la BERICHTEN AB'S AVONTUREN De vreemde Erfenis V R IJ D A G 8 NOVEMBER 1940 HAARLEMSCHE RECHTBANK. Oplichting. Op 27 Juni presenteerde een man, die zich uit gaf als predikant van de Evangelische gemeente te Wormerveer, een kwitantie a f 2.50 voor een vrijwillige bijdrage tot het Evangelische jeugdwerk in de provincie Noord-Holland, bij een inwoner van Aerdenhout. De man had niet de bevoegd' heid van predikant. D? huisknecht betaalde na overleg met me' vrouw. Doch toen de heer des huizes later de kwi tanties door keek zag hij daar deze kwitantie bij en vond dat die niet betaald had moeten worden, want hij was geen contribuant voor dit doel' einde. De man, die zich voor predikant uitgaf, moest gister voor de Arr. rechtbank te Haarlem te recht staan verdacht van oplichting. Hij verklaarde dat hij 9 maanden voor de aan bieding een circulaire had rondgestuurd, waarin men werd uitgenoodigd te contribueeren voor het Jeugdwerk. -In die circulaire, welke ook aan den inwoner van Aerdenhout was gezonden, stond dat, wanneer geen weigerend antwoord werd ont vangen, men als contribuant werd genoteerd. Président: „Dat is geen manier om contri buanten te werven". De. verd. zei verder dat het 1ste .halfjaar de kwitantie wel voldaan werd zonder meer. De getuige zei inderdaad bij nasporing deze kwitantie te hebben gevonden. Hij verkeerde toen echter in de meening voor een ander doeleinde de Evangelische gemeente betreffende te hebben betaald. Voor het onderhavige doel te contribuee ren heeft nooit in zijn bedoeling gelegen. De Officier achtte den verd. schuldig aan op lichting en eischte tegen hem 6 maanden .ge vangenisstraf. Uitspraak over 14 dagen. De achtergrond van een serie fietsendiefstallen. Twee 15-jarige Haarlemsche jongens hadden een wensch, die vele jongens koesteren: een kano. Ze gingen wel eens uit zeilen met een taxi-onder nemer en deze wist van hun wensch af. Hij zei den jongens, dat hij een fietsenzaak ging oprich ten en dat hij daarvoor fietsen kon gebruiken. De jongens stalen daarop in Haarlem 15 fietsen en leverden deze tegen prijzen van f 5 a f 4 per stuk aan den taxi-ondernemer af, die ze verkocht tegen f 15 per stuk. Donderdag stond de taxi-ondernemer voor de Arr. rechtbank te Haarlem terecht, verdacht van heling. De beide jongens waren terzake van diefstal reeds door den kinderrechter veroor deeld. De verd. ontkende ervan af geweten te hébben dat de fietsen van diefstal afkomstig waren. Eén der getuigen verklaarde dat de man, toen hij om fietsen voor zijn zaak vroeg, erbij had ge zegd: „Het kan me niet schelen hoe je eraan komt". Verd. wist echter niet dat alle fietsen van diefstal afkomstig waren, soms zeiden de jongens dat ze het rijwiel op den kop hadden getikt. De president vond dat verdachte toch wel moest begrijpen dat wanneer twee jongens met in totaal 15 fietsen komen aandragen die zaak niet in orde Is. De officier achtte heling bewezen, vond een ernstige straf op haar plaats, want door dezen man zijn twee jeugdige jongens met het gerecht in aanmerking gekomen. De eisch luidde: 1 jaar •gevangenisstraf. Uitspraak over 14 dagen. EXAMENS. Academische opleiding. Geslaagd aan de Gem. Universiteit te Amsterdam voor cand.ex. economie R. C. de Heer, A. G. Bes- sem en B. Reinalda Apothekersassistentsexamen. Geslaagd mej. N. van Steenwijk, te Haarlem. PERSONALIA. Bij beschikking van den secretaris-generaal van het departement van Landbouw en Visscherij is voor het tijdvak van 1 November 1940 tot 1 Januari 1941 benoemd tot tijdelijk leeraar aan -de