Spoorwegen moeten goederenvervoer
laten voorgaan.
Giften voor
Winterhulp Nederland.
LANGS DE STRAAT.
PT--\"?n \r, 26- vm-
Het inkuilen der wortels van witlof, beter bekend als Brusselsch lof, waaraan
tegen het a.s. voorjaar een krop zal zijn gegroeid, welke de populaire groente
voor den consument vormt.
(Foto Pax Holland.)
Reizigersverkeer moet ervoor wijken.
De laatste jaren mochten de Nederlandsche
Spoorwegen zich verheugen in de intense be
langstelling van het publiek. Geen wonder:
het reizigersverkeer had zich sterk uitgebreid,
het aantal forensen was met duizenden toegeno
men. De actieve directie bracht ons spoorweg
stelsel op een dusdanige hoogte, dat het met
ieder land in Europa vergeleken kon worden.
Uitstekend en zeer modern materiaal, goede en
vele verbindingen en hoog opgevoerde snelhe
den vormden een verwend publiek, dat aan een
goede service hechtte.
Thans maken de Nederlandsche spoorwegen
en haar directie evenals vele ondernemingen in
den lande zware tijden door, waarin men te
kampen heeft met vele en velerlei moeilijkheden,
Van de zijde van het publiek hoort men klach
ten, klachten, die culmineeren in sombere ver
moedens voor de naaste toekomst van ons
spoorwegverkeer
Naar aanleiding hiervan heeft het A.N.P. een
gesprek gehad met de directie van de Neder
landsche Spoorwegen. In dit gesprek stelde dé
directie voorop, dat het reizend publiek toch
vooral dient te begrijpen, dat wij leven in een
tijd van groote en noodgedwongen versobering.
Op vele gebieden is. de distributiemaatregel in
gevoerd. Ook, en noodgedwongen, op het ge
bied van de spoorwegen. Er moet. bezuinigd
worden op het materiaal en op kolen; het aantal
rijtuigen en locomptiefkilometers moet zoo laag
mogelijk worden gehouden.
Een primaire eisch in dezen tijd is een vlot
goederenvervoer. Daarvan immers is grooten-
deels het goed functionneeten der levensmidde
lendistributie afhankelijk. Dit is een factor, die
het publiek niet dient te vergeten. Daarbij be
denke men, dat door benzinegebrek het vervoer
per vrachtauto voor een belangrijk deel -is ver
vallen en dit vervoer is overgeheveld naar dc
spoorwegen. Wij kunneii dan ook zeggen aldus
tie directie dat het goederenvervoer, waar
voor de spoorwegen heeft te zorgen'met 50
procent is toegenomen.
Bovendien dient men het kolenvervoer niet
uit het oog te verliezen, eveneens een factor van
groot belang, zoowel voor de industrie als vobr
den burger. Dit kolenvervoer is 30 procent hoo-
ger dan in normale tijden. Dat is deels ook toe
te schrijven aan het feit, dat we door de oor
logsdagen met het kolenvervoer. van de z.g.n.
zomeraanvulling ten abhter waren.
Bij ons gaat dus en dat zal iedereen kun
nen billijkenaldus de directie, het goederen
vervoer thans vóór alles dat is dan ook wel eens
oorzaak, dat een personentrein geruimen tijd
moet wachten, of langzamer moet rijden tot het
baanvak, in gebruik door den goederentrein, vrij
is. Vertraging van goederentreinen moet worden
voorkomen, om den omloop van het materiaal
niet te verminderen. Dit principe, dat voor Ne
derland een levensbelang is, heeft ons dan ook
gedwongen voor te schrijven, dat Zaterdag
middag en ook Zondag door moet worden gegaan
met lossen door de ontvangers der goederen. De
goederenwagens moeten weer vrij komen om den
wagenomloop te versnellen en het goederenver
keer zoo intensief mogelijk te maken. Wij kun
nen een wagon niet anderhalven dag ongebruikt
laten staan. Gelukkig is ons materiaal zoowel
dat voor goederenvervoer als voor reizigersvervoer
vrijwel volkomen intact gebleven, slechts een
klein percentage is door den oorlog in het on
gereed e geraakt.
Op al deze gronden moesten de spoorwegén de
reizigerstreinen, die voor een niet onbelangrijk
deel door plezierreizigers worden bezet, in
krimpen. De treinen werden korter, het aantal
treinen minder.
De nieuwe dienstregeling die Maandag is in
gegaan, geeft slechts een zeer geringe vei'sobe-
ring op enkele baanvakken. Uitdrukkelijk kreeg
het A.NJP. de verzekering, dat het forensenver
keer zooveel mogelijk zal worden ontzien. De
forens make zich over zijn treinverbindingen
voorshands nog niet teveel zorgen. De directie
van onze spoorwegen kent en begrijpt het
groote belang, dat de forensen hebben bij een be
hoorlijke treinverbinding.
Wel zijn in de nieuwe dienstregeling de snel
heden gewijzigd om de slijtage van het mate
riaal te verminderen. De electrische treinen zijn
teruggebracht van 120 op 100 K.M. per uur en
de locomotief zal ons voortaan niet met een snel
heid van 100 K.M. pear uur maar met een 8(
K.M. vaart naar ons doel brengen.
Wij zijn nu voor de electrificatïe van een be
langrijk deel van ons net zeer dankbaar, merkte
ir. Hupkes nog op. De electrische treinen zijn
snel, hebben een groote vervoerscapaciteit en
geven een aanzienlijke kostenbesparing. Met
de elektrificatie wan de lijn naar het Gooi wordt
v'-v-i-tegaan, de werkzaamheden zijn niet gestag
neerd.
Moge het publiek aldus besloot de directie
ons helpen door inzicht in onze moeilijkheden te
toonen.
NAT. BOND VOOR REDDINGWEZEN EN E.H.B.O.
„HET ORANJE KRUIS".
De 31e Alg. Bondsvergadering 'werd Zaterdag
gehouden in het Gemeente Ziekenhuis te 's-Gra-
venhage.
De voorzitter, de heer H. F. M. E. Gx*aaf van
Limburg Stirum opende de vergadering en heette
de gasten en afgevaardigden hartelijik welkom.
Onder de talrijke aanwezigen merkten we op Dr.
W. B. Smit, directeur van den G.G. en G. Dienst
te Haarlem, als vertegenwoox-diger van dien dienst.
Dè voorzitter wijdt hartelijke woorden van waar
deering aan de nagedachtenis van wijlen den heer
A. A. Bierlee, voorzitter van den Nedt Bond tot
het Redden van Drenkelingen; deze woorden wor
den door de aanwezigen staarde aangehoord, waar
op een oogenblik van stilte volgde.
Na de gewone verslagen, worden enkele wijzigin
gen in de statuten en het huishoudelijk reglement
behandeld, als ook de reorganisatie van den Bond,
die nood'ig bleek te zijn tijdens de oorlogsdagen in
Nederland. Bij acclamatie werden de heeren Ir. H.
W. O. de Bruyn, vertegenwoordiger van den A-N.
W.B. en P. D. Schulle tot Peurum tot leden van het
bestuur benoemd. De afgetreden voorzitter, dé
heer H. F. M. E. Graaf van Limburg Stirum, wordt
wegens zijn groote verdienste jegens den Bond
benoemd tot eere-lid. Dr. J. E. Feisser, directeur
ran den G. G. en G. Dienst te Rotterdam is tot
voorzitter benoemd.
Voor de Winterhulp Nederland kwamen tot
op heden de volgende giften binnen:
J. C. D.. Scheveningen f 100.L. B., Den Haag
f 100.P. P. Katwijk a. Zee f 100.Sp. en B.
Utrecht f 100.W. van R. Amsterdam f 500.
D. T. van H. Rijswijk (Z.-H.) f 100.—; J. C. T. Den
Haag f 200.Ned. Unie Den Haag f 5000.S.
B. Tilburg f 100.A. B. Wassenaar f 100.Z.
W. en Co. Den Haag f 100.H. L. Groenlo f 100.
dr. K, Utrecht f 100.—; F. W. H. Rotterdam f 1000;
mevr. A. Gr. Amsterdam f 100; C. F. J. Den Haag
f 100: mej. A. G. M. Den Haag f 100; N.N. Den
Haag f 100; P. D. W. Den Haag f 100; Sp. Fr. Den
Haag f 250; A'damsche Droogdok Mij. Amsterdam
f 10.000, v. d. L. Geldrop f 1000; Cr. Den Haag
f 100; S. van H. en Zn. Rotterdam f 100; N.V. Rott.
