eigenaardige aanbieding
JCact Tlieuws
DINSDAG 8 APRIL' 1941
PERSONALIA.
Bij 'besluit van den secretaris-generaal van !het
departement van Justitie is benoemd tot reehter-
plaatsvervanger in de arrondissementsrechtbank
te 's-Gravenhage mr. H. J. Ferwerda, rechter-
plaatsvervanger in de arrondissementsrechtbank
te Haarlem.
INCEZIMEV
/TUKKIN
Voor den inhoud dezer rubriek stelt de Redacllt
zich niet verantwoordelijk.
Van ingezonden stukken, geplaatst of niet 51.
plaatst, wordt de kopij den inzender niet teruj.
gegeven.
EXAMENS.
Het Brokkenhuis.
Teekenschool St. Jozef Gezellen-
vereeniging.
Het kweeken van radijs en sterrekers
of tuinkers.
Maandagavond had in het schoolgebouw der St,
Jozef Gezellen vereeniging aan de Kamperstraat 37
te Haarlem de uitreiking plaats van de diplomas
der leerlingen van de Teekenschool van deze ver
eeniging, die voor hun examen geslaagd zijn en
wier namen reeds in ons nummer van Maandag
gepubliceerd werden. De plechtigheid werd bijge
woond door dé ouders der leerlingen en de
leeraren.
De bijeenkomst wérd op de gebruikelijke wijze
geopend door den praeses, den weleerw. heer Ka
pelaan A. de Beer, waarna hij een welkomstwoord
sprak, speciaal tot hen, die het diploma zouden
ontvangen. „Zij zullen er trotsoh op zijn, want dit
diploma beteekent eigenlijk het eindcijfer, waarin
alle cijfers verwerkt zijn. Het. is een belooning voor
de moeite en inspanning van vijf jaren, die de
jongelieden zich er voor getroost hebben. Het di
ploma is dus voor ben van groote waarde. Het is
te beschouwen als een begin van een carrière; een
basis voor den verderen arbeid. Men komt er ver
der mee in de wereld, dan zij, die het niet bezit
ten. De jongelui hebben plezier in hun werk ge
kregen. De gaven, door God gegeven, hebben zij
gebruikt; hun krachten ontplooid. Ir. deze school is
tot stand gekomen eéh mooi stuk cultuurwerk, door
God gezegend. De jongens hebben, door hun best
te doen, aan God eer gegeven. Hetgeen ze bereikt
hebben, danken zij aan den directeur en de
leeraren".
De secretaris, de heer H. J. L. Klein Schiphorst,
merkte op, dat de jongens nu niet moeten denken,
dat ze er zijn; ze mogen niet overmoedig worden.
Spreker weet bij ervaring, dat deze teekenschool
in ons land hoog staat aangeschreven. De jongens
behoeven dus niet onder te doen voor ae leerlingen,
die van andere scholen komen. Ze moeten echter
niet het hoofd laten hangen, want de jeugd heeft
de toekomst. Hij zei, dat de jongens zich ook dank
baar moeten toonen jegens hun ouders, die zich op.
offeringen hebben getroost om het hen mogelijk te
maken, te leeren. Verder moeten zij dankbaar zijn
jegens den directeur en de leeraren. Spreker dank
te dezen heeren voor wat zij in dezen moeilijken tijd
voor de school en de leerlingen hebben gedaan.
De heer M. de Braai, gedelegeerde van de ge
meente bij het bestuur der Teekenschool, feliciteer
de de leerlingen met het behalen van het diploma
en wekte hen op, goed te luisteren naar de raad
gevingen, die zij var den praeses en den secretaris
hebben ontvangen. Spreker wenschte de jongelui
veel succes in hun verder leven toe.
De heer De Braai hoopte dat de lessen rijke
vruchten mogen hebben.
Kapelaan De Beer dankte de heeren Klein Schip
horst en De Braai voor hun vriendelijke woorden.
