AB'S AVONTUREN
Een man verdween...
DINSDAG 8 OCTOBER 1940
Te Schagen werd Maandag een tentoonstelling van geregistreerde paarden ge
houden, waarvoor uit deskundige kringen veel belangstelling bestond.
(Foto Pax Holland.)
De Prov. Ziekenhuizen in Noord-
Holland.
Aan het verslag over 1939 van de Provinciale
Ziekenhuizen in Noord-Xiolland ontleenen wij be
treffende het Ziekenhuis te Santpoort het vol
gende. De lichamelijke gezondheidstoestand der
patiënten was over het algemeen bevredigend. De
uit patiënten en personeel bestaande sport- en
ontspanningsvereeniging „Viribus Unitis" zette
met onverflauwden ijver haar werkzaamheden
voort.
Voor de patiënten uit Haarlem en omstreken
werd de nazorg tot September uitgeoefend door
de Spaarnestichting, daarna door den door de
gemeente Haarlem met andere gemeenten inge-
stelden ihazorgdienst. De exploitatierekening
geeft aan dat de lasten in totaal f 1.484.540,21
hebben bedragen, terwijl een bedrag van
f 1.479.391,16 was geraamd. Er werd dus f 5149,05
meer uitgegeven dan bij het samenstellen van de
begrooting werd aangenomen.
Deze kleine overschrijding der geraamde lasten
is in hoofdzaak het gevolg van de meerdere per-
soneele uitgaven, die in verband met de ingebruik
neming van het nieuwe zusterhuis, den groei van
het Internaat en de iets hoogere pensioen- en
sociale lasten f 3485.— meer vergden dan het
daarvoor uitgetrokken bedrag. Wat de baten be
treft kan worden opgemerkt dat in totaal aan
verpleeggelden f 5930 meer ontvangen werd dan
geraamd was.
De bezetting van het ziekenhuis bedroeg maxi
maal 1492 en minimaal 1449 (exclusief gezinsver
pleging). De aangewezen afdeeling voor vrouwen
was herhaaldelijk volledig bezet.
Het Prov. Ziekenhuis te Medemblik is dit jaar
overgegaan tot de aanschaffing van een Röntgen-
installatie. Hierdoor kon het onderzoek naar tu
berculose krachtig ter hand worden genomen.
TERTIAIR WEGENPLAN.
Ged. Staten van Noord-Holland bieden den
Prov. Staten een lijst aan van vergoedingen aan
onderhoudsplichtigen van wegen, die op het Ter
tiair Wegenplan der provincie Noord-Holland
voorkomen, alsmede een overzicht van de ver
beteringen, die aan diverse tertiaire wegen in de
provincie in 1939 hebben plaats gehad.
Het aandeel van de provincie Noord-Holland in
de opbrengst van de Motorrijtuigen- en Rijwiel
belasting over 1939 ten behoeve van de tertiaire
wegen bedraagt f 363.959.09.
Verwacht wordt, dat de uitkeeringen aan onder
houdsplichtigen f 359 per berekenden Kilometer
zal kunnen bedragen.
AERDENHOUT'S KINDERTOONEEL.
Zaterdag 26 October des middags te 1 uur
45 zal Aerdenhout's Kindertooneel weder een
uitvoering geven in den Stadsschouwburg te
Haarlem.
Opgevoerd zal worden de bekende kinder-ope-
rette „Repelsteeltje" en na de pauze een bloe-
menballet en het tooneelstuk „Sprookjesland".
Het geheel staat onder leiding van mevr. J. v.
Kampen-v. d. Brink. De muzikale leiding be
rust bij den heer Jan Hoeben. Daar de vorige
opvoeringen van Aerdenhout's kindertooneel
zoowel bij het oudere als bij het jongere publiek
zeer in den smaak zijn gevallen en thans oa.
veel werk gemaakt is van monteering en cos
tumes, belooft dit wederom een geslaagde mid
dag te zullen worden.
DE OMZETBELASTING.