Nieuwsblad Rotterdam f 1000; J. C. Sp. Amster
dam f 100; M. J. v. d. B. Amsterdam f 250; ir. J.
-W. M., Chili f 500; J. C. R. Breda f 1000; Ned. Ver.
Wegenbouwers Den Haag f 1000: N.V. Trarsicol
Rotterdam f 250; Centr. Bond P.T.T. Den Haag
f 500; Curacaosche Handel Mij. Amsterdam f 500;
U. F. A. Amsterdam f 176.83; mej. M. G. C. van
B. Den Haag f 100; N.V. Esveha Den Haag f 971.74;
J. H. H. Rotterdam f 100; O. S. K. Rotterdam f 500;
H. G. Den Haag f 300; A. R. van G. Rotterdam
f 100; A. V. f 500; Z. Den Haag f 100; M. C. v. d.
H. Nunspeet f 500; J. J. M. Amersfoort f 100; J. L.
A. M. S. Utrecht f 100; mr. dr. D. Amstei'dam f 250;
P. M. Amsterdam f-100; Neko Geldrop f 100; fa.
H. J. S. f 100; G. S. S. Den Haag f 100; M. M. Rot
terdam f 100; N.V.V. Amsterdam f 10.000; W. H. P.
Amsterdam f 100; J. S. Hillegersberg f 5000.
Aan persoonlijke giften kwam dus ee»i totaal bin
nen "van 1' 43.748.57, terwijl aai: diverse giften een
bedrag binnen kwam van f 8.917.43.
Bovendien zijn toegezegd de volgende gïftev: C.
A. Brenninkmeyer f 50.000; Philips Eindhoven
f 50.000; en de Rotterdamsche Bankvereexriging
f 25.000.
fo\de%£ vzw
PMlfPf
De beste en zuinigste lampen
ooit door Philips vervaardigd
(Adv. Ingez. Med.)
Optocht der W. A. door Breda.
Eenige incidenten.
Het A.N.P. meldt:
Zondagmiddag hield de West-Brabantsche afdee-
ling der W.A. van de N.S.B. een marsch door de
stad waaraan door een 130-tal W.A.-mannen werd
deelgenomen. Om twee uur marcheerde rnen in
twee groepen, welke geopend werden door bereden
afdeelingen der W.A., op weg naar de Groote Markt
Afdeelingen bereden marechaussee en de politie
zorgden, onder leiding van den commissiaris van
politie, den heer De Bruyn, voor de afzetting. Op
de markt volgde een défilé voor den banleider in
West-Brabant, F. Ouwerling en voor den districts
leider W. D. de Ruyter. Vele honderden toeschou
wers sloegen eveneens het défilé gade.
Na den opmarsch ontstond er een rumoerige
stemming, welke door eenige incidenten werd
volgd. Toen een der ruiters passeerde, begon hei
publiek te roepen en te fluiten, waarop de bereden
afdeeling op de toeschouwers inreed. Dit verhitte
de gemoederen nog meer, zoodat de politie zich
genoodzaakt zag op eenige plaatsen met sabel en
gummistok een charge uit te voeren, waarbij klap
pen vielen. Enkele personen werden door de politie
gearresteerd en opgebracht. Na ifïze incidenten
werd .de orde hersteld en kon de colonne zich on
gehinderd naar de plaats van vertrek begeven, waar
zij werd ontbonden. Ook Zaterdagmiddag is het op
enkele plaatsen in de binnenstad tot botsingen ge
komen, naar aanleiding van de gebruikelijke col
portage, waarbij ook de bereden afdeeling van de
W.A. optrad. De politie was echter met een stei-ke
afdeeling aanwezig, zoodat de relletjes spoedig de
kop werd ingedrukt.
Zes zwaar gewonden bij autobolsiiig.
Zandauto tegen verhuiswagen gebotst.
- Maandagavoxxd is een ernstige autobotsing ge
schied op den Rijksweg onder de gemeente Ede,
waarbij zes personen zwaar gewond werden en een
aantal anderen lichte verwondingen opliepen.