De heer J. K. C. van Brussel/ directeur der Tee
kenschool, dankte het personeel voor de ondervon
den medewerking en de leerlingen feliciteerde hij
met hun succes. Over deze vijfde klas was spi-eker
zeer tevreden. Het personeel kon er prettig mee
werken. Hij heeft meer respect voor de middel-
matigen, die met 'inspanning van alle krachten de
cijfers hebben veroverd, dan voor de jongens, die
door een helder verstand het diploma als het ware
spelenderwijs verwerven. Vooral in den afgeloopen
Winter was het moeilijk, den cursus te blijven vol
gen, zoowel voor leeraren als voor leerlingen, om
dat zij heel dikwijls 's avonds op den tast hun wo
ningen moesten bereiken. De niet-geslaagden heb
ben dit te wijten aan hun verzuim; dat is jammer,
want de leertijd is maar kort; die komt nooit te
rug. Zij echter, die het diploma verworven hebben,
danken dit aan hun ijver en hun wilskracht. Zij
hebben den naam van deze school hoog gehouden.
Ook dé directeur maande hen aan. het ernstig
woord van den heer Klein Sohiphorst te overden
ken. Ze moeten blijven leeren; met goeden wil en
doorzettingsvermogen kan iets bereikt worden,
maar dan moet men eerst rustig denken voor dat
men wat doet. Ook de directeur wenschte den leer
lingen succes in hun verder leven toe.
Een der leerlingen dankte directeur, leeraren en
bestuur voor wat zij voor de leerlingen gedaan
hebben.
Eén der ouders onderstreepte deze woorden.
Daarna werden de diploma's uitgereikt.
Het Voorlichtingsbureau van den voedingsraad
deelt mede: Ieder, die slechts een klein tuintje
heeft kan radijs/en sterrekers zelf verbouwen. Zelfs
in stadstuintjes is dit mogelijk. Beide zijn producten
welke in het voorjaar zeer belangrijk zijn door
hun hoog vitamine c gehalte. Radijs groeit op de
meeste gronden en stelt geen hooge eischen aan den
bodem wat voeding betreft. Vooral met stalmest
wordt matig gemest, omdat anders veel blad en
weinig knol wordt gevormd.
Radijs is wel een van die gewassen, welke vroeg
gezaaid kunnen worden. Op zandgrond kan dit van
half Maart af, op zware gronden begin April. Per
vierkante meter grond gebruiken wij 5 gram zaad
en als zaad om buiten te teelen de z.g. volle grond-
radijs. Deze kan in verschillende soorten worden
aangeschaft bij den -zaadhandel. Bekende en veel
gebruikte soorten zijn o.a. de ronde roode en de
halflange scharlakenroode wïtpunt.
Wij harken de oppervlakte goed fijn en gelijk en
maken daarna met behulp van een stokje geultjes
van pl. 4 cM. diep en op 15 cM. onderlinge af
stand. Hierin worden de zaden regelmatig verdeeld
en daarna de geultjes aangevuld met aarde en
matig aangedrukt op lichten grond.
In de komende dagen zij men op z'11 hoede voor
de vogels, welke graag jacht maken op het zaad en
daarvoor de grond omwoelen. Het beste doet men
een stukje net of gaas te spannen of zwart naai
garen op 10 cM. boven den gixmd aan te brengen
aan in den grond gestoken stokjes. Eind Maart ge
zaaid, kan eind April begin Mei geoogst worden.
Wij zaaien tot; eind April begin Mei, daarna niet
meer. De oogst kormt dan in een waren tijd,
waardoor de knolletjes in een ommezien dik en
voos worden. In de warme dagen zaait men geen
radijs, begin Augustus kan hiermede weer begon
nen worden. Hiervan kan in September worden ge
oogst.
Sterrekers of tuinkers kan van begin April af
buiten gezaaid worden in vooraf gemaakte geultjes.
Men zaait vrij dik en sluit de geultjes goed. In ge
zinnen met kinderen, kan men ieder kind zijn eigen
letter laten zaaien. Na 4 a 5 weken wordt geoogst.
Ook dit gewas wordt alleen in het voorjaar ge
kweekt. In den zomer schiet het spoedig zaad.
Wanneer de producten zoover zijn, dat zij ge
geten kunnen worden, is het van belang te weten,
dat het lof van de frissche bosjes radijs voor
onze voeding van belang is, van groot belang zelfs.
De paar binnenste blaadjes, die bij het schoon
maken als regel aan de radijsjes bewaard blijven j
hebben werkelijk niet enkel beteekenis van een
„handvatje", dat wij na het opknabbelen van de
radijs op ons bord laten liggen. Het groen be
hoort te worden meegegeten. Bij de radijs geeft
men wat zout.