Rijks tuinbouwschool te Lisse de heer W. F. L. Mügge uit Haarlem. •BARNEVELD Donderdag. Pluimveemarkt. Oude kippen per K.G. f 0,56—f 0,62. Oude hanen f0,90— i 1,50. Jonge hanen f 0.60—f 0,85. N.H. Blauwen per K.G. 10,75f 1. Jonge hanen f 0.00f 1.50. Duiven, per paar 10,25—f 0,35. Tamme eenden f 0,30—10,55. Wilde eenden (In jachttijd) f 0,80f 0,90. Ganzen i 2.25f 3.40. Kalkoenen per K.G. i 0,70—10.90. Tamme konijnen 11—13. Wilde konijnen f 0.80—1 0,90. Hazen (in jachttijd) f 313,75. Fa zanten (in jachttijd) 11—11,35. Aanvoer 26.000. Handel yrij vlug. EiermarXt, Groote eieren f 7—18. Kleine eieren 16—17. Eenden eieren 15—16. Aanvoer 132. Handel weilelend. Veemarkt. Zeugen f 40—180. Schrammen f 13—118. Biggen 1 8—113. Vette kalveren 4045 cent per pond. Nuchtere kalveren 15—120. Handel redelijk. Rotterdaiiische politie arresteert zes mannen. Bij diefstal van levensmiddelen betrokken. De Rotierdamsche politie heeft na een uitge breid onderzoek zes mannen gearresteerd wegens inbraak, heling en diefstal van veertien vaten room boter en zes kisten gecondenseerde melk. In den nacht van 31 October op 1 November werd ingebroken in een boierverpakkerij in de Adriana- straat te Rotterdam. Uit het onderzoek bleek spoe dig, dat de buit, ongeveer 100 KG zwaar, in twee vrachten vervoerd was. Toen het onderzoek werd voortgezet, deelde een zoon van den benadeelde mede, dat een onbekende hem de gestolen room boter had aangeboden. De bestolene kon dus zijn eigen waar terugkoopen. De politie besloot op den koop in te gaan. Een inspecteur begaf zich op het overeenge komen tijdstip naar een bepaalde straat waar hij den verkooper van de boter trof. Nadat de politie man had meegedeeld wel zin te hebben in de partij, werden de onderhandelingen in een café voort gezet. Na rijpelijk overleg werd afgesproken, dat dc adspirant kooper de partij met zijn eigen vrachtauto zou komen halen. Omdat met hem echter niet geheel vertrouwde mocht hij de bergplaats van 't gestolene niet w.eten, maar werd overeengekomen dat men een pakhuis zou huren waar de auto ge laden zou worden. Natuurlijk was de auto, bemand met een recher cheur, prompt op den aangewezen "tijd daar en ter wijl de inspecteur met den verkooper in een café bleef gingen de rechercheur en een andere inspec teur het pakhuis binnen om de auto te laden. Het bleek, dat tien vaten boter en zes kisten, ieder inhoudende 48 busjes gecondenseerde melk, aan wezig waren. In het pakhuis waren toen de twee mannen, die naar later bleek, de inbraak hadden gepleegd, een 37-jarige havenarbeider en een 32-jarige bakker. Ook kwam daar nog een 25-jarige man, een broer van den bakker. Tenslotte kwam ook de ver kooper, een 34-jarige emballeur. Behalve deze lieden waren dus toen twee inspecteurs van politie en een rechercheur aanwezig,. Toen de wagen ge laden was, werd den inspecteur om de „afrekening" verzocht, en deze kwam spoediger en in anderen vorm dan men gedacht had. Op een wenk van den inspecteur trokken de politiemannen hun pistool en maakten zich bekend. Drie van de geknipte misdadigers gaven zich ge wonnen, maar de laatste, de havenarbeider Van L., sprong op den rechercheur af, om zich met geweld een doortocht te banen. Uit zelfverdediging loste de rechercheur hierop een schot, waardoor de arrestant getroffen werd. Hij werd per auto van den G.G.D. naar een zie kenhuis vervoerd en moest daar ter verpleging worden opgenomen. De andere-arrestanten werd zonder verzet naar het politiebureau overgebracht. Bij het voortgezet onderzoek werd ook het