Omstreeks half acht wilde de chauffeur van
een zandauto op den rijksweg tusscheu de Klomp
en Ede een andere zandauto passeei'en, welke met
een defect langs denkweg stond. Op hetzelfde mo
ment naderde een zware verhuiswagen uit Zutfen
uit tegenovex-gestelde richting. In de cabine van de
zandauto zaten drie personen en in den laadbak nog
twaalf. Door tot nu toe onopgehelderde oorzaak
vloog de zandauto tegen den verhuiswagen op en
vervolgens tegen den langs den weg stilstaanden
wagen, waardoor de menschen, die in dij laadbak
zaten op den weg werden geslingerd, terwij] ook
de twee personen naast den chauffeur ernstig in de
knel kwamen.
Daar de botsing tot ver in den omtrek hoorbaai
was, schoot van alle kanten hulp toe. Weldra bleek,
dat zes personen er ernstig aan toe waren, n.l. J. G
Lodewijk uit Velp, mevr. J. de Heer uit Soesterberg
en P. Bosveld, die in de cabine van de zardauto
zaten, ter-wijl van de overige twaalf personen G
Bosveld, Vlaswinkel en H. Scheffer, allen uit Rhe-
den zware verwondingen hadden.
De zwaargewonden warden per auto naar de
ziekenhuizen te Ede en Velp vervoei-d, de overige
licht gewonden konden, na ter plaatse verbonden te
zijn, de reis naar hun haardsteden vervolgen.
DE CONTROLE OP DE VERVOERCAPACITEIT
DER BINNENVLOOT.
De secretaris-generaal, waarnemend hoofd
van het departement van waterstaat heeft naast de
reeds eerder bij of kx-achtens artikel 4 van de wel
gebruik vervoex-middelen 1939 aangewezen per
sonen, de ambtenax-en van de scheepvaartinspectie
belast met de controle op ie uitvoering van artike.
1 van het besluit tot ver.iooging van de vervoer-
capaciteite der binnenvloot en met de opsporing van
desbetreffende stx-afbaar gestelde feiten.
Amsterdam's stads-
schoon wordt op het
doek vastgelegd. Een
zeer dankbaar onder
werp vormen twee his
torische geveltjes aan
het Kattegat.
(Foto Pax Holland).
Mislukt bezoek van
Sinterklaas.
Een steeg in oud-Amsterdam. Een hoog oud
huis. Daarvoor een paar blauwe stoeptreden. Een
open deur'naast het stoepje laat het begin zien
van een versleten, vervelooze trap, die zich naar
boven in het duister verliest. Op de stoep zitten
drie kinderen, twee jongens en een meisje. Aan
den overkant van de steeg staat op het smalle
trottoir een iets ouder meisje. De kinderen op de
stoep zitten mooi rechtop, alle drie met gekruiste
armen en ze houden strak den blije gevestigd op
het meisje tegenover hen. Want ze spelen school
tje, die vier en het iets oudere meisje, een bijde
hand ding, is de onderwijzeres.
De „juffrouw" staat diep na te denken. Dan
heft ze ineens het hoofd, met de wilde blonde
haren, op en zegt: „Henk, kom 's hier!" Henk
vliegt overeind en staat in een oogwenk vóór de
juffrouw.
„Ga jij 's effe naar den boekenwinkel en haal
een schrift en twee potlooden!"
Als een pijl uit den boog vliegt Henk weg en
verdwijnt om den hoek van de steeg. Even later
komt hij terug: „Juffrouw, ze hebbe ze niet!" rap
porteert hij, gaat weer naar zijn plaats en her
neemt zijn starre houding.
De juffrouw fronst de wexTkbrauwen en verzinkt
weer in gepeins. Dan zegt ze: „Jan, kom jij 's
hier!
Jan toont zich fiiet minder gedienstig dan Henk.
„Ga jij 's", zoo draagt de onderwijzeres, die
blijkbaar weinig variatie in haar opdrachten weet
te brengen, hem op „naar dien anderen winkel en
haal één schrift en één potlood!"
Jan gaat de richting in. tegenovergesteld aan
die Henk insloeg en verschuilt zich. even in een
portiek. Dan verschijnt hij weer en zegt: „Ze
hebbe ze daar ook niet, juffrouw!"
U begrijpt, hoop ik, dat dit alles maar spel of
liever fantasie is en dat er geen echte boeken
winkels in de buurt te bekennen zijn.
De onderwijzeres is nu diep teleurgesteld. Maar
dan verheldert zich plotseling haar gezicht. Ze
heeft iets moois bedacht.
Weer roept ze Henk tot zich. want de kleinste
van het drietal op de stoep is nog wat jong en doet
alleen voor spek en boonen mee. Even een kort
geheimzinnig f luister gesorek, dat eindigt met een
heftig ja-knikken van Henk en dan verdwijnen
ze door de deur rechts, de trap op.
Het duuxt vrij lang eer ze tenigkeeren; de scho
lieren worden bijna ongeduldig.
Maar dan eindelijk: gestommel op de trap en
daar heb je de juffrouw weer, met verhoogde
kleur op de wangen. Ze gaat vHk vóór haar leer
lingen staan en kondigt, wat stooterlg en heesch
van nauw bedwoneen ontroering, aan: „Sinnie.
Sinnieklaas komt!"
De rij van scholieren houdt den adem in. „Sin
nieklaas komt!" hex-halen ze. zenuwachtig fluis
terend. Ze gaan extra mooi zitten en hebben geen
oos van de trapdeur af.
Uit die deuropening treedt hu Henk. Maar hij
is onherkenbaar. Hij heeft een mijter op. van een
kx-ant gevouwen. Een oud vitragegordijn, aan den
voorkant boven aan zijn .„bloes" met een paar vei
ligheidsspelden bevestigd, bedekt zijn bovenarmen,
schouders en rug en sleent hem sierliik-noncha-
land over de straat na Onder zijn kin bungelt,
vastgebonden met een paar touwtjes, een oud
bontje van kon'inevel: zijn baard. Hij steunt met
groote waardigheid op een stuk lat dat hii als een
staf in de rechter hand houdt en dat veel grooter
is dan hij zelf.
Hii speelt zijn rol niet zonder talent. Statfg
schrijdt hij naar de onderwüzei-es- ..Ziin de kin
deren zoet geweest, juffrouw?" vraaef hij en zijn
tiöoge stem is in wonderlijke tegenstelling met de
grh'.sheid van ziin baard.
..Héél zoet. Sint", antwoordt de juffrouw wat
beverig. Al is ze dan in het comnlot, ze is toch
onder den indruk ge'komen van dit zoo gewichtig
gebeuren.
,En", vraagt de hooge stem vei'der. ..neemt -Jan"
nooit meer een anoel weg, die van Henk hoort?"
Deze vraag heeft een funeste uitwerking.
„Dat liegt ie!" klinkt het fel van de blauwe
stoeo. En daar vliegt Jan op Sintei-kiaas af en
dient hem een gevoeligen stomp toe. In een mi
nimum van tiïd is een verwoed gevecht ontstaan.
De jongens rollen over elkaar en over de straat,
de mijter ligt daar vertrapt, de baard ook en de
tabberd is aan flarden.
Als Sintei'klaas behoorlijk afgetuigd is. staat Jan
hijgend op en schreeuwt: „En zeg nou nog 's dat
ik anoelen steel!"
„Sinnieklaas" heeft er niet van terug.
Zoo eindigt ontüdig dit bezoek van den goeden
Sint aan een school!
J. C. E.
Catharina van Rcnnes overleg
HAARLEM
Een bericht, dat tot grooten Weemni"
In den ouderdom van 83 jaar is jn
huis" te Amsterdam, waar zij de laat
werd verpleegd, overleden Catharina va N
muziekpaedagoge en componiste. n B
Aldus het berichtje, geijkt naar den vo-*,
in zijn beteekenis een mare, die bii
en duizenden gevoelens van dankbare he
erkentelijkheid jegens de overledene en
ring voor haar werk zal verlevendigen
Catharina van Rennès dood! Men wist
sprankelende vitaliteit was bij het küm
jaren stilaan verminderd. Haar corresn
ontvingen niet meer de geestige, puntige
geschreven in het karakteristieke schrift
het kernachtig beloog van iemand' die
veei werk te verzetten heeft, de verras-
een blij twinkeldeuntje op een hoogtijd-
neex-gepend op een blad muziekpapier, bw i
wegewat bleef was de herinnering a
onvergetelijke lessen op „Bel Canto" "ha"! :3Jli
vermoeid ijveren voor een zingend' volk*..
klare composities, waarin zij het beste v
zonnige persoonlijkheid heeft gelegd. 30
Catharina van Rennes.
(Foto archief h. d,)(
Betalingsverkeer met Bulgarije.
Het. Nederlandsch clearinginstituut maakt
bekend:
De afwikkeling van het betalingsverkeer met
Bulgarije geschiedt voortaan binnen het kader
der Nederlandsch-Duitsche en Duitsch-Bulgaar-
sche clearing.