Wordt niet al het groen op deze wijze mee ge
bruikt, dan kan de rest worden fijngesnipperd en
op de boterham worden gelegd (bijv. met wat
eitropnsap en een ietsje zout, zooals wij dat bij
sterrekers gewend zijn). Of als het een
ALS HET NU MAAR WARMER WIL WORDEN. De sla-plantjes, die gedurende
de afgeloopen weken in de bakken gekweekt zijn, worden op regels uitgeplant op
den kouden grond.
(Foto Pax Holland)
grootere hoeveelheid betreft, geven wij het in het
middagmaal een plaats dor het op de wijze van
raapstelen te behandelen.
Sterrekers eet men frisch gewasschen op de
boterham met wat zout of met citroensap of
azijn en een weinig suiker.
Melk bij bereiding van producten.
Voorzoover melk wordt gebruikt voor de toerei-
ding van diverse producten met bestemming voor
den verkoop mag slechts ondermelk of karnemelk,
al of niet in geconcentreerden vorm worden ge
bruikt. Onder ondermelk wordt volgens het be
treffende toesluit verstaan ondermelk welke ten
hoogste 1/10% melkvet bevat.
Van 1 Juni 1941 af is het verboden chocolade
dranken. consumptieijs, ijscompositie of ijsmix,
voorzoover bij de bereiding met bovenstaande
geen rekening is gehouden voorhanden of in voor
raad te hebben, te verhandelen, te vervoeren of af
te leveren. (A.N.P.)
Uniformmaniak.
Den Haag herbergt een uniformmaniak, die
reeds verschillende keeren door de politie is ge
arresteerd, wegens het onbevoegd dragen van een
legeruniform.
Zondagmiddag zag men hem weer zitten in het
uniform van sergeant van het voormalige Neder-
landsche leger in een café in de binnenstad. De
man werd gearresteerd temeer omdat hij nog een
jaar gevangenisstraf moet ondergaan wegens
verduistering van rijwielen. Ook elders heeft deze
27-jarige schilder B. J. P. van D. zich aan ver
duistering schuldig gemaakt en werd deswege
door de politie van Haarlem, Delft en Rotterdam
gezocht. Hij is in ihet huis van bewaring opgeslo
ten.
OPDRACHT.
De architect Huib. Tuninga te Haarlem heeft
aan de firma A. Bakker Zonen te Haarlem opge
dragen het verbouwen van de Haarlemsche fa
briek van Melkproducten N.V. de H.A.F.A.M.,
Pieter Kiesstraat te Haarlem.
VOOR DE KINDEREN
en
Nijverheidsonderwijs.
Geslaagd voor de akte N vn de dames A. M.
Bolhuis, Haarlem en L. Duijs, Hillegom.
156.
Maar Prikkebeen blijft eensklaps staan,
Wordt koud en warm en kijkt ontdaan:
Daar ls het meisje uit zijn droomen,
VERVALSCHING EN UITGIFTE VAN
SCHIEDAM, 7 April. De Schiedam
oherche beeft een bijzonder succes geboekt »R'
arrestatie van een aantal personen, die zich 05
laatste -maanden hebben bezig -gehouden
vervalsöhimg en uitgifte op groote schaal vaÜ*'
nen van de Nederlandsche Veehouderij Cen' |D°n"
's-Gravenhage. ira'e le
Het onderzoek, dat geschiedt in samenWP'-
met den Centralen Crisis-Controledienst i O
Haag, wordt op het oogeniblik nog voordzet
totaal zijn reeds vier personen gearresWi 11
De C.C.D. heeft in den loop van.de laatste
den reeds driehonderd valsche bonnen in SÏÏ1"
genomen. De handelswaarde varieerde van
125 gulden per stuk en in een korte spann -
•hebben de vervalsehers een bedrag van on*
twintigduizend gulden geïncasseerd. gevee:
PIONTER opu;E™KtBO
NIJMEGEN 7 April. Het is vandaa, h,„„
jaar geleden dat de heer Adriaan Miu,
Nijmegen, de nestor der Nederlandsche 1,,«
vaartpioniers, in Gilze-Rijen bij Breda v
eerste Nederlandsche vliegbrevet behaalde
GEVONDEN VOORWERPEN.
Inlichtingen aan het Bureau van Politie. Smede-ir
Haarlem, uitsluitend tusschen 11 en 13 uur. !'4
Bureau van Politie, kinderbril; regenjas-
Harmenjansweg 87, bijbel; Spithoven. Groot Heiif-"^
34, cape; Spithoven, Groot Heiligland 34. wollen v
Nijhuis. Boogstraat 50, duif; De Vries. Perseusstra^5"''
duimstok; Tanco, Brouwerstraat 20. kindermuts; Elsk-
Nepthunusstraat 54, alpinomuts; Vredenoord, Olmentt^'
75, jongenspet: Molenkamp. Teylerstraat 43 rood n?H
m. inh.; Verkroost, Lorentzkade 138. portemonnaie
inh.; Dollee, Reigerstraat 144, portemonnaie m
Balk, Dijkstraat 5, portemonnaie m. inh. Smit viir -
zerdijk 172, Haarlemmermeer, kinderportemonnaiè m f
Doesburg—Lamooij, Minahassastraat 46, portemonnaie0"''
inh.; Stapel, Keizer Karelstraat 46, damesportemonJ'
m. inh. Broekhuizen, Neptunusstraat 32, rijwieltasch
inh.; Dulleman, Coornhertstraat 4, rijwieltasch- Hah0-
ken, Anthoniestraat 5, vulpenhouder.
NOORD-ZUID-HOLL. TRAMWEG-
MAATSCHAPPIJ.
De opbrengst van het vervoer gedurende Maart
1941 bedroeg f 290.897 tegen f 294.860 in 1940.
KINDERVOEDING.
Door „Kindervoeding" werden in de week van 31
Maart tot met 5 April 1941 4033 porties warm eten
verstrekt, nl. in lokaal Rijksstraatweg 989, Soen-
dastraat 784, Zoetestraat 945, Kampei-straat 544,
Teylerplein 615, voorm. Spa ara dam 156.
MATTHEUS PASSION.
Op Donderdag 10 April wordt in de Ned. Hm,
Kerk te Bloemendaal de Mattheus Passion van
Heinrich Schiitz ten gehoore gebracht.
Medewerkenden zijn: R. C. Tol, tenor, (Evan
gelist), Jos. de Klerk, bariton (Christus), A. Tel-
jeur, bariton; Alb. de Klerk, orgel en een vocaal
ensemble.
Het geheel staat onder leiding van den hes
Piet Halsema.
VIER FIETSENDIEVEN GEARRESTEERD.
Het is de Dordtsche politie gelukt vier fiet
sendieven te arresteeren. Het is gebleken, dat zij
sich in de laatste maanden ontelbare malen aan
fietsendiefstallen -hebben schuldig gemaakt.
155.
De kust is eindelijk weer vrij.
Wat is die Prikkebeen nu blij:
Hij neemt dan ook al gauw de beenen
fcn is ln een moment verdwenen.
Vaarwel, mijn lieve Ursula,
Ik hoop, je komt me nu niet na".
Dat eind'lijk is terug gekomen.
Hij zucht: „Mijn dier'bre Pieternel,
Je hebt mij lief, ik wist het wel".
Weinig te vertellen. Een kleine uitdeeling aan
twee aanstaande Moedertjes," die een hiierpaxje
kregen (waarbij de luiers bijna alle uit servetten
en handdoeken bestondenen aan twee juf
frouwen, die op kamers gingen wonen, en die
meubelen en huisraad noodig haddén.
De naaimiddag ging door, en de stemming m
S°ed-
We hebben van alles noodig en nemen alles
gaarne.aan, om te schenken: aan hen die liet
graag willen hebben (tegen een kleine vergoe
ding) pannendeksels. schalen voor vischboer, «en
paar armen voor gaslicht en on overtrekken lam-
pekappen.
VER. „HET BROKKENHUIS'
Donkere Spaarne 34
Telef. 13242. Giro 147245.
Haarlem.
Vrijdag en Zaterdag a.s. geen beur.