pak huis ontdekt, waar de boter direct na de inbraak gebracht was. De eigenaar daarvan, een 52-jarige opkooper, was geheel op de hoogte van wat er in zijn pakhuis gebeurde en werd eveneens in arrest gesteld. Deze practische huisvrouw heeft op het plat van haar Amsterdamsche bovenhuis een rijken oogst van peterselie en selderij gekweekt. (foto Pax, Holland). Tenslotte vond men de resteerende drie vaten boter in den kelder van een banketbakkerswinkel op den Linker Maasoever, die gedreven werd door een broer van de twee gearresteerde bakkers. Ook deze man werd gearresteerd. De Mark buiten haar oevers getreden. Groote oppervlakten staan bij Breda blank. Door de overvloedige regens van de laatste dagen is de rivier de Mark weef buiten haar oevers getreden. Over onafzienbaren afstand zijn ten Zui den van Breda de weilanden blank gezet, terwijl men ook in de bebouwde kom van de gemeente Gin- neken reeds overlast ondervindt. Ovefstroomingen van de Mark zijn in dit jaar getijde geen verrassing, zij plegen zich jaar op jaar te herhalen. Maar dit jaar is de watervloed, die vooral uit de Antwèrpsche Kempen afkomstig is, wel zeer vroeg gekomen. De vele slagregens van de laatste dagen hebben het anders zoo kalme riviertje tot een breeden, snellen stroom gemaakt, die noch tans onmogelijk al het bovenwater kan verzetten. Het vorderen van eieren. 's-GRAVENHAGE, 7 November. De secretaris generaal van het departement van Landbouw en Visscherij deelt mede dat op de zgn. „blauwe Wehrmachtsbezugscheine" in den vervolge, mede naast de levensmiddelen versch vleesch, versche vleeschwaren, boter, versche aardappelen en ver sche groenten, tevens eieren zullen worden gevor derd. Handelaren, die eieren hebben afgeleverd tegen blauwe Wehrmachtsbezugscheine, dienen deze be scheiden voor hun herbevoorrading door te zenden aan de Nederland sche centrale voor eieren en pluimvee te Beekbergen. (A.N.P.) Vestigingseisch voor bakkers. De secretaris-generaal van het departement van Handel, Nijverheid en Scheepvaart, heeft als di ploma, uit het bezit waarvan het voldoen aan de in het vestigingsbesluit broodbedrijven 1938 be doelde minimum-eischen van handelskennis voor het broodbakkers- en het broodverkoopersbedrijf kan blijken, aangewezen het einddiploma eener handelsavondschool met 5-j.arigen cursus. VOOR DE KINDEREN Aan Simpa werd nu opgedragen om binnen twee dagen alle bendeleiders bijeen te roepen. Speurneus had haast, want de echte Mafta mocht zooiets niet te hooren komen, want dan zou het heele plan bedorven zijn. In een ander gedeelte van de hut stonden dien nacht twee mannen de haren te knippen van Ab en Dib. Geen enkele haar bleef gespaard. Glad en rond werden hun beide hoofden gelijk een biljartbal. Boven dien kreeg Ab en ook Dib een lange, dikke jas aan. En zoo leek Ab op een van die vele Chineesche kinderen en was hij haast niet te herkennen. Dib geleek in zijn lange jas'nog grooter dan ooit. Na deze knippartij werden beiden in een klein hokje gebracht. Hier moesten zij het verdere gedeelte van den nacht doorbrengen. Speurneus had aan Simpa den wensch te kennen gegeven hét verdere gedeelte van den nacht in deze hut te willen slapen, hetgeen Simpa eer biedig toestond. Een uur daarna slie pen alle piraten in een groote ruimte op den grond. Een ieder had zich ge wikkeld in een dikken mantel. De ruimte werd fantastisch verlicht door een walmende flambouw. Geruisch- loos kroop een gedaante overeind en sloop tusschen de slapende roovers. Het was Speurneus, die op zoek ^vas naar