Onder de regeling vallen alle wederzijdsche ver
plichtingen. voortspruitende uit transacties, afge
sloten na 14 October 1940, wegens:
1. Invoer van Nederlandsche goederen in Bul-
garije, en van Bulgaarsche goederen in Neder
land.
2. Nevenkosten in het goederenverkeer.
3. Veredelings- en reparatiekosten.
4. Het verzekeringsverkeer inclusief het herver-
zekeringsverkeer, voorzoover de verplichtingen
uitgedrukt zijn in rijksmarken, lewa's of guldens.
Vooruitbetalingen voorzoover usantiel zijn toe
gestaan.
Voor storting in de clearing is een vergunning
van het deviezeninstituut te 's-Gravenhage ver-
eischt, aan te vragen per formulier b'i, met ver
melding bovenaan het formulier „Bulgarije",
Nederlandsche debiteuren zijn verplicht tot
storting op postrekening 2020 ten name van het
Nederlandsche clearinginstituut .Duitschland" of
of de rekening „Duitschland" van het Nedex-land-
sche clearinginstituut bij de Nederlandsche Bank
N.V. te Amsterdam onder gelijktijdige inzending
aan het clearinginstituut. afd Bulgarije; van het
in de Duitsche clearing gebruikelijke stortings
formulier ,.a". waarop duidelijk in rood te ver
melden „Bulgarije".
Grooter gedeelte der voorraden kaas
mag worden verkocht.
- Het rijksbureau voor de voedselvoorziering in
oorlogstijd deelt het volgende mede:
In verband met de op 28 Augustus 1940 getrof
fen kaasregeling werd aan houders van voorraden
kaas, grooter dan 500 K.G. de verplichting opge
legd, deze niet te verhandelen of af te leveren dan
met toestemming der Nederlandsche Zuiveleer trale.
afd. zuivel té 's-Gx-avenhage.
Inmiddels heeft genoemde centrale een gedeelte
van 25 pet. met een minimum van 500 K.G. voor
het verhandelen en aflevei-en vrijgegeven. Dit ge
deelte wordt met ingang van Maandag 25 Novem
ber 1940, niet 10 pet. tot 35 pet. verhoogd, met een
min. van 1000 K.G. zoodat dan nog 65 pet. (ver-
mindex-d met den indroog op den totalen oorspron-
kelijken voorraad) van den op 28 Augustus 1940
aanwezigen voorraad geblokkeerd blijft. Uiteraard
mag de aflevering uitsluitend geschieden tegen toe
wijzingen op grond der bepalingen van de kaas-
distributiebeschikking 1940 1.
Een mooi, rijk gezegend leven is 0.VU1U1BU
Langer dan veertig jaar heeft zij jong Nederb
leeren zingen volgens haar eigen, beproefde metta
diek, langer nog componeerde zij, kinderen, dj
het in later jax-en tot een zeer hooge plaats op de
maatschappeiijken ladder zouden brengen ontvj
gen van haar het eerste muziek-onderwijs,
vrijwel iedere gebeurtenis, die tot een feestdij
herdenking in den lande aanleiding gaf droeg
haar muzikaal aandeel bijwel zeer is hi
gansche bestaan een getuigenis geweest van hy
groote liefde voor de Nederlandsche toonkunst
Reeds op zeer jeugdigen leeftijd wijdde zjj zjj
aan de muziek, studeerde solozang bij Messchseri
klavier bij van der Werff en compositieleer ei
muziekgeschiedenis bij Richard Hol. Het diploma
voor klavier en zang behaalde zij op de muziek,
school van de Maatschappij tot bevordering
Toonkunst te Utrecht.
Aldus toegerust met een denkelijke voorberei
ding begon zij haar loopbaan ai als zoovele!
die na volbrachte studie het, doornige pad vand
kunst betreden. Maar al heel spoedig bleek, dl
zij aan een grondige kennis van haar vak de
van uitnemend paedagoge paarde en aide
recht kon doen gelden, een schare van leerL0
om zich heen te verzamelen. Daartoe diende he1
door haar opgerichte muziekinstituut „Bel Canto"
dat jarenlang de verzamelplaats is geweest, waar
jongen en ouderen vrijwel ieder uur van den dag
bijeenkwamen en er, hetzij de eerste beginselen
van hun muzikale opvoeding ontvingen, hetzjj
zich vei-der bekwaamden in theorie en techniek
Een gemakkelijke docente was Catharina
van Rennès niet. Zij eischte veel, heel veel van
haar leerlingen, zooals zij ook zeer veel van zkh
zelf vergde. Zij eischte in de eerste plaats tot*
wijding, kon niet uitstaan, dat haar vak en baga
telle werd behandeld en bracht dat haar jeugdig!
leerlingen van meet aan bij. Hoe kon zij tocma
met dat fond van goedheid, dat haar nwit
verliet als er thuis niet geoefend of het me
zilcaal dicté niet naar den eisch verzorgd was,
maar ook, hoe kon zij bij haar leerlingen eigea
initiatief stimuleeren en het elementair gevoel voor
muziek ontwikkelen. Hoe haatte zij alle dorheid,
alle slordigheid in uitspraak, alle knoeierijtjes..~
en toch, toch, al beefde menige zondaar als hij
of zij op plichtsverzuim betrapt was, er was altijd
die groote liefde, waarmede haar leerlingen haar
omringden, die aanhankelijkheid, die 't deel blijft
van iederen docent, die zijn gaven vaif hoofd cn
hart in zijn werk" vermag te leggen.
Dit alles was haar dagelijksch werk. Langer
dan veertig jaar. Altijd maar weer de kleintjes
om de piano verzameld, vertellen, dat hard zin*
gen niet hetzelfde is als blij zijn, dat „zefir" niet
moet klinken als „zeewier", dat je moet zingen
alsof je dansschoentjes aan hebt, altijd maar weer
de meergevorderden, volwassenen met twintig
jaar muziek-educatie, de rijke, volle schoonheid
doen beleven van wat misschen technisch vol
maakt werd voorgedragen, maar niet met hart en
ziel werd gevoeld.
Dit alles in weinig woorden te zeggen is moei
lijk Zij, die het voorrecht hebben gehad, Catha-
aanvullen met de duizenden herinneringen azn
rina van Rennès persoonlijk te kennen, zullen het
de nooit vergeten uren.
Doch zij was. niet alleen muziek-paedagoge -
herinneren we er aan, dat zij het was. die
Jacques Dalcroze hier introduceerde door haar
klassen voor rhythmische gymnastiek zij was
ook componiste en er zal wel geen Nederlander
zijn. die af en 'toe niet eens een Rennès-vnjsj!
neuriet. Ze zijn veelal zoo vluchtig en zoo lucntoft
zoo zangerig en in 't gehoor liggend, Langs
de lange Lije klept de klokkebije.
In de rondte snorren.... haar liedjes van bloe
men en vlinders en zomerweeldeis dit
de verdienste van haar levenswerk, dat zij, de vol
wassene. altijd het kinderlijke, het eenvoudige,
heeft opgediept en er schoone gestalte aan heet
gegeven?
Gemakkelijk was zij ook als componiste nte
Begaafd met een fijn en terk ontwikkeld taa*
gevoel stelde zij hooge eischen aan den tekst, waar
voor zij een melodie schreef. Maar dan kreeg oo
ieder woord in de compositie zijn beteekenis e
woord en klank smolten samen tot schoon ge-
heel.
Haar bundels: Windekelken, Silhouetten, le
venslust. Zon en Zang en zoovele andere «1$
er bewijs van af. Graag componeerde zij ook Kin*
dercantates. „De muizenwereld", „De kluch.ir
avonturen van pop Topsy", „Het alphabet aan
piano", half cantate, half muzikale vertelling-
zullen nog jarenlang gezongen worden.
Tot haar schoonste scheppingen behoort het l
kende „Zonnelied": „Zie, hoe het vriend'lijke zo.
licht schittert op weide en op woud", een map*
strale compositie, waarin haar „dankbaaf £®m,oe.
zich ten volle heeft uitgezongen en die tot het
lerbeste zal blijven behooren, wat de F" °'"a
sche toonkunst heeft voortgebracht. -
Nu haar avondzon is ondergegaan, verdwijnt
har in a van Rennès, de begaafde, de vermaarde,
inderlijke. uit ons midden.
Haar lied blijft. -
De begrafenis van Catharina van ^eJViei,IjS<
schiedt Woensdag om 12 uur op de derde
meene begraafplaats te Utrecht.