De secretaris-generaal van het öeru*
van financiën heeft bepaald, dat 0ti r
Vrijdag 11 en Zaterdag 12 April de beur^"---
den geld- en fondsenhandel zullen zijnjpVo?
19)
door MABEL-GRUNDY.
Vertaald door
E. GRÏESE-KETS DE VRIES.
HOOFDSTUK XIV.
Het middagmaal was afgeloopen en Whiff en
Quinton zaten in de zitkamer, een koffieblad op
een tafeltje tusschen hen in en ieder met een
sigaret, nieuwe plannen te ontwerpen, om zich van
tante Sophia te ontdoen. Whiff, in een grooten
stoel onder den rosen schijn van een lamp, die
een rossig licht op haar witte jurk wierp, was
ernstig en peinzend en Quinton, die haar gadesloeg,
zat te gissen naar de gedachten, die in haar hoofdje
omgingen. Tweemaal had hij een voorstel ter tafel
gebracht, om haar een nieuwe krijgsplan aan de
hand te doen, wat zij telkens beleefd maar vast
beraden had afgewezen. Hij was uiterst opgelucht
dat zij niet onmiddellijk had verkondigd haar taak
vanwege de welvoeglijkheid (omdat tante Sophia
zich in bed had verstopt) te moeten opgeven. Hij
■wist niet, dat Whiff over dergelijke kleinigheden
haar hoofd niet brak. Een tante in de zitkamer
of een tante in bed telde niet voor Whiff, behalve
dan het feit, dat de tante in bed moeilijker weg te
•werken zou zijn en hierbij stond zij nu stil.
Toen Panton het eten bij mevrouw Dimsdale
had opgediend, was het haar opnieuw op het hart
gedrukt, dat niemand dan zijzelf en mijnheer
Quinton de kamer mocht binnenkomen. Niemand
onder welk voorwendsel dan ook, behalve de keu
kenmeid eens per week,als Panton haar vrijen
avond had. En als Whiff zoodoende nadrukkelijk
de toegang belet werd, hoe kon zij dan verder gaan
mét het afmatten van tante Sophia? Hoe een stap
verder te komen op den weg der verwijdering van
tante Sophia?
„Ik zal toch binnen moeten gaan", zei ze na een
poosje, terwijl ze kleine rookkringetjesuit haar
tnond liet ontsnappen. Quinton wachte op een ver
klaring. Hij had daar uren kunnen zitten genieten
van den rosen gloed op de witte jurk van het meisje
en haar mijmerend gezicht kunnen gadeslaan. „Ik
zal binnen moeten gaan en Panton moet weg". Ze
-tikte de asch varf haar sigaret met het gebaar van
iemand, die met een ingewikkeld probleem heeft
geworsteld en het heeft opgelost. „Dus dat is dat",
besloot zij.
„Dus dat is dat", echode Quinton.
Ze lachte.
„U vraagt me niet wat?"'
„Ik weet, dat u het mij zult vertellen, als u klaar
bent".
„U hebt uw vertrouwen in mij niet verloren?"
„Zeker niet", verzekerde hij haar. „ik geloof,'dat
u geschikt bent, om iedere situatie, die zich voor
doet, moedig onder het oog te zien".
„Maar een tante, die aan haar bed gelijmd zit,
is méér dan een siuatie. Dat is de heele zaak. Je
kunt niet bij ze komen, om ze los té scheuren. Dan
schiet je niets anders over dan force majeure, waar
toe je eigenlijk niet je toevlucht zou willen nemen.
Maar ik zie geen anderen uitweg. Ik heb geprakki-
zeerd. maar ik kan geen ander middel bedenken"
Whiff gooide haar eindje sigaret weg, leunde naar
voren in haar stoel en het haar kin in een hand
keek zij Quinton met ernstige oogen aan. „Er zit
niets anders op, we moeten Panton zien kwijt te
faken. Ik bedoel niet voor goed", voegde zij er aan
toe, zijn ongerustheid vermoedend, „maar we zullen
haar op vacantie sturen en ik moet haar plaats in
nemen. Ik, moet voor mevi-ouw Dimsdale klaar
staan,, haar maaltijden opdienen, haar bed op
maken, haar kamér stoffen en vegen en haar ver
zorgen, zoo als een verpleegster een patiënt ver
zorgt. Zonder Panton zal zij gedwongen zijn mijn
diensten te aanvaarden, want de keukenmeid zal
het tè druk hebben in de keuken en met het ver
dichten van Panton's werk in huis, om ook nog an
dere plichten waar te kunnen nemen. Daar zal ze
geen tijd voor hebben. Bovendien, we ik bedoel
u moet haar zeggen dat ze geen tijd kan maken, of
om het in goed duidelijke taal te zeggen, u moet
haar verbieden, om in de buurt van mevrouw Dims-
dale's kamer te komen".