's-GRAVENHAGE, 7 October. Het hoofd van
het departement van financiën maakt bekend, dat
de met ingang van 1 October 1940 in de- omzetbe
lasting wet 1933 (staatsblad no. 546) aangebrachte
wijzigingen tot nader order geen toepassing zullen
vinden ten aanzien van boeken, weekbladen en
alle andere periodiek verschijnende geschriften.
Zulks beteekent derhalve, dat boeken, weekbladen
en alle andere periodiek verschijnende geschrif
ten, evenals tot dusverre, van omzetbelasting en
bijzonder invoerrecht blijven vrijgesteld en dat de
met het oog op de naheffing voorgeschreven opgaaf
van op 1 Oct. 1040 tot het handelsbedrijf van han
delaren behoorende boeken achterwege kan blijven.
(A.N.P.)
STADSBIBLIOTHEEK EN LEESZAAL.
Ter voorziening in de vacature voor twee leden
in de Commissie van Toezicht op de Stadsbiblio
theek en Leeszaal te Haarlem door het bedanken
van de heeren S. Anema en Dr. J. F. M. Sterck
bieden B. en W. den Raad de volgende aanbevelin
gen aan: 1. Dr. J. Weener en Dr. L. M. van Dis.
2. Gerard Wijdeveld en Mr. A. J. L. Liesker.
PROV. ECONOMISCH TECHNOLOGISCHE
DIENST.
Ged. Staten bieden Prov. Staten een verslag
aan van de werkzaamheden van den Economisch
Technologischen Dienst van Noord-Holland van
1 Sept. 1939 tot 1 Sept. 1940. Aan dit verslag ont
leenen wij het volgende:
Bij het uitbreken van den oorlog in September
1939 werd de lust tot het beginnen van nieuwe
zaken of tot het geven van uitbreiding aan be
staande ondernemingen geheel gedoofd. Reeds in
de zomermaanden waren door de groote politieke
spanning en de onzekerheid die dientengevolge
heerschte, weinig plannen bij den Dienst aan
hangig gemaakt.' Toen de reeds verwachte oorlog
een feit was geworden, werd voor tal van artike
len en grondstoffen de toestand zoo onoverzich
telijk, dat het niet verantwoord was aan eenig
plan uitvoering te geven of nieuwe plannen op te
vatten. Na enkele maanden scheen de toestand
zich eenigermate te consolideeren, zoodat men
zich rekenschap kon gaan geven van de gevolgen,
die de oorlogstoestand voor de ondernemingen
zou hebben.
De Economisch-Technologische Dienst is toen
begonnen met het instellen van een onderzoek in
verscheidene bedrijfstakken naar de moeilijk
heden, die men ondervond tengevolge van den
oorlog, en van de mogelijkheden ten aanzien van
de vervaardiging van producten die niet of nau
welijks meer uit het buitenland verkrijgbaar
waren. In den aanvang bleek, dat de moeilijk
heden nog niet groot waren doordien de invoer
zeer goed in stand bleef en doordien bijna alle
bedrijven groote voorraden hadden opgeslagen.
Eerst op den duur begon het bedrijfsleven eenige
belemmeringen te ondervinden.
Bij het onderzoek bij verscheidene ondernemin
gen ingesteld, bleek, dat men toen weder eenige
belangstelling begon te krijgen voor het ter hand
nemen van de productie van onderdeelen, die
voorheen uit het buitenland werden aangevoerd
en die voor de instandhouding van de eigen pro
ductie niet gemist konden worden. Ook aan het
produceeren van geheel nieuwe artikelen werd
weder aandacht gewijd. Aan de uitwerking van
verschillende dezer plannen verleende de Dienst
zijn medewerking. Voordat echter aan deze pro
jecten een begin van uitvoering was gegeven,
werd ook Nederland in den oorlog betrokken,
waardoor met één slag aan alle plannen een einde
werd gemaakt.
HET GOBELIN UIT DE OUDE RAADSZAAL.
Bezichtiging door raadsleden.