Ab. Huwelijkszwendelaar voor de rechtbank. Twee en een half jaar gevangenisstraf geei^ Het was een tragische geschiedenis cle vrouw, door het Amsterdamsche gerechti'8 als getuige gehoord in de zaak tegen den die wegens verduistering terecht stond verft5. Zij had geruimen tijd geleden kennis' met den verdachte, een 42-jarige h nair uit Soest. Hij was gehuwd, doch hii i teldé haar dat zijn vrouw ongeneeslijk ziek Ver' Weldra ontstond er tusschen den commission^' en getuige een zeer vriendschappelijke verh ding en zij beschouwde zich als zijn toel- stige vrouw. Toen zij in een ziekenhuis worden opgenomen vertrouwde zij haar vr de sleutels van haar safe toe. Bovendien oof?- hem een schriftelijke* volmacht om bij de Nm landsche Bank haar zaken te behartigen v „zaakwaarnemen" deed hij op een zonderlir- wijze. Hij leegde de safe. verkocht de effe^n liet zich haar saldo uitbetalen en stak het in zijn eigen zaken. Toen getuige tenslotte het ziekenhuis kwam. kwam zij tot de ontd v" king, dat zij bedrogen was; de vrouw v commissionnair was in het geheel niet «pr het geld, dat zij haar aanstaande man had vertrouwd, was spoorloos verdwenen. Zij koos den verstandigsten weg en depri aanklacht bij de Justitie. 511 De rechtbank .veroordeelde verdachte tot derhalf jaar gevangenisstraf. In hooger ber?' behandelde het Hof de zaak bij verstek da verdachte niet was verschenen. Het werd ei- vn hem niet beter op. Niet alleen werd het vn? bevestigd, doch het Hof gelastte tevens zijn o middellijke gevangenneming. Tegen het arrest kwam verdachte in verzet - vandaag diende de zaak opnieuw. De ~-J- c11 de vrouw vertelde, dat zij thaas genoodzaakt om voor zich en haar kind waarvan verdach' te de vader is als dienstbode den kost t verdienen. 05 De Procureur-generaal vond de knoeierij de oplichting zoo geraffineerd, dat hij verhoog van straf vorderde. Spr. requireerde twee i-, en zes maanden. J ar Het bewaren van oude materialen en afvalstoffen. Gebruikt verbandmateriaal moet weggeworpen worden. Zooals^nen weet is het een ieder verboden oude materialen en afvalstoffen te vernietigen,, weg (p werpen of zoo te bewaren, dat hierdoor hun waarde als grondstoffen voor industrieele bewerking wordt verminderd of te niet gedaan. Naar beleend is, zullen de afvallen worden ver zameld en voor zoover mogelijk als grondstof voor de industrie bruikbaar gemaakt. Daar het verbod voor iedereen geldt en ook ziekenhuizen, klinieken en alle andere inrichtingen, waar patiënten een ge neeskundige behandeling ondergaan, daaronder zijn begrepen, heeft de directeur van het rijksbureau voor oude materialen' en afvalstoffen, met het oog op het besmettingsgevaar, dat aan het bewaren van gebruikt verbandmateriaal is verbonden, bepaald dat ten aanzien van deze afvallen het verbod niet zal worden toegepast. TWEEDE FEESTAVOND „EENSGEZINDHEID". Zondag 17 November a.s. houdt de Overijselsch- Geldersch-Drentsche Amusements Vereeniging „Eensgezindheid'" voor haar leden en donateurs in de Tuinzaal van het Gem. Concertgebouw te Haarlem haar 2en feestavond in het seizoen 19401941 (begin 's middags 5 uur). Medewerking verleent het Cabaret-gezelschap BrekvoortPrins uit Deventer met een Cabaret revue „Kijk nou 's!". Dit gezelschap is voor Haar- lem geen onbekende meer. daar het hier en daar reeds met veel succes optrad. Vijf en veertig jaar getrouwd. BLOEMENDAAL Vrijdag. Zaterdag 9 November hopen Johannes Jacob Huiizinga, oud-brievenbesteller en Harmke Feen- stra, Bosch laan 21 te Bloemendaal, den dag te her denken, dat zij 45 