Een eigenaardige aanbieding
tl -M-A A R-T 1941 -
LORE FISCHER.
De alt-zangeres Lore Fischer, die in de afgeloopen
week in Nederland heeft geconcerteerd zal van
einde April tot half Mei een tournee door ons land
maken en een reeks liederen avonden geven
Ook werd Lore Fischer uitgenoodigd, als soliste
op orkestconcerten mede te werken.
DIE MEISTERSINGER VON NÜRNBERG.
Het geheele ensemble van het „Deutsche
Opernhaus" te Berlijn 350 medewerkenden:
koor, ballet en orkest zal volgende week in de
twee groote steden van ons land feestvoorstellin-
gen geven: Vrijdag 28 dezer in het gebouw voor K
en W. in Den Haag en Maandag 31 dezer in den
Stadsschouwburg te Amsterdam.
De hoofdrollen van Richard Wagner's opera in
3 bedrijven „Die Meistersinger von Nürnberg" wor
den vervuld door Kammersanger Wilhelm Rode
(Hans Sachs), Kammersanger Wilhelm Schirp
(Veit Pogner), Kammersanger Eduard Kandl (Six-
tus Beckmesser), Henk Noort (Walter von Stolzing,
Kammersangerin Constanze Netteslieim (Eva),
Carin Carlssen (Magdalene), Hans Heinz Nissen
(Korthner), Reinhard Dörr (David), Ludwig
Windisch (Nachtwachter), enz.
Te Amsterdam zal de rol verdeel ing als volgt ge
wijzigd worden: Gertha Stetzler zingt' de rol van
Eva; Günther Treptow: Walter von Stolzing.
Voor de vorstellingen in Nederland zijn de decors
(ontworpen door prof. Benno von Arent), speciaal
op de maten der Nederlandsche schouwburgen ver
vaardigd, een copie van de Berlijnsche decors in
dezelfde massieve uitvoering en architectuur. Deze
decors zullen voor het eerst voor de voorstelling in
den Haag (28 Maart) in -gebruik worden genomen.
VROUWEN AAN DEN ARBEID OP HET LAND. Op verschillende plaatsen in
Noord-Brabant ziet men thans de vrouwen ijverig helpen bij het werk op het
veld.
(Foto Het Zuiden)
De verhooging van den tabaksaccijns
en de voorraden.
Zooals men weet zullen er met ingang van 1
April 100 opcenten op den tabaksaccijns worden
geheven.
Naar uit een mededeeling van den secretaris
generaal van financiën in Staatscourant no. 55
blijkt, zal er geen navordering van de opcenten
plaats vinden ten nadeele van hen, die tabaks
fabrikaten in het vrije verkeer ten verkoop in
voorraad hebben.
Dit houdt in dat o.a. de tabak, sigaren en si
garetten, die de winkeliers in voorraad hadden,
tegen den ouden prijs mogen worden uitverkocht.
THEEDIEVEN OPGESPOORD.
UTRECHT, 20 Maart. Dezer dagen werd. een
hoeveelheid van ruim 140 K.G. thee uit een winkel
van De Gruyter gestolen.
Het onvermoeide opsporingswerk van de recher
che werd beloond door de arrestatie van vijf per
sonen die bij dezen diefstal betrokken zijn. Eerst
werden de twee daders: een 27-jarige chauffeur
en een 28-jarige fabrieksarbeider aangehouden,
-twee handlangers en de heler gearresteerd
werden.
LH meegenomen hoeveelheid thee vertegenwoor
digde een waarde van f 1700.
,c onwaarschijnlijk dat meer arrestaties
zullen volgen.
Het grootste deel van de hoeveelheid thee is
achterhaald.
VIERJARIG MEISJE ALLEEN OP REIS.
's GRAVENHAGE, 20 Maart. Een gezin in Rot
terdam, waarvan de vader in Duitschland is,
woont in de nabijheid van een spoorweghalte
van de lijn RotterdamScheveningen.