Voor de Haarlemsche raadsleden, die daarvoor
belangstelling hebben, bestaat Woensdag a.s. om
2 uur gelegenheid in het Frans Halsmuseum de
reparatie van het gobelin uit de Oude Raadszaal
in oogenschouw te nemen. De adviseuse, mej. dr.
G. T. van IJsselsteijn, zal alsdan aanwezig zijn
voor het geven van inlichtingen.
ARBEIDERSWONINGBOUW.
B. en W. van Haarlem stellen den Raad voor,
aan A. C. van Vollenhoven te verkoopen een stuk
grond aan de Pleiadenstraat tegen 7 per M2. ten
einde daarop 10 a 20 arbeiderswoningen met een
huur van ten hoogste 7 per week te bouwen.
Provinciale wegen.
279 van de 349 K.M. thans gereed.
Ged. Staten van Noord-Holland bieden den
Prov. Staten een verslag aan omtrent hetgeen in
1939 inzake den aanleg van wegen voor door
gaand verkeer is verricht. Ook worden eenige
mededeelingen gedaan omtrent de provinciale
kanalen.
Van het 349 km lange net van wegen, in be
heer bij de Provincie, zijn thans 55.5 km in voor
bereiding. 15 km in uitvoering en 279 km voltooid.
In de wegen voor doorgaand verkeer waren in het
verslagjaar 3 bruggen in uitvoering; voltooid of
nagenoeg voltooid zijn thans 159 bruggen.
Voor aankoop van grond is tusschen 1 Septem
ber 1939 en 1 September 1940 f 204.850, en voor
het verleggen van leidingen en kabels van de pro
vinciale bedrijven een bedrag van f 30.500 uitge
geven.
Het totaal der aanneemsommen van de sedert
1 September 1939 opgedragen werkzaamheden en
leveringen bedraagt f 818.130 terwijl in totaal in
dit verslagjaar wegens vroeger opgedragen wer
ken,. leveringen en aankoopen is uitgegeven
f 1.420.000.
Gememoreerd wordt, dat in de Commissie van
advies inzake den aanleg van land- en water
wegen wegens liet bedanken van Mr. A. J. Honig
benoemd werd de heer E. Luden, terwijl wegens
het overlijden van den heer P. Stapel werd aan
gewezen het lid der Staten Dr. J. E. Baron De
Vos van Steenwijk.
„BLOEMEN IN UW HUIS EN HOF".
Het Centraal Bloembollencomité te Haarlem
verspreidt door Nederland een alleraardigst ge
schriftje „Bloemen in uw huis en hof". Hierin
wordt op aantrekkelijke wijze propaganda ge
maakt voor het planten van bloembollen in Ne-
derlandsche tuinen, voor het houden van hyacin
ten op glazen en van bloembollen in potten.
Wat is een huis zonder bloemen? zoo vraagt
men zich af. Een eenzaam huis. Het is de taak
van den man de vrouw met bloemen te verwen
nen; het is de taak van de vrouw altijd bloemen
in huis te hebben.
RECLASSEERING.
Aan het reclasseeringsjaarverslag over 1939 van
het Leger des Heils ontleenen wij het volgende.
Het celbezoeken cijfer is na eenige jaren van ach
teruitgang in 1939 weer gestegen. Als gevolg van
de celbezoeken werden in behandeling genomen
voor hulp na ontslag 307 gevallen. In Haarlem wer
den 619 cellen bezocht en ongeveer 500 uren aan dit
bezoek besteed.
Gedurende 1939 werden door do afdeeling Haar
lem 28 gevallen in behandeling genomen voor een
V. I. rapport (reclasseeringsplan).
Het aantal verpleegden in de inrichting te Haar
lem, in betrekking tot reclasseeringsgevallen, be
droeg 3299.
Het totaal aantal verpleegden in Haarlem was
14280; wat de nachtverblijven en 57120 wat de
maaltijden betreft.
In de nachtasyls iin Haarlem overnachtten 1040
personen.