jaar geleden, in den eoht werden verbonden. De heer Huizinga, die 37 jaar in Bloemendaal woont, is daar haast bij iedereen bekend Hij heelt Bloemendaal zien ontwikkelen van een klein lan delijk dorpje met enkele groote buitenplaatsen iot de forensen-gemeente van thans. Ruim dertig jaar woonde hij in een huisje op het land tegenover „Wildhoef". In 1925 werd hij als brievenbesteller gepensionneerd. Vele jaren was hij secretaris van •den Ohr. Nat. Werkmansbond, van de Christ. Har- monievereeniging „Sursum", waarvan hij tot de op richters behoorde, en van het Eerste Bloemendaal- sche Begrafenisfonds. Ook was hij vele jaren pen ningmeester van den Christ. Bond van Harmonie- en Fanfarekorpsen in Noord-Holland. Al deze func ties heeft hij echter sedert eenigen tijd neergelegd, Thans geniet hij met zijn vrouw van een welver diende rust Roman van HERBERT STEINMANN. Bewerkt door 18) LIZZY VEEN. (Nadruk verboden) Een oogènblik, u zult het dadelijk begrij pen. Iemand heeft de kogelpatronen in een mijner wapens met een ander verwisseld, een patroon, welke echter deze losse stukjes lood bevatte, daar door kon ik ook het knopje, dat de vlag omhoog moet brengen, niet raken. Het gehakte lood ver spreidde zich en raakte verschillende knopjes, vandaar het foutieve schot, dat mij zelf ver blufte. Hans Wenger heeft het begrepen. Dus toch iets om u en het circus te blamee- ren, om een schandaal te veroorzaken? Waarom sprak u dan zoo geheimzinnig over een misdaad? Van een mislukte misdaad, mr. Wenger. Want het geweer, waarmede ik naar de lampjes schoot, u weet wel al mijn wapens zijn genummerd, was niet datgene, waarmede ik het gewoonlijk doe. Het was datgene, waarmede ik anders den bol ,van Juanita's hoofd schiet. Hans Wenger is bleek geworden. Juandta? Ik geloof, dat ik het begrijp. Vree- selijk! Een oogènblik staat het schrikbeeld van de vrouw, dood in de manege liggend, Hans voor oogen. Quito kijkt hem dringend aan. Er is niets gebeurd, mr. Wenger, meer dan een verwonding zou het niet geworden zijn. De stukjes lood zijn niet groot en de onbekende dader heeft blijkbaar geheel onbewust, de kruit- lading heel zwak gemaakt. Misschien had Juanita eenige schrammen aan de hoofdhuid gekregen, misschien was zij flauw gevallen. Men had haar voor dood of gewond kunnen houden. Dat is het ook wat de onbekende wilde. iï&ns begrijpt dit alles niet. Maar wat heeft Juanita gedaan, dat men zoo iets tegen haar beraamt? De meesterschutter lachte duister. Het gaat niet tegen Juanita, het gaat tegen mij, mr. Wenger! Men wil mij door Juanita tref fen. Ik weet niet of ik u alles zoo mag en kan uitleggen. De anders zoo energieke'man is vreemd aarzelend geworden. Zijn oogen rusten onderzoe kend op den jongen man. Maar hoe kan dat? vraagt Hans, dat het ongeluk niet bij het schot op den glazen bol ge beurde maar later? De geweren, mr. Wenger, stonden niet in de juiste volgorde. Door een schikking misschien ook wel door de opmerkzaamheid van een stal knecht, werd het onheil van Juanita's hoofd af gewend. De meesterschutter heeft met zooveel warm ge voel gesproken, dat Hans hem bitter aankijkt. Hoeveel moet hij wel van haar houden, van zijn „Juanita", deze man van staal. Maar nu Wenger naar dit gezicht kijkt, is het hem plotseling aLsof hij door een masker heenziet, alsof achter dit sterke, onbeweeglijke gezicht een ander staat. En waarom? vraagt Hans Wenger's mond, waarom dat alles? Èn hoe merkwaardig, dat u het plan van den dader zoo snel doorzien hebt. U moet zoo iets wel vaker hebben