van iedere haar is ongeveer va
twee tot vier jaar.
AARDAPPELEN IN DE SCHIL.
Borstel de aardappelen met een speciaal daarrct'
bestemd borsteltje en pit ze.
Kook ze gaar in water zonder zout.
Schil ze aan tafel en strooi er dan wat fijn zen
over, of dompel ze in de keuken even in koud watei
en schil ze vóór het opdoen.
GROENTEN ALS RAUWKOST.
Wist u wel, dat zelfs de trouwring in den
der eeuwen verschillende „modes" heeft doorge
maakt?
De oudste trouwringen waren waarschijnlijk va
ijzer. Later werden ze vaak van zilver gemaakt g
gedragen aan den ringvinger van de rechterban
evenals wij het nu nog doen; in de 15e eeuw droeg
men echter soms den trouwring aan den duim.
Gladde ringen zijn altijd als trouwring het m«5t
in trek geweest, hoewel ze meermalen van buita
werden gegraveerd met een embleem van twee in
eengeslagen handen twee harten of een bijbehefc^
De Romeinen bewezen hunnen bruiden groote ee..
zij zonden aan hun uitverkorene behalve den gewo-
nen trouwring nog een ijzeren ring, waarin nel
sleuteltje van hun juweelendoos was ingezet.
door LESLIE FORD.
15)
Plotseling deed hij met opeengeklemde kaken
twee vlugge stappen vooruit. Hij hief een ge
balde hand op om aan te kloppen, maar op een
centimeter afst-and van het paneel hield hij zijn
hand in. Ik zag hem omhoog kijken naar het ge
opende bovenlicht, waardoox-heen het vredige
rhythmische geluid van Geox'ge's snux-ken flauw
tjes hoox-baar was.
Steve liet zijn handen langs het lichaam vallen;
toen wendde hij zich om en liep met lange pas
sen de gang af. Een diepe spookachtige stilte
bleef hangen toen het geluid van zijn pas was
weggestorven.
Ik sloot mijn deur en ging mij uitkleeden. Mijn
handen beefden een beetje toen ik mijn schoenen
uittrok ik wist niet of het was om hetgeen
George ontgaan was, of om wat hem nog te wach
ten stond. s
13
Den volgenden morgen werd ik omstreeks acht
uur gewekt door eht kabaal van zooveel dx-aven-
de voeten in de gang, dat ik plotseling klaar
wakker ovex-eind zat ën naar mijn kimono greep.
Er kon toch geen brand zijn ik hoorde ten
minste geen brandbellen maar het klonk pre
cies of een heele wereldstad leegliep. Ik x-ende
naar het raam en haalde verlicht adem: het was
niet anders dan de evacuatie van de toeristen.
Een dozijn groote gele bussen stond langs de op
rijlaan en een verzameling bagage, waar een heel
léger genoeg aan zóu hebben, stond in een einde-
looze rij langs het trottoir.
Ik bedacht plotseling dat ik Lisa niet vaarwel
gezegd had; de Ridley's zouden in den algemee-
nen exodus, mee vertrekken. Ik keek op mijn hor
loge. Ik heb er een ingekankerden alkeer van,
mij vóór het ontbijt den volke te vertoonen. Niet
temin had ik een warm hoékje in mijn hart voor
Lisa. Ik liep naar de badkamer om het water aan
te zetten. De deur daarvan lag aan het smalle
gangetje dat mijn kamer met die van de Ridley's
vex-bond. Zij waren blijkbaar nog niet beneden,
want ik hoorde mevrouw Ridley's stem. Ik bleef
plotseling staan: haar stem klonk schel en ze was
duidelijk over haar zenuwen heen.
,Je klaagt altijd dat de jongens haar niet aan-
ti-ekkelijk vinden", hoorde ik haar zeggen. „Je
wilt niet dat ze zich kleedt als andere meisjes,
zoodat ze er aardiger uitziet, en nu er een jongen
is die haar aardig vindt, ben je woedend. Waar
om heb je haar dan vanmorgen niet laten ver
trekken, zooals je van plan was? Je kunt haar
niet hier laten komen en haar dan verbieden het
hotel uit te gaan".