VOOR DE KINDEREN
Doch tenslotte schenen zij toch
tevreden te zijn met de antwoorden,
die Oho hun gaf. Zij mochten door-
loopen en de beide soldaten verlieten
weer het park. Doch Klikko begreep
er niets van. Hij had uit de verte het
gesprek tusschen de beide soldaten
en Oho bespied. Waarom mochten ze
nu doorloopen? Oho grinnikte zacht
jes tegen Ab en beduidde hem, dat
zijn aangeplakte staart en zijn klee-
ren hem onherkenbaar hadden ver
anderd. Zij hadden hem niet her
kend.
Langzaam wandelden beiden nu
door het prachtige park. Ab toegreep,
dat dit alles van de ouders was van
zijn nieuwen vriend. Plotseling trok
Oho hem aan zijn mouw. Zij gingen
een anderen kant uit.
„Sp.s.s.s.s.t" zei Oho en hij hield
zijn vingers omhoog. Ab luisterde en
hoorde heel in de verte een hond
blaffen. Samen liepen zij verder. In
eens stond hij op een klein pleintje
tusschen lage struiken. Vlak voor
hem op den grond zat een klein,
aardig meisje te spelen met een klein
zwart hondje. Ab begreep, dat het
het zusje was van Oho.
Oho speelde niet veel met zijn veel
jonger zusje, want het liefst ging hij
om met jongens van zijn eigen leef
tijd. Maar toch hield hij heel veel van
zijn kleine zusje. Toen zij Oho zag
staan, sprong zij op haar grooten
broer af en begon met hem te
stoeien. De kennismaking met Ab
was spoedig gemaakt en ook hij
moest meedoen. Maar Ab kende een
veel mooier spel. Hij trok zijn staart,
tot grooten schrik van Oho, van zijn
hoofd en bond het dunne eind aan
Oho's staart. Het was een prachtig
springtouw en spoedig sprong Oho's
zusje dat het een lust was.
EXAMENS.
ACADEMISCHE OPLE^
Geslaagd aan de Leidsche Universiteit vrx>'
cand. ex. Indisch recht de heer P. Rozendaal
stede; voor voorber. kerkel. examen J. van M
men, Haarlem.
NEDERL. NATUUR-HIST. VEREENIGING
AFD. HAARLEM EN OMSTR.
Met camera en kijker onöei i
vogels.
Zoo noemde de heer Stijbos de lezing, die vi
Zaterdagmiddag voor een groot aantal ly'i
der N. N. V. in een der zalen van ,Xid0" ^7
En dat er dan heel wat mooie en interes;,
dingen te zien vallen, mits men, behalve nn
camera en kijker gewapend is met de toe?
ding, het geduld en de ervaring van strijby
bleek vooral uit de films die hij, na den daar-
optredende „acteurs" vooraf in lichtbeelden
hebben voorgesteld, vertoonde.
De ongekend lange strenge winter van ito
heeft duizenden vogels te gronde gericht, maj
ook vele genoodzaakt zich dichter te wagen in
de nabijheid van de menschen, die voor C
voedsel zorgden, zooals b.v. te Spaarnd
waar dagelijks 4 a 500 K.G. palingafval
het ijs werd geworpen, waar blauwe reigers
zilvermeeuwen op aanvielen. Uit diezelfde
ter periode waren de opnamen van waterhoentje
kuif eendjes, zaagbekken en wilde zwanen; velé
wilde zwanen werden door Strijbos thuis' op»,
fokt en daarna weer vrijgelaten in de Oranje',
kom. Het vervoer geschiedde in het Chevrolet
Voorts zagen we den spookachtigen griel
zijn geweldig groot oog, den kleinen p
e. a.
Na deze winterherinneringen volgden opnj.
men uit de lente: kievit, grutto, kluut, wulp met
jongen. We kregen een indruk van de schoon-
heid van het vogeleiland Texel met de broedt»,
lonies van grooten stern, kapmeeuw en visch-
diefjes, zijn prachtig natuurmonument De Muv
In de woeste duinen van Westermient nestelen
de zilvermeeuwen, die wel zulke hoeveelheden
kalk in de duinen deponeeren dat in de ooi.
spronkelijk kalkarme duinen een vegetatie op-
treedt die kalk behoeft.