meegemaakt, Quito. Krijgt hij wel een antwoord? Hij weet het niet. maar plotseling staat het klaar en duidelijk in zijn hoofd. Zoo leeft en handelt en combineert alleen een vervolgde, een man op de vlucht, of iemand, die honderdmalen de trucs van misdadi gers heeft ontmaskerd. Ofof een van beiden tegelijk is. Gedachten vliegen bliksemsnel door zijn hoofd. Nu ziet Hans Wenger haar weer heel duidelijk voor zich, de grijze doos, welke indertijd door een onbekende uit den wagen werd gestolen en daar nu weer welbewaard staat. Er is een krantenknipsel in. Hans Wenger heeft het een paar maal vluchtig gelezen. Nu staat de tekst duidelijk voor zijn oogen: „Een politieman op de vlucht". De politieman van Floreales. Donwerd heden door een lid van de republikeinsche re- geermgspartjj ontmaskerd. Don,,., die uit een oude Spaansche adellijke familie stamt, gelukte het naar het buitenland te ontwijken. De ont vluchte wordt ervan verdacht belangrijke docu menten onder zijn berusting te hebben. De naam, de naam? Jlist. De kreet, die indertijd door het circus klonk en Juanita deed verbleeken, bestond uit drie woorden. Hans Wenger kijkt den artiest recht in het ge zicht. Bent u don Pedro Salazar y Gomez, de gevluchte politiechef uit Floreales? Quito blijft kalm als tevoren. Ja, mr. Wen ger, die ben ik, eens moest u het toch weten! De hemel mag weten hoe u er op gekomen bent. Hans vertelt het hem. En weer kijkt Quito hem lang en onderzoekend aan.' Dit is niet langer het masker van een slecht mensch, maar dat van een dapper, vastbesloten man, een strijder in den besten zin van het woord. Ik behoef u niet veel meer te verklaren, mr. Wenger. De dapperen in mijn vaderland werden verslagen, maar wij komen terug. Hans Wenger buigt het hoofd1. En mijn oom, wist hij ervan, wist hij wie u was? Warm en hartelijk klinkt nu de stem. Uw oom Rolf Wenger mag een zonderling zijn ge weest. misschien zullen burgerlijke kringen hem ook een dwaas genoemd hebben, maar hij was een vriend, een man! Wij leerden elkaar indertijd in Floreales kennen. Hij was de gast op mijn hacienda. Wij sloten vriendschap. Hij was het, die mij aanraadde, de artiest Quito te worden en zette daarmede ook zijn eigen risico's op het spel. Gelukkig heeft het lang geduurd eer men mij op het spoor kwam. Er is hier sedert eenigen tijd een agent van de andere partij in het circus. Als ik hem vind. mag hij op zijn hoede zijn. De misdaad van hedenavond? Zeker, mr. Wenger, er zit niemand anders achter. Als wij zijn spoor volgen, dan begint het met den diefstal in den werkwagen. Het is een geheel ander mensch, die nu voor Hans Wenger staat, een andere stem, een andere houding, andere bewegingen. Ik neem aan, zeide Hans. dat hij materiaal zocht om vast te stellen, dat u hier in het circus een onderkomen hebt gezocht. Vandaar ook de diefstal van de doos uit den werkwagen. Juist, mr. Wenger, alleen een verdenking heeft hem naar het circus gebracht en nu wilde hij hier zijn spoor verder volgen. Het is niet te verwonderen, dat de man mij dadelijk heeft herkend. Hans Wenger kijkt den ander aan: Neen, u schijnt mij nu ook een ander te zijn. Als u den baard niet had. dan was u Quito niet meer, zoo veranderd is uw optreden. Alles aan u is mij op het oogènblik vreemd. Een lachje glijdt over het gelaat tegenover hem. Denkt u den baard weg, denkt u mijn wenk brauwen anders, en daarbij een bruine, gezonde gelaatskleur en u hebt senor y Gomez voor u. Hans kan het nog steeds niet begrijpen. Maar hoe is het mogelijk, dat men zich zelf zoo kan