Bij de uitdrukking van verslagenheid, die bij
haar spreken de trekken van Quinton overscha
duwde, kan Whiff een glimlach niet onderdrukken.
„Vindt u het niet uitvoerbaar?" vroeg ze en ging
weer achterin haar stoel zitten, tewijl zij een zwart
zijden kussen achter haar glanzend hoofdje duwde
„Ik vind het een vrij goed idee".
„Ik ook", gaf hij toe, „ejj geweldig idee. Maar
hoe Panton tez eggen dat ze weg moet? Zal ze geen
lont ruiken?" Hij keek erg benauwd.
„Zij en de keukenmeid roken al lont vijf minuten
na mijn aankomst", antwoordde Whiff bedaard..
„Als je re over gaat nadenken: kunnen zij het hel
pen dat ze tenslotte met intelligentie gezegend zijn?
'Gaan bezoekers gewoonlijk na hun aankomst in
de hal op koffers zitten? Trekken gastvrouwen zich
zonder reden plotséling in bed terug, zonder zelfs
ziekte voor te wenden, als er gasten in huis zijn?"
Quinton overwoog het punt en zei van niet. „Wat
maken ze dan uit den toestand op?" vroeg hij.
„Ik weet het niet. Ze zijn in de war gebracht,
maar van één ding ben ik zeker ze houden
niet van mevrouw Dimsdale en ze houden wel van
u, ik wil nog verder gaan en zeggen, dat ze u
aanbidden".
„Doen zé dat?" Quinton moest dit zijn trage her
sens eerst laten verwerken en keek hoogst- ver
baasd. Langzamerhand maakte de verbazing-plaats
voor een uitdrukking van welbehagen.. Door iemand
te worden aangeboden leek hem 'n merkwaardige
en aangename stand van zaken. Dat een dergelijke
stand kon bestaan, en geen haar op zijn hoofd dacht
er aan Whiff's woorden in twijfel te trekken, was
nooit bij hem opgekomen. Quinton was een zeer
eenvoudig en zeer bescheiden man.
„Het zal dus'ninet zoo moeilijk zijn als u ver
onderstelt. Ze houden van u, dus ze zullen bereid
zijn u te helpen. Tussche haakjes, heeft Panton van
dit jaar al verlof gehad?"
Quinton schudde zijn hoofd. „Ze zouden hun
iaarlijksche twee weken vacantie krijgen in het
midden van de volgende maand, als ik ook met
vacantie gaf, terwijl tante Sophia naar een land
huisje zou gaan, dat ze in St. Ives bezit. Dat doen
we al jaren zoo".
„Prachtig!" zei Whiff. „Dat maakt het gemakke
lijker. U kimt Panton zeggen, dat ik hier ben en
heel goed voor mevrouw Dimsdale kan zorgen, die
niet werkelijk ziek is, maar alleen overspannen"
.Overspannen! Schitterend!)' riep Quinton. „Wal
een idee! Het is reusachtig. Arme, oude tante So
phia". Hij haalde zich het oogenblik weer voor den
geest toen zij in haar uitbarsting van woede over
juffrouw Woffran's harnekkigheid betreffende haar
staat van eenzaamheid, in haar bed zat te springen.
Ja, ze was overspannen, en hij zou zich geheel en
al aan de waarheid houden, als hij de dienstboden
op de hoogte bi-acht van den toestand van haar
meesteres. Hij leefde zichtbaar op. Zijn taak zou
gemakkelijker zijn dan hij verwacht had. Hij stond
op. „Ik zal bellen en Panton nu laten komen". Hij
wilde de zaak regelen en afdoen. „Wanneer zal ik
haar laten gaan?"
„Zoodra ze weg kan, als het eenigszins gaat,
morgen al".