De kleine- of stormmeeuw brengt, evenals het
wauwaapjes en enkele andere, de eierschalen uit
het nest weg, als veiligheidsmaatregel onidat
de lichtgekleurde schaal opvalt en het nest
verraadt.
Het laatste deel der film gaf opnamen uit de
Nieuwkoopsche plassen o.a. van den fuut. Aardig
waren de beelden van den fuut met jongen
op de rug en bijzonder interessant was het deel
van de film dat aan het wouwaapje gewijd was,
Buitengewoon mooi waren de donzige jongen
van dezen geheimzinnigen vogel.
Strijbos uitte den wensch dat zijn lezing zou
hebben bijgedragen tot versterking van de ware
vaderlandsliefde, de liefde voor de schoonheid
van het eigen land.
De heer Sipkes heeft namens het bestuur
den heer Strijbos bedankt voor zijn mooie
voordracht, waarin behalve de fraaie opnamen,
die zoo volmaakt „af" zijn, te waardeeren valt
de geestige wijze, waarop Jan P. een der»
gelijke lezing voordraagt.
AFWIJZING VAN BEROEPSCHRIFT.
B. en W. van Haarlem stellen den Raad. voor,
op een beroepschrift van de N.V. Handel in Bou\
vakmaterialen „De Hout- en Steenwerf" tegen ei
besluit van B. en W., waarbij vergunning werd ge«
weigerd tot het verbouwen van een perceel aan de
Spaarndammmerweg, afwijzend te beschikken.
VASTSTELLING ROOILIJNEN.
B. en W. van Haarlem stellen voor, vast te stel
len de achtergevelrooilijnen van een aantal bouw
blokken ten zuiden van de Amsterdamsche Vaart
en de in verband hiermede binnengekomen be
zwaarschriften voor kennisgeving aan te nemen.
FAILLISSEMENTEN
(Opgegeven door afd. Handelsinformaties
v. d. Graaf en Co., N.V. Amsterdam)
Uitgesproken:
3 Oct. J. Trawille, Sneek, Oudekerkhof, R. C. Mr.
H. J. van Maanen, Cur. Mr. J. P. Winsemius,
Sneek. e
3 Oct. J. Scharphorn, koopman, Zutfen. R. C. Mr,
H. L. Wilkens, Cur. Mr. A. R. Jolles, Zutfen.
A. Eijmael, koopman in manufacturen, wonende
te Mechelen Wittem, Dorpstraat 47, R. C. Mr. Ru-
land, Cur. Mr. Janssen de Limpens, Maastricht.
In de week van 30 September t.m. 5 October 1940
werden in Nederland 18 faillissementen uitge
sproken.
Opgeheven wegens gebrek aan actief:
3 Oct. N. V. Service Garage, Amsterdam.
3 Oct. A. W. Gregoor, Ulft, gem. Gendringen.
3 Oct. J. Th. van de Laar, bakker, Deurne.
Gedeponeerde Uitdeelingslijsten:
30 Sept. J. de Wilde, schoenhandelaar, Rotterdam
Geëindigd door het verbindend worden der eenige
uitdeelingslijst. Uitk. 35,13 pet.
door LESLIE FORD.
23)
Ze zat me met een paar buitengewoon listige,
kinderlijk blauwe oogen aan te kijken en glim
lachte zoo'n beetje zelfvoldaan, als een vrouw die
de geheime plannen van een ander kent, en be
reid is, er ruilhandel mee te drijven..
„Kolonel Primrose heeft het vreeselijk druk van
morgen, is 't niet?" vroeg ze veelbeteekenend.
„Mijnheer Buck helpt hem ook".
„Ze werken gewoonlijk samen", zei ik.
„Mijnheer Buck behoeft niet te werken, is 't
wel?" zei ze langs haar neus weg.