Ridley's stem klonk scherper dan ik hem nog
gehoord had. „Ik blijf hier, omdat mevrouw Chip
man vastbesloten is, het huwelijk van je bx-oer met
Cecily te vex-hinderen, en ik zal zorgen dat het
haar niet zal lukken! Dat is de x-eden waarom we
blijven. Je moest me dankbaar zijn, in plaats van
je tegen me te keeren".
,Ik ben je heelemaal niet dankbaar!" huilde
mevrouw Ridley. „Ik wil niet dat hij met haar
trouwt, dat weet je wel! Ik zal doen wat ik kan
om het te verhinderen".
Ridley's stem was onheilspellend kalm. „Beste
meid, jij zult niets doen, niets. Jij zult enkel zorgen
dat je dochter dien jongen vlex-k niet te zien of
te spreken krijgt. Goed begrepen, beste?"
Ik hoorde hoe de deur naar de gang kalm ge
sloten werd; in de kamer bleef het volkomen stil.
Ik liep naar de slaapkamer terug en belde om
mijn ontbijt. Toen de kellner het binnenbracht,
lag er een gekrabbeld briefje, lichtelijk met jam-
vlekken besmeurd, op het blad. Het luidde:
Mams: Lisa en ik zijn met Monty naar
het Witt meer, waar vex-leden jaar bosch-
brand geweest is. Zeg het niet aan haar
vader. Het is zijn vrije dag. Hij is een bo.seh-
wachter en een eenige vent. Pas op voor den
Man met het IJzeren Masker. De blonde w.
heeft hem meegenomen naar de Forellen-
kweekerij. Dag.
BILL.
Ik las het briefje nog eens over. De heer Ridley
had kennelijk niet zijn vrijen dag, en hij was geen
boschwachter, en alleminst een eexiige vent.
Bill bedoelde dus Monty. Dat beteekende in elk
geval groote opruiming. De kolonel bleef zonder
zijn trouwen knecht Vrijdag, en ik zou Lisa mis
sen, maar over het algemeen scheen- het me toch
een goed ding. De zaak was al gecompliceex-d ge
noeg, zonder dat de jongelui voortdurend in en
uit stevenden en dreigden George in zijn geheel
of in stukjes van den aardbodem' te verdelgen.
Bovendien gunde ik hen, dat zij tenminste eenig
plezier van dezen tocht zouden hebben.
Ik was juist klaar met aankleeden toen er dis
creet op mijn deur geklopt werd. De Filippino
kwam het blad weghalen en vertelde: „De me
neer, kolonel Px'imrose, zij is in Mis' Chapman's
kamer. Zij zegt, u komen alsjeblieft tamelijk
gauw".
Hij ging glimlachend en buigend achterwaarts
de kamer uit. „Zij zegt, heel ex-g tamelijk gauw,
alsjeblieft".
De dag begon goed! Ik had al eens eerder van
den kolonel dergelijke „vex-zoeken" gekx-egen, en
er was nooit iets goeds uit voox-tgekomen. Ik had
geen idee, wat er aan de hand kon zijn, maar
ik bereidde me op het ergste voor. Ik sloot mijn
deur af en liep de gang door, die, zoover het oog
reikte, versierd was met het afgehaalde bedde-
goed van de vertrokken dagjesmenschen.
Ik opende de deur van de zitkamer en trad
binnen. Kolonel Primrose zat met zijn bekende
gewichtige dienstgezicht bij de tafel onder het
raam. Mijn hart dat al niet hoog zat, nam een
duik naar mijn teenen: hij had twee telegram
formulieren in de hand. Mevrouw Chapman zat
in een leunstoel naast hem, George en Ridley za
ten op een rieten sofa tegen den muxxr. Georgels
gezicht vex-toonde een vi-eemde gesloten uitdi-uk-
king, een mengsel van voldoening en omzichtig
heid, slechts verborgen onder een dun masker van
onverschillige verveeldheid.