De moeder van dit gezin en haar 4-jarig doch
tertje, dat zoo goed als doofstom is, gaan geregeld
met den trein naar Pijnacker teneinde een groot
moeder te bezoeken.
Gisteren is het kind alleen op weg naar 'deze
grootmoeder gegaan, in den trein geklommen en
in Scheveningen terecht gekomen. Zij werd door
een politieagent zwervende aangetroffen en naar het
bureau aan den Gevers Deynootweg overgebracht.
Daar het meisje echter niet in staat was mede-
deelingen te doen werd het kindje ondergebracht
bij het Leger des Iieïls en haar signalement ver
spreid.
Inmiddels had de moeder aangifte'gedaan van
de vermissing - bij de' Rotterdamsche politie, die
haar al spoedig kon gerust stellen. Vanochtend is
de moeder met een rechercheur van de kinder
politie. haar kleine komen afhalen.
VOOR DE KINDEREN
door MABEL-GRUNDY.
Vertaald door
E. GRIESE-KETS DE VRIES.
4)
Quinton maakte een lichte beweging van onge
duld. „Om je de waarheid te zeggen, ik heb niet
aan haar gedacht. Ik 'bedoel, hoe ze er uit zal
zien".
Macnab lachte.
„Je bent een vreemde snoeshaan waar het de
vrouwen betreft".
„Dat heb je al eens eerder opgemei-kt".
Macnab lachte weer. „Houd je gedekt, oude
jongen, ik wilde je niet beleedïgen. Ik veronderstel,
dat je nog nooit verliefd bent geweest, ofschoon je
al veertig moet zijn, en je al aardig door je haar
begint te groeien".
Quinton trok zijn wenkbrauwen op. „Ik zie niet
In, dat jij hier iets mee te maken hebt".
„In het minst niet". Macnab behield zijn goede
humeur. „Ik stel er alleen belang in. Daar ik je
mede-vennoot ben en je vriend, zou ik je graag
behoorlijk bezorgd zien. Ik was wel honderd maal
verliefd voor ik trouwde en voel me in staat om
nog eens honderd maal verliefd te worden niet
dat mevrouw Macnab, op de hoogte is van den
licht ontvlambaren staat van mijn hart. Om je de
waarheid te zeggen, ik ben benieuwd om deze
juffrouw W. W. te zien. Zij is vast mijn type. Daar
verwed ik mijn laatste shilling onder. Zij zal jou
geen blik waardig keuren. Vrouwen hebben zooiets
dadelijk door. Ik ken het soort, dat zich tot jou
aangetrokken zou voelen eenigszins bedaard
met een houding, geen zweem van koketterie, niet
het type, dat ons elk oogenblik kan overvallen, en
haar groote zwarte oogen laat rollen...."
Er werd op de deur geklopt en de jongste be
diende verscheen. „Eep dame om u te spreken
mijnheer", hij sprak én Quinton én Macnab aan,
Zonder eenige partijdigheid.
JLaat-haar binnen", beval Macnab.
„Nu, Quinton", verrukt wreef hij'in zijn handen,
„onze schoone vroolijke durfal is er. Ik wed om
een fijne sigaar met je, dat ze binnen vijf minuten
haar hart aan mij heeft verloren" hij stopte,-
toen Whiff het vertrek binnenstapte en rustig ging
zitten op den stoel, dien Quinton na opgesprongen
te zijn, voor haar neerzette.
Een oogenblik heerschte er doodsche stilte, een
stilte, die zelfs Macnab als een menschenleeftijd
voorkwam en Quinton als een eeuwigheid, maar
die in geen enkel opzicht Whiff in de war bracht.
Zij zat daar, onbewogen en kalm als een zomersche
zee. Haar oogen en mond verrieden niet van wat zij
dacht. Een klein menschje, van het hoofd tot de
voeten in het grijs gekleed, grijze hoed, die haar
glanzend haar zoo goed als verborg, een grijslinnen
jurk, grijze kousen, grijze handschoenen en nette
kleine grijze suède schoenen, die naast elkaar op
het vloerkleed stonden.