Ik had op mijn tong om te zeggen, dat als hij
niet werkte, hij wel dood zou gaan van den honger,
maar ik meende dat dit al te doorzichtig zou zijn.
Pearl zou zonder twijfel wel een vrij nauwkeurige
inventaris bezitten van Buck's wereldsche goederen.
Daarom zei ik: „Och nee. Hij is heel rijk, weet u".
Een voldaan glimlachje vertoonde zich in een
hoekje van haar al te rooden mond. „Nee, dat wist
ik niet. Maar ik ben persoonlijk van meening dat
geld er minder op aan komt. Liefde is veel belang
rijker".
Ik liet dien bal loopen. Zij serveerde opnieuw.
„Ik zou denken dat mijnheer Buck liever voor
zichzelf zou willen beginnen, als hij het zoo goed
kan doen", zei ze. „In plaats van altijd onder een
ander te werken".
Ik dacht aan hetgeen de kolonel me den vorigen
avond verteld had, maar ik hield het voor me.
Ik zei alleen: „Ja vreemd, vindt u niet?"
Pearl nam een tamelijk smoezelig poederdonsje
uit haar tasch en poederde haar neus.
„Ik vind dat het er alleen op aan komt, of je van
iemand houdt", zei ze. Die liefde zat haar hoog, of
misschien vond ze het ook alleen maar zoo mooi
klinken.
„Ik persoonlijk zou er ten minste niet over den
ken iemand alleen om zijn geld te trouwen".
Ik kon de verleiding niet weerstaan, onverschil
lig op te merken: „Och, ik zou denken: dat zou er
ook al van af hangen, hoeveel hij had".
Ze keek mij voorzichtig spiedend aan. „Hoe staat
het met kolonel Primrose?" informeerde ze listig.
„Lieve hemel!" zei ik, „die is zoo arm als een
kerkrat".
„Nou wat Ze hield zich juist bijtijds in en
keek me uit een hoekje van haar oogen aan. Ik deed
of ik niets gehoord had.
„Het is toch jammer dat sergeant Buck zoo
weinig op mij gesteld is", zei ik. „Ik zou natuur
lijk willen dat hij trouwde en niet meer in Washing
ton zou wonen, zoodat och, ik denk dat een man
altijd beter af is met een eigen huis".
Ze glimlachte. „U bedoelt, zoodat u dan met den
kolonel zou kunnen trouwen".
.Ik wist dat zij dit zou denken, maar ik had
niet verwacht dat zij het zoo plompverloren zou
zeggen: allerminst. Ik glimlachte allerliefst. „Doe
niet zoo dwaas. Ik denk er niet over om weer te
trouwen".
Ze keek me met een ongeloovig lachje zijde
lings aan.
„Eerlijk gezegd", zei ik, terwijl ik over mijn
schouder heen den langen salon inkeek en mijn
stem discreet liet dalen: „Buck zou nog zoo'n
kwade vangst niet zijn, zelfs zooals de zaken nu
staan. Natuurlijk zou de kolonel niet graag zien
dat hij trouwt. Hij zou dan heel wat meer inkom
stenbelasting moeten betalen; want als Buck niet
meer voor hem werkte, zou hij zijn eigendommen
wel weer op zijn eigen naam laten overschrijven".
Ik hoorde een stoelveer „Ping" zeggen en zag
hoe haar blauwe poppenoogen zich samentrokken.
Ik had een geweldigen klap uitgedeeld aan ser
geant Buck's credietwaardigheid. Ik stond op.
„Ik hoop dat u hier nog een tijdje kunt blij
ven", zei ik liefjes. „Er zijn nog zooveel interes
sante tochten te maken. Als de kolonel vanavond
zijn auto niet noodig heeft, moest u werkelijk eens
met Buck gaan kijken hoe ze de beren voederen".
Ze keek mij aan en haar ooghoeken trokken rim
peltjes. „Het is toch de auto van mijnheer Buck,
nietwaar?"
Dat was natuurlijk zoo, en dat wist ik heel goed,
maar nu ik toch eenmaal het pad der waarheid
had verlaten, kwam het er minder op aan. „Buck's
auto?" herhaalde ik, en voorloofde mezelf een
flauw glimlachje. „Als hij het zegt, zal het wel zoo
zijn. Het nummerbewijs staat in elk geval op zijn
naam". Met een lachje zei ik: „Kom, we zullen
elkaar waarschijnlijk nog wel eens spreken. Hebt
u den kolonel vanmorgen soms ook gezien?" Aan
gezien ze van Buck gehoord had, dat ik er op uit
was den kolonel te trouwen, dacht ik dat ik er
nog wel een schepje op kon doen, om des te beter
mijn ware bedoelingen ten opzichte van haar te
verbergen. „Ik moet hem eens om advies vragen.
Ik heb tegenwoordig zooveel te stellen met mijn
zeventienjarigen zoon. Het is toch zoo verkeerd,
zoo jong te trouwen zooals ik".
Ik liep door den langen, vroolijk door de zon
beschenen salon terug en keek nog eens achter
om. Pearl had een sigaret aangestoken en blies
diep in gedachten den rook door haar neus. In
elk geval: de eerste ronde was voor mij geweest.
Mijn eenige vrees was dat dit tot de ooren van
Buck zoo doordringen, want dan kon ik, om zijn
eigen gezegde te citeeren, wel „op dak gaan zitten".
Maar Pearl zou met de jaren wel te verstandig ge
worden zijn voor zulke directe methoden ten
minste dat hoopte ik.
Ik liep den hoek om naar den grooten hal, en
wilde dat ik de conversatie met Pearl nog een
oogenblikje langer had voortgezet.
Kolonel Primrose stond bij de balie van de hotel
administratie en aan het eind van de gang naar
onze kamers zag ik den grooten blonden keurig
gekleeden Ridley op hem af komen. Ik probeerde
weg te glippen naar de krantenkiosk, maar de ko
lonel die oogen in zijn nek heeft, draaide zich om
en wenkte mij.
„Luistert u even", zei ik, „ik heb daarnet een
beetje werk gemaakt van dat prachtnummer van
een vrouw die zooveel werk maakt van uw vriend
den sergeant. Verwondert u dus over niets van wat
u hoort".
„Daarvoor ken ik u al te lang", zei hij glim
lachend. „Maar ik zou nog graag wat van u willen
weten".
„Ik weet niets, nergens over", zei ik beslist. „En
bovendien komt daar Ridley".
Alxander Ridley keek ernstig en meewarig
bezorgd. Hij nam een stoel en ging tegenover mij
en den kolonel zitten.
„Mijn vrouw heeft uw boodschap gekregen, ko
lonel", zei hij. „Ik vrees dat ze niet in staat is
om met vragen geplaagd te worden. Ik tracht een
dokter voor haar te vinden, zonder nu direct Mam
moth er voor op te bellen. Zij is vreeselijk over
stuur. George was haar eenige broer. De band
tusschen hen beiden
„Ik heb niet het plan, haar te plagen, mijnheer
Ridley", zei de kolonel. „Ik tracht alleen inlich
tingen te verzamelen van iedereen die daar gister
avond in de buurt geweest is".
Ridley knikte. „Ik kan u wel alles vertellen wat
mijn vrouw weet. Zij ging gisteravond naar het
restaurant om naar het dansen van de jongelui te
gaan kijken. Onze neef en nicht Winston - een
charmant j ongetrouwd stel kampeeren daar
met hun woonwagen. Mijn vrouw was de laatste
dagen niet heelemaal in orde ze heeft last van
de hoogte. Ze had hoofdpijn en ging naar den
woonwagen, om wat te gaan liggen en op Lisa te
wachten. Ik voor mij meen, dat het kind oud ge
noeg is om een beetje vrijheid te hebben, maar. u
weet hoe moeders van dochters zijn".
Ik luisterde met open mond. Hij speelde werke
lijk schitterend comedie!