veranderen? Welk een grimeerkunst! zegt hij verbluft. Quito maakt een beweging met de hand. U denkt aan een valschen baard, aan schmink, mr. Wenger, dat is het niet. Daardoor laat niemand zich tegenwoordig meer overbluf- fen.Mijn baard is echt, mijn bleekheid is ook echt. Op deze dingen komt het minder aan. Iedere detective zal u vertellen, dat een misdadiger zich niet door zijn uiterlijk, maar door zijn eigenaar dige, strikt persoonlijke bewegingen en gewoon ten verraadt, want deze onbewuste eigenaardig heden kan men niet zoo gemakkelijk veranderen als een uiterlijk. Men valt altijd weer in zijn eigen gewoonten terug en elk geoefend politieman zal een mensch daaraan herkennen al heeft hij hem slechts eenmaal in zijn leven gezien. Maar u was toch üi staat dat alles te ver loochenen. Ja, klinkt het trotsch en verheugd. Dat heb ik gekund, mr. Wenger, door mijn sterken wil een geheel ander mensch te schijnen, een geheel anderen gang, een andere' houding, andere bewegingen, een andere stem dan een zekere don Salazar y Gomez. Maar ik kon dit alleen omdat ik een zuiver geweten heb, omdat ik voor een heilige zaak strijd, dat heeft een misdadiger niet. die heeft geen innerlijke krach ten en daardoor valt hij in zijn oude gewoonten terug en verraadt zich. Hans springt "op. Nu begrijp ik het, de uit roep van uw naam, de misdaad van hedenavond, dit alles moest dienen om u uw zelfbeheersching te doen verliezen en uw ware persoonlijkheid tfl toonen. De meesterschutter knikte ernstig. Zeker, mr. Wenger, maar daarenboven heeft mijn geheimzinnige tegenstander nog de bedoeling gehad de documenten die in mijn bé zit zijn, te bemachtigen. Hij heeft erop gerekeno, dat ik door mijn zorg om Juanita en de zorg om mijn identiteit ie verbergen, onzeker zou worden en de papieren vergeten zou. in de verwarring van het oogènblik zou hij ze dan kunnen stelen. Misschien wilde hij mij ook uit het asyl, dat uw oom mij hier gaf, verdrijven en mij als artiest on mogelijk maken en mij van stad tot stad drijven en mij tenslotte overleveren. Hij is een gevaar lijk tegenstander. Hans Wenger strekt zijn hand naar den Span jaard uit. Ik dank u voor uw openhartigheid. Bij mij blijft uw geheim bewaard, mister Quito, zoolang ik hier nog iets te zeggen lieb, blijft net circus uw thuis totdat uw vaderland vrij is. Quito lacht en drukt zijn chef de hand'. M15* schien is het spoedig, zegt hij zacht. Een vraag ligt Hans Wenger op de lippen en hij spreekt haar uit. Wie is Juanita? Nu wordt de handdruk slap en het gezicht ver start. Juanita is mijn partnerin, mr. wenger. Op hetzelfde oogènblik knallen buiten twee» schoten. De mannen kijken elkaar doodsoiee- aan en snellen dan naar buiten. Het is kort voor het. einde der voorstelling^ vader Wenger eindelijk d>e boeken terzijde schunj en zijn bril van zijn vermoeidè, brandende oogen neemt. Het- is heel stil in den wagen waar hijjn' Zijn gezicht is rood van zorg en boosheid- Geen twijfel. Er is reeds in den tijd van Rolf belangrijk in de boeken geknoeid, een groote so is gestolen. Als dit niet zoo was, kon men toet nu nog langer met het circus volhouden, misscme zoolang totdat het gerucht over die typhus over wonnen was. Een kleine hoop -gloort in het nar van den ouden Wenger. Het is toch onmogenj*> dat Brouwers dit alles heeft uitgegeven, misscnie is die som nog te redden, bijvoorbeeld door mgrr pen van de politie. Er moet dadelijk iets geueu ren. Vastbesloten staat hij op.(Wordt vervcM"

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1940 | | pagina 6