„Zelfs haar oogen zijn grijs", zei Macnab in
zichzelf, „betooverende oogen, en ze is het kalmste,
meest beheerschte stukje goed dat ik ooit in mijn
leven ontmoet heb. Waarom zegt ze niets?
Maar Whiff zei niets. Zij wachtte, tot men iets
tegen haar zei. Haar bekwaamheid om te wachten,
liet haar nooit in den steek, ook al stond zij voor
een crisis. Mijnheer Christopher Quinton had haar
verzocht te komen, hij moest zeggen wat hij van
haar wilde.
Zij keek beide mannen onderzoekend aan en
vroeg zich af, wie de heer Quinton was, en hoopte,
dat het niét de man in het opzichtige pak was.
„Eh-um", begon Quinton en hield abrupt op, toen
Whiff haar helderen, vasten blik op hem liet
rus ten.
„Met betrekking tot uw advertentie", begon
Macnab en hij hield eveneens op, daar Whiff nu
hem aankeek. Macnab werd van zijn stuk gebracht,
overbluft! Een gewaarwording, die nog nooit te
voren, welke vrouw dan ook, hem had doen onder
gaan, en hij was verontwaardigd.
Quinton stak opnieuw van wal: „U hebt mijn
brief ontvangenHij was zich bewust, dat dit
banaal was, daar zij vanzelfsprekend den brief
moest hebben ontvangen, anders zou zij niet hief
zitten, hij brak af en noemde zichzelf een stomme
ezel.
Toen schoot Macnab zijn pijl af: „Wij stelden
belang in uw adverentie, we zagen haar op het
kantoor van de Daily Record, toen we toevallig
den chef van de advertentie-afdeeling een bezoek
bi-achten. Wij wij wel, wij stelden veel be
lang in uw adverentie, om kort te gaan, wij
stelden buitengewoon veel belang in uw adver
tentie.
„Dank u", zei Whiff.
„Is het niet zoo, Quinton?" riep Macnab wan
hopig.
„Ja", zei Quinton.
Quinton kreeg het beurtelings warm en koud,
terwijl Macnab in zichzelf zat te vloeken.
Nog zei Whiff geen woord.
Later, toen Quinton zich het tooneel voor den
geest haalde, zag hij haar als een stukje, zachte,
grijze mist, terwijl hij en Macnab veel weg hadden
van mannen, die lijden aan zonnesteek in de
woestijn. Wanhopig vocht hij met zichzelf, om zijn
verlegenheid te overwinnen en haar een verklaring-
te vragen van haar eigenaardige advertentie. Maar
hoe woorden te vinden? Hoe het met tact te zeg
gen?. Welk intonatie in zijn stem te leggen om de
vraag, die hem op de lippen brandde: „Verklaart
u alstublieft wat u bedoelt met: „Een Meisje te
Koop?" niet rauw en 'brutaal te doen- klinken?
Als zij per slot van rekening een ander type meisje
was geweest, zou het gemakkelijker zijn gegaan.
Maar blijkbaar was zij welgemanierd, door en door
dame, zoo kalm, zoo beheerscht, zoo volkomen
ontdaan van alles wat tot dat stoffige kantoor be
hoordeNu bleek zij flauw te glimlachen, te
glimlachen met haar grijze oogen, zoo niet met haar
mond, en Quinton's tong kleefde aan zijn droge
gehëmelte. Hij wierp zenuwachtig een blik naar
Macnab en verbaasde zich, waarom deze, anders
zoo rad van tong, nu niets uitbracht en zelfs ver
legen naar den grond zat te staren. Macnab naar
den grond starend, stom als een visch! Macnab de
Don Juan, die gepocht had op zijn honderd en meer
veroveringen; nu sprakeloos! Quinton had hardop
kunnen lachen, als hij niet de overtuiging had,
dat Whiff's oogen, nu met een tikje vermaak er in,
op hem gericht waren. Dus deed hij niets en het
voorbeeld van Macnab volgend, staarde hij even
eens naar den vloei-. Toen bracht Whiff zelf uit
komst.