„Ze ging dus op een bed liggen en is in slaap
gesukkeld. De kinderen kwamen omstreeks elf
uur en wekten haar. Zij haalden haar over. Lisa
toe te staan dien nacht bij hen te blijven slaper,
en omstreeks half twaalf ging ze naar het hotel
terug. De rest weet u".
„En u mijnheer Ridley?" informeerde kolonel
Primrose.
„Ik zat op mijn kamer te lezen. Eerder in den
avond ben ik naar beneden geweest om een paar
telegrammen te versturen, en tegen elvenben ik
nofmaals naar beneden gekomen om wat te drin
ken. Ik ben nog naar buiten geloopen om mijn
vrouw en dochter tegemoet te gaan, maar ik had
geen zaklantaarn. Het was zoo donker dat ik maa^
weer naar mijn kamer terugging"
Ik kreeg kippenvel, toen ik me Ridley voorstelde
op weg om hen beiden op te zoeken. En dan om-
keerend, omdat hij dacht dat hij beter met hen af
kon rekenen in de zoogenaamde intimiteit, van zijn
kamer.
„Wanneer hebt u George Pelhem het laatst ge
zien?"
„We hebben samen gegeten, nadat wij met juf
frouw Chapman teruggekomen waren", vertelde
Ridley. „Hij bleef hier beneden en praatte met een
van de jongedames van het orkestje. Hij zei dat hij
later Barbara en Dick wilde opzoeken. Dat heeft
hij blijkbaar- niet gedaan, anders zou mijn vrouw
hem gezien hebben. Tenzij hij daar geweest is,
voordat zij het restaurant verliet".
„Weet u zeker dat zij hem niet gezien heelt,
vroeg de kolonel.
„Ja, heel zeker. Ik heb het haar speciaal ga-
vraagd, en ik heb geen reden te denken, dat zij met
volkomen openhartig was".
Kolonel Primrose knikte. „Hoe stond uw vrouw
tegenover het huwelijk van haar broer met j" -
frouw Chapman?"
Ridley aarzelde. Toen zei hij met tegenzin, maar
toch niet al te opvallend: „Eerlijk gezegd, kola-
nel Primrose, zij zou liever gewild hebben dat hij
niet nu, op het oogenblik, trouwde. Zooals U na;
tuurlijk ontdekt zou hebben daarom heeft n
ook geen zin, niet dadelijk alle kaartep, op tafel te
leggen zou zijn huwelijk een zeer beduidend
verandering in Lisa's vooruitzichten gebracht öe
ben".
De donkere doordringende oogen van
den ho*
lonel bleven hem voortdurend observeeren. ..nos
bedoelt u dat, mijnheer Ridley?"
Ridley aarzelde opnieuw en ging daarna vioi
verder: „Mijn schoonvader liet zijn vermogen na
aan zijn kleinkinderen onder beding dat hm
verdeeld zou worden, wanneer het jongste Hein'
kind eenentwintig jaar zou worden. Lisa is de jong
ste. Zij is negentien en zou vermoedelijk dus ov
anderhalf jaar een zeer belangrijk fortuin erven.
Wij hebben nog een getrouwden zoon, en de jong^
Winston heeft nog een broer. Als een van de Kin
deren mijn vrouw, mevrouw Winston en Georg
ten tijde van de verdeeling geen nakomeling
schap zou hebben zooals George, indien hij
trouwde zou deze slechts een onbelangrijk os-
drag uit de nalatenschap krijgen. George vond a
weinig belangrijk, doordat zijn moeder hem naa
heele fortuin had nagelaten. Ik ben er zeker van
dat zijn besluit om nu met juffrouw Chapman
trouwen, in het geheel niet door een van de--
overwegingen was beïnvloed. Welbeschouwd m»
hij al drie jaar lang pogingen gedaan, haar te trou
wen. Indien het hem om een aandeel in de nai
tenschap van zijn vader te doen geweest was vo
zijn kinderen, zou hij veel vroeger getrouwd z
Och, en zooals u weet, zit juffrouw Chapman
zelf heel warmpjes in," r
.(Wordt vervolg