Maar ik stond verwondex*d over de personen die
verder nog in de kamer waren. Cecily stond
bleek, met opgeheven kin en de handen stijf op
haar rug, tegen het kozijn van de gesloten ver
bindingsdeur naar haar kamer. Haar oogen wa
ren strak en stuixrs op het raam gericht. In een
stoel naast de deur zat een man van donker type
in de unifox-m van den Parkdienst, dien ik nog
nooit eerder gezien had. Naast hem stond kaars
recht, met opeengeklemde kaken en oogen die
van koele hartstochtelijke woede brandden, Steve
Grant. Hij keek niet naar Cecily of naar George,
maar rechtuit en viex-kant naar den kolonel.
„U kent al deze menschen behalve de opper
houtvester, de heer Rayburn, mevrouw Latham",
zei kolonel Primrose. De man in den stoel naast
Steve stond half op, zei „Aangenaam" en ging
weer zitten. Hij leek me niet ongeschikt, met een
pienter, vriendelijk en open gezicht; zonder voor
ingenomenheid, dacht ik zoo. De kolonel wees me
met het hoofd knikkend een stoel aan naast
Cecily.
„U geeft natuurlijk toe, - mijnheer Grant, dat u
de ovex-heid deed gelooven dat u door een auto
ongeluk gedood werd, en dat u een anderen naam
hebt aangenomen".
Steve knikt, en ik had het gevoel dat deze in
leiding slechts een herhaling was te mijnen be
hoeve.
„Maar u weigert een reden op te geven voor
uw, ik mag wel zeggen, buitengewoon vreemde
gedrag?"
„Dat weiger ik", zei Steve bits.
Ik zag Cecily verstrakken. Zij kwam met
vlammende oogen naar voren, haar vuisten stijf
tegen haar zijden gedxuikt.
„Ik zal u zeggen waax-om!" riep zij hartstoch
telijk. „Omdat hij geen zin had met me te trou
wen, en omdat ik weigerde hem vrij te laten.
Daai'om!"
Steve's magere gezicht werd nog bleeker onder
zijn gebruinde huid, toen hij een pas voorwaarts
deed. Maar hij beheerschte zich en zei kalm;
„Dal is niet waar, Cecily. -Tc weet dal het niet
waar is".
„Het is wel waar", antwoordde ze fel.
Kononel Primrose kwam tusschenbeide.
geloof niet dat we hiermee verder komen
hij effen. „Ik handel hier, samen met den opper
houtvester, op last van het Departement in
hington. Zij werden per telegram verwittigd fc-
een tijdelijke aangestelde wachter op Doorlaat
der een aangenomen naam optrad. Ik heb te
origineel van het verzonden telegram". Hij 5P
het fox-mulier op. „Herkent u dit, mijnheer
ham?"
Ik voelde Cecily opnieuw verstrakken, en n
de haar naar adem happen, terwijl ze met v
schrikte oogen naar George keek.
George nam het formulier aan, keek er n
en fronste het voox-hoofd. Iksloeg hem me
gehouden adem gade. Hij trok zijn wenkbrau
op en gaf het aan den kolonel terug.
„Nee. dit herken ik niet", zei hij kalm. .M'
is niet mijn handteekening. Dat kan
bevestigen die deze wel eens -gezien heeft
Ik zat perplex en staarde hem volkomen
bluft aan, Steve's gezicht ontspande tot mn-
grijpende verbazing. Hij keek naar mev
Chapman. Zij lteek naax' mij en daarna
George; in verwarring gebraclxt maar op
hoede.
„Het schijnt mij toe", zei Ridley uiterst
jes, dat iemand op een kinderlijke manier
mijn zwager in een zeer onaangename, i*
wel zeggen gevaarlijke, positie te brengem -
zijn eigen belangen te dienen". Zijn oogen aj^
den even naar mevrouw Chapman, en hij s
zijn hand uit. „Zou ik dat eens mogen zien'
lonel?" lr
Hij zette zijn bril op en bekeek het formu
„De drukletters van het bericht wijzen
evenals de onderteekening", zei hij op 00
kundigen toon, terwijl hij zijn bril weer weg
Ik boog me voorover in mijn stoel. Hei wa
delijk dat het nu mijn beurt van spreken wa
„Ik heb..j, tg|
De kolonel legde mij met een vluggen
zwijgen op. „Wie is John Brice, mijnhee
(Wordt
vervolg