De tijd stond nipt stil. Zij was nieuwsgierig te
weten, waarom men haar had laten komen. Zelfs
z& met haar sterk ontwikkelde gave van geduldig
wachten, kon hier niet zonder meer blijven zitten,
terwijl deze twee raadselachtige mannnen blijkbaar
naar niets zaten te staren.
Zij verbrak de stilte.
„Misschien is er een vergissing begaan?" vroeg zij
voorzichtig en zacht.
„Vergissing!" De hoofden van de twee mannen
verhieven zich met een ruk. „In verband met mijn
bezoek. Misschien verlangt u niets van mij, maar
liet u mij uitsluitend komen, om uw belangstelling
in mijn advertentie te kennen te geven".
„Heelemaal niet". Zij spraken tegelijk.
„Hoe bedoelt u: „heelemaal niet"?"
„Wij bedoelen, dat onze belangstelling zich niet
uitsluitend beperkt tot belangstelling, wij hadden
andere motieven", zei Macnab. „Qnze nieuwsgierig-
was gewekt.
„O".
„Wij zijn verlangend te weten, wat u precies
bedoelde met „Een Meisje te Koop"?"
„Mag ik weten, of deze vraag is ingegeven door
den wensch om zaken met mij te doen, om feitelijk
een bod op mij te doen?" informeerde Whiff, even
bedaard alsof zij- het over een fiets had.
Beide mannen hapten even naar lucht.
Macnab was de eerste, die zich herstelde. „Niet
precies. Je kunt nauwelijks een bod doen op goe
deren, hoe aantrekkelijk en bekoorlijk ze ook mo
gen zijn" Whiff vertrok geen spier „tot je den
prijs van de goederen kent en zekerheid hebt of
ze eh voor goed door den kooper behouden
moeten worden",
„Neen, natuurlijk niet. Vanzelf kunt u dat niet
Het was dom van me". Whiff sprak bedachtzaam
en een oogenblik scheen zij haar ondervragers ver
geten te hebben en haar geheugen te raadplegen
omtrent de bewoordingen van haar advertentie.
„Het was niet zakelijk van me, maar ik stel me
voor, de voorgaarden van- de zaak aan iederen aan
staanden kooper, die met mij wenscht te onder
handelen, uiteen te zetten;en, tusschen haakjes,
kunt u mij verklaren, waarom de advertentie niet
in de Daily Record werd opgenomen? Ze werd mij
eenvoudig teruggestuurd als „Ongeschikt".
„Ik.De neus van Macnab scheen plotseling
alle aandacht op te eischen en hij begroef dit
lichaamsdeel tegelijk met zijn halve gezicht in
een geweldige zakdoek, terwijl Quinton zich voor
over boog en ijverig een van zijn schoenveters ging
vastbinden. De gezichten der beide mannen wsia
scharlaken.
Whiff keek eerst naar den een en toen naar e
ander. Zij was vlug van begrip en zag, dat ze
war waren.
„Was er geen plaats?"
„Jawel".
„Waarom dan?"
„Het.... het was een eenigszins
vertentie", zei Macnab.
„Dat was ook de bedoeling. Ze was bedoeld
de nieuwsgierigheid op te wekken en de dutc
aandacht voor zich op te eischen", zei Whiff
Macnab begon zich geërgerd te voelen. Zij
hem nu erg dom. Toch had geen enkel meisje n
ooit tot zoo'n futlooze, slappe conditie verlaagd.
„Viel het u niet op, dat men aanmerkiiL
kunnen maken op den vorm?" zei hij, terwij w
verontwaardiging weer boven kwam, dat zij
zoo het gevoel van een dwaas gaf.
„Vorm?" Whiff's groote oogen bestudeerden n*
onschuldig.
„Ja".
„Wat voor een vorm?"
„Mijn beste jonge dame!" Macnab s j,
gingen veelbeteelcend omhoog, terwijl hij tege
glimlachte met een zwaar-vaderlijk air.
blijkbaar nog niet veel in botsing gekomen
wereld".
„Maar ik heb...." Toen begreep Z1J
oogenblik keerde zij hem een verrast en
gezicht toe. Zij kleurde niet, noch veri
haar zelfbeheersching. Zij keek Macnab o
kend aan, toen Quinton en toen weer Macn
„Maar is de heele wereld zooals u.
Macnab deinsde even terug. Hij voeld
beetje beschaamd, maar nu stoof hij op.^
„Als u zich door een dergelijke ac"0
een twijfelachtige positie verkiest te I
kunt u dan verwachten? Ik ben een,.m^^V^
„En een hoogst onaangename man [ep
rustig tusschenbeide. „Ik wensch niet lang
u te praten en als deze heer", zij wen „i, ft tl
Quinton, „van hetzelfde slag is, dan wem
goedenmiddag". Zij stond op en niet P
hoofd liep zij naar de deur.
(Wordt V(
Het doel der veiHngorganï^
Rede van F. V. Valstar.
AMSTERDAM, 20 Maart - De
nisatie van de groenten- en fruitveïïiT6 0r&
Centraal Bureau voor de tuinbonwS^' te
Nederland, heeft vandaag te Amsterdam
meene jaarvergadering gehouden.
In zijn openingsrede wees de voorzitta.
F. V. Valstar, op het feit, dat aan den i'-e
O'OTrrvlrrD iro Son nrwl.-..* j_ 'Ulllli
ten gevolge van den oorlog en de uezpm -
ons land een bijzondere taak is opgéwrt
tegenover het Nederlandsche volk °ais t2ö°ïS
de bezettingsoverheid. Feitelijk is' die t
anders dan een verscherpte voortzetting
koers, dien de tuinbouw zich steeds
n.l. de bevordering van de..cultuur en hI
van het product. den
Dat het den tuinbouw niet zwaar valt
pliehtingen ten aanzien van den uitv^
Duitschland na te komen ligt in de rlZ
bestaande samenwerking met de Duitsoh» i
ties. Die samenwerking heeft zich na dim t5-
stilstand kunnen voortzetten. De ondwSl®
van den export na de oorlogsdagen is sIpÏ^
korten duur geweest, mede dank zii de Ju
spanning van de Nederlandsche Gropntirfc
Fruitcentrale. tenten.
De !°«wni, u
Het doel van de veiligheidsorganisatie
verkrijgen van een loonenden afzet, zoo r
de heer Valstar. Geen Nederlandsche «29
kan bezwaar hebben tegen dien lo®rm?!
weitoe den tuinder in staat stelt ziin uA'
onkosten te dekken ook niet, als die l -
een verschil vertoonen met de lage notLP*
welke in de laatste jaren golden en waam5f;
tuinbouw moest doodbloeden, omdat ziihei,
beneden de werkelijke kostprijzen lagen
Spr. waarschuwde tegen het gevaar' van
prijsstijgingen der grondstoffen. Deze verhrJ
gen zullen in het algemeen niet-in de nriïïS
producten kunnen worden verwerkt De SL.
prijs zal niet kunnen stijgen boven 'het rS®
den Duitsehen prijs, doch overigens ziin da
zen, die de Duitsche kweeker ontvangt afewE
op een redelijke .bestaansmogelijkheid
binnenland zal in het raam van de beCi'
prijzen een speling moeten blijven, die 3
houdt met het normale bedrijfsrisico en 7
voorts recht laat wedervaren aan delkwaHt»
het product.
Gerichte teell^
Hierbij moet worden bedacht, dat de tiid
het „doordraaien" van groente voorbij is Defv?
der zal verstandig doen voor producten di a
zomers snel bederfelijk zijn of waarvoor tS
voldoende vraag bestaat slechts in besohï
omvang te telen. Hij moet zich richten on J
artikelen, die voor de voedselvoorziening
meest van belang zijn. Uit -den bodem moet W
den gehaald wat -er in zit, want de behoefte ai
groente-en fruit, hoezeer deze ook
moet worden gedekt.