„Goed".
Panton werd_ ontboden. Zij dacht, dat het was
om de koffieboel weg te halen en zij had een dien
blaadje in de hand.
Zij was blij met de via de kofiekopjes geboden
gelegenheid, om uit te vinden, hoe haar mijnheer
en juffrouw Woffran zich bezighielden en welke
stoelen zij in gebruik hadden. Zij en de keukenmeid
hadden de mogelijkheid besproken, dat ze zicht bil
elkaar zouden zitten, tête-a-tête (teete-teete sprak
de keukenmeid het uit): een situatie geladen met
belangstelling, of dat ze ieder aan een anderen
kant van de kamer een boek zaten te lezen: een
situatie, die niets anders dan saaiheid inhield. En
toen Panton ondekte, dat hun stoelen gezellig dicht
bij elkaar stonden, zonder boeken in hun onmiddel
lijke nabijheid, en wat veelzeggende sigarettenasch
op een bakje bij juffrouw Woffran's elleboog, en eed
tweede bij mijnheer Quinton, en dat juffrouw
Woffran er stralend en blozend bleek uit te zien
en mijnheer Quinton heel opgeruimd en los in zijn
houding, was zij behoorlijk onder den indruk en
onder het afruimen van de kopjes en schoteltjes
overlegde zij, wat zij tegen de keukenmeid zou zeg
gen, als zij in de keuken was teruggekeerd. Zij zou
zeggen: „Kind, ze zijn op weg!" Verdere uitleg zou
overbodig zijn. Zoo was, eenvoudig gezegd, de si
tuatie. Met een natuurlijk instinct voor het drama
wist Panton, dat kortheid de ziel van het vernufi
was. „Kind, ze zijn op weg!" zou alles uitdrukken
wat zij wenschte te zeggen en wat de keukenmeid
oog zou zeggen, niets kon 't verbeteren. Zij schrok
even, toen Quinton haar gedachtengang onderbrak
door te zeggen; „O, Panton, ik he£ je niet gebeld
om de koffiekopjes weg te halen ofschoon hel
natuurlijk heel goed is, dat je ze meeneemt, nu je
er toch bent maar om je iets te zeggen".
„Ja, mijnheer?"
„Het is het is zoo ongeveer de tijd voor va
cantie"
„Ja, mijnheer?"
„Ik dacht, dat je misschien wat eerder wilde gaan
dan gewoonlijk. September is nogal laat, niet, voor
vacantie?"
„O, maak u daarover geen zorg, mijnheer, dank
u".
„Toch wel, Panton".
Panton keek mijnheer Quinton aan en opeen*
werd hij verlegen.
„Kijk, Panton, in September zijn de avonden
zoo kort".
„Dat wel mijnheer, maar daar geef ik niet om
„Maar ik wel. Ik zou willen, dat je lange avonden
had".
„Dank u, mijnheer".
Quinton keek naar Whiff om hulp, maar zij
trok eèn versche sigaret uit haar doosje en haar
hoofd was gebogen.
„Dus ik dacht, dat je, als je graag wilde, nu
wel met vacantie kon gaan", zei hij, zich inspan*
nend.
„Nu!"
„Ja Panton".
„Maar dat zou niet goed uitkomen, mijnheer,
zelfs als ik wilde gaan, met juffrouw Woffran hier
te gast en mevrouw Dimsdale in bed".
„Het zal uitstekend uitkomen, dank je, Panton
Mevrouw Dimsdale is niet ziek, alleen een beet)
neerslachtig en juffrouw Woffran is hier mm or
meer, om haar na te loopen. Zooals je week is
mevrouw Dimsdale niet zoo jong meer.
behoefte aan verzorging en gezelschap én jriffroU
Woffran heeft er vriendelijk in toegestemd, ha
deze verzorging te geven". Terwijl hij sprak wenoo-
Quinton zijn oogen van Panton af, hij was d 's.
bewust, dat zij heelemaal geen genoegen nam mo
deze schikking en dat het een vaststaand feit
dat zij geen woord van dit alles geloofde, maar -J
worstelde verder: ..En daar juffrouw Woffran
toch hier is, verschaft het jou een prachtige
legenheid om direct vacantie te nemen".
(Wordt vervoltfU