Bij het streven naar ordening ter venkrijeia
van een loonend bedrijf voor den tuinbouw s
het Centraal bureau van TuinbouwveilC
tevens het oog gericht blijven houden op deviï
heid en zelfstandigheid van den individueel!
tuinder in het raam eener (krachtige organisatie,
SCHILDERWÈDSTRIJD FONDS „WILLINK
VAN COLLEN"
Het bestuur der maatschappij „Arti et Amicitiy
voldoende aan de beschikking van wijlen den ha
Wilhelm Ferdinand van Cohen, heeft besloten i
jaar een wedstrijd op het gebied der schilder!®}
uit te schrijven.
Voor de best gekeurde inzending wordt een pr
uitgeloofd van f 600 en voor de naastbijkomeo
een premie van f 400, terwijl nog een accessit h
worden toegekend van f 200.
JCact Tlieum
De politie van Westhoek en Achttienhon}
heeft 650 kg. varkensvleesch in beslag genome
afkomstig van frauduleuze slachtingen.
De' 19-jarige sleeper J. Vrösch is in de Orau'f
Nassaumijn IV tusschen het dak en een lier te
kneld geraakt en op slag gedood.
Op de Zutphensche groente-, bloemen- en frullwitl
zijn door den heer H. J. Termaat, tuinbaas van Kris
lands.ch Mettray, de eerste aardbeien aangevoerd.
UTRECHT 20 Maart. Vanochtend is uit de Nltr«
Kade het lijk opgehaald van den 54-jarigen M. G. K„6
vermoedelijk door de duisternis misleid, te water [f
raakt is.
GRONINGEN 20 Maart. In verhand met de anesti
tie van eenige personen terzake van diefstal van rijll
goederen ten nadeele van den Opbouwdlenst alhier, i
thans de 29-jarige rijwielreparateur, G. H. C. te GrEÏ
gen, verdacht van medeplichtigheid of heling, aang&t
den. De man is ter beschikking gesteld van de justitie-
GRONINGEN 20 Maart. De 29-jarige verpleegde d
het Psychopatenasyl te Winschoten J. A. C. v<
tegen wien de officier van justitie' de vorige week weps
poging tot doodslag twee en een half jaar gevangen»
heeft geëischt, werd vandaag door de rechtbank -Wj
oordeeld tot twee jaar gevangenisstraf meteaftrek van»
preventief.
De omzet van de Nederlandsche
veilingen.
„Omdat Duitschland verder alle tuinbouwpro
ducten, die voor de binnenlandsche voedselvoor
ziening „niet noodig waren, heeft afgenomen, zijn
wij voor het eerst na lange jaren van het door
draaien (vernietigen) van ons product op groote
schaal verschoond gebleven en hebben wij in het
productie-proces, niet zooals het de laatste jaren
is geweest, een gedeeltelijk overbodige, doch weer
een alleszins nuttige plaats kunnen innemen", aldus
leest men in het thans verschenen jaarverslag 1949
van den bond Westland, waarbij de twaalf West-
landsehe groente en fruitveilingen zijn aan
sloten.
De totale omzet dezer veilingen bedroeg het
afgeloopen jaar f 17.668.211 tegen f 11.930.029.50 in
1939.
Tegenover dezen sterk gestegen omzet stelt het
jaarverslag echter ook de verhoogde productiekosten
en de uitbreiding der tuinbouwbedrijven in het
Westlandsche tuinbouwcentrum,
„Intusschen is het de plicht van ons als kweekers
om met de middelen die ons ten dienste staan, te
trachten aan den bodem dien wij moeten bewerken
een zoo groot mogelijke opbrengst te onttrekken,
niet alleen ter bevordering van onze persoonlijke
welvaart, doch ook omdat de gemeenschap er mede
gediend is", aldus besluit-het jaarverslag.
De samenstelling van het nieuwe
koffiesurrogaat.
Naar bet Centr, verneemt zal over drie weken
het nieuwe koffie-surrogaat, dat onder toezicht
van de overheid zal worden vervaardigd, in den
handel komen. Kenners hebben het nieuwe pre
paraat gekeurd en uitstekend van smaak bevon
den. Het zal tegen een vasten prijs worden ver
kocht.
Hét vervaardigen en in den handel brengen
van dit nieuwe preparaat geschiedt onder leiding
van de Meelcentrale. Van de 400 in den lande aan
wezige branderijen zullen 19 worden ingeschakeld
in liet eigenlijke brandiproc.es. De overige fabrie
ken zullen worden belast met de verpakking en
verzending. De omzetting van deze groote indus
trie blijft natuurlijk bezwaren met zich meebren
gen. Zoo zullen de koffiebranderijen nieuwe in
stallaties moeten aanschaffen, wat met groote
kosten gepaard gaat.
Wat de samenstelling van hét koffie-surrogaat
betreft: deze wordt zorgvuldig geheim gehouden.
Vermoedelijk behooren tot de grondstoffen bloem
bollen, waarvan het bekend is, dat zij het meest
smakelijke vervangingsproduct opleveren, alsmede
gerst. Zeker is intussc'hen dat ook een deel zal
bestaan -uit werkelijke koffie.
Inventarisatie van vischvoorraden
Blijkens een publicatie van den secretaris
generaal van landbouw en visseherij, opgenomen
in de staatscourant is thans een ieder, die gewoon
is pekel- óf steurharing, gestoomde of gerookte
haring (bokking), in blik of in glas verpakte
haring, gestoomde en gerookte visch, gezouten en
gedroogde visch, gerookte en in blik of glas ver
pakte' aal- en paling en ansjovis, in voorraad of
voorhanden te hebben verplicht, wekelijks (bin
nen 3 dagen na afloop van de desbetreffende
week) daarvan opgave te, doen aan de Stichting
Nederlandse-hé Visscherijce ale te 's-Graveri-
thage, op daarvoor door deze centrale te verstrek
ken formulieren.
Deze verplichting geldt niet voor hen, wier voor
raden in den regel minder bedragen dan 300 kg
(voor pekel- en steurharing minder dan 500 kg).
BUITENLAND SC HE EFFECTEN EN COUPONS.
AMSTERDAM, 19 Maart. De vereeniging voor
den Effectenhandel te Amsterdam deelt het vol
gende mede:
Naar aanleiding van het feit, dat sommige in
stellingen en firma's met vergunning van het de-
v Lezen instituut als koopers optreden van bepaalde
b-uitenlandsche coupons, is van verschillende zij
den aan de vereeniging voor den effectenhandel
de vraag gesteld, of, wanneer men op zoodanige
aanbiedingen ingaat en de betreffende coupons
derhalve van de stukken detacheert, de mogelijk
heid bestaat, dat deze stukken bij we dertoelating
van het fonds tot de officieele noteering onlever-
Ibaar zullen zijn door het ontbreken der verkochte
coupons.
Ter beantwoording van deze vraag deelt de
Vereeniging voor -den Effectenhandel mede, dat
verwacht mag worden, dat, wanneer buitenland-
sche effecten te zijner tijd weder in de of-ficieeele
noteering mochten worden opgenomen, deze ef
fecten leverbaar zullen worden verklaard exclu
sief de coupons, die inmiddels met vergunning
van het deviezeninstituut naar het oordeel van
het bestuur algemeen door eiken houder konden
-worden verzilverd, mits het fonds ook op de be
treffende beurs in het buitenland exclusief deze
coupons wordt genoteerd.
Nu moet hij door een raam weer heen,
Een raam, dat heusch zoo smal niét
scheen,
Maar och, het houdt hem toch gevangen
En onze vriend blijft hulp'loos hangen:
Hij staart vertwijfeld naar den muur
En denkt: „wat vrees'lijk avontuur!"
Maar zie: de spruiten van den Bey
Zijn nu niet langer boos en blij:
Zij konden wel dit plan beramen,
INu gaan zij echter zich toch schamen.
Zij maken dus hun dwaasheid goed
En zeggen, dat hij vluchten